We zijn blij af en toe aangeschreven te worden om in onze gegevens te duiken. Iemand vroeg ons of we hem konden aanduiden wie de Heilige Hugo van ieper zou zijn. Hij vond die op de Druivelaar. We geven toe. We hebben er toch wat moeten op zoeken voor we aan het volgende resultaat zijn gekomen.
Hugo van Ieper, alias Hugo van St-Victor 1141 en is een mystiek schrijver. Zijn feest wordt gevierd op 11 februari en 5 juli. Volgens sommigen was hij van Saksische afkomst; anderen zeggen dat dat hij uit Lotharingen kwam, maar de oudste bronnen geven aan dat hij uit de stad Ieper kwam. Zijn opleiding kreeg hij in het St-Pancratiusstift in de Duitse stad Hammersleben. Vanaf ongeveer 1120 leefde hij als augustijner koorheer te St-Victor in de buitenwijken van Parijs. In de jaren 1130-1140 verbleef Hugo in Italië. Voor het overige woonde hij onafgebroken in zijn klooster te Parijs. Hij was er leraar van de novicen en jonge kloosterlingen. Als beroemd mysticus en filosoof van de scholastieke richting gaf men hem de bijnaam 'Tweede Augustinus'. Hij stierf op 45-jarige leeftijd. In 1335 werd zijn gebeente overgebracht naar de kapel van St-Denis even ten noorden van Parijs.
Proven en Krombeke hebben heel wat kapelletjes. Het weder
liet ons dit jaar niet toe om er heel vroeg mee te beginnen. Het repertorium is
nog niet afgewerkt, het is zoals zoveel zaken nog in de pijlijn.Er zijn wel twee grote kapellen te noemen in de beide
parochies. Een ervan is relatief onontsloten: de kapel van het Couthof bij
Graaf Henri d'Udekem D'Acoz.
Daar trokken we naartoe.We ondernamen de studiesessie omwille van merkwaardige bezit.
In het altaar zelf van de kapel van het Couthof werd in 1855 het wassenbeeld van de Heilige Lucius (Lucio) bijgezet.
Zo had het altaar zijn reliek zoals dat officieel moest. De heilige Lucio is
een heilige van de tweede helft van de tweede eeuw na Christus.
Jules en Alix MAZEMAN DE FLORIZOONE kregen de heilige toegestuurd
van de paus als geschenk bij hun huwelijksreis. Aan relieken ontbreekt het er niet.
Het handje hier afgebeeld draagt de reliek van de Heilige Franciscus
Xaverius. Als missionaris deed hij in de groep van de eerste de gelofte bij de
Jezuïeten in de tijd van Ignatius van Loyola.
De symboliek spreekt er als nergens anders over de laatste
helft van de 19de eeuw.
Het hart van Jezus en het hart van Maria en aan de
achterzijde het Goddelijk(drieëenheid) oog en JHWH (in een onechte spelling).
De gastvrouw is bijzonder fier op een icoon van de engel Michaël.
Leraar geschiedenis, Bram Brutsaert, van het St.-Janscollege
trok met de vierdejaars naar deTrommelaarstraat. Via de vernieuwde Boeschepestraat het 'hoekje om'
(figuurlijk natuurlijk) bereikte de preadolescente populatie de depot waar ze
'kennis' zouden opsnuiven.
Voor de deur van Onzen Heertje, erfgoedvereniging werden
even de directieven uitgewisseld. Nieuwsgierigheid troef. De eerste woorden
waren'overweldigend' en zo is het
ook.
De gehele academische bedoeling was in het kader van de
geschiedenisles wat getuigeheuvels van de contrareformatie te duiden. Zo te
zien boeiender dan verwacht.
Gezellige communicatie over de generaties heen. Opvallend
was de vaststelling dat de jonge leergierigen bewezen en toegaven dat de
communicatiemedia van vroeger, schilderijen en educatief religieus materiaal de
zeggingskracht van de clips van vandaag toch wel overtroffen.
Met een onbevangen nieuwsgierigheid wie is er bang van een
kruis bestudeerden ze de materiële eigenschappen van het erfgoed. Maar ook
het immaterieel erfgoed boeit.
Zo te zien niet tegen hun goesting betraden ze de site. Wat
hen te wachten stond beloofde in elk geval iets anders te worden dan een
ordinaire les
De ploeg van de depot is voor de vijf klassen gevarieerd
bemand geweest. Noblesse oblige de suppoosten kenden hun rol.
Tussen de vele religieuze onbekenden werd hier en daar iets
herkend van Oma's schoorsteen of de glazen kast van een bejaarde tante Hopelijk
werd het een leerzame speurtocht naar wat de contrareformatie bij ons heeft
opgehoest.
Of ze zich thuisvoelden in deze devotionele site! De rust
straalden uit hun ogen leunend tegen de paaskaars.
Wat heeft Onzen Heertje met de Universiteitsbibliotheek van Gent te maken?
Zoals hieronder gemeld. We zoeken een oplossing voor ons ruimteprobleem.... We willen virtueel toegankelijk worden. Stilaan groeit de hoeveelheid die op onze webruimte komt.
De specialisten in het digitaliseren van boeken brachten ons op het idee ons pronkstuk (Boek van 1629) ook een digi-beurt te geven. Daarom werd Inge Vannieuwerburgh aangeschreven. En.. we werden vereerd met het bezoek van de hoge gasten. Een deskundig team de reparatieafdeling, de scanafdeling en het brein waren op bezoek. Ze kwamen ze zagen en ... het werd een WIN-WIN situatie.
De kruisweg van de stilte trekt door Vlaanderen. De paters van Sint Sixtus - ja, die van de brouwerij - zijn een nieuw klooster aan het bouwen. Het is als het graf van de aartsvader uit het eerste verbond - het lapje grond dat eigendom werd en de hoop betekende voor een toekomst ... Inderdaad de kloostergemeenschap zit duidelijk niet met een doemdenken .. Ze zochten een oplossing voor de kruisweg die ze een tijdje ergens anders moesten onderbrengen. En de creatieve geesten dachten erop een reizende tentoonstelling te organiseren. Betrokken met de streek - zoals ze altijd geweest zijn - startten ze in de kerk van Westvleteren. De tentoonstelling werd geopend met een vespers live met de paters in geïmproviseerd koor
Ook de menigte die naar het evenement kwam bewijst dat het monastiek element in het christendom nog niet volledig zijn attractie kwijt is.
Een deel van onze bestuursploeg vond het een boeiende en leerzame studie-onderneming om de vesperssfeer op te snuiven. Het illustreert het milieu waar onze bezigheid om geeft.
Tentoonstelling in de Heilige familie Ieper 23 01 2009
Ter gelegenheid van de nieuwjaarsviering van de gidsenkring Ieper-Poperinge kregen we de gelegenheid even weer naar buiten te komen. Onze bidsnoeren hadden weer succes. Vele geïnteresseerden doorbladerden onze uitgelezen prentjes zonder te beseffen dat dit enkel het topje van de erfgoedberg is. De email werd genoteerd. Telefoonnummers gingen van hand tot hand.
In een notedop werd via een power point de volksdevotie gesitueerd in de cultuur der volkeren. Weerom konden we een betrokken groep vertellen over 'waar de mond van vol is en het hart van overloopt'.
Af en toe wat aan de deur zetten schept wat soelaas.
Totnogtoe is er al heel wat 'gschoond', de boeken voor KADOC (moraal en niet direct te linken onderwerpen), catechese (schoolmuseum Ieper) en misgewaden (C.R.K.C - Leuven).
De bestuursploeg besliste definitief een virtueel museum te worden. Het project dat met de provincie is gestart wordt in april afgerond.
Vrijwilligers-erfgoedfanaten hebben de
handen vol. Vaak ook de handen in het haar Maar laat die rubriek nu even om
onze vorderingen in de verf te zetten. Straks met erfgoeddag 2009 wordt de fles
ontkurkt en zetten we kroon op het werk.
Voorlopig staan er duizenden stukken
online. Daar wordt verder aan gewerkt.Account op de website kan je aanvragen. De
nieuwsbrief is nu geregeld verspreid..
Het nieuwste product is een lessenpakket
Geschiedenis (specifiek over de reformatie en de contrareformatie). We willen
trendy zijn.Enkele jaren reeds komen de 4de jaren van het Sint
Janscollege met medewerking van de leerkracht geschiedenis op studiebezoek. We
sensibiliseren de jeugd.Yep! Join the club.Voor de gegadigden van dit lessenpakket
surf naar onze webruimte
De komst van onze FZ28 heeft ons in de mogelijkheid gesteld
om een forse stap vooruit te gaan in de digitalisering. We stegen tot boven de 2000 geregistreerde voorwerpen in onze databank: devotionalia.
Tijd dus om even wat statistisch materiaal boven te halen.
Statistics OS: Linux D meldt dat we op onze
website op 1 december 2008
41 Artikelen hebben, 60 Links, en 13410
Bezoekers.
