Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
06-01-2008
Ik sta stil
ik lees stil je zerk gekeerd naar het pad je bemodderde bloemen in een gestut perk niet dat het echt helpt de regen spoelt het zand rondom af je steen glijdt rechts naar beneden
misschien sta ik nu op je tenen jij daar met je kaarsrechte nooit te doorgronden werklijf troosteloos bekneld ruimte ze moeten woekeren je bleek precies uitgeteld voor een miezerig hoekje
ocharme ze draaien je al weer geen doen je vond al geen rust leven heel alleen laatst een must dan is hier gewoon geen plaats meer
als u destijds degene was die op ons hemabloemenkleed zoals toen heel gewoon was voor de liefde lag te stunten omdat ik camparikaters leed
met mijn dierbare echtgenote rechts van de Piazza San Pietro terwijl deze man bij de espresso fideel op het rieten mandje paste brieven hield ik in - geen munten
waar is mijn annie toch gebleven is zij naar u weet nog in leven ik nuttig nu eenzaam dertig jaar uit mijn eigen expresso-apparaat dat midden in de bijkeuken staat
kerk en wet zien ons steeds als paar terecht zodat ik altijd van haar hou zeker bij zoveel innerlijke trouw is het mogelijk op halve krachten zonder reserves te blijven wachten
opa zat al zo lang in de wacht vanwege zijn vijftiger jaren lid van de tafeltennisbond samen met twee maten aanvoerder van toen en van toen jarenlang 's morgens vroeg vingen ze thuis los van elkaar brieven op keurig in een netje elke dag weer prut in het petje
nader samen met de pee in wie was er nu weer dood de vrouwtjes en het goot bij een pint waar het aan lag altijd sorry en dag dag gedrag niemand deed de formaliteit teveel schaam om iemand te vragen vooruit zei piet met de geit waarom elkaar niet voorgedragen voor een lintje bij de koningin
daar is iets misgegaan niet dat ze hun contributie aantoonbaar niet hadden voldaan nee het was de administratie die was bij het oud papier gegaan
de voorzitter van de bond dubbel nog van tropisch onder zon voelde aan zijn water druk en iets later rook hij koninklijke lont met kans op negatieve publicity aangezwengeld door de society koos als middenweg een medaillon
de leden v/h bestuur gingen overstag dat wil zeggen met gewetensaantekening van doorslaand bezwaar op voorzittersgezag bij gebrek aan onderliggende afrekening
een zoon van een der gemedailleerden met inzage van deze vastgelegde bescheiden kon na de ceremonie de armoe niet lijden heeft verontwaardigd voor het nageslacht toen op de conditie zijn varkentje geslacht dat ze de rekening echt reconstrueerden
kerst is jaarlijks de tijd om je diep te vervullen breed uitwaaierend in hoogdravende gedachten
zoals van ouds aan de noodzaak tot spreiding van hogere waarden zoals eerbied en nederigheid voor onze meerdere op aarde of aan de prioriteit voor ruimtelijke ordening van zwervers en mohammedanen vermits ze zich tijdig bekeren tot verlichting en lijdelijkheid vooral geen pot verteren maar voor eigen appetijt uitsloven in banen
de scheepsbel luidde hoogste kersttijd haast u dichters narren van de wallen vul de glazen laat de kurken knallen neem en neem mee de eerste de beste pak haar geef haar een lintje als geste onderweg of op tafel als het maar vrijt
velen kwamen uit de hoogste kringen gereukwaterd om door ringetjes te halen gelokt met beloftes niks te hoeven betalen wie ook zij zochten verwezen naar luwte
verzopen tussen honds gladde kasseien zij die vielen konden vaak nog herrijzen in hels kabaal van zwiepende lampen spoken met flauw grijnzende gezichten
schimmen mompelend in schuwte terwijl oceaners aan kades stampten dichters publiek muzikanten echtgenoten maitresses wat maar aanhing onverdroten - wie hield niet zijn hart vast - krompen ineen wrongen zich op de tast door het veel te nauwe mangat
meestal naar binnen op handen duinkerks in heikele hangstanden hoofden riepen roodpaars aan de crew sloeg ze over op benen met geknakte ruggen op tenen bleef roepen in godsnaam wees welkom op de schuit jullie loopt de spuigaten uit ladies en voeten gaan vóór
op zekere leeftijd aangekomen rest primair de opdracht te kijken gezien de voortgang der wetenschappen of ge nog bij de resultaten past
niks heikels gaat de zelfschouwer uit valse schaamte uit de weg zoals de a-selectiviteit in het vallen op personen drijvend op hormonen
zo blijk ik nu als puber unscientific metend aan voortschrijdend inzicht slechts de twee dochters van de bakker brachten pummeltje in opperste vervoering
daarna volgde een hele tijd niets ik sloot mijn ogen en vouwde mijn handen in een bidstand om het einde te wachten bij opstaan zag ik dat ze me uitlachtten
daar kan ik dus ook van op aan het is niet onopgemerkt voorbij gegaan
