Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
Tijdens de klim vind ik nog de tijd om een foto te maken van de camping, en wat verder tussen de bossen merk ik "Haus Urbele"op. Even later, op het pad, komt zowaar een "rouwmantel" voor de lens poseren. Deze prachtige vlinder heeft een spanwijdte van ongeveer 70 mm.
We trekken nu terug naar de camping, waar ik Marleen op het terras vind achter een ijsje: ze heeft, terwijl ik mijn plezier had, zichzelf getracteerd, en gelijk heeft ze!
Nabeschouwing: deze, toch wel avontuurlijke tocht was best zwaar. Ik voel me dan ook verplicht om te vermelden dat ik begeleid werd door iemand die in deze streek geboren en getogen is, en die ik reeds 25 jaar ken. We waren al vaak samen op pad, en hij weet mijn mogelijkheden in te schatten. Overmoed is hier, voor ons uit de "lage landen", niet op zijn plaats: doe dit zeker nooit alleen!
Vandaag zijn ons hoge temperaturen beloofd. Reeds van 's ochtends zend de zon zijn warme stralen op ons af! Met dit weer tonen de hagedissen zich misschien. Ik trek dan ook richting "Silbergraben", om mijn geluk te beproeven. Na enig speurwerk boek ik succes: een exemplaar komt zich, op een rotsblok, aan de zonnestralen warmen!
Tevreden met het resultaat, keer ik terug naar de camping. Mijn echtgenote heeft zich comfortabel buiten geinstalleerd, en een kevertje gebruikt onze tafel als zonneterras!
De weervoorspellers krijgen gelijk: tegen de middag loopt de temperatuur hoog op. De termometer wijst maar liefst 38°C aan! We improviseren met enkele badlakens, om meer schaduw te creeren.
Na de middag, en een zwempartijtje, besluiten we om extra verkoeling te zoeken op het terras, waar we ons te goed doen aan een heerlijk ijsje...
We willen nog wat blijven genieten op het terras, en laten ons nog een drankje serveren. Het is leuk om de zeilbootjes te observeren, die rustig over de Weissensee voorbij dobberen.
Marleen maakt het zich intussen extra gemakkelijk in de salon, net naast ons tafeltje!
De zware wandeling van vandaag heeft me hongerig gemaakt. Na enig overleg beslissen we om uit eten te gaan: we zullen, na het douchen, een bezoek brengen aan "Ronachers Einkehr".
We installeren ons op ons gewone plaatsje, en bestellen een drankje. Dan maken we een keuze van de kaart: Marleen wenst de "pikant gevulde huissnitsel met gefriteerde aardappelen", en ik laat me de "forel met kruidenboter en peterselie-aardappelen" voorschotelen.
Na de heerlijke maaltijd consumeren we nog rustig een drankje, om daarna richting caravan te vertrekken en ons bed op te zoeken!
Na aankomst op de camping rest ons niet veel tijd meer tot het avondeten: dus vlug douchen en omkleden, om dan naar "Gasthof Dolomitenblick" te gaan.
We installeren ons zo, dat ik zicht heb op het hoekje van de vissersvereniging: steeds is het interessant om de foto's van vissers met hun recordvangsten te bewonderen, en daarboven zijn enkele opgezette vissen, afkomstig uit de Weissensee, stille getuigen van de in het meer aanwezige rijkdom!
Dan dwaalt mijn blik naar buiten, waar ik kan genieten van het spel dat de dalende zon speelt met het kabbelende water.
Ons eten wordt opgediend, en, na een smakelijke maaltijd, bestellen we nog een drankje en we voeren nog een gesprekje met de uitbater. Zo vliegt de avond voorbij, en is het weer tijd om ons bed op te zoeken.
Het zonnetje straalt aan een helderblauwe hemel: het belooft een mooie dag te worden. We besluiten om vandaag lekker te ontspannen.
Aan "Gasthof Dolomitenblick" ligt het schip vertrekkensklaar: het bovendek is volledig volzet. Zo ver gaan we echter niet: we laten Gipsy even uit in het bos voorbij de gemeentelijke speelweide. Ik begeef me tussen de bomen, en vind al vlug een mooie vliegenzwam.
Alvorens terug te keren naar de caravan, stappen we nog eens tot aan de waterkant. Er is weinig wind, en het is heerlijk om hier even te vertoeven.
De boten van het "Ruder-Camp" liggen er wat verlaten bij: het hoogseizoen is immers reeds voorbij! Binnenkort worden ze weggehaald en opgeborgen tot na de winter.
Dan zoeken we, bij ons vakantiehuisje-op-wielen, een plaatsje in de zon om nog wat te genieten, tot het tijd is voor het middageten. Gipsy heeft het zo ook duidelijk naar zijn zin!
Na de middag trekken we naar "Ronachers Einkehr", waar we koffie en gebak bestellen. Voor morgen is terug mooi weer voorspeld, en we overleggen wat we zullen doen. We worden het vlug eens om een wandeling richting "Weissenbacher" te maken (de extra opgedane calorieën moeten opgebrand worden!).
Na de koffie laten we Gipsy nogmaals uit, en ik kan het niet laten om nog enkele foto's te maken!
