Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Ik was eens controle der reiskaartjes aan het doen op een trein van Antwerpen naar Brussel. Kwam ik een compartiment waar een vrouw van rond de dertig zat te wenen.Een paar reizigers ontfermden zich over haar. Een van hen kende me en zei:Tjenneke,ik wil die vrouw helpen maar ik krijg er niks uit. Ik ging bij die dame zitten en vroeg haar kalm:Wat is mevrouwtje? Zei droogde haar tranen:Chef,ik denk dat ik op een verkeerde trein zit en moet naar een auditie voor een job te krijgen en ik moet terug en heb niet genoeg geld bij me om de reisomweg te betalen. Ik haalde uit mijn schoudertasje een papiertje zodat ze het kon gebruiken om een andere trein tenemen en toch op tijd daar te komen.Ik zei:Ik geef u een C4. Begint die daar nog harder te wenen. Ik heb haar gezegd:Mevrouw u moet niet wenen hoor,met deze C4 komt u zeker op tijd voor een job te hebben. Die zelfde dag kwam ik haar terug tegen in Antwerpen bij mijn diensteinde.Ze was blij-ze was zelfs te vroeg en ze had de job gekregen.Ik vroeg haar waarom ze weende toen ik haar een C4 gaf. Toen ik het vernam waarom,begonnen we beide te lachen. Een C4 bij ons is een papiertje voor verdwaalde reizigers dat die een trein kunnen nemen om toch hun reis zonder verdere kosten te hunnen rijden. Nu deze C4 is afgeschaft en veranderd in een C6bis.Ze hebben van twee formulieren er een gemaakt.Voorkant C6,achtekant C6bis. Tjenneke
Hoe mooi is een ruiker rozen in je hand, als je van vriendschap houdt in dit land. Ik schenk je deze virtuele bloemen in een mand geef een van deze rozen door aan een iemand. Doe het met liefde en je vindt een kracht, die je altijd vreugde schenkt dag en nacht. Hoe zelf een bloem voor je in een vaas, kijk er naar,naar haar mysterieuse waas. Geef ze water en bekijk ze met een glimlach, en gedenk om je geliefden doe dit elke dag. Meer kan ik jullie momenteel niet geven, enkel een gouden glimlach van het leven. Doe dit recht uit je hart en vergeet dit nie, hierbij een roos en groet van big ietie.
Er is geen ruzie volgens mij. woorden van geluk zij aan zij die spreken niet,die moet je voelen zodat je de kracht kunt voelen de kracht van liefde en geluk die komen voor jou stuk voor stuk lees ze en bewaar ze in je hart en dan heb je heluk al voor een part big ietie
Vandaag ben ik met een paar leden naar de werf geweest van de bouw van de HST-tuunel onder het centraal staion. Eerst kregen we een diareeks en een kort filmpje te zien met uitleg over de bouw van de tunnesl onder het station. We gingen daarna via een trap naar het -1 niveau om af te dalen naar het niveau -2 op 28 meter diepte. We wandelden in groepsverband door een stuk van de tunnelkokers tot onder het Astridplein.Daar konden we bemerken hoe ze de sporen aan het leggen waren. Daarna maakten we rechtsomkeer om terug te gaan en daarna verder in de tunnel tot bijna aan de Lange Leemstraat. Via een wenteltrap kwamen we treug in het niveau -1 waar we wandelden over de plaats waar later de treinen zouden binnekomen.De roltrappen naar het gelijksvloers waren al aanwezig. We konde fotos nemen van de werken.Mijn mindervalide broer had zijn camera bij.Voor hem was het een hele belevenis.We hadden allen een helm gekregen om te dragen.De hekkesluiter van de groep moest een gele veiligheidsvest dragen. Deze hele rondgang heeft 90 minuten geduurd. Ik probeer de fotos van mijn broer hierbij te zetten. groetjes big ietie
Bijlage: PIC_0002.JPG Bovenstaand attachment is virusvrij.
Bijlage 2: PIC_0004.JPG Bovenstaand attachment is virusvrij.
