God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
God van liefde en trouw, wij danken u, omdat wij mogen leven van uw genade, van deze aarde, van brood en licht, van mensen om ons heen; wij danken U, omdat wij leven hier en nu, soms met intens verdriet, soms vol vreugde; wij bidden U: laat geen toekomst en geen dood ons scheiden van Jezus Christus, vandaag en alle dagen tot in uw eeuwigheid.
Onbevlekte Maagd, vandaag had ik U graag de dankzegging van het Oekraïense volk willen brengen voor de vrede die we de Heer al lang vragen. Maar in de plaats daarvan moet ik U nog steeds de smeekbede voorleggen van kinderen, ouderen, vaders en moeders, jongeren van dat gekwelde land. Wij weten dat U bij hen bent en bij al wie lijdt, zoals U aan het kruis bij uw Zoon was.
De pioniers van het onderwijs hadden ten volle het werk van barmhartigheid begrepen en er een levensstijl van gemaakt die de samenleving heeft veranderd. Door middel van eenvoudige arbeid en weinig structuren zijn ze er in geslaagd aan vele mensen hun waardigheid terug te bezorgen. Het onderwijs dat ze verzorgden was vaak gericht op de arbeid. We denken aan de heilige Jan Bosco die de straatjeugd voorbereidde op het werk, eerst met het oratorio en later met de scholen, de vakscholen. Op die wijze is een grote verscheidenheid van beroepsscholen gegroeid, die voorbereiden op het werk en tegelijk opvoeden tot menselijke en christelijke waarden. Onderwijs is daarom echt een bijzondere vorm van evangelisatie.
Ik vernam heel recent het aantal Salesianenn en ik schrok van het geringe aantal, dan nog samengeteld voor België en Nederland; men telde 106 Salesianen en nog eens 22 missionarissen.Bedenk daarbij hun hoge leeftijd en straks kennen we geen Salesianen meer. Iets om over na te denken!
Zoveel immers heeft God van de wereld gehouden, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft geschonken, zodat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven bezit - het populairste Bijbelvers ter wereld.
Maria-Geboorte of Geboorte van de Moeder Gods is een Mariafeest in de rooms-katholieke en de orthodoxe Kerk, dat jaarlijks wordt gevierd op 8 september. De Orthodoxie viert Maria's geboorte met een aparte liturgie, in de Katholieke Kerk geldt het als feest en wordt gevierd zonder octaaf.
Het feest viert de geboorte van Maria, dochter van Anna en Joachim. De ontvangenis van Maria en haar geboorte worden het eerst beschreven in de tweede eeuw, namelijk in het apocriefe 'Evangelie over de geboorte van Maria' (ook wel ‘Proto-evangelie van Jacobus’ genoemd.[1] De eerste bronnen die de viering van Maria's geboorte bevestigen, dateren uit de 6e eeuw. De feestdag werd aanvankelijk vooral gevierd in Jeruzalem als kerkwijdingsfeest van de basiliek H. Anna, Maria's moeder. Deze basiliek was voor de herbouw in de 6e eeuw gewijd aan Maria. Vervolgens verspreidde de devotie zich naar het westen en was in de Middeleeuwen al een van de belangrijke kerkelijke feestdagen (octaaf van enkele ritus) geworden. Het octaaf werd in 1955 afgeschaft, terwijl het feest behouden bleef.
De datering op 8 september is ontleend aan de traditie. Op basis van deze datum werd later de viering van Maria-Onbevlekte-Ontvangenis bepaald (nl. 8 december, 9 maanden voor 8 september).
Maria-Geboorte is tevens het patroonfeest onder de naam 'Oorzaak onzer Blijdschap' van het bisdom Hasselt. Wanneer dit feest samenvalt met een zondag, heeft dit enkel voorrang op de zondagsliturgie in de kathedraal en de basiliek van Tongeren als hoogfeest.
Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn. -- Johannes 13:34-35 (Nieuwe Bijbelvertaling)
De Geest waait waar hij wil en staat nooit stil Nu eens bij u, dan bij een ander. Waarom bezien wij zo elkander? Zie, wat bij u is, is bij mij. 't Komt uit hetzelfde klaar getij, gelijk de waatren van de beken zich voeden aan dezelfde stroom of uit dezelfde bronnen breken. Wij zijn de takken van één boom, van 't zelfde huis de gangen, de aders van het eendre bloed. En of de Geest met vlam en zangen, bij U nu, dan bij mij verwijlt, of weer verterend naar een ander ijlt. Hij is in ons! In ons! Zo is het goed! En laat ons zwijgen en verlangen.
Na zijn [Jezus] lijden en dood heeft hij hun herhaaldelijk bewezen dat hij leefde; gedurende veertig dagen is hij in hun midden verschenen en sprak hij met hen [de apostelen] over het koninkrijk van God. Toen [...] werd hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen. Terwijl hij zo van hen wegging en zij nog steeds naar de hemel staarden, stonden er opeens twee mannen in witte gewaden bij hen. Ze zeiden: "Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan." Daarop keerden de apostelen van de Olijfberg terug naar Jeruzalem.
Liefde gaf u duizend namen, groot en edel, schoon en zoet. Maar geen één die 't hart der Vlamen even hoog verblijden doet. Als de naam, o Moedermaagd, die Gij in ons landje draagt, schoner klinkt hij, dan al d' and'ren: Onze Lieve Vrouw van Vlaand'ren Onze Lieve Vrouw van Vlaand'ren
Waar men gaat langs Vlaamse wegen, oude hoeve, huis of tronk, komt men u, Maria, tegen, staat uw beeltenis te pronk. Lacht ons toe uit lindegroen, bloemenkrans of blij festoen. Moge 't nimmer hier verand'ren O, Gij Lieve Vrouw van Vlaand'ren O, Gij Lieve Vrouw van Vlaand'ren
Blijf in 't Vlaamse harte tronen als de hoogste Koningin, als de beste moeder wonen in elk Vlaamse huisgezin. Sta ons bij in alle nood, nu en in het uur der dood, ons Uw kind'ren, en ook d' and'ren: Liefste Lieve Vrouw van Vlaand'ren Liefste Lieve Vrouw van Vlaand'ren
