De luidklokken in de Martinitoren.
In 1577 goot Hendrik van Trier de 3 grote klokken, die thans in de toren hangen. Eigenlijk moesten dit er 10 zijn, maar de stad was door de oorlog zo slecht bij kas dat Van Trier maar 3 klokken goot zonder hiervoor een cent te ontvangen. De klokken werden door paarden en ezels in de toren gehesen en kwamen oorspronkelijk aan rechte assen te hangen. Als men toentertijd de Salvatorklok van 8000 kilogram wilde luiden, dan waren daarvoor 12 mensen nodig. Tegenwoordig hangen alle klokken aan krukassen, wat het luiden gemakkelijk maakt, alhoewel een rechte as beter is voor zowel de klok als de klank.
Eeuwenlang hebben deze klokken, waarvan de grootste een diameter heeft van 2,23 meter, vreugde en leed, oorlog en vrede aangekondigd. Tijdens de pestepidemie in 1826 werd het luiden afgeschaft.
In 1994 is de nieuwste klok ."DeKromstaart" geïn-stalleerd. Deze klok weegt 5000 kilogram en heeft een diameter van ongeveer twee meter. Op de klok staat het volgende rijm:
Kromstaart mag men mij noemen de Groningers zal ik roemen, want volk van Stad en Land schonk mij met milde hand 1040-1990 Groningen stad 950 jaar.
Wordt vervolgd: Beiaard.
|