Aan de rechterkant kan je het Egidiuslied lezen van Jan Moritoen. Jan overleed te Brugge eind l416 of begin 1417 als lid van de gilde van de bontverwerkende lamwerkers. Hij was zelfs een bepaald moment schepen van de stad Brugge. In het Egidiuslied spreekt hij zijn overleden vriend en rivaal in de liefde lyrisch toe. Egidius en Jan Moritoen waren beiden verliefd op Mergriete. Na Egidius' dood trad zij in het klooster en liet de liefde van Jan Moritoen onbeantwoord.
P.S. Egidius was een gewaardeerd zanger en musicus. Egidius is het latijn voor Gillis.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Op de foto (1) zien we hoe Jan de tekens van een witchdoctor in Z.-Afrika intving. Op de 2de foto Jan en zijn vriend Norbert in Venetië
Bij bovenstaande foto: waar is de tijd ? Rustpauze tijdens de blok van 1959...Op de achtergrond het kerkje van " 't Vewt"...!
Bij de start van de tekst over het boek van Dirk Musschoot staat een foto van het dorp waar Jan woont, Nkodusweni...
Na de strijd door Pieter Nicolas Van Eyck
't Abrupt geratel zwijgt in 't duin Vreemd-stil is 't. Luwte en vogelzang; En 't kalm gedruis uit gindse tuin Van maaien, heel de middag lang.- De strijd beslecht, ligt alles neer. Maar toch, dit diepe hunkren weer:
Of 't hart,o, éénmaal voelen kon De milde, lieflijke zoen Van alle strijd in avondzon Door ceder-, roos- en berkengroen, En wolken, drijvend als een vlucht Van witte vogels door de lucht.
Loon door Hélène Swarth
Ik zong en zie! de beek gaf mij een dronk tot loning, De wijnstok, wijn, het koren, brood, Geen struik die mij geen bloem, geen bloem die mij geen honing, Geen boom die mij geen schaduw bood.
De zon gaf mij haar goud, de morgen haar juwelen En de avond, al zijn hemelrood. Maar wie mij had beloofd, zijn ziel met mij te delen, Gaf haar voor liefde en steen voor brood.
Jacqemijne Bolats werd te Leuven begraven in 1520 naast haar man en haar kind. Ze had bei met dezelfde liefde bemind, al haar dagen.
Ik heb haar zerksteen gevonden, op een regennoen, onder wat mos en veel gele blaren. Kinderen spelen er rond, en bij zomernacht paren geliefden hier hun bevenden mond.
Zij werd in Antwerpen geboren, - o mijn sterke stad, - wie voerde haar de Brabantse heuvelen over? Daar vond zij een man en won zij een kind, en de rust, onder mos en wat herfstig lover.
Want, toen God zag hoe volmaakt deze drie stonden in 't licht van rustig geluk, het jubelende kind,en dees vredige beiden, toen was hij als David, die wenend zijn zoon overwint. Hij kon deze kalme zielen niet scheiden en brak alle drie hun hulzen stuk.
Zie, zo lange tijd is aan elk mens gegeven, dat zijn woord rijpe tot lied voor Gods aangezicht. Hoe vaak het hernomen , geaarzeld, getracht, tot duidlijk en klaar klinke het rhytme dat door elk leven vleit; God luistert en wacht, de zanger verdwijnt, maar het zingen ruist uit in Gods wezenheid.
De morgenlucht is een bezoedeld kleed een bladzij met een ezelsoor een vlek
de stad een half ontverfde vrouw
maar schokkend steigert zij den hemel in als een blauw paard van Marc in 't luchtgareel
Berlijn
de zon is geel
Vader door Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven als je er af en toe nog eens kon zijn en een zondag kwam zitten in mijn leven bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik mannen van vijfentachtig (je weet wel waar) met een gezicht vol zon en zin, en dan denk ik godallemachtig als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of de andere manier leeft ik toch ook nog steeds voor lou: louw ogen wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier: en ik zag ze zo graag en keer genieten van al wat ze vol tranen achterlieten
Gij wast aan mij gelijk de winde... door Karel van de Woestijne
Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zomer streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast
Zo reikt de liefde, o mijn beminde, verrijkt me uw liefde in vreze en vaar, - gelijk een geur'ge wentel-winde die sterkt en loont heur koren-aar.
Paradise Regained door Hendrik Marsman
De zon en de zee springen fonteinen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij
zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held're, verruk'lijke wijs:
'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar 't Paradijs'
Ida Gerhardt (1905-1997)
De gestorvene door Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan -- zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
De Zwerver door Jan van Nijlen
Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuveltop in het late licht, en voor mij kronkelen de duistere wegen Van 't avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijken schouder, Een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor gans mijn verder leven, Er is niets meer dat me aan deze aarde bindt. En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven: Dààr staat een boom, dààr speelde ik als kind.
Jan van Nijlen (1908-1975)
De klok ( zie boven rechts) tikt gestaag verder...Mijn teller staat reeds op 72...!
Om alle teksten op het BLOG te lezen klik je onderaan de laatste tekst op de naar links gerichte pijl...
De Axa-man met twee gezichten en dit na meer dan 50 jaar, toen hadden we de Krüger-man...! Wat goed is blijft dus goed...
Haiku
De zon brandde fel
op het wit berijmde gras.
Ver is de lente... (WVO)
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Een leven zonder boeken is onleefbaar ( D. Erasmus)
Bijna niet te geloven, maar de liefde voor boeken is ons met de paplepel als het ware ingegeven...Waarom niet te geloven...? Moeder kwam uit een typisch middenstandsgezin waarbij steeds de vraag rees: " Wat schuift het af" of nog duidelijker: " Wat is er aan te verdienen"...Vader was de derde zoon uit een boerengezin, maar daar werd gelezen...De anecdote gaat dat zijn vader, grootvader dus, zat te lezen bij de lange buiskachel, waarop grootmoeder pap stond te koken. Toen vroeg ze hem kolen op te scheppen en dat deed ie, maar deponeerde de kolen niet in de kachel, maar wel in de pap, want hij was zo verdiept in de lektuur dat hij vergat de pappot opzij te schuiven...wellicht kwam vandaar de liefde voor het boek en we moeten toegeven dat vader ook veel las, wellicht kwam daar de uitspraak uit de zeer prille jeugd vandaan: " Ik verlang om al die boeken te lezen" wijzend naar het bescheiden bibliotheekje van vader, waar hij de boeken van het Davidsfonds bewaarde. Kwam daarbij dat we bij elke gelegenheid ( verjaardag, kerstmis, nieuwjaar) als geschenk een boek kregen wellicht op aanraden van de oudste broer...We waren negen toen we met nieuwjaar "Dit nieuw Seizoen - Winter" kregen . Een klepper met harde kaft van 20 bij 50 centimeters. Het was een uitgave van J. Lannoo uit Tielt en onder de redacrtie van H. Bauweraerts S.J., L. Monden S.J. en J. Van Laer S.J. Een groot aantal auteurs werkten eraan mee, we herinneren ons nog F. R. Boschvogel, M. Brauns,, Reninca, S. Streuvels, H. Jespers. We geloven dat dit boek de start werd van onze leeswoede...de Vlaamse Filmkes, de Sterrekes (1) en vooral het jeugdboek uit Nederland "Bob Vredeveld werd Man" gaven dan de doorslag...Het uitte zich dan nog verder zodat we hoe langer hoe meer met onze schamele spaarcenten vele boeken aankochten Over Streuvels, Claes, Timmermans, naar Buysse, Boon, Vanaken, Claus, Vestdijk, Walschap, Brouwers, Mulisch, Hermans, Van Schendel, de Hartogh, de Pillecyn , Ruyslinck, Lampo, Van Aken, Van de Loo, Matthijs, naar Brusselmans ...Griet op de Beeck en al degenen die ons nu niet te binnenschieten...Het was dan ook niet te verwonderen dat zo'n twintig jaar geleden een oud leerling onse vroeg of we in boeken geïnteresseerd waren . Natuurlijk, want bleek nu een tante van zijn vader overleden en het huis puilde uit van de boeken, want die tante bleek de eerste vrouw te zijn van Karel Jonckheere, een notoire Oostendse schrijver. Twee volle koffers van de auto van een vriend waren er nodig...om alles thuis in kasten te krijgen...Nu kwam de vrouw, onlangs, op het idee om een oude kast op te ruimen...en wij moesten dat doen...en we ontdekten weer een schat van boeken. Jonckheere was een erkend criticus en vele jonge schrijvers zonden hem hun eerste drukken met de vraag om het werkje te becommentariëren (2)...Bovendien was ie abonnee van "Het nieuw Vlaams Tijdschrift", "Nieuwe Stemmen" etc... We zullen weken zoet zijn bij het ruimen van de kast... maar we blijven ook op ons Blog actief, dus houden jullie op de hoogte
(1) Sterretjes. Een plaatselijke drukker uit Beernem, Maurice De Prest, was na de oorlog begonnen met een weekblad " De Ster" en in het kader daarvan schreef Alfons Ryserhove, beet zich jaren later in de vast moorden van Beernem, verhaaltjes in de trant van de Vlaamse filmkes. Ze lagen bij ons te koop in de winkel...en juist, we lazen ze uiteraard. We herinneren er ons nog een paar "Uit bange Dagen" (Hoe een jonge boerenzoon , op verplichte arbeid in Duitsland terug naar het vaderland kwam en " De circusjongen" ( Een ontvoerd knaapje werd een beroemd circusartiest, maar vond uiteindelijk de ouders terug...)
(2) Sommige boeken, die moesten becommentarieerd worden, waren nog niet eens opengesneden...Oudere lezers zullen het wel meegemaakt hebben, het was een heel werk vooraleer je met lezen kon beginnen...Terloops het zegt toch ook iets over die grote critici, nietwaar...
