God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
In Lourdes, zo zegt men, gebeuren wonderen, d.w.z. zo nu en dan gebeurt er een wonderbare genezing, en dat is natuurlijk prachtig voor degenen die het betreft. Maar het grote wonder van Lourdes vind ik: al die mensen die na een bezoek aan Lourdes gesterkt weer naar huis gaan, en minstens evenzeer: al die mensen die daar voor anderen in de weer zijn. De saamhorigheid tussen gezonden en zieken die daar gestalte krijgt, de dienstbaarheid die daar beleefd wordt door zovelen, moet ook ieder van ons steeds weer inspireren om in eigen kring die saamhorigheid en dienstbaarheid gestalte te geven naar elkaar toe. En nogmaals, dat is de voornaamste manier om Maria te eren.
U te danken, in het bijzonder op dit moment voor het lange leven in lefde en geloof dat je gaf aan mijn ouders. Dank U voor alle zegeningen, ook voor mijn eigen welbevinden.
Dat het voorbeeld van Maria mij mag leiden en zuiveren, om te worden zoals Zij: ontvankelijk en open, beschikbaar en bereidwillig, onbaatzuchtig en dienstbaar, bereid tot offers in blijde aanvaarding. Mag de grote liefde van onze hemelse Moeder mij helpen om Hem, haar Zoon Jezus, te kennen, te beminnen en na te volgen zoals Zij dit heeft voorgeleefd.
Heilige Maagd en Moeder Maria, neem mij aan als uw kind, maak mij ontvankelijk zoals U, in alles bewogen door de heilig Geest, dan zal Jezus, de gezegende vrucht van uw schoot, meer en meer in mij gaan leven, tot in het huis van mijn Vader in alle eeuwigheid. Amen.
Goede God, we hebben als mensen licht nodig om te kunnen leven. Niet iets waar ik dagelijks bij stilsta, maar ik realiseer me hierdoor weer hoe bijzonder het is dat U God iedere dag voorziet in zoveel dingen. Zoveel dingen die vanzelfsprekend lijken, maar die we uit uw hand ontvangen. Licht, tijd, zuurstof, een wereld om ons heen, medemensen… Het zijn allemaal zegeningen van U.
Lieve Vader, soms verliezen we ons zicht op U doordat we onze blik gericht houden op onze omstandigheden. Dit maakt ons kwetsbaar, onzeker en op den duur krachteloos. Dank U voor Uw woord, waarin U ons tegemoet komt en ons opnieuw laat weten dat U er nog steeds bent, dat U niet van onze zijde wijkt. Ook niet vannacht als het donker wordt. U bent ook in de donkerste nacht, onze toevlucht, bij wie wij allen veilig en geborgen zijn.
Het gebed is geen vlucht uit de wereld, geen gezellig onderonsje. In tegendeel: gebed opent ons naar de mensen en wortelt ons stevig in de aarde. Ieder van ons zal kunnen zeggen, vanuit een diepe overtuiging: in het hart van onze samenleving ben ik stil gebed.
Wij wensen elkaar vrede en alle goeds. We wensen elkaar toe dat wij open leren staan voor Gods nabijheid die ons mild maakt en sterk, juist ook als het moeilijk is.
Lief mensenkind, laat je niet te neer drukken omdat rijkdom verdampt . En raak niet van je stuk als de gewone dingen van het leven anders gaan dan je gedacht had. Want de Heer is nabij en Hij zal, misschien heel anders dan je gedacht hebt, voorzien.
Lief mensenkind, laat je niet te neerdrukken, ook niet als er nog maar weinig is om voor te leven.
Ik wens alle jonge mensen toe dat ze open staan voor het leven en voor alles wat God in hun leven betekenen kan.
Ik wens alle mensen die in de kracht van hun leven zijn toe, dat ze kunnen afzien van hun persoonlijke belangetjes en kunnen toeleven naar de gerechtigheid van God en beschikbaar zijn.
En ik wens alle oude mensen toe dat ze mild zijn en wijs en in hun gebed tot God hun kinderen en kleinkinderen gedenken.
Ik wens jullie, ik wens mezelf, ik wens ons allen Gods vrede toe en alle goeds.
2 Februari, veertig dagen na Kerstmis. Bij de Opdracht van Christus in de Tempel herdenken de orthodoxen en rooms-katholieken dat Maria, de moeder van Jezus, naar de tempel ging voor het verplichte offer na de geboorte van haar zoon. In het oude Israël was het gebruik dat moeders zich in de tempel zuiverden, veertig dagen na de geboorte van hun kind. Ze offerden bij deze gelegenheid een lam en twee duiven.
