onze-reis
Inhoud blog
  • Wij sluiten af!
  • zaterdag, 6 juli
  • vrijdag, 5 juli
  • donderdag, 4 juli
  • woensdag, 3 juli

    Zoeken in blog



    24-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zaterdag, 20 oktober

    We legden vandaag weer wat kilometers af. We hebben Bretagne verlaten om naar de Vendée te trekken. De wegenkaart van Bretagne kunnen we nu wel opbergen. De volgende plek die we willen bezoeken is Ile de Ré. Dat is een eiland dat verbonden is met het vaste land door een lange brug. Een echte trekpleister dus. Stany had gisteren lang gezocht naar een geschikte camping. Zo kwam er een rit van 230 km op het menu. Een hele boterham, he. Ik probeer de reistijd meestal wat in te vullen met lezen of woordzoekers op te lossen maar natuurlijk ook met het verkennen van het voorbijflitsende landschap. Het is ongelooflijk hoeveel ronde punten we tegenkwamen vandaag. Je zou denken dat het wegenwerk in Frankrijk alleen uit ronde punten bestaat. De rotondes in de buurt van grote steden worden omringd door grote winkelketens. De Fransen houden ervan om hun winkels te bundelen in een ‘ centre commercial’. Bekende winkels, garages of eethuisjes komen geregeld terug. Leclerc, Decathlon, Mr. Bricolage, Citroën, Mc Donalds en Carrefour spannen zowat de kroon. Na al deze indrukken kwamen we aan onze voorziene camping. We kregen er minder goed nieuws te horen: de camping was overstroomd omdat het er 3 dagen onophoudelijk had geregend. We konden er niet terecht en Stany had zolang gezocht naar deze camping. We moesten nu ter plaatse verder zoeken. Intussen begon het ook weer te regenen. Spannend om op deze manier op zoek te gaan naar een slaapplekje. Bij het eerste kampeerterrein vingen we bot. Het had zijn deuren al gesloten. Onze tweede kans zagen we ook niet rooskleurig in want op een grote affiche aan de voorgevel van de camping stond: Chiens: non accepté. Na wat overleg mochten we toch op de camping met Yuna. We waren trouwens de enige klanten. Dan zie je al eens iets door de vingers als campingbaas! ’s Avonds vernamen we dat Lourdes ook helemaal overstroomd was. Een lichte paniek maakte zich van ons meester want wij zouden eind volgende week naar Lourdes doorreizen. We houden het nog even in beraad.

    Linda

    24-10-2012, 20:07 geschreven door stany

    Reageer (0)

    22-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zaterdag, 20 oktober

    We legden vandaag weer wat kilometers af. We hebben Bretagne verlaten om naar de Vendée te trekken. De wegenkaart van Bretagne kunnen we nu wel opbergen. De volgende plek die we willen bezoeken is Ile de Ré. Dat is een eiland dat verbonden is met het vaste land door een lange brug. Een echte trekpleister dus. Stany had gisteren lang gezocht naar een geschikte camping. Zo kwam er een rit van 230 km op het menu. Een hele boterham, he. Ik probeer de reistijd meestal wat in te vullen met lezen of woordzoekers op te lossen maar natuurlijk ook met het verkennen van het voorbijflitsende landschap. Het is ongelooflijk hoeveel ronde punten we tegenkwamen vandaag. Je zou denken dat het wegenwerk in Frankrijk alleen uit ronde punten bestaat. De rotondes in de buurt van grote steden worden omringd door grote winkelketens. De Fransen houden ervan om hun winkels te bundelen in een ‘ centre commercial’. Bekende winkels, garages of eethuisjes komen geregeld terug. Leclerc, Decathlon, Mr. Bricolage, Citroën, Mc Donalds en Carrefour spannen zowat de kroon. Na al deze indrukken kwamen we aan onze voorziene camping. We kregen er minder goed nieuws te horen: de camping was overstroomd omdat het er 3 dagen onophoudelijk had geregend. We konden er niet terecht en Stany had zolang gezocht naar deze camping. We moesten nu ter plaatse verder zoeken. Intussen begon het ook weer te regenen. Spannend om op deze manier op zoek te gaan naar een slaapplekje. Bij het eerste kampeerterrein vingen we bot. Het had zijn deuren al gesloten. Onze tweede kans zagen we ook niet rooskleurig in want op een grote affiche aan de voorgevel van de camping stond: Chiens: non accepté. Na wat overleg mochten we toch op de camping met Yuna. We waren trouwens de enige klanten. Dan zie je al eens iets door de vingers als campingbaas! ’s Avonds vernamen we dat Lourdes ook helemaal overstroomd was. Een lichte paniek maakte zich van ons meester want wij zouden eind volgende week naar Lourdes doorreizen. We houden het nog even in beraad.

    Linda

    22-10-2012, 19:52 geschreven door stany

    Reageer (0)

    19-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag, 19 oktober

    Heykes,

    Rond 08.15u werden we wakker. Langzaam ontwaken en de tafel dekken. Helaas, we moesten nog tot 09u wachten op onze croissants en rozijnenkoek die we besteld hadden op de camping. Het wachten werd beloond, want ze waren heerlijk. De receptioniste van de camping had haar streek goed aangeprijsd, daarom hadden we gisteren besloten om er een dagje bij te doen. We bestudeerden de kaart met haar kanttekingen even en we waren weg. We bezochten het uiterste puntje waar het water van de oceaan in de golf de Morbihan binnenvloeidt, namelijk Port Navalo. Er was ook de wekelijkse markt. Als er tien kramen stonden was het veel. Maar er stond ook een oesterkraam en de man was zo vriendelijk om er zes te openen voor ons ,zodat we lekker ter plaatse konden opsmullen. 6 Oesters voor 1.60€. Daarna trokken we verder naar Port Crouesty, een gezellig havendorpje waar we langs de winkeltjes kuierden, Yuna genoot er ten volle van. Opmerkelijk waren hier ook weer de vele vakantiewoningen en appartementen die met gesloten luiken stilzwijgend stonden te wachten op de volgende vakanties. Het was al 12.30u en we trokken naar de super U voor wat inkopen te doen. We genoten in onze caravan van een heerlijke kaastafel met Frans brood en een glaasje wijn. Om alles een beetje te laten zakken deden we vanop de camping een wandelingetje naar zee, het strand was echter niet zo heel netjes en proper hier, heel veel zeewier. Daarna namen we de auto en trokken naar het dorpje Saint-Armel. Je kon er met de auto ook op een eilandje rijden , waar je dan eventueel met een veerpont kon oversteken naar Vannes. We hielden er ook halt bij een ander punt, van waaruit je naar een eilandje kon wandelen bij laag water. We hadden geluk en konden het eilandje Ile Tascon  met droge voeten bereiken. Het was deze dag weer zeer mooi en we hadden geen spijt dat we hier ook op verkenning zijn geweest.

