Het vrouwke heeft woord gehouden en ze heeft me deze morgen op een onchristelijk uur uit bed kunnen krijgen/roepen/sleuren... Het zou kouder worden vannacht maar de zichtbare tekenen van de vrieskou waren alleszins minder opvallend dan gisteren. Misschien dat de luchtvochtigheid iets minder was? Ik ben geen meteoroloog he. Ik ben toch op stap gegaan (goed voor de stappenteller !), we hoeven niet ver te lopen om langs alle kanten in het bos te zijn en dan kun je in elk seizoen altijd wel iets op je geheugenkaartje krijgen. Een plantkundige ben ik ook niet maar ik meen dat dit de overblijfselen zijn van een uitgebloeide berenklauw, niet te verwarren met de reuzenberenklauw, die is erg giftig namelijk. Zo helemaal in zijn blootje kon ik 'm toch redelijk goed isoleren tegen een, voor mijn smaak, iets te drukke achtergrond.
Mijn kennissen weten wel dat ik geen ochtendmens ben. Men hoeft dan ook niet verwonderd te zijn dat ik vandaag het meest fotogenieke deel van de ochtend gemist heb. Het heeft gevroren en daar waren veel fotografeerbare tekenen van in de omgeving. Ik moest evenwel absoluut eerst nog enkele koffies naar binnen gieten om helemaal wakker te worden en toen ben ik toch ook maar op fotojacht gegaan. Ver hoefde ik niet te lopen, het braakliggend stuk grond aan de overkant van de Kasterleesteenweg bood voldoende mogelijkheden. Het dooide al snel helaas en de vrieskou-restanten verdwenen snel. Toch kon ik nog een en ander scoren. Uit de oogst is dit een willekeurige greep. Ik heb het vrouwke gevraagd om me desnoods met geweld uit bed te sleuren als er morgenvroeg weer zoveel schoons te fotograferen valt.
In samenwerking met de heemkundige kring hadden de uitbaters van de Spar in Lichtaart een project bedacht om bij iedere aankoop plakstickers aan te bieden. Titel van het project: "Een wandeling in het verleden", 175 verschillende prenten/foto's waren er te verzamelen om die dan in een bijhorend album te plakken. Binnen de kortste keren ontstond er in onze gemeente een verzamelwoede met ruilgroepen en massa's berichten op de Facebook-pagina "Ge zijt van Lichtaart als...". Uiteindelijk werd er vandaag een heuse ruilbeurs georganiseerd in het OC. Het vrouwke was ook een van de verzamelaars en toen ze naar het OC wilde om de nog missende nummertjes te scoren wilde ik wel mee, al was het maar om weer wat stappen te zetten op de stappenteller en ook al omdat ik weet dat er aan de toog in de grote zaal altijd wel iets te drinken valt. Hoeft het gezegd dat het er waanzinnig druk was. Ik kon het niet laten om even een beeld te schieten van de, trouwens erg slim georganiseerde, gang van zaken. Het is trouwens een smartphone-foto.
Het was vandaag eindelijk weer eens aanvaardbaar weer om met de drone te vliegen. Ik wilde er meteen gebruik van maken om vanavond de eindejaarsverlichting in het dorp ook eens van uit een hooooog standpunt (vliegpunt) in beeld te nemen. Ik heb dus vanmiddag alles al eens nagekeken, batterijen vol, geen beperkingen vanwege skeyes, de Belgische regie der luchtwegen, enz. enz... Er komt wat bij kijken om alles volgens de regeltjes te doen. Ik heb daarna ook nog snel een testvlucht gemaakt om te controleren of alles nog functioneerde na zo'n lange tijd zonder vliegen. Natuurlijk heb ik meteen ook maar enkele foto's gemaakt richting dorpscentrum van op 120 m hoogte recht boven onze thuis. Enkele uren later realiseerde ik me plots dat er Champions League voetbal op TV was vanaf half zeven en daar ging mijn plan terug naar af... gelukkig had ik deze opname al. De lichtjes van uit de hoogte zijn voor later.
Toen ik in de loop van de (late) voormiddag uit bed geraakte regende het. Het regende in de loop van de namiddag nog steeds, ook vanavond was het nog altijd vandattume en nu ik dit zit te tikken is het buiten onveranderd hetzelfde rotweer... Dan zoekt een mens troost... en dit is misschien een verrassing voor velen: ik lust ook wel eens iets anders dan Duvel! Binnen onze fotoclub is Willy de man die er voor zorgt dat de drankvoorraad voor feesten en evenementen, zoals het fotosalon, goed aangevuld blijft. Dit jaar bleek de voorraad iets te optimistisch ingeschat en werden er enkele dozen voor een prijsje te koop aangeboden binnen de club. Ik heb me opgeofferd om, als redder van de club-opslagruimte, dan maar deze heerlijke Italiaanse Primitivo in huis te halen en zoals ik al zegde, zo kom je een verder trieste dag toch goedgemutst door...
