Als er liefde ontwaakt ,maar je het niet durft uiten ,
omdat je naar haar wel  kijkt maar niet durft aan te spreken .
wie gevoelens wilt verwoorden , verstomt meestal ,
spreken lijkt dan op liegen en zwijgen op onverschilligheid ,
naar haar kijken wel ,maar geen woord voor haar ,
als zij verlangens kon lezen ,indien ze die blik kon verstaan,
en als een blik voor haar voldoende was,
om te weten dat het om liefde gaat,
Ach, wie door verlangens overmeestert is wordt stil en wie tracht te zeggen wat hij voelt,
wordt zielloos en de hele tijd spraakloos,
maar als je dit kon zeggen aan haar dat je volledig verstilt in haar aanwezigheid en dat je haar niet durft aanspreken.
 Dan moest je jezelf niet meer dwingen,want dan sprak je haar