    Stany







    19-10-2012, 20:20 geschreven door stany

    Reageer (1)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.donderdag, 18 oktober

    We zetten vandaag onze reis weer verder. Het doel was om naar een meer zuidelijk deel van Bretagne, Golf van Morbihan, door te trekken.  Het werd een trip van ongeveer 230 km. Na een inpakbeurt in een goeie regenbui waren we weer aan ’t bollen. Gelukkig hield het na een poosje op met regenen zodat het zicht op de baan wat beter was. Op de middag hielden we halt om een boke te eten. Toen bracht onze auto ons tot in Vannes. Eerst moesten we weer grondig op zoek naar een megaparkeerplaats voor auto en caravan. Vrij vlug konden we ons voertuig stationeren. Yuna mocht mee de stad in. Een tiental jaren geleden hebben we deze stad al eens verkend. En uit ons geheugen wisten we dat deze stadskern een oud gedeelte had. En ja, hoor, je kan de stad via enkele oude poorten in en uit. Kleine smalle straatjes met vakwerkhuisjes kronkelen door mekaar. Leuke vitrines in oude stijl frissen dit stadsdeel op. Jammer genoeg was er in de straatjes veel kabaal want ze voerden op verschillende hoekjes en pleintjes herstellingen in het wegdek uit. Kleine bulldozers, grote accu’s en de straatwerkers zelf zorgden voor een enorm geroezemoes. Door deze straatwerken werden enkele straatjes afgesloten. Via een heel lieflijke jachthaven wandelden weer terug naar onze auto. Nu moesten we nog een 27 km verder rijden tot aan de camping. De nieuwe camping sprak me direct aan. Er waren mooie verharde weggetjes want na ons avontuur met de tractor, voel ik me veiliger op een camping met enig comfort. Deze keer blijven we hier maar 2 nachten en daarom hebben we de voortent niet opgesteld. Onze Yuna mag dan weer in haar eigen tentje slapen. Morgen gaan we de Golf van Morbihan wat uitvoeriger bekijken.

     

    Linda







    19-10-2012, 20:18 geschreven door stany

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woensdag, 17 oktober

    Hey,

    Het is opmerkelijk hoe het hier in Bretagne kan waaien en regenen, ze noemen het niet voor niets het regengat van Frankrijk. Onze satelietschotel veranderd dan ook regelmatig van richting. Maar na wat denkwerk heb ik hiervoor een oplossing gevonden en moest nu op zoek gaan naar 4 vleugelmoeren M8 zodat ik de schotel rechtstreeks op mijn statief kan vastzetten, en dan… probleem opgelost. In de voormiddag hebben we het een beetje rustig aangedaan en aan onze vijver gebleven. Na de middag zijn we er dan op uitgetrokken. Hier in ons dorp is er een reusachtig golfterrein. Maar we hebben helaas geen tijd… We reden langs de kust en kwamen aan het meest Westelijk gelegen punt van Frankrijk, Point de Saint Mathieu. Er was een vuurtoren en een ruïne van een abdij gelegen. Heel mooi eigenlijk en indrukwekkend. Ik heb de indruk dat er op de landkaart vele namen verkeerd staan, vele plaatsjes zouden “waaaw mooi” en “keitof “moeten heten. De vele indrukken stapelen zich op in ons geheugen. Toen we terug in ons dorp kwamen zagen we dat ze een brico hadden, en ja hoor ik vond mijn 4 vleugelmoeren. Laat het nu maar waaien…

    Stany







    19-10-2012, 20:16 geschreven door stany

    Reageer (2)

    16-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dinsdag, 16 oktober

    Onze dag begon in de vroege uurtjes al met een natte verrassing. Terwijl wij onze rugzak klaarmaakten om naar Brest te trekken, zag onze Yuna de kans om volledig geluidloos uit de voortent te ontsnappen. We wisten dadelijk waar we moesten zoeken. Ja, hoor, ze was de vijver op 15 m van onze tent ingedoken. Volop genietend ( brrr.. dat koude water) zwom ze triomfantelijk in het rond. Je had ze moeten zien. Wij vonden het minder fijn om een kletsnatte hond te moeten herbergen in onze voortent. Maar we gunden haar haar verzetje ook wel. Zwemmen doet ze enorm graag.
    Met een beetje vertraging zijn we in Brest aangekomen. Op het stadsplan hadden we al gezien dat de straten vrij recht op mekaar stonden. Het deed ons een beetje denken aan een dambordpatroon. Uit ervaring weet je dan dat het meestal om een nieuwe of heropgebouwde stad gaat. En dat was ook zo. Hier en daar troffen we een gebouw aan dat enkele eeuwen had getrotseerd zoals een oude toren een een  groot fort. De rest van de oude stad was tijdens WO II helemaal verwoest.
    Hoe goed ze ook hun best gedaan hebben om de stad weer op te bouwen, het ontbreekt er aan sfeer. In de hele stad vind je betonnen blokkendozen als woningen of kantoorruimte met weinig of geen verfraaiing. Gelukkig hadden ze wel oog voor het aanleggen van parkjes langsheen de stadomwalling. Daar was het heerlijk wandelen in het oktoberzonnetje. Vanop deze wallen hadden we een goed zicht op de havens van Brest. Maar ook de havens hadden niets pittoresks. En we hebben al heel wat haventjes gezien om mee te vergelijken, he.
    Aan het eind van ons bezoek aan Brest kwamen we langs de ‘grote’ winkelstraat. Zelfs hier ontbrak het gezellige. Het was er gewoon allemaal te nieuw, te eigentijds en te modern.
    Toen we weer aan de caravan kwamen was Yuna bijna opgedroogd.

    Linda







    16-10-2012, 18:45 geschreven door stany

    Reageer (1)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maandag, 15 oktober

    Hallo,

    Het is weer zover, vandaag breken we weer alles af en we verhuizen, we zijn precies zigeuners die op de vlucht zijn, haha. Maar naar waar vluchten we dan??? Wie weet dat he…wij ook niet. We zoeken enkele plaatsjes op en daarna zien we wel weer. Het afbreken gebeurt al vlotjes en het opstellen van onze wintertent gebeurt al in minder dan een uurtje, we zijn goed op elkaar ingespeeld. We reden naar Plouarzel, een klein dorpje op zo’n 20km van Brest. Toen we op de camping arriveerden, geloofden we onze ogen niet… helemaal alleen aan een prachtige vijver. Enkel een klein probleempje met de elektriciteit. De paal met 8 stopcontacten deed het niet. Dan maar de auto in en een km teruggereden waar de campingeigenaars wonen. Het zijn oudere mensen. De vrouw kon me niet helpen maar ze ging haar man halen die ergens op zijn landerijen aan het werken was. Snel kwam hij aangereden met zijn tractor en met een grote verlengdraad kregen we stroom met 20amp erop. (een grote luxe, als je weet dat het normaal maar 6 of 10amp is). Hij hielp  ons zelfs ook even de tent mee opzetten want er stond veel wind. We genoten nog van onze namiddag en de avond viel snel. Plots begon het harder te waaien en te regenen, zodat van tv kijken niet veel in huis kwam. De schotel verdraaide zich steeds een beetje en kon geen signaal meer ontvangen. Rond 22u ging de kleine storm een beetje liggen en kon ik hem terug positioneren, zodat we nog een beetje van ons programma konden bekijken. Rond 23u de lichtjes uit en bedje in.

    Stany





    16-10-2012, 18:44 geschreven door stany

    Reageer (1)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zondag, 15 oktober

    Met kletterende regen op de achtergrond zaten we gezellig aan de ontbijttafel. Lekkere minicroissantjes, minirozijnenkoekjes en minichocoladebroodjes hadden we zorgvuldig opgewarmd tot ze weer heerlijk knapperig waren. Een taske koffie en thee deed ons weer helemaal op onze positieven komen na onze fikse wandeling van gisteren. Vandaag was het zondag dus associeerden we dat met rustdag want onze spieren en voeten konden wel wat rust gebruiken.
    Ik vond het heel plezierig om wat verder te werken aan mijn borduurwerk. Uitgerust met loepe, schaartje, supermooi patroon, naald en kleurig borduurgaren kon ik volop aan de slag. Stany had van de vrije tijd gebruik gemaakt om onze trip al wat verder te plannen. Hij was uitgerust met landkaarten, campingboekje, pen en papier. Het wordt steeds wat moeilijker om campings te vinden die nog open zijn maar mijn goede speurneus heeft er al weer enkele gevonden zodat we de volgende 2 weken weer verder kunnen.
    Om het met ons tweetjes ’s zondags extra gezellig te maken hebben we vandaag een fondueke gedaan. Ja, ja, we zijn in ons caravan goed voorzien van allerlei keukenmateriaal. Deze bijzondere ‘feestmomentjes’ maken onze vakantie compleet.

    Linda





    16-10-2012, 18:40 geschreven door stany

    Reageer (0)

    14-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zaterdag, 13 oktober

    Hoikes,

    Vanmorgen ging onze wekker om 07.30u, we moesten snelller zijn dan gisteren of we zagen onze boot weer vanachter… Alles was eigenlijk beter voorbereid dan gisteren ook hoor, snel ontbijten, wassen en vertrekken. Het regende goed bij ons vertrek en we besloten om Yuna thuis te laten. We hadden nu ongeveer een half uurtje speling als we aan de boot toekwamen in l’Arcouest. We wilden een speciaal ticket kopen om na de middag nog een boottocht rond het eiland Ile de Brehat te maken. Helaas dat kon niet op dit moment, omdat ze niet wisten of er wel volk ging zijn. Ik moest bellen om 14.15u om dan eventueel bevestiging hiervan te krijgen en dan konden we tickets kopen op de boot zelf. We namen de boot van 09.30u en een kwartiertje later meerden we keurig aan op het eiland. Onze regenbroeken, die we aan de auto nog snel hadden aangetrokken, konden we terug uitdoen, de regen was weg. Het eerste wat we tegenkwamen waren toeristen met een koffer die de boot naar het vaste land terugnamen, na een nachtje op het hotel aan de haven. En waren ook een souvenierwinkeltje en een café. En twee fietsverhuurzaken. We vervolgden onze weg om het eiland te verkennen. Het eiland is verdeeld in twee stukken en je kan maar langs één weggetje naar het andere deel. Het was opmerkelijk hoe smal de straatjes er waren. Maar buiten een paar tractors met een remorque erachter zie je hier helemaal geen wagens. Plots verschoten we. Raar maar waar, er was een rusthuis waar we oude van dagen hun ontbijt zagen verorberen. We kwamen enkele mensen tegen op de fiets die stokbroden en meer winkelwaren bij hadden. Ze hadden dit gekocht in het enige supermarktje op het dorpsplein, waar ook nog een café en een paar restaurantjes waren. We zetten onze weg verder en kwamen aan de school van het eiland. Er waren twee klasjes met respectievelijk 17 en 18 leerlingen. De ene klas had een juf en de andere een meester. We stelden ons de nodige vragen en vervolgden onze weg. Het was enig mooi, die verschillende huizen en natuur. Bijna aan het verste punt gekomen, kon ik het niet laten om een inwoonster de nodige vragen te stellen i.v.m. het eiland. De kindjes werden er met de tractor en trammetje ’s morgens op gehaald om naar school te gaan. Er leefden in de winter 250 mensen op het eiland en in de zomer 5000. Dus vele huizen waren eigenlijk een tweede verblijf. Van die 250 vaste inwoners gaan er veel op het vaste land werken en de andere werken op het eiland zelf. Ze onderhouden (en worden hiervoor betaald) de woningen van de mensen die na de zomer vertrekken. Er was ook een transport goederenboot die af en toe komt, dit voor al het huishoudelijke, ijskasten, diepvries enz. De eilandbewoners moeten dit dan kopen op het vaste land en kunnen dit dan laten leveren. Je ziet dat dit dan toch allemaal wat organisatie nodig heeft ook. We dankten de vrouw voor haar uitleg en gingen naar de vuurturen PAON, het uiterste puntje van het eiland. Een heel mooi uitzicht. Dan weer verder, het eiland biedt echt overal een ander uitzicht, een baai met een haventje, een citadel,een camping, enz. Moe en voldaan konden we dan toch om 14.45u een tocht van 14km maken rond het eiland. Dit gaf ons dan een andere kijk op wat we eerder verkend hadden. Om 16u namen we de boot naar het vaste land en keerden we huiswaarts. We denken toch dat we vandaag zo rond de 16  km hebben gewandeld. ’s Avonds hebben we eens frietjes gebakken, ze smaakten heerlijk, we zijn en blijven nog echte Vlamingen, he.

