Eigenlijk zo zei ik tegen mezelf, zou de dag van vandaag toch best uitzonderlijk goed moeten zijn geweest na het uitgeslapen gevoel waamee ik wakker werd,mooi niet dus. Om de haverklap viel ik op mijn bed neer ,was niet echt moe, maar de verveling sloeg toe.Gisteren was het zembadtrapje zo glibberig geweest, dat ik bij het omhoog heisen na een rondje zwembad terugviel en mijn benen dermate tegen de treden van het trapje beschadigde,dat ik vandaag geen zin had om te gaan zwemmen en ik denk dat daar de oorzaak van mijn onvree begon, want dat zwemmen vormt een goede afleiding . Inplaats van zwemmen dan maar wandelen-uiteraard achter de rollator,want ik wilde ver wandelen niet alleen een half uurtje, het bleef echter bij het halfuurtje, mijn beenspieren hadden gisteren zeker een dermate opduvel gehad, dat ik het lopen verder wel geloofde. Ik moet toch eens aan familie in Holland vragen of ze een stappenteller aan me willen opsturen, die heb ik hier in Spanje nog niet kunnen ontdekken.Maarten zei, zwembadschoentjes aan om trapje op-en af te gaan. Om mijn humeur wat op te vijzelen, zit ik nu achter een lichte borrel en ineens herinner ik me dat ik die zwembad schoentjes nog heb, had ik jaren geleden aangeschaft om bij het San Pedro strand over de vele stenen uit het zeewater te kunnen komen. Gisteren wel een goede film op TV over Elisabeth, the Virgin Queen. De kerk van Engeland door toedoen van Elisabeth een feit geworden kende geen figuur om te aanbidden, zoals de katholieke met haar Maria verering, ondanks de Church of England bleven katholieken en protestanten nog vijandig tegenover elkaar staan. Elisabeths vertrouwenspersoon met een sterk psychologisch inzicht raadde zijn koningin dan ook aan haar uiterlijk aan te passen aan de Maria van het katholieke geloof, zodat de volgelingen van de Curch of England ook een "heilige" aanbidden konden Het concept van The Virgin Queen redde Het Britse rijk , 40 jaren volgden zonder twisten binnen het Koninkrijk . Het bijna failliete Engeland waarmee Queen Elisabeth bij haar aantreden te maken had was 40 jaar later onder haar regeringsperiode omgetoverd tot een rijk Koninkrijk.

Tja, ik zei nog tegen mezelf: blijf toch heerlijk in je hoekje op het balcon naar de zee blijven turen i.p.v. op te staan en iets te schrijven over voetzolenverbrandende toeristen die vanuit zee naar de boulevard strompelen om een biertje of zo te drinken en in de schaduw te bedenken waar ze zullen gaan eten, want U denkt toch niet dat er spaanse huisvrouwen op het strand zitten, laat staan zwemmen en vanuit de zee hun voetzolen gaan verbranden, die hebben heel wat anders te doen, boodschappen, want de spanjaard wil 2x per dag een warme maaltijd, dat is ook wel te zien aan de omvang van veel Spanjaarden. Onder dat getuur naar de zee voelde ik me heel fijn, het was net of ik alle last van een ervaringsverleden van me afgeschud had en nu volkomen kon gaan genieten van mijn oudere levensfase.Mijn lijfspreuk is nog altiijd "De tijd to be happy is now"

Een bekende uitdrukking is "voor paal staan", maar hier op het vrije strand "zit men voor paal", rijen keurig rechtop gezeten mensen op hun neergevlijde handdoek. een handdoek die bij dit windstille strandweer ook netjes blijft liggen. De zon schijnt op de voordeur van mijn flat met het vervelende gevolg dat die deur door de warmte uitzet en klem komt te zitten, mijn vroege namiddag wandeling wordt vanaf de maand Juni dan ook een wat latere avondwandeling, als ik beslist vroeg wil gaan wandelen neem ik een boek mee en ga na het wandelen onder het genot van een kopje koffie bij een chiriguito rustig zitten lezen , je moet de kleine dingen die het hem doen eerst leren ! Zoon Maarten wil dat deur euvel wel voor me veranderen, hoeft niet zei ik, ik ben er al aan gewend en als ik die klemvaste deur 'n keer vergeet en vergeefs probeer in mijn flat te komen, is dat m'n eigen schuld, een mens moet zich kunnen voegen naar de omstandigheden , de tijd moet toch om, op mijn leeftijd hoeft opschieten niet meer.Morgen ga ik het zwembadwater eens op warmte testen, tussen 9 en 11 uur 'smorgens wordt het zwembad schoon gestofzuigerd , water wat bijgevuld, de beste zwemtijd voor mij is comida del dia tijd, dan is het er rustig, trouwens in dit gebouw wonen niet veel zwemlustigen, wel mensen die bij het zwembad zitten lezen, de zomervakantie is nog niet begonnen, ook geen kinderen nog .

