Na bijna tien jaar werking is het inderdaad tijd om te oogsten. En daar willen we iedereen van laten mee genieten. In de loop der jaren hebben we heel wat eruditie opgedaan. We zijn gelukkig in de branche grootgebracht en hebben er toch een pakket academische en permanente vorming op zitten. We willen iedereen laten mee plukken van de vruchten. Na de loopbaan gidsdienstonderricht in de technische scholen ter stede begonnen we aan de depot van devotionalia waar we nu al een tijd mee uitpakken.
We dachten dat de beste manier om andere te laten meedelen aan onze kennis een studiedag zou zijn. Die STUDIEdag die komt er. Op 25 september 2010 wordt in het huis van Vormingplus te Poperinge een gehele dag gewijd aan de volksreligie, volksdevotie en/of bijgeloof..... Het wordt een koorddansen tussen fictie en spirituele realiteit, tussen bijgeloof en bij-geloof.
Programma
9u15-9u30
Koffie en thee;onthaal
10u00
Volksdevotie. Gewijd of vervlogen. Henri
Vandenberghe
11u30
Zoemsessie: Vragen.
Babbel en bezoek tentoonstelling. Info:
Onzen Heertje.
12u00
Middagmaal of vrij
of Proventier.
13u30
Casestudy: Onze Lieve vrouw van Sint Jan.
Respijtkinderen.
We zijn weer volop aan de digitale arbeid geweest. Straks nog eens honderd erfgoedstukken meer online. We zijn verheugd dat we het niet allemaal alleen moeten doen. We hebben onze medewerkers al eens in de bloemetjes gezet. Ze denken mee zoals je in de vorige hot-spot kon zien...
Maar we hebben ook permanente medewerkers. High techn bollebozen. Een tje ervan hebben we beloofd zijn aangezicht niet op de site te zetten..
Maar hij gelijk volgens ons helemaal op 'tintin'.... Hij heeft onze PC geupgraded en straks ook onze website bijwerken... Geloof me ik weet dat het nachtwerk is ....
Ondertussen krijgen we erfgoed na erfgoed binnen. Het wacht op digitalisering, inventarisering en bereikbaar conserveren. We vergeten ook onze hersteldienst niet. De twee onderste stukken zijn totaal gerestaureerd....
Om de drie maand komt ons bestuur samen. Daar worden alle grote projecten grondig gescreend en samen bekeken.
Het was een gezellige doening. Vooral opgewekte gezichten om allerlei redenen. Blije opa's die hun pensioen vullen met de kleinkinderen, feestvierenden en mensen die uit die kiplekkere en walvisfrisse of is het vosfrisse vakantie komen.
De revue is op dergelijke vergaderingen vaak ellenlang twee zesmaandelijkse tentoonstellingen, de erfgoeddag 2011, kwartaalschriften... onze TOPschenker Armand en onze ICT een te laueren hightech bonze.
Vooral de catalogus van d etentoonstelling onGELOOFlijk viel duidelijk in de smaak.
Het was een ongelooflijke ervaring al die stukken terugzien die met de voorzichtigheid van de porseleinenwinkel waren verpakt en voor een half jaar naar de grootstad gingen. Het was zo'n ervaring als wanneer je de kinderen op kamp even gaat bezoeken om te zien hoe ze zich op kamp jeunen. Omnis comparatio claudicat. Iedere vergelijking loopt wel ergens mank. De beveiliging is prima. Als serreplantjes zijn ze verzorgd.De fotografen worden verzocht geen flisten te gebruiken.. Ieder erfgoedstuk heeft zo zijn plaats gekregen en... ze zullen er iets bij leren, naast hun protestants of moslim zusje en broertje. Ze zullen breeddenkend terugkeren. Proficiat aan de ploeg.
We willen hier meteen ons steentje ertoe bijdragen om de tag KORTRIJK toe te voegen aan de blog en onze sympathisanten op onze knieën te smeken en te bidden dat ze de tentoonstelling bezoeken. Het is ongelooflijk vrijblijvend zodat niemand het STOLPSYNDROOM van de Mevrouw van het kabinet moet vrezen. Het is daarbij ONgeloofLIJK VERdraagzaam. Niet te geloven voor ons mensen uit de achterhoek - die met de grootstad te maken hebben - in onze perceptie van minderwaardigheid hadden we iets meer triomfalistisch voorgesteld. Het is ongelooflijk eenvoudig naratief..