    Stany









    14-10-2012, 14:59 geschreven door stany

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag, 12 oktober

    Vandaag wilden we het eiland Brehat bezoeken. Om 9.30u konden we de boot nemen om dan de hele dag te kunnen rondkuieren. Net toen we uitstapten uit de auto zagen we de boot vertrekken. Aan de betaalbalie merkten we dat de volgende boot pas om 12.00u vertrok. Jammer, maar dan zouden we nooit het hele eiland kunnen rondtrekken. Vrij snel namen we de beslissing om dan vandaag naar Ploumanach te rijden. Da’s een kuststadje op zo’n 50 km vanaf de plek waar we waren. We hebben ons helemaal niet beklaagd over dat ritje. In Ploumanach is de kust voorzien van roze granietsteen. Deze grote roze rotsblokken liggen in alle formaties verspreid langs het strand. De kleurencombinatie van de zee en de reuzestenen is onbeschrijflijk. Je weet echt niet waar je eerst moet kijken. In de vorm van de stenen herken je een eend, een reuzegrote oester, een walvis of een gezicht. Via een aangelegd paadje kan je een 3-tal kilometer het wonderlijke strand volgen. We genoten met volle teugen. We kregen af en toe gezelschap van de zon, van een regenboog en ook af en toe van een lekje regen. In de buurt van onze auto hebben we gepicknickt om daarna langs de terugweg te stoppen in Perros Quirec. Dit stadje sprak ons minder aan. Maar we hielden ook halt in Paimpol en daar maakten we een wandeling langs lieflijk oude straatjes. Er waren geen speciale monumenten maar het was er gewoon sfeervol om langs het jachthaventje weer terug in de straatjes te verdwijnen.

    Terug op de camping hebben we gebruik gemaakt van het overdekte zwembad. Het water voelde heel koud aan maar na een paar baantjes zwemmen begon ons lichaam zich aan te passen aan de temperatuur van het water. Toch was de warme douche achteraf meer dan welkom. Heerlijk terug opgewarmd konden we nog even in het zonnetje zitten. Daar spraken we af dat we morgenvroeg weer op stap gaan naar ïle de Brehat. We zullen deze keer onze wekker zetten.

    Linda









    14-10-2012, 14:55 geschreven door stany

    Reageer (0)

    11-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.donderdag, 11 oktober

    Hey hallo,

    Vandaag hebben we weer een rit , een move gedaan. Neen, niet een rit van de Tour de France, maar eigenlijk komt het er wel op neer he. We zijn opgestaan en de hemel was met plekken open, waardoor een blauwe lucht te zien was. We moesten niet dringend van onze plaats af, wat wilt ge, we staan er bijna alleen. Gisteren hadden we kennis gemaakt met een Engelsman, ik had hem gevraagd om een foto van ons te maken voor onze caravan.  We hebben er gepraat over Linda haar kindjes in school en blijkbaar gaat het er in Engeland ook zo een beetje aan toe, veel te weinig geld en middelen, net zoals bij ons. Hij en zijn vrouw waren heel enthousiast over Linda haar hobby. Ze was minimuizen aan het breien.

    De rit ging van Pontorson naar Lanloup, zo’n 140km. We zullen van hieruit naar Ile de Brehat gaan en nog een andere uitstap doen dat die Belgen uit Mol hadden gezegd. Toen we op onze nieuwe camping aankwamen, hebben we eerst gegeten en daarna ons gesetteld. Toen zijn we naar de winkel geweest en daarna hebben we op de camping een powerpoint gekregen om “U” tegen te zeggen. Foto’s over  de verschillende dorpjes en kuststreken hier in de omgeving. Nadien ne goeien aperitief en avondmaal. Seffes gaan we dit posten op onze blog, we hebben hier een uurtje gratis internet per dag, en als het internet het toelaat is dit dan wel voldoende om jullie op de hoogte te houden van onze reis. Helaas hebben we vandaag ook geen foto’s genomen, maar niet getreurd, morgen gaan we op uitstap hoor.

    Groetjes Stany.