Voorlopig blijven de zondagen gereserveerd om te repeteren voor onze nieuwe Kerstmusical. Vanaf de tweede week van december zal de frequentie wel een beetje worden opgetrokken. We willen immers 110% klaar zijn voor de voorstellingen tijdens de kerstperiode. Voorlopig kunnen we alleen maar constateren dat we goed op schema zitten en dat de sfeer opperbest blijft. De repetities worden daarom ook zo gevarieerd mogelijk gehouden. Er zijn regelmatig pauzes en daar is dan vaak een leuk ontspanmoment voorzien, er komen op z'n tijd kleine cadeautjes voorbij en ook aan kleine hapjes, snoepjes en voldoende frisdrank is er nooit gebrek. Tijdens een van die pauzes kreeg ik deze lachebekjes voor de lens. Naar eigen zeggen zijn het nichtjes en ik geloof ze graag als ik naar die prachtige guitige blauwgrijze oogjes kijk.
Het was een erg geslaagde en supergezellige avond vandaag bij Jackie en Annemarie in Lommel. Ze hadden ons samen met Alex en Leentje uitgenodigd voor een etentje en dat we bij die gelegenheid erg diep in de oudejaars sfeerverlichting zouden worden ondergedompeld wist al op voorhand. Annemarie is namelijk iemand die al weken op voorhand in de weer is om het huis te versieren met honderden - wat zeg ik... duizenden - lampjes en andere feestelijke attributen. Tussen de leuke gesprekken en het smikkelen en de drankjes door vond ik toch de tijd om terloops enkele foto's te schieten met de smartphone.
Er zijn weer lampjes in de bomen, er staat een prachtig, gestyleerd verlicht cadeau-pakket op het kerkplein en Lichtaart baadt weer in de eindejaarssfeer. Gisteren kreeg ik al een voorproefje bij de Pastorie maar nu is de feestverlichting ook weer aangeschakeld in het dorp. Ik ben meteen op fotojacht gegaan. Er was best een beetje wind en de meeste lichtjes hingen niet helemaal stil, maar ik wilde toch meteen enkele beelden scoren. Ik ben op diverse plaatsen even mijn statief gaan neerzetten en uit de oogst is dit een willekeurig beeld. Bij de rotonde heb ik gewacht tot er een sliert auto's kwam uit richting Herentals en dan heb ik met een sluitertijd van 30 seconden de achterlichten mee in beeld genomen, een beetje rood toevoegen kan de sfeer alleen maar verhogen he. Op mijn Facebook-pagina heb ik nog enkele andere beelden gepost. Exif: Iso 125 - F 14 - 30 sec - 17 mm (full frame)
Donderdagavond, vaste prik, vergadering van de fotoclub. Na afloop wandelde ik terug naar huis - jawel, "wandelde", het is niet zo ver - en ik kwam langs het sterrenrestaurant De Pastorie. Ondanks het feit dat het zachtjes regende bekroop me toch de zin om nog eens wat te spelen met de nieuwe smartphone en eens uit te testen hoe die zich gedraagt als ik 'm gebruik bij nachtfotografie. Ze zijn daar duidelijk al helemaal in de kerststemming en dat maakte het onderwerp nog net iets aanlokkelijker. Tja, spiegelreflex-niveau is het niet, maar ik ben toch niet ontevreden...
Ik realiseer me dat ik de laatste tijd schromelijk in gebreke gebleven ben qua lichaamsbeweging. Als ik de stappenteller bekijk op mijn phone krijg ik gegarandeerd elke keer zwaar verwijtende blikken terug. Ik probeer dan ook weer wat meer aan de wandel te gaan, om te fietsen zullen we nog wel een tijdje moeten wachten immers. Vandaag ben ik eens niet het bos of de Smallebroeken ingetrokken maar ik ben in, rond en door de dorpskern van Lichtaart gaan wandelen. Toen ik voorbij de bloemenzaak kwam bekroop me plots de drang om naar binnen te gaan en een bloemeke te kopen voor het vrouwke. Het is zeker niet zo dat ik iets goed te maken had of iets dergelijks, maar ik vind nu eenmaal dat zij dat verdient. Je moet bijzondere eigenschappen hebben om het met mij al 54 jaar uit te houden... Er zit natuurlijk ook een klein stukje eigenbelang bij. Zo had ik weer een onderwerp voor mijn dagelijkse foto. Het vrouwke heeft het bouquet in een vaas gezet op de piano en ik heb mijn statief en een laddertje uit de berging gehaald om deze foto te maken van uit een hoog standpunt. Exif: ISO 100 - F 13 - 8 sec. van op statief, beetje bijgelicht met het ledlampje van mijn smartphone.
