Een stukje geschiedenis - vervolg

Dubrovnik was eeuwen lang een centrum van vrede en voorspoed en kende een buitengewone ontwikkeling van de kunsten en wetenschappen. In 1526 erkende Dubrovnik het gezag van de Turkse Sultan, en werd jaarlijkse belasting aan hem betaald. De Turkse overheersing duurde tot het begin van de negentiende eeuw. Jammer genoeg ging veel van de renaissance kunst en architectuur die Dubrovnik rijk was verloren door een dramatische aardbeving in 1667. Gevolg: 5.000 doden, en enkel het Sponza Paleis en het Rector's Paleis (waarover later meer) overleefden de tragedie. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In 1806 maakte Napoleon een einde aan de republiek. Door het Weens Congres van 1815 werd Dubrovnik ingelijfd bij Oostenrijk en maakte daardoor tot in 1918 deel uit van het Oostenrijks-Hongaars Rijk. Na de eerste wereldoorlog werd Dubrovnik Joegoslavisch onder koning Petar I. In de tweede wereldoorlog werd Dalmatië door de Italianen bezet. In 1943 maakten zij er een koninkrijk Kroatië van. Na de Tweede Wereldoorlog werd de stad een onderdeel van de republiek Kroatië, een deel van de federatie Joegoslavië, Na de dood van Tito viel Joegoslavië uiteen. Kroatië verklaarde zich in 1991 onafhankelijk. Zoals ik eerder al vermeldde heeft de stad veel te lijden gehad onder de beschietingen van 1991 en 1992 door de Serviers.