    11-10-2012, 18:54 geschreven door stany

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woensdag, 10 oktober

    Vandaag was het extra spannend voor ons. We hadden het bezoek van de Mont-Saint-Michel uitgesteld tot vandaag in de hoop dat we het eeuwenoude eiland zonder regen konden bezoeken. En onze wens is uitgekomen. We wachtten ’s morgens tot de miezerige regen ophield. We fietsten langs rustige smalle weggetjes naar de Mont-Saint-Michel. Al vanop enkele kilometers konden we de reusachtige abdij zien oprijzen. Onze fietsen moesten we stallen aan het begin van de dijk. Vandaar bracht een pendelbus ons naar de ingang. Door een grote poort geraakten we binnen in de middeleeuwse stad. Het eerste straatje is bezaaid met winkeltjes, restaurants en hotels. Het is er best gezellig kuieren langs huisjes in de karakteristieke bouwstijl van weleer. Van daaruit geraakten we op de omwalling. Hier had je een schitterend uitzicht op de baai. Het water stond laag zodat het zeeslib, veel zand en grasvelden vrij waren. Het moet ook machtig zijn als de zee tot aan de rots komt. Via trappen kwamen we aan de ingang van de abdij. Zelfs als je er vlak voor staat is het een imposant gebouw dat een knap staaltje van bouwtechniek weergeeft. Het is immers gebouwd op een rots. Via kleine steegjes kwamen we aan een pleintje. We zochten een plekje om onze bokes op te eten. Vele mussen en zelfs een zeemeeuw waren heel geïnteresseerd in ons middagmaal. Ik kan het dan niet laten om een stukje te gooien naar die bedelende vogeltjes. Allemaal tegelijk leken ze het stukje op te merken en vlogen in een fractie van een seconde op een grote hoop er naartoe. Een heel schouwspel. Met ons buikje goed gevuld kwamen we langs weer andere trappen aan een kleinere parochiekerk. Achter de kerk lag nog een klein kerkhof met enkele oude graven. Nissen, poortjes en stenen weggetjes wisselen mekaar af. Omdat het hoogseizoen nu voorbij is, konden we in alle rust alle mooie plekjes verkennen. We hoefden helemaal niet over de koppen te lopen. Na een poosje kwamen we weer terug in de hoofdstraat met de vele winkeltjes, geurende kraampjes en restaurants. De bus bracht ons weer naar onze fietsen. We keken nog even achterom naar de enorme rots met zijn mooie bouwwerken en zetten weer koers naar onze caravan.

    Aan de caravan genoten we buiten nog van een namiddagdrankje. Kan het nog beter?

    ’s Avonds reden we met de auto nog even terug naar de Mont-Saint-Michel. We waren benieuwd hoe hij er uitzag bij nacht. De abdij is dan mooi verlicht. We hadden Yuna mee zodat die nog kon genieten van een avondwandelingetje. We hadden zeker geen spijt van ons avonduitstapje.

    Linda









    11-10-2012, 09:38 geschreven door stany

    Reageer (2)

    10-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dinsdag, 9 oktober

    Hier zijn we weer…

    We zijn weer opgestaan met regen, het zal hier de streek zijn denk ik. Maar dat laat ons humeur niet zakken hoor, regen of niet, we komen niet naar huis… we gaan door…

    We vertrokken rond 10u voor onze uitstap. We reden eerst zo’n kleine 50km verder tot het dorpje Cancale. Op de computer hadden we thuis al enige info gevonden. Het is een klein vissersdorpje dat bekend staat om zijn oesters. We parkeerden de wagen en verkenden in de regen even het centrum. Niet zo heel groot maar doch knus. Daarna zakten we te voet af naar Port la Houl, we wisten dat er daar het hele jaar door,elke dag, een oestermarktje was. We vonden het snel en er stonden 5 kraampjes met verschillende oesters. Ze werden elke dag ‘s morgens vers geplukt en om 8.30u gingen de kraampjes open. Bekijk de foto’s maar even, dan zie je het. Het was 11u en we kochten daar 6 oesters die voor ons werden opengemaakt en werden geserveerd op een bord met een halve citroen. Het koste amper 3.25€. dit was echt leuk, enkel een glaasje bubbels ontbrak eraan…

    Daarna reden we naar Point de Grouin , het uiterste punt dat uitzicht gaf op zee. We werden er getrakteerd op een mooi panorama. Het is opmerkelijk hoe een paar km het uitzicht telkens kan veranderen in de natuur. Het was middag geworden en we reden terug naar Port la Houl. We hadden er een tof restaurantje gevonden. Het voorgerechtje bestond uit coquiles Saint Jacques , gevolgd door een stuk zalm met groene asperges en als dessert poire d’Hélène. Denk hierbij een goed flesje Muscadet wijn bij en we waren weer als God in Frankrijk. Plots hoorden we ook dat de mensen naast ons Nederlands praatten , ze waren van Mol. Ze hebben ons nog enkele leuke plaatsnamen gegeven en we vertrokken.

    Onze weg vervolgde zich 15 km verder naar Saint-Malo. Het zeeroversdorp. Onze zoon Tom komt hier elk jaar met school op Bretagnereis, dus moesten we zeker en vast weten wat hij hier zoal kwam zien. We parkeerden op zo’n km van het centrum en via een dijk langs de zee belandden we aan het centrum. Het is een oud centrum in een omwalling van een fort. Prachtig. We namen langs rechts de omwalling die ons rond het centrum voerde en ons mooie uitzichten gaf over zee. Het weer was iets opgeklaard en de regen was verdwenen. Aan de haven namen we de afslag binnenstad, heel  knus en pittoresk en natuurlijk ook vele souvenirswinkeltjes met hoogst waarschijnlijk Chinese en Koreaanse makelij producten.

    Van Tom hadden we ook gehoord dat ze gingen zwemmen in zee in het dorpje daarnaast in Dinard. We hadden het ook al opgezocht thuis en er waren mooie oude geklasseerde huizen op de rotsen uit de Belle Epoque periode. We deden er een kleine wandeling langs de rotsen langs de zee, en weerom liet de natuur ons achter elke bocht iets nieuws ontdekken. Ook de omkleedhokjes op de dijk deden ons eigenlijk aan vroeger denken, waar de dames in hun grote rokken dan de zee introkken. Een beetje fantasie en je ziet het zo voor je.

    De terugrit verliep vlekkeloos en we genoten thuis verder van onze prachtig dag en dommelden nadien zachtjes in ons warme bedje in.

