Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Ja wat is Axioma.Is dat een grap? Ik ging vroeger met vader zaliger op onze vrije dagen veel vissen. Wij hadden redelijk ons panneke vis.Normaal brachten wij de grote mee naar huis.Ik spreek van een grote kolblei.Ons viswater was bij ons het fort van Wommelgem om een tweehonderd meter van huis. Het was eerst van de staat.Nu is het van de gemeente. Ik ging mijn visvoeder of lokaas altijd bij dezelfde leverancier halen.Daar kenden ze mij al. Ik zat met mijn vader op een keer op onze vaste plaats,toen er een van colegas sportvissers bij ons kwam staan.Deze vroeg aan mijn vader:Zeg Cois,wat doet gij in uwe voeier.? Ons vader:Ik ken het niet zenne moor onze Tjen daar,mijn zoon weet het goed. Ik keek naar mijn vader die een grijns op zijn gezicht had. Die man vroeg mij:Zeg Tjenneke wat doet gij in uwe voeier? Ik glimlachte:Zeg tegen niemand niet zeggen hé.Het is AXIOMA en dat kunt ge alleen bij.....halen.Ik fluisterde de naam in zijn oor. Twee dagen later stonden wij buiten onze autos te wassen en die man kwam voorbij.Hij zei:Zeg ik heb mijn vrouw justekes naar de winkel gestuurd om Axioma. Een dag later stonden wij op het eind van de straat en die mn was er ook en boos dat die was.Hij vloeken dat wij hem zitten had omdat dat niet bestond.Axioma is iets uit de wiskunde. Komt daar toch een camion in de straat van de firma AXIOMA en ik zei:Hé zotteke en wat is dat dan? Die man is dan zelf naar de viswinkel gegaan. Resultaat noppes en wij hebben hem nooit meer gezien.De vrienden vissers tegen mij:Wij zijn al een jaar bezig om die grote pocher weg te houden van ons en gij doet op een week tijd. big ietie
Ik zag eens een roosje staan in de wei ik dartelde er op af en ik was zo blij Ik dacht bij me zelf ik heb het geluk Als deze roos eens voor moeder pluk Ik bleef eerst even naar de bloem kijken ik bewonderde het dat zalig prijken Zou ik het lukken voor in de bloempot ik keek eerst naar boven en dacht aan God Oh neen ik laat het roosje aan de struik staan kunnen we het ook bewonderen bij wandelen gaan
De tijd dat ik nog een jonge treinwachter-treinchef was,mochten we maximaal negen dagen van maximum 10 uurdienst,na mekaar werken.Nu mag dit niet meer. Op een keer had ik de lange dienst zoals we vroeger zeiden. Daarmee begint ge op vrijdag avond laat om dan met de laatste omnibus van Brussel naar Antwerpen kwam.Dit werd ook het weekendje omnibus genoemd omdat ge ook die zaterdag en zondag deze laatste trein had.Die kwam destijds toe in Antwerpen om 01.17.Je had gedaan om 01.32 met de vrijdag en zondagdienst.De zaterdagdienst eindigde om01.27 om geen zondaguur meer te betalen. De diensten die daaropvolgden vielen elke maal met de beginuur 13 uur later dan het einduur van de vorige dag.Nu is dat 14.00 interval.Dat ging zo de hele week,tot ge de laatste dag van die reeks van 9 dagen dus de zaterdag de morgend om 2.15 moest beginnen. Met deze dienst moest je eerst met een MA-trein naar Lier(MA-trein is een diensttrein om personeel van de late dienst naar huis te brengen).In Lier moesten we overstappen op een goederentrein tor Herentals.Daar deze trein maximaal 50 km per uur reed deden wij de afstand Lier-Herentals in 25 minuten. Aangekomen moesten we een trein klaarmaken met drie rijtuigen.Deze waren nog met houten bankjes.Om 04.30 kwam de diesellok ertegen en konden de rijtuigen verwarmd worden met stoom.Tegen 06.00 kwam de eerste trein uit Antwerpen er aan en de reizigers stapten over.Dan konden we vertrekken voor onze rit naar Turnhout en dit vier maal op en neer.Dan konden we een trein terug nemen naar Antwerpen Centraal om te stoppen. Geloof me of niet:Deze dienst duurde maar vijf minuten minder dan de toen toegelaten maximum dienst van 10 uur.Dat waren 8 treinen die ge deed als treinchef met een maximum bezetting van 60 reizigers.In de scholierentrein van deze reeks van acht trein zat ongeveer 40 reizigers.De andere twintig zaten op die zeven andere treinen. Ik was meestal op mijn werk bij deze dienst met de laatste tram en was