Sint te huur (slot)

.....er kwam wéér een Sinterklaas binnen.
'Goedenavond vrienden,' wilde hij zeggen. Maar hij bedacht zich onmiddelijk toen hij de twee andere klazen zag.
'Hoe durven jullie mij zo na te spelen, bedriegers! Jullie grote mensen, jullie moesten je schamen. Nep-sinterklazen! Wat moet Peter hier niet van denken?'
Marie-Inge proeste het ineens uit van het lachen.
'Voor nep-sinterklazen bestaat slechts één oplossing: op de knieën en vergeving vragen.'
De twee andere Klazen begrepen meteen wat de bedoeling was van de knipoog  van de derde Sint-Nicolaas.
'Ach, vergeeft u ons, Sint-Nicolaas, wij wilden u slechts komen helpen. U heeft het zo druk op deze avond van 5 december. Wij dachten dat u misschien geen tijd zou hebben voor die kleine Peter en daarom....'
'Het is goed zo, sta maar op. Ik vergeef het jullie. Trek dat pak uit , doe die baard af en laten we er met z'n allen een gezellige avond van maken. En, waar is Peter nou.'
Vader en moeder stonden wel even raar te kijken. Aan de stem hadden ze direct  herkend wie die laatste sinterklaas was. Absoluut, opa! Wie had dat nu met hem afgesproken?
'Achter de piano,' zei Marie-Inge, die nog steeds moest lachen.
En opa-Sint begon te lachen zoals alleen opa kon lachen.
Peter kwam met verlegen lachje achter de piano te voorschijn. Hij had precies gehoord wat er gezegd was.
Zonder aarzeling kroop hij bij opa-Sint op schoot. Deze Sint klonk hem heel vertrouwd.
En stralend van geluk zong hij het mooiste lied uit zijn repertoire:
'Hoor, wie klopt daar kinderen
 Hoor, wie klopt daar kinderen
 Hoor, wie klopt daar buiten tegen het raam?
 't Is een vreemdeling zeker
 Die verdwaald is zeker,
 'K zal hem vragen naar zijn naam.'

uit: Sinterklaas op school, naar een idee van Paul Schamineé