    Stany

     









    10-10-2012, 10:33 geschreven door stany

    Reageer (1)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maandag, 8 oktober

    Heleba,

    Dag vrienden ,zoals jullie al vernamen zijn we gisteren afgezakt richting Mont-Saint-Michel. Gisteren avond is het hier zachtjes beginnen regenen en toen we vanmorgen opstonden was het nog bezig. In de voormiddag hebben we ons rustig bezig gehouden in en rond onze caravan. We genoten ook van het zeer goed werkende internet ,zelfs vanuit onze voortent of in de caravan. Dat is ook eens leuk , zodat je nog eens wat kan opzoeken en kan skypen met het thuisfront. Na de middag even met de auto naar de winkel gereden om de nodige levensbehoevende inkopen te doen. Ne mens moet eten he. Toen het rond 16u wat over was, zijn we met Yuna nog een dorpswandeling gaan maken. Het dorp Pontorson ligt hier op zo’n 1 km van de camping. De avond passeerde verder rustig. Vandaag hebben we helaas geen foto’s gemaakt.

    Stany

    10-10-2012, 10:31 geschreven door stany

    Reageer (0)

    08-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zondag, 7 oktober

    Ook op vakantie moeten er soms beslissingen genomen worden en vandaag was dat nodig. De camping waarop we verblijven hebben we al beschreven maar het lijkt elke dag nog erger te worden. De camping is echt verwaarloosd en daarmee is alles gezegd. We wilden hier niet nog een nacht logeren. Wel stond er nog een bezoekje naar de kuststad Granville op het programma. We waren vroeg uit de veren zodat we tijdig naar de geplande locatie konden vertrekken. Gelukkig maar want we hebben er een prachtige wandeling gemaakt via een promenade die zich uitstrekte langs de landtong van Granville. Zelfs het zonnetje vergezelde ons geregeld. We hadden een mooi uitzicht over het Kanaal. De Saint Mont Michel konden we niet zien maar van een ander eilandje konden we de contouren goed waarnemen.  Het paadje veranderde van een brede wandelweg in een smal dalend en dan weer stijgend weggetje met trapjes. Een heel klimwerk dat werd afgewisseld met het ontwijken van plassen en glibberige keien. Yuna maakt het er niet gemakkelijker op met haar trek- en duwwerk. Via de jachthaven en de vissershaven kwamen we weer in de stad zelf terecht. Ondanks dat de winkels er ’s zondags ook dicht zijn, kuierden we via de winkelstraten weer naar de auto terug. Op de camping gingen we dadelijk aan het werk om zo gauw mogelijk te kunnen vertrekken van deze waardeloze camping. Maar we hadden op één ding niet gerekend. De combinatie van het regenweer van vorige dag en nacht en het grasveld zonder verharde wegen zorgde er voor dat onze auto met caravan wegslipte in het drassige weiland. We probeerden om rubberen matjes onder de wielen te leggen zonder zichtbaar resultaat. Dan maar navragen bij de campingeigenaar ( campingboer). Hij stelde voor om ons met zijn tractor te depanneren. Zo gezegd zo gedaan. Stany moest wel de tractor helpen starten want de batterij deed het niet. Na wat trekwerk kwam onze auto en caravan toch op de juiste weg. We zijn ons er wel van bewust dat tijdens onze reis niet alles van een leien dakje zal lopen maar we waren heel erg opgelucht toen onze volgende camping in Pontorson een paradijsje leek te zijn. Er zijn hier nette propere douches, frisse toiletten en er speelt zelfs muziek doorheen het hele sanitair. Er logeren hier ook diertjes maar ze hebben een degelijk hok en een mooie afbakening. We zijn tevreden dat we beslisten om eerder dan voorzien de spookcamping te verlaten. Een gevoel van veiligheid en hygiëne is onontbeerlijk voor ons.  

    Linda







    08-10-2012, 14:39 geschreven door stany

    Reageer (2)

    07-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zaterdag, 6 oktober

    Hoi. We werden iets voor half acht gewekt door enkele flauwe regendruppels op onze caravan. Een glimp door het raam deed onze wenkbrouwen fronsen. De lucht helemaal grijs gekleurd. Zo dicht als iets, dat hebben we nog niet meegemaakt. We hadden gepland om met de fiets naar Avranches te rijden, zo’n 10km hier vandaag. We zullen het maar even uitstellen en na de middag zien wat het zegt.

    Iets over deze camping. Fred’s Place in Subligny. Eigenlijk is het een klein boerderijtje met een huisje en wat koterijen erop. We staan hier dus eigenlijk in een wei. Hopelijk kan ik de caravan er nog uittrekken als we vertrekken als het zo blijft regenen. Toen we hier aankwamen werden we begroet door Fred. Hij loopt met 2 krukken want hij heeft nieuwe bollen in zijn heup gekregen. Het is al een oudere man en woont hier nu 22jaar alleen. Zijn vrouw is na 6 jaar terug naar Engeland getrokken en ze zijn gescheiden nu. Toen ik begon in het Frans begonnen zijn oren te tuiten, achteraf bleek dat hij na al die jaren nog geen woord Frans kent. Dus verder in het engels dan maar. Naar WIFI op de camping heb ik bewust maar niet gevraagd , want dan begonnen zeker zijn ogen ook nog te draaien. Het sanitair is in erbarmelijke toestand ondergebracht in een schuurtje, het regent er overal binnen. Bij het binnengaan moeten we eerst de hoofdkraan opendraaien, want hij zit met een lek boven de zoldering. Dan kunnen we naar toilet of een douche nemen. De katten,de kippen en de hond kunnen er ook zomaar binnenlopen. Op het einde van de gang kom je dan in een opslagplaats met veel rommel en her en der ligt er gereedschap en voer voor de dieren. Zomaar alles kris kras door mekaar. Fred’s leuze is “take live simple” Volgens ons zal hij het niet veel beter kunnen ook niet. Maar ja…     

    Na de middag zijn we met de auto, het bleef maar regenen, naar Avranches gereden. We hadden hier op de camping een leuk plannetje met een stadswandeling en bijhorende uitleg gevonden. Ik citeer even hoe de brochure begint.

    Hartelijk welkom in Avranches, stad van de manuscripten van de Mont-Saint-Michel. Genesteld op een heuvel, in het hart van een groene gordel, ligt Avranches in de buurt van de Mont-Saint-Michel.

    Dit doet me denken aan onze Fé, de Felix Timmermans he: Daar waar de grote en de kleine Nete samenvloeien, daar is het, de stad van Pallieter Lier.   

