De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
30-10-2014
Wantoestanden in de PMS-centra (13)
Aflevering 13. Op Ziekenbezoek
In een grijs en stoffig verleden was ik werkzaam als psycholoog in een PMS-centrum, waar Horbert, de psychopaat, het opperhoofd was. Gelukkig was zijn afwijking in de solden gekocht en dus niet besmettelijk... Ik hield van mijn taken en bezocht graag de scholen die mij toegewezen waren. Hoewel een concentratieschool achteraan op mijn verlanglijstje bengelde. Ik genoot van de gesprekken met ouders, met andere hulpverlenende instanties, met leerkrachten en leerlingen, en trachtte me in te leven in ieders probleemsituatie.
Er waren echter onoverbrugbare meningsverschillen met mijn collega's. Ze zagen me als een buitenbeentje. Mijn contacten met hen struikelden over verschillen in opvattingen over migrantenonderwijs, over probleemleerlingen, over de omgang met collega's onderling, over maatschappelijke en politieke problemen, eigenlijk over alles. Nérgens vond ik mezelf terug. Dus gooide ik me met extreme toewijding op mijn werk, en dat was alleen maar mogelijk door het negeren van lastpakken in mijn werkomgeving.
Mijn collega's zagen elkaar graag in een zwakke kwetsbare positie, bij ziekte en tegenspoed, bij ontsporingen en inzinkingen, bij droefenis en pijn. De collega's leden allen aan de merkwaardige tic om ziekenbezoek af te leggen, op bezoek gaan bij de zwakkeling, de mindere, de kwetsbare, daarvan hielden ze. Iedereen die iets mankeerde kon rekenen op een bezoek van collega's, eender waar de zieke zich bevond, thuis, in het ouderlijk huis, op de kraamafdeling, in het ziekenhuis, bij spoedgevallen, op intensive care... een banale verkoudheid, een gebroken duim, een baaldag, premenstruele storingen, een simpele complexe beenbreuk, een geneeslijke of zelfs ongeneeslijke ziekte... De collega's waren er!
Tijdens de diensturen namen ze rustig en uitvoerig de tijd voor hun menslievende plichtplegingen. Ziekenbezoeken afleggen als als een perverse verslaving... En als ze dan later weer achter hun bureau plaatsnamen, uitgerekend nét voor sluitingstijd, noteerden ze in hun dagboek als bezigheid voor die dag : 'Administratie'. Zo heb ik er eentje gekend, een maatschappelijk werkster, die deze 'administratie' wel een half schooljaar volgehouden had...
Met heel veel plezier wil ik nu een artikeltje opdragen aan al diegenen die mij vroeger met klem wilden wijsmaken dat er onder autochtonen evenzeer criminelen zitten, en niet alleen bij allochtonen. Ze noemden me zonder schroom zelfs een racist als ik iets durfde uiten in de stijl van het volgende fragmentje dat ik lichtte uit de blog van Digithalys. Het hele artikel staat te lezen op woensdag 29 oktober, getiteld: Open grenzen, open deuren...
Negen op de tien veroordeelde jongeren die zware feiten hebben gepleegd, hervallen na hun gevangenisstraf. 84 procent is vreemdeling. Dat blijkt uit een onderzoek van de VUB.
De faculteit Criminologie van de VUB onderzocht alle dossiers van uithandengeving van 1999 tot 2001 in vijf arrondissementen. De procedure van uithandengeving wordt alleen gebruikt wanneer een minderjarige zware feiten heeft gepleegd, zodoende hem als een volwassene te kunnen berechten. En wat blijkt? Niet minder dan 84 procent van de jongeren die uit handen worden gegeven, beschikken niet over onze nationaliteit en het merendeel is van niet EU-origine. Wetende dat onder de ‘Belgen’ ook genaturaliseerde buitenlanders zitten, geeft aan dat het reële aandeel zelfs nóg hoger ligt. Marokkaanse jongeren komen volgens het onderzoek proportioneel het vaakst voor.
De geloofwaardigheid van een horoscoop is groter dan die van de verhaaltjes die onze ministers dagelijks vertellen op tv of in kranten. Ook waarzeggers en toekomstvoorspellers zijn betrouwbaarder dan politici. Politici proberen ons te vertellen hoe zij het in hun dromen zagen, maar als het erop aankomt, bakken ze er niets van. Zó ver staan ze van de gewone man en van de realiteit.
