Vandaag verplaatsten we ons weer heel wat kilometers. We vertrokken vanuit Haro in Noord-Spanje naar het binnenland. Het was een trip van ongeveer 260 km. Gelukkig konden we gebruik maken van een hele degelijke autoweg. Toen we vertrokken was het mistig. Van het landschap konden we niet veel waarnemen. Na een klein uurtje bleek de mist het op te geven en merkten we dat we terecht gekomen waren in een heel nieuw landschap. We reden door een vallei waar de aarde een roestige kleur had. Als een lappendeken spreidden de verschillende roestbruine velden zich uit over de heuvels. Het zonlicht gaf alles nog een extra gezellig tintje.
Rond de middag hielden we halt om onze bokes in onze caravan te eten. Vrij vlug waren we alweer op weg: op weg naar de hoofdstad van Spanje. Een poosje voordat we de autoweg mochten verlaten zagen we een bergketen die helemaal gehuld was in de wolken. Het was net of de wolken hadden de bergtoppen ingeslikt. We passeerden de berg via een tunnel en kwamen toen terecht in een hele groene vallei. De zonnestralen waren verdwenen en regendruppels namen hun plaats in. Het was echt een heel andere wereld aan de andere kant van die berg. Raar, he. Nu moesten we nog op zoek naar de camping in Gargantilla del Lozoya. Gingen we echt kamperen in deze miezerige omgeving? Ja, hoor, tussen de regenbuien door kregen we de voortent opgesteld. Af en toe kwam het zonnetje zelfs piepen en dan warmde de tent vlug op. Maar even snel hoorden we de druppeltjes weer tikken.
Deze camping is een goede uitvalbasis om Madrid te bezoeken. Dat gaan we in de loop van volgende week zeker doen. Madrid, here we come!

Linda

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />