De 7 dagen van de week zijn: zondag, zondag, zondag, zondag, zondag, zondag en zondag In deze dagen is dit blog aan het evolueren van een humoristische naar een sarcastische confrontatie met wat ons overkomt door deschuld van domme onverlaten die de regels niet kunnen respecteren tegen corona.Ze zijn seriemoordenaars!
25-11-2017
Water Closet
Selfie: Water closet
Wat er closet in Brussel is overduidelijk. Een stad vol mogelijkheden, verstikt door eigenbelang en een groeiend gevaar voor de dag van de finale catastrofe.
Ondertussen loopt officieel alles gesmeerd en is elk wangedrag een 'fait divers'.
Vooral de burgemeester (CLOSE) is zelfgenoegzaam trots op de gang van zaken.
Als je niet wilt verdrinken, moet je een reddingsboei vastgrijpen, en dan speelt de kleur geen rol. In dit geval, voor de Antwerpse SP.A, is dit een groene reddingboei.
Als het waar is dat Mieke zoveel centjes bijeengevogeld heeft na een (naar werkmensnormen nog ) korte politiekecarrière,zullen ze er zelf wel bij varen. Wij ook? Sommige sterk gesubsidieerde Antwerpenaars waarschijnlijk wel.
De reden waarom de socialisten in ons land de dieperik ingaan, is niet ver te zoeken. Denk aan SAMUSOCIAL, de verarming van de syndicaten doordat ze minder werkloosheidsuitkeringen mogen uitbetalen, de vele schandalen in Wallonië...
Ik kan het niet helpen dat wij via de pers altijd vertekende berichten krijgen over wat in de wereld gebeurt. Om nog te zwijgen over wat verzwegen en verborgen wordt!
Daarom is het nuttig dat we eens een andere klok laten luiden, die niet onze mening hoeft te zijn, maar helpt om onze opinie bij te stellen.
Uit 'DOORBRAAK':
UNIA FAIT LA FARCE
De bewijslast tegen Unia dikt aardig aan. Een niet-exhaustief overzicht.
Als een rechtbank eindelijk één van de vele jodenhaters in Vlaanderen veroordeelt, dan zijn ze bij Unia stiekem teleurgesteld en worden er interne mails gestuurd over de 'kromspraak', die in beroep toch hopelijk weer wordt rechtgezet.
Als een 19-jarige schone uit Brugge op Instagram een 'foute' emoticon gebruikt in een reactie op een vriend, dan staat Unia klaar om de pasverkozen Miss België met pek en veren in te smeren, een dossier te openen en een heel proces in de media te voeren.
Als moslims en joden het privilege eisen om dieren onverdoofd te kelen, tegen de algemene regelgeving en tegen de wensen van een overweldigende meerderheid van de Vlamingen in, dan is er Unia om dat religieuze voorrecht met hand en tand te verdedigen.
Als extremistische moslimbruiden weigeren om een mannelijke schepen de hand te schudden bij de huwelijksceremonie, ook al is die schepen de vertegenwoordiger van onze seculiere samenleving, dan is er Unia om deze middeleeuwse bekrompenheid goed te praten.
Als de vrijheid van (islamitische) godsdienst afgewogen moet worden tegen de gelijkheid tussen man en vrouw, zoals in de debatten over gescheiden zwemmen en burkini's in openbare zwembaden, dan is er Unia om godsdient boven gelijkheid te plaatsen.
Als er eens een moedige wetenschapper is die de bedreigingen binnen de islam benoemt en zijn standpunt onderbouwt met academisch onderzoek, dan is er Unia om deze professor in een tweet weer af te serveren en weg te zetten als een ordinaire racist.
Als het Europees Hof van Justitie bevestigt dat werkgevers het recht hebben om werknemers te ontslaan als ze vasthouden aan hun hoofddoek, dan wil Unia zich daar niet bij neerleggen en zet het de juridische jihad onverminderd voort.
Als de Vlaamse regering inspanningen doet om afspraken te maken met verhuurders over de strijd tegen discriminatie, dan publiceert Unia een handleiding om 'racistische' verhuurders van huizen en appartamenten in de val te lokken.
Als Islamitische Staat verschillende aanslagen begint te plegen op Europese bodem en veel mensen bang en bezorgd zijn, dan pakt Unia in maart 2016 uit met een campagne die zegt "Belgen willen zich niet aanpassen".
