God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Wie zijn deur sluiten zal voor het slechte zal ook het goede buitensluiten.
Daarom vraag ik nu in dit klein en eenvoudig gebed: Heer wil Jij vandaag vanaf de vroege ochtenduren waken over mijn geliefde, over mijn vrienden, en al wie ik nog niet maar morgen misschien ook kennen zal.
Heer laat een zegen neerdalen op aard. Laat een lichtkrans van goud en zilver ieder mens als een krans omarmen.
Heer bescherm hen, Zij die moeten strijden. Zij die moeten vechten. Zij die geen thuis meer zullen hebben.
Heer laat ook voor al diegene die, wie weet de nacht in zonde doorbrachten in vrede ontwaken.
Dat mijn Heer vraag ik jou vandaag, maar ook morgen, overmorgen en al de rest van de dagen die ons nog scheiden van de verlossing die Jij ons ooit brengen zal.
En weet dat wanneer men het goede buitensluiten zal we ook het goede zullen mislopen.
Daarom vraag ik, Heer, laat ieder mens in vrede samenleven.
als christen, vanuit het in de smalle marge verdrongen christendom, zelfs het vervolgde christendom zoals nu in India, nog voldoende risicos's te nemen om op te komen voor Gods menslievendheid door ze zelf te beoefenen en dit in conrete daden om te zetten, vertaald in de zeven geestelijke werken van barhhartigheid: twijfelenden raad geven, onwetenden leren, zondaars vermanen, bedroefden troosten, beledigingen vergeven, onrecht geduldig verdragen en bidden voor de zaligheid van de ander. Dit alles is inderdaad het risico dat God heeft genomen met Kerstmis. Sedert de komst van Jezus op aarde is alles veranderd niemand zal dat kunnen ontkennen, welke overtuiging hij ook deelt!
Inderdaad, een nieuw begin kan je deze blog wel noemen, al is het eigenlijk de voortzetting van mijn eerste blog: "LIEFDE EN VRIENDSCHAP ALS SLEUTEL". Maar ik voelde al langer aan dat het oorspronkelijke blog, dat eigenlijk ook op een persoonlijk doorleefd geloof is gebaseerd, er te weinig plaats was om het uitdrukkelijk rond geloven te hebben. Het is helemaal niet de bedoeling discussies hieromtrent te voeren. Gewoon een extra dimensie toevoegen aan mijn ander blog.
Het spreekt voor zich dat alles wat rond geloven te maken heeft de wisselwerking blijft behouden tussen de concrete inzet voor de minder bedeelden en het persoonlijk geloven.
Ik wens dit blog dan ook te openenen met de zegenwens van Mgr. Roger Vangheluwe:
"Voor het jaar dat begint wens ik datr er plaats is (het blog weelicht?!) voor jou in onze wereld, een warm huis, een warme thuis en een warm hart. Dat je plaats inruimt voor wie op jou rekent. Dat er in jouw hart ook plaats is voor God: dat Hij er welkom is. Zalig nieuwjaar!"
Ik dank bij deze van harte de mensen die ik de voorbije drie jaar mocht leren kennen, en waar ik ook door hen geleid werd, elk op zijn manier, op de weg naar en in het geloof. Namen wil ik niet noemen, maar ik denk dat zij die dit lezen wel weten hoe wij aan elkaar geschonken werden.
Mijn persoonlijke wens is dan ook dat nog anderen mijn wegen kruisen in hoop, geloof, liefde en vertrouwen waarvoor van harte DANK! Zij die me nog niet kennen vinden me dan wél op
in onze kerk was er vandaag een mogelijkheid het sacrament van de biecht te ondergaan, en dit onder verschillende rituelen. Dit sacrament van vergeving heeft het lastig op vandaag, maar toch zag ik heel velen uit de rij stappen om naar één of andere priester te gaan, de handen opgelegd te krijgen, de handen symbolisch te reinigen in een bekken water, en andere.