Dus, liever dan te luisteren naar wat onze regeringsleiders te vertellen hebben, raadpleegde ik mijn horoscoop. En de koning daarover zwijgen we nog, dat is een spijtige bijkomstigheid die mislukt is en niet past in onze samenleving. Een uitgeschoven vergissing bij de schepping van België. Allah zal er wel weer voor iets tussen gezeten hebben.
Dús, mijn horoscoop zei me dat ik naar iets moet streven dat mijn geest, lichaam en ziel opnieuw in contact moet brengen met de aarde, én... ik mag geen dromen najagen. Maar ze vergaten erbij te zeggen hoé dat moet gebeuren. Ze laten het over aan mijn eigen fantasie denk ik. En daar sta ik dan, niet wetend wat aanvangen met mijn geest, lichaam en ziel. Ik heb alles in handen, maar weet niet waar naartoe of wat ermee te doen. Het is alsof ik daar sta met handenvol geld en niemand wilt me iets verkopen. Als je dan nog bedenkt dat mijn sterrenbeeld Schorpioen is, dan is het mysterie haast compleet. Mijn geest, lichaam en ziel opnieuw in contact brengen met de aarde? Schorpioenen die opnieuw contact met de aarde moeten zoeken? Ik veronderstel dat de horoscopist bedoelde dat ik weer met beide voeten in mijn schoenen moet gaan staan, erin, niet ernaast, maar in de werkelijkheid. Met beide voeten op de grond dus. Nuchter en sober. Helder en wakker. Alert en scherpzinnig. Met volle verstand en volle vernuft. Met alle zintuigen op scherp gesteld. Afgelopen met navelstaren en dagdromen en kniezen... We zullen ons best doen, maar het blijft zoeken naar een speld in de woestijn, naar zandkorrels in een hooiberg...
Vlaams minister van Inburgering Liesbeth Homans (N-VA) streeft naar tien procent Vlaams overheidspersoneel met een migratieachtergrondtegen 2020. Dat besluiten De Morgen en De Standaard uit haar beleidsbrief. Momenteel staat de teller op 3,1 procent. “Een overheid die andere sectoren wil overtuigen om de etnische kloof te dichten, heeft veel meer overredingskracht wanneer ze zelf een sterk doorgedreven diversiteitsbeleid voert”, argumenteert Homans.
Eerst Liesbeth Homans die de 'etnische kloof' wil dichten, en daarna lees ik over de verzuchtingen van Hilde Crevits. Twee vrouwen die zo vroeg op de dag al van alles willen. Ik denk dat die twee eens serieus met elkaar moeten babbelen.
Vlaams onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) eist dat leerlingen na hun middelbaar beter Engels, Frans en Duits moeten spreken. De eindtermen voor de taalvakken worden strenger, talenkennis moet beter, en taalexamens worden strenger. Ook zullen scholen op hun verantwoordelijkheid gewezen worden om de taalkennis van hun leerlingen bij te schaven. Voor een goede taalbasis zullen in het lager onderwijs taalinitiaties Engels, Frans en Duits voorzien worden.
Engels, Frans en Duits dus. Nederlands niet? Het lijkt er op dat Crevits de leerlingen internationaal en Europees mondiger wil maken. Maar hoe moet dat dan met scholieren die na hun middelbaar zich in het Nederlands niet eens fatsoenlijk kunnen uitdrukken? En die zouden dan volgens Homans een overheidsambt moeten gaan uitoefenen? Een functie die een correct taalgebruik vereist?
Op tv zag ik een Marokkaanse trambestuurder in opleiding - Mouhcine Roudah - die zich wel verstaanbaar kon maken, maar aan zijn uitspraak haperde er toch wat. Zo ook bij alle allochtone schoolverlaters die de finesses van de Nederlandse taal niet aanvoelen, en nooit zùllen aanvoelen: woordenschat, zinsbouw, articulatie en vooral spraakkunst lieten te wensen over, zo heb ik het vroeger ervaren in de middelbare concentratiescholen. Het klonk soms zò abominabel dat ik dacht: "Dat komt nooit meer goed. Hier geboren en tòch nog een 'spraakgebrek'. Ach ja, de thuistaal! Hun hele jonge leven lang hoorden ze thuis en op straat niets anders dan de moedertaal uit hun verre thuisland. Iedereen dacht toen: laat de school met haar kostbare taalprojecten alle taalproblemen oplossen bij die bruintjes...
