We legden vandaag weer wat kilometers af. We hebben Bretagne verlaten om naar de Vendée te trekken. De wegenkaart van Bretagne kunnen we nu wel opbergen. De volgende plek die we willen bezoeken is Ile de Ré. Dat is een eiland dat verbonden is met het vaste land door een lange brug. Een echte trekpleister dus. Stany had gisteren lang gezocht naar een geschikte camping. Zo kwam er een rit van 230 km op het menu. Een hele boterham, he. Ik probeer de reistijd meestal wat in te vullen met lezen of woordzoekers op te lossen maar natuurlijk ook met het verkennen van het voorbijflitsende landschap. Het is ongelooflijk hoeveel ronde punten we tegenkwamen vandaag. Je zou denken dat het wegenwerk in Frankrijk alleen uit ronde punten bestaat. De rotondes in de buurt van grote steden worden omringd door grote winkelketens. De Fransen houden ervan om hun winkels te bundelen in een ‘ centre commercial’. Bekende winkels, garages of eethuisjes komen geregeld terug. Leclerc, Decathlon, Mr. Bricolage, Citroën, Mc Donalds en Carrefour spannen zowat de kroon. Na al deze indrukken kwamen we aan onze voorziene camping. We kregen er minder goed nieuws te horen: de camping was overstroomd omdat het er 3 dagen onophoudelijk had geregend. We konden er niet terecht en Stany had zolang gezocht naar deze camping. We moesten nu ter plaatse verder zoeken. Intussen begon het ook weer te regenen. Spannend om op deze manier op zoek te gaan naar een slaapplekje. Bij het eerste kampeerterrein vingen we bot. Het had zijn deuren al gesloten. Onze tweede kans zagen we ook niet rooskleurig in want op een grote affiche aan de voorgevel van de camping stond: Chiens: non accepté. Na wat overleg mochten we toch op de camping met Yuna. We waren trouwens de enige klanten. Dan zie je al eens iets door de vingers als campingbaas! ’s Avonds vernamen we dat Lourdes ook helemaal overstroomd was. Een lichte paniek maakte zich van ons meester want wij zouden eind volgende week naar Lourdes doorreizen. We houden het nog even in beraad.

Linda