Even hadden we identificatieprobleem toen we bij de opening vzn de tentoonstelling in de Sint Maartenskerk channelling en een ZINdering aan de grenzen van het spiritisme meemaakten. Wordt hier nova et vetera nieuwe religie gepropageerd. Ongelooflijk hoe je op die tentoonstelling op de ROOSTER wordt gelegd. Sint Laurentius sta ons bij.
In Poperinge zijn ze voor het ogenblik het stadscentrum grondig paleontologisch aan het screnen.Wie weet als ze in de buurt van de Sint Bertinuskerk komen als ze dan niet op de site rond de Magdalenakappel historische vondsten zullen doen die de religiositeit van de middeleeuwen zullen 'verklappen'.
In elk geval de vondsten worden tentoon gesteld: een blik onder de mark lezen we op de affiche.
Ook de Noorderburen zijn aangesloten op onze vraagbak. We zijn niet altijd onmiddellijk op de hoogte van de precieze gegevens?
Monsieur, Je me permet de vous envoyer ce mail car je
recherche des renseignements sur le couvent des petits oiseaux à Poperinge. Il
paraitrait qu'il y a une histoire sur ce couvent sur le fait que des
religieuses pouvaient soigner par des crèmes de leur fabrication des personnes
atteintes d'ecxémas ou deproblèmes de peau. Serait ce toujours
d'actualité? Si cela est le cas serait il possible d'avoir leurs coordonnées?
en espérant avoir une réponse je vous en remercie d'avance. cordialement.Mme Vanhouck Dupale Maryse
Wie er meer van weet graag enkele concrete details.
De praktijk stopte dat konden we al in de pers bij het overlijden van de laatste zuster die nog maagpoeder distribueerde. Voor zoveel we weten was ze via familie (geneeskundige) op de hoogte van de werkende kracht van haar product.
Iedere derde donderdag komen we in de Trommelaarstraat 15 Poperinge bijeen om te werken. De laatste sessie was bijzonder druk en actief. Devotieprentjes en medailles klasseren vraagt dagen werk. Kerkboeken herbergen een schat aan devotioneel drukwerk.
Het heeft ons bijzonder geplezierd dat de erfgoedploeg van Kortrijk spontaan onze bedrijvigheid en onze zorg om alles alfabetisch te ordenen en specifiek onze penningen te digitaliseren heeft geroemd. Vandaar de euvel moed om er iedere keer weer tegenaan te gaan met een ruime bestuursvertegenwoordiging.
In de digitalisering - dat kun je op onze website nagaan - hebben we onlangs even enkele paasbriefjes ingescand. Het fenomeen is in ons bisdom bekend. Dit gebruik was bedoeld om via de pastoor te worden gecheckt. Daarnaast was het praktisch om te bewijzen dat men zijn kerkelijke katholieke plichten had vervuld. Als men huwde moest men ook kunnen bewijzen dat men zijn Pasen had gehouden. De praktijk van controle door de parochieherder is geleidelijk vervallen. Het gebruik van de paasbriefjes is in Poperinge zeker doorgegaan tot aan het Concilie.
Dank zij Cerafoundation kunnen we nog 850 dagen online blijven. En dat motiveert ons uiteraard sterk om door te gaan. Zoals je in de marge kunt zien hebben de bedoeling onze registratie ook voor francophone mensen toegankelijk te maken.
Af en toe worden we geconsulteerd. Dit was ook het geval met de vraag van Bert Cultuurbeleidscoördinator 2350
Vosselaar. We waren uitermate blij dat de details van de vraag ons beperkten tot Watou. Anderzijds was de vraag voor ons niet van zelf sprekend. Ergens in Watou een Sint Jozef te vinden.
Dit beeld hangt links in de kerk van Watou. Bij de aanvang dachten we de kapelletjes worden dit jaar geïnventariseerd. We komen die wel tegen. Nu bleek het over een groot beeld te gaan.
Dit beeld staat rechts in de kerk van Watou. De info gewaagde ook van een beeld dat in Watou te vinden is maar waar we enkel een foto van kregen met een geretoucheerd of bijgewerkt exemplaar. We zochten en vonden drie beelden van Sint Jozef in en rond de kerk. Een behoorlijke vangst.
En ja, blijkbaar zat het gezochte beeld erbij. Aangenaam zo'n opdrachten.
Het toonmoment van westhoekverbeeldt is voor ons opnieuw een bewijs dat de devotionalia de mensen boeien. De inrichters hadden blijkbaar een hele zolder kunnen leeghalen om de tentoonstelling aan te kleden.
Boeiend. Een leerrijk spel van heiligen en attributen uit de lokale processie figuren. Treesje strooide bloemen, Barbara had haar toren verlaten en een 'gestrafte' engel - neen, geen duivel - maar wellicht een cafébezoek(st)ker stond tegen de muur..... De "pycke" van de "Suisse" stond op het podium.
En.. een heuse volle vitrine-bak lag relikwieën lagen kris-kras te bezichtigen. De vraag of daar inventarisatie over bestond bij de kerkfabriek bleef onbeantwoord. Maar zo te zien zijn de erfgoed fans overtuigd dat niets van deze schatten mogen verloren gaan. Het religieus erfgoed is bij de lokale fans niet in gevaar!e
Gidsenbeurt in de Sint Bertinuskerk te
Poperinge Dinsdag 11 05 2010 om 14u00
De rondgang werd ingericht door VIVA-SVV.
Je leert altijd iets bij. Enkel minder
slimme mensen kunnen er niets bij krijgen.
Vaak zag je deelnemers geboeid staren, 't
zij ten hemel, 't zij naar verdwenen kunstschatten (het pelikaantje bv.). De
media van onze grootouders, houtsnijwerk en de symboliek hielden heel wat
verhalen in. Zo zaten de toehoorders het gehele verhaal te beluisteren van het
brandraam van de geboorte van Christus, stiekem keken ze naar het hoppeveld dat
dan het paradijs met Adam en Eva bleek te zijn
In de twee uren durende tocht ontdekten we
de Poperingse hoppebellen op het houtwerk onder het orgel, de voorstelling van
de paus die de ketters vertrapt (baldakijn) en de deugden 'matigheid' en
'rechtvaardigheid', 'voorzichtigheid' en 'sterkte'. Hoe sterk engelen zijn die
zo'n preekstoel deksel optillen en .. rond de kerk konden we het verhaal van
Ghybe nog eens beluisteren. Wie weet waar we hem volgend jaar moeten zoeken?
Je kon hier op onze blog al enkele s-hots 'percipiëren' rond de voorbereidingen van het Kortrijks project.. Inderdaad de geëigende en professionele ploeg stapte af in de Trommelaarstraat om hun schattenjacht initieel te officialiseren.
Met de wat academische laudatio wilden we onze tevredenheid uiten omtrent de mogelijkheid van aan het project te mogen deelnemen. Noblesse oblige. Als de erfgoedcel van de provinciestad onze bescheiden hut wil betreden en vooral de spontane appreciaties omtrent onze inventarisatie verheugden ons. We zijn dan ook benieuwd hoe het project verder ontwikkelt en we zullen graag het geïnteresseerd publiek informeren.
We bezochten onze collegae van Aan de Schreve die een zeer waardevolle collectie affiches van onder de oorlog '40-'45 exposeerden. In een van hun vitrines vonden w een verwijzing naar onze 'boetiek'.
Soldaten pleegden - een niet zo verregaand cliché - vaak een bidsnoer bij zich te hebben. Dit gebruik blijkt te behoren bij de gebruikelijke voorstellingen.
Ondertussen zijn ze in stad Poperinge dieper aan het graven. Welke devotionele voorwerpen zal men hier boven halen? We houden ons klaar om te registreren.
Waar het hart van vol is loopt de mond van over. We vonden op de rommelmarkt te Poperinge een link naar onze recente tentoonstelling. De verkoper op de markt beweerde dat het beeldje dat we hieronder brengen een plechtige communie geschenk is geweest. Het feit dat er twee kinderen bij de engel staan zou verwijzen naar de tweeling waaraan dit werd gegeven...
Daar hebben we geen verder bewijs van tenzij de woorden van de 'rommel'-verkoper. We kopen niets omdat wie koopt er wel zal voor zorgen. Wij treden 'substituerend' op. In het depot hebben we ook voorwerpen waarvan we niet onmiddellijk begrijpen wat ze met de plechtige communie op zich te maken hadden en die toch naar het getuigenis van de schenker bij deze gelegenheid werden gegeven.