O ja, toch maar koffie zei ik tegen mezelf, want drink keuzes zijn overdag wat beperkt, het blikje Pascual bewaar ik tot merienda tijd .Eergisteren na afloop van de pace-maker controle in hospitaal USP te Marbella heb ik in de cafeteria na afloop van de controle een Pascual gedronken, ontvette melk gemengd met vruchtensap, heerlijk. Gelukkig verkoopt de super beneden me ook Pascual . De controle pace-maker was OK, over een jaar terugkomen. Van dat gehang tegen de muur van de vestibule van het hospitaal was ik doodop geworden , het Pascual drankje verbeterde mijn stemming en moeheid onmiddellijk, toen Maarten me uit de cafeteria kwam ophalen , liep ik dan ook opgewekt met hem mee naar de auto. Jammer genoeg heb ik geen foto's van belang meer om te kunnen scannen, mijn legpuzzel manie behoort tot het verleden, nieuwe hobby zoeken, want steeds lezen is het ook niet, moet eerst maar weer eens nieuwe boeken bestellen bij Bol . De televisie stelt ook niet zoveel meer voor, vandaag begint er een serie met de titel "De zomer draait door", Mijn dagsluiting "Pauw en Witteman" komen na de zomer terug.

ER is er nog wel een maal per week. Ik zal toch eens iets met het Paint programma moeten doen, na het lezen voor de tweede keer van "Het meisje met de parel" vind ik het nog erger, dat creatief schilderen nooit mijn hobby kan worden, ik mis daar gewoon de aanleg voor.Beste mede bloggers een heel prettig weekend gewenst, Ommekiek.

De slotsom van mijn met de zee meedeinende en ochtend sherrie wat benevelde gedachten was "laat ik nu eerst maar eens iets gaan eten. dan komt alles wel weer in orde: een waarheid als een koe, want zonder eten komt er niets meer in orde.Een leven kan ineens afgelopen zijn, zelfs zonder dat magere Hein vooraf waarschuwde, ook mijn vriendin Lucie werd onlangs wakker "zonder hoofd" zoals zij haar plotseling afwezige geheugen betitelde.Geluk bij een ongeluk is, dat zij in een prachtig ruime verzorgingsflat woont waar doorheen zij zich met haar rollator kan bewegen. Lezen gaat niet meer, bij wijze van spreken is zij aan het eind van een zin het begin al vergeten, begrijpt ook niet meer wat zij leest. Niet meer kunnen lezen vindt ze verschrikkellijk. De arts sluit a priori verbetering in de loop der tijd niet uit, hopenlijk kan zij nog wel van haar cigaretje genieten, als verwoede langdurige rookster heeft zij vele ongemakken over zichzelf af geroepen.

Zou Sarah's stoel de oorlog hebben overleefd?Het was 'n ouderwetse

crapaud waarin je helemaal tot rust kwam na inspannende bezigheden.

De eerste keer dat ik bij de familie van vriendin Wil thuiskwam om haar met algebra te helpen werd ikverwelkomd door haar moeder die me zei "ga lekker zitten"Ik liep naar die grote leunstoel en hoorde "nee niet op die stoel, dat is Sarah's stoel".Ik zag geen Sarah, alleen Wil's moeder, ik begreep ook al was Sarah er niet, er ook dan niemand in haar stoel mocht gaan zitten. Even later kwam Wil met twee kopjes thee op een blad binnen,zij en ik gingen naar haar kamer.Wil heeft nooit een jodenster gedragen zij zag er met haar donker-blonde haren niet joods uit, de hele familie verhuisde in het begin van de oorlog naar een andere buurt. Ik heb jammer genoeg ,ook niet na afloop van de oorlog ,meer iets van de familie gehoord, zelf woonde ik na de oorlog ook ergens anders.Ik vertrouw er maar op, dat zij hebben kunnen onderduiken en niet bij een razzia zijn opgepakt.Als Sarah de oorlog goed heeft overleefd,dan heeft haar stoel het ook,want voor brandhout in de honger winter was de crapaud totaal niet geschikt.

Het is woensdag en de dag dat Rodika mijn flat grondig schoonmaakt. En het regent, die regen is een zegen voor de Spaanse groente-en fruitteelt.

Rodika heeft alle vensters blinkend schoongemaakt, had daar naar Spaanse en dus ook roemeense gewoonte een krant bij nodig en dit was een probleempje, omdat ik de krant alleen via internet lees, gelukkig lag er in de logeerkamer nog een. Roemenen die willen werken kom je thans overal in Spanje tegen: bij huishoudelijk werk, als klusjesman enfin voor alle werk waarvoor weinig opleiding nodig is. Door de regen moest Paola haar voorgenomen trip met Yasmin en vriendin met kind naar Madrid uitstelllen, als het morgen nog regent komt er een reisprobleem om de hoek kijken, want ze zouden gaan naar een soort Disney uitspanning en moeten Zondag weer in Spanje terug zijn. Omdat mijn kleuren cartridges op zijn en mijn zoon geen tijd heeft die bij El Campo te kopen en langs te brengen, ga ik strakjes maar weer als tijdverdrijf legpuzzelen, het leven wordt zo langzamerhand wel "boring".Inmiddels is het voor Rodika tijd om naar huis te gaan.

