dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Mijn twee liefdes " mijn vlakke land en Lissabon".
Fado da despedida
Lisboa foi meu fado, minha vida Meu grande amor, meu passado Lisboa minha mãe tão querida Lisboa minha alma meu pecado>
Meu coração deixo à Madragoa Meu olhar as águas do teu rio Minhas mãos ás ruas de Lisboa E a saudade a noite do Rossio
Minha boca vermelha, deixo à Graça Meu cabelo negro, à Mouraria Ao palco do teatro deixo a alma As palmas, a dor, a fantasia
Os pregões matinais, levo comigo As vozes das crianças de Lisboa, Futuro deste povo tão antigo Gaivota que no cais sempre voa
Lisboa foi meu fado, minha vida Meu Tejo como o tempo corre Minha Lisboa, mãe querida O meu amor por ti nunca mais morre.
Fado van het afscheid
Lisboa, was mijn fado ,mijn leven Mijn grote liefde, mijn verleden mijn Lisboa zo geliefd Lisboa mijn ziel ,mijn zonde
Ik laat mijn hart aan Madragoa Mijn blijvende verwondering voor jouw Taag Mijn handen aan de straten van Lisboa
En het heimwee voor ´t nachtelijke Rossio
Mijn vurige lippen ,schenk ik aan Graça mijn zwarte lokken zijn voor Mouraria , aan ´t theaterpodium laat ik mijn ziel Het aplaus ,de pijn ,de fantasie
De kreten van vroege straatventers ,neem ik met mij mee kinderstemmen van Lisboa, de toekomst van dit zo oude volk de meeuw die steeds over de kaai vliegt
Lisboa was mijn fado mijn leven Mijn taag, hoe snel vergaat de tijd Mijn zeer geliefde Lisboa Mijn liefde voor jou ,zal eeuwig blijven duren.
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto, (código ilegível carregue no X (nieuwe code aanvragen)
Ora, pensando bem no assunto e como estava um bocadinho cansada de ouvir sempre as mesmas desculpas para as perguntas de sempre, decidi mudar de estratégia e passei a pedir uma “boa desculpa” a cada aluno que não fazia os trabalhos de casa, que chegava tarde à aula, que não trazia o material, que não trazia as mensagens assinadas pelos pais.
Paula Cristina Pessanha Isidoro
Que projeto!
Ó professora, não minto, minha tarefa foi confiscada pela CIA.
Estive o fim da semana com os pais em Nova Iorque. Então, vindo de Bruxelas, o buraco do inferno, fomos controlados rigorosamente pelos alfandegários. Questionado sobre conteúdo da mochila respondi sorridente "só uma tarefa escolar, nenhuma bomba". Repentinamente houve grande pânico e fui vencido pelo polícia. Embora me declarassem inocente depois, presidente Trump despachar-se-ia a anunciar que, graças às suas medidas, tivera intercetado um projeto terroristo.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Fantaseer eens een meer creatieve uitleg ,dan ik heb mijn huiswerk ´thuis op tafel laten liggen
°°°°°°
Maar juffrouw ,ik lieg niet , mijn huiswerk werd aangeslagen door de CIA.
Ik was het weekend met mijn ouders naar New York . Welnu komende van Brussel ,het zo genaamde hellegat ,werden wij grondig door de douane gecontroleerd Ondervraagt over de inhoud van mijn rugzak antwoorde ik met een glimlach " Enkel huiswerk geen bom" .
BOM !!!!
Plotseling was er grote paniek en werd ik overmeesterd door politie.. Hoewel ze mij kort daarna onschuldig verklaarde. Zou president Trump zich haasten om te verklaren dat dank zij zijn maatregels ,hij een terroristisch plan had onderschept.
No início, esse blogue começou discreto. Borbulhando, como água duma fonte subterrânea buscava um curso próprio na sua existência frágil .
Ora, talvez demasiado destemido,não encontrou imediatamente uma abertura, e, sem querer, formara-se um paul dormente.Gota a gota e com muita paciência superava os obstáculos de seixos e xistos......e de repente, encontrou-se numa aceleração de água impetuosa, que o levava para uma outra dimensão ,com maior expectativa e maior visão. Não obstante, ficará somente um ribeiro que (citando uma frase do Fernando Pessoa )
faz pensar em nada .Quem está ao pé dele , só está ao pé dele .