ik een uur te vroeg. Andere colegas die van rond de kust waren,moesten met de laatste verbinding komen en waren meestal 2 uur in het station vooraleer te beginnen. Op een zaterdagmorgend kwam ik thuis om 11.45 van mijn dienst en ik moest mijn wagen nemen om boodschappen te gaan doen.Mijn vader wou zelf niet rijden. Ik was terug om 14.00 en ik wou gaan slapen daar ik al van vrijdag avond 22.30 wakker was.Maar ik mocht niet.Ik werd dan beledigd door iedereen voor slappeling.Ik ben dan maar die avond om 22.00 in mijn bed gegaan.Ik heb toen 12 uur aan een stuk geslapen. Die zondag heeft vader zijn verontschuldiging aangeboden om dat die vergeten was dat ik die week 85 uur gewerkt heb. Ik was die zondag rust maar ik moest dan weer voor een reeks van zeven dagen opkomen. Ik ben blij dat die regeling voorbij was.Maar maximum zeven dagen nu aan max 9 uur is ook veel.En toch trimestrieel zouden ze aan een gemiddelde komen van 38 uur per week. Maar als we die reeks hierboven voorbij waren konden we twee weken verlof hebben met maximaal vier dagen verlof vragen,daarbij achterstallen van compensatiedagen en rusten. tot blogs tjenneke
We gaan stilaan naar een november Dan ga ik naar de wijkbegraafplaats dan doe ik voor vader een remember leg ik een rode roos bij hem en zijn maats We hadden altijd ruzie en woorden toch mis ik hem voor al mijn vragen al ben ik nog zo oud hij blijft mijn vader Na al die ruzie denk ik nog alle dagen ik denk zo aan hem en zeg:Pa tot later Ik leg de roos dan neer,hij komt ze halen met deze boodschap die ik immer draag Schrijf over mij in je dagelijkse verhalen We vergeten die ruzies dan ook graag. big ietie
Een moeder troost haar kind dat ze haar leven lang bemint Ze houdt het vast in de armen om het met liefde te warmen bij ziekte zal ze het verzorgen vandaag en zeker ook morgen ze voedt het met leren te leven met de liefde die moeders geven nu is de moeder voorgoed gegaan het kind zal er nu alleen voor staan het bezoekt het graf met een tulp en vraagt moeder om laatste hulp en wordt zelf ouder van een kind en het is zo dat alles terug begint big ietie
Iemand is gekomen in ons leven, die heeft bij ons vertoefd,heel even. Iemand is terug op weg vanwaar die kwam er is een kloof geslagen een hele diepe dam. Iemand is nu heel gelukkig waar die nu is die laat ons achter met een groot gemis. Maar wij blijven aan iemand denken verdorie die is niet dood,die blijft eeuwig in onze memorie.
voor de vulling 100gr geraspte amandelen -2 thélepels poedersuiker-60 gr geraspte oude pistolets 4O gr boter - 1kgr appelen -40 gr kristalsuiker - 1 snuifje zout -50 gr rozijnen
bloem zout 75 ml lauw water de olie goed mengen tot een elastise gladde massa er een bol van maken en op bakpapier in een droge pot afgedekt met deksel 30 min laten rusten dan een keukenhanddoek met bloem bestrooien en daar de deeg op uitrollen dan dun met een derde van de boter insmeren en over de handdoek uitrekken tot ingeveer 50 x 70 cm ondertussen amandelen met poedersuiker én geraspte pistolets mengen met 40 gr gesmolten boteren in een pan even aanroosteren en dan over de deeg strooien
appelen schellen klein snijden met suiker en kaneel naar smaak mengen en weer bovenop het deeg leggen doch de randen vrij laten oven op 180 gr voorverwarmen deeg oprollen en insmeren met de overige boter 45 min bakken
smakelijk ik vind het tamelijk ingewikkels en ga er liever eentje eten groetjes vicky
Gegroet gij lieve vrienden van dit net ik heb jullie toch niet uit het bed gezet vergeef me deze vroege heldendaden ik wou dat jullie in het geluk baden De lucht is momentaal nog niet blauw hopende dat het zonneke komt gauw hopelijk gaat de zon weer schijnen en de regenwolken eens verdwijnen Ik maak het eventjes kort vandaag ik moet nog snel winkelen gaan graag maar weet ik vergeet jullie allen nie allen de groetjes van big ietie
Hoor de avond eens vallen het wordt stilaan donker buiten hier en daar nog een fles knallen vogels die een laatste liedje fluiten