Deze cijfers worden
gecounterd door de bezoekers op ons blog (blog.seniorennet.be
Meting sinds: 28-5-2005 Huidige tijd: 01-12-2008 22:48:04
Totaal aantal dagen: 1283 Totaal aantal pageviews tot nu
toe: 18.968
Totaal aantal unieke bezoekers tot nu toe: 9.131.
Voor de nieuwsgierigen maak jouw account op onze website.
We hebben heel wat klein materiaal ingevoerd. Zo vind je 50
vuistheiligen als je bij de erfgoedcollectie 'vuistheiligen' invoert.
Even op boodschappentocht. Onze apparatuur begint er nu op
te lijken al moeten we nog druk oefenen. Toch wat zeg je daarvan, zie foto
kruisje van 3 cm.
We waren daaranaast ook even werkzaam voor de buren. Eric Vande
Casteele, een van onze bestuurders, is de kenner van oud-Poperinge voor "poperingeverbeeldt". Hij werkte met de auteur Henri Vandenberghe samen aan "Toponiemen
van groot Poperinge' Zo zie je Onzen
Heertje is erfgoed-minded en .. ook buiten de grenzen van hun core business.
Hieronder een foto uit het geciteerde boek. In de buurt van onze site
loopt de 'bachtewegel' (eigenlijk 'achterwegel'.
Oktober 2008 de maand van het vallen van het blad, de maand
van de financiële aardbevingen en manoeuvres.. maar ook dat. Een 15 tal
kansarmen uit Groot Brittanië steken de plas over met bijgaande 'troubles' en
nestelen zich voor een week in Talbot House. Enkele prominente van de het
Poperings gedeelte van 'the experience': WVA Ieper, Pasar NV, Talbot en Onzen Heertje erfgoedvereniging vzw.
Met de nodige rampscenario's materieel gesymboliseerd door
de stalen "escapes" van de toch wel unieke architectonische
accommodaties van The House
Peace and solidarity items waar the (Only Man's) club in al zijn
veerkracht toch wel wat van af weet. Ze werden dan ook uitgekozen voor dit
unieke project.
Diksmuide en stad Ieper geven gratis gidsbeurten. Poperinge is én de slaapstad én winkelstad. Via Onzen
Heertje werd voor de groep een depotbezoek gepland en een kennismaking met
Lyssenthoek Cimetry. De aandacht werd gaande
gehouden, klein en groot keken gespannen toe. Church of England of no religion
het deed er niet toe. Of ze nog iets wilden weten.. De vreemde wens om met zo'n
grote kloosterpaternoster te worden gefotografeerd - kwestie van er thuis toch
wat te kunnen tonen. Dat konden we toch niet weigeren. Zodoende .
Op het kerkhof werd de gevoelige snaar betokkeld. Engelse
Kansarmen een specifiek publiek die zoeken naar familieleden die op het
Europese vasteland sneuvelden Ook de vlotte gids slikte even als hij
rapporteerde hoe uniek de belevenis was.
Heel wat details waar we zelf niet op denken worden zonder
moeite opgemerkt Tot de koe in de weide was aanleiding om vragen te stellen.
Kansarmen uit Londen stad.. moeten in Poperinge terecht komen voor ze een echte
koe zien. 'Koe-de-theatre'
En dan afronden Pasar (het vroegere Vakantiegenoegens), WVA,
Onzen Heertje erfgoedvereniging vzw de initiatiefnemers voor wat zich in
Poperinge afspeelde samen met de gelukkigen, groot en klein ronden op de 21 10
2008 af in "het mysterie". Daar kon,den ze even een voor hen niet
alledaagse pub met volksspelen bezoeken.,
We hebben het gevoel dat we in de erfgoed-regionen buiten de grenzen van onze heimat gekoesterd worden zonder weerga. De laatste maanden zijn we onze infrastructuur aan het bijwerken. Om op een 'treffelijke', lees treffende manier, het virtuele museaal project te realiseren moeten we nog onze fotokamer bijwerken.
nu weten welke apparatuur er in onze situatie best zouden voor gebruiken. We zijn onthaalcomité, keukenprinses Greet en Julien, of is het Karel, dankbaar voor dat academisch product. Nu zullen we lichttent (zie onze penningmeester die ze open klapt op onze website) op een juiste manier gebruiken. Nu zullen - met religieuze reverentie - erop denken dat 1 lichtbron het best is. We zullen onze medailles draaien opdat ze op de juiste manier zouden belicht worden......
