|
Sorry hoor! Bij gebrek aan serieuze inspiratie, laat ik hier nog maar eens een in mijn achterhoofd opgeslagen weetje horen:
We hebben allemaal wel eens gevlogen: buitengevlogen of naar een vakantiebestemming gevlogen. Maar naar een vakantiebestemming vliegen is niet hetzelfde als bevoorbeeld naar Londen Heathrow vliegen!
Aangekomen nabij een vakantiebestemming voelen we het vliegtuig dalen... rechttoe rechtaan, en voor we het weten staan we aan de grond. Op die luchthavens landen immers maar enkele vliegtuigen per dag!
MAAR! Vlieg eens naar London Heathrow! De drukste luchthaven van de hele wereld! Daar landen vierentwintig uur op vierentwintig drie vliegtuigen per minuut! Op één enkele landingsbaan!!! En toch... staan voor elk vliegtuig afzonderlijk bij de verkeersleiding zes mensen in om ze veilig naar die landingsbaan te loodsen! Bijna niet te geloven, maar zo is het! En op zijn Brits gezegd: 'Odd but it works'.
Als passagier merk je daar niet veel van. Wat je wél merkt is het volgende: Zaventem - Heathrow is een vlucht van amper een half uur, al maakt het vliegtuig een grote omweg: vliegt van Zaventem recht op Knokke, want daar staat de navigatieradiozender 'COSTA'. Dààr pas wordt richting Londen gedraaid en de 'blue twenty nine' (luchtweg Schiphol - Londen) vervoegd. Waarom die omweg? Omdat ook op de drukke luchtlijnen eenrichtingsverkeer geldt! De heenweg maak je via Knokke, de terugweg via Koksijde!
Maar goed, het is hoedanook een vlucht van een half uur... die tóch een vol uur duurt. Waardoor?
Wel, een half uur nadat je opsteeg van Zaventem, zit je boven Londen. Als je rechts in het vliegtuig zit en naar beneden kijkt zie je hoe de Theems zich kronkelend door de stad slingert, en zie je een piepkleine Towerbridge. Nu zou je denken: nog amper een twintigtal kilometer en we zijn er, en je zou al aanstalten willen maken om het vliegtuig te verlaten!
Verkeerd gedacht! In afstand ben je er al, maar in tijd ben je pas halfweg! Het vliegtuig gaat even schuinliggen en voorzichtig draaien, maar dat voel je zo niet. Je zou denken rechtdoor te vliegen. Er komt vanalles in beeld, en even later, hoe is het mogelijk, opnieuw London city en die Towerbridge. En nog eens en nog eens en nog eens! En telkens weer uit dezelfde gezichtshoek! Wat voor de drommel is hier aan de hand? Vliegt Londen soms mee met ons? Wanneer raken we daar voorbij?
En ondertussen merk je ook op dat die Towerbridge telkens weer groter is geworden! Onbegrijpelijk voor de leek! Maar omdat ik altijd graag weet waar ik aan toe ben, ging ik het even allemaal uitzoeken!
En eenmaal je het fijn uitgekiend systeem begrijpt, wordt alles duidelijk:
Op een bepaalde afstand vóór de landingsbaan van Heathrow, en zowat pal boven Londen, staan naast elkaar drie FICTIEVE cilinders recht omhoog in de lucht. En verschiet niet, elke cilinder is toch zowat 20 km breed. In die cilinder zitten, eveneens fictieve, spiralen die naar beneden leiden. De piloten volgen in één der cilinders deze spiralen.
Wie het laatst komt, vervoegt een der spiralen helemaal bovenaan, en begint, als in een lift, aan een dalende rondvlucht naar de begane grond. De verkeersleiding begeleidt. Je kunt het vergelijken met de file aan de kassa in een grootwarenhuis: wie als laatste aankomt kiest een van de kassa's, liefst die waar het minste volk staat, en begint achteraan aan te schuiven in de file. Alleen: de piloten hebben geen keuze: de verkeersleiding leidt hen zélf naar een der spiralen.
In de onderste spiraal gekomen, kunnen de vliegtuigen uit de drie spiralen één voor een naar een rechtlijnige route naar de landingsbaan koersen. En dat gebeurt met de stiptheid van een secondewijzer! Op één minuut moeten 3 vliegtuigen uit drie verschillende spiralen één lijn gaan vormen met twintig seconden tussenruimte! En die tussenruimte aanhouden tot ze geland zijn! Ik heb dan ook intens medelijden met piloten die voortdurend op de lijn Zaventem-Londen moeten vliegen! Moet moordend zijn en voortdurend het uiterste van je concentratievermogen vergen! Hier is geen tijd om even lekker achterover te leunen!