Het leven is een krijgsbanier te delen door smart en plezier als de zon schijnt in het hart en het geluk komt zonder smart en de slechte schaduw verdwijnt zo dat al de liefde in je verschijnt ik zou je willen geven alle moed opdat je je gelukkig voelt heel goed deze woorden zijn recht uit het hart voor een begin van een nieuwe start Een start van een heel nieuw leven door iedereen veel vreugde te geven Laten we deze start niet verloren gaan de groetjes van big ietie jullie kompaan blog Tjenneke
Al de lezers van deze blog een gelukkig nieuwjaar. Het is niet allen gegeven om het jaar al met veel geluk te beginnen. ik heb ook af en toe eens tegenslag.Maar als ik achterom kijk naar een wereld vol miserie,dan is mijn pech daar klein bier tegen.Ik ben niet jong meer,maar moet toch nog veel leren van mensen die het nieuwjaar niet kunnen vieren. Wij zitten thuis met zijn allen iets te eten en een glaasje te drinken op een voorspoedig jaar.Die mensen weten zelfs niet wat veel eten betekent.Ze weten zelfs misschien niet dat er champagne bestaat.Water dat kennen ze wel,maar niet in de zuiveren vorm die hier drink naast mijn pece. Ja een pece hebben ze zeker niet om te kunnen chatten met mensen die ze zelfs niet kennen.Ze weten misschien zelfs niet meer of ze kinderen hebben.En als ze het weten waar die zijn. Buiten dat beethe ellende die wij hier hebben,zijn wij voor hen heel gelukkige mensen en dat weten we zelfs niet. Ik ben gelukkig dat ik jullie hebben kan als mailvrienden. Daarom zeg ik een spreuk die me vanmorgen biinen schoot:Als je hart van goud is,heeft geld geen waarde. Ik ben wel zo geen tallentschrijver als Chauffeurke,maar ik uit mij op mijn manier en dat komt soms triest over en af en toe met een heel plezante noot. Daarom zeg ik jullie:Ik big ietie zal niet stoppen met blijven schrijven.Zelfs als mijn schrijverscapaciteiten verminderen zal ik blijven pennen. Ik weet dat jullie mijn schrijfsels blijven lezen. big ietie
Een goede morgen mijn beste vrienden een mooie droom heb ik kunnen vinden een gedichtje in mijn droom deze nacht even op papier zetten,wat had je gedacht
Een oude man loopt met zijn hond op het strand hij ziet een doorschijnende bal liggen in het zand hij raapt deze op en kijkt er door heel genant hij ziet een gelukkig echtpaar lopen hand in hand. Hij kijkt nog eens goed,maar nu heel getrouw nu ziet hij het,het is hij met zijn geliefde vrouw Hij prevelt een kort gebedje tot de Goede Heer Dank je Vader,ik zie even mijn geliefde weer Ze was ziek en is onlangs heen gegaan en gestorven ze heeft nu bij U een plaats in de hemel verworven
een kleine jonge van zeven jaar mocht in de klas een briefje schrijven naar de Kerstman om een wens. De jongen begon te schrijven:Lieve Kerstman.Ik ben Jefke en ben ziek.Ik wil geen geschenk in een pakjen met rood papier en een grote strik.Ik wil eigenlijk mijn ouders zien.Ze zijn overleden bij een autoongeluk.Ik wil enkel een foto van hen,want ik heb daar geen een van omdat ik maar een jaar oud was toen ze stierven. De directrice van die school kende alle kinderen .Ze las alle brieven,tot zelfs die van Jefke. Ze ging met zijn grootouders spreken of zij geen foto hadden van hun dochter en schoonzoon van voor het ongeluk. De opa ging onmiddelijk op zoek en vondt de allerlaatste die genomen werd,deze van hun huwelijk. Ze zouden dat met de school zo regelen dat de Kerstman himself deze zou komen afgeven thuis bij Jefke. De avond voor Kerst zit de jongen bij zijn grootouders onder de kerstboom de pakjes te openen,als er gebeld wordt. De Kerstman komt binnen en geeft aan Jefke een omslag en zegt:Jefke.Ik heb je brief ontvangen en een foto in de hemel gemaakt van je ouders. De jongen doet de omslag open en ziet de foto.Op zijn aangezicht verschijnt een grote glimlach en zegt:Goede Kerstman,ik ben zeer gelukkig.Nu weet ik dat ik mijn ouders snel zal vinden als ik de hemel kom. De jongen gaat naar zijn bed met de foto in zijn hand.Die avond overlijd hij aan zijn ongeneeslijke ziekte,met een vredige glimlach op zijn gezicht en met de foto in zijn hand.