Zo ziet het er nu uit!
door P. Petrus Ribadineira - P. Heribertus Rosweydus
M DC XXIX = 1629.
is vorige week ingezien en gebruikt om het Archief
familie Ijpelaan te helpen. Je kunt het nalezen op onze website en
de resultaten van de studie nalezen op hun website. We kregen een Latijnse tekst
(XVIIde eeuw) te vertalen over het leven van de Heilige Engelmundus. De inhoud bleek
duidelijk hetzelfde verhaal dat in ons oud boek staat.
Het feest van de kruisverheffing doet in Mesen terugdenken
op Adela, het klooster, der ouderen fierheid.
Het typisch ortodox uitziende kerkje herbergt voor de
gelegenheid een keur aan iconen. Sint Niklaas bracht de sympathieke (kleine)
stad heel wat mooi materiaal.. De Sint doet zijn patroonschap eer aan en de
kleintjes zijn altijd zijn oogappel geweest.
Heel wat meer mensen dan oorspronkelijk ingeschat stelden
hun kunstschatten ter beschikking.
Zelfs een iconenschilderes deed haar best om
nieuwe exemplaren uit te lenen Een
gouden idee, een zee van licht en kleur. Ook de fotograaf had last van
overdreven licht zoals je ziet.
Heel wat bekende modellen passeerden de revue: de
Mandillion, de Pantokrater de tronende madonna .
De show werd gestolen door Sint Joris met de draak.
En toch zijn iconen de volkscatechismus van de oosterse<
kerk, eenvoud en directe simpele herkenbaar taferelen.. op de gouden goddelijke
drager. Vaak in een gecompartimenteerde reeks: de boodschap, de geboorte, het
bezoek aan de kribbe, de herders en de koningen bij het kind .gevoelig en toch
beschouwend.
Als je een bezoek brengt groet dan de geduldige suppoost, groet Sint
Antonius 'met zijn zwijntje' en zoek het uit wie die Heilige is in de crypte met
zijn nagels in zijn schedel.
Mesen en .. het probleem van de heilige in de crypte
Quintinius werd geboren in de derde eeuw, waarschijnlijk in
Rome. Hij was de zoon van een Romeinse senator. Reeds vanaf zijn geboorte was
hij christen en hij vond het zijn plicht om het evangelie te verkondigen in de
noordelijke streken. Hij kwam als diaken terecht in Amiens (in het toenmalige
Galia) waar hij zich aansloot bij de heilige Lucianus van Beauvais.
Tijdens de christenvervolging onder keizer Maximiaan
(Maximianus Hercules Romeinse keizer 286-305 en 306-308 na.J.C) werd Quintinus,
samen met twee andere diakens, gevangen genomen en vreselijk gefolterd. Hij
werd met spijkers doorboord en daarna met gloeiende pek overgoten. Tenslotte
werd hij aan het einde van de derde eeuw in het begin van zijn keizerschap
onthoofd en in de Somme geworpen. Veertig jaren daarna vond een weduwe het
ontstelde lichaam van Quintinus, en begroef hem. Op de plaats waar hij werd
begraven bouwde ze een kleine kapel. Saint-Quentin, werd aanvankelijk Augusta
Viromanduorum genoemd (27 voor J.C.) en lag aan de Somme.
De Zalige Adela van Mesen, geschiedkundig bekend als Adela van
Frankrijk, (1009 of 1014 - Mesen, 8 januari 1079) was een dochter van
koning Robert II van Frankrijk en van Constance Taillefer d'Arles. Dit
verklaart de eventuele aanwezigheid van een Franse heilige in het klooster. De
Franse lelie is trouwens in het schild van Mesen en aan bepaalde huizen terug
te vinden
Heuglijke gebeurtenis voor het kerkminnend publiek van
Poperinge en Onzen Heertje vzw.
Frans Devos, erevoorzitter van de Vrienden van Lourdes,
plaatselijk en diocesaan, secretaris van Onzen Heertje, erfgoedvereniging vzw
kreeg in naam van Monseigneur Roger Vangheluwe het Gulden Ereteken van Sint
Donatianus opgespeld door Vicaris-generaal Herman Vandecasteele.
Dit is de hoogste kerkelijke onderscheiding in ons Bisdom.
Frans zal om gezondheidsredenen wat 'gas' moeten terugnemen. Zo wordt hij
uitgewuifd als Diocesaan voorzitter van de Vrienden van Lourdes. Mgr Vangheluwe
zag dat het goed was en kende hem het bovenegenoemde ereteken toe.
