Een jaar geleden (6 maart) overleed mijn vrouw en ging ik door een diep dal, waarvan ik even meende er nooit meer uit te geraken.
Een maand geleden (17/2) voelde ik me op dit moment alweer lekker in mijn nieuwe dagelijkse routine en dacht de rest van mijn leven te Oostende te slijten.
Vandaag (17/3) zijn mijn spullen zoveel als mogelijk ingepakt, mijn appartement op het noodzakelijke na leeg, en is het wachten op de verhuis.
En binnen een maand zit ik op dit moment alweer in mijn (wéér nieuwe) dagelijkse routine te Knokke!
Van snelle beslissingen gesproken! Ik kan het zelf eigenlijk niet geloven!
- Voor het eerst werd over de huur van een appartement te Knokke gesproken door mijn dochter en schoonzoon op 19/2 tijdens een etentje voor mijn verjaardag (23/2). Hoewel ik wél verlangde terug te keren naar Knokke, had ik er toen nog geen oren naar! Het overrompelde me en ik had totaal geen goesting om uit mijn routine te komen en aan verhuizen te denken.
- Maar nog vóór mijn 73° verjaardag zélf nam ik na enkele slapeloze nachten de beslissing en hapte toe!
Nog geen maand is verstreken sedert die eerste suggestie en ik zit hier al zo goed als vertrekkensklaar!
En binnen veertien dagen is het al zover! Hoe amper twee maanden je leven een heel andere wending kunnen geven hé? Ik sta verstomd van mezelf!
Het vooruitzicht op een prettige, maar eenzame oude dag veranderde plots in het vooruitzicht op regelmatige familie- en vriendenbezoekjes. Gewoon te gek!
|