Politiek is de kunst om zich anders voor te doen dan men is (mme A. Fontaine)
We zouden overdrijven indien we zouden schrijven dat we uit een "politiek" nest kwamen. Toegegeven vader was wel actief in een politieke partij en aanverwante organisaties, maar zijn duiven kwamen toch wel op de eerste plaats...Gelukkig maar! Maar zo gebeurde het wel 's dat één of ander "kopstuk" van de partij ( i.c. de CVP) bij ons op bezoek kwam...Zo herinneren we ons nog steeds dat de voorzitter van de plaatselijke afdeling, een baron N.B., tijdens het premierschap van ene Achilles Van Acker, die besloot de bossen en landerijen van de adel te belasten , zei: " We geloven , Hector ( naam van vader), dat we nog verplicht zullen zijn om voor de Liberalen te stemmen"...Dat zinnetje speelt ons vandaag de dag voortdurend door het hoofd. Bovendien lazen we vandaag nog een boutade: " Het leger is er gekomen om het systeem te beveiligen, niet om de mensen te beschermen"...Dat alles schamen...doet ons walgen. De SPa die weer van leer trekt tegen de regering omdat ze alleen maar de zwakken treft...Juist denk je dan, maar dan ga je doordenken...Zeg, de hele 20 ste eeuw waren de socialisten aan de macht en waarom hebben zij die rijken niet aangepakt? Bovendien waarom hebben ze er niet voorgezorgd dat die wegvluchtmethodes niet mogelijk werden? Erger nog zijn die vakbondsbonzen . Wijlen Prof . Blanpain zei van die vakbonden: " Ze zien alleen zichzelf graag." Dus de syndicale bonzen ...Verdienen 1/2 miljard per jaar ( zonder de à côtés...wagen, chauffeur, zitpenningen...)...We vinden dat een normaal iemand bloedrood zou worden als ie steeds over de zwakken in de maatschappij zou spreken...Hoeveel verdienen die zwakken dan? ... en die rijken.We vinden dat de bonzen niet de zwakken verdedigen, maar hun vakbond , want als die er niet meer zou zijn dan zou hun riante en zelfs onethisch loon er niet meer zijn. We zouden kunnen schrijven dat de vakbond er is om hun loon te beschermen...Wouter Beke, om eens een naam te noemen, doet niks anders en ook vele van de partijgenoten dan de NVa zwart maken, misschien terecht, maar niet om de mensen te beschermen maar wel in de hoop de partij te verstevigen...Schijnheiligheid regaaert de wereld...Stel dat we over de verkiezingen in Amerika zouden moeten schrijven...Jongens toch. Democratie...geeneens 50 % van de Amerikanen gaat straks kiezen voor een seksmaniak of een zieke vrouw...Laten we echter hier blijven...De Waalse premier doet stoer...Waarom? Omdat ie bang is van de linkse rakkers in Wallonië, want er wordt aardig aan de poten van de PS-stoel gezaagd en bovendien kan ie ook zijn libarlae tegenstrever treffen...Dus alweer als voor de partij. Politiek is dus zich anders voordoen. SPa, vakbondbonzen, Waalse premier doen zich anders voor : voor de minstbedeelden, zegegn ze, doch duidelijk alleen om zich zelf te beschermen...Bah, tot slot gelukkig, kon de hele wereld nu zien dat er met de Walen niet samen te leven valt als ze hun zin niet krijgen...Waarop wachten we ? Er zijn nog te veel echte Belgen, maar als er om voor iedereen evenredige belastingen worden gevraagd trekken ze naar het buitenland. Echte vaderlandsliefde... neen, eigenliefde!
Het wantrouwen is de moeder der veiligheid...(Jean de La Fontaine)
De VRT haalde een programma van onder het stof: panorama...Natuurlijk mocht het niet onder die naam, we begrijpen zelf niet waarom, maar het moest moderner: dus werd het Pano...Wat is er daar modern aan? Wel was het weer een schot in de roos, want er werd over gesproken, wel niet zo erg als de fameuze " Dure Elektriciteit" van Maurice Dewilde...maar toch. Persoonlijk vinden we de reportage over hoe de Vlamingen zich voelen tegenover moslims een beetje te veel van de ene zijde bekeken. Om het eens scherp uit te drukken die goeie moslims tegen die slechte ( want racistische) Vlamingen. Het is normaal dat de reactie nogal fel zullen zijn in een dorp waar ze geeneens, bij manier van spreken, weten hoe moslims er uit zien...De reacties waren inderdaad nogal fel, maar een bepaalde dame moest inderdaad niets van moslims weten, maar dieper onderzoek toonde aan dat die bewuste dame voordien elders midden moslims woonde en er door jonge moslims werd weggepest. Dat beide moslims zich nogal duidelijk opvallend kleedden verhoogde uiteraard het wantrouwen, maar dan zo maar bij de kapper binnenvallen en een aparte ruimte vragen...dat er dan een verkeerde reactie komt hoeft niet racistisch te zijn, maar eerder economisch...We komen uit een middenstandsgezin en daar is altijd de eerste vraag: " Wat gaat dat opbrengen?"...Wij vinden dat de twee vriendelijke mosims verkeerd startten...Hadden ze zich niet moeten aanpassen om in de Tremelose maatschappij opgenomen te worden...?Gewone westerse kledij en naast de gewone klant in de kappersstoel gaan zitten... Eigenlijk willen ze steeds dat elkeen naar hun pijpen gaat dansen... Kijk maar eens wat er in Nederland gebeurde. De befaamde voetbalkenner Johan Derksen zei ooit eens op tv ( was het niet in "de Wereld draait door "?) dat te veel Marokkaanse jongens in een voetbalteam steevast nefast eindigt. Ze stellen altijd maar meer en meer eisen...!" Uiteraard, heisa, want ook in Nederland zijn er politiek correcten...Derksen is niet van gisteren en een bevriende journalist van allochtone afkomst ging Marokkaanse voetballers opzoeken en...ze beweerden dat Derksen meer dan gelijk had, dat ze met opzet steeds meer Marokkaanse vriendjes in de ploeg lieten opnemen om dan toe te slaan en de autochtonen verlieten de klub...wat zelfs vaak tot het einde van ce klub leidde...en dat vonden ze dan wel weer spijtig. Besluit: We moeten durven zeggen hoe het er aan toegaat en hen niet steeds gelijk geven, want anders kan het faliekant aflopen... zoals met de voetbalklubs en dat was zelfs van hen de bedoeling niet. Zelfs de onverdachte politicus, Luckas vander Taelen, legde de vinger op de wonde...Er is een Molenbeek niet meer te leven met de Marokkanen, we hebben ze veel te veel gepamperd en ze nemen steeds meer en meer het heft in handen en denken nu dat alles is toegelaten . De politiek correcten keren zich af van Luckas en zetten hem zelfs uit de partij...De waarheid kwetst en het gaat al lang niet meer over racisme...want Marokkanen en Turken zijn veel erger racisten dan blanken, vraag dat maar eens aan Gentenaars!
Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft tweemaal (M.V. Martialis)
We hebben de latijnse dichter, Marcus Valerius Martialis vroeger verfoeid, want zijn teksten waren niet van de makkelijkste, doch nu moeten we toegeven dat ie vaak gelijk heeft en we koesteren vaak onze herinneringen. Een trouwe lezeres (1) en bovendien vaak helpend-kritisch bezorgde ons een paar brieven die ons weer deden mijmeren..." Thuis heb ik nog een ansichtkaart, waarop een kar met paard"... kortom ons geboortedorp. Brieven uit de woelige veertiger jaren van de vorige eeuw. De oorlog was voorbij, dat dachten wij al waren er nu andere soldaten in het dorp en of het betere waren dat wisten we toen als kind niet ( "Ik was een kind hoe kon ik weten...) . De hele oorlog lang had moeder er voor gezorgd dat we geen (Duitse) soldaten ingekwartierd hadden. Er zijn er zelfs anderhalf jaar in het dorp gebleven om naderhand naar het gevreesde oostfront te vertrkken, waarbij bijna allen omgekomen zijn. Hoe we het weten, wel de ba,nd met die soldaten was in het dopr zo innig gegroeid dat eind de jaren vijftig er zelfs een oud-soldaat teruggekeerd is naar "t Vewtkermesse" . Hij had zijn dochter mee, een beeld van een kind en alle jongelingen van het dorp waren op slag verliefd..Dit terzijde, maar de overredingskracht van de Britten moet sterker geweest zijn dan die van de Duitsers, want in 1944 werden twee Britse ( Schotten eigenlijk) officieren bij ons ingekwartierd. Eerst Ian kapitein Stracey, een grote vriendelijke man, die niet zo eervol aan het einde kwam, want hij reed met zijn motorfiets op 27 juni 1945 (2) in Gent op een brouwerswagen. Hij overleefde het ongeval niet...De tweede was luitenant Denis John Mallagh, een kleine pezige kerel, maar heel vrolijk. Hij overleefde de oorlog en stierd op 9 augustus 1997 . Hij werd 82 jaar. De eerste brief is de brief van de moeder van Stracey die Meester Vyncke ontving waarin ze het tragisch einde van haar zoon meldde en hem ( de meester) , maar ook onze hele familie bedankte voor de goede zorgen die we hem aanboden. Van luitenant Mallagh zijn er meerder brieven, waarin hij zelf schreef dat ie moest schrijven bij dansend kaarslicht in een loopgraaf . " We zijn op vele plaatsen geweest in de oorlog, maar nergens waren de mensen zo joviaal als in Oostveld schreef ie" Wat opviel? Dat Oostveld correct gespeld was...voor een Schot. Chapeau en sommigen zullen zeggen, dat deed ie om te vleien, misschien wel, maar dat ie in zo'n woelige tijden toch de naam had onthouden is toch aangenaam...Op een zondagmiddag zijn ze vertrokken, Denis en zijn soldaten kranig marcherend in kilts ( waar het grut van 't Vewt giechelend naar keek...) met de doedelzakken op kop. Mooi en nu beseffen we pas, dat we op dat moment eigenlijk de ernst van de zaak niet begrepen...en des anderendaags was het alweer school...!
(1) Het gaat om Christine de dochter van mijn tweede vader...meester Vyncke, we schreven een stuk over hem in het Jaarboek van de Heemkundige Kring Bos en Beverveld.
(2) Stracey stierf 15 dagen na zijn verjaardag want hij was op 12 juni 1918 geboren ...
PS We willen er nog een triviale anecdote aan toevoegen...Al hadden we geen soldaten ingekwartierd, toch vetten de Duitsers twee varkens in één van onze stallen...Dat was leuk meegenomen... en nog : nu nog herinneren we nog voornamen van de Duitse soldaten Willy ( de kok), Johann ( bezorgde aan mijn broer een catapult) de legerarts Wolfram verzorgde onze zus toe ze gevallen was...Herinneringen...
Zwakkelingen kunnen niet oprecht zijn...(La Rochefoucauld)
Al zappende kwamen we op een tv-zender waarop een zaalvoetbalmatch bezig was...Plots klonk er een vreemde commentaarstem: " We kijken naar een wedstrijd waarbij géén ref aanwezig is"... We schrokken...Wat bleek nu: er was ( ergens in Vlaanderen ) een competitie gestart waarbij de spelers overeengekomen waren om de matches zonder referee af te handelen en steeds eerlijk te zijn en toe te geven als de bal buiten de lijnen was, of er een fout gebeurd was etc...Naderhand werden de spelers geïnterviewd en dat bleek aardig te lukken...want er waren nog nooit incidenten geweest...en toen kwam DE uitspraak, want de reporter vroeg waarom het bij hen lukt en bij de beroeps niet? " Hier komt er geen geld bij kijken, want we spelen louter voor het plezier..." Juist, we hebben het al vaker gezegd, beroepssport is een contradictie in terminis, want sporten is zich ontspannen en zich beroepshalve ontspannen dat kan niet, want elke deelnemer wil ten koste van veel zoveel mogelijk verdienen... Niet te verwonderen dat het in het voorbije weekend weer hommeles was. De trainder van AA Gent voelde zich weer benadeeld en trok vrij onbeschoft van leer tegenover de ref...We moeten toegeven die trainer van AA Gent voelt zich altijd verkeerd behandeld en zoals het past in de moderne tijd, schuift ie alles steeds in de schoenen van de anderen...De kranten meldden dat ie de straf niet zou ontlopen...Een brave jonge trainer van Cercle Brugge had na de partij van zijn team tegen Antwerp ook laten verstaan die ie zich enigszins benadeeld voelde. De Bobo's van de KBVB straften deze laatste voor drie speeldagen , de brulbaken van Gent ging vrij uit, want we wonen in een land van de vrije menigsuiting...Juist, een land waarin de ene meer mag dan de andere...Als de lezer denkt dat de trainer van Gent voor de collega uit Brugge in de bres sprong...Ho maar, zo zit het voetbal niet in mekaar...elk voor zijn schelle zeggen ze in West-Vlaanderen...Neen? Jawel, kijk maar. In de match Genk-Mechelen houdt een speler van Mechelen de bal met de arm uit het doel: strafschop en rood voor de speler die de overtreding beging..., maar de ref weet niet wie de fout beging en gaf de rode kaart aan de verkeerde speler. Dacht je dat de schuldige zich kenbaar maakte? Natuurlijk niet . Nu traden de Bobo's wel op en de overtreder werd gestraft, maar nu komt het...de voorzitter van Mechelen schreeuwt moord en brand en de match MOET opnieuw gespeeld worden...Waarom? Omdat één van zijn spelers niet sportief wou zijn...? We walgen van de voetballerij en nu we lazen dat de meeste ploegen het vertikken hun RMZ-bijdrages te betalen en andere bijdrages te leveren, dan breekt de klomp...en allemaal om de onethische weddes van de onsportievelingen te betalen. Zelfs in de procinciale reeksen tiert het zwartgeld welig...Geld waarmee ze misschien later de pensioenen kunnen betalen...Wellicht zullen er weer zijn die vinden dat we niet vooraan stonden toen ze het verstand uitdeelden, zoals ene Joeri van Waeyenberge op FB schreef, juist, we stonden op de voorlaatste rij en achter ons op de laatste rij stonden de accounts..., trainders, voorzitters en de Bobo's!
We gaan dus op zoek naar de waarheid...al is dat verdraaid moeilijk. Zo weet je meteen wat " Quid est veritas? " betekent...We herinneren ons nog een voorval van uit onze humanioratijd...( Ben Crabbé zegt nog steevast "humaniteiten") (1). In volle goede week lazen we de tekst uit de bijbel waar Pilatus die vraag stelde...en een humorist in de klas antwoordde: " Een winkel in 't stad". Nu we toch eventjes "uitweiden" ...Wisten jullie dat we lezers in Frankrijk hebben? Neen, wel we groeten hem dan langs deze in de rue de la Mairie 9 in 62630 Cormont ( France)...Bonjour, Georges, excuseer, ginder is het Georges, maar soms, als ie naar Vlaanderen komt...Joris...! Nu de waarheid... We eindigden zopas met het lezen van het laatste boek van Herman Brusselmans: "De Fouten". Ene Johannes Huyghe zou een biografie over Brusselmans geschreven hebben, maar ze staat vol fouten en Herman weerlegt de fouten één voor één. Aan de voorwaardelijke zin kon je wel afleiden dat die biografie er nooit kwam, maar dat Brusselmans een spijker zocht om zijn verhaal omtrent zijn jeugd eens op te hangen. Laten we eerst zeggen dat we alles van Brusselmans gelezen hebben, zelfs de verhalen over inspecteur Zeik en we vinden " De Fouten" één van de mindere verhalen. Herman is een veel schrijver, maar zouden de inspiratiebronnen aan het opdrogen zijn...Was de vlucht naar de politieroman reeds een veeg tegen? Maar plots zijn we ook gaan nadenken...Brusselmans grijpt graag terug naar zijn jeugdjaren in Hamme en naar het milieu van de veehandelaren, want zijn vader was veehandelaar...Laat dit nu een milieu zijn dat wij betrekkelijk goed kennen, want mijn grootvader en een oom waren ook veehandelaren...Naar het schijnt zouden er zelfs plannen bestaan hebben om mij ook in de veehandel in te wijden, maar toen de oom plots -- hij was al behoorlijk oud -- besloot te trouwen was de loopbaan in de veehandel niet meer mogelijk...en werd het studeren. Spijtig? We gaan er niet op antwoorden, maar beseffen wel dat we misschien al lang het lootje hadden gelegd, want het was een ruige wereld...Terug naar Brusselmans...Zijn jeugd in Hamme, inderdaad, maar we vragen ons af waarom ie nooit teruggrijpt naar zijn jaren in de humaniora en ook niet naar zijn belevenissen aan de universiteit...Vreemd. We hebben zo een vermoeden dat Herman in zijn studiejaren niet zo'n ruige kerel was als ie nu laat uitschijnen in zijn verhalen. Zou ie niet eerder een bedeesde jongen van buiten geweest zijn , die zich op de achtergrond hield en naarstig studeerde. Toen ie plots bij het schrijven succes kende met zijn soms, om niet te schrijven steeds gore taal, was ie verplicht naar zijn jeugdjaren in Hamme te grijpen, daar ie in de humaniora en aan de universtieit geen buitenbeentje was...Wellicht zouden de mede-scholieren en -studenten wel eens kunnen reageren en zich afvragen die Brusselmans was toch een seut...?We weten het uiteraard niet, maar het is toch vreemd dat die tien jaar van studietijd nooit aan bod komen. We hopen dat Brusselmans, hij zal dat stukje wel nooit lezen en zich niet kwaad zal maken of als ie het toch doet dan kan ie in zijn volgende boeken misschien over de studietijd vertellen, want hij deed het wel over zijn erectieproblemen...! !
(1) Humaniteit betekent de menselijkheid en heeft dus géén meervoud...Wie zal het eens aan Ben zeggen?
De Nederlandse historicus, Maarten van Rossem, neemt nooit een blad voor de mond en zelfs de sterkste idolen moeten er het vaakst ook het meest onder lijden, want van de Oranjes over Johan Cruijff tot André Hazes moeten er aan geloven...Onlangs trok ie van leer tegen de media...Zoals elke verbetering in de maatschappij, wat de TV eigenlijk wel was, is er steeds een keerzijde. Zo konden we via de TV alles leren over de keizerpinguin zonder uit de luie stoel te komen, maar anderzijds zijn er ook TV-programma's, aldus van Rossem, die het bekijken niet waard zijn, want geef toe wat heeft een mens aan het programma " Boer zoekt vrouw"... of aan al die kookpgramma's met bovendien een zogezegde meerwaarde als er een BN ("bekende Nederlander" ) in zo'n programma optreedt..."Zoon Jeroen Krabbé (1) bakt ei"...Wat daar de meerwaarde van is weten we niet...Het is dus erg, maar erger is nog dat niet onbegaafde mensen zo'n dingen maken, maar het allerergste is nog dat soms miljoenen naar dergelijke rotzooi kijken...Gelukkig is er ook goeie TV...Geef toe, het Canvas programma over de Kelten...dat is toch met geen goud te betalen...Bovendien streelt het dan ook nog onze ijdelheid , want stammen we niet af van de Kelten? De Morinen en Menapiërs, de eerste kustbewoners, waren Kelten en zij hebben wellicht het Britse eiland gekoloniseerd...Toen we in Leuven studeerden was het bon ton bij de Waalse broeders ( als ze in groep waren) om een Vlaamse student uit te schelden voor " sale Ménapien" en wellicht was het uit jaloersheid, want als we Degrelle (2) mogen geloven waren de Walen "germanique"...Zo zie je maar. We stonden als soldaat op wacht en er kwam een peleton gewapende Walen voorbij met aan het hoofd een officier en volgens de regels van de kunst moesten wij groeten...Groentje zijnde deden we dat, want een week voordien waren we opgeschreven door een rijkswachter omdat we niet gegroet hadden en eventjes acht "ballen" getoucheerd en dat in volle herfsttijd, als de gevallen bladeren moesten samengeveegd...(3). We veerden in geeft acht om te groeten en toen zei een Waalse jongetje: " Comme il danse bien, le Ménapien"...Ik trapte meteen in de kont ...en raad eens het jongetje ging blèren bij de officier...en opnieuw een rapport . Maar na de Kelten waren we fier al wisten niet of de boer een wijf gevonden had en van dat ei van zoon Krabbé hebben we niet geproefd. We zouden nog over vele Canvasprogramm's kunnen praten zoals " Ten Oorlog special", maar " Après Hitler" heeft me het sterkst "gepakt" omdat we het eigenlijk allemaal meegemaakt hebben...of toch niet ? De oorlog was voorbij en in ons dorp ging het alweer zijn gewone gang. We zagen nu echter dat miljoenen mensen op de vlucht waren, hoe in Polen Joden vervolgd werden, hoe de repressie om zich heen sloeg en niet steeds de echte schuldigen pakte...De arme sukkel die op een Duits vliegveld had gewerkt om vrouw en kind te spijzen was de pineut , maar de rijke aannemer die het vliegveld had gebouwd werd als echte vaderlander gedecoreerd...We kennen een man die het fijn vond om met Duitse soldaten heimatliederen te zingen en schnaps te hijsen, hij vloog de doos in, maar een sluwe andere kerel richtte orgiën met Duitse officieren in en daarna voerden Duitse trucks hem naar de Borinage om steenkool te halen...De sluwe werd achteraf gedecoreerd, want hij had voor verwarming gezorgd...en er veel aan verdiend, maar dat zijn spijkers op laag water zoeken...Après Hitler...we hadden het eigenlijk allemaal beleefd, maar waren nog zo jong...maar toch voelden we ons na het programma een beetje ziek...maar ja, ondertussen heeft die boer wel een vrouw gevonden en is ie misschien al gescheiden en kan de zoon van Krabbé al een spiegelei bakken...We weten het allemaal niet en dat allemaal, maakt ons een beetje triest
(1) Jeroen Krabbé ( 5 december 1944) Nederlands acteur, regisseur en kunstschilder. Grootvader en vader waren ook kunstschilders en zijn zoon Jasper ook, maar die kan ook een ei bakken...Het programma dat Jeroen over Van Gogh maakte ,verdient alle lof
(2) Leon Degelle (Le beau Léon) (1906-1994) Belgisch politicus, stichter-leider van Rex, partij met zeer grote neigingen naar fascisme....De grootste collaborateur van het land. Persoonlijk door Hitler ontvangen, vocht in Rusland en ook met de Duitsers in het Ardennenoffensief aan het hoofd van het Waals Legioen! Vluchtte naar Spanje, waar ie beschermd werd door Franco. Gaf aan een Vlaams Blokker een jaar voor de dood een gesigneerde foto van de Führer. In België lijkt veel vergeten, want het zijn precies slechts de Vlamingen die collaboreerden..