Als een vriendelijke weerman de kijkers van RTBF niet alleen waarschuwt voor koolstofmonoxiden of aanvriezende mist, maar ook voor rondtrekkende zigeuners, dan opent het onvermijdelijke Unia natuurlijk meteen een dossier tegen de man.
Matthias Storme ziet bij Unia 'een onderhuidse trend naar linkse kitsch'. De professor is veel te beleefd. Joachim Pohlmann omschrijft Unia nu onomfloerst als 'een vijandige entiteit'. Maar ook dat is veel te vriendelijk voor wat Unia geworden is.
Siegfried Bracke is vermoedelijk wel het geheime wapen van de LOGE (vrijmetselarij) om het N-VA onderuit te halen.
Siegfried Bracke is van oudsher een socialist (want VRT-man) en logelid geweest.
Als een donderslag bij heldere hemel (verhelderde kemel) wou Sieg opeens naar het N_VA. Ongehoord! En naar Gent verhuizen, bij zijn boezemvriend (ex?) Termont.
Daar heeft hij de goede naam (of wat ervan over is) van zijn eigen partij om zeep proberen helpen door pot te spelen die aan de ketel verwijt dat die zwart ziet.
Een vos verliest zijn haar maar niet zijn streken.
Goede maatjes, zelfs met Laurette Onkelinx (zie foto), verraad je toch je oude strijdmakkers niet?
Na een aantal jaren de bevolking een rad voor de ogen gedraaid te hebben, wordt hij nu geofferd op het brandaltaar van LINKS, zijn toekomst is verzekerd, en men heeft het N-VA een mooie slag onder de gordel, maar ook (mogelijks ) een KO toegebracht in FULL FACE.
Afwachten wat de geschiedenisboeken in de 21ste eeuw hierover gaan schrijven.
Als we lang leven en Arabisch kunnen lezen, lukt dat wel!
Magnette heeft van Di Rupo groen licht gekregen om zijn zegen te geven voor het CETA-akkoord.
De tolk mag nu terug naar huis.
Het is een publiek geheim dat noch Magnette noch Di Rupo voldoende Engels kennen om het CETA-akkoord door te lezen en te begrijpen.
Bovendien hadden ze enkele jaren geleden (toen ze zelf in de regering zaten!) het bundeltje verticaal geklasseerd, denkend dat ze zich de moeite van het lezen konden besparen.
Maar nu de PS in de oppositie zit, grijpt ze de kans om Europa te saboteren, op de zelfde manier zoals ze al jaren stokken in de Vlaamse wielen steekt.
Achteraf waren ze evenwel toch verplicht hun leesbril op te zetten.
Belangrijkste doel is bereikt: de wereld laten weten dat Wallonië bestaat.
En zelf wat op de tv en in de andere media komen: allemaal meegenomen!
Chrystia Freeland is als Canadees minister van Handel een gemakkelijke prooi voor de gruwelpolitiek van Paul Magnette, die liever zijn ziel zou verkopen aan Erdogan of de opperfakir van het IS-Kalifaat.
Zo heeft ze kennis gemaakt met de Waalse manier van politiek voeren, namelijk: krijgen en niets doen, zeker niet geven.
Heffen wel!
Belastingen heffen op automatisering (robottaks), want dat treft de enkele jobs die er nog zijn in Wallonië: koehoeders en boswachters. De rest gebeurt door Vlaamse en buitenlandse geïmmigreerde arbeiders, die beladen met hun diploma's best in staat zijn om een dure advocaat te betalen/verleiden.
Die zorgt er dan voor dat ze steun, premies en kindergeld krijgen, zodat ze als volwaardige Waal geactiveerd zijn om voortaan voor de PS te stemmen.
Onze koning was op de Olympische spelen te Rio toen hij vernam dat er twee agentes in Charleroi door een gestoorde Noord-Afrikaan ( de sukkelaar is ocharme slechts een arm Algerijntje zonder strafblad, want winkeldiefstallen, bedrog met gsm en andere oplichterijen zijn al lang dingen die ongestraft geduld worden) per ongeluk toegetakeld werden met een machete.
Ze waren er zelf vrijwillig tegenaan gelopen omdat ze racistisch en xenofoob zijn zoals alle politieagenten.
