Dit blog is een aanvulling van Beverse Weetjes, met nieuwtjes, activiteiten, links van om en rond Beveren-Leie en verder.
Een kijkje nemen op Beverse Weetjes klik op onderstaande logo!
13-09-2009
Desselgem: Straete Kermis
Op de foto het kermis bestuur: achter: v.l.n.r. Rik Vlaminck, Jeroen Vercruysse, Yves Vandorpe, Joselito Vuylsteke Voor v.l.n.r. Hilde soens, Antoon Vandenbulcke, M. Jeanne Coopman, Bart Bracke, Katrien Deloof Straete Kermis bestaat 90 jaar 26-27-28 september 2009 Van in den beginne is Straete Kermis altijd een volksfeest geweest. Ambiance, een goeie pint en een amusante babbel zijn steeds de ingrediënten gebleven voor een goede kermis. Gratis optredens en animatie voor groot en klein zijn steeds het streefdoel geweest.
Door de jaren heen is de kinderrommelmarkt een echt fenomeen geworden. Op Straete hebben ze elk jaar nieuwe ideeën uitgewerkt. In 1998 kwamen 2 opvallende figuren op Straete wonen nl. onze reuzen Stavie en zijn vrouw Colletje. Geheel opgemaakt en in nieuwe kleren paraderen ze elk jaar door Straete. Eén jaar is rap voorbij want in 1999 was het Dubbelfeest: 80-jarig bestaan en de geboorte van een Reuzenkind, een dochter Netje. Dat moest gevierd worden met n dreupel. Ondertussen is Reus Nonkel Harry uit Amerika overgekomen en is ook al 5 jaar op Straete blijven plakken. Van een Reuzenfamilie gesproken!
Nieuwe ideeën bleven komen en zo is de Parochianenkoers ook al aan zijn 6 editie toe. Dit jaar proberen we een parkinggrote stoepkrijttekening te maken onder het thema 90 jaar Straete Kermis. We moeten mee met den tijd, daarom werd dit jaar een website opgestart. Om alles te volgen via de website en het programma te raadplegen klik hier.
Nood aan crematoria in Zuid-en Midden-West-Vlaanderen België telt op dit ogenblik 11 crematoria. De spreiding van deze crematoria dekt evenwel niet alle behoeften. In het bijzonder het verstedelijkte gebied in het zuiden van de provincie West-Vlaanderen ligt ver afgelegen van de huidige crematoria. De dichtste crematoria (Brugge, Lochristi) liggen al gauw ruim 50 kilometer verwijderd. Het crematorium wordt geïntegreerd in de bestaande begraafplaats aan de Ambassadeur Baertlaan te Kortrijk. De werken zouden starten in september 2009 en in het voorjaar van 2011 zou het crematorium in gebruik genomen worden. Meer weten klik hier.
Uitreiking van de eerste LUC VERBEKEPRIJS Zondag 27 september 2009 om 15 uur Waregem, Cultuurcentrum De Schakel
Met de Luc Verbekeprijs wil de vzw KFV-Mededelingen hulde brengen aan Luc Verbeke, die samen met André Demedts het Komitee voor Frans-Vlaanderen (KFV) oprichtte in 1947, en die er gedurende 50 jaar secretaris en drijvende kracht van was. Hij organiseerde de Frans-Vlaamse Cultuurdagen en was toonaangevend bij de oprichting en de gevoelige uitbreiding van de KFV-cursussen Nederlands in Frans-Vlaanderen. Hij publiceerde o.m. het boek Vlaanderen in Frankrijk op basis van een reeks artikelen die hij schreef in Ons Erfdeel.
Hij was in 1973 de initiatiefnemer en tot 1997 hoofdredacteur van het tijdschrift KFV-Mededelingen (oplage : 5000 exemplaren).
In verband met culturele grensoverschrijdende samenwerking is Luc Verbeke onbetwistbaar een pionier en cultureel ambassadeur geweest.
De Luc Verbekeprijs werd binnen de schoot van vzw KFV-Mededelingen opgericht in 2008, naar aanleiding van 60 jaar KFV en 35 jaar KFV-Mededelingen. Deze Prijs is bedoeld
als een eerbetoon aan publicisten aan weerszij van de grens die met een kwaliteitsvolle publicatie voor een ruim publiek een bijdrage leveren tot een betere kennis vanFrans-Vlaanderen/de Franse Nederlanden, die regio in het noorden van Frankrijk die sterke historische en culturele banden heeft met de Lage Landen. De vzw KFV-Mededelingen wilbovendien de media stimuleren om meer aandacht te besteden aan Frans-Vlaanderen, als eigen regio of als verwante regio, om zo de interesse ervoor bij brede lagen van de bevolking te vergroten.
Aan de Luc Verbekeprijs is een bedrag van 3000 euro verbonden, d.w.z. 1500 euro voor een Nederlandstalige publicatie en 1500 euro voor een Franstalige publicatie.
Voor informatie over de genomineerden van de eerste Luc Verbekeprijs zie onder bijlagen
De Koninklijke Volkstuinvereniging Carpe Diem Kuurne stelt haar 5de bloemsierkunst voor. Terra Flora is 650 m2 bloemschikplezier over lucht , water, aarde en vuur. U herinnert zich misschien de tentoonstellingen Hoevepraal in Bloementaal en La Foliain Hoeve Vandewalle. Ook de St.-Michielskerk (Kerkmisbloemen) en een verlaten herenwoning (Het Bloementhuis) waren ooit het decor waar de leden van Carpe Diem hun groene vingers niet konden stil houden.
Dit jaar steken zij opnieuw de handen uit de mouwen om u te verrassen. 70 medewerkers werken wekenlang om van deze editie iets uniek te maken. Het thema van de expo is de vier elementen: lucht, water, aarde en vuur. Griekse wijsgeren hadden er reeds de mond van vol, alle stoffen waren opgebouwd uit vier elementen. Nu is het aan t werk van den akker. Na Cirque du Soleil, die hun show Dralion opbouwden rond de vier oerelementen, hopen de artiesten van Carpe Diem u ook te verbazen met hun kunsten. Het had heel wat voeten in de aarde maar het vuur van de vele medewerkers was met geen water te blussen, het hangt in de lucht, Terra Flora wordt een belevenis. U bent er van harte welkom tijdens het kermisweekend van 3 tot en met 6 oktober 2009!
