't Is goed in ‘t eigen hert te kijken
  Nog even voor het slapen gaan...
  Of ik van dageraad tot avond
  Geen enkel hert heb zeer gedaan.
  Of ik geen ogen heb doen schreien
  Geen weemoed op een wezen lei
  Of ik aan liefdeloze mensen
  een woordeke van liefde zei.
  En vind ik in het huis mijns herten
  Dat ik één droefenis genas
  Dat ik mijn armen heb gewonden
  Rondom één hoofd, dat eenzaam was...
  Dan voel ik, op mijn jonge lippen
  Die goedheid lijk een avond-zoen...

‘t Is goed in ‘t eigen hert te kijken
  en zo z’n ogen toe te doen.