Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Voel je ook in je hart hoe de zon schijnt daar buiten, hoor je met je ziel hoe de allerkleinste vogeltjes fluiten. Dit is toch zulk een heel zalig gevoel bij het opstaan, een nieuwe dag begint en het geluk komt er aan. Een zalig gevoel als je hond je met een likje begroet, een straal van vreugde voel je bij een lik op je snoet. Dit is liefde die je ontvangt iedere nieuwe dag weer, een liefde die je dan doorgeeft elke dag keer op keer. Een genot die je dan kunt delen met je beste vrienden, dit is de ware liefde die je telkens weer kunt vinden. groetjes big ietie
Ik werd wakker met de zon in de ogen, ik was blij,en dat vienden is niet gelogen. Ik stond op en begon me klaar te maken, het gedacht dat een booke nu zou smaken. Beneden stond ons Prutske al lang klaar, ik moest mijn nieuwe vriendje strelen echt waar. Met nog wat prut in de ogen schrijf ik dit gedicht, eentje maar,kort en met stevige woorden van licht. Meer weet ik niet te schrijven op dit moment, de groetjes van big ietie een heel straffe vent.
Ik ben echter geen echte voetbalfan. Doch ik heb vroeger voetbal gespeeld in de school. Tijdens de les lichamelijke opvoeding gingen we turne of gewoon een matcke chotten. we waren met 23 jongens en de leraar.Zo maakten we twee ploegen van 12 man. De ene ploeg was samengesteld door die jongens die in een jeugdclub zaten en wij niet voetballers in de andere. Jullie kunnen me bgrijpen zeker.Wij wonnen nooit. Op een moment wilden we niet meer spelen. Ik werd aangesteld als de leider van de slechte ploeg. Ik moest als kleinste van de klas het maar regelen. Ik moest niet nadenken.Ik nam twee van die jongesn van de voetbalclub en ik zei:Mannen als jullie willen voetballen stel dan zelf een ploeg samen die bestaat uit de voetballers en die het nooit deden maar in evenredigheid. Eerst wou de leraar een licentiaat er niks van weten,maar na aandringen van mij zijn die ploegen tot stand gekomen. We speelden eens zo goed.Ik stond altijd rechtse bak,ik was klein maar heel rap. Weet ge wat het resultaat was?Die jongens van die club moesten tegen mekaar spelen en verbeterden hun speelwijze. Ze vroegen me of ik in hun club zou komen spelen,maar thuis...........nee. Ik heb sindsdien dat ik van die school ging nooit meer gevoetbald.En dat is sinds 1967. big ietie.
Ik ben heel gelukkig als ik iets krijg, ik ben gelukkiger als ik iets kan geven. Ik ben graag alleen daaron dat ik dan zwijg, ik ben graag onder vrienden om te beleven. Ik babbel graag,daarom dat ik veel spreek, ik aanhoor dan ook mijn beste vrienden. Ik help graag,daarom dat ook om hulp smeek, ik ben zo gelukkig jullie hier altijd te vinden. big ietie
Een mens gelukkig zien dat vind ik zo fijn, het geluk ligt in een hoekje al is dit klein. Twee gelukkige mensen te samen elke dag, zie ik altijd aan met een enorme glimlach. Een gelukkig iemand straalt liefde uit naar de mensen, dat is het mooiste geschenk wat men kan wensen. Deze momenten blijven in mijn hartje gegrift, door middel van een heel grote liefdesstift. Laat deze momenten nooit aan je voorbij gaan, de groetjes van big ietie,liefde blijft eeuwig bestaan.
Liefde is een gave van God,maar de mensen moeten er in handelen.
Ik wou dat ik kon vliegen als een vogel in de lucht, zachtjes de vleugels spreiden in de wind met een zucht. Stil vlieg ik over de akkers op zoek naar wat brood. dat een een kindje strooide of met liefde me aanbood. Mijn liefje zal met een paar eitjes zitten in een groot nest, die ze met warmte zal uitbroeden alle eitjes om ter best. Ik zou rustg wachten daar boven hoog in de grote boom. onze vogeltjes zullen mooi zijn als in een lieve droom. Ja tis een droom,ik blijf liever met beide voeten op de grond. groetjes van big ietie die deze droom heel mooi vond.
Ik wou dat ik was een roosje blij, dat groeide aan een struik in de wei. Ik zou wiebelen met de wind mee, ik zou bewonderd worden door een fee. Ik word dan aan een dame gegeven, om in haar vaas nog een week te leven. Dit is maar een droom maar ik ben blij, dat ik mag leven naast een roosje vrij.
Bedroefd kijkt ze naar buiten door het raam, ze is bang!Ze heeft een te lange voornaam. Ze wordt aangesproken als juffrouw dang, de mensen vinden haar naam veel te lang. Ze wil vriendschap en van liefde dromen, maar door die naam wil ze niet buiten komen. Op een dag komt een lieve engel op bezoek, onder de arm uit de Hemel het gouden boek. Samen zullen ze zoeken naar een nieuwe naam, heel kort,ontroerend maar met heel veel faam. Fortuna gaat het meisje vanaf morgen heten, ze zal weer op straat durven goed geweten. Ineens kennen de mensen het meisje weer, ze spreken aan weer aan en ze is niet bang meer.
Al is je naam nog zo lang liefde en geluk zijn nooit bang.
Mijn verlangen was een vriend van jullie te mogen zijn, mijn hoop was heel veel liefde te ontvangen heel fijn. Mijn geluk is dat ik jullie op deze groep heb gevonden, mijn woorden van dank schenk ik jullie omonwonden Liefde is de ware kracht naar heel veel vriendschap, de warmte die hier uit straalt vind ik altijd zo knap. Ik zal voor altijd jullie vriend blijven in geluk en ongeluk, de knuffelende groetjes van big ietie die gaan nooit stuk.
Wees fier op wie je bent, wees fier als iemand je kent. Ik ben blij zo te mogen zijn, dat jullie me kennen is zo fijn. Ik ken jullie als mijn vrienden, ik ben blij jullie te mogen vinden. Laten we een goede groep zijn, groetjes van big ietie heel klein.
liever een vijand tot vriend,als tien vriende tot vijand.
Verwijder eens het overtollig stof van je ziel, alsof er een heel grote blok ellende van je viel. Het stof met een gezellig woord doen verdwijnen, zodat er een glimlach op je gezicht zal verschijnen. De spiegel van je ziel wordt hierdoor heel schoon, deze is gereinigd door liefde die bestaat gewoon. Alles gaat blinken tot zelf in de kern van je hart, je voelt je als nieuw zonder veel pijn en smart. Je geest wordt heel helder,alles wordt klaar, de groetjes van big ietie elke dag van het jaar.
Eindelijk geraak ik terug op sennet. Vandag Pinkstermaandag.Wij deden vandaag wat we elke Pinkstermaandag doen. Eerst naar de markt in Deurne Zuid. We reden met de auto tot aan het eindpunt van de Tram 24 op Silsburg.Met de tram tot aan het Mestputteke(De naam van een cafee).Dan rondwandelen op de markt aan de Arenahal. Na een uur slenteren terug met tram tot aan de auto. Dan met de auto tot aan de Herentalsebaan aan het Fort 2. We staken de baan over om van Wommelgem in Borsbeek te komen.Dan gingen we ook eens rondwandelen op de jaarmarkt.Wandelen,nee dat was meer slenteren omdat er veel volk was.We moesten oppassen om niet op de hielen van voorgangers te trappen,terwijl anderen het bij ons deden. Ik hield mijn moeder in het oog om haar niet te verlieren.Zij liep naast mij,en ineens was ze weg-niet omdat ze trager was dan ik,maar omdat een echtpaar met kinderen ons wilden voorbijgaan om sneller bij een kraampje te zijn.Na enig gewring had ik haar. Plots was ik ze weer kwijt.Ik draaide me om en zag ze praten met een bekende.Ik moest tussen beide komen als haar levende ooraparaat.Ze is slechthorend.Ja ze is ook maar 84 geworden.Aan haar getetter te horen praatte ze voor iemand die nog maar 50 is. Wat verde was het mijn toer.Ik zag namelijk een oud colega die 25 jaar voor mij met pensioen is gegaan. Bij een spinnenkraam kocht ik een klein snoepje voor tussendoor.Een zak met 28 spinnen-chocolde,gewone en gesuikerde. Bij een tombolakraam voor de plaatselijk Giro kochten wij enkel lootjes om de jeug te steunen voor hun zomerkamp-ik ben ook ooit op zulke kampen geweest voor 40 jaar. Wij terug naar de auto en naar huis via een cafe restaurant om iets te drinken en te eten. De avond van de Pizzeria op de hoek een familie pakket en teve gezien en de dag was weer geslaagd. big ietie-blog Tienneke
Het is nog koel maar de warmte zit in je hart daarbinnen, laat ons daarom met een glimlach een nieuwe dag beginnen. Laten wij niet denken aan gisteren of aan de dag van morgen, begin de dag met een paar zonnestralen en dat zonder zorgen. Kijk de zon schijnt daar buiten en hoor een haan kraaien, zie een boer een koe melken en zijn zoon het gras maaien. Zie wat kinderen spelen met een hond in hun mooie tuin, een paar poezen die luieren in de zon hun grootste fortuin. Een merel die wacht tot wat kersen die vallen op de grond, stilpende mussen met hun kroost rapen kruimels op terstond. Een seniorenechtpaar wandelt voorbij met hun kleinkinderen, een nieuwe dag is begonnen en dat kan niemand hinderen. Laat daarom ook een zon in jullie hart schijnen, groetjes van big ietie die op sennet nooit zal verdwijnen.
De dromen zijn een weerspiegeling van je gedachten, je kan ze tegenkomen tijdens de slaap in veel nachten. Ook dagdromen als je in gedachten even alleen bent, het is zalig om om er bij stil te staan als je mensen kent. Soms droom je van een ver verleden van een lief persoon, soms is dit een heel triest weerzien,soms heel schoon. Men zegt dromen zijn bedrog,maar je moet er mee leven, maar een droom uit laten komen,ik zou er alles voor geven. Droom er gerust maar op los,soms begrijp je ze nie, maar de allerliefste ochtendgroetjes van big ietie
Ik ben geen volmaakte man ik geef dat toe, ik ben gewoon big ietie de zoon van ons moe. Ik ben niet zo geleerd als mijnheer doctoor, ik wil enkel mensen helpen ik ga er voor. Slim wil ik nu niet zijn maar een goede vriend, geen macho maar iemand alles heel snel vindt. Van een nieuw vriendje heb ik kunnen dromen, een nieuw hondje gaat in mijn leven komen. Kika zal het heten en gaat vreugde brengen, ze zal voor ons gevoelens en liefde mengen. Nog een maand geduld voor de nieuwe vriend, groetjes van big ietie die nu de volmaaktheid vindt.
Ik mijn hartje heb ik altijd veel vrienden, ik kan die dan overal in de wereld vinden. Ik hou van mijn vrienden als van broer of zus, zo zijn wij een heel grote familie zeg ik dus. De liefste vrienden zie ik op mijn scherm verschijnen, door hen gaat dagelijks mijn eenzaamheid verdwijnen. Soms zie er ik veel van op een bijeenkomst in het land, ze hebben met mij veel waarde,ze hebben een band. Ze geven mij mijn verloren hoop terug met veel gevoel, ze geven mij de kracht bij het zoeken naar mijn doel. Ze aanvaarden mijn eerlijke woorden van vriendschap, ze helpen mij zoals ik hen wil helpen en dat vind ik knap. Mijn dank aan jullie die alles van mij altijd blijven lezen, de groetjes van big ietie die eeuwig bij jullie wil wezen.
Ik was om zven van morgen al op weg om neefje te halen om bij ons thuis te babysitten. Ik reed de gewone weg en dit ging heel vlot.Een uur later zou onherroepelijk met files zijn.In het naar terug naar huis rijden,moest ik heel traag rijden-er was geen file-maar een groep schoolmeisjes reden per fiets met vier naast elkaar.Achter mij werd getoeterd om wat sneller te rijden.Die haastige achter mij begon aanstalres te maken om mij voorbij te steken,maar dat kon niet wegens een tegenligger. Ik kwam thuis en ging wat mails lezen.Om halfnegen reed ik door via de post om boodschappen te doen.Neefje Demko van twee was mee.Op de parking van het shopping center wou ik met de kleine knaap een van de rijwegen oversteken toen er plots een Schumacher aangesnort kwam.Ik begon juist op de verkeersdrempel over te steken.De naderende auto stopte niet en reed gewoon door.Ik kon nog juist de kleine achteruit trekken of we lagen beide onder de auto.Die reed gewoon verder en moest een vijftig meter later op de rem staan pof die had ook een fietser omver gereden. Na de boodschappen reden we naar huis via het rond punt.Het was juist groen geworden voor ons.Maar van de afrit van de autosnelweg kwam er nog snel een camion geraasd door het rood licht.Gelukkig zonder een ongeval. Waarom lappen zoveel auto/vrachtwagenbestuurder het verkeersreglement aan hun laars. Voor het zelfde geld had die camion de fietser en de eerste wagens meegenomen met een verschrikkelijke ravage. Ik was blij dat ik thuis was.Ik mot er voor zorgen dat mijn passagiers heelhuids thuis geraken. Soms zit ik in files naar het shoppingcenter.Dan doe ik soms 8 minuten er over voor de twee kilometer durende rit.Soms maar drie minuten.Maar ik probeer altijd mijn snelheid te respecteren en doe of ik de opstekende vingers van anderen niet zie. Men kan toch beter vijf of tien minuten vroeger vertrekken,dan als een dwaas of een Schumacher te rijden. big ietie
Ik been zeer triest dat ik niet kan werken in mijn hof, niet kunnen werken door die regen dat vind ik niet tof. Ik moet nog veel doen en duurt zeker een heel jaar. maar door dat regenweer wordt dat voor mij zwaar. Wil ik gaan werken dan heb ik weer al regenweer, ik ben dat weer al zo lang beu regen keer op keer. Lieve mensen ik wil die tuin heel snel klaar krijgen, laten we alstublieft over dat geval regen maar zwijgen. Ga ik toch mijn werk doen ook met dit hondenweer, ga ik dan mijn vrienden verlieren en dat wil ik niet meer. Als dat gebeurt dan zal het zijn met pijn in het hart, maar vrienden kwijt geraken dat gebeurt met veel smart. Wij moeten gezamelijk bidden om heel mooi weer, groetjes van big ietie hopelijk niet voor de laatste keer.
Dit verhaal is heel grappig doch het is waar gebeurd. Ik spreek van een kleine vijfentwintig jaar geleden. Het was zomer en het was heel heet.Het had zeker vijf weken niet meer gerekend.De boeren kloegen over de warmte,ze vroegen en baden om water. Op een dag kwam ik thuis van de vroege treindienst.Mijn vader begon een gesprek met mij. Hij:Etienne,ga eens in de tuin werken. Ik:Waarom,er groeit niks mzet die droogte. Vader:Etienne toch.Er is misschien hier en daar een stukje onkruid dat weg moet. Ik:Pa dat heb ik vorige week l gedaan. Vader:Jongen toch,begrijp jij het niet?Ga in de tuin werken.Doe het dan regent het. Ik ging dan maar in de tuin erken.Ik deed mijn overal aan,alhoewel dat het stikkende heet was. Ik begon hier en daar wat te wieden.Ja wat er van overbleef van vorige week. Maar dat werd ineens donker.Wolken begonnen te voorschijn te komen.Ze waren eerst wit,maar veranderde van wit naar grijs om dan pekzwart te worden. Ineens begon het te regenen.Ik had gedaan wat vader vroeg. Hij zei nog:Etienne elke keer dat jij in de tuin gaat werken regent het gegarandeerd. Het heeft geregend 10 weken aan een stuk.Nu waren de boeren niet meer blij.Wateroverlast. Gisteren nog ging ik ook wat in de tuin doen.Dit duurde maar vijf minuten-Het begon te regenen. Moet ik ook in een broederschap opkomen.Het broederschap van de regenmakers. big ietie