    Tijdens de wandeling ontdekten we het bisschoppelijk paleis, en nog een middeleeuws geplaveid steegje, ook de Rue de Lille dat vroeger de priesterstraat genoemd werd , omdat daar de Kanunniken en geestelijken woonden in de nabijheid van de kathedraal. In de kerk Notre Dame Des Champs konden we nog genieten van een koppel dat ging trouwen. De plantentuin en de wekelijkse markt op de place du marché hebben we overgeslagen omwille van de regen. Rond 16u waren we terug thuis en we gaan er een gezellig weekendavondje van maken, hopelijk jullie ook.

    Stany





    07-10-2012, 20:04 geschreven door stany

    Reageer (2)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag, 5 oktober

    Vandaag stond er weer een verplaatsing op het programma. We zouden vanuit Sylvester les Commeils verder trekken naar Subligny. Weer terug richting Westkust van Frankrijk.( Joepie!).We reden zelfs weer in de buurt van Caen waar we de vorige keer ongeveer strandden.                                                                                            

    We konden rustig rijden over een niet al te drukke autoweg. De rit vorderde goed. Verschillende landschappen betoverden onze weg. De grasvelden zijn nog altijd heldergroen. Ook de bomen tooien zich nog in een kleurengamma van groen. Hier en daar vertonen sommige bomen al wat bruine, gele en oranje kleuren. Zou de herfst dan toch zijn stempel gaan drukken op de natuur? Kondigen die enkele dwarrelde blaadjes dan toch een nieuw seizoen aan? Het is indrukwekkend als je je volledig kan overgeven aan de natuur. Even alleen aandacht en tijd voor die subtiele kleine veranderingen in je omgeving. Dat doet goed.                                                                                                                       Onderweg kwamen we Villedieu les Poëles tegen. Dit was één van de stadjes die we wilden bezoeken vanuit Subliny. Na enkele overwegingen beslisten we dat we de stad beter nu konden bezoeken zodat we daarna niet moesten terugrijden. Maar hoe moet je zo’n gevaarte van een caravan parkeren? Met een goede (bus)chauffeur bij de hand mag ik daar natuurlijk niet aan twijfelen. Op een grote parking bij een zwembad kreeg de auto met caravan een keurig plekje. Vandaar verkenden we de stad die bekend staat voor zijn tin en koper. In de gezellige straatjes ontdekten we menige souvenierwinkels met talloze voorwerpen in tin of koper. Bij een temperatuur van bij de 18 graden was het heerlijk om het stadje te verkennen. We hadden deze keer ook Yuna mee op sleeptouw genomen. Ook zij genoot van de kleine wandeling.       

    Terug aan de auto moesten we nu niet heel ver meer rijden. Deze onderbreking had de rit minder zwaar gemaakt. Even na half drie kwamen we aan op onze nieuwe residentie. De camping wordt beheerd door een Engelsman. We wisten niet wat we konden verwachten. Maar onze verwachtingen waren anders dan de realiteit. Dit is de meest primitieve camping die we al tegenkwamen. Het gras staat er bijna kniehoog. Er staan enkele caravans maar die hebben al weken  ( of maanden) geen bewoners meer over de vloer gehad. Wij waren de enige gasten op de camping. Maar rond een uur of zeven ’s avonds kregen we compagnie van een Nederlands echtpaar met tent. Het gevoel van spookcamping is nu niet meer van toepassing. Er loopt hier ook een pluizige hond rond. Het gevoel van vakantie overheerst en we maakten het in onze voortent en caravan supergezellig. En dan doet het er niet toe waar we terecht gekomen zijn. We gaan hier zelfs 3 nachtjes blijven. Morgen gaan we Averanges onder de loep nemen. Dus weer volop leuke plannetjes.

    Linda





    07-10-2012, 19:59 geschreven door stany

    Reageer (0)

    04-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.donderdag, 4 oktober

    Hoi beste lezers sympathisanten,

    Vandaag hebben we dus genoten van een rustdag. In de voormiddag hebben we wat kleine veranderingen aangebracht aan de caravan en Linda heeft hem nog eens een grondigere poetsbeurt gegeven binnenin. Na de ochtend klaarde de hemel beetje bij beetje terug open en hebben we met Yuna in de buurt op een verlaten weggetje een wandeling gemaakt tussen de velden die hier nog eindeloos te aanschouwen zijn.Rond 12.30u hebben we dan spaghetti gegeten en na de afwas hebben we  ons laten afzakken in onze tuinstoelen , het weer was prachtig . Als we wakker werden rond 14.30u hebben we onze stalen rossen van stal gehaald en zijn we naar het dorpje gereden. We parkeerden onze fietsen in het kleine pittoreske centrum. Te voet gingen we verder en al snel kwamen we aan de rand waar de Carrefour gevestigd was. Nog snel een paar kleine dingen aangeschaft en terug het dorpje in.
    We vertrokken terug met onze fietsen, Linda voorop, het was er een steile beklimming en ik kon niet volgen. Mijn elektrische fiets deed het plots niet meer. Kuchend en zwetend kwam ik boven. Na een beetje technisch naar die fiets gezien te hebben, ging hij nog niet .Linda stelde voor om van fiets te wisselen zodat ik haar met een hand kon verder duwen. Haar plannetje lukte aardig en we kwamen zo goed en wel terug op onze camping aan. Ik wisselde de batterijen eens om te kijken of er daar misschien iets aan scheelde maar dat was het ook niet. Gelukkig hebben we 2 dezelfde fietsen gekocht en ik zette ze naast elkaar en begon het elektrische gedeelte te vergelijken. Er bleek met mijn fiets een probleemje te zijn met de achterrem. Als je daar aan trekt dan valt het systeem uit. Er staat een soort blokje tussen die remkabel, met een rood lichtje ,en dat bleef branden bij mij. Na wat sleutelen en regelen heb ik het toch weer voor mekaar gekregen en rijden de stalen rossen terug. Hopelijk gebeurt dit niet alle dagen, maar zo leer je ook je plan trekken. Mijn moto is ,” Als het kapot is , vijs het uiteen, ’t is toch al kapot, en probeer het dan te maken. Als niet lukt , smijt het dan weg.”Na mijn douche stond er een lekker avondmaal geserveerd en geloof het of niet het was 18u en we hebben buiten gegeten. Nu is het mijn beurt en terwijl Linda even relaxt, deed ik de vaat en ruimde op. Dan snel de pc genomen om jullie nog even te informeren via de blog, Nu is het 18.40u en ik zit hier nog steeds te genieten voor de caravan in de buitenlucht. Schitterend.

