Voor gevoelige lezers: dit stukje is gepleegd onder invloed van het zwoele weer, gebrek aan inspiratie, en door een onderonsje met de verkeerde muze! Kruidje-roer-me-nietjes kunnen nu maar beter overschakelen naar de fabeltjeskrant.

-o-o-o-o-

Wel, die muze fluisterde me het volgende in het oor:

“Het huwelijk is een bedrieglijke vorm van prostitutie: de man denkt seks te krijgen en de vrouw denkt geld te krijgen!

Het bedrog zit hem in het feit dat de man wel degelijk seks, en de vrouw wel degelijk geld krijgt waar het om échte prostitutie gaat.”

Voilà! Het staat erop.

Wat zou die muze nu eigenlijk hebben bedoeld?

Wel, als het om een huwelijk gaat, mag je gerust van een gevaarlijke gok spreken, en weet je helemaal niet waar je zult in terecht komen:

1 Ofwel komen beide partners aan hun trekken;

2 Of geen van beiden komt aan zijn / haar trekken;

3 Of één van beiden blijft op zijn / haar honger zitten.

Punt 1 behoort tot de ‘zeldzaamheden des volks’.

Punt 2 lijkt wel ver gezocht, maar je weet nooit met de leugentaal die als ‘introductie’ moet dienen!

Punt 3 is de populairste combinatie, want hoe gek het ook mag klinken, liefdespartners slagen er telkens weer in om hun complete tegenpool te zoeken en nog te vinden ook! Soms vraag ik me af of veel mensen dan toch niet beter met de teerlingen zouden gooien in plaats van doelbewust die éne, unieke, maar helaas verkeerde partner te gaan zoeken. Wedden dat ze dan meer kans op succes zouden hebben? Wedden dat er minder echtscheidingen en meer gelukkige huwelijken zouden bestaan?

Enfin, blijkbaar mogen we ons nog gelukkig achten dat prostitutie bestaat: daar weet je tenminste bij voorbaat wat je zult krijgen en hoeveel het je zal kosten na aftrek. Euh… van de BTW bedoel ik. Er is immers geen toegevoegde, maar afgetrokken waarde! En dus wordt de BTW afgetrokken.

Eén van de flagrantste, vooral vrouwelijke onhebbelijkheden bestaat er in dat ze als single bijna allemaal de charmante, begrijpende en naar liefde hunkerende engeltjes zijn. Méér kan een man zich echt niet wensen, en met de ogen dicht loopt hij er in.

Maar getrouwde vrouwen houden al heel snel op engeltjes te zijn! Ze ondergaan een complete metamorfose. En de man voelt zich gruwelijk bedrogen! Jawel hoor! Erger bedrogen zelfs, dan als hij moest horen dat ze een buitenechtelijke verhouding heeft! Want het resultaat is hetzelfde: hij voelt zich bekocht, en niet zelden uit zich dit vroeg of laat door zélf in een buitenechtelijke liefde verzeild te raken. Het is dan maar de vraag wie van beiden de schuldige is!

En bovendien wordt in dergelijke situaties nog een derde, en meest getroffen slachtoffer gemaakt: de verboden liefdespartner!

Jawel, ik weet het hoor! Dat is een heel eenzijdige benadering. Ook mannen kunnen hun echtgenote zodanig verwaarlozen dat ze ook in een dergelijke situatie tuimelt.

Ik zei het trouwens toch al bij punt 3: in de meeste gevallen komt maar één van beiden aan zijn / haar trekken! Bij mannen ligt het meestal anders: die zijn dan zó hongerig naar seks en variatie dat één vrouw nooit kan volstaan. Ook hun natuurlijk jachtinstinct kan hier dan een grote rol spelen!

Veel narigheid zou al kunnen vermeden worden door eerlijkheid bij de partnerkeuze. Niks beloven, tenzij je ook kunt doén wat je belooft. Want met beloven zonder geven kàn het nu eenmaal nooit goed aflopen in een relatie.

Willy.