(3) "Ballen" soldatenjargon voor kwartierarrest. Wie "ballen" kreeg mocht het kwartier ( de kazerne) niet verlaten , maar alle militaire activiteiten meedoen...Moest zich driemaal per dag melden bij de officier van week en dan telkens een kwarei uitvoeren. In de herfst vaak bladeren varen...De karwei duurde vaak te la,ng zodat de "gestrafte" te laat kwam en dus alweer staf riskeerde. De franstalige officier schreef een rapport, maar bij de behandeling daarvan eisten wij dat alles in de Nederlands zou verlopen, helaas voor Lt Pecsteen ( wat een Franse naam...) lukte het niet...en wij hebben er nooit meer iets over gehoord
Wat is roem? Veel domheden over zich doen zeggen? (Gustave Flaubert)
We hebben eigenlijk niet zoveel beroemheden in Vlaanderen of beter gezegd die beroemdheden die buiten onze grenzen gekend zijn...Dat beroemd willen zijn is eigenlijk van alle tijden, want toen in de 19de eeuw ene Hendrik Conscience een verkoudheid had was dat voorpagina nieuws in de kranten , maar gelukkig waren er toen nog niet zo veel en de boekskes dienden nog uitgevonden te worden maar de liberale zuil zou daar wel voor zorgen. Vandaag de dag is het niet anders...want gisteren was het voorpagina nieuws dat ene Karen Damen getrouwd was op Ibiza...Madame Damen vindt van haar zelf dat ze met recht en reden beroemd is...Nochthans haar meer bekend familielid, Hubert ofte Witse, antwoordde ooit eens op de vraag wat ie vond van Karen Damen: " Wie zegt U? "...Vandaag stond er ander verhaal in de krant...Naar het schijnt wordt mevrouw Damen vooral op straat aangeklampt door kinderen, van wie de moeders steevast zeggen, maar wie is die madame? Nochtans de commerciële zenders voeren haar te pas en vooral ten onpas op, zo lang ze maar geen AN moet spreken ( " Ik kan het niet..."), maar dat lijkt in Vlaanderen geen bezwaar te zijn...Ze spreekt bovendien wel vloeiend Engesl, want analisten ( heb je overal...) hebben nageteld dat ze circa om de minuut de fameuze Engelse spreuk " O, my God" uitkraamt. Geef toe respect, nietwaar, maar om op de eerste pagina te komen...toch een beetje overdreven. We moeten eerlijk zijn we hebben eens Madame Damen gegoogled en we waren verbaasd, meer dan kinderliedjes en kinderfilms heeft ze niet op haar actief. Toegegeven Annie M.G. Schmidt schreef ook veel voor kinderen, maar dat was toch van een ander allooi en zij kon wel AN...
Nu we toch bezig zijn...we hoorden zo vaak zeggen je moet eens luisteren en/of kijken naar Philippe Geubels...we deden het: vijf minuten. Als we naar komieken kijken ( ook naar degene die denken dat ze het zijn) denken we altijd aan Godfried Bomans en met in het achterhoofd zijn bepaling van humor: " Humor is het onverwachte...". Geubels begon over de leraars: " vier maanden vakantie, 20 uren per week en dan slechts uren van 50 minuten..." Je kan dat moeilijk het onverwachte noemen, want het zijn clichés die je aan te tap in elke bruine kroeg hoort... Toen ie begon over het West-Vlaams ...hebben we gezapt, want als Dendermondenaar je ding in het Antwerps doen, omdat zogenaamd chiquer staat, is voor ons vele bruggen te ver...waarom doet ie het: hij kan geen AN. Hij heeft de mogelijkheid niet om te nuanceren in het AN...dat heb je het best in je moedertaal en Antwerps is dat niet...Dus. Weet kletser Geubels dat West-Vlaams de oertaal is...Maerlant! Vele schrijvers leerden de taal (West-Vlaams) van Maerlant...Bovendien ( " Sidi in huus" uit Reinaert) is ook geen Antwerps...We weten waarom ze het West-Vlaams aanvallen: vandaag de dag is het West-Vlaams weer in , maar voor individuen die het niet begrijpen moet het maar belachelijk worden gemaakt. Och arme, maar dat zelfs ene Luc Tuymans zegt " Spijtig dat Ensor West-Vlaams sprak", begrijpen we niet, maar Ensor pleegde nooit plagiaat...Hij had het als West-Vlaming niet nodig!!
Voor ons begonnen de jaren van discretie in het jaar 1947, want dat was het jaar waarin we onze plechtige communie mochten doen...Mochten, want stond er in de catechismus dat degenen die tot de jaren van discretie en verstand waren gekomen de plechtie communie "mochten" doen. Wij wisten indertijd geeneens wat discretie betekende, maar het bleek geen euvel te zijn. Vandaag de dag raken de meesten slechts later aan de discretiejaren , maar dat is dan ook weer onze fout niet...Je gelooft het nooit, maar 1947 was een heerlijk jaar...Zei weervrouw Sabine gisteren toch wel zeker : " Het record van de warmste septemberdag van 1947 is vandaag op 13 september 2016 gebroken...!" Zo zie maar. Het was een heerlijk jaar 1947...zo'n ouderwets jaar met alles op de juiste plaats. Een zeer strenge winter , want de 9de Elfstedentocht greep plaats, maar ook een felle, zonrijke zomer, zie maar het rekord, bovendien deden wij op Sinksen van dit jaar onze plechtige communie en in de vespers tijdens de hernieuwing van onze doopbeloftes gingen vele gelovigen en zelfs communicaten wegens de stevige hitte onderuit. Geef toe, een jaar waar we nu nog van dromen, want geef toe hoe vaak hoor je niet zeggen : " Alles op zijn tijd, in de winter moet het winteren en in de zomer zomer zijn". Wie gaat dit tegenspreken en dus weg met de klimaatsveranderingen. Er zijn echter nog gebeurtenissen uit het jaar 1947 die nog fris ( echt waar) in ons geheugen staan . Twee gebeurtenissen uit Nederland, je mag niet vergeten dat bij ons thuis vaak naar Radio Hilversum werd geluisterd: Arbeidsvitamienen, Negen heit de klok, De Dinsdag bonte Avondtrein... Dus ...In februari werd een vierde Nederlands prinsesje geboren en de radio zei dat de kinderen niet naar school moesten. Moeder heeft veel overredingskracht moeten gebruiken om ons naar school te krijgen. Het voorval herhaalde zich nog eens want Koningin Wihelmina ruimde plaats voor Juliana...en alweer geen school, voor ons echter wel. Nog twee gebeurtenisen zijn me bij gebleven: Chuck Yeager vloog voor de eerste keer door de geluidsmuur en Theo Middelkamp werd wereldkampioen op de weg ondanks Marcel Kint en Rik Vansteenbergen...Maar er is nog veel meer gebeurd, maar dat moesten we opzoeken en vandaag de dag is dat geen probleem: een kruitfabriek in Muiden ging in vlammen op (...en vele doden), een KLM-toestel stortte neer in Denemarken ( erfprins van Zweden bij de slachtoffers...), de Standaard verscheen opnieuw, Reve schreef " de Avonden", Morris tekende de eerste "Lucky Luke" en Boon gaf "Mijn Kleine Oorlog"uit en Camus "La Peste"...Zo zie je maar, dat het een heerlijk jaar was, maar dat zegden we reeds in het begin...De jaren van discretie...en weet je wat, vaak vroegen ze zich dan ook af of we die eigenlijk ooit hadden bereikt? Wie zal het zeggen...!