Waarom bloemschikken ? Reeds jarenlang bestaat de traditie in de Volkstuin om de tuinliefhebber de oogst van zijn tuin op een gezonde manier te helpen verwerken en bewaren. Voordrachten over koken, invriezen en inmaken staan bijna jaarlijks op het programma.
Toen de moestuin het een beetje moest afleggen tegenover de siertuin, had onze vereniging ook oog voor de oogst daarvan. De bloemen en het groen vragen bijna om het huis te mogen opfleuren. Enige vorming kan daarbij helpen om langer te genieten van een schikking en meteen om de schoonheid ervan op een hoger niveau te heffen. Talent en inzet zijn natuurlijk een goed begin, maar ze zijn niet onontbeerlijk. Een beetje handigheid, een beetje scholing, maar vooral de wil om iets moois te maken ; dat zijn de basisingrediënten van het bloemschikken.
Onze vereniging, Carpe Diem, stelt zich, op dit vlak tot doel mensen te initiëren in de bloemsierkunst. Onze leden krijgen basistechnieken aangereikt tijdens een viertal lessen en een tweetal demonstraties per jaar. Indien ze er verder willen in gaan, dan kunnen ze terecht bij beroepslesgevers (waarvoor wij dus geen concurrenten maar eerder gangmakers zijn).
Waarom tentoonstellingen ? *Misschien een beetje uit heimwee naar de exposities van groenten en fruit van heel lang geleden. Toen de leden van onze Volkstuinafdeling pronkten met de resultaten van hun werk in de tuin. *Ook een beetje om te beantwoorden aan de drang om als goeddraaiende vereniging eens naar buiten te treden en te tonen dat we meer doen dan aardappelen, tomaten en salade kweken, hoe waardevol dat ook is. *Om te bewijzen dat een tuin niet alleen arbeid meebrengt, maar veeleer actief genieten betekent. *Om de bloemschikkers onder onze leden de kans te geven, eens iets te laten maken dat het huiskamerformaat overstijgt en om hen te leren werken met themas. *Om het publiek te laten genieten van hun creaties. *Om een groepsgevoel te laten groeien, wat meteen een van de grondbeginselen van een vereniging moet zijn : mensen samen brengen, verenigen. *Om een pareltje toe te voegen aan de kroon die gevormd wordt door de Kuurnse gemeenschap. *Uit pure scheppingsdrang en om de creativiteit, die in ons zit, te laten open bloeien.
Welke tentoonstellingen ? Toen we gewaar werden dat we enkele talentvolle bloemschikkers in huis hadden, durfden we het aan om een tentoonstelling op te zetten, samen met alle leden die dat wensten. Zo werd het een verrijking voor iedere medewerker, Kennis doorgeven of ontvangen, het blijft iets enigs. En het publiek genoot. Het Bloementhuis (1999) werd een droomhuis. De hoeveelheid bloemstukken, maar vooral de kwaliteit ervan sloeg het organiserende bestuur met verstomming.
We gingen dan de uitdaging niet uit de weg toen pastoor L. Callewaert ons vroeg om de kerk te versieren ter gelegenheid van een jubileumjaar. We bouwden meteen weer een complete tentoonstelling uit. Kerkmisbloemen (2001) werd een voltreffer. Duizenden bezoekers stonden aan te schuiven om de kerk vol bloemen te zien. De gratis toegang en de ligging in het volle centrum speelden vanzelfsprekend een grote rol. Maar toch : iedereen was vol lof en Carpe Diem was perfect in beeld.
Voor de volgende tentoonstelling was de keuze van de locatie een groot probleem. Het ongeduld van de medewerkers om er weer eens in te vliegen, gaf ons de moed om weg te trekken uit het centrum van de gemeente. Het rustieke kader van de gerestaureerde Hoeve Vandewalle gaf ons voldoende inspiratie om een deels rustieke, deels moderne tentoonstelling op te bouwen. Met Hoevepraal in Bloementaal (2003) hebben we ons reeds gedeeltelijk losgemaakt van de invloed van de lokalen op het uitzicht van de expositie.
Bij de vierde tentoonstelling speelde de aard van de locatie eigenlijk al niet meer mee. Het thema muziek in bloemen gaf aan La Folia (2006) een enorm elan. Nadat de eerste schroom van de bloemschikkers tegenover het thema overwonnen was, gingen ze weer eens voluit hun gang. Het resultaat was van een hoog niveau en werd geroemd tot ver buiten de grenzen van de gemeente.
Lustrumeditie. Voor de vijfde tentoonstelling krijgen we twee uitdagingen voorgeschoteld : -de nieuwe locatie : de polyvalente zaal aan de hippodroom is een grote lege ruimte van 650 m². Die grote oppervlakte en dito hoogte vraagt dus opnieuw een compleet andere aanpak. -een nieuw thema : een wereld vol bloemen Terra Flora, waar bloemschikkers in hun element(en) zijn!