Hun bedoeling was alleen de Algerijn verdacht te maken. Die was zijn aardappelen aan het schillen. Bij gebrek aan een keukenmesje moest hij dat wel met een machete doen!
Omdat de agentes vroegen of ze ook een frietje kregen, schrok hij zo hevig recht dat beide agentes levensgevaarlijk gewond in het ziekenhuis belandden.
Eigen schuld, dikke bult, zeggen ze binnenskamers in Charlerouge.
Tussen twee matchen in is koning Filip dan vlug overgevlogen naar zijn koninkrijk om een groet te bengen aan het stoffelijk overschot van de dader en de agentes een hart onder de riem te steken.
Na zijn bezoek aan het hospitaal Notre Dame vertrok onze majesteit terug naar Rio, want er waren geen documenten in Laken die op zijn handtekening lagen te wachten.
Zogezegd omdat een bange dromer zich ingebeeld heeft dat hij de voortvluchtige terrorist in de buurt van het Boudewijnstadion heeft zien ronddwalen op zoek naar een geschikte schuilplaats.
Neen, er zijn àndere redenen die geloofwaardiger zijn:
Tijdens de machtsontplooiing in Molenbeek heeft men informatie bekomen die topsecret is.
Men wacht af of er een tijdbom ligt onder het stadion: als de boel ontploft zal Bart Verhaeghe kostenloos de boel gesloopt hebben, dank zij IS, en kan hij starten met de bouw van het Europastadion en zijn winkelcentrum UPLACE.
De politie is overwerkt
door de flitsmarathon en de razzia's in Molenbeek: alle inspecteurs hebben vandaag een dag verlof aangevraagd.
De Spaanse spelers moesten wegens financiële problemen met de eigen wagen komen, en staan nog geblokkeerd aan de Spaans-Franse grens, en dat is nog maar het begin!
In de plaats van voetbal komt er vanavond een brainwashprogramma om elke Belg nog angstiger te maken en klaar te maken voor wat ze nu al de DERDE WERELDOORLOG durven noemen.
Als de huidige immigratiepolitiek aanhoudt, zal over 20 jaar of iets meer een moslimmeerderheid de verkiezingen winnen en wordt ons land één groot Molenbeek...
Hierbij het kladje van de brief die Freya Vanden Bossche aan haar secretaresse gaf vooraleer die door de partijbonzen gecorrigeerd en verzonden werd.
De brief zoals Minister Turtelboom die uiteindelijk wèl kreeg, staat in bijlage.
Mevrouw de minister,
Ik heb er de voorbije dagen warempel slecht van geslapen. Hulpeloos. Ik hoopte dat het debat over de energiefactuur niet over mijn blunders zou gaan. Mijn fractie zou u van repliek dienen, maar zelf kon ik het niet doen. Voor je het weet, gaat het dan alleen nog over mijn eigen hachje. U heeft een korte poging ondernomen uw vlaktaks te verdedigen, als zou het dé manier zijn om gezinnen aan BTW te doen ontsnappen en als zou er werkelijk via mijn partij geen andere onwettige mogelijkheid bestaan.
Het eerste is cynisch, aangezien uw kompanen van de federale regering zelf beslisten de BTW terug te brengen van de onhoudbare 6% naar 21%. Het tweede is voor een klein gedeelte manifest onwaar.
Er zijn een handvol alternatieven. Instrumenten die rekening houden met relaties bij de SP.A, wij noemen dat draagkracht. Of met het verbruik. Ik ga er prat op belastingen enkel in te zetten als ze storend zijn. Maar door een vlaktaks te gooien bovenop de afschaffing van de gratis kWh, zorgt u ervoor dat een gezin dat weinig verbruikt meer betaalt per kWh dan een gezin dat veel verbruikt. Dat is een asociale manier van sturen. Nee, de alternatieven hoonde u weg. Ten onrechte. Een spreiding van de kost in de volgende eeuwen, ten koste van onze kinderen, in combinatie met een jaarlijkse inbreng uit de andere belastingen en een fatsoenlijke bijdrage van bedrijven die ondanks het feit dat ze ons land nog niet ontvlucht zijn, flink wat winst maken dank zij mijn groenestroomcertificaten: het is een redelijk en te laat opgedoken alternatief.