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Mijn blog
In het begin begon dit blog heel discreet als een opborrelend ondergrondse bron
zocht het zich een eigen weg in zijn fragiel bestaan. Misschien was het wel teveel overmoed en vond het niet onmiddellijk zijn loop want zonder te willen vormde er zich een poel met stilstaand water . Druppel na druppel en met veel geduld overwon het de belemmering van keien en rotsen en plotseling kwam het in woelig water en gaf het blog een andere dimensie met grotere vooruitzichten en visie Het zal echter altijd een imperfekt beekje blijven dat ,citerend de dichter Pessoa , aan niets doet denken . Wie er naast staat ,staat er gewoon naast ,niets meer .
A lamparina que Rosa tinha comprado numa loja chinesa, não iluminou. Aparentemente uma má compra, não tinha interruptor. Mesmo mudando a lâmpada não resolvera nada. Ainda menos os palavrões que ela soltou porque as instruções imprimidas em chinês estavam traduzidas em todos os idiomas do mundo, salvo na sua própria língua. Depois da irritação, a resignação. Batendo as palmas expulsou o gato da poltrona.
Que farsa!
Simultaneamente com o som, estrondo, foi acesa automáticamente aquela maldita lamparina.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Het nachtlampje dat Rosa had gekocht in een Chinese winkel, gaf geen licht. Waarschijnlijk een miskoop. Had geen schakelaar . zelfs het lampje verwisselen loste niets op. Nog minder de verwensingen die ze maakten ,omdat de gedrukte handleiding in het chinees,was vertaald in alle talen van de wereld ,behalve in de hare .Na de woede ,de berusting .Klappend in de handen verjoeg zij de kat uit haar zetel. Wat een grap! Gelijktijdig met het geluid,klap, begon dat zo verwenst nachtlampje automatisch te branden
onde todos os dias, passa uma história em 77 palavras, nada melhor que escrever um conto sobre a rádio: pode ter um rádio; pode ser sobre a influência da rádio (família, solidão, guerra, tudo); pode ser de alguém que faz rádio; no fundo, pode ser o que quiserem!
Á espera da Banda.... A minha mãe lembrava-se da primeira rádio em casa,
mais que tudo a música e as narrativas populares que abrandaram os tristonhos dias invernosos. A única pessoa que não gostou da rádio, era o meu bisavô. Mesmo tinha medo do utensílio.Não o entendia ,no quarto havia vozes ,mas....ninguém estava lá ! Curiosamente, só reagiu alegre quando iniciou a música duma fanfarra, e, imediatamente se despachou para o vão da porta à esperar até a banda passasse. Vroeger was een radio een zeldzaamheid in huis ( pas na de eerste wereldoorlog kwamen zij in gebruik).Moeder vertelde me dat de lange winteravonden werden verzacht door muziek en de luisterspelen . Wie er niet van hield was mijn overgrootvader ,die was zelfs bang van het toestel want hij hoorde stemmen, maar er was niemand in de kamer. Enkel als de radio fanfaremuziek speelde ging hij blij in de deuropening staan , wachtend tot de fanfare passeerde.
Fui à Feira da Ladra, a mais bizarra Das feiras com a marca do passado, E vi num ferro-velho uma guitarra De tampo, sujo, negro e desgrudado!
No fundo uma etiqueta já sem cor Ocultava um retrato que ficou E que era de um famoso tocador Que a morte há muitos anos já levou!
Quatro cordas em rugas de cantigas Se nada mais fizessem recordar, Lembravam quatro décimas antigas À volta de uma quadra popular!
Comprei aquela jóia que se enquadra Em tudo o que são velhas raridades, Inda é preciso haver Feira da Ladra P'ra nos mostrar o preço das saudades!
Ik ging naar de vlooienmarkt , de leukste van het land, voor zijn spullen tweedehands en tussen al dat oud ijzer zag ik een gitaar vuil, ontluisterd smerig! met in de bodem een kleurloos etiket van wat bleek een portret van een ooit beroemde guitarist door de dood reeds lang geleden ingehaald. Vier versleten snaren en een oud lied
van een populair rijm die niemand zich nog herrinert of moest zijn van tientallen jaren geleden ik kocht dat juweeltje dat
past in mijn verzameling
rariteiten ´t is daarvoor nodig dat er vlooiemarkten zijn
om ons de waarde van nostalgie van het verleden te tonen
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
Alfacinha-Belga
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
a gatinha ,
° Uma gatinha fofinha estava sentada nosso banco de quintal. Dali ela observou o inteiro jardim, como se estava à vontade no seu quintal próprio. Os passarinhos não se davam bem. Com o gato da vizinha não queria namorar ,
e para fazer outras atividade não tinha interesse nem tempo.