Op het palmares: 17 jaar lid van het "Diocesaan Comité
van de Vrienden van Lourdes", waarvan 13 jaar Diocesaan Voorzitter. - 12
jaar voorzitterschap van de plaatselijke afdeling van "de Vrienden van
Lourdes" - Jaren dienst in de parochie, het decanaat en het bisdom.
Rusteloos wil hij verder het religieus erfgoed 'soigneren'.
Af en toe verplaatsen we ons actieterrein buitenshuis. Dat was ook zo vandaag 09 september 2008. We landden vergezeld van een batterij deskundigheid in de persoon van Annemie en Phedra voor een intense scholing ter voorbereiding van de opening van de kerschatten tentoonstelling van Reninge anno 2009 in de parochiekerk van St.-Rictrudis.
Zo zie je alweer dat we de gewoonte hebben aangenomen er vlug genoeg bij te zijn. En dit keer vooral met extra aandacht voor de de grondige wetenschappelijke voorbereiding. Bij deze kun je je vergewissen van de schattige rijkdom ... en vooral de kunstzin van textielvaardige voorouders. Afb. Sacramentsvaantje (gebruik: bij de aanbidding van het Allerheiligste sacrament als er een preek wordt gehouden verbergt men de monstrans ermee).
We leerdenwat reliëfgoudbrocaat, goudlaken, neogothiek, art deco, .. en nep is. Onze bewondering steeg nog meer wanneer we zagen hoe de kleine prints in het zilverwerk, jaar en atelier van de smid inhouden: een real DA VINCI-experience in de context van nuttige scholing. Dank ook aan de chauffeur. Afb. Fotograaf fotografeert fotografen.
Devotie: Het woord is bekend, de inhoud wint veld. Onlangs heeft Kard. Danneels nog godsvrucht en devotie op de weegschaal gelegd. Ons is het echter om de erfgoedwaarde te doen. We verheugen ons om de prentjes-zwangere kerkboeken met vele 'santjes'. Vaak aandoenlijk kitcherig, maar altijd getuigend van de zorg waarmee ze werden gekoesterd in het misboek, de schoendoos of in een afgedankte 'portefeuille'. Soms heb je dan de vraag naar een speciale heilige. Antonius omwille van de verloren voorwerpen, Albertus omwille van de kinderziekten en genezing, maar ook patroonheiligen. Zo vonden we onlangs het prentje van de patroonheilige van een van onze medewerkers. foto prentje van de H. Norbertus.
We steken voortdurend onszelf voorbij Verleden jaar moesten we de affiche wijzigen omdat de slogan veranderde. Dit jaar krijgen we nogmaals via de hogere instanties een koerscorrectie. Het is dus niet goed van er snel bij te zijn. Al houden we verder van het devies niet te laat, want dan moet alles te vlug gebeuren. We moeten daarom inderdaad erop wijzen dat de locatie: Onze Lieve Vrouwekerk NIET kan. In heel Poperinge stad wordt dan in alle kerken is er plechtige communie op 26 april. We verhuizen naar de gasthuiskapel. Er is reeds contact genomen met de stedelijke culturele dienst en die is - gelukkig voor ons - we hebben idd. machtige voorsprekers - nog vrij. Als dat niet een prachtige illustratie is van 'uit vriendschap'.. uit gastvrijheid voor de ontheemden, de passanten, de mensen die geen onderdak Afb.: een van de zerken uit de vloer van het Oude Gasthuis.
De webruimte waar we nu over beschikken wordt voortdurend oordeelkundig en elektronisch alsmaar perfecter gespijzigd met nieuwe elementen. De webmaster krijgt er een migraine-kop van. De veldwerkers 'ponzen' voortdurend nieuw materiaal door de poorten van het bastillion. De belegering brengt uiteraard af en toe een precair moment. Dan moeten we weer onze Lieverd aanspreken om wat knelpunten en specifiteiten bij te werken.
Deze inleiding geeft wat weer van de sfeer in onze wandelgangen. We wandelen niet. We nemen geen vakantie... We willen een behoorlijk pakket voor de even pauze inbouwen. Zoals op de website staat: we vegen onze voeten niet aan de details..
We willen het U niet onthouden. We hebben ook al enkele devotieprentjes met relieken op onze erfgoedplanken gelegd. Als je een account maakt op de webruimte, dan kan je de erfgoedcollectie nakijken. Lees daartoe eerst de handleiding. Afb. : voorbeeld van een prentje uit Israël, relieken van het Heilig Land.
Met onze medewerking.
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