Ik ga stillekes alles al inpakken ge hoorde de mensen die riepen dat de avond was aan het zakken en de maan die begon te piepen
De kleintjes moesten al naar het bed de ouderen keken al naar de teevee ook de vuilzakken werden buiten gezet zo dan was iedereen weeral eens tevree
Nog een tijdje moet er worden gewacht en dan komt er een nieuwe mooie dag maar eerst even gaan slapen deze nacht dan komt ook de zon terug als het mag big ietie
Mijn jongensdroom was om theoloog te worden.Ik wou gaan studeren om godsgeleerde te worden.Om mee te gaan om opzoekingen te doen naar de oorsprong van alle godsdiensten. In de eerste plaats begon ik al vanaf mijn achtste levensjaar te lezen in de boeken over de godsdiensten. Ik kwam op twaalfjarige leeftijd in het atheneum terecht.Ik moest zoals elke van de klas op medisch onderzoek en de klastitularis besliste wie goed en wie slecht onderzocht moest worden.Deze man zei in de jongens hun gezicht:Ik kan niet tegen uwe zotte smoel,ik ga u expres buizen.Jullie spreken te Nederlands.Als jullie plat Antwerps kunnen,dan zal ik er voor zorgen dat jullie erdoor geraken. Tegen mij zei hij:Gij vuile rosse gij kunt wel Antwerps spreken,maar gij zijt geboren in de wijk van arme mensen dus ik ga je toch buizen.En dat ventje wil professor worden. En ik liet dat er niet bij al was ik de kleinste van de klas.Via een vriend kon ik regelen dat ik het volgend jaar over zou gaan naar het atheneum van Deurne in plaats die van Antwerpen.Dichter bij huis. Omdat mijn grootvader havenarbeider was en mijnvader instructeur bij den tram ging die leraar nog verder.Bij de directeur ging die leugens ban mij zeggen,zoals dat ik tijdens de middag in het cafe zat enzoverder. Hij kwam me op straat tegen en zei me dat hij me juist wou hebben omdat ze met hem juist het zelfde hadden gedaan toen hij veertien was en een slachtoffer moest hebben. Geloof me ik ging van die atheneum af,maar moest van thuis naar de technische school.De leraar heeft ook zijn overplaatsing gevraagd naar die atheneum,maar ik was er niet. Veel later heb ik deze man tegengekomen op de trein met een treinkaartje.Ik deed of ik hem niet kende. Hij vroeg me vergiffenis voor wat hij gedaan had.Ik kon in de universiteit al leraar gexeest zijn. Ik heb hem apart genomen en hem de hand gegeven en er een kruis over gemaakt.Hij was blij dat ik zo was en hij zei me dat hij geen leraar meer was daar dat die door een bepaalde jongen na mij van de school is gemoeten en day hij nooit meer voor een klas mocht staan. Ik heb deze man nog een paar keer gezien en daarna niet meer.Hij zou van verdriet overleden zijn omdat hij zijn jongensdroom niet mocht verderzetten.Namelijk leraar blijven tot op zijn pensioen. Ik ben geen professor geworden maar ik denk dat dit mijn levensweg die ik bij de geboorte heb meegekregen van boven. big ietie
Ik was gisterenavond rond half twaalf in mijn bed gegaan en viel snel in slaap.Ik had eerst een droom waarvan ik niks begreep en de personen niet lende. Ik werd wakker om een slokje water te drinken. Na een tijd draaide ik me om en viel terug in slaap. Toen begon ik weer te dromen. Ik werd gevraagd om te komen helpen in een ver gebied waar zelden iemand kwam. Ik was detectieve. Ik kwam daar op die plaats aan en ik werd voorgesteld een een kleine man met een lange jekker een een zwarte hoed.Ik moest mee in een bureel om besprekingen te doen. De man stelde zich voor als detectieve van de companie P47 en zei:Etienne niet mijn naam verklappen maar gewoon zeggen Iceman.Jou naam veranderen we in Big Ietie.Jij moet me helpen om een kidnapping op te lossen. Kom laat ons buiten gaan om alles te bespreken in mijn speciaal bureel. Ik ging mee en we gingen in een kippenhok.Hij zei:Deze heet Haan en is mijn geheimagent 001. Die andere zijn de agentinnen Tokkel en Kokkel. Ze spreken een andere taal en ik wil dat jij ze leert het is het Gekokkel. Ja ik dacht:Ben ik nu aan het dromen of is dat echt.Ik moest helpen de ontvoering op te lossen van agent 007 Sloeber. Samen gingen we naar een lokaal om iets te drinken.De man riep de bediening:Sennet twee yoghurts à la Diftings. Daarna reden we weg in een lange zwarte limousine.Er werd gezegd dat we zeker twee uur zouden rijden en er een bel afgaat wanneer we er bijna waren. De bel ging af en ik schrok me wakker en ik bevond me thuis. Oef het was maar een droom.Of was dit werkelijkheid en moet ik me toch aanbieden bij die zwarte mijnheer. big ietie