De herinnering is een kerkhof, waarop meer kruisen dan bloemen staan ( Peter Sirius)
We keken gisterenavond naar " Ten Oorlog special: onder de Vlaamse Velden" van Arnout Hauben...We weten niet hoe het komt, maar het heeft ons weer uitermate geraakt...Die Grote Oorlog we raken er niet los van. De lange winteravonden rond de lange buiskachel, waar de oudstrijders hun verhalen vertelden, neen geen roemrijke daden, maar kleine faits divers zouden we bijna zeggen , die meestal om eten en plantrekkerij gingen. Later kwamen dan de Vlaamse verhalen er bij en zo ging het steeds verder...en kwamen de eigen herinneringen van de Tweede Werledoorlog erbijWe herinneren ons nog zp goed dat we een Duitse soldaat hielpen begraven... Ernest Claes leerde ons door eliminatie te achterhalen wanneer iets gebeurd is...Zo vertelt Claes dat zijn moeder met hem een nieuw hemd stond te passen...en een oom kwam binnen. Het was een zondag, schrijft Claes, want zijn moeder ahd door de week geen tijd om hemden te passen, bovendien de oom had zijn beste pet op...We proberen...Het moet juli of augustus 1944 geweest zijn, van het jaartal zijn we zeker, want eventjes later vertrokken de Duitsers. Waarom juli of augustus? Het was nogal warm en we speelden in de namiddag voor de kerk ( anders zaten we op school). Kwam een boer met de driewielkar de straat ingereden, niets ongewoons, maar ie stopte bij de pastorie, wel ongewoon. Even later kwam de pastoor de straat op en beval ons , Robert en mezelf, klaar te maken voor een begrafenis en te wachten tot ie terug was van de timmermanWe krokken onze misdienaars habijten aan, Robert pakte het processiekruis en ik een kandelaar en gingen in het portaal staan. De eerste die opdaagde Was Dolf, de grafdelver..."Nu een begravinge...?" , vroeg de norse man , we zwegen...We zagen de boer en de timmerman een witte, planken bak dragend met de pastoor voorop het kerkplein opkomen. De pasoor trok sakkerend de kerk in en dan vertelde de boer zeer lakonisch : " Hij reed met zijn camion aan de Zeven Putten op een mijn". Stilte. " De pastor gaat hem nu begraven", zei ien og maar zweeg toen, want de pasoor kwam de kerk uit met zijn zwarte koormantel omgord. Wij de twee misdienaars op kop, dan de pastoor en dan de twee "dragers". Een stille, trieste stoet. Op het kerkhof gekomen zetten ze de bak op de wegel en Dolf begon een gleuf te graven, maar vond het al vlug genoeg. De pastoo ratelde wat latijnse teksten af, gaf een teken , de boer en de timmerman ploften de bak, wat eigenlijk een kst had moeten zijn, in de gleuf. Blijkbaar had de timmerman weinig tijd gehad, want de bak barstte uiteen...en we zagen een jonge soldaat, in uniform nog liggen. Een sereen gelaat, met een klein streepje bloed aan de rechter mondhoek. De drie mannen schoven met de klompen de opgedolven aarde over de gestorven soldaat...We keerden terug naar de kerk...Dat was het dan...We herinneren ons niet dat er nog vaak over dit voorval in het dorp werd gesproken...Wat is er met die dode gebeurd? Werd ie opgegraven en naar een Duitse begraafplaats gebracht...We weten het niet en dat ergert ons nog steeds een beetje...en doet zelf pijn, maar ja, het was maar een Duitser, was de teneur toen in de dopr. Vele jaren later zong Willem Vermandere: " Toch altijd iemands vader, altijd iemands kind..." Dat vinden we ook! Misschien toch nog eens navragen op de gemeente wat er toen precies is gebeurd...? Waarom niet of zou er een lezer kunnen helpen...of blijft het toch maar een Duitser...?
Een ander heeft altijt schult, Geen mensch en siet z'n eigen bult (J. Cats)
De boutade van vader Cats doet me steeds denken aan een jongen waarmee we vaak voetbalden...Het was een dot van een speler, maar spijtig genoeg lag hij niet goed in de groep...hij was de eerlijkheid zelve en daar lag het precies...Hij was een aalvlugge linkervleugel en zo gebeurde het vaak dat hij bij een moeilijke fase naar de ref liep en zei: " Sorry, scheids, maar het is geen hoekschop, want ik raakte laatst de bal"... Ooit gebeurde er iets vreemds. We speelden op het veld Airport Oostende in een echt stormweer en weer zo'n fase, als zojuist beschreven...De referee was ook geen gewone, hij riep de captain van de tegenpartij en zei: " Ik floot voor corner, maar naar het schijnt is het geen corner, want hij ( de ref wees onze speler aan...) zei dat ie laatst de bal raakte...Maar moet ik nu die jongen straffen voor zijn eerlijkheid?" De captain vond van niet en er kwam geen corner...Als je deze anecdote ( echt gebeurd ,hoor) hoort, dan zou je weer in de mensheid gaan geloven ...drie gewonen kerels, die zo'n ongewone beslissing, doch heerlijke, beslissing namen...Vandaag de dag is het anders, nietwaar. De mensen kunnen de eigen fouten niet meer toegeven...het is steeds de schuld van de anderen, want "geen mensch en siet sijn eigen bult", dus dat vonden ze ook al in de 17de eeuw...Vandaag de dag is het bon ton om alle schuld naar de overheid door te sturen. We zijn de eersten om toe te geven dat de overheid er inderdaad soms een zootje van maakt, maar we gaan ook niet steeds vrijuit...Neem nu het trieste voorval van Jordy, die om kwam van ontbering in de Blaarmeersen in Gent. Onbegrijpelijk erg, maar we zullen ook eens onaardig zijn, we vinden al die achteraffe herdenkingen en bloemenhuldes hypocriet. Waar waren al die zogenaamde vrienden en vriendinnen toen Jordy om hulp schreeuwde? Is het niet zeker dat ze hem weggepest hebben en uit de groep dreven. Zijn moeder was ook op de huldes al blijkt nu dat Jordy thuis werd weggestuurd, een financieel probleem, toen ie uit het home ontslagen werd. Op de huldes werd alle schuld bij de overheid gelegd...Is er één spreker die met Alice Nahon ( Het Avondliedeke) zei:" 't Is goed in 't eigen hert te kijken ...(of ik) ...geen enkel hert heb zeer gedaan? " Vandaag is het weer prijs. Moeders schreeuwen moord en brand in de krant want zoon- of dochterlief dienen dure rekeningen te betalen aan de provider van de GSM of andere smartphones, want de pokemons moesten gejaagd...Zouden de schreeuwende moeders niet beter mea culpa slaan en zeggen: " We bleven in gebreke, we hadden de gedragingen van zoon- of dochterlief beter moeten in het oog houden" We hebben nooit hoog opgelopen met Vadertje Cats, hij wees iedereen terecht, maar reef zelf grote fortuinen bij mekaar ( Ken je het Catshuis...wel?) maar nu heeft hij wel gelijk zelfs de Keizer van Oostende vindt ook steeds dat alles de fout van anderen is...en vooral van de NVa
Het is al enkele dagen geleden toen we in de zwoelte van de middag in de rieten stoel in ons bureau zaten te mijmeren, want het was één september. We vonden het vreemd dat we nooit graag naar school gingen althans als we de mensen mogen geloven die onze kindertijd meemaakten. Zo zei moeder altijd dat we steevast bij het opstaan en we de trap naar beneden afdaalden , vroegen " Welke dag is het vnadaag?" en dat we slechts bij het antwoord zaterdag en/of zondag zegden " 'k'' ga naar school", want dan was er maar een halve dag of helemaal geen school. We herinneren ons niks van die uitspraken, maar op 29 mei 1940 zaten we met een zus, we waren net terug thuis na de vlucht voor de oorlog, door een bovenraam de Dorpsstraat in te kijken: een lange rij met aangespannen wagens en marcherende soldaten. Zei zus: " De oorlog is voorbij" en wij: " 't zal dadelijk weer school zijn , zeker". Dat herinneren we nog terdage en het zal dus toch waar zijn, dat de school niet ons geliefde oord was. Dat de kostschool het niet aangenamer maakte hoeven we niet meer te schrijven en dat Leuven de mooiste tijd mijner jeugd was...ook niet. Mijmeren , dus en ons afvroegen hoe we ooit voor een job in het onderwijs kozen. Eerlijk? De dwang van de ouders of toch vooral van moeders zijde. Inderdaad dat was de tijd dat we naar de ouders luisterden, zelfs een halve rebel als wij...Mijmeren...de eerste schooldag: 52 keer hebben we het meegemaakt. Van die eerste schooldagen in de dorpsschool herinneren we ons niks. Het was weinig verandering, want het was toch allemaal met hetzelfde grut waarmee we de straat optrokkken . Op kostschool: de eerste morgen aan het ontbijt, er werd geen woord gesproken aan tafel, je moet niet vragen hoe graag we daar allemaal waren...Voor ons welzijn...Na de mis voor de Heilige Geest ( zou het geholpen hebben...?), groet aan de vlag op de speelplaats, speech van de directeur, één of andere gatlikker mocht dan de driekleur (1) hijsen en dan speelde de schoolharmonie " de brave zoon"(2). Dan met de klastituaris naar de klas om het lessenrooster te krijgen, na de middag wandeling en voor de sukkels herexamen en tenslotte tijdens de avondstudie ophalen van de boeken. Leuven? Het eerste jaar had Honoré, de Bleiter, een vreemde gedachte: de Mis voor de Heilige Geest zou in de basiliek van Koekeberg plaatsvinden. Groen als we waren , trokken we erheen, de volgende jaren was het wel enigszins anders. We waren de dag voor de aanvang reeds present en aangezien de volgende dag nog geen cursussen plaatsvonden lag er een heerlijke avond en nacht in het verschiet...O Jerum, Jerum, jerum, o quae mutatio rerum...De herinnering is vaak mooier dan het ding, wist Gorter. Vreemd, maar later stonden we aan de andere kant van de barrière en van die eerste schooldagen herinneren we ons niet veel, want een collega zei ooit eens: " Ik heb liever de schooldagen , dan de vakantie, want dan is het weekend nog eens zo leuk". Juist. Mijmerend in de rieten zetel van ons knusse bureau glijden de ogen langs de vele boekruggen: Domien Sleeckx, Marcel Matthijs, Jan de Hartogh, Louis Paul Boon, Herman Brusselmans, Simenon, Jeroen Brouwers, Stijn Streuvels, Jean-Pierre Van Rossem, Piet Van Aken...en nog veel meer, want we wisten graag wat we vooraan in de klas vertelden...We zaten ooit eens in de jury voor het oriëntatiediploma. De leerlingen hadden het Reservaat van Ruyslinck moeten lezen . Een notoir jurylid (3) vroeg ons, terwijl we op de slachtoffers wachtten, " Vertel eens vlug de inhoud van het boek, want ik heb het niet gelezen..." Naderhand had ie het lef bepaalde leerlingen slechte cijfers te geven...Er loopt dus soms wel iets mis op school, maar het onderwijs is echter wel de enige plaats waar jan en allemaal zijn zegje mag komen doen of heb je nooit over oudercomités gehoord?Iedereen weet hoe je moet les geven zoals wij ons gaan moeien hoe de bakker de cadetjes moet klaar maken . We houden op met mijmeren en gaan verder lezen: " Kom hier dat ik je kus" van madam Op de Beeck...
(1) Naar het schijnt hadden leerlingen van de school in de woelige dertiger jaren van de vorige eeuw ooit eens een Belgische driekeur in brand gestoken...en dit moest elk schooljaar in eer hersteld worden en wij met vele anderen vonden dat niet leuk...!
(2) Studentikoze verbastering van " de brabaçonne"...een beetje wraak van al het vorige gedoe...
(3) Het was een geestelijke met een enorm aanzien in de regio, wij hadden er een andere mening over...