Gisteren betoogden moslims in Brussel tegen islamfobie (betogen tegen een 'fobie'?!).
Waarom is er nu geen tegenbetoging gehouden? Een tegenbetoging om te protesteren tegen de islamgeobsedeerden die met een ongelooflijke opdringerigheid hun gedachtegoed willen opdringen, aan ons, aan een nieuwe maatschappij waarin ze binnengedrongen zijn, waar ze als gasten verblijven, en hun thuislanden, hun moslimlanden, achtergelaten hebben. Om dan in een niet-moslimland hoog van de toren te komen blazen en verontwaardigd te reageren op begrijpelijk verzet. De heftigheid waarmee ze zich afzetten tegen islamfobie, heeft zélf iets fobisch, de angst om niet aanvaard te word te worden, een sociale fobie! Zo zou in een tegenbetoging met gelijke wapens gestreden kunnen worden... Waarom hielden we geen tegenbetoging? Gebrek aan geldingsdrang?
"Ik was hier eerst, en de vreemde rest is er allemaal ná mij gekomen!". Dat waren de krachtige woorden van Jef, eigenaar van de Watermolen, toen hij begon te vertellen over zijn restaurant, dat als een buitenaardse oase midden in de beruchte wijk Meulenberg pronkte.
In de Houthalense migrantenwijk Meulenberg zijn de meeste inwoners van vreemde origine en werkloos. Het straatbeeld wordt er ontsierd door waggelganzen en borstelsnorren, die op weg zijn naar een Turkse groentewinkel of een Turks café, of zomaar wat ronddrentelen. Hier en daar maakt een Italiaanse winkel er een kleurrijk geheel van, de finishing touch van de verloedering van een wijk. Meulenberg met zijn twijfelachtige reputatie, is nog nét geen no-go zone, maar het scheelt niet veel... Lieve maakt toch liever een omweg dan door de wijk te rijden.
De Watermolen kent als gebouw een lange geschiedenis als molen, toen er nog Vlamingen woonden. 28 jaar geleden maakte Jef er een uniek restaurant van. Het interieur was een wirwarrige mix van allerlei stijlen, designs en versierseltjes. De inboorlingen die toen nog in Meulenberg woonden, hunkerden naar eigenheid en herkenbare dingen en kwamen dan cocoonen in het restaurant van Jef, waar het overliep van gezelligheid, rust en sfeer. Het gaf de mensen geestelijk houvast, het was als een ankerplaats voor autochtonen die vol heimwee op zoek waren naar hoe het vroeger was, naar vertrouwdheid... In Meulenberg was een bezoekje aan de Watermolen een ware verademing, te midden van de jungle daarbuiten!
Eérst was er de Watermolen, en dáárna de minderwaardige buurt. "Ik was hier eerst, en de vreemde rest is er allemaal ná mij gekomen!", zo zei Jef heel trots. Het restaurant was als een stille getuige van een wegkwijnende Vlaamse gemeenschap...
En nu, nu is er alleen nog maar Meulenberg... Jef is gestopt met zijn restaurant, met zijn 'Genaderse Watermolen'...
Nederlandstalig onderwijs in Brussel krijgt 10 miljoen
Op geregelde tijdstippen vernemen we iets over gigantische geldsommen die doorgesluisd worden naar Onderwijs. Voor scholenbouw. Recent werd er weer eens gewerkt aan 'capaciteitsuitbreiding' toen het VGC (College Vlaamse Gemeenschapscommissie), met als voorzitter Guy Vanhengel, besliste om 10 miljoen euro in te zetten voor capaciteitsuitbreiding van het Nederlandstalig onderwijs in Brussel, daar waar de druk op het Nederlandstalig onderwijs het grootst is, zegt hij... Financieringsoperatie noemen ze dat.
Daarnaast gingen er nog eens 5 miljoen euro capaciteitsmiddelen naar basisscholen van het gemeenschapsonderwijs eerder dit jaar. En de volgende 5 jaar gaat het VGC nog méér investeren in het Nederlandstalig onderwijs, om de onderwijskwaliteit te versterken en om aan capaciteitsuitbreiding te werken. "Besturen is vooruitdenken", zegt Vanhengel. "Daarom pompen we de komende jaren nog meer middelen in het basisonderwijs én in het secundair onderwijs".