Vraag aan een kind om een paddenstoel te tekenen en dan is het er zonder uitzondering een met een witte steel, een rode hoed en witte stippen, meestal worden er dan ook nog enkele kabouters toegevoegd. De paddenstoelentijd is dit jaar grotendeels aan mij voorbij gegaan. maar ik moest en zou toch absoluut minimaal een kabouterpaddenstoel in mijn jaaralbum onderbrengen en daar ben ik dan maar naar op zoek gegaan. Uiteidelijk kreeg ik er een te pakken, weliswaar zonder kabouters maar rood met witte stippen is ie wel, de vliegenzwam.
Ik heb vandaag de macrolens nog eens op de Canon gezet. Ik had namelijk het idee om de laatste dapper volhoudende bloemekes een ultiem eerbetoon te gunnen in de vorm van een foto in mijn jaaralbum. We kregen helaas weer de nodige liters water over ons heen vandaag. Toen het eindelijk wat droger werd was het al donker. De bloemekesfoto zou dus een nachtopname worden... Ik heb er dan het statief maar bijgehaald om deze nu echt wel hoogbejaarde en bijna uitgeleefde, natte schoonheden te vereeuwigen. Door een beetje bij te lichten met het lampje van mijn smartphone had ik voldoende licht om met een sluitertijd van 6 seconden tot dit resultaat te komen, de straatlampen langs de Kasterleesteenweg deden ook hun deel van de belichting trouwens. Voor de liefhebbens zijn dit de exif gegevens: Tamron macro 90 mm - ISO 200 - F 6,3 - 6 sec.
De repetities voor de Kerstmusical lopen vlot. We zijn op schema. Ook vandaag waren we weer in Aarschot en zoals gepland worstelden we ons door de volledige doorloop van het eerste deel. Uiteraard werd de gang van zaken regelmatig onderbroken om dingen te verbeteren, te veranderen of aan te passen. Er moet echt nog wel wat bijgeschaafd worden maar het groeit. Ik schoot op z'n tijd ook de nodige foto's natuurlijk. Zeg nu zelf, met zulke enthousiaste elfen kun je toch niet anders dan een geweldige voorstelling verwachten...
Ik ben nog altijd aan het experimenteren, vergelijken, onderzoeken wat de mogelijkheden zijn van mijn nieuwe iPhone qua fotografie. Dat doe je best in ondankbare - of noem het moeilijke - omstandigheden... Vanavond zijn we naar een concert van onze plaatselijke fanfare Vreugd en Deugd geweest in het O.C. Ik weet uit ervaring dat de belichting daar de nodige problemen stelt. Met de kleine Sony RX 100 Mk VI ben ik daar al enkele keren tegen zijn grenzen aangelopen. Ik wilde dus graag uitproberen wat de phone er van terecht zou brengen. Mijn vaststelling is dat dit vergelijkbaar, misschien zelfs een tikkeltje beter is dan de Sony, maar als ik ooit een vraag of een opdracht krijg om daar een reportage te maken zal ik toch mijn Canon meenemen. Conclusie: die smartphone is handig, goed en nog meer dan de Sony, een apparaat dat ik altijd bij heb.
Hehe... eindelijk kregen we weer eens een droge dag en we mochten warempel zelfs van enkele streepjes zon genieten. Dan slaat de fietsmicrobe meteen toe. Het Kempisch kanaal leek ons de meest voor de hand liggende bestemming en hoeft het gezegd dat we er van genoten hebben. Ik heb natuurlijk ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om de vergelijkingsronde verder te zetten tussen mijn trouwe Sonytje en de nieuwe iPhone. Bij elke fotostop maakte ik telkens een foto met de Sony en een met de iPhone. Ik moet vaststellen dat er niet veel verschil is in kwaliteit maar het lijkt er toch op dat de iPhone net een streepje voor heeft. Bij dit beeld van enkele herfstkleuren langs het kanaal ging de voorkeur van zowel het vrouwke als van mezelf alleszins naar de iPhone-versie.