Maar neen, bleef u volhouden, iedereen 100 euro aanrekenen, dat was écht het enige dat u kon doen. Ik zou u daar zelfs nagenoeg toe verplicht hebben door de put niet uit eigen zak te willen dempen. Waar haalt u het, mevrouw de minister? Een minister heeft de macht, zoals ik destijds, verkeerd te kunnen kiezen. U kan niet kiezen of de kost van de groenestroomdoelstellingen betaald wordt.
Natuurlijk dient die betaald te worden. Dat had ik zo voorzien! U hoeft maar alleen te kiezen hoe u dat doet. Wij, socialisten, vinden uw keuzes nooit de juiste. Wij willen niet weten van deze maatregel die onze leden, meestal ongehuwden, hard treft. Wij weigeren te applaudisseren als u nieuw samengestelde gezinnen in armoede alweer een factuur stuurt. Terwijl u van de grootste bedrijven amper een bijdrage vraagt omdat zij inderdaad met het dreigement komen te delokaliseren. Dat is niet geheel onlogisch, zij wenden zich tot ons, en wij helpen ze aan een uitweg.
U bent liberaal, ik mag dat van u verwachten. Wat u van mij mag verwachten, is dat ik denk dat ik handel als een socialist. Ik vind dat basisdiensten en –producten betaalbaar moeten blijven, opdat niemand ervan zou verstoken zijn. Wat u ook van mij mag verwachten, is dat ik ongevoelig ben voor dreigementen allerhande. Zelfs als dat jobs kost.
U mag van mij dus verwachten dat ik beweer te strijden voor elke job. Maar ik begrijp niet dat u zo’n groot verschil maakt tussen multinationals en kleine Vlaamse KMO’s die niet zo snel dreigen met delokaliseren. Ik ben socialist en u bent liberaal. Daarover gaat onze twist. En over niets anders. Want ik mag dan niet onfeilbaar zijn, ik heb gedaan wat moest om u vandaag in de problemen te krijgen. Sneller ingijpen was dus geen evidentie. En dan heb ik het niet eens zozeer over het feit dat er destijds kritiek van alle kanten kwam –uit liberale hoek- op mijn poging een snelle wijziging in de steunbedragen door het parlement te jagen. Een ‘hold-up op de sector’ werd het genoemd. Het zou faillissementen regenen en enkel ik zou daarvoor verantwoordelijk zijn. Nee, ik heb het vooral over het feit dat een fatsoenlijke berekening van de kosten van dit decreet voor mij veel tijd had gekost .
Zelfs wanneer de oppositie niets had vertraagd, dan nog had het mij stemmen gekost. En een nieuw systeem uittekenen, dat kan ik niet zonder studiewerk. U weet dat. Ik heb dank zij mijn vader mogen samenwerken met meerdere politici. Ook in de regering waar u vandaag deel van uitmaakt zijn er mensen die niet gauw op een leugen te betrappen zijn, mensen die er niet voor kiezen te wijzen naar een ander, zelfs al draagt die alle schuld. En hoezeer ik met hen ook van mening verschil, ik respecteer ze. Omdat ze niet op mijn tenen durven trappen. Jo Vandeurzen, bijvoorbeeld. Of Liesbeth Homans, Hilde Crevits, Sven Gatz en Philippe Muyters. Misschien moet u hen maar eens vragen hoe ze dat kunnen, moedig en eerlijk het eigen beleid verdedigen.
Karel De Gucht heeft eindelijk weer werk gevonden. Zoals de meeste stervelingen tegenwoordig moet hij beneden zijn stand werken, onder het peil van zijn diploma.
Karel moet zich na decennia van ledigheid tevreden stellen met een noodjob als bestuurder bij Proximus.
Na veel lobbywerk, wekelijkse etentjes met Dominiqueske LEROY, een verwaarloosbare steun vanuit de Loge en veel aangetekende dreigbrieven vanwege buitenlandse terroristische organisaties, heeft hij aanvaard.
Het Vlaams Belangheeft wel verzet aangetekend. Even deden geruchten de ronde volgens dewelke Karel De Gucht de Italiaanse nationaliteit zou hebben.
Zijn villa brengt inderdaad behoorlijk op. Mevrouw De Gucht doet zelf de schoonmaak, de vaat en het afstoffen van de brandkast.
Ze schijnt ook overweg te kunnen met de eerste drie gerechten uit het eerste kookboek van Jeroen Meus.