Het jaarlijks feest van de parochie had dit
jaar een facelift en een apart tintje. Meneer pastoor werd zonder dat hij er op
voorbereid was terecht bedacht met een mandje.
Na het uurtje over volksdevotie werd er een
"koekestuute' genuttigd. En dan kwam koster Jean-Marie met Mieke een
unieke opgewekte noot brengen.
We vermelden tevens de binnenpretjes van de
parochianen die de fierheid over "hun" kerk beaamden, de "heilige"
ijver om ze proper te houden, de ontdekking van de apocalyptische, ja hemelse
liturgie die spreekt door de kunst en de symboliek O quam bonum, hoe goed is
het om te beseffen wat we toch nog hebben. Lang leve Onze Lieve Vrouw parochie.
We hebben er graag onze kennis over de volksdevotie
die we terugvinden in wat er in de kerk te vinden is gedeeld.
Het jaarlijks feest van de parochie had dit
jaar een facelift en een apart tintje. Meneer pastoor werd zonder dat hij er op
voorbereid was terecht bedacht met een mandje.
Na het uurtje over volksdevotie werd er een
"koekestuute' genuttigd. En dan kwam koster Jean-Marie met Mieke een
unieke opgewekte noot brengen.
We vermelden tevens de binnenpretjes van de
parochianen die de fierheid over "hun" kerk beaamden, de "heilige"
ijver om ze proper te houden, de ontdekking van de apocalyptische, ja hemelse
liturgie die spreekt door de kunst en de symboliek O quam bonum, hoe goed is
het om te beseffen wat we toch nog hebben. Lang leve Onze Lieve Vrouw parochie.
We hebben er graag onze kennis over de volksdevotie
die we terugvinden in wat er in de kerk te vinden is gedeeld.
Ondertussen staat de werking niet stil. Even een "lijfelijke" bezoeker in de spots. Inderdaad we hebben ook onze virtuele bezoekers op de site. En dat aantal gaat constant omhoog. Maak een account en raadpleeg onze databank: erfgoedcollectie.
Een gids uit het Antwerpse had enkele jaren terug een folder in handen gekregen. Hij was op de folder afgegaan en stapte het toeristisch bureau in Poperinge binnen. Met het kaartje van de toeristische route in stad kwam hij in de buurt. Sorry maar we zijn nog niet als bezoek waardig gecatalogeerd in de stedelijke papieren... De ervaren gids, die wist wat hij wou, zag in de buurt van de Onze Lieve Vrouwekerk, waar hij de plechtige communie prentjes kon bewonderen de Trommelaarstraat en dat was waar de folder naar verwees. We haasten ons objectief door te geven dat we wel op website van stad te vinden zijn - na wat deurtjes te openen...
We plaatsen graag de bezoeker even on line Als Antwerpse gids die met de Onze Lieve Vrouwe tocht in de Signorenstad te maken heeft kon hij onze bezigheid appreciëren. Gegroet.
Voor de fans van religieus erfgoed geven we nog een foto van een voorwerp dat niet tot onze collectie behoort, maar dat we zelf konden fotograferen bij een recent bezoek bij een collega. Inderdaad we genieten evenzeer van het erfgoed dat door andere - gelukkig - bewaard wordt.
Ook in ons depot werken vrijwilligers. Op het Ouderenparlement in Antwerpen 26 april 2010 was het onderwerp naast de vele andere belangrijke items aan bod.
Van Onzen Heertje was er een tussenkomst via de onafhankelijke vertegenwoordiging die we in WOAS hebben. Toevallig kwam de optredende persoon in beeld en stond in De Standaard van 27 april, cf. foto.
We citeren graag de tussenkomst. "Vrijwilligers zijn er bij de ouderen legio. Het lijkt erop dat de jeugd voor het ogenblik via de aanlokkelijke profit-sectoren niet evenzeer gemotiveerd zal zijn in de toekomst de gratis diensten in te vullen. In dat verband pleitte men ook via andere vertegenwoordigers om een bijdrage van het beleid bv. aan de culturele centra. De tussenkomst die via onze vertegenwoordiging benadrukt werd wees erop dat deze subsidiëring op een zo laag mogelijk niveau zou moeten kunnen gemotiveerd, gecontroleerd en aangevraagd worden en niet de hogere platformen - ook nuttig - alleen zou spijzigen. Daar waar professionelen heel wat fondsen verbruiken.