     

    Groetjes Stany

    04-10-2012, 18:52 geschreven door stany

    Reageer (1)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woensdag, 3 oktober

    Amaai weeral, lekker geslapen ,maar toen we de rolluiken opende keken we op een grijze hemel vanuit ons bedje. Vannacht had het enkele malen geregend.

    We gingen vandaag een dagje Zoo doen, de zoo van CERZA. Op 17km van de camping.

    Maar eerst en vooral hebben we onze auto eten gegeven. Het was inderdaad op 6km en we moesten dit dorpje toch passeren om naar de zoo te rijden. Dus een meevaller.

    In de zoo kochten we  onze  ticketten  en kregen er een plannetje bij met  twee wandelrichtingen , een rode en een gele bewegwijzering. We begonnen aan de rode. Na een paar maal van richting veranderd te zijn kwamen we aan een dubbel hek ,waar de geitjes vrij zaten langs het parkours. Linda kon het natuurlijk niet laten om al snel een geitje vast te nemen en te aaien. Het beestje had het eigenlijk wel anders gezien, want plots zag ik Linda achter het beestje aanhollen met de woorden “kom hier ,geef mijn planneke terug” . De geit had ,toen ons Linda haar aaide de gelegenheid gezien om uit haar andere hand het plannetje van de zoo in haar bakkes te steken en beginnen op te eten. Na en helse achtervolging heeft de geit het hele plan helemaal naar binnen gespeeld… en toen kwam ze terug om haar te laten aaien. Ik maar lachen…

    We genoten verder van onze wandeling en de beesten. Toen we ’s middags onze picknick nuttigden begon het weer te regenen. Alles lekker op en de regen was weer weg. Leuk toch. Dan aan onze gele rondleiding begonnen. We kwamen dieren tegen die we eigenlijk nog nooit eerder gezien hadden, zoals een rode koala, een witte tijger en speciale everzwijnen met lange oren.

    Om 13.30u konden we een ritje maken met het treintje dat ons langsheen het domein van de zoo voerde. We konden de dieren nu langs een andere zijde aanschouwen. Prachtig. Het ritje duurde 40min en toen we terug aankwamen hebben we een tasje koffie en warme chocolademelk gedronken. Daarna  werden we getrakteerd op een een 3D film over de natuur.

    We reden moe en voldaan terug naar huis, nadat we onderweg nog even aan de winkel gestopt waren.

    Tussen de buien door hebben we nog even Yuna uit gelaten en dan in onze caravan gegeten. We zullen zo dadelijk wel even het elektrisch vuurtje aanzetten ,want het is behoorlijk frisser dan gisteren, zodat we kunnen genieten van een rustgevend avondje “thuis”.

    We hebben besloten om morgen een rustdag in te plannen en gewoon eens te genieten aan onze caravan en  om ook de nodige kleine aanpassingen te kunnen uitvoeren die nodig zijn.

     

    Groetjes Stany

     









    04-10-2012, 11:04 geschreven door stany

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dinsdag, 2 oktober

    Hoi, deze morgen ,als onze ogen opengingen, zijn we lui lekkerend even blijven nagenieten van een lekker ontbijtje en hebben daarna ons boeltje bijeengepakt. We hebben de camping betaald aan de ouders van de huidige campingeigenaar, die daar elke dag een kijkje kwamen nemen. Het huidige huis van de camping staat er te koop. Wie zich geroepen voelt… ? Ook hier was de camping overgegaan van ouders op kind en blijkbaar heeft het kind andere horizonten.

    We zijn dan vertrokken voor een 220km verplaatsing naar onze huidige stek, Saint Sylvestre de commeilles. Camping les pommiers. Onderweg hebben we nog een leuk middagmaal genomen ergens op een parking ,midden de bossen. Onze bestemming is weer een boerengat van jewelste, midden de velden en in de middle off nowhere. Als je hier met de auto langs die kleine , op de kaart witte wegen, rijdt, en er dan nog een lengte van een caravan hebt achter hangen, dan denk je , man,man ,man ,seffes rijd  ik me hier zo vast als een pier en moet ik alles afpikken om terug te draaien. Maar onze ervaring leert ons inmiddels om gewoon even ,met het zweet op mijn gezicht, verder te rijden en dan plots te zien dat de eindbestemming echt wel hier is.

    Het is weer een rustige camping en ik denk dat we er net zoals de vorige keer  weer maar met 2 of 3 bewoonbare caravans zitten. We hebben hier nu wel wifi op de camping maar wel voor 15min en dan een half uurtje wachten en dan terug 15min. So wath…

    Toen we hier aankwamen had ik nog maar een actieradius van 30km met de auto, mijne naftbak , zo goed als leeg dus. Ik vroeg aan de campingbaas waar het dichtstbijzijnde tankstation was en dat was gelukkig op een 6tal km. Hij moest er mee lachen dat ik zei dat ik nog maar voor 30km had.

    Nadat we onze Yuna zijn tent hadden gezet en onze caravan hadden pas gezet, hebben we genoten van het lekker najaarszonnetje. Daarna een goeie douchke en lekker gegeten.

    We genoten van onze TV Vlaanderen ’s avonds en toen Linda in haar bedje kroop heb ik nog kunnen

    “GENIETEN”  van de 2de helft voetbal Benfica-Barcelona. Wat Barca toch allemaal uit zijn hoofd tovert daar kan je dan enkel en alleen maar snel van indommelen en dromen als je in je bedje kruipt.

    Slaapzacht ….

     

    Stany

    04-10-2012, 11:02 geschreven door stany

    Reageer (0)

    Archief per week
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 14/01-20/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 13/08-19/08 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 28/11-04/12 -0001

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!