Waarschuwing: de meeste van mijn lezers die dit stukje beginnen te lezen zullen denken: “Waarover heeft hij het nu? Dat interesseert me nu eens geen snars! Maar wie doorleest tot het einde zal begrijpen waarom ik het schreef, en waarom het wel degelijk op iedereen van toepassing is of kan zijn! Het gekozen onderwerp is alleen maar de drager van iets veel belangrijker!

-o-o-o-o-

Als ik vroeger het woord ‘programma’ hoorde, dan dacht ik aan een lijst met activiteiten, of aan de lijst met programmas van de bioscoop of zo. Maar we zijn in het computertijdperk beland, en nu is een programma plots iets heel anders! Of toch niet? Eigenlijk niet, want in feite is het (in binaire) code een lijst met instructies voor de pc: ‘als hiér wordt op geklikt, dan doet de pc dàt…’.

Installeer je een tekstverwerkingsprogramma, dan weet de pc wat hij moet doen als jij een bepaalde handeling, zoals typen, uitvoert. Bij een teken- of rekenprogramma gaat het dan weer eventjes anders. Eén ding blijft onveranderd: een programma zorgt ervoor dat de pc doet wat het programma voorschrijft, en dat doet hij aan de hand van wat jij met muis of toetsenbord doet. ‘Programma’ mag dan al taalkundig correct zijn, maar toch is het even wennen voor de leek om te achterhalen wat met dat woord wordt bedoeld.

Application (Engels) of applicatie, vernederlandst, komt al dichter in de buurt. Ook vertaalbaar als ‘toepassing’. En dat is het eigenlijk wel helemààl! Ongelukkigerwijs wordt het woord ‘toepassing’ weinig gebruikt (te Nederlands zeker?) en is ook ‘applicatie’ alweer veranderd in het acroniem ‘app’, zodat leken alweer niet meer weten waarover het gaat! Enfin… het is allemaal geen probleem eenmaal je weet wat bedoeld wordt met welk woord, en hoelang dat woord weer zal standhouden voor er weer een andere term voor uitgevonden wordt. Geen wonder dat veel mensen de tel gaan kwijtraken in de computerwereld!

Waarom nu precies dat stukje over programmas? Wel, verleden week was het, voor mij althans, weer raak op GOTD (Give Away Of The Day). Ze gaven een leuk muziekprogramma weg. Niet zo’n ordinaire muziekspeler waarvan je er dertien in een dozijn vindt, maar eentje om zelf muziek mee te maken! Daarvan zijn er ook wel een aantal op de markt, maar ze zijn meestal peperduur, loodzwaar, weinig intuïtief en dus hangt er wel een leerproces van vele maanden aan vast. De bekendste zijn: Q-base, Magix Musicmaker, Linux Multimedia Studio (gratis, maar toch ook zwaar en moeilijk!) en nog enkele andere. Ik heb er een paar van, maar mijn ervaring is dat de een goed is in dít, de andere in dàt, maar geen enkele die alles kan. Om partituren te schrijven bijvoorbeeld, heb ik dan weer een heel ander programma nodig, want geen van die dure programma’s kan dat! Bovendien zijn het allemaal programma’s van tussen de 40 en 200 megabytes zwaar!

Wel, wat ik nu gratis heb kunnen downloaden op GODT is amper 6 megabytes, maar het kan letterlijk àlles! Het sláát letterlijk ook alle andere met glans! Al heeft het een bedrieglijke naam: ‘Songtrix’. De naam doet vermoeden dat het om een speeltje gaat om muzikale truckjes uit te halen. Maar niets is minder waar! Je hebt een heel arsenaal aan instrumenten; je hebt een lege partituur waarop je noten kunt plaatsen. Nog makkelijker, vooral ook voor wie geen notenleer kent, of liever zomaar wat op gehoor rommelt, is de ‘track’ of ‘pianoroll’, dat veel gelijkenis vertoont met het ‘draaiboek’ van een draaiorgel. Daar vul je gewoon vakjes in die noten vertegenwoordigen. Kort of lang, net zoals je wilt. Terwijl je hem invoert hóór je hem ook, en wel met het instrument dat je zelf koos ervoor. Het pianoklavier opzij oriënteert je daarbij. En het mooiste is: als je ze invult op die track, dan kun je daarna het tabblad ‘staff’(partituur) openen, en daar staan de noten die je op die kinderlijk aandoende wijze invulde, al netjes op de partituur. Alsof Van Beethoven het had geschreven! Reuzehandig! Een volslagen leek kan nu, mits zich wat in te leven in het programma, een heel concert componeren!

