Even tijd om het wat rustig aan te doen. Voor de middag beperkten we onze activiteiten tot het naar de winkel gaan om inkopen te doen. Terwijl ons vokke een wandelingetje deed met onze Yuna, maakten ons moeke en ik wat aperitiefhapjes klaar. Stany verhuisde de tafel en stoelen naar een zonnig plekje. Het is hier aangenaam warm maar je waagt je best niet in de schaduw want daar is het veel frisser. Vandaar de hele verhuis met tafel en stoelen zodat we konden smullen in het zonnetje.
We namen onze tijd om te lunchen.
Na de middag wilden we onze beentjes strekken en trokken naar het strand. Het strand van Armacao de Pera is een mooi gouden strand dat omlijst wordt door goudgele kalkstenen kliffen. Ze vormen een natuurlijke achtergrond. Op het strand trok ik gauw mijn schoenen uit want ik vind het heerlijk om al wandelend pootje te baden. Er waren stoerdere kinderen die zich echt in zee waagden
maar daarvoor vinden we het net iets te fris. Onze Yuna die gek is op water, vond de aankomende golfjes maar niks. Ze sprong altijd net op tijd achteruit. Grappig om haar bezig te zien.
Er waren nog een heleboel wandelaars op het strand en zelfs enkele zonnekloppers. In de zomer is er op het strand vast geen plekje meer over en dan moeten alle toeristen die in de zon liggen zowat gebraden en gebakken zijn, denken we.
Op de terugweg zagen we net 2 vissersbootjes die met een tractor tot aan de waterlijn werden getrokken. In een mum van tijd verdwenen ze aan de horizon met een vlucht meeuwen boven het spoor kolkende water dat de bootjes achterlieten.
Na deze fikse strandwandeling maakten we spaghetti klaar, waar heerlijk van gesmuld werd.
We gaan morgen naar Faro, de hoofdstad van de Algarve. Nog even bereidden we deze uitstap voor om dan voldaan en tevreden in onze bedjes te kruipen.

Linda

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />