Een Sinterklaasverhaal (2) Hulpje1
Er is ook een grote vrachtwagen gestopt. Alle pieten rennen er naar toe en beginnen uit te laden. Alles gaat de boot in, grote cadeaus, kleine cadeaus, snoep, taaitaai, pepernoten, teveel om op te noemen. Hulpje1 zet zijn motor iets harder aan, hij wil nog iets dichter bij de grote stoomboot komen. Nog iets harder gaat de motor en...daar laat het touw los. Voorzichtig vaart Hulpje1 nog iets dichter naar de stoomboot toe. Daar is het echt vreselijk druk. Alle pieten zijn druk aan het werk. En, ja, echt waar. Daar is Sinterklaas zelf ook! Hij heeft zijn werkmijter op, en geeft vriendelijk aanwijzingen aan de pieten. Van schrik had Hulpje1 bijna heel hard op zijn toeter gedrukt. Niemand let op hem, hij is zo klein, hij valt niet op. "Hier komt de laatste vrachtwagen, Sinterklaas," zegt de Hoofdpiet. Een hele grote vrachtwagen stopt naast de boot. Weer wordt alles door de pieten overgeladen. "Zo klaar," roept snelle piet. "O nee, hier is nog een pakje!" En hij gooit het de boot op. Alle pieten zijn alweer bezig. Niemand ziet dat het pakje over de boot heen gaat. Dat het zomaar in het water zal vallen. Wat erg! Dan krijgt een kind geen cadeau! (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
|