Dit is gewoon een fantastisch modern sprookje,maar het kan soms de waarheid zijn. big ietie
Och ja,het is maar een droom. Ik was eens bevriend met een meisje.Ik droom ervan om haar eens terug te zien. Och ja, het is maar een droom Ik zag haar veel op de trein,we waren nog jong en ik werd verliefd op haar en ben haar kwijt. Och ja,het is maar een droom. Ik controleerde de kaartjes,zij verkocht koffie en drankjes.Ik wil gewoon haar nog eens knuffelen. Och ja,het is maar een droom. Als ik haar altijd onmoette was ik heel gelukkig.Ik wil dat geluk niet weer verlieren. Och ja,het is maar een droom. Ik ben op zoek naar haar,via via.Ik wil haar nog eenmaal zeggen hoeveel ik van haar hield. Och ja,het is maar een droom. Al ben ik wat ouder geworden,ik wil haar nog eens in mijn armen nemen en dromen. Och ja,het is maar een droom. De mooiste Kerst die ik zou krijgen,da dag dat we eens weer bij mekaam zijn. Och ja,het is maar een droom. Als deze droom eens uitkomt gewoon voor vijf minuten mekaar eens zien,moet ik niet meer zeggen. Och ja,het is maar een droom. big ietie met Kerstdroom.
Vannacht had ik weer zo een aardig droom. Ik zat met vele mensen in een grote computerzaal.Wij maar schrijven en alles kwam op een groot scherm. Voorin de zaal liep een vies zwarte figuur die de voordte rijen aanmoedigde om da achterste te pesten. Onze schrijfsels konden niet leesbaar op het grote scherm komen.De liefde van onze woorden werden uitgewist door de themas van oorlog en mishandeling van deze van de eerste rijen. Enkele dames en heren die rond mij zaten begonnen te jammeren:Waarom worden wij niet meer gelezen. De zwarte figuur voorin riep:Jullie zijn te lief voor deze maatschappij. Plots kwam in de zaal een witte limousene aangereden.Het chauffeurke deed het potier open.Plots straalde een fel licht en iemand gans in het fel goud kwam te voorschijn.Met een stralende lach zei die:Gij zwart stuk ongeluk verdwijn van onder mijn ogen.Zij die hem willen volgen naar de hel doen het. En tot ons:Lieve schrijvers,blijf schrijven al willen ze jullie niet lezen.Mijn chauffeur zal jullie zegenen met veel fantasie.De woorden moeten niet alleeen uit jullie pen komen,ook recht uit het hart.Luister niet naar slechte woorden enkel degene die ik in jullie harten ingeef. Plots was die iemand verdwenen.Plots begon iedereen te schrijven.Ik hoorde een bel.Ik werd wakker van die enge droom met een zalig einde.Ik ben opgestaan en begon dadelijk mijn ochtendgedicht te schrijven zonder na te denken.Heb ik dit nu ingekregen in die droom.Is het zo moeten gebeuren.Ik zal blijven schrijven als jullie dat ook doen. Men zegt:Het was maar een droom.Maar voor mij was dat het ware geluk. big ietie Tjenneke
Het dienstmateriaal van een treinconucteur anno 1972-1995. Et eerste wat je kreeg een fluitje-een Wilka G sleutel-een BERN sleutel-een kniptang. Een grote tas met veiligheids materiaal twee foudralen met vlaggestokje om in een te zetten-3 vlaggen(rood-geel-groen) en drie klappers voor noodsignalen. Verder kreeg ik een afstandenboek om de prijs van reiskaartjes te berekenen en een treingids. Op mijn 35 jaar bij de spoorwegen heb ik die vlaggen maar twee maal gebruikt.Ze waren zo vuil van maar altijd in die tas te zitten.We moesten die tas ook altijd meenemen. Je kon aan de houding van een spoorman zien wie de treinconducteeur was.Scheve rug van die tas te dragen. Ik heb mijn tas eens gewogen.Buiten het veiligheidsmateriaal,zaten er ook verscheidene formulieren in.Een schoofzak en wat te drinken.Mijnzak woog bijna 10 kg. De latere bedienden die binnen kwamen hebben zo een zak niet gekregen.De vlaggen werden afgeschaft omdat ze ook aanwezig waren op iedere trein. Toen hebben we alle veiligheidsmateriaal moeten binnenleveren.De rest heb ik moeten afgeven bij mijn pensionering.Het fluitje mocht ik behouden.Als het fluitje kapotgefloten was,kon je gewoon een nieuwe krijgen na inleveren van het kapotte. Ik nam die grote tas zelden mee naar huis. Later kwam ik gewoon werken met een aktentas. big ietie
Vorige week werd gevraagd om vier dagen de neefjes bij te houden.Hun moeder moest twee maal naar de kliniek-eenmaal gynecoloog en de andere maal voor de scan. Twee dagen had ik neefje van bijna twee.Hij altijd vragen aan mij:Ietie pak. Tjhuis wou die altijd komen zitten aan de pece.Ik kon geen mailtjes lezen. Hij maar rondtoeren met zijn fietsje. Een pot chips mag men niet op de tafel laten staan of de kleine heeft de inhoud doen verdwijnen in zijn buikje. Ik had wat visstick gevonden en klaargemaakt.Hij heeft langzaam er zes binnengespeeld met ketchup. Ik ging een toertje doen op de straat en een dame vroeg me waarom de klein zijn moeder een dikke buik heeft.Ik wou het zeggen maar de jongen zij kortweg:Boeleke. Het andere neefje wordt bijna vier en zegt:Ik broertje krijgen. Als we vragen of dat het een zusje wordt zegt die resoluut:Kuun niet met auto spelen. Zijn zus daarentegen bijna 10 wil een zusje om het te helpen aankleden. Voor mij is het eender wat het wordt.Mijn portemonee kent geen onderscheid. Ja wij zitten te wachten aan de telefoon.Maar ze willen het hebben met Kerst. tjenneke
Een oude wandelt loopt over de straat met naast hem een klein hondje zijn maat ze wandelen naast de groene weide traag ze willen bij mekaar blijven en heel graag ze willen bij mekaar blijven maar kan niet de man moet naar een tehuis met verdriet Maxi moet weg en dat kan hij niet goed vinden ze zijn al zolang te samen een stel vrienden wie wil nu die twee van mekaar scheiden hij wil alles doen om dit te vermijden samen zitten ze daar stilletjes te dromen over wat gaat gebeuren en wat gaat komen ze gaan op hun gemakjes weer naar huis ze zijn verdrietig ze vinden dit niet pluis de dag daarop was het met hen gedaan ze zijn te samen naar de hemel gegaan. big ietie
Ooit hadden wij thuis nog geen centrale verwarming.Een kolenstoof in de voorkamer die het hele huis moest verwarmen.Dan zijn wij overgeschakeld op een gaskachel,een in de voorkamer en in de keuken.Maar het gezin breidde weer eens uit met een nakomertje. Later toen ik pas aan de spoorwegen was mocht van de huisbaas-mijn grootouder-een centrale verwarming op mazout-medium.Een klein twee jaar geleden was deze brander stuk en zijn we overgeschakeld op gas. Toen wij nog geen CV hadden,was er eens een zeer strenge winter.Ik had de vroege dienst en ging op die heel koude avond vroeg slapen,daar ik al rond dri eruit moest voor te gaan werken. De anderen gingen een twee uur later slapen. Ik werd kort daarop wakker,met geen dekens meer op mijn bed.De anderen hadden die weg genomen om maar warm te krijgen.Ik snel naar beneden om een reserve deken te halen. In de kamer was het maar amper 2°. Ik terug onder de dekens.Maar middernacht was het deken weer weg.Ik weer een reserve deken halen. Om drie uit het bed om me klaar te maken voor het werk. Buiten vroor het stukken van de muren.Ik in die barre koude met fiets naar het Centraal station. Die morgend was ik al rond elf thuis,want ik had een korte dienst.Ik ging naar mijn kamer en zag de dekens liggen op de bedden van de andere broers,die nog naar de school gingen. Mijn vader begreep de situatie.De centrale verwarming is er gekomen. Doch ik neem nooit een deken meer op mijn bed dan nodig is. Ik begrijp zelf mensen niet die zelfs met CV in de kamer nog eens vier dekens op hun bed leggen om het maar warm te krijgen.Een donsdeken is voor mij al genoeg. In de zomer gebruik ik dat zelfs niet.