Dan heb je nog de beschikking over honderden klaargemaakte begeleidingen, en kun je er ook gemakkelijk zelf aanmaken op een heel intuïtieve manier.

Al met al is het met amper zes megabytjes een enorm krachtig programma. Wat dan nog maar eens bewijst dat eenvoud het kenmerk van het ware is! Chapeau voor de programmeurs die dit alles in 6mb wisten te stouwen!

Bovendien steekt er ook nog een heel compleet, honderden bladzijden tellend leerprogramma bij over alle facetten van de muziek: noten, akkoorden, hoe het allemaal werkt en op elkaar aansluit… Helaas is dat leerprogramma enkel in het Engels, zodat het lezen toch een stuk stroever gaat dan moest het in het Nederlands zijn. Maar hoedanook, het is het meest complete muziekprogramma dat ik ooit onder ogen kreeg. Ik kan al mijn andere zwaargewichten naar de prullenbak verwijzen nu!

En eindelijk heb ik nu een stuk gereedschap waarop ik onbeperkt al mijn muzikale creativiteit kan botvieren op een heel prettige manier. Wie hieronder de bijlage aanklikt kan alvast naar een kort stukje van een compositietje van me luisteren. Het is maar heel kort hoor! Enkel om te demonstreren wat het programma kan. Een ‘demootje’ zeg maar.

En ik… in mijn oude dag dit alles nog onder de knie krijgen en verwerken? Natuurlijk! Waarom niet? Mijn hele leven heb ik van alles bijgeleerd zonder me ooit af te vragen of ik het ooit eens zou kunnen gebruiken of als het me iets zou kunnen opbrengen. Dat het me interesseerde was al meer dan voldoende om me zoet te houden. En ik zie niet in waarom ik op mijn eenenzeventigste die levensstijl niet verder zou zetten! De meeste mensen van mijn leeftijd zien zoiets als totaal zinloos, maar niets is minder waar. Mij persoonlijk houdt het jong! En dat is helemààl niet zinloos. Dat ik geen twintig meer ben zie ik alleen maar in de spiegel en aan enkele lichaamsfuncties die niet meer functioneren als vroeger, maar die me ook zonder spijt kunnen gestolen worden!

Het gaat zelfs verder: als ik met een vijftiger praat, voel ik me onbewust altijd de mindere, of jongere. Vind dat ik naar hem moet luisteren, want hij is ouder dan ik… Wel heb je ooit? En dan plots dringt de realiteit tot me door en verschiet ik me een bult! Oei! Ik ben wél twintig jaar ouder! En soms ook word ik daar plots met de neus opgedrukt! Zo heb ik me hier een vriend gemaakt die me op een bepaald moment vertelde dat hij in mij de vaderfiguur vond die hij altijd al had gemist!!! Vaderfiguur? Slik! Ik had eerder een vaderfiguur in hém gezien!

Wel, dat was eigenlijk de bedoeling van dit stukje. Aan elk die dit leest: het leven stopt niet aan 50, niet aan 60, niet aan 70. Het leven stopt als je dat zélf bepaalt door er het bijltje bij neer te leggen. Als je niets meer wilt bijleren. Niets meer wilt ondernemen. Jezelf afgeschreven voelt. Dán stopt het leven! Niet eerder. Dat heb je helemaal zelf in de hand.

En wat mij betreft: mijn longplaying mag dan al lang afgespeeld zijn, maar ik ga door tot het gaatje! Constant bijleren op elk gebied. Leergierig blijven. Creatief bezig zijn. Dát maakt dat ik me jong blijf voelen. Want nogmaals: jeugd is geen leeftijd, maar een geestesgesteldheid!

Willy.