Er zat een poes op onze stenenbank ze overschouwde heel de tuin alsof het de hare was. Vogeltjes konden er niet meer gedijen en met kater van de buur wou ze niet vrijen en voor iets anders
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
O que me dá prazer não é o vinho, não! nem a música, nem o canto. Apenas o estudo é o meu encanto, e a pena, qual espada sempre à mão."
.
Abu. L. Rabi Sulayman ibn Isa al Kuthayyir que terá vivido no século. XIII foi um dos vários poetas luso árabes cujo legado enriquece a cultura portuguesa tanto ao nível do literário como do espiritual.
"Wat me genoegen geeft is niet de wijn, neen!
noch muziek ,noch het lied
slechts studie is mijn genoegen
en de pen,als zwaard in de hand
een luso arabier en dichter van de 13 eeuw wiens nalatenschap de portugese cultuur heeft verrijkt
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
*preencha um nome (naam) *preencha endreço E-mail preencha o seu URL *preencha um título (tittel) *escreva o seu comentário *preencha o Código de segurânça (código ilegível carregue no X (nieuwe code aanvragen) *carregue no texto "reactie insturen " para enviar comentário
A descida estava íngreme, e na sua petulância juvenil não dava ouvidos a avisos dos amigos ciclistas. A estrada descendente dava-lhe a sensação cativante de ter asas, porém perdeu numa curva o controlo e chocou com as barreiras. Durante dois segundos voou, braços abertos como o Cristo Rei de Almada, e terminou, assim escapando por um triz do abismo, numa silva. Como não ocorreu um acidente, anunciava laconicamente aos amigos inquietos: "Aqui crescem deliciosas amoras-pretas ".
Participe histórias em 77 palavras
Desafio nr°133
carregue aqui
Braambessen
De afdaling was nogal steil,en in zijn jeugdige overmoed had hij geen oren voor de waarschuwing van zijn fietsvrienden. De scherpe dalende weg gaf hem het spannend gevoel van vleugels te hebben . Echter in een bocht verloor hij de controle en botste tegen de vangrails . Gedurende twee seconde vloog hij ; de armen weids open ,net zoals het standbeeld Cristus-koning van Almada ,en eindigde , het scheelde geen haar bijna in een ravijn.Hij deed alsof er niets was gebeurd en zei heel laconiek tegen zijn ongeruste vrienden " wat groeien hier lekkere braambessen" .
Een heerlijk tekst met als metafoor voor een mooie vrouw, een vulkaan
maar omdat een vulkaan voor ons gelijk staat met gevaar, moet je eerder aan een nachtelijke uitbarsting denken .Als je in de duisternis de prachtige en opwindende gloed van lekkende lavastromen ziet .
Mijn ogen,hongerig, worden niet moe jou te strelen
ze zoeken steeds een andere hoek om jou te bewonderen
en ze dromen zich volledig toe te wijden aan jouw vurige mondkrater
genieten van alle warmte van elke uitbarsting van jou
°
Meus olhos,famintos,não se cansam de te acariciar
procuram sempre um novo ângulo pra te admirar
e sonham mergulhar na sua boca de vulcão
provar todo o calor que há na sua erupção
escorrer nos rios claros
das margens dos teus pêlos e encontrar o ouro escondidos
que brilha em seus cabelos devorar a fruta que te emprestou o cheiro e talvez desfrutar de um amor puro e verdadeiro esquecer o espaço,o tempo e o viver perder a noção do que é ter a noção do perder se um dia eu fui alegria ao te conhecer agora canto porque sinto a dor de não te ter
É uma conceção absoluta "os dias tristonhos antes de Natal ".
O mês passado o sol só se mostrou umas dez horas.Sim, sim apenas dez horas mesquinhas e januari tambem não promesse melhoria .Por isso,não é estranho que naqueles meses sombrios nos obcecamos pelas luzes de árvore de Natal. Felizmente os dias crescem de novo e as noites encolhem .
De dagen lengen opnieuw en de nachten korten, gelukkig maar.Want
de dagen zijn bijzonder grijs met amper 10 uren zon in december en januari beloofd ook niet veel .
ZOO Antuérpia carregue na rádio e oiça para a história" o Chico"
uma história de AMOR sem a letra A?
