Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Twee bloempjes in de wei, zijn zo vrolijk en heel blij, Ze gaan een weekje leven, bij de mensen om het even.
Ze vragen zijn het goede mensen? waar ze een mooie week wensen. Of is het bij lieve kinderen, die nooit de liefde hinderen.
Ze worden geplukt en hebben een traan, ze moeten nu naar de mensen gaan. Ze gaan ver van hun zusjes leven, zonder ze nog even een kusje te geven.
Ze staan met andere bloemen in een vaas, ze luisteren naar de mensen hun geraas. Soms ontdekken ze liefde soms nie, de fleurige groetjes van big ietie.
Een goede morgend allemaal.Dit gedichtje kwam er zo gisteren in mijn gedachten dat ik het dadelijk opschreef.Het kan wat gevoelig zijn.Maar ik denk dat hier in een les voor iedereen zit.Aan jullie of dit waarheid is.
Een meisje bidt tot de grote Heer, genees me,ik wil geen pillen meer. Ik wil nog wat langer blijven leven, om veel liefde aan moeke te geven.
Het meisje is ziek en weent vol pijn ze wil genezen en heel vrolijk zijn. Ze wil alles doen om gezond te zijn, om met de anderen te spelen fijn.
Ze wil voor haar zieke moeder zorgen, ze wil voor haar klaar staan elke morgen. De Heer verhoorde haar mooie gebed, ze genas en werd later lid van seniorennet.
Een glimlach op mijn rond gezicht, straalt geluk uit bij elk nieuw gedicht. Deze glimlach is als een ware gift, mijn aangezicht hoeft geen face-lift.
Doe zoals ik,sta op met een glimlach, vergeet alle zorgen bij deze nieuwe dag. Glimlach,het kost je geen rooie cent, glimlach steeds bij elk nieuw moment.
Soms zit ik in een put en toch een glimlach, soms ben ik ongelukkig maar met een glimlach. Ik wil jullie graag deze glimlach geven, om ook zo gelukkig te kunnen leven.
Ik droomde,we waren allen een bij, we vlogen van bloem tot bloem blij. We waren gelukkig met de nektar, we aten ons vol,rusten even in de spar.
Chauffeurke in het geel was de leider, ik was de poeet en dichter-strijder. Ik vloog met glimlach en vol gemoed, we deden ons aan de nektar te goed.
Vele dames bijen van onze vliegploeg, kregen van het vliegen nooit genoeg. Als ze huiswaarts vlogen,buikje vol, gingen de mannen drinken in Pascals hol.
Maar ja het was maar een kleine droom, maar ik blijf liever onder die boom. Om te kunnen dichten voor de hele ploeg, ja want van dichten krijg ik nooit genoeg.
Kennen jullie ook zo iemand? Mijn moeder en ook mijn broer hebben de neiging alles aan te duiden met dingen. Bij de bakker:Krijg een klein dingeske. Of:Het is dinge hé. Ik moet morgen naar DINGE om een medicijn. Wanneer is dinge jarig.Dan krijgt die een dinge voor zijn dinge. Of als ik ergens naar toe moet:Om wat uur moet gij in dinge zijn? Ga je met de dinge of de dinge. Hoeveel mensen zijn die het zo zeggen als ze niet op een woord komen. Zijn ondere jullie dinges die een dinge hebben om mijn dinge aan te dingen. big ietie
Een roosje en een tulp in een vaas, vertellen mekaar gezellig een relaas. Roosje uit een tuin van gierige baas, is nu gelukkig bij vrouwtje in de vaas.
Tulpje komt uit wei van ziek meisje, en zingt daarom haar lievelingswijsje. De twee uit liefde aan dame gegeven, voor de laatste dagen van hun leven.
Bloemen hebben ook een zeker gevoel, begrijp maar wat ik hiermee bedoel, Een bloem geeft veel vriendschap, fleurige groetjes de eerste grote stap.
Een witte duif zat hoog boven in een boom, met een palm in de bek,met een dagdroom. Ze wil wat geluk onder de mensen brengen, om het aardse leven hier wat te verlengen.
Een traan in haar ogen laat ze weg lopen, ze kan zelf niet meer van de vrede hopen. Oorlog en rampen sieren nu deze aarde, het palmpje heeft voor haar niet meer waarde.
Een engel komt om te troosten naar beneden, het duifje heeft onder de oorlog zo geleden. Het laat haar palmpje vallen op de grond, haar hart bloedt,omdat het geluk is gewond.
Het jonge engeltje raapt het palmpje op, geeft het aan het duifje,en zegt:Kop op. Dan vliegen beiden weg naar de mensen, om deze een vredige liefde te wensen.
Laat ons een wereld bouwen waar enkel vrede is, laat ons een grote groep vrienden zijn zonder gemis. Vrede is heel mooi zonder die ellendige rassenhaat, ik wil voor ieder een vriend zijn en dit bij voorbaat.
Waarom bestaat deze mooie wereld nog altijd niet? wanneer komt deze vrede eindelijk in het verschiet? Moeten wij dan altijd doen wat de groten zeggen? moeten wij ons dan altijd bij alles nederleggen?
Heeft hier ooit wel echt een paradijs gestaan? waarom is die dan naar de vaantjes gegaan? Als de boom des levens wel echt bestaat, waarom is hier op de aarde dan dat vieze kwaad.
Het is wel misschien geen mooi gedicht,maar het moest van mijn hart. de lieve groetjes van big ietie
Wees sterk bij het begin van deze dag, glimlach heel vrolijk nu het nog mag. Mijn glimlach is echt,die is niet gemaakt, die recht uit het hart op het gezicht geraakt.
Ik mailde naar enkele vrienden vorige week, ik werd heel blij omdat het meer bleek Dat zag ik aan de vele mailtjes die kreeg, ik was verwonderd dat ik eventjes zweeg.
Waarmee gaan we deze week beginnen? mails lezen terwijl zet ik op alles mijn zinnen. Of even met de hond een wandeling maken, om daarna door al mijn mailtjes te geraken.
Vanmorgen heb ik nog geen woorden klaar, maar dat komt wel het is de tijd van het jaar. Maar een ding vergeet ik voor jullie zeker nie, de groetjes aan allen van jullie vriend big ietie.
Een traan die uit zijn oude ogen rolt, die langs de wang op de grond bolt. Het is een traan van liefde en geluk, zijn liefde voor haar gaat nooit stuk.
Hij streelde haar lange grijze haren, samen waren ze een stel vele jaren. Zij is ziek met een heel brede glimlach, ze moet gaan,het is voor elke dag.
Een klein ventje komt wenend binnen, hij weet niet hoe hij moet beginnen. Zijn geliefde oma gaat naar de hemel, straks wordt het hier zeker een gewemel.
Even later geeft ze met een traan de geest, voor haar was het leven heel mooi geweest. Alleen de oude man en haar kleinzoon, brengen aan haar bed de laatste eerbetoon.
Ze is nu heen maar opa is niet alleen, de kleine woont nu bij hem zonder geween. Samen zijn ze nu de beste vrienden, omdat oma de eeuwige rust heeft kunnen vinden. big ietie
Ik droom zeker bijna iedere nacht, ik sta dan soms ergens op wacht. In een videotheek ben ik dan chef, die heel goed is met heel veel lef.
Dan ben ik weer ergens boswachter, ik loop met Prutske maar heel zachter. Dan weer leraar in een hogeschool, of ik ben voor een vriend op de dool.
In een andere droom was ik miljonair, maar als ik wakker werd was ik solitair. Ik droom soms van schone meiden, die me aankeken en nooit iets zeiden.
Dan gaat plots de wekker en het is dag, ik ben terug in de werkelijkheid met een lach, Dan ben ik blij,ik ben dan geen econoom laat maar het was de zoveelste gekke droom.
Zoek eens naar je zelf in je ziel, je vindt je IK zoals je altijd beviel. Je voelt je zelf als een bloem in de wei, je voelt je zo heel gelukkig en heel blij.
soms ben je even weg in een diepe put, je voelt of je bent bij het vergeten grut. Maar je wil is sterker en je komt er uit. je kunt terugkomen in je eigen schuit.
Soms zit ik dan ook in een diep gat, ik lees dan een gedichtje of ietwat. Ik voel me heel ongelukkig zo verloren, maar de wil en ik ben als herboren.
Hoop en liefde door de moeders gegeven, hoop en liefde het mooie begin van alle leven. De hoop opdat je gezond zou kunnen zijn, de liefde om van je moeder te houden fijn.
Voor je moeder zorgen al ben je een kapoen, met je moeder dagelijks boodschappen doen. De wil om voor haar je leven lang te zorgen, voor jou het eeuwige geluk dat begint morgen.
Moeder zijn is de moeilijkste taak van een mens, het is daarom dat ik voor moeder het beste wens. Ik mag ook niet de vaders vergeten onze mannen, ik zal nooit mijn ouders uit mijn hart verbannen.
Dit gedicht draag ik op aan alle moeders,vaders die er zijn of waren op dezze wereld,zonder hen waren zij/wij die dit lezen er nooit geweest.
Op zondag 23 Juli waren we bij ons neefje uitgenodigd op de camping voor zijn verjaardagsfeestje.Hij werd vier en vroeg heel veel geschenken. we waren daar om 14.00 en de jongen begon dadelijk de pakjes te openen.Hij was blij met wat hij kreeg:een tractor met caravan,een paar luchtmatrassen een bal en een boek over treinen. De taart werd aangesneden en dat moest ja nonkel Tjen doen.Ik moest mijn big ietie pet afdoen.De jongen zei me:Hier ben jij nonkel Tjen en op de comfoeter bij de bommas en bompas ben jij big ietie. hier onder enkel fotos van de camping en het feestje. big ietie