Wij zijn geboren om de waarheid te zoeken...(Montaigne)
We begrijpen al die herrie omtrent de boerkini's niet, vooral in deze tropische temperaturen vandaag de dag..., maar als die madams in " die slunsen" ( we gebruiken eens een Oostendse uitdrukking) (1) willen lopen, dan doen ze maar...Maar het ergert ons echter buitenmate dat men ten gepaste tijde, doch vooral ook ten ongepaste tijde over democratie en de rechten van de vrouw gaat lullen . Wat heeft die boerkini nu met democratie te maken en vooral wat met de vrijheid van de vrouw...Zeg eens eerlijk welke vrouw verkiest om in dergelijke slunsen ( alweer Oostends) te paraderen. Terloops staan daar naast op het strand ferme Magreb-binken in blote torso te imponeren ( alhoewel...). Naar het schijnt is de koran duidelijk en zegt dat ook de mannen het lichaam zoveel mogelijk bedekt moeten houden...We stellen dus vast dat mohammedanen de koran lezen zoals de christenen de bijbel, want geef toe vele Christen-democraten lazen een zeer summier exemplaar , waarvan ze dan nog vele pagina's uitscheurden...als het over macht en geld ging...!!!!!! Misschien las De Haene wel nooit de bijbel...wijs als ie dacht zelf te zijn...De voorzitter van Groen, Meyrem Almaci, trok uiteraard ook van leer en de hoge woorden parelden naar buiten zo lang het maar niet over Armeniërs gaat of over groen-liberale gemeenteraadsleden met 56 mandaten is madam voor één gat niet te vangen. Eigenlijk zouden de islambonzen wijs moeten zijn en doen als de Paus...We leggen het even uit . Voor 1962 moesten de vrouwen in de kerk een hoed dragen, de mannen daarentegen mochten geen hoed dragen . We hebben het nog meegemaakt in de dorpskerk. De mannen wisten geen raad met de hoed en legden hem ergens neer, maar stoute rakkers verstopten dan die hoeden en na de dienst was het soms een gekrakeel waar niet altijd de juiste kerkelijke woorden werden gebruikt...We verdenken de vrouwen ervan dat ze de hoedenhistorie echter wel leuk vonden , want bij ons thuis was dat elk jaar opnieuw met Pasen bijna een tragedie, want er moest een nieuwe hoed gekocht en daar ze met zijn drieën waren, moeder en twee zussen, kan je het voorstellen...Er kwam redding, vier voorname kwezels uit het dorp, vooraan in de kerk, als eerste aan de communiebank, het liefesleven van de hele parochie becommentariërend, hadden na een Lourdesreis of was het toch maar Oostakker een mantilla (2) gekocht...Eigenlijk heelder dozen mantilla's , want toen na één zondag de dames met de mantilla in de kerk waren verschenen, wou elk vrouwmens in het dorp zo'n ding. Geen nood de kwezels hadden dozen in voorraad in hun winkel. Laat de Heer maar lullen over het slijk der aarde. Wellicht hadden ze de bijbel ook niet volledig gelezen...De Paus vond het dus genoeg en na het Tweede Vatikaans Concilie mochten de dames blootshoofd naar de kerk en de hoeden- en mantillahandelhandel kende barre tijden...Dus als de Islamtoppers de mensen democratisch de vrijheid zouden schenken en zich niet zouden bemoeien met de kledij...ware de zaak opgelost. Waarom nogal die herrie of houden Mohammedanen niet van vrijheid en democratie? .
(1) Oostende heeft een nogal brutaal dialect. We keken aanvankelijk vreemd op toen bijvoorbeeld na het voetballen we ons moesten omkleden dan zei men ( de Oostendenaren) : " Waar gaan we nadat we onze slunsen aangetrokken hebben, iets drinken" ( Dit laatste meestal de reden om te gaan shotten...)
(2) Mantilla ( Spaans): zwart kantensluier die van het hoofd op de schouders neerhangt...
De one-liner van de grootste voetballer van Nederland is maar al te waar al dienen we er meteen aan toe te voegen dat ene Maarten van Rossem, die andere Nederlandse ster, de uitspraak direct relativeert en zegt: " Laten we van die goeie voetballer die hij was niet meteen omtoveren tot groot denker, want dat was ie niet, want zijn uitspraak van dat nadeel etc...kennen we al héél lang, maar we spreken of spraken over de keerzijde van de medaille..." Maarten van Rossem is een beetje de Etienne Vermeersch van bij ons. Steeds recht voor de raap en steeds met zeer stevige argumenten onderbouwd... en de elite en/of de politiek correcten moeten bij discussies en andere panelgesprekken meestal het onderspit delven..Wat doen ze dan? Bij Vermeeersch gaan ze zijn leeftijd misbruiken en zeggen ze dat ie begint te dementeren en van van Rossem menen ze dat ie een cabarettier is en alles zegt om te lachen. Nochtans hebben beide heren meestal gelijk...Zo zagen we Maarten onlangs aan de slag over precies de keerzijde van de medaille en dat probeerrde ie dan stevig te onderbouwen. Hij vertrok van enkele "grote" verwezenlijken uit de geschiedenis. De uitvinding van de rotatiepers in de 19de eeuw. Wat een vooruitgang, want op die manier kon men het drukken van berichten in een snel tempo en grote oplages verwezelijken. Wat een vooruitgang, maar elke medaille heeft zijn keerzijde, want door die rotatiepers worden we nu overstelpt met de "boekskes" en geef toe wat is er nu zo fijn om te weten of diva X wel een moedervlek op haar rechter borst heeft...? Of wie het met wie doet...? Ook de tv is een grote gave, maar daar zijn dan weer programam's waarvan we de verrijking niet kennen of niet meteen inzien. Wat leer je met : " Boer zoekt vrouw" Van ons mag ie rustig zoeken of zelfs gehaast, maar wij hoeven dat toch niet te weten? Ook de telefoon is zo'n leuke en goede uitvinding, maar nu komt het mobieltje. Nog handiger, nu weten ze steeds waar je bent...Velen denken daar alweer anders over wellicht...Maar je wordt toch vaak opgebeld en dat bewijst toch hoe belangrijk je bent...Fout, want wie belangrijk is kan je niet opbellen... Probeer maar eens Obama op te bellen. Wedden dat je hem NOOIT bereikt...Idem de paus, koning Philippe, Poetin...etc...Wie vaak wordt opgebeld en denkt dat ie belangrijk is, maakt dus een grove een fout, hij is helemaal niet belangrijk...We draaien de spreuk van Cruijff dan maar om: Elk voordeel heb z'n nadeel, want we hebben goede kranten en het laatste Nieuws, Panorama , Ter Zake en Komen eten...Laten we daar maar even over nadenken...maar misschien verklaren ze ons wel gek omdat we de waarheid (durven) schrijven... maar Pontius Pilatus wist ook niet precies wat de waarheid was: Quid est veritas ?
P.S. Zelfs de geneeskunde heeft een keerzijde...We leven zo lang, maar op het einde komt dan wel de dementie ...
We zijn in de ban van de Olympische spelen...eigenlijk was het vroeger nog veel erger, maar we zijn -- inderdaad -- oud en wijs geworden. Dit eerste is waar...We willen alleen maar zeggen dat het vroeger nog erger was...We spreken wel over de moderne spelen. Toen mijnheer de Coubertin ermee begon in 1896 mochten slechts liefhebbers deelnemen, maar dat kon ook moeilijk anders, want wie had er toen tijd om aan sport te doen, want het plebs mocht toen vele uren per dag de nestel afdraaien en de heren van edele bloede beschikten over veel vrije tijd, vandaar dat de eerste spelen over meerdere maanden gespreid werden en het hele gebeuren reisde van stad tot stad waar dan telkens een sport bedoefend werd en vaak door dezelfde deelnemers,want vele edelen konden schermen, paardrijden, zwemmen etc...Dat amateur zijn werd dus grondregel, maar dat was niet vast tehouden, daar de communistische landen het niet steeds eerlijk speelden, want hun beste sportlui "maakten" ze militair met alle faciliteiten om te trainen...en wij westerse amateurs stonden er bij en keken er naar. Amerika had een oplossing, zij maakten de atleten student , vandaar dat het niveau van de unifs daar zo "hoog" is. Zelfs la douce France had een oplossing en vele atleten werden staatsambtenaar...Het kon niet blijven duren en het IOC trad af van het amateur zijn...dus de schijnheiligheid voorbij, maar dan was er de doping en nu blijkt dat niet alleen de DDR, maar ook Rusland het dopinggebruik zelf organiseerden...De heer Poetin mag nu gaan lullen dat de medailles niets meer waard zijn daar geen Russen ( of toch veel minder) gaan deelnemen, de vraag rijst of de medailles die de gedopeerde Russen behaalden het peil optilden...Maar wat heeft dat allemaal met het oud worden ( zie titel) te maken...? Wel we stelden iets vreemds vast.. Een sportjournalist van VTM , Jan De Wijngaert, stelde na de zege van Greg Van Avermaet dat het 64 jaar gelden was dat een Belg een gouden medaille bij het wegwielrennen had gewonnen. Kenner Jan sprak over ene André Denoyelle. "Neen", riepen we tot ergernis van de huisgenoten, "'t was André Noyelle van Ieper en ene Grondelaers was derde en Victor vierde". Sedert dit voorval houdt het me nog steeds bezig dat we een resultaat van 64 jaar nog zo goed herinneren en dat we niet meer wisten dat de vader van Greg Van Avermaet, Ronald, in 1980 ook aan de OS had deelgenomen...we dachten er vaak over na..en inderdaad, oud worden, verre herinneringen blijven overeind, het meer recenter verdwijnt. Oudleerlingen van het eerste jaar dat we les gaven weten we nog...van het laatste jaar niemnad meer...Oud worden en begin van dementie...Wie weet, maar we zullen het niet meer kunnen opschrijven anders zouden we het zeker laten weten ...