O Chico – Ó doutor! Estou com dor de sentimentos, Fecho os olhos e vejo-o. Fecho os ouvidos e ouço-o Nem como nem durmo. Ó doutor! Socorre-me deste vício. Porque morro de desejo. Tem enormes olhos meigos, e quero mexer-lhe com os dedos. Só um beijo dele e sinto-me feliz. Sem êxito, o vidro protetor impediu-o. – Ó doutor! Socorre-me desse esquisito impulso. E o médico perguntou: – Quem é esse benzinho irresistível que te perturbou? – É Chico, o bonobo do zoo
.........
Opdracht :een liefdesverhaal in het portugees schrijven zonder de letter A te gebruiken
beluister het op radio sim
.
-Ach dokter ,ik heb ldvd. (liefdesverdriet) Ik doe mijn ogen toe en ik zie hem, ik stop mijn oren dicht en ik hoor hem. Kan noch eten noch slapen. Ach dokter help mij van die dwang, of ik trek het niet meer lang. Hij heeft zo´n grote zachte ogen, en ik wil hem heel lief aanraken,. als ik hem eens kon kussen
maar ik heb geen geluk er zit een glas tussen. Ach dokter help me van die goesting af. En toen vroeg de dokter van wacht; -Wie is toch die onweerstaanbare charletan
waar gij zo verliefd van bloost. - Ach dokter ! Het is Chico ,de bonobo van de zoo.
Foi pintado pelo Pieter Paulus Rubens por ordem dum Convento antuerpense , exemplifica o poder e a eloquência do altar barroco, em toda a sua opulência. As três grandes figuras dos Reis representam o ato de oferenda da autoridade terrena ao Menino Jesus.
Pieter Paulus Rubens is Antwerps beroemste inwoner.En schilderde
de aanbidding van de drie koningen in opdracht van een antwerps klooster
Ninguém do ramo de clientes no mercado reparou naquela frágil rosaque vagueava àroda do Largo do Rato, apenas o amo vigiava. Quando ela roubou umaromã, agarrou-lhe mal no rabo -de-cavalo, escapando ao chuto no rabo.Fugia como umraioatrás dum portão com, inscrito naorla, o texto raso"sinagoga".
― Ande, menina! O rabi já está a ler a Tora : dizia umasoragraciosa seguindo arota do templo com um ramo na mão.
Niemand van de klanten op de markt merkten het fragiel meisje op dat altijd op het plein do Rato rondslenterde . Enkel de chef van de markt hield haar in de gaten .Toen ze een granaatappel wegkaapte greep hij net naast haar paardenstaart en kon zij zelfs een stamp onder haar achterste ontlopen. Als een schicht vluchte zij achter een poort met in een kader geschreven "Synagoge "
Haast je meisje ! de rabijn is al aan het voorlezen uit de Tora :Zei een lieftallge dame die haar weg haastig vervolgde naar het gebedshuis, met een bos bloemen in de hand.
Mudou muito a minha rua Quando o outono chegou Deixou de se ver a lua todo o transito parou
Muitas portas estão fechadas Já ninguém entra por elas Não há roupas penduradas Nem há cravos nas janelas Não há marujos na esquina De manhã não há mercado Nunca mais vi a varina A namorar com o soldado
O padeiro foi-se embora Foi-se embora o professor Na rua só passa agora O abade e o doutor
O homem do realejo Nunca mais por lá passou O Tejo já não o vejo Um grande prédio o tapou
O relógio da estação Marca as horas em atraso E o menino do pião Anda a brincar ao acaso
A livraria fechou A tasca tem outro dono A minha rua mudou Quando chegou o outono
Há quem diga "ainda bem", Está muito mais sossegada Não se vê quase ninguém E não se ouve quase nada
Eu vou-lhes dando razão Que lhes faça bom proveito E só espero pelo verão P´ra pôr a rua a meu jeitofim
Zij was erg verandert ,mijn straat Toen de herfstdagen er aankwamen voorbij was het de maan te zien Alle verkeer was gestopt °
°
° Veel deuren zijn verzegelt
Niemand gaat nog binnen of buiten geen was die buiten hangt
noch anjers voor de ramen verdwenen zijn de matrozen op de hoek Geen vroegmarkt ,en nooit meer zag ik nog de visverkoopster flirtend met haar soldaat °
°
°
° De bakker sloot de deuren en de professor die vertrok wie nu nog enkel in de straat passeert is de dokter
en de pastoor °
nooit komt de orgelman nog langs en de Taag verdween achter een nieuw groot gebouw °