Volgens de oude filosofen bestaat alles wat we kunnen zien of waarnemen uit de vier oerelementen lucht, water, vuur en aarde. Zij worden meestal in evenwicht gehouden door, volgens de enen, Ether , volgens de anderen door de liefde. Deze filosofie ligt mede aan de basis van de astrologie en is een blijvende inspiratiebron voor de wicka of heksen. Bij uitbreiding van het thema gebruiken we eveneens de tabel van Mendeljev om er volgende elementen uit te halen : lood, ijzer, koper, zink, tin, chroom, goud, zilver, aluminium,
Ook bouwelementen worden aangewend : steen, hout, staal, klei, gips, glas, Maar vooral bloemen, heel veel bloemen, en groen, en bladeren, takken, bomen, Je ziet mogelijkheden en werk genoeg om ruim 70 medewerkers een tijdlang zoet te houden. Want dan hebben we ook nog de belichting, muziek, projecties, logistieke steun, catering en zelfs een baruitbating. Ja dus, je kan er ook een glas drinken om te bekomen van al het moois dat je zag
In vuur en vlam Toen in mei 2009 de Krant van West-Vlaanderen uitpakte met een volle pagina over Carpe Diem en Terra Flora, bracht dat een supergemotiveerde medewerkster van de branding ,het dienstverleningscentrum voor personen met een handicap, op een idee : waarom zouden mensen met een beperking daar niet kunnen aan meewerken? Waarom zouden we het publiek eens niet laten zien wat we wel kunnen? Waarom zou samenwerken met een doorsnee-vereniging niet verrijkend kunnen zijn voor alle medewerkers en meteen ook voor het publiek?
Na voorzichtig polsen langs beide zijden, kwamen de eerste contacten en werden stilaan concrete afspraken gemaakt. Resultaat : De gemeenschap van de branding wordt een volwaardige werkgroep binnen het concept van Terra Flora. Ze krijgen een eigen ruimte in de tentoonstelling om te gaan werken rond het element
Vuur. Ze krijgen vooral een eigen plaats in ons hart door het vuur dat hen drijft om iedereen tot verwondering te brengen. 'de branding' dienstverleningscentrum voor personen met een handicap.
'de branding' is een dienstverleningscentrum voor personen met een handicap, dat gestart is als een initiatief van vzw Waak. Het biedt ondersteuning aan 244 volwassenen met mentale handicap en dit verspreid over meerdere locaties in Kortrijk, Heule en Kuurne.
Werkbekwame personen wonen in studios of in een groepswoning. Personen die slechts nood hebben aan beperkte begeleiding wonen in huizen in de rij. Er is echter ook permanente huisvesting en begeleiding voor matig tot ernstig mentaal gehandicapte volwassenen, met eventuele bijkomende stoornissen.
De dagbesteding in de branding varieert naargelang de mogelijkheden van de gebruikers: meewerken in een bedrijf, het uitvoeren van een externe job, aangepaste dagbesteding in een variatiebedrijf of ervaringsgerichte dagbesteding voor specifieke doelgroepen. Daarnaast is vorming voor alle groepen een belangrijk aandachtspunt en is er ruimte voor sport en vrije tijd.
De ondertitel Samen op weg naar jezelf geeft aan dat de ondersteuning door de 200 medewerkers van de branding is afgestemd op de eigenheid en de vragen van iedere gebruiker, op zijn behoeften en in het bijzonder op zijn mogelijkheden.
Voor meer informatie kan u terecht in het administratief centrum Ringlaan 30 te 8501 Heule (Kortrijk), telefoon 056 36 40 30, Fax 056 35 78 40, debranding@waak.be of op de website www.debranding-waakvzw.be klik hier.
Wat verdere cijfers: De organisatie bestaat uit vier afdelingen verspreid over meerdere locaties. De afdeling dagcentrum biedt dagbesteding aan 77 volwassen mannen en vrouwen met een handicap die niet in een woonvorm van de branding verblijven. De afdeling tehuis werkenden verleent op 3 locaties huisvesting (studios, rijwoningen) en begeleiding aan 49 werkbekwame personen met een lichte tot matige mentale handicap. De dienst beschermd wonen bestaat uit 6 woonprojecten in de ruimere omgeving van de branding. De 25 mentaal gehandicapte bewoners hebben voldoende vaardigheden om goed te kunnen functioneren mits een paar uur ondersteuning per dag.
Residentiële opvang, huisvesting en begeleiding wordt dan weer geboden in het tehuis aan 84 werkonbekwame, matig of ernstig mentaal gehandicapte volwassenen, met eventuele bijkomende stoornissen. De meeste gebruikers van uit de verschillende afdelingen sluiten aan bij de dagbesteding.
Naast de 200 medewerkers zijn er ook 170 vrijwilligers actief. Het vrijwilligerswerk varieert van praktische zaken (schilderen, tuin) over meehelpen bij de organisatie van festiviteiten tot ondersteuning bij de begeleiding (eten, zwembegeleider ...) en individuele contacten met de gebruiker.
Kortrijk: Zondag laatste dag tentoonstelling "Vrouwen van Vlaanderen": Gratis!
Ter gelegenheid van Open Monumentendag op zondag 13 september 2009 stelt het museum Kortrijk 1302 de deuren gratis open voor het publiek.
Het is tevens de laatste dag van de tentoonstelling "Vrouwen van Vlaanderen". Ook deze tentoonstelling is gratis te bezoeken. Laatste dag dus om enkele bijzondere dames uit de 13de en 14de eeuw te ontdekken. Middeleeuwse objecten illustreren hun leefwereld: van de publieke sfeer tot in de slaapkamer (de kuisheidsgordel, ...). Foto's van Lieve Blancquaert zorgen voor een hedendaagse toets. Via de verhalen van Ruth Becquart komen de vrouwen tot leven. Kom je met kinderen? Geen probleem! We hebben voor hen een tof doe-boekje dat hen toelaat om de jonkvrouwen te ontdekken. Museum Kortrijk 1302 Zondag 13 september 2009 10 tot 18 uur Gratis
WAREGEM: Opendeurdag borstkliniek O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis
Voor de tiende editie van de Dag tegen Kanker slaan de Vlaamse Liga tegen Kanker (VLK) en de algemene ziekenhuizen de handen in elkaar.
Ook het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis neemt deel aan deze dag. Samen maken we van de Dag tegen Kanker een dag van en voor de kankerpatiënt. Het wordt een evenement waarop mensen met kanker, hun hulpverleners en al wie om hen bekommerd zijn centraal staan. Op die dag worden er in ons ziekenhuis informatie- en ondersteuningsactiviteiten voor kankerpatiënten, hun vrienden en familieleden georganiseerd. Vanaf 10.00 uur tot 17.00 uur zullen er in de onzelievevrouwzaal op de tweede verdieping informatiesessies georganiseerd worden.
