De binnenstad van Groningen kent drie grote pleinen: de Grote Markt met de bekende Martinitoren, de Ossenmarkt en de Vismarkt. De Grote Markt en de Vismarkt zijn met elkaar verbonden door de straat met de naam 'Tussen beide markten' .
Op bijgaande foto is de Vismarkt te zien met op de achtergrond de Korenbeurs en daarachter de Der A-kerk.
Sinds 1750 werd gedurende twee eeuwen in de Korenbeurs zowel op dinsdag als op vrijdag graan verhandeld door de commissionairs. Het graan lag als monster in kleine zakjes op de tafels en deze konden worden gekeurd en 'geproefd' door de aspirantkopers.
Op de andere dagen werd dit gebouw jarenlang ook benut door sportverenigingen voor zaalsporten als volleyball en basketball.
Tegenwoordig is er een filiaal van Albert Heijn in gevestigd en herinnert het gebouw nog alleen maar aan de dagen van weleer.

De naam Vismarkt spreekt voor zichzelf. In het verleden vond hier de verkoop van aangevoerde verse vis plaats. Ook nu nog tref je tijdens de marktdagen hier een aantal verkooppunten van verse vis aan en dat ruik je ook !

De foto geeft dit plein weer in 2006.

Op de drie tegelplateaus aan de westzijde van de stationshal zit in het midden de Groninger Stedenmaagd op een gevleugelde wagen omgeven door spoorwegsymbolen.

Links en rechts van haar zijn de Post en Telegrafie aangebracht, daar deze tot ver in de vorige eeuw nauw verbonden waren met de Spoorwegen en ook een eigen verblijf in het station hadden.

In 1968 waren de slechte staat van het interieur en de functionaliteit van de ruimte aanleiding om de monumentale ontvangsthal aan het gezicht te onttrekken door een verlaagd plafond in de ontvangsthal aan te brengen en vele Groningers, die na dit jaar werden geboren, hadden er geen weet van, wat dit plafond jarenlang voor hen verborgen hield…….

Op initiatief van Rob Staal, voormalig businessmanager van de Nederlandse Spoorwegen, vond in het laatste decennium van de vorige eeuw een jarenlange restauratie van de ontvangsthal plaats en toont nu zijn pracht in volle glorie aan de reizigers, die deze hal dagelijks passeren. Een juweeltje onder de Nederlandse stations. Oordeel maar zelf !

Foto: Het plafond in de ontvangsthal.

Vandaag richt ik mijn (camera)vizier op het Centraal Station in de stad Groningen. Dit station is een schepping van de Amsterdamse architect Isaac Gosschalk. Het station werd in 1896 geopend en verbond Groningen met de rest van ons land. Opvallend aan dit station is de symmetrie, die de architect aan dit gebouw heeft gegeven.

Momenteel wordt er deels ondergronds een grote fietsenkelder gebouwd, waardoor het voor mij niet mogelijk was om hier een goede totaalfoto van dit station te tonen. Gelukkig hebben we ook nog internet en bijgaande afbeelding geeft de buitenkant van het station weer. De schutting rond het station is hier juist aangebracht voor de te bouwen fietsenstalling, waardoor het station gelukkig nu nog goed is te zien.

(Wordt vervolgd)

Fotografie zonder trucage of bewerking! Deze berk werd door de natuur voorzien van een ellipsvormige achtergrond.

Op deze Eerste Pinksterdag nog een fotootje uit eigen tuin, waar ook de azalea tot volle bloei is gekomen.
Ik wens al mijn bezoekers prettige Pinksterdagen toe !

Jaren geleden heb ik deze lelie gepoot en elk jaar verrast deze plant me met zijn mooie vorm en kleur. Vraag me niet hoe deze lelie heet, want een planten kenner ben ik niet. Maar een foto is deze zeker waard !

De meimaand staat in Groningen gedurende tien dagen in het teken van de jaarlijkse Mei-kermis. De kermisexploitanten strijken dan neer in het centrum van de stad op de twee pleinen, de Grote Markt en de Vismarkt.
De trots van Groningen- de Martinitoren op de Grote Markt -- wordt dan eventjes aan het zicht onttrokken, zoals hier door het reuzenrad.

Er is tweemaal per jaar kermis in de stad. In augustus wordt  het Gronings Ontzet in 1672 gevierd en wel op 28 augustus, een dag, waarop elke werkende stad-Groninger vrijaf heeft. Ik kom daar later in het jaar op terug.

We zijn weer terug op onze basis in Oura, waar we het strand - Playa d'Oura- opzoeken voor onze laatste foto's
van Portugal.

Hier heeft de zee vrij spel en dat heb ik geweten, want terwijl ik in deze omgeving aan het fotograferen was, opende de zee een aanval op mij en dat betekende een natte broek, die gelukkig snel opdroogde.