Begin 2013 trok de Vlaamse regering ook nog eens 46 (!) miljoen euro uit voor scholenbouw, waarvan een kwart naar de Brusselse rand ging. En tegen 2020 hebben de Antwerpse scholen 1 miljard (!) nodig... Wat nog allemaal? En zo gaat dat maar door en zal dat altijd doorgaan. Miljoenen zullen niet meer volstaan, er zal met miljàrden gerekend moeten worden.
Dweilen met open kraan
Eigenlijkis er geen capaciteitsprobleem, er zijn genoeg scholen, er is plaats voor iedereen. Maar er zijn teveel kinderen, scholiertjes blijven uit de hemel vallen, zoals sneeuwvlokjes en regendruppeltjes zich op hun weg naar de aarde vanzelf vermenigvuldigen. Een niet te stuiten bevolkingsaangroei is er aan de gang, de explosie moet nog komen, ze is zich nog maar aan het opwarmen. Het wordt een zwarte tunnel zonder einde als die moslims zich in bed niet wat leren intomen van zodra hoofddoeken en andere gewaden uitgezwierd zijn. Ik vind dat die ontembare voortplantingsdrang belast moet worden. Voor elke nieuwe telg moet er een overlastboete komen, een GAS-boete. Ze zijn onmiskenbaar een overlast, kijk maar naar alle miljoenen die ze opeisen.
Als de Vlaamse regering eindeloos en met het geduld van een slaapwandelende slak, miljoenen en miljarden zal blijven lozen naar scholenbouw, dan zal er toch òòit een einde moeten komen aan de bron? Of is dat een onsterfelijke bodemloze geldput? Waaruit naar believen fortuinen gegraaid kunnen worden, telkens er een piek komt komt in de wildgroei van gezinsuitbreidingen?
Elk kind heeft recht op onderwijs? Dat kunnen we toch niet blijven herhalen? Ons land zal ooit ontploffen en alle scholen uit hun voegen barsten. Steden zullen gaan uitpuilen van de scholen, om elke straathoek eentje, en tegen 2050 zal dat nog niet genoeg zijn, zegt mijn glazen bol... Bouw 1 school, dan zijn er morgen 2 tekort, maak 1.000 plaatsen bij, dan zijn er morgen 2.000 tekort... Waar eindigt dit?!...
Prinses Kate is zwanger. In april verwacht ze haar tweede kindje.
Een Bizarre Droom
Kate Middleton en prins William hebben zich bekeerd tot de islam. Zij zijn nu twee moslims geworden. Kate is zwanger en ze verwacht een tweeling. De eerstgeborene zal geslachtofferd moeten worden om Allah te behagen. De bevolking betreurt het offer dat het prinselijk koppel zal moeten brengen, maar ze respecteren de wil van Allah.
Dat was mijn bizarre droom van vorige nacht. Ik ga niet over tot een analyse van deze absurde droom, want er is geen verklaring voor. Of ik vind er geen.
Mijn opgewonden hersenen blijven de hele nacht actief en leveren heel wat droomarbeid. Mijn ijverige geest sorteert, herschikt en hervormt de herinneringen en indrukken van de voorbije dag. Als ik overdag iets zie of hoor zonder erbij na te denken, of zonder het goed tot me te laten doordringen, dan worden al die gegevens in mijn dromen netjes verwerkt. Gelukkig voor Kate en William hebben dromen geen enkele toekomstvoorspellende waarde!
Er was vanochtend chaos op de luchthaven van Zaventem. Vertrekkende passagiers werden door de politie extra lang gecontroleerd om spijbelaars te kunnen betrappen. "Uit protest tegen de verhoging van de pensioenleeftijd van 58 naar 62 jaar zullen we niet staken, maar ons werk net dubbel zo grondig doen", zegt een vakbondsbron.
Scholieren die zonder wettige reden of doktersbriefje wegblijven van school op de laatste schooldag voor de herfstvakantie werden vanochtend geviseerd door de politie. 'Luxeverzuim'! Uitgevonden om de Vlaming te kunnen pakken. Typisch iets voor de Vlaming, eigen volk aanvallen, terwijl allochtoon verzuim royaal verspreid is over het hele schooljaar! En daarom moeilijker te controleren. ALS men dat al wil controleren.