zeg maat hoe staat het met je vrijheidsbeeld dynamo van je dromen is het niet versteend tot ideële replica de norm als plaatje
voel je de stofjes pluisjes waar het ooit vonkte van de drang en de muziek zitten je toetsen vastgeroest hangen je vingers angstlam ver weg van alle tamtam
ook je hoofd gebroken herstelde je niet mooi onderhuids met kartelrandjes links benig jeukt en kraakt nooit hecht je hersenlijm oor vol ruis van eeuwigheid
uiteraard zeg je monter als ze je vragen te doen weer reiken je handen over niemand ziet die rand van je stroomversnelling je vloekt het water kabbelt terwijl je verslagen terug krabbelt
zijn wij dan niet mijn tere vrind gevoegd naar dode menigten die ons leeg gelopen voorgingen gestraft voor hun opstandigheid veel belovend uit herinneringen dwars geboomd door werkelijkheid
oh excuus ik stond stil op enkel spoor vandaar dat ik u onbedoeld even stoor mijn triangel doet het weer dank u voor uw aandacht dag tot een volgende keer
de wereld in den haag stond weer verbluft vandaag ik heb ongeneerd op het spui gedemonstreerd hoe je zowel gestreepte poesjes als pingpong balletjes in een handomdraai met een gevoelige aai kunt laten spinnen
zag hoi lekker sloom tam konijn heg noch steg fijn en klein geheid de weg kwijt gewild toch los ik vlucht en duik druip al sapjes staat-ie stil knijpt vol schrik er haastig tussen uit
bruin gevlekt hollandertje schiet zo maar in duinholletje na vijf honderd jaar hokken zijn ze me ongezien nog gewaar als gevaar
hoogst scorend zorghuis De Stichtse Hof ligt hart van t Gooi op de hei in Laren lijkt logisch en makkelijk te verklaren blijkt qua onderbouwing nog niet echt tof
een zorger te Leusden liefst clusterhoofd had meer dan negenhonderd fouten zelf gemeld stelt alle incidentjes te hebben meegeteld ziet zich fijn schrijvend een kool gestoofd
bekijk voorzorg tegen vallen middels fixatie zie met onrustband mensen dan vastgebonden soms fout geteld soms pas bij echte wonden zeker wel straf bij superieure administratie
wat mij voorts bij meer vastbinden trof in de getallen was dat mensen er niet duidelijk minder door vallen
hoe zo met heimwee in de toekomst toeven ja kom lekker stuk ik draai je vers suf plaatje op oude groeven
het gaat van krak en slik ik pak je vast en ontkrik nu meteen niet aanstonds ik ben niet van gisteren smeden moet nu het heet is lief jij familiaar met moutarde wordt diep geroerd met de garde voorwaar geen kattenpis kom hier voor den aanstoot voor den smakkerd den veeg hou me vast ik loop leeg
ja touchez open en bloot op dit leidscheplein glijden we als de trein bij de wilde zwijnen af op je heuvel voel ik nog pluizen om in te keten als schaamluizen
ze doen het nog elke dag allemaal eikels paf paf paf gans de schutterij aldaar staat te drukken op droog onderwijl nemen wij waar nostalgisch uit dromen kruit boter uit fagotjes fris gefloten in roompotjes wippen gaat onder bomen
vrouwe justitia die woog heel de veluwe zit achter hekken voor kerst zonder verse spekken wat gebeurt doen wij hier verenigd in geil scharnier laat ons maar wuft wakkeren en oplichten vol heimwee naar rustieke vergezichten
ware schoonheid vind je nog hoog gehakt vilein lonkend op paarse heksenlaarsjes onder leren coat gekleed maar schaarsjes van adeltakken die zwaar zijn doorgezakt
ze monstert elke kerel van top tot teen komt hij zonder schaamrood op zijn kaken klaar op borsten met getatoeëerde draken en denk niet daar draai ik snel omheen
je bent al in de ban van haar zwarte lusten vleselijk sloeg ze je verliefd aan de haak je gaat mee naar haar huis voor de inmaak
daar lees je namen van organen op fusten bij elkaar maken ze de man tot één geheel hees prikt ze haar vork geil in jouw steel
als ze mij zouden vragen naar het overzicht in deze dagen wijs ik eerst naar de mormonen die splinteren sinds het verbod op de gespreide hormonen de veelwijvers trekken en zoeken hun eigen plan in verre uithoeken
in stilte centraal werken anderen dienstbaar aan het grote plan door om de bevolking naar vroeger aan elkaar te knopen en voorvaders te herdopen
de wilde zwijnen op de veluwe leven onbekend met de procedure steevast te dicht op elkaar en de kerst komt alsnog dik voor mekaar
dit jaar geen mormoons kipje dat de harten der mensen als miss holland 2006 wilde verzachten van melissa sneekes die nu miss is valt dat niet te verwachten
doet het geloof wonderen geeft het de vogel vleugels de verlamde levend gebeente de dikkerd sonja bakker sinterklaas het eeuwige leven cruijff zijn gelijk het journaal bewegende beelden de cobra zijn lange tong de dichter zicht op zijn ziel
ja schreef mij een ingevoerde informant gekerstend blijven ze een stukje animist te herkennen als ze fluiten uit hun kist dat hun ziel in de hemel veilig is geland