Volgende activiteiten staan op het programma: Sociale voorzieningen, door Mieke Himpens, sociale dienst: van 10u tot 11u. Kanker en vermoeidheid, door Mieke Himpens en Christa Mauws: van 14u tot 15u. Look good, feel better, door Mia Lingier, schoonheidsspecialiste: van 15u tot 16u. Kanker en intimiteit, door Liesbeth Braem, psychologe: van 16u tot 17u. Vooraf inschrijven kan bij Mieke Himpens sociale dienst 056/62.33.82 Koffiehoekje: doorlopend in de cafetaria van 9u tot 17u.
Uit solidariteit met de kankerpatiënt, wordt gevraagd om die dag een geel lintje op te spelden. Het lintje wordt aan iedereen aangeboden aan de ingang van het ziekenhuis. Dit lintje staat symbool voor de Dag tegen Kanker. Als iemand te horen krijgt dat zij borstkanker heeft, staat de wereld even stil
Allerlei gedachten en gevoelens laaien op en woelen rond. Tegelijkertijd komt een mallemolen aan onderzoeken en behandelingen op gang. Dit is een erg overweldigende periode voor de patiënt en haar familie. De toekomst wordt plots onzeker.
Het borstkliniekteam van het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem wil borstkankerpatiënten begeleiden van diagnose tot en met de nazorg. Zij wil een houvast zijn voor de patiënt in alle fasen van de behandeling. We streven ernaar dat de borstkankerpatiënten en hun familie zich goed opgevangen weten en het gevoel hebben er niet alleen voor te staan.
Op 17 september 2009, de dag tegen kanker, opent de borstkliniek zijn deuren. Doorlopend tussen 10u en 17u kan u langslopen in het bureel van de borstkliniek (op het gelijksvloers) voor informatie.
Aan de hand van informatiestands of een gesprek met één van de teamleden kan u zich informeren over preventie van borstkanker alsook meer leren over het proces van diagnose over behandeling tot en met de nazorg. Het borstkliniekteam heet u van harte welkom! Meer weten over de "Dag tegen Kanker" in het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis te Waregem klik hier.
Zondag 13 september 2009 Vanaf 13.30u. op de terreinen van hoeve LE CRÈBE gerund door familie Stefaan Decraene
Het trekpaard is erkend als levend monument. Ooit moesten deze paarden de energie leveren om het hard labeur op de boerderij wat draaglijker en efficiënter te maken. Een wedstrijd voor trekpaarden is een uitstekende activiteit die aan een zo breed mogelijk publiek de boerenpaardenglorie van weleer tot leven brengt. De organisatie van deze krachtwedstrijd is in handen van de KLJ zijnde de jongste generatie van de landelijke verenigingen. De liefde voor het boerenpaard blijft dus honkvast steken ook bij de jongere generaties.
Op een afgebakend terrein krijgen de trekpaarden een getrek aan hun krachtig lijf gespannen. Eens als solitair dan weer in een twee- tot vierspan. Een spannende trekwedstrijd voor paard en menner. Toegang is gratis. Wie er naar komt kijken krijgt een niet onaardige kriebeling in de spieren en kan niet anders dan als supporter voor een of ander kandidaat winnend paard op de bres springen. Spektakel is verzekerd!
Het hoogfeest Dag van de Land- & tuinbouw van de landelijke verenigingen KVLV KLJ en KLG begint met een misviering om 10.00u. op de hoeve. Aansluitend kan aangeschoven worden aan een aperitief en beenhesp. ingeschrijven hiervoor bij de bestuursleden van KVLV, KLJ, of KLG, of op tel 056/603820. (13 euro volwassenen, 8 euro kinderen). s Namiddags is er gratis kinderanimatie. De dag besluit met de uitreiking van de prijzen aan de menners van de deelnemende paarden.
Meer info: Schepen Henri Dewitte henri.dewitte@waregem.be 056 62 12 12 0475 78 55 48
De landelijke verenigingen KVLV-KLJ en KLG Gerard Devolder, secretaris KLG info@landelijkegildewaregem.be
KORTRIJK: TELEFOONTERREUR in naam van AZ Groeninge jaagt mensen de schrik op het lijf.
De laatste maanden worden verschillende bewoners van de streek van Kortrijk geterroriseerd door een onbekende vrouw die hen opbelt in naam van AZ Groeninge met de uiterst verontrustende mededeling dat een naast familielid in kritieke toestand in het ziekenhuis opgenomen werd.
Uiteindelijk blijkt het te gaan om een verzonnen verhaal en verkeert het familielid in goede gezondheid. Maar dat deze telefoontjes bij de getroffen gezinnen enorme paniek veroorzaakt, hoeft geen betoog. AZ Groeninge heeft niets met deze zaak te maken en legde voor elk van de feiten klacht neer tegen onbekenden. Deze intimidatie startte einde 2008. Een onbekende vrouw belde toen de moeder en echtgenote van een vermeend slachtoffer van een verkeersongeval op en stelde zich voor als een medewerkster van AZ Groeninge. Zij belde met het bericht dat de zoon/echtgenoot op de dienst spoedopname van AZ Groeninge was opgenomen en dat deze er heel slecht aan toe was.
Het telefoongesprek was goed voorbereid want de achtergrondgeluiden deden duidelijk vermoeden dat de beller zich effectief in een ziekenhuisomgeving bevond. Met allerhande smoesjes wordt het slachtoffer gedurende ongeveer 40 minuten aan de lijn gehouden: de dokter zou zo meteen aan de lijn komen met meer uitleg, dan kon hij zich toch niet vrijmaken omdat de gezondheidstoestand van de patiënt plots heel sterk achteruitging, dan moest het familielid nog even geduld uitoefenen, en uiteindelijk kwam het fatale bericht dat de patiënt overleden was.