Een toevallig bericht op onze FB-pagina deed ons verschrikkelijk walgen, maar er schoot ook een herinnering naar binnen...Het moet in de jaren zeventig van vorige eeuw geweest zijn ,(...we vinden het eigenlijk niet leuk als je zo maar over vorige eeuw kan spreken...enfin.) We -- een vriend-collega en wij -- fietsten gezellig keuvelend naar huis, toen de vriend plots zei: " Je zou die mannen van de Brigate Rosse (1) ( opgericht in 1970) eigenlijk best begrijpen". We werden er even stil van, want die vriend dat was nu wel een braafste mens die we kenden en dan zo'n uitspraak . Die beruchte bende van Italiaanse tegenstanders van de goede orde( ze noemden het indertijd het establisment) hadden zonet de Italiaanse premier Aldo Moro ontvoerd en dreigden hem om te brengen als aan hun eisen niet voldaan werd...Aldo Moro weigerde de communisten in de regering op te nemen en dat zou onder druk van Kissinger het grote licht in de Nixon regering gebeurd zijn..., maar ook het wanbeleid en de corruptie in het Italiaanse politieke bestel speelde uiteraard mee...De Brigate Rosse heeft Moro gedood...De hele wereld walgde...en nu begrijpt de lezer dat we ook opkeken met die uitspraak van onze "brave" collega...( We hadden een oom die steeds zei "brave " is geen gave, want boeren slaan een brave hond dood...). Daar dachten we aan...zovele jaren later toen we het gedeelde bericht op onze FB-pagina lazen...Het kwam van de RTBF...die op onderzoek was uitgegaan om na te trekken wat "Europa" in deze trieste tijden met ons geld uitspookt...We zouden de Britten moeten toejuichen, want het is schandalig en ze hebben gelijk dat ze er van ondertrekken...Europese ambtenaren verdienen onethische maandweddes ( 6000 euro's of nog meer per maand) met daarbij extra 's voor de partner, de kinderen, schooltoelages etc...Bovendien betalen ze om zo te zeggen GEEN belastingen: 80 euro per maand...Erg, maar erger nog is het als we de Europese parlementsleden onder de loep nemen. Afgrijselijk als we Rodenbach even mogen nazeggen. Met alles er op en er aan halen ze makkelijk zo'n 13.000 euro per maand, bovendien hebben de meesten dan nog bij-jobs die meer oplevert dan hun daar juist geciteerde gage . De kampioen: ene Jean-Luc Dehaene , de verdediger van de kleine man en clubsupporter...Dat vinden we nou precies het ergste. Dat liberalen Verhofstadt en De Gucht ook aardig meegraaien is te begrijpen, want dat is de doelstelling van liberalen :zo veel mogelijk verdienen, maar de verdedigers van de kleine man, socialisten en christen democraten. Bah. Zou die Jezus ook klaar staan om Jean Luc uit de hemel te ranselen zoals ie deed met de tollenaars in de tempel...We walgen en vinden dat die "brave" collega toch gelijk had, want de politiek is er niet voor de gewone mensen, maar alleen voor eigen belang en zo lang we maar teksten schrijven lachen ze in hun vuist...maar als het erger wordt, dan zouden ze misschien wel luisteren. Maar ja, we zijn tegen geweld en dus zal de wereld verder blijven draaien...en wij verder blijven walgen...!!!
(1) Brigate Rosse bestond uit nihilisten, anarchisten, idealisten...maar zoals zo vaak bloedde de actie langzaam dood. In Duitsland was er de Rote Armee fraktion en bij ons de CCC...
De waarheid, niets dan de waarheid...(Juridisch gezwets...)
Het kan ons mateloos ergeren dat journalisten zo flauw gaan doen of beter gezegd, dat ze de geïnterviewde niet van antwoord dienen...Neem de Turkse grapjassen die voortdurend met het woord democratie voor de pinnen komen en geen vraagsteller die erop reageert...Terloops wat is het eigenlijk democratie...? Ontstaan in Griekenland...Vierhonderd Atheners die het voor het zeggen hadden en de vrouwen, de perioikoi en de slaven hadden niks in de pap te brokken . Mooie democratie...In Amerika? Wie geen geld heeft of niet genoeg kan geeneens kandidaat- president worden en daarom werd Sanders gewipt...Over de democratie in Rusland gaan we zeker zwijgen, want het is ook een woord dat Poetin al te vaak gebruikt...Alle gouden medailles zullen hun glans verliezen als de Russen niet meelopen...Ook nu geen vraag wat er met de medailles gebeurt als er gedopeerden meelopen...We ergeren ons dus en vooral ook nog omdat de media wel een belangrijke rol kunnen spelen...Luister...In onze jonge jaren ( ...en dat is lang geleden...) hebben we gevoetbald...We werden gedrild en vooral geleerd dat er respect voor de ref MOEST zijn, want zonder de ref GEEN voetbal, dus moesten we ook het reglement kennen. Zo leerden we dat elke fout, die buiten de zestien met een rechtstreekse vrijschop werd bestraft, binnen de zestien penalty was. Het plebs voegde er dan ook vaak aan toe, geen penalty als er geen doelgevaar was. Verkeerd, want zo staat het niet in het reglement; maar vele journaisten gaan mee in de redenering van het volk... Zo floot ref Visser, zondag jl., in Waregem een lichte strafschop althans volgens de pennenridder van de " Zondag" ( een Roulartakindje...). Erger nog, de radio- en TV-analisten gingen erin mee. Gelukkig was er het Nieuwsblad die des maandags de beslissing van Visser moedig en juist vond...en nu zouden de bazen van de refs gaan optreden en vonden dat het getrek en gesleur in de zestien moet gedaan zijn...Bovendien zijn er geen lichte strafschoppen: een fout is een fout! Hoe is het allemaal zo ver kunnen komen...de refs durfden haast geen strafschop meer fluiten, want de camera's zien alles en het journaille kraakt alles af... Dan zijn er nog de politiek correcten die steeds alles beter weten...Vluchtelingen, Islamieten, mogen alles doen...het zijn wij die steeds verkeerd bezig zijn. Jean-Marie Dedecker zei het al, hou op met het gepamper...en eindelijk is er een beetje klaarte in de duisternis. Eindelijk lazen we in de krant dat "men'" schoorvoetend toegaf dat de vluchtelingen er ook schuld aan hebben dat ze zo moeilijk werk vinden en dat vooral de taalachterstand de reden is. We spraken vaak met mensen vanop de werkvloer die steevast steen en been klagen over "die vrimden" op het werk. Je mag ze tien of meer keer iets uitleggen ze verstaan het niet, of willen het niet verstaan of luisteren niet als het bevel van een vrouw komt, maar het werk moet voort ...Als je het probleem aan een publiek correcte voorlegt dan is het steeds: we tonen te weinig begrip, we begeleiden ze niet goed...Dus eindelijk wordt er nu schoorvoetend toegegeven dat ze ( de vrimden) ook schuld dragen...We besluiten met een verhaal uit onze ervaring: sommigen leerlingen vonden de school maar niets, was niets voor hen, wat leer je daar..., dus geen diploma .Later wordt een werk aangeboden, poetser bij de NMBS, maar meneer dat is toch geen werk voor mij...Juist! De pampertijd is voorbij...
Naar het schijnt zouden we "onze" (...) spreuk ontleend hebben van ene Gaius Sallustius Crispus. Hij zou ze, in het latijn uiteraard -- Concordia res parvae crescunt (1) -- in zijn werk over de oorlog met Jugurtha gebruikt hebben...Dat de dappere Belgen indertijd een spreuk van Sallustius in een werk over Jugurtha kozen weze hen vergeven, maar zowel Sallustius of Jugurtha waren niet de braafste rekels uit de geschiedenis. De eerste werd al eens wegens onzedelijk gedrag uit de senaat gekieperd en koos dus wijs voor de bescherming van Caesar en de andere had twee mededingers voor de troon een kopje kleiner gemaakt...al zien we het in België niet zo rap gebeuren..We willen echter wel opmerken dat het voor de von Saksen Corbugers-Gotha nu wel vervelend is met zo'n spreuk opgezadeld te zitten. Eendracht maakt macht, we vertalen ze nu even, want oorspronkelijk was ze slechts in het Frans bekend ( La Belgique sera latine, ou ne sera pas...) zoals de namen van prinsen ook meestal in het Frans waren: Baudouin, Philippe.. Maaar goed...Dus vervelend, want wat bleek? Op de nationale feestdag en tijdens de plechtige défilee zaten Philippe en Mathilde met kroost alleen op de eretribune. Vader Albert en moeder Paola, noch Astrid en Lorenz waren nergens te bespeuren. Juist, het zwarte schaap, Laurent, zat volledig apart zich stierlijk te vervelen en deed het, toegeven, met klasse. Erg, maar veel erger is nog dat Philippe steevast, met kerstmis en ook op de nationale feestdag begint door te drammen over eendacht, samenhorigheid en de lezer zal nog wel een paar van die woorden weten te vinden...Als dit geen voorbeeld is van "luister naar mijn woorden, maar vergeet mijn daden!!!!" Zouden we weer een stap dichter gezet hebben naar het feit dat we die van Saksen Coburg Gotha's beu zijn en dat ze een trap onder de broek verdienen. Misschien kunnen ze beginnen met de dotaties af te nemen. Wellicht hebben ze het geld niet nodig, Albert zal wel genoeg bijeengeschraapt hebben, Astrid zit gebeiteld met haar Habsburgse (2) bankier en Laurent heeft ze wel nodig maar Claire steekt dan alweer stokken in de wielen. Besluit: er is werk aan de winkel om van die von Saksen Corburg Gotha's kwijt te raken...
(1) Eendracht maakt de kleine dingen machtig
(2) Als de familie Fugger uit Zwaben de vele schulden van de grote Habsburger Karel V niet terugvordert...
Op iets antwoorden is iets anders dan iets beantwoorden (G.E. Lessing)
Het is eindelijk zomer en meteen weten we dat we eigenlijk nooit tevreden zijn, want het is zo warm. We hebben dan nog geluk , want ons bureau (...) is aan de schaduwzijde van ons huis, maar toch...Des avonds , als het een beetje koeler is, dan kijken we nogal eens TV, maar oh wee, buiten herhalingen is er niet zoveel te beleven. Gelukkig, zijn ze verplicht het wielrennen live uit te zenden of anders zouden ze nog wel eens wedstrijden van vroeger durven uit te zenden. Het Nieuws is uiteraard ook "echt" , maar dan zien we dat er toch vreemde dingen gebeuren...Zo zijn er Turken, die al generaties in België wonen, plots de straat op komen om Erdogan te verdedigen. We vragen ons af waarom gaan ze dat niet in Turkije doen...Stel dat wij Belgen plots vinden dan ons Philippe geen goeie koning is ( wij zouden niet durven...of toch?...) en we proberen helmweg te krijgen. Gaan alle Belgen in het buitenland daar dan op straat komen? Ook in Turkije? Wellicht niet, want in landen als Turkije en omstreken zijn ze niet zo gediend van betogingen...Maar er is nog meer, want op één is er een nieuwe quiz: Switch. De quizmaster mag er zijn, Adriaan van den Hoof.. In 't Vewt zegden ze dan steeds " de zwiens siender wel en 't zien zo'n vuile beesten", maar dat willen we Adriaan niet aan doen...maar het gaat over de kandidaten...Waar hebben ze die gerecruteerd...?Laten we het eens bekijken...Per avond is er 1000 euro te winnen, wel, verleden week was er van maandag tot vrijdag geen enkele kandidaat die er in geslaagd was om die 1000 euro te winnen...en wij vonden de vragen soms "belachelijk" makkelijk...en er waren nochtans kandidaten bij waarvan je zou denken, die hoeven het te weten...een leerkracht latijn en geschiedenis, een prof toegepaste wiskunde , een redactrice van de Flair...maar Salman Rushdie, auteur van de Duivelsverzen, neen, de Floraliën of het Gentse Bloemenfeest ook niet, uiteraard moesten ze ook de eenvoudigste vragen over de geschiedenis en/of aardrijkskunde ook schuldig blijven. Soms wisten ze dan nog wel eens een vraag, maar het ging dan meestal over de tatoe die één of andere lellebel had aangebracht...Triest...het meest trieste was dan nog dat Adriaan zei (of moest zeggen): " Goed gespeeld, maar een beetje pech" , maar als je als lerares latijn niet weet dat Rome aan de Tiber is gesticht, houdt het voor ons op... Nog één vraag: Waarom gaan een prof, een lerares en een redactrice aan zo'n quiz deelnemen...Toch niet om zich belachelijk te maken...?en het blijft nog een paar dagen warm...We gaan maar verder lezen in " Het Meisje in de Trein"...!