Het is weeral maandagmorgen hopelijk een zonder zorgen Ik werd wakker door een droom ik stond nog juist achter een boom Ik maakte me klaar om op te staan keek,maar ik heb niks in bed gedaan Naar de badkamer met prut in de ogen Ik heb weer eens goed slapen gemogen De ganse nacht dromen van een vriend ik keek naar buiten en regen dat ik vind Made in Belgium kwam bij mij in het hoofd ik zit nu aan de pece nog wat verdoofd. Ik wreef in de ogen de prut even als ik mag Ik moet jullie komen groeten met een lach Ik ben door die droom er even niet bij maar ja het is maar een droom en ik ben blij Een paar vrienden van sennet deden mee ik was detectivechef in een ploeg met twee Dat is een heel verhaal maar dat is voor later eerst moet die weg die grote slaapkater maar ik maak het kort en vergeet nie altijd de zonnige groetjes van big ietie big ietie
Straf krijgen voor iets dat gedaan hebt en toch in het gelijk gesteld krijgen.Dat heb ik ooit eens meegemaakt op mijn werk. Een invalide dame zou met de trein meerijden waarop ik dienst had. Deze dame werd met haar rolwagen op de trein gezet(uit respect voor mijn ex-colegas naam station las station X aangeduid). de perrondienstleiding deelde me mede dat deze reizigster-die in spoorwegtaal rolwagenreiziger genoemd wordt-met de bedoeling dat die meereed tot het station Y. In dat station X werd eveneens gezegd dat er geen telefonisch kontact kon gelegd worden door technische problemen met de telefonie,waarmee ze al bzeig waren ze op te lossen. Ik nam mijn dienst-gsm om vie de lijnregelaar het station Y te kunnen verwittigen.De lijnregelaar was juist in gesprek met een andere dienst. Ik dan maar een ander nummer oproepen en kon zo het station Y bereiken. Nu komt het.Een extra-controleploeg kwam in een ender station op de trein en stelde vast dat ik nog geen controle der vervoerbewijzen had gedaan sins het vertrek van station X.Ze namen er nota van.Ik zei tegen die chefs dat ik bezeig was met die invalide dame en te telefoneren om de speciale laadbrug klaar te houden bij de aankomst van de trein. De dame hoorde wat de controleploeg tegen me zei. De ploeg stapte een station voor station Y af. Bij aankomst stond alles klaar en de dame kon zoals gepland uit de trein en al goed ook ze moest overstappen op een andere en had maar zes minuten. Ik had juist gedaan met al mijn werk,dat ik opgeroepen werd bij mijn hogere chef. Hij zei me:Tjenneke ik kreeg juist reclamaties van de controleploeg,daar ge geen controle hebt gedaan.Dat is de eerste keer dat ze je pakken op je werk niet te doen.Wat heb je daar op te zeggen? Ik zei tegen de chef :Ik heb gehandeld naar mijn heldere geest en dat de behandeling van een invalide reiziger voor gaat boven de controle.Wat als zij de andere trein gemist zou hebben.Dan pas heb ik mijn werk niet goed gedaan. Ik kreeg nadien een rapport om een verklaring te geven,wat ik uiteraard deed.Ik zou een afhouding krijgen van mijn premies van die maand omdat ik de controle heb verwaarloosd,ja zeg maar een boete. Wat is er inmiddels gebeurd.Die dame heeft via een persoon waar ze moest zijn voor een vergadering-een brief heschreven om mij te feliciteren voor de hulp bij een deffect. Ik moest bij een grotere baas komen en kreeg uitleg wat er zou gebeuren. 1)De boete verviel. 2)De twee van de controleploeg moesten zich verontschuldigen onder vier ogen. 3)Ik kreeg een hulpvaardigheidspremie van het spoor. Ik zei altijd:De reizigers komen voor mij op de eerste plaats voor de controle.Het is daarom dat vele reizigers me vriendelijk begroetten op de trein als ik de treinchef was. Heb ik nu tegen de spoorweg gewerkt of voor het geode imago? Tjenneke