Voor de kalenderhervorming van 1969 heette het feest in katholieke kring: Maria Lichtmis (ook Candlemas).
Maria Lichtmis of kortweg Lichtmis is een christelijk feest dat op 2 februari gevierd wordt. Het is de herdenking van de Opdracht van de Heer in de Tempel en het zuiveringsoffer dat Maria veertig dagen na de geboorte van Jezus volgens de Joodse wet (zoals beschreven in Leviticus, hoofdstuk 12) moest brengen; vandaar de Latijnse naam Purificatio Mariae. Het is de laatste feestdag waarvan de datum verbonden is aan die van Kerstmis.
Op Maria Lichtmis worden traditioneel kaarsen gewijd en een kaarsenprocessie gehouden vóór de mis; vandaar de naam lichtmis. In veel talen verwijst de naam van het feest rechtstreeks naar kaarsen: (Zweeds: Kyndelmisse, Frans: Chandeleur).
Het is tevens de traditie dat er op Maria Lichtmis pannenkoeken gegeten worden. Dit wordt uitgedrukt in het gezegde: Er is geen vrouwtje nog zo arm, of ze maakt haar pannetje warm.
Als je gaat met God, dan verspreid je liefde… dan leef je in vreugde…. dan ervaar je vrede…. dan heb je geduld …. dan straal je vriendelijkheid uit….. dan deel je goedheid mee….. dan is je geloof krachtig…. dan ben je zachtmoedig….. dan bewaar je je zelfbeheersing….. Als je gaat met God, dan is de vrucht van de Geest zichtbaar in je leven!
Ook al klinkt het heel cliché … wij allen hebben in ons leven met stormen te maken. Geloofstwijfel, ongeloof, tegenslag, leed, rouw, … stormen die ons vroeg of laat allen overkomen. Ze zijn in staat onze hele binnenkant overhoop te gooien. Hoe moet het verder, in Gods naam …
En waarschijnlijk klinkt ook dit cliché, maar Jezus is niet minder aanwezig in deze stormen van het leven, dan op momenten dat onze levenszee schijnbaar rustig is. Net zoals de leerlingen zullen we in het hart van de storm ook soms van mening zijn dat Jezus slaapt. In zekere zin doet Hij dat misschien ook, maar feit is: Hij is er wel, en wakend !
En zoals Hij het gezag heeft om de storm te luwen, zo laat Hij schijnbaar ook toe dat het af en toe stormt. Alsof het bij het leven hoort.
Laten we niet te snel boos zijn op de stormen die ons leven tarten. Maar laten we de waas van onze ogen verwijderen en de Heer zien, die misschien ook dan tot ons zegt: ‘Kom, kleingelovige, Ik zal je sterk maken, in staat om lief te hebben’.
Als Christus in ons leeft, zal alle onrust uit ons hart verdwijnen: de gevolgen van de eigenliefde en van de slapheid waarmee we onszelf behandelen, de gevolgen van ons ademloos najagen van bevrediging en perfectie. Als we onze plichten vervullen, zullen we onder het zachte briesje van het eenvoudige en liefdevolle vertrouwen - zonder het te merken - veel verder komen. Terwijl we denken op dezelfde plek stil te blijven liggen, zullen we voort snellen zoals schepen die op de hoge zee de zeilen hebben gehesen bij een gunstige wind. Entretien XII
FRANCISCUS VAN SALES. Woorden van vertrouwen. Altiora, Averbode, p. 56-58.
Leven zoals je bedoeld bent, onverstoorbaar de aangewezen weg gaan. Niemand beledigen, niemand misbruiken, niemand laten vallen. Gewoon beantwoorden aan de verwachting, mens zijn voor de mensen.
Eén die goed doet, één die betrouwbaar is, reisgenoot, onderdak- op je mooist ben je dan, op je sterkst, mens, onwankelbaar mens.
Jij, je mag thuis zijn bij Hem, heel gelukkig is Hij met jou!
MIJN LIEFDE WIL DE HELE MENSHEID IN HAAR ARMEN SLUITEN. IK BEMIN ALLEN ZOALS ZE ZIJN... DIE HUN BLIKKEN BIDDEND OP HET KRUIS RICHTEN, ZULLEN GROTE GENADEN BEKOMEN..