Het is vandaag de dag mode om alles wat nationalistisch is af te keuren...We geven toe dat het nationalisme van de voorbije eeuw in Duistland, Italië, Spanje en Portugal niet de leukste pagina uit de geschiedenis boeken is..., maar alles op één hoop gooien is dan toch ook weer niet juist.Velen, van die politiek correcten, blazen hoog van de toren als ze over het ANC van Nelson Mandela spreken...Nochtans die N staat ook voor nationalistisch. We kennen iemand die al tientallen jaren in Nkodusweni, een dorpje in Transkei, woont. Hij is de enige blanke in het dorp, is gehuwd met een Xhosa vrouw, zelfde stam als Mandela en moet er nu alles aan doen om de mensen te overtuigen niet meer ANC te stemmen, want na Mandela slaat de corruptie toe. De politiek correcten in Vlaanderen, die de toestand ginder NIET kennen, weten uiteraard wel beter.Vaak zegt hij me dat Mandela voorop stelde wat de Volksunie hier predikte: eigen onderwijs, eigen taal op school, eigen volk in de administratie en justitie...Hier is dat verkeerd, ginder niet. Het is ook mode geweest in het westen om het genie Stalin te bewonderen, de grote leider Mao na te volgen en al weten we nog steeds niet hoeveel mensen ze beiden ombrachten, toch blijven sommigen erin geloven...Het wordt vandaag de dag nog erger, want velen, die meestal zo lang ze op de schoolbanken zaten , geschiedenis een vervelend vak vonden, gaan nu geschiedenis doceren...Bon ton is het om de Gulden Sporenslag te minimaliseren...De Franse geschiedschrijvers vermelden het slechts in de marge. Het zegt meer over de Franse geschiedschrijving dan over de Gulden Sporenslag. We lazen ooit het boek "De Tour, een kroniek van 100X de Ronde van Frankrijk" van Serge Laget en Gilles Montgermont, twee Fransen. Je zou denken dat er nooit buitenlanders aan de tour deelnamen...Merckx is er een voetnoot... We lazen onlangs zelfs op de sociale media: " Vlaanderen zou nooit geworden zijn wat het was zonder België". Moet een mens daarop antwoorden? Hebben de Belgen de Halletoren in Brugge gebouwd? Worden de Vlaamse Primitieven dan plots de Belgische Primitieven ? Over de Gulden Sporenslag hebben die politiek correcten gelijk: het was geen taalstrijd, maar een sociale strijd: het volk wou meeprofiteren van de Vlaamse (...of moet het zijn de Belgische volgens die kenner...?) rijkdom. De Graaf van Vlaanderen, de opportunist, spande het volk voor zijn kar om de macht te grijpen tegenover de Franse Koning, vandaar dat er een mengelmoes in Kortrijk tegenover mekaar stond, de heer van Ghistel bij de Fransen, de Gentse schepenen ook, maar Jan Borluut dan aan Vlaamse kant...Dat de slag niet belanrijk was? Wel werd Pierre Flotte (1) er gedood en Jacques de Chatillon (2) en waarom sloeg de Paus de Vlamingen in de ban? Weet je dat in het begin van de 14 de eeuw nog meerdere veldslagen tussen de Franse Koning en Vlaanderen plaatsvonden? Het ging om de macht. De Vlamingen wonnen nog in Arcke, in Zierikzee haalden de Fransen dan de zege binnen in een zeeslag en de slag bij Pevelenberg eindigde onbeslist. Het is naar aanleiding van die slag dat de Brugse vrouwen de belofte deden om elk jaar een processie voor O.-L.-Lieve Vrouw in te richten...wat tot vandaag nog steeds gebeurt . De angst voor de nederlaag zat er zo erg in dat de legers mekaar voortdurend in de gaten hielden, maar niemand durfde aan te vallen. De eisen van beide partijen waren ook niet min: Vlaanderen eiste amnestie voor alle Vlamingen en onafhankelijkheid, de Fransen eisten dat Vlaanderen het leenstels erkende en alle deelnemers van de Brugse Metten uitleverde.Na enkele jaren waren beide partijen oorlogsmoe en op 23 mei 1305 kwam de vrede Van Athis-sur-Orge er. Algemene amnestie en vrijlating van alle Vlaamse gevangenen, macht van Vlaanderen en macht van de graaf hersteld, doch Vlaanderen moest een grote oorlogsschade betalen. De Franse koning mocht daarentegen in de toekomst Vlaamse krijgers opeisen om hem bij te staan tegen zijn vijanden en Dowaai, Orchies en Rijsel moest Vlaanderen afstaan aan Frankrijk.De strijd was nog niet voorbij, want Vlaanderen vond de oorlogsschade veel te hoog...en later zouden de Arteveldes de strijd verder zetten met minder succes...! Dus zo belangrijk was die Vlaamse strijd toch wel...en aan alle politiek correcten...de geschiedenis is de leermeesteres van het leven, maar je moet ze wel bestuderen, zo niet: schoenmaker...en de leest
(1) Piere Flotte vanaf 1295 Kanselier van Frankrijk m.a.w. de rechterhand van Philippe le Bel. Paus Bonifacius VIII noemde hem de machtigste man van Frankrijk
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselescap goet ende fijn, Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn, Alle vruecht es di ghegheven.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors de doot, du liets mi tleven.
Nu bidt voor mi: ic moet nog sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven: Ic moet noch zinghen een liedekijn . Nochtan moet emmer ghestorven sijn.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Op de foto mijn familie: vader , moeder, mijn zussen Camilla en Maria, mijn broer Joris (+) en mezelf. Foto genomen tijdens de oorlog in 1943. Daaronder het gemeentehuis van Oedelem, mijn geboortedorp, Dr. Wyns noemde het één van de mooiste gemeentehuizen van Vlaanderen...
De vierde latijnse van het Sint-Rembertscollege in 1953 met klastitularis Jozef 'Basiel' Verstraete ( achterste rij...) op schoolreis in Brussel. Gehurkt helemaal rechts zit ikzelf.
In december 1958 speelden enkele Oedelemse jongeren het toneelstuk "Smidje Smee". De "acteurs" werden uiteraard voor het nageslacht op foto vastgelegd...Bovenste rij: (v.l.n.r.) Willy Beernaerts (souffleur), Antoine Dhaese(+), Antoine Depestel, kapelaan Demuynck, René Dewulf, Roger Vanhullebusch, (zittend v.l.n.r.): Roger Vandeweghe, Edward Gilliaert en Marcel Denaeghel
Mijn oude Roldersklacht (mei 1958) aan de Zoete Waters in Heverlee...Eern triest moment!
We zijn de 47de week van 2024
Herfstavond door Albert Verwey
Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven Staat, een geluid,in Schrift gepenseeld.
De Waterlelie door Frederik van Eeden
Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht
Rijzend uit donker koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Een vrucht die valt door Karel van de Woestijne
Een vrucht, die valt... -- waar 'k wijle in 't onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan 't stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht die valt
Een vrucht. -- En waar ik sta, ten zatten levens-zome, vol als de nacht maar even stil; blind als de lucht hoe rijk ook aan 't verholen van mijne dromen, voel 'k -- lomer dan in 't loof der luideloeze bomen een vrucht die valt, -- mijn hart, gelijk een vrucht die valt...
'k Hore tuitend' hoornen.... door Guido Gezelle
'k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Allerhoogste, want de navond is nabij, kom bij: 'k hore tuitend hoornen en de navond is nabij, voor mij!
blinde non waanzin spon zacht geflonker in de ogen
donker
pracht
Nacht door Hermen Gorter
Het gras heeft den nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind...
In memoriam amici J. Campert door Louis de Bourbon
In de open dromen van den wreden dag heb ik jouw pijn gevoeld, jouw brandend leed, soms hoor ik in den nacht jouw stervenskreet en ik zie een blik die breekt, jouw laatste oogopslag.
Ik hef het glas. Ik zie den roden gloed van 't heulsap dat ons beiden heeft verheugd in vroegere nachten luid en licht van jeugd, maar sinds jouw dood smaakt alle wijn naar bloed.
En sinds jouw dood is alle licht te schel, elk vuur te heet, alle genot doet pijn en ik hoor in ieder lied dit bittere refrein: o, hart, jouw hart, o bloedrode rebel.
Louis de Bourbon (1908-1975)
Klik op de pijl onderaan laatste tekst om het archief op te roepen...
Haiku
Het jaar is gestart
en we beloven weer veel,
want we zijn zo dom!
(WVO)
Haiku
Het ouder worden
is zeker geen sinecuur
en je doet 't alleen...
(WVO)
Haiku
De vorst is weer weg,
bakken regen stromen neer,
helaas, godgeklaagd...
(WVO)
Haiku
De minister spreekt:
het zijn zeer droeve tijden,
de riem dient gesnoerd... (WVO)
Over mijzelf
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .
Ik ben een man en woon in Mariakerke-Oostende (Vlaanderen ) en mijn beroep is leraar Nederlands - geschiedenis aan het VTI in Oostende en freelance journalist bij de Zeewacht .
Ik ben geboren op 26/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen en schrijven.
Schreef een roman " Het zwarte Schaap" die spijtig genoeg al uitverkocht is. Het vervolg staat op mijn Blog " De Tocht terug" Nu schrijf ik voor het Jaarboek " Bos en Beverveld" van de heemkundige kring van Beernem-Oedelem-St.-Joris .