Van op de grond vertaalt zich dat als volgt: als je op bepaalde plekken in Londen vertoeft, zie je recht voor je uit bijna een ketting van vliegtuigen dalen: hooguit vijfhonderd meter tussen hen in! Allemaal heel strak gericht op de landingsbaan van Heathrow. De snelheid in acht genomen bijna 'neus aan kont'. Je mag er niet aan dénken wat er zou gebeuren als een der piloten plots op de (lucht-)rem zou gaan staan!
En je vraagt je af wie dat gehele systeem in handen heeft en het allemaal in goede banen leidt! Een bijna onmogelijke opdracht, maar chapeau voor de verkeersleiders op Heathrow: NOOIT gebeurde er enig incident op die allerdrukste luchthaven van de wereld! De algemene, internationale veiligheidsregels stellen minimum 40 seconden tussen twee landingen op één baan voor. Heathrow weet het te doen met 20 seconden tussentijd!!!
Als je weet dat de landingssnelheid van een Jet bij de 270 km/u ligt wordt het helemààl te gek!
Vertrekken van Heathrow is hetzelfde scenario, al wordt dan niet 'gespiraald' en kiest elk vliegtuig direct zijn eigen richting. Maar de tussentijd bij het opstijgen is dezelfde. Wat soms tot groot ongemak van de passagiers leidt! De toestellen taxiën immers constant neus aan kont in de file naar de startbaan. En dat kan vele minuten duren! Wat betekent dat je alle stinkende uitlaatgassen van je voorganger in de cabine binnenkrijgt! Soms is die mazoutgeur bijna niet te harden en doet het me denken aan de jaren zestig, toen onze mazoutkachel plots kuren kreeg en een hele walm mazout de woonkamer instuurde! Als je dan bedenkt dat je in die enge 'buis' met honderdvijftig mensen zit samengepakt in die adembenemende stank, begrijp je wel wat ik bedoel.
Het is dan ook weeral een hele tijd geleden dat we onze Engelse familie, met name mijn schoonbroer en lady, nog hebben bezocht! Jammer, want het zijn heel sympathieke mensen, en ik hou wel van de Engelse way of life en de schilderachtige landschappen. Maar dat éne vlieguurtje is niet echt iets om naar uit te zien als je daar ook nog het vervoer naar en het wachten op de luchthaven bijrekent! Bovendien, als je de pech hebt dat Heathrow onder de mist zit als je terugkeert, kun je daar al gauw een achttal uur doelloos rondlopen, want dan wordt niet opgestegen! En erg denkbeeldig is dat niet, want Londen en mist hangen heel nauw samen!
Euh... en de kanaalchunnel dan? Is dat geen ideale oplossing? Hoor ik hier vragen. Mij niet gezien! Ik hou al niet erg veel van het gedoe bij de spoorwegen: van spoor wisselen, hopen dat de correspondentie klopt, niet te veel dralen terwijl je het juiste perron zoekt, want dan kan je trein vertrokken zijn... in Engeland is het zéker al niet beter en is alles nog maar eens in een andere taal! En zelfs als alles klopt... in een mollenpijp onder de Noordzee duiken? Brrr! Echt niets dat mij kan bekoren! Ik wil wél op een boot zwalpen. Ik wil wél als een vogel door de lucht vliegen. Maar onder dit alles doorkruipen als een blinde mol? Neen hoor! Thank you very much!
Ooit was er een veerdienst Oostende-Ramsgate. Opgedoekt! Kon de concurrentie van de Chunnel niet aan want ze hadden teveel personeel voor te weinig schepen. Drommels spijtig!
Ooit was er de Townsend - Thorenson lijn Zeebrugge-Dover. Opgedoekt! Vooral door de negatieve propaganda door het zinken van de Herald of Free Enterprise.
Ooit kon ik met een Hovercraft vanuit Duinkerken op een half uur in Dover staan. Opgedoekt! Hoovercrafts verbruiken teveel brandstof in vergelijking met de Chunneltrein. En toch was dat een supercomfortabele, zij het lawaaierige oversteek.
En dus, blijft voor mij enkel het vliegtuig over! Welke onverlaat heeft die Chunnel ook gepland?
En de luchthaven van Oostende dan? Op een boogscheut van Engeland? En op enkele kilometer van mijn woonplaats? Neen hoor! De bevolking van Oostende hoort niet zo graag vliegtuigen opstijgen. Jankerds gaan er dan direct tegen betogen. Geen enkele luchtvaartmaatschappij waagt zich dan ook aan een dergelijk avontuur! En nochtans, die luchthaven biedt alle faciliteiten en comfort dat een reiziger zich maar kan wensen. Maar in wezen is het een lege doos. Dank zij Jan Jankers! Het enige dat er goed boert is het tearoom - restaurant. Gelukkig heeft Jan Jankers daar (voorlopig) nog geen aanstoot aan genomen. Maar ooit vinden ze misschien wel dat het ongezond is een vliegtuig te zien landen terwijl je eet. Met dat soort weet je immers nooit...
Willy.
|