Deze avond keren we terug naar het restaurant op de camping. De ondergaande zon tovert prachtige kleuren aan de hemel, zodat de omgeving er extra sfeervol uit ziet!
We nemen plaats aan ons vertrouwde tafeltje, bestellen een drankje en maken onze keuze van de kaart. Lang twijfel ik niet: er word een wildgerecht aangeboden, en dan ben ik steeds liefhebber! Marleen kiest voor steak met frietjes.
We zijn niet gehaast, en knopen, na het eten, een gesprek aan met Michael senior. Intussen heeft Gipsy het zich gemakkelijk gemaakt, en is reeds naar dromenland vertrokken! Dan is het tijd om afscheid te nemen en onder de wol te kruipen, zodat we morgen goed uitgerust aan de wandeling kunnen beginnen!
Na mijn tocht rust ik nog even uit, waarna we gaan douchen en ons omkleden voor het avondmaal. De zon is reeds achter de bergen gedaald, wanneer we naar het campingrestaurant stappen. De feeërieke kleuren in de lucht, en de weerspiegeling in de "Weissensee" geven de omgeving een ietwat mysterieus uitzicht.
Vandaag laten we een rijstschotel met kip opdienen. Een brandende kaars op tafel zorgt voor een romantische sfeer: een perfecte afsluiting van een boeiende dag!
Zoals beloofd(!?) is het deze ochtend rotweer: de hemelsluizen staan open, en regen en hagel vallen er met bakken uit! Ik haal vlug de broodjes voor het ontbijt, en na het eten blijven we gezellig binnen. De kachel is aan, en we verdrijven de tijd met het lezen van een boek, een spelletje kaart en af en toe eens opkijken of de weergoden in een gunstigere stemming komen.
Na het middageten klaart het eindelijk op. Ook de temperatuur gaat aangenaam de hoogte in: reden om een ommetje te maken. We zoeken de nabijheid van het meer op, om ons te goed te doen aan de zuivere lucht en de omgevingsrust!
En de rust is volledig weergekeerd: enkel een zacht briesje is voelbaar. De wolken en de beboste hellingen spiegelen zich in het meer.
Terwijl Gipsy, die ook volop geniet van de buitenlucht, nog graag even voor het fototoestel poseert, verlaten ook de eenden hun schuilplaats, en ze komen nieuwsgierig en kwakend kijken of we wat lekkers mee hebben! Pech!
Dit alles bezorgt ons de nodige energie voor het zwaardere werk dat ons morgen wacht!
Na onze trip doorheen de "Silbergraben" is een rustpauze op het terras meer dan welkom. We nemen plaats met vrij uitzicht op het meer, en, voorzien van een hapje en een drankje plannen we onze aktiviteiten voor morgen. Het weerbericht voorspeld niet veel goeds: we besluiten om het een dagje rustig aan te doen. Overmorgen staat er een groepswandeling op het programma, en we hebben daaraan onze deelname toegezegd!
Vandaag vertrekken mijn schoonbroer en schoonzus terug huiswaarts. We vergezellen hen tot aan de oprit van de snelweg, waarna wij nog enkele inkopen doen in Spittal. Rond de middag zijn we terug op de camping, waar we, na het eten en een korte rustpauze, een gebakje gaan nuttigen op het terras van "Ronachers Einkehr".
Het is prachtig weer, en voor de douchetijd maken we nog een kort ommetje, waar ik gretig gebruik van maak om enkele sfeerbeelden op de gevoelige plaat vast te leggen...
Voor we terugkeren krijg ik de gelegenheid om een zeilboot op het meer, haast letterlijk in te kaderen! En bij de caravan poseert een krekel op de armsteun van een stoel.
Dan volgt de douche, en daarna wil Gipsy ook nog op de foto. We sluiten de dag af in het campingrestaurant, waar we een smakelijk avondmaal nuttigen, waarna we ons bed opzoeken voor een welverdiende nachtrust!
Vandaag zijn we op "terassencamping Ronacher" aangekomen. We hebben onze plaats naar wens ingericht, en kunnen onmiddellijk genieten van het mooie weer. Terwijl mijn echtgenote zich verdiept een een roman, weet ik een prachtige libel, die neerstrijkt op onze tafel, op de gevoelige plaat vast te leggen!
Wat later ontdek ik kleurrijke krekel op het raam van onze caravan: weerom een buitenkans voor een interessante foto! We beslissen om een bezoekje te brengen aan "Ronachers Einkehr", waar we op het terras een plaatsje uitzoeken. Mijn echtgenote bestelt koffie met gebak, en ik verkies een biertje, dat heerlijk smaakt bij dit mooie weer! Hierna nemen we nog een rustpauze bij de caravan, en tegen de tijd dat de zon achter de bergen verdwijnt, begeven we ons terug naar het restaurant voor het avondmaal!
's Avonds is de wind gaan liggen, en ziet de Weissensee er terug heel wat rustiger uit. We gaan naar "Ronachers Einkehr", waar we onze laatste dag zullen afsluiten. Zoals gewoonlijk zijn de tafels voorzien van een sfeervol garnituur. We nemen onze vertrouwde plaats in, en laten de bestelde maaltijd smaken. We maken het niet laat, want morgen, na het ontbijt, vangt de terugreis aan!