Ik kwam door Blommerschot gereden en ik zag dit vervallen bouwsel, een al lang verlaten vakantieverblijf vermoed ik. Zoiets interesseert me wel natuurlijk maar liever dan op mini urbex exploratie te gaan heb ik er enkele foto's van gemaakt. Thuis gekomen bleek dit wel een aanvaardbaar beeld maar ik heb me er toch een tijdje mee bezig gehouden om er wat creatieve dingen mee te doen samen met mijn vriendje Photoshop.
Ik heb eerlijk gezegd nog niet veel gelegenheid gehad om mooie herfstkleuren vast te leggen dit jaar. Het was de voorbije weken erg druk en van buiten fotograferen kwam niet veel in huis. Nu het eindelijk wat rustiger is met de agenda is het weer de grote spelbreker, regen en wind zijn niet de beste vrienden van de amateurfotograaf. Deze voormiddag hadden we onze zes maandelijkse afspraak bij de tandarts in Zoersel en toen we terug naar huis reden besloot ik om niet via de snelweg te gaan maar liever langs kleine binnenweggetjes. De minder drukke weg tussen Zoersel en Wechelderzande langs het gehucht Einhoven en het oude Navo vliegveld leek me mogelijk wel wat fotomomenten te kunnen bieden. Hoewel de wind van de laatste dagen de bomen al flink kaal geblazen heeft kreeg ik toch enkele kleurrijke beelden op mijn geheugenkaartje.
Op de tweede dinsdag van de maand nodigt de Foto-Groep-Antwerpen (FGA) een gekende fotograaf uit als spreker en wij gaan er met enkele leden van onze fotoclub steevast naartoe. Vandaag luisterden we naar Bob Thissen die ons kwam onderhouden over zijn urbex-werk. Omdat de vaste locatie, het Zonneputteke in Zoersel, niet beschikbaar was door een lek in het dak ging het gebeuren deze keer door in de kapel van het oude moederhuis in Sint Anthonis, een prachtige locatie maar met een abominabele acoustiek... De beelden op zich waren gelukkig meer dan boeiend genoeg om ook zonder alles verstaan te hebben te spreken over een geslaagde avond. Ik had vandaag eindelijk een nieuwe smartphone gekocht. De oude iPhone 5S viel zo ongeveer uit elkaar en het was nu echt hoog nodig. Ik was natuurlijk benieuwd naar de prestaties van mijn nieuwe phone in niet optimale omstandigheden en dit leek me een zeer geschikte mogelijkheid om dat even uit te testen. Zolang de spreekbeurt duurde wilde ik niet storen maar toen Bob na afloop nog even reclame maakte voor zijn werk zag ik mijn kans. Ik ben onder de indruk !!!
We zijn vandaag weer eens naar Lommel gereden, deze keer om het resultaat van ons werk te gaan bekijken. Bij het begin van de week van de senioren ging ook de tentoonstelling van start in zowel Hoevezavel als het Kapittelhof, de beide zorginstellingen. In alle gangen, tegen de muren en glazenwanden hingen de foto's. Natuurlijk wilde ik wel een herinnering aan deze dag bewaren in deze blog en daarna ook in mijn jaaralbum maar ik wilde niet zoals veel vorige jaren weer een gang met foto's in beeld nemen. In het Kapittelhof diende zich een leuke fotomogelijkheid aan. Tijdens onze rondgang zagen we dat aan de andere kant van de glazen wand een aantal dames zaten te vergaderen en dat is typisch een beeld dat ik in zwart wit zou vastleggen. Anderzijds horen de seniorenfoto's in kleur... Dan maak je toch een combinatie van die twee opties...
De repetities en de voorbereidingen voor onze nieuwe kerstmusical blijven onverminderd doorgaan. Ook vandaag werd er weer gezongen, gedanst en tussendoor werden ook nog de laatste audio-opnames gemaakt. Er waren nog een paar nummers waarbij we wat stemmetjes wilden toevoegen aan de koor-partijen en daarvoor hebben we vandaag enkele elfen in een geïmproviseerde opnameruimte voor de microfoons geplaatst. Ik heb ze van voren, zijdelings, van uit een laag standpunt, een hoog standpunt, kortom, van uit alle hoeken gefotografeerd, maar dit shot, langs achter, vond ik het meest originele. Voor de afwisseling heb ik er nog eens een zwart-wit versie van gemaakt.