°
De stationsklok loopt uren achter en het is toevallg dat de jongen
met de tol hier speelt
De krantenwinkel sloot zijn deuren En het eethuis heeft een andere eigenaar
Mijn straat was erg verandert Toen de herfstdagen er aankwamen °
Er zijn er die zeggen " maar goed" ´t is nu veel kalmer hier men ziet haast niemand en het is nu rustig °
° Ik zal hen maar gelijk geven Dat ze er hun voordeel mee doen En ik, moet enkel op de zomer wachten Dan zet ik de straat zoals het hoort naar mijn hand
"Coloque numa panela, neve branca brilhante, algumas estrelinhas da noite de São Silvestre, e leve ao fogo . A meia-noite em ponto cubra tudo com beijinhos de amor. Acrescente no conjunto uma punhada com chuva pirotécnica. Regue muito copioso com cintilantes borbulhos dourados de espumante. Mexe isto tudo cuidadamente com um generoso suspiro de bonança e junte os seus votos de novo ano. Despeje essa mistura de ventura sobre uma placa e leve ao forno pré-aquecido por cerca de 365 segundos. E olha para o resultado um maravilhoso bolo de ano 2018 . Divida o bolo em quatro estações e goze de dia para dia do sabor único de um feliz ano novo."
Recept voor het nieuwe jaar
Legt een paar schitterende witte sneeuwballen in een pan,
Samen met een handvol sterren uit de silvesternacht en zet het op een vuurtje .
Om precies middernacht bedekt alles met liefdevolle zoenen .
Voeg er een handvol regen van fonkelend vuurwerk aan toe en overgiet alles overvloedig met gouden bubbels van schuimwijn.
Roer dit mengsel voorzichtig tot een geheel , samen met een weldadig zuchtje geluk en voeg daarbij uw wensen voor het nieuwe jaar aan toe Stort dit mengels geluk op een plaat en zet het in een voorverwarmde oven Ongeveer een 365 seconden en kijk naar het resultaat .
Een heerlijke taart 2017
Verdeel deze in de vier seizoenen van het jaar en geniet dag na dag van een gelukkig nieuwjaar.
Mijn beste wensen voor een gelukkig Nieuwjaar °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Estamos nos confins do ano 2017
Quero exprimir os meus melhores votos para o Novo Ano 2018. a todos os leitores enganados do Brexit o fanático Trumf que me dava noites em brancas
com a sua suposta missão divina os banqueiros que roubaram sem pudor os seus clientes O Papa o governo belga no seu papel do orquestro de Titanic os imigrantes portugueses na praça São João em Antuérpia os amigos de Castanheira do Ribatejo, os utilizares do eléctrico 28 em Lisboa a minha professora Luíza os amigos dos blogues e visitantes que usam os seus tempos a visitar -me
para deixarem um comentário. Afinal, só resta-me as pessoas
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
Participe histórias em 77 palavras
Desafio escritiva nr°27
carregue aqui
Cheiros
°°°°°°°°°°°°°
Cheira bem
Adoro tomar o pequeno-almoço numa pastelaria lisboeta, ali cheira deliciosamente a pãezinhos moles e café torrado. Todavia, não só o aroma de café me deixou cair na tentação, mas também aqueles bolos odorantes que estavam expostos ao lado uns dos outros na montra do balcão. De costume tomarei um croissant barrado com manteiga de sabor perfumado açoriano e uma bica que, muito apreciada por um guloso delicado como eu próprio, posso aromatizar com um pauzinho de canela.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
een verhaaltje over geuren
Wat ruikt het lekker Het liefst neem ik het ontbijt in een pattisserie in Lissabon . Daar ruikt het heerlijk naar vers gebakken brood en vers gebrande koffie .Echter niet alleen het aroma van koffie brengt mij in verleiding ,maar ook die lekkere geurige taartjes die de een na de ander tentoongesteld staan in de vitrine van de toog . Gewoonlijk zal ik een croissant nemen, dik besmeerd met boter uit de Azoren en het onvermijdelijke koffietje (bica= expresso) en wat wordt geaprecieerd door koffieliefhebbers het wordt geserveert met een stokje kaneel om het koffietje nog meer te aromatizeren . .
.. 
"
. 
. .