Johan Vande Lanotteverdwijnt van de nationale politiek.
Een profetische uitspraak.
Alhoewel, hij blijft nog zeker 15 maand in de debatten.
Schoenen uit, en visserslaarzen aan.
Dus gaat hij weg, maar hij blijft.
Op de vrt werd een overzicht gegeven van zijn politieke loopbaan, een in memoriam, als het ware.
Hij voorspelt ook dat hij zich voortaan alleen met Oostende zal bezighouden .
Hij wordt er burgemeester.
De vorige burgemeester moest voor alle beslissingen sinds tientallen jaren de zegen en de goedkeuring vragen van godfather Johan.
Benieuwd aan wie Burgemeester Vande Lanotte de toelating zal vragen om de laatste overblijfselen van de Belle époque af te breken.
Of om afval op de dijk te plaatsen met de bijnaam KUNST.
O
Of om de straten veilig te houden zodra de winkels dichtgaan.
Of om krakers uit de onbewoonde panden te houden.
Oostende, ANNO 2030
Of om Marc Coucke de toelating te geven samen met bouwpromotor-kustvolappartementenzetter Bart Versluys de skyline van Oostende ingrijpend te wijzigen.
Of om naar het gekrijs van tienduizenden spreeuwen en wilde duiven te luisteren in het Albertpark.
Of om de vluchtelingen en asielzoekers uit het 'BOSJE' , het Wilhelminapark te verjagen.
Misschien mogen ze blijven wonen in een luxe-appartement, als ze lid worden van de plaatselijke SP.A.
De natte droom van Johan Vande Lanotte:
De status bekomen van Wilfried Martens en Jean-Luc Dehaene zaliger!
Opgeroepen worden als 'de redder des vaderlands wanneer bij volgende verkiezingen ons arm Belgenland opnieuw in een impasse zit.
Geassisteerd door Freya rekenwonder Vandenbossche zullen ze dan gul cadeautjes rondstrooien en onze landsgrenzen openzetten voor nieuwe SP.A-kiezers.
Dirk Vandermaelen, SP.A-eruit het ontwikkelingsgebied rond Geraardsbergen, waar ik zelf ook geïmmigreerd ben (zonder meetbaar positief resultaat bij gebrek aan solidariteit met het Gentse cultuurgegeven), weet dat het de schuld is van Charles Michel en zijn collega's dat Griekenland binnenkort failliet gaat.
Wij zijn niet solidair genoeg met de Grieken, zegt hij.
Waarschijnlijk heeft hij overschot van gelijk.
Tenminste, als hij bedoelt dat solidair zijn betekent dat wij even weinig moeten werken als de Grieken, en evenveel verwachten als de rest van Europa, die wèl eerlijk zijn belastingen betaalt, en wèl creatief is in het bedenken van innovatieve activiteiten.
Als solidariteit betekent dat wij méér belastingen moeten betalen om die aan de Griekse regering over te maken omdat de Grieken zelf te corrupt zijn om de hunne in de schatkist te storten, dan zijn we beland in een extreme interpretatie van wat solidariteit en socialisme echt betekenen.
Dirk Vandermaelen heeft een geheime nota verspreid, die dus nu niet meer geheim is.
Typisch voor zijn partij.
Hij wil elke partijgenoot verplichten een maand vakantie te nemen in Griekenland, en daarbij het equivalent van twee maandlonen uit te geven, om het land er weer bovenop te helpen.
Iedereen moet een dozijn albums van Nana Mouskouri in zijn bezit hebben, en op zondag een fles ouzo soldaat maken, terwijl hij/zij de sirtaki danst.
Om de Griekse export te bevorderen.
De Griekse belastingen worden voortaan uitsluitend door niet-Grieken betaald, zodat de term solidariteit een nobelere invulling krijgt.
Tsipras moet de ganse zomer de enige voornaam zijn van elke nieuwgeboren mannelijke baby in een socialistisch huisgezin.
Het mag uiteraard ook in een regenboogrelatie of een nieuw samengesteld gezin zijn. Wie daaraan twijfelt, kent Vandermaelen nog niet.
Siegfried Bracke is van oudsher een socialist (want VRT-man) en 
Goede maatjes, zelfs met Laurette Onkelinx (zie foto), verraad je toch je oude strijdmakkers niet?
O