De geviseerde familieleden verkeerden na afloop in shock. Over een periode van een aantal maanden werden nog minstens 5 andere gezinnen op precies dezelfde wijze geterroriseerd, met een triest hoogtepunt deze week wanneer zowel op maandag als op dinsdag 3 verschillende gezinnen werden opgebeld. Het dossier wordt verder onderzocht door het parket van Kortrijk, dat hieraan de nodige prioriteit verleent. AZ Groeninge wenst zich uitdrukkelijk van deze intimidatie te distantiëren en geeft volgende tips mee om zich niet te laten meevoeren in een angstpsychose, mocht deze praktijk zich voortzetten:
- Let er steeds op dat degene die u belt zichzelf identificeert (mededeling naam, instelling en afdeling van waaruit wordt gebeld). - Indien u over een toestel beschikt dat het oproepende nummer kan identificeren, ga dan na of dit een 056 nummer is, of een gsm-nummer maar zeker geen geheim nummer. - Tracht zoveel mogelijk vragen te stellen waaruit u kan afleiden dat de beller wel degelijk uw familielid voor zich heeft (persoonsbeschrijving, geboortedatum, plaats van waaruit patiënt is binnengebracht, ) . Indien u toch nog twijfels heeft over de oproep, neem dan zeker contact op met de dienst spoedopname van AZ Groeninge, tel 056 242 112 om de feiten op hun waarheid te verifiëren.
Zoals u misschien al weet, beschikt Waregem over een nieuwe jeugdbeweging namelijk het Jeugd Rode Kruis. Wij zijn een GRATIS jeugdbeweging. Ook is er geen verplicht uniform. We werken dus helemaal op vrijwillige basis! Kinderen van 6 tem 13 jaar kunnen iedere zaterdagvoormiddag van 9u tem 12u bij ons terecht voor ontspannende activiteiten, spelletjes maar wij geven ook EHBO op een zeer aangename en speelse manier. Onze startdag van dit "nieuwe werkjaar" gaat komende zaterdag 12 september 2009 door. Meer info vind je op de site www.rodekruiswaregem.be en mailen kan naar jeugd@waregem.rodekruis.be.
Op 22 september 1839 had in Waregem de officiele inhuldiging plaats van de nieuwe spoorlijn die Gent met Kortrijk verbond met als stopplaatsen: Deinze, Waregem en Harelbeke.
De komst van de trein bracht voor de Waregemse eenvoudige landbouwgemeente ernstige veranderingen met zich mee. Om dit te herdenken houdt de Waregemse Gidsenkring op zondag 13 september aanstaande een geleide wandeling van ongeveer 2 uur rond de stationsbuurt en zoeken ze restanten op van de vele fabrieken die in de omgeving ontstaan zijn en welstand brachten.
Een leerrijke wandeling nav het 170-jarig bestaan van de treinlijn Gent-Kortrijk met interessante weetjes over de restanten van de vele fabrieken in de stationsbuurt die welstand brachten in de stad.
Verzamelen om 15.00u. in de wachtzaal van het station. Noorderlaan 71, 8790 Waregem Iedereen is van harte welkom! Deelname gratis!
WAAR GEBEURD De eerste trein in Waregem
Op 22 september 1839, binnenkort precies 170 geleden, stopte de eerste trein in Waregem en bracht de industriële revolutie naar onze gemeente.
D e enorme vooruitgang van wetenschap en techniek in de 18de en 19de eeuw introduceerde allerlei praktische toepassingen die het leven van de mensen gemakkelijker en aangenamer maakten. Vooral de ontdekking van de stoomkracht had in dit opzicht ingrijpende gevolgen. Het gebruik van stoom in de nijverheid dateerde al van de 18de eeuw. Engeland was op dit vlak ver voor op de andere landen van Europa. Men ging stoom toepassen voor transportdoeleinden en in 1830 werd de spoorlijn Manchester-Liverpool geopend. De meeste landen stonden wantrouwig tegenover de mechanisering. Alleen België durfde de aanleg van staatswege aan en al spoedig had ons jonge landje het dichtste spoorwegennet van het vasteland.
advertentie uit Ons Volkske (1939-1940) met bovenaan de eerste Belgische trein
De eerste trein in België Met enige tegenzin en met een Brits duwtje in de rug stak Leopold von Saksen-Coburg in juli 1831 het Kanaal over richting Calais. Van daaruit reed de adellijke koets naar De Panne waar Leopold op 17 juli zijn eerste voetsporen op Belgische bodem drukte. De meeste Europese vorstenhuizen waren niet zo opgezet met het nieuwe landje van liberale oproerkraaiers, en meteen ijverde koning Leopold I ervoor om België op de Europese kaart te zetten. Hoe kon hij dit beter doen dan zijn land op het spoor van de vernieuwing te zetten? Hij boorde zijn connecties met Britse ingenieurs aan en op 5 mei 1835 reed de Olifant als eerste trein op het continent tussen onze kerkelijke hoofdstad Mechelen en onze bestuurlijke hoofdstad Brussel. De trein reeds op het linkse spoor, zoals in Engeland gebruikelijk was (en is), en doet dat vandaag nog steeds. Waregem was er heel vlug bij want slechts vier jaar later, op 22 september 1839 stoomde een locomotief voor het eerst onze gemeente binnen. Groot zal de verwondering geweest zijn zowel bij de notabelen als bij onze landelijke bevolking. De indrukwekkende verschijning van de aanstormende, rook uitbrakende stoomtrein veroorzaakte vrees en achterdocht en dat beschreef Guido Gezelle als volgt: Als ik den eersten keer den vapeur zag komen aangestormd, hewel, k mag u verzekeren dat er mij iets deur en deur mijn lichaam kroop, gelijk een soort van godvreezende schrik! He ja! Ge ziet dat daar komen, zonder peerd of eentwat, en de aarde beeft en dat vier valt er uit, van onder, en de rook kuilt al boven ... In de pionierstijd van de spoorweg hield men de treinsporen op een veilige afstand buiten de stadscentra. De locomotieven waren immers druktemakers en niet echt milieuvriendelijk. Ook de kerk en de adel waren niet opgezet met de komst van de trein. De adel had schrik arbeiders te verliezen, die naar de stad zouden pendelen om te gaan werken in de nieuwe fabrieken, en de kerk was bang dat pendelaars hun geloof zouden verliezen in de zedenloze steden. Ook de treinreis was niet zonder gevaar. Amper drie dagen na de eerste treinrit gebeurde er al een ongeluk. In de buurt van Mechelen ging het gevaarte uit de bocht. De indeling van een toenmalig treinstel was als volgt: in de eerste wagon achter de locomotief zaten er geen reizigers. Die deed dienst als buffer. De volgende wagons waren ingedeeld in drie klassen. In 3de klasse waren de wagons open en voorzien van banken. In 2de klasse hadden de wagons een dak van zeildoek. In 1ste klasse waren de wagons ingericht als een soort diligence, zoals paardenkoetsen. Als bescherming tegen de kou was 1ste klasse voorzien van kussens met schapenvacht en van gloeiende stenen (voor de voeten) en/of warmwaterkruiken. In tweede klasse was er alleen hooi en stro, in 3de klasse helemaal niets. De prijs van een kaartje 1ste klasse was dan ook drie keer hoger dan in derde klasse.
