Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
27-04-2008
Sinterklaas legende (2)
Bedevaart naar het Heilig Land (slot)
Aangekomen in de haven, ontfermde Nicolaas zich over zieken en kreupelen. Nicolaas bezocht het Heilig Graf, Golgotha en andere heilige plaatsen. Zijn bedevaart werd voortijdig beëindigd toen een engel hem beval huiswaarts te keren omdat er onheil dreigde.
Nicolaas zocht een schip met bestemming Patara. Een kapitein, die zei dat hij zou varen naar de haven die de passagiers wensten, nam hem aan boord. De kapitein koos echter een andere richting. Daarop liet God het stormen. Het schip begon te zwalpen. Plotseling begon het als bij wonder een welbepaalde richting uit te gaan. Zo belandde het in Patara. De bemanning dankte Nicolaas en smeekte om vergeving. In Patara werd Nicolaas met vreugde onthaald door de bevolking en de monniken van Sion. Hij predikte het woord Gods en velen wilden zijn voorbeeld volgen.
Tafereel van Jan-Baptist Van der Haegen in de Sint-Niklaaskerk te Brussel.
In dit tafereel draagt Nicolaas nog de priesterkleding. Engelen verwelkomen hem thuis na een bezoek aan het Heilig Land. Rechts ziet men de kruisen op de Calvarie-berg. In deze legende, die uit het leven van Nicolaas van Sion komt, treedt de heilige ook naar voor als beschermer der zeelui.
Nicolaas wou net als zijn oom het Heilig Land bezoeken. Samen met andere bedevaarders vertrok hij met een Egyptisch schip. De eerste nacht droomde hij dat een demon de grote mast vernielde. 's Ochtends waarschuwde hij de bemanning voor een zware storm. Er zou hen niets overkomen als ze op God vertrouwden. De storm brak inderdaad los. Het schip liep zware averij op en werd stuurloos. Een matroos die in de grote mast zat, verloor het evenwicht en viel te pletter op het dek. Nicolaas bad tot God en de zee kwam tot bedaren. Hij bad verder om bij de zeelieden de herinnering aan het gebeuren uit te wissen. De dode matroos kwam weer tot leven en stond op alsof hij slechts geslapen had. (wordt vervolgd) uit: Het leven van Sint-Nicolaas
Steven - Alias Stefan Laurens Wilsens, °Peer, 1937. Verwierf bekendheid als kartoenist met zijn werk Voorbij de cartoons. In 1963 verscheen in de krantengroep van De Standaard zijn eerste Stempel des tijds. Zo'n "stempel" is een tekening van een landschap, een gebouw, een typisch plekje in Vlaanderen, "waarheen", zoals Gaston Durnez het uitdrukte, "ons heimwee op bedevaart zou kunnen gaan". Op de tekening klikken om te vergroten uit: Sinterklaas kartoentje
65 jaar geleden werd je geboren. Je hoort dus bij de senioren. Dat is beslist niet rot bedoeld. Je bent zo jong als je je voelt! En jij voelt je nog supperjong. Zoals dat heet: Still going strong! Vergeleken bij de Goede Sint ben je natuurlijk nog een kind! Je bent sportief en energiek. Gelukkig ben je zelden ziek. Geniet maar van je tweede jeugd. Sint en Piet wensen je geluk en vreugd.
De kleinkinderen zijn een lust en je leven. Je wilt ze graag alle aandacht geven. Ze vinden het fijn om bij jou te spelen Jij mag dan graag wat snoepgoed uitdelen. Ze mogen bij jou wat ze thuis niet mogen. Ze hoeven niet stil te zijn of ingetogen. Je zorgt voor veel gezelligheid En tot oppassen ben je altijd bereid. Je bent echt een oma/opa naar ons hart. Voor jou legden we een pakje apart.
Hij herinnerde zich dat hij bezig was met zijn werk voor de emir op Kreta: het uitzoeken van de wijnen, het proeven en schenken en dan rondbrengen van de bokalen bij de emir en de hele hofhouding. Terwijl hij druk bezig was met zijn taak, werd hij plotseling opgeheven, als door een onzichtbare kracht weggedragen van het paleis van de emir. Natuurlijk was hij hevig geschrokken en juist toen hij wanhopig werd en vreesde voor zijn leven, was de heilige Nicolaas verschenen. Deze keek de jongen diep in de ogen, zegende en bemoedigde hem en bracht hem naar het huis van zijn familie in Myra. Nu was er geen sprake meer van alleen een rustige viering in huis, de hele stad nam die avond deel aan de grote vreugde en het dankgebed van Basilios' familie. De herdenking van de heilige die gedurende zijn leven hun bisschop was geweest, laaide op als een reusachtig vreugdevuur! uit: Sinterklaaslegenden
Het hoofd van de familie ging voorzichtig naar de deur van de binnenplaats en daar zag hij, tot zijn verbijstering, zijn zoon staan. Hij was gekleed in een Arabische tuniek en hield een wijnbokaal in zijn hand...De vader dacht aan een geestverschijning, temeer daar de jongen onbeweegelijk, in een vreemde starre houding, bleef staan. Zijn ogen staarden zonder enige uitdrukking in de ruimte en geen woord kwam over zijn lippen. Toen, langzaam, scheen hij er zich van bewust te worden dat hij bij zijn vaders huis stond. Vader en zoon naderden elkaar en toen volgde de vreugdevolle ontmoeting met de hele familie! Goddank geen geestverschijning meer. De jongen die zich nu tussen de anderen aan tafel zette was hun eigen Basilios zoals zij hem altijd gekend hadden. Maar hoe was die wonderbaarlijke terugkeer tot stand gekomen? (wordt vervolgd) uit: Sinterklaaslegenden