God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
't Is goed in 't eigen hert te kijken... (Alice Nahon)
't Is goed in ‘t eigen hert te kijken Nog even voor het slapen gaan... Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hert heb zeer gedaan. Of ik geen ogen heb doen schreien Geen weemoed op een wezen lei Of ik aan liefdeloze mensen een woordeke van liefde zei. En vind ik in het huis mijns herten Dat ik één droefenis genas Dat ik mijn armen heb gewonden Rondom één hoofd, dat eenzaam was... Dan voel ik, op mijn jonge lippen Die goedheid lijk een avond-zoen...
‘t Is goed in ‘t eigen hert te kijken en zo z’n ogen toe te doen.
Nadenken over je vriendschap met je vrienden, kan je helpen om meer inzicht te krijgen in je vriendschap met God. Wie zijn je vrienden? Wat brengt je ertoe te zeggen dat zij je vrienden zijn? Je vertelt ze dingen over jezelf die je niet aan een vreemde zou zeggen. Je weet dat ze de geheimen waarvan je ze deelgenoot hebt gemaakt, niet gaan verder vertellen, die ook niet als een chantagemiddel achter de hand zullen houden.En bij heel diepe vriendschap mag je erop rekenen dat ze je vrienden zullen blijven, zelfs als ze de minder eerbare kanten van je verleden of van je karakter leren kennen. Je vertrouwt er ook op dat ze je door dik en dun trouw zullen blijven, in goede en kwade dagen. En minstens enige van deze karakteristieken van de vriendschap gelden ook voor de verhouding die God met jou verlangt.
Vastentijd is oefentijd, is wakker worden na de winterslaap en je opengeeuwen uit de beslotenheid van elk voor zich.
Vastentijd... is je ogen opentrekken voor wat aan het gebeuren is in het diepste van jezelf en in de wereld om je heen en zicht krijgen op het grote Licht dat openbreekt aan de horizon.
Vastentijd is in de voorjaarskilte je eigen grond omspitten en klaarmaken voor een nieuwe lente, en het zaad van de vrede en menswaardigheid laten ontkiemen in je hart.
Vastentijd is trainingstijd, hart en handen soepel maken voor verbondenheid met God en mensen: vingeroefening in solidariteit.
Dat en zoveel meer is vastentijd. De grote opwarming om te hérleven.
God van liefde en trouw, wij danken u, omdat wij mogen leven van uw genade, van deze aarde, van brood en licht, van mensen om ons heen; wij danken U, omdat wij leven hier en nu, soms met intens verdriet, soms vol vreugde; wij bidden U: laat geen toekomst en geen dood ons scheiden van Jezus Christus, vandaag en alle dagen tot in uw eeuwigheid.
‘Help Heer, wij gaan ten onder!’ En Hij zei: Waarom hebt u angst,... mensen van klein geloof?
Ja Heer, wij willen ons vastklampen aan een hechte en vaste steun ... Elk van onze passen is onzeker ... Zoals de apostelen, in het wankelende schip door de storm, vergeten wij dat U daar bent, en dat U zich met ons op de weg begeeft. Laat ons in de beproevingen, Heer, niet zwichten voor het kwade...
Jezus, geef aan hen die lijden, de kracht om naar Uw Kruis te kijken en samen met U de woorden te zeggen: ‘Geloof, Vertrouwen en Liefde, Kruis van Jezus, red ons’.
Wij, die bij de sterken horen, hebben de plicht de gevoeligheid van de zwakken te verdragen, zonder onszelf te zoeken. Laat ieder van ons bedacht zijn op het welzijn en de stichting van zijn naaste. Ook Christus heeft zichzelf niet gezocht. Er staat immers geschreven: De smaad van hen die U smaden, is op Mij neergekomen. Want alles wat eertijds is opgeschreven, werd opgeschreven tot onze lering, opdat wij door de volharding en de vertroosting die wij putten uit de Schrift, in hoop zouden leven. God, die de volharding en de vertroosting schenkt, verlene u ook de eensgezindheid, die u in Christus past, opdat u één van hart en uit één mond de God en Vader van onze Heer Jezus Christus verheerlijkt.
Wanneer je vast, zet dan geen somber gezicht zoals de schijnheiligen, want zij vertrekken hun gezicht om met hun vasten op te vallen bij de mensen. Ik verzeker jullie, ze hebben hun loon al. Maar als je vast, zalf dan je hoofd en was je gezicht, opdat het bij de mensen niet opvalt dat je vast.
Wat kosten vijf mussen? Bijna niets. Toch wordt er niet één door God vergeten. Zelfs de haren op jullie hoofd zijn alle geteld. Wees niet bang, jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen.
Het loopt als een rode draad doorheen de oude verhalen die in de bijbel opgetekend staan, dat dood en duister nooit het laatste woord hebben. Angst en onmacht evenmin. Dat leven goed kan worden en vrede bereikbaar is. Laten we daarom meer de moeite doen om wat soepeler en buigzamer om te gaan met onze medemensen,ook al verschillen we hemelsbreed van elkaar.
