Woon- en Zorghotel Aurélys
Enkele sfeerbeelden van de Vlas-tastische dagen in Aurélys

Kantklossen met Nicole Nuyttens
Op één van bovenstaande sfeerbeelden zien we Nicole Nuyttens aan het kantklossen.
We geven hier graag het gesprek mee dat we hadden met Nicole in 2008.

Nicole Nuyttens uit de Sint-Jansstraat in Beveren-Leie geniet volop van het leven. Tien jaar geleden ging ze met pensioen en sindsdien zitten haar dagen goed gevuld. Tussen haar vele cursussen door kon ze voor ons gelukkig een avondje vrij maken voor een goed gesprek. Dat gesprek startte traditioneel, zoals deze rubriek het wil, met de 'stoelvraag'.

Wat is je favoriete stoel ?
"Als ik eerlijk mag zijn, heb ik geen favoriete stoel. Ik zit eigenlijk niet veel. Als ik echt moet kiezen, dan ga ik voor mijn zetel in de woonkamer. Waarom ? Die zetel staat voor het raam en daardoor is er veel lichtinval. Dat is voor mij perfect om te kantklossen. Als het slecht weer of koud is, probeer ik iedere dag wat te klossen. Ik ben daar meestal zo'n drie uur mee bezig. Als het een moeilijk werk is, maak ik in die drie uur slechts twee centimeter bij. Voor kantklossen moet je dus geduld en tijd hebben. Ik ben nu aan een heel moeilijk werk bezig waarbij ik met 244 klossen werk. Dat is een grote uitdaging voor mij. Ik heb al twee keer op het punt gestaan om die draden door te knippen en ermee te stoppen, maar ik ga toch door. Ik moet het kunnen", lacht Nicole.

Vanwaar die passie voor kantklossen ?
"Kantklossen heb ik geleerd van mijn moeder. Haar zus had een zaak in kantklossen en daardoor zaten we een beetje in die wereld. Als kind heb ik de basis geleerd, maar ik ben er gedurende een 15-tal jaar mee gestopt toen ik werkte. Ik had er in die periode te weinig tijd voor. Met ouder worden wilde ik echter opnieuw beginnen en een tijdje geleden vernam ik dat er cursussen plaatsvonden in Deerlijk. Ik ben daar van nul herbegonnen, want tekeningen lezen kon ik niet en ik had alleen het Brugs bloemwerk geleerd. Nu volg ik nog cursussen in Zwevegem. Als ik werkjes maak, klos ik trouwens nog altijd met de echte vlasdraad die mijn moeder ooit gekocht heeft, toen de spinnerijen in Aalst ermee stopten."

Naast kantklossen, schilder en teken je.
"Ik heb vroeger veel getekend en geschilderd. Ik ging in Tielt naar school en kreeg daar tekenles van Irene Schotte. Zij verzekerde me dat ik goed kon tekenen en schilderen en motiveerde me om verder te doen. Toen ik nog werkte, droomde ik ervan om mij er tijdens mijn pensioen volledig op toe te leggen en dat heb ik ook gedaan. Ik volg nu de cursussen 'tekenen, pastelverven', 'aquarel', 'acryl- en olieverf' en 'modeltekenen'. Het werken met kleuren en vormen die ik rondom mij zie, geeft me echt voldoening."
Dat is een hele boterham. Heb je tijd voor andere dingen ?
"Mijn cursussen vinden allemaal 's avonds plaats. Zo heb ik nog de hele dag vrij om andere dingen te doen. Ik ga dan af en toe eens wandelen, want anders zou ik mijn huis niet uitkomen. De laatste tijd ben ik wel met veel projecten en tentoonstellingen bezig. Misschien zelfs een beetje té veel. Ik zal moeten beginnen selecteren, want anders wordt het een druk en dat wil ik ook niet."

Wat vind je, naast kantklossen en schilderen, nog belangrijk in je leven ?
"Mijn twee kinderen en twee kleinkinderen zijn het allerbelangrijkste in mijn leven. Zij komen op de eerste plaats. Weet je wat ik nog belangrijk vind ? Dat zijn mensen. Ik vind het interessant om andere mensen te leren kennen en naar hen te luisteren. Ik sta niet te springen voor mensen met een ronkende titel of zo. Neen, ik hou van eenvoudige mensen, mensen met inhoud, met een uitzonderlijk talent. Naar hen luister ik graag." Voor je met pensioen ging, was je ook constant bezig met mensen. Je was leerkracht in het Vibso in Waregem.

"Dat klopt. Eigenlijk ben ik begonnen als leerkracht in het eerste leerjaar. Toen mijn kinderen geboren werden, ben ik een tijdje gestopt. Daarna ben ik opnieuw begonnen in de beroepsschool in Desselgem en daarna ben ik in het Vibso in Waregem beland. Ik gaf daar taal, rekenen en mavo. De laatste jaren gaf ik les aan de oudsten en dat heb ik altijd graag gedaan. In het Vibso werken, vergt veel van je, maar je krijgt er toch veel voor terug. Ik motiveerde mijn leerlingen altijd en zei 'Vooruit ! Zorg dat je het maakt in je leven'. Als ik sommige leerlingen nu tegenkom en ik zie dat ze zich hebben opgewerkt, dan ben ik trots. Van hun kant voel ik ook appreciatie."

We kunnen besluiten dat je een bezig bij bent. Na je pensioen ben je dus niet in het spreekwoordelijke zwarte gat gevallen ?
"Helemaal niet. Ik heb altijd gedacht dat ik tijdens mijn pensioen heel wat dingen zou kunnen doen waarvoor ik vroeger nooit tijd kon maken. Ik ben al sinds 1998 met pensioen en ben al serieus bezig geweest. Mijn ouders zeiden me altijd dat je het er tussen je 60ste en 70ste van moet nemen of dat je het anders mag vergeten. Dat spookt nu door mijn hoofd. Ik wil dingen nú doen voor mijn kans voorbij is. Ik heb de drang om echt te leven en echt iets te doen. Ik heb al veel mensen zien verdwijnen. Daarom wil ik mijn tijd goed benutten voor hij voorbij is. Ik wil reizen en vooral verder doen met mijn kunst. Ik weet dat er ooit een moment zal komen dat ik zal moeten stoppen, maar voor dat moment komt, wil ik nog heel wat beleven." (Annelies De Meyer)
Nicole Nuyttens heeft niet echt een favoriete stoel, maar zit wel heel graag in haar zetel in de woonkamer. Bij het raam is er daar veel lichtinval, perfect om haar hobby kantklossen uit te oefenen. (Annelies De Meyer en Rita Sabbe)

17-05-2024, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes