Over mijzelf
Ik ben De Boeck Etienne , en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke .Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter . 72 jaar jong.
Welkom op dit blog van De Boeck Etienne Clair Charles
ik1111
05-03-2007
ik ben al terug beter,kon al beter slapen,maar hoesten is er nog altijd bij-daarom koos ik voor dit gedichtje.
De eerste stap naar de overwinning,
is het toegeven van je eigen fouten.
De tweede stap is naar de bezinning,
opdat ze terug van je zouden houden.
Toegeven van fouten het mooiste gebaar,
het verlicht al zeker je eigen geweten.
Vergiffenis vragen van je fouten weliswaar,
is ook de aanhoring van je gebeden.
Wie zegt nooit fouten te zullen maken,
zal nooit leren om vergiffenis te vragen.
Zij die toegeven van fouten te maken,
zullen gelukkiger zijn alle dagen.
big ietie
28-02-2007
Ik leef soms raar,
in Utopia zowaar.
Een land van eeuwige jeugd,
in vriendschap en deugd.
Daar in dit mooie land,
is het steeds plezant.
nooit slechte woorden,
zoals in andere oorden.
Daar wonen al mijn vrienden,
die ook Utopia konden vinden.
Soms wil ik daar steeds komen,
zoals in mijn stoutste dromen.
Gewoon aan dat land denken,
om steeds vriendschap te schenken.
Is het een droom,ik weet het nie,
maar de groetjes van big ietie.
24-02-2007
Vlinders in je buik,
nu bij dit mooie weer.
Een roosje in je hart,
en dit keer op keer.
Vlinders op een roosje,
wat is dit toch schoon.
Een tulpje in je hand,
is dit zo ongewoon?
Laat de natuur zijn gang gaan,
geniet ervan met volle teugen.
Adem de frisse lucht in je longen,
ik heb dit ook graag gemeugen.
Laat ons een zijn met die natuur,
en zeker mensen nu het nog kan.
en zolang die natuur schoon blijft.
groetjes van big ietie de gedichtenman.
Dit gedichtje geschreven voor speciale mensen,zij die het willen lezen en begrijpen.
Vriendschap,waar is die heen?
Vriendschap zonder geween.
Het is heengegaan door ruzie,
dat is niet gezellig,zeker nie.
Vriendschap voor het leven,
ik had zeker meer gegeven.
Vrienden,tekort in het leven,
zonder in de hemel te zweven.
Wie wil geen vriend verlieren.
geen mensen en geen dieren.
Blijf toch een groep vrienden,
om het eeuwige geluk te vinden.
big ietie
19-02-2007
De lichtjes van de Schelde,
waarover ze vroeger vertelde.
Die lichtjes blijven eeuwig bestaan,
laat ons er naar toe gaan.
De stad Brugge die Skone,
waar veel Bruggelinge wone.
Gent de stad van Stroopkes,
daar zijn ze in hun noopkes.
De Limburgers die kunnen zingen,
langzaam spreken over alle dingen.
Ik vergeet zeker niet de Ketjes,
die eten in heel kleine betjes.
Een gedicht voor ons aller Belgen,
ze zullen ons nooit verdelgen.
Een volk van strijdlustige mensen,
groetjes van mij en de beste wensen.
big ietie
17-02-2007
Wie ben je die me altijd leest?
ben ik dan zo goed geweest?
Uit mijn hart een lieve dank,
waarom ben ik toch zo frank?
Jullie lezen ook andere gedichtjes,
de mijne zijn toch gekke wichtjes.
Wie ben ik toch als ik vragen mag,
maar ik blijf schrijven elke dag.
Als ik opsta,is dat met een gedicht,
ik heb de pece nu al in het zicht.
Ik ga zitten en begin te schrijven,
van heel veel zessen en vijven.
Een lang gedichtje voor vandaag,
mag dat is mijn nederige vraag.
Maar een ding vergeet ik nie,
de allerbeste groetjes van big ietie.
Welkom op dit blog van De Boeck Etienne Clair Charles
