God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Nooit meer oorlog was niet waar in 1918 en is het 100 jaar later nog steeds niet. Kan het ooit waar worden, zult u zich misschien afvragen? Alleen als er tegenover de demagogen en hun volgelingen christenen gesteld kunnen worden, die zoals Sint-Maarten bereid zijn om op de uitnodiging van Jezus in te gaan en zichzelf te ontledigen: eerst een halve mantel, dan hun hele bezit en tenslotte alles, om allen te kunnen dienen voor altijd.
VANDAAG VIEREN WE HET FEEST VAN SINT-MAARTEN, METEEN OOK MIJN PATROON EN NAAMFEEST. DANKBAAR DAT IK ZIJN NAAM GESTALT MAG GEVEN IN MIJN DAGELIJKS LEVEN, WANT OOK IK PROBEER WAAR MOGELIJK MIJN MANTEL TE DELEN.
BIJ DEZE WENS IK DAN OOK ALLLEN EEN PRETTIG NAAMFEEST AAN HEN DIE EEN AFGELEIDE VAN DE NAAM MAARTEN MOGEN DRAGEN!
Durf leven met het idee dat iemand die gestorven is, er nog wel is. Koester de aanwezigheid van de overledene, maar zonder hem of haar te willen vasthouden, te bezitten. De verrezen Christus zei aan Maria: Houd me niet vast. Als je op die manier - niet zelfgericht - openstaat voor de nabijheid van de ander, gebeurt er iets. Neem de gezindheid van Jezus aan om de vrede te vinden waar je zo naar op zoek bent. LEG HET MAAR IN DE HANDEN VAN GOD.
Om te trouwen volstaat het niet een huwelijk te sluiten! Het komt erop aan een weg af te leggen van het ik naar het wij, van alleen denken naar met twee denken, van alleen leven naar leven met twee.
En Jezus was een visser, die het water zo vertrouwde, dat Hij zomaar over zee liep, omdat Hij had leren houden van de golven en de branding, waarin niemand kan verdrinken, Hij zei: 'Als men blijft geloven, kan de zwaarste steen niet zinken'. Maar de hemel ging pas open, toen zijn lichaam was gebroken en hoe Hij heeft geleden, dat weet alleen die Visser aan het kruis.
En je wilt wel met Hem meegaan, samen naar de overkant , maar je moet Hem wel vertrouwen, want Hij houdt al jouw gedachten in zijn hand.
Geloof wordt ongeloof als wij het met God op een koopje willen gooien. Op zondag aanzitten aan de tafel van de Heer verschaft ons niet automatisch een visum voor de eeuwigheid. Want het Lichaam dat wij nuttigen, en het Bloed dat wij drinken, is werkelijke goddelijke vitamine. Het moet leven en vrucht dragen als wij van de tafel van de Heer worden weggezonden naar het leven van iedere dag. Zijn onderricht is nutteloos als het geen vlees en bloed wordt in ons dagelijks doen en laten.
Tot ieder van u die misschien bij zichzelf denkt dat hij niets waard is en niet veel te betekenen heeft, zegt Jezus heel nadrukkelijk: Ik weet wat het is om zwak te zijn. Ik heb dat ook meegemaakt. Ik heb ook beproevingen doorstaan en het lijden is me niet bespaard gebleven. Maar Ik kan je helpen. Want als niemand nog in jou gelooft, dan ben Ik er nog. Ik blijf in jou geloven! Ook al heb je een klein zelfbeeld, Ik denk groots over jou. Ook al doet niemand beroep op jou, Ik heb je nodig. Ik wil jou zenden om mijn missionaris van liefde te zijn in deze soms harde wereld.
Als je een kruisteken maakt, doe het goed, langzaam, ruim, met veel aandacht. Van je voorhoofd tot je hart, van je linkerschouder tot je rechterschouder. Dan omvat het heel je wezen, je lichaam en je ziel, je denken en je willen, je verstand en je gemoed, je doen en je laten. Door dat kruisteken wordt alles in jou gesterkt, gezegend, in de kracht van Christus, in de naam van onze drie-éne God, Vader, Zoon en Geest.
Zegen onze gedachten, dat zij helder en eenvoudig zijn. Zegen onze gevoelens, dat zij eerlijk en innig zijn. Zegen ons wikken en wegen, dat wij uw opzet dienen. Zegen onze ontoereikendheid, dat niets ons tot ontmoediging leidt. Zegen onze woorden, zegen onze stilte, zegen ons samenzijn: dat Gij gehoord wordt en vermoed in alles wat wij met welwillendheid doen en bewerken. Zegen ons, wees ons genadig, dat wij- geluk verschaffend- zelf gelukkig zijn, vandaag en alle dagen.
Hulporganisaties hebben zaterdag vlakbij het Sint-Pietersplein een gratis solidariteitsmaaltijd aangeboden aan vluchtelingen en kansarmen in Rome. Op initiatief van een 70-tal Italiaanse vluchtelingen- en andere hulporganisaties werd zaterdag een tafel zonder muren gedekt op de Via della Conciliazione, de laan die rechtstreeks naar het Sint-Pietersplein en de gelijknamige basiliek leidt. Daar kregen 650 noodlijdenden een gratis feestmaal aangeboden. Met het initiatief Tavolata romana senza muri (Romeinse tafel(gezelschap) zonder muren) wordt de aandacht gevestigd op het migratiedrama, verduidelijkt Sabrina Alfonsi. Tegelijk maken wij duidelijk dat wij niet bang zijn voor de religieuze en culturele verschillen, die wij juist als een verrijking willen waarderen.
Het idee voor de 270 meter lange tafel zonder grenzen was afkomstig van de christelijke vrijwilligersorganisatie FOCSIV.