Hoe heerlijk is het om zondag te zijn om bij iedereen te zijn groot of klein om tesamen te kunnen genieten fijn dit onder de mane-of zonnschijn Laten we daarom het geluk krijgen en er nooit meer over te zwijgen Dit geluk vindt je alleen in je hart je moet het helder zien en niet zwart je moet het willen boven halen en het uitroepen over berg en dalen jullie moeten het niet doen voor mij maar voor jullie en voelt je je vrij Kijk eens in de spiegel van je hart kijk eens heel diep in je eigen smart verban deze smart en zoek je geluk en vindt en het gaat nooit meer stuk het zijn enkel maar woorden van mij lees ze en dat maakt iedereen blij ik ben geen superheld zeker nie maar allen de groetjes
Het is weeral voorbij deze dag deze zaterdag als ik zeggen mag ik genoot eens te meer daarvan en ben blij dat ik nog dichten kan ja dichten voor mijn beste vrienden die ik alleen op sennet mag vinden Ik zal jullie nooit vergeten mensen jullie vriendschap zijn mijn wensen ik geef niet meer op hé chauffeurke want anders is dat een waar malheurke
De zon verdwijnt voor de maan de sterren komen boven te staan boven in het zichtbare firmament voor dit geluk geef ik de laatste cent Het wordt nacht met geluksstralen om even de herinneringen op te halen Kijk eens naar boven en voel het geluk voel het en liefde gaat nooit meer stuk. Laat dit uit je hart komen en denk er aan liefde kent geen grenzen het is nooit gedaan big ietie
Donderdag 2010 had ik de peecee voor bijna twee dagen afgelegd.Ik had een uitnodiging bekomen voor het bijwonen van de uitreiking van de Sims-Awards in Oostende. Ik ging al vroeg op weg om de trein te halen in Antwerpen naar Oostende. Ik aangekomen aan het Zeetje,begaf ik me onmiddelijk naar het Casino-kursaal.Ik moest daar vanaf 19.30 mijn inkomkaart komen ophalen. Daar had ik nog tijd om even iets tee drinken.Ja 2.50 voor een glasje prik. We werden afgescheiden van de plaats waae de Vips zouden passeren.Ook artiesten kwamen langs die zijde.Jonge meiden tieners moesten met hun favoriet op de foto.Mannen met zangeressen of andere BeVes. Tegen 20.30 mochten we naar binnen om een plaatsje te zoeken. Plots kwamen er twee presentatoren. Na twee uur was alles voorbij.Er was muziek en tussendoor werden de Sympatieksten van elk onderdeel in de prijzen gezet. Ik was al terug om 23.30 in het station van Oostende,maar de eerste trein vertrok om 03.57.Dus wachten.Ik was om 06.30 al thuis,dus snel verfrissen want om 08.15 moest ik al weg,maar nu naar de opnames van Wie wordt euromilionair. Zo was de dag ook gevuld,zo dat ik om 15.30 thuis was. Tjenneke
DonderdagIk ben toch zo graag bij jullie op deze mooie groep
Ik ben toch zo graag bij jullie op deze mooie groep dat wil ik altijd zeggen,het komt eruit met een floep. Ik ben er een paar dagen tussenuit moet je weten, even weg naar de Sims Awards wordt dat geheten, daarvoor moet ik vanavond naar Oostende komen, en morgen vroeg naar een teve-opname komen. Eerst voor de uitreiking van wie wordt de beste en dan naar wie wordt Euromiljonair is de leste daarna kan ik terug vanaf Zaterdag voor jullie er zijn met mijn ochtendgedichtjes voor iedereen groot of klein Je moet niet denken die big ietie heeft een dikke nek Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt en ik ben gek Gek als ik deze kans eens zou laten liggen nietwaar maar ja wie weet wat ga ik eens doen ja daar Ik zal zeker jullie wel een tijdje missen hoor misschien missen jullie mij zeker hier door Maar kom er is niks mis mee zijt toch niet bang het duurt weel een beetje en weet toch niet voor lang Heb ik nu het goed gelezen,gedroomd en krijg ik een loontje Ik weet niet of het waar is,er heeft iemand voor mij een boontje Dat vind ik zeer fijn dat ik zoals ik ben word gewaardeerd al ben ik een simpele en die al eens graag gekscheert Ik ben geflateerd dat er nog eens vrienden aan mij denken weet dit vriendschap kun je krijgen door het te schenken Lieve vrienden ik ben pas weg na deze middag in de morgend jullie nog eens lezen als ik mag Ik laat jullie niet in de steek vergeet dat nie knuffels en groetjes van big ietie big ietie