gratis treinkaartje 3de klasse uit 1954, voor mijnwerkers (zie M N) In 1846 werd aan Leopold I gevraagd om de open wagons af te schaffen. In 1956 verdween de 3de klasse definitief. Wat nu nog het verschil uitmaakt: in 1ste klasse zijn de banken zachter en breder, en heeft men meer ruimte voor armen en benen. De eerste treinen hadden geen verlichting en reden alleen overdag. In 1841 vertrok een trein s nachts naar Parijs en die moest dus verlicht worden. Daarvoor zorgde een lampist, die erop moest toezien dat de olielamp vooraan niet uitwaaide. Er hing ook een oliepitje aan het plafond. Later kwam er een glazen bol over het oliepitje. Nog later deed de elektrische gloeilamp zijn intrede. De eerste stationsgebouwen hadden een lampenplaats of lampisterie. Het was geen overbodige luxe want in de beginjaren werden niet alleen de perrons ermee verlicht. Ook de seinen werkten met olielampen. Veel wandelaars kochten toen een perronkaartje om de technische vooruitgang te bekijken. Nog een hele tijd na W.O.2 had men nog zo een kaartje nodig om reizigers af te halen op het perron.
De spoorlijn Gent - Kortrijk Zoals bij veel andere spoorlijnen had de aanleg van de lijn Gent (Zuid) - Kortrijk een hele voorgeschiedenis. Het ontwerp waarbij de spoorlijn het Leiebekken naar Kortrijk zou volgen, werd gedwarsboomd door bepaalde instanties. Zij stelden een ander oplossing voor, namelijk langs het Scheldebekken via Oudenaarde naar Kortrijk. De gemeenten uit het Leiebekken verdedigden zich echter met veel gloed en overtuiging en het oorspronkelijke ontwerp werd goedgekeurd. Op 22 september 1839 was het eindelijk zover en had de officiële inhuldiging plaats van de nieuwe spoorlijn die Gent met Kortrijk verbond, met als stopplaatsen Deinze, Waregem en Harelbeke. In 1844 kwamen er twee nieuwe stopplaatsen bij: Machelen en Olsene. Het aantal stopplaatsen nam later nog toe zodat uiteindelijk op een afstand van 44 km. de trein niet minder dan 12 keer halt hield. De rit duurde ongeveer 1 uur en 17 minuten. In 1967 werd Beveren-Leie als stop afgeschaft en in 1978 werden Machelen, Olsene en Zulte gesloten. Na de aanleg van de spoorlijn werd algauw een eerste station gebouwd in Waregem.
het station en de stationsploeg van Waregem / Waereghem rond 1900 In de jaren 1868-1870 werd de spoorlijn Anzegem-Tielt aangelegd waardoor de Waregemnaren Oudenaarde konden bereiken via Anzegem en Tielt via Vijve, Ingelmunster en Meulebeke. Die trein kreeg in de volksmond de naam t Kamielke. Grote snelheden kon hij niet halen, gezien het kronkelende tracé. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden de spoorweginstallaties in Waregem sterk uitgebreid. In 1917 moest daarvoor het kasteeltje Boulez plaats maken, gelegen waar nu de stationsparking is. Alleen de straatnaam herinnert er nog aan: de Boulezlaan. Op 19 oktober 1918 werden het station en de sporen gedynamiteerd door de wegtrekkende Duitsers. Alles werd grondig vernield. Het noodstation dat daarna opgetrokken werd, heeft het zeer lang voorlopig uitgehouden. Pas in 1980 werd het met de grond gelijk gemaakt en werd het huidige stationsgebouw opgetrokken. Dit ging samen met de elektrificatie van de lijn Gent-Kortrijk. Bij die gelegenheid werden bruggen grote overwegen zoveel mogelijk vervangen door bruggen en viaducten. In Waregem verdwenen alle gelijkgrondse overwegen.