Met het scannen van oude foto's, foto's uit vervlogen tijden beleef je de hoogtepunten opnieuw uit je vroegere-in mijn geval- o zo drukke leven met man, 4 kinderen, vriendjes van die kinderen ,zeilsport evenementen, zeepkisten races, de christoffelberg in Curacao beklimmen als onderdeel van een vakantieplan voor de jeugd. Vuurwerk afsteken op oudjaar na eerst oliebollen met geestrijk vocht naar binnen te hebben gewerkt. De kinderen die in tenten wilden kamperen in Brakkeput opzoeken en zien hoe de boter die op de boterhammen gesmeerd moest worden, te smelten lag in de zon, inplaats dat die in de daarvoor bestemde koelbox was opgeborgen. Maar wie daar op let is een kniesoor was een familie slogan.Die oude foto's roepen allemaal goede herinneringen op , mijn vader die me in een sleetje voorttrekt op de sneeuw, die in de winter met me schaatst naar het Kalfje aan de Amstel, mijn muzikale broer Eelko, die me vaak "stuk goud" noemt. Natuurlijk zijn er ook vele verdrietige momenten geweest, mijn vader van wie zijn rechter arm hangend aan een tram door een uitstekende pen van een vrachtwagen tot net boven de elleboog efgerukt werd. Scannen van foto's brengt de vroegere tijd levensecht vergroot.

stroom

Mijn kleindochter Linda die in Nederland woont, zei ver voor de Euro-tijd eens,toen zij in Spanje stroomstoringen meemaakte "Het lijkt hier wel een ontwikkelingsland"en we zijn nu een heel stuk verder in de tijd, maar als het hard regent en/of stormt of onweert in de verte, is stroomuitval nog steeds een voorkomend verschijnsel in Spanje en erg lastig als je net aan het koken bent en geen gas hebt,maar alleen electra. Vanavond zei mijn bureaulamp pang dan heb je ook zonder stroomstoring geen licht, maar gelukkig doet de televisie en de computer het dan wel. Voor mij zou op mijn hoge leeftijd het leven zonder computer een stuk moeilijker zijn ,ik zou geen boeken , geen dvd's, geen legpuzzels meer via internet kunnen bestellen, autorijden doe ik gezien mijn leeftijd ook niet meer,daar was trouwens toch geen lol meer aan door alle parkeer problemen, een taxi is veiliger en brengt je vlakbij waar je zijn moet. Hoe ouder ik word hoe eenvoudiger het leven wordt in deze computer tijd.

En hoe ouder ik word hoe minder gehaast ik ben, ik zet nog wel trouw in mijn agenda de dingen die ik me voorgenomen had om te doen,ik kijk ook wel 's morgens in mijn agenda,maar als ik geen zin heb om iets te doen denk ik "morgen maar" en drink een glaasje wijn.

Onlangs at ik kleine St.Jacobsschelpjes als aperitief bij een glaasje sherry en als vanzelf gingen mijn gedachten richting Caribisach gebied waar grote SintJacobsschelpen een ware delicatesse vormen-voor vis liefhebbers dan-

SintJacobsschelp: bovenste waaiervormig geribde schaal van een oestersoort,wordt veel gevonden langs de kusten van Spanje en als een delicatesse beschouwd Ze kunnen heel groot worden,vooral in de Caribische zee,daarvan getuigen de vele bergen lege grote schelpen aan de stranden van o.a. Bonaire en Curacao

Het strandleven is behoorlijk op gang gekomen met spelende kinderen die van de glijbaan roetsen, met vaders en sommige moeders die een biertje drinken, de meeste moeders houden het op een vino del verano, kortom de door mij geliefde zomer is in aantocht . Ik hoop wel, dat de moeders en vaders verstandiger worden en hun toch al te dikke kroost niet verder deformeren met het toestoppen van ijsjes en meer nadruk leggen op gezond voedsel, want daarvan word je beslist niet dikker.<lekker is maar EEN vinger lang> zeiden mijn ouders in nu lang vervlogen tijden tegen me.

Prachtige zonsopgang, een enkele meeuw, enkele vissersbootjes vlak onder de kust, kortom het wordt een prachtige dag , de Costa del Sol doet zijn naam eer aan en m'n ochtendkoffie smaakte verrukkelijk. Als ik mijn printer zou kunnen gebruiken , zou ik mijn dag met scannen wat zinnig kunnen vullen, echter ik kan nog steeds de knop niet indrukken om de "paperjam" te kunnen oplossen, zelfs 'smorgens vroeg zijn de uitgeruste hand/pols spieren daar nog niet toe in staat,een voordeel heeft het niet kunnen scannen me wel opgeleverd, ik heb een moeilijke legpuzzel met lange tussenpozen kunnen maken. Het wachten blijft dus op zoon Maarten die waarschijnlijk eind van de week weer in Spanje zal zijn en dan in een handomdraai mijn printer weer in orde zal hebben Nu de lente toch echt hier schijnt door te zetten ,raak ik als avondmens mijn aversie tegen vroege ochtenden wat kwijt, want wat is die ochtend vandaag heerlijk.