Villa Boulez in de huidige Vijfseweg, aan de toenmaligeo gelijkgrondse overweg Herbergen, handelszaken en fabrieken In de pre-industriële tijd was Waregem een arme zanderige landbouwgemeente, bewoond door kleine boeren en landarbeiders. De spoorlijn bracht ingrijpende veranderingen. Een kleine industriële revolutie barstte los. Rond het station schoten bedrijven en drankgelegenheden als paddenstoelen uit de grond. Op een bepaald ogenblik telde de stationsbuurt 22 fabrieken. Veel ervan waren gevestigd in de Olmstraat, die dan ook terecht de Industriestraat werd genoemd. De meeste van die fabrieken zijn ondertussen verhuisd naar de industriezones langs de E17 en de Leie en de vrijgekomen terreinen zijn ingenomen door woon- en schoolcomplexen of door grootwarenhuizen. Op het toenmalige stationsplein zag je de herberg Au Belle Vue, die later de naam De Mooie Molen kreeg. Daarnaast lag de Gambrinus en op de hoek van het stationsplein lag Au Pavillon (nu Pro-Vision), verder het Hotel du Parc met plaats om paarden te stallen, het Café de la Poste (nu t Kafaet), dan het postgebouw en het Café de la Station.
het stationsplein rond de eeuwwisseling van 1900 Als je het spoorweggebouw aan de voorkant verlaat, zie je een mooi art nouveau gebouw waarin nu een interieurbureau ondergebracht is. Dit herenhuis behoorde toe aan de familie Devos. Romain was handelaar in koloniale waren en zaden en liet de woning en het grote magazijn bouwen. Op de faiences boven de ramen zijn maïsstengels en andere versieringen te zien, die verwijzen naar het beroep van de bouwheer.
Huize Devos in 1918, achter de puinen van het station In het huidige Sauna House en de Snookerzaal waren vroeger de kantoren gevestigd van de firma Boone-Debrabandere. De ateliers van de textielfabriek in plat werk (witgoed voor lakens, zakdoeken, ) zijn nu ingepalmd door de Aldi. De bekende Waregemnaar Magloire Loquet werkte er als bediende. Wie s morgens vroeg moet wachten op de trein, wanneer de meeste cafés nog gesloten zijn, kan misschien eens binnenwippen in De Loskaai. De loskaai bezat een privé bascule of weegbrug. Hier kwamen o.a. landbouwers hun wagens, gevuld met suikerbieten, wegen vooraleer de oogst met de trein naar de suikerfabrieken in Moerzeke en Escanaffles vervoerd werd. Naast De Loskaai (in de Olmstraat) woonde een handelaar in stro, voeders, bieten, en hooi. In de aanpalende muur bevond zich de ingang voor de arbeiders van de fabriek Boone-Debrabandere (nu de parking van de Aldi). Verderop was de firma Gernay gevestigd. Daar werden zware stoffen vervaardigd voor o.a. zonnewering, legertenten en dekzeilen. Mr. Gernay woonde in de Stationsstraat (waar nu Dr. Vermeersch woont). Zijn woning gaf via de binnentuin verbinding met zijn fabriek. Ernaast was er een soort opslagruimte, waar nu het Vredegerecht en een DVV-kantoor gevestigd zijn. In 1904 liet Alphonse Gernay aan het begin van de Lebbestraat een nieuwe villa bouwen, die later hotel-restaurant Groenhove werd. Rond die tijd brak in de firma een staking uit die 17 weken zou duren. Zelfs de Menense socialist August Debunne kwam ervoor naar Waregem. In 1943 vielen er drie bommen op de fabriek, waarbij 7 mensen de dood vonden. De firma Vindevogel was een natte vlasspinnerij. Men verwerkte er vlasafval tot draad die in weverijen gebruikt werd voor de inslag. Eerst werden de klodden gedroogd, wat een zeer stoffig en vuil werk was. Van de droge klodden werden bundels gemaakt van ongeveer 10 cm. doorsnede, die dan nat tot 40° en 50° verwarmd werden. Aan die bundels draaide en trok men zodat er draden gevormd werden. Naast de natte spinnerij was er ook een weverij van lijnwaad en mixte. Op het hoogtepunt waren er ongeveer 500 arbeiders tewerkgesteld. De machinekamer, waar de stookketel stond, maakt nu deel uit van het gebouwencomplex van het H.-Hart college. Aanpalend staan er nog vier lage huisjes, gebouwd door de familie Vindevogel voor de arbeiders. Wat verderop was de opslagplaats voor vodden van de familie Van Gheluwe. Hun fabrieksdomein strekte zich uit van de Olmstraat tot in de Stationsstraat. Vermeldenswaard is ook de rijkswacht (die van Sint-Eloois-Vijve kwam). Die was gevestigd in de Stationsstraat, naast café en feestzaal de Hoop maar reikte tot in de Olmstraat, waar de paardenstallen stonden. Aan de overzijde van de straat, op de hoek waar nu de Colruyt gevestigd is, stond de loodwitfabriek van de familie De Craene. Elke Waregemnaar herinnert zich nog het beruchte loodwitkot, waar loodwit gemaakt werd dat diende als grondstof voor het bekomen van verf. Daarnaast beheerde De Craene ook de weverij Tissage Saint-Hubert in de huidige Weverijstraat. Enkele weken geleden werden die oude fabriekgebouwen met de grond gelijk gemaakt. machinehuis van de elektriciteitscentrale in de Olmstraat, met ernaast de hoge kave Waar nu de woonwijk de Hoge Kave van de sociale huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander is, stond vroeger een hoge bakstenen schoorsteen of kave. Daar woonde de familie Libbrecht, actief als bouwondernemer, marmer- en arduinkapper, olieslager, chicoreibrander, enzovoort. Emile Libbrecht was samen met Sylvain Lebbe en Alphonse Gernay de initiatiefnemer voor de openbare verlichting in onze gemeente. In 1893 kreeg hij de toestemming om een schoorsteen op te richten op de hoek van de Olmstraat en de huidige Zeswegenstraat.
brief uit 1919 van de heer Libbrecht gericht aan het gemeentebestuur van Waregem. Bemerk zijn vele activiteiten, de straatnaam (Electriekstraat), en het telefoonnummer: n° 1 W. Na het huwelijk van de dochter Leonie met Jan Corijn uit Huise werd de nadruk gelegd op goederenvervoer. Kolen werden aan het station met paard en kar afgehaald en naar de kleinhandelaars gevoerd. Antraciet kwam met de trein uit de Borinage, Luik of Charleroi. Briketten werden onmiddellijk naar de bakkerijen gebracht. Zinkwit uit de loodwitfabriek werd opgeladen en naar Frankrijk en Duitsland vervoerd. Aardappelen van de firma Verheylesonne werden in zakken van 50 kg. naar Zeebrugge vervoerd om ze dan per schip te exporteren. De familie Libbrecht verkocht een stuk van hun fabrieksdomein aan de heer Sant, een Fransman uit Rijsel. De textielfabrikant kwam elke dag met de trein naar Waregem om zijn fabriek van tapijten te runnen. Later nam André Gernay de zaak over en begon hij een ververij van garens op bobijnen. Daarna heeft Jan Deslee uit Nieuwenhove de zaak verder uitgebaat. Iets verder richting markt staat nu nog een rij huisjes gebouwd door de firma Dufaux, die aan de andere kant van de straat gelegen was. In de onmiddellijke omgeving ligt het meer dan 100-jarige bedrijf Claessens waar nog steeds schilderdoeken voor kunstenaars gemaakt worden. De firma exporteert zijn doeken over de hele wereld en is uniek in zijn soort in België. Aan de achterzijde van het station, waar nu de verpleegstersschool is ondergebracht, woonde de heer Verheylesonne (handelaar in plant-en eetaardappelen) in zijn villa Rust Roest. De aardappelen werden door de firma Corijn bij de boer afgehaald en naar de handelaar gebracht. Daar werden ze afgeladen in zijn hangar, gelegen naast zijn café, en gesorteerd volgens grootte. De aardappelen werden terug in jute zakken gedaan, waarop het adres van bestemming, het soort aardappelen en het gewicht vermeld was. De firma Corijn zorgde dan voor het verdere transport. De hangar wordt nu verhuurd als overdekte parkeerplaats. In het café is er nu een Chinees restaurant gevestigd. De familie De Zutter bezorgde gedurende vele jaren werk en een inkomen aan meer dan 350 arbeiders in onze gemeente. Charles De Zutter, industrieel uit Eeklo, bouwde in 1900 langs de weg naar Vijve het grote jutezakkenbedrijf S.A. de Waereghem, in de volksmond beter bekend als den Transvaal. Een deel van de oude bedrijfgebouwen is recent gerenoveerd en wordt geïntegreerd in de nieuwe KMO-zone Windhoek.
plan van het eerste stationsgebouw, anno 1889, te bewonderen in het kantoor van het Waregemse station 170 jaar later Hoewel de stationsomgeving onherkenbaar veranderd is sinds de 19de eeuw, heerst er nog steeds een drukte van jewelste. Het is een komen en gaan van treinen en bussen, met gemiddeld 1.500 pendelaars, leerlingen en studenten. Vooral s morgens en s avonds is er heel wat animo. Het station is goed uitgerust om al die reizigers op te vangen. Het beschikt over een ruime wachtzaal en roltrappen naar beide perrons. Voor personen met een handicap is er een speciaal toilet voorzien en zijn er voorbehouden parkeerplaatsen. Er is nog geen speciale toegang tot de perrons en de (hoge) treinen maar er wordt binnenkort geëxperimenteerd met een lift voor minder mobiele treinreizigers. Per dag passeren er, in beide richtingen samen, 90 treinen voor personenvervoer in Waregem. Waregem ligt op lijn 75, die Gent Sint-Pieters verbindt met Kortrijk en Lille Flandres. IR-treinen stoppen in Waregem. Binnenkort zullen dat tijdens de piekuren moderne dubbeldekstreinen zijn. IC-treinen razen voorlopig nog met hoge snelheid door het station maar de NMBS heeft beloofd dat vanaf december de IC Antwerpen-Rijsel een stop zal maken in Waregem. Uiteraard is er ook nog het drukke goederenvervoer, zowel overdag als s nachts.
Op 22 september a.s. zal het precies 170 jaar geleden zijn dat de eerste trein de economische opbloei van Waregem in gang zette. De Waregemse Gidsenkring werkt samen met de N.M.B.S. en het stadsbestuur aan een evenement om deze verjaardag niet ongemerkt voorbij te laten gaan.
Bronnen · Raf Devriendt, in: Brugse Gidsenkroniek, juni 2008. · Dolf Derammelaere, Ten huize van ... Luc Hurtekant, in: de Gavergids, herfstnummer 2000. · A. Fierens & J. Uytterhoeven, Hoofdzaken uit de Nieuwste Geschiedenis (1789-1937), Brussel, De Boeck, 1938. · Gent-Kortrijk elektrisch, 28 mei 1980, brochure N.M.B.S. · 21ste Jaarboek van de Geschied- en Heemkundige kring De Gaverstreke, Waregem, 1993. · Monumenten en landschappen Z.W. Vlaanderen, 1994. · Ons Volkske, 1939 (reclamebladzijde). · Open Monumentendag 2000, in: Visum, Radio 2. · mondelinge informatie door de heren Luc Wante en Frans Corijn. · NMBS verhoogt comfort Waregemse treinreizigers, in: Passe-partout, 29 april 2009, p. 1. · NMBS op het goede spoor, in: Het Gouden Blad, 29 april 2009, p. 14. · stationspostkaart.wordpress.com > Waregem (oude postkaart station) · www.spoorvreter.be/blog > Waregem (treinkaartje) Simonne COUCKE
Bron 'Gavergids 2009 nr. 1' klik hier.
Om een activiteit te zoeken in uw buurt klik hier.
Nood aan crematoria in Zuid-en Midden-West-Vlaanderen 
Uitreiking van de eerste LUC VERBEKEPRIJS 
De Koninklijke Volkstuinvereniging Carpe Diem Kuurne stelt haar 5de bloemsierkunst voor. Terra Flora is 650 m2 bloemschikplezier over lucht , water, aarde en vuur. U herinnert zich misschien de tentoonstellingen Hoevepraal in Bloementaal en La Foliain Hoeve Vandewalle. Ook de St.-Michielskerk (Kerkmisbloemen) en een verlaten herenwoning (Het Bloementhuis) waren ooit het decor waar de leden van Carpe Diem hun groene vingers niet konden stil houden. 