'Luxeverzuim'. Ik zal het nòg eens vertellen.
Vroeger, toen er nog geen concentratiescholen bestonden, zag men migrantenleerlingen als curiositeiten die anders moesten aangepakt worden dan onze Vlaamse leerlingen. Ik heb het nu over de jaren 70, 80 en 90 van de vorige eeuw. Geen haan kraaide ernaar als die migrantjes samen met de hele familie einde juni richting Turkije of Marokko vertrokken. Om dan in de loop van september rustig terug te keren vanuit hun verre thuisland naar onze Vlaamse scholen... Er was zelfs eens een politicus die deze allochtone onwettige afwezigheden wilde legaliseren! Er waren ook de islamitische feestdagen waarop allochtone leerlingen niet op school verschenen.
Nu onze eigen kinderen beginnen te spijbelen, komt er een hele heisa op gang. Zo zitten de Vlamingen ineen: elkaar aanvallen en viseren... De allochtone gemeenschap lacht in haar vuistje.
Vroeger heb ik nooit gehoord van het woord 'luxeverzuim'. Wél van allochtoon verzuim.
Het allochtoon verzuim dat doorheen de jaren ingeburgerd raakte en vanzelfsprekend geworden was, ontsnapte aan de mogelijke sanctie van het intrekken van kindergeld. Daarover mocht zelfs niet gesproken worden, over het allochtone kindergeld, dat was taboe. Het was de tijd dat we allemaal vreesden om als racistisch bestempeld te worden. Wat zijn we ermee opgeschoten met onze eerbied, onderdanigheid, inschikkelijkheid en toegeeflijkheid ten aanzien van de allochtone gemeenschap?!
Het is nu al bijna twee jaar geleden dat in 13 Vlaamse steden 'Werkinlevingsprojecten' gestart werden om jongeren-zonder-diploma voeling te laten krijgen met de arbeidsmarkt. Dat gebeurde toen Philippe Muyters (N-VA) minister van Werk was. Heeft er iemand nog iets gehoord over die projecten of over die 'voeling'? Wie waren de deelnemers? En wat hebben ze ermee bereikt? Hoe verliep de 'inleving'?... Logische vragen na zo'n grootse aankondiging van 'Werkinleving' ter bestrijding van de jeugdwerkloosheid. Er moét iets uit de bus gekomen zijn want de jongeren-zonder-diploma waren verplicht om deel te nemen aan het project.
Werkinlevingsprojecten waren individuele begeleidingsplannen aangepast aan de werkzoekende. Een individuele begeleiding naar een job! Wat een droom!... Opleidingen, trainingen en stages poogden jongeren-zonder-diploma aan een baan of aan een kwalificatie helpen... En dan vraag ik me af: iemand die zo luxueus aan een baan geholpen wordt, hoe kan die in hemelsnaam nog zelfstandig iets uitvoeren?!
Nu zal ik eens trachten uit te leggen waarom het project de verkeerde doelgroep aanpakte. Het zou rendabeler geweest zijn om gemotiveerde jongeren-MET-diploma individueel te begeleiden naar een baan, die zijn vatbaarder voor hulp en steun, en zo zou de arbeidsmarkt veel beter ingevuld kunnen worden.
'Inleven in werk'?! Jongeren-zonder-diploma die zich in gedachten verplaatsen in een werksituatie? Klinkt onwaarschijnlijk, omdat 'inleven in studeren' ook niets voorstelde. Het nieuwe project lijkt me niet besteed aan jongeren die met hun pet gooiden naar de leerstof en naar prestaties tijdens hun schoolloopbaan. Zij verdienen het niet om bijstand te krijgen bij het zoeken naar een baan of naar een kwalificatie. Een jongere die niet zelfstandig in staat is om een diploma te behalen, of niet zelfstandig een baan kan zoeken, zal een onbetrouwbare werkkracht worden. Werkgevers zijn gewaarschuwd!
Vroeger op school werden de zwaksten van de klas het meest begeleid, terwijl briljante leerlingen aan hun lot overgelaten werden. Extra aandacht voor slimmeriken en gemotiveerden is echter zeer dankbaar werk, resultaten gegarandeerd. ZIJ, de bovenlaag, halen profijt uit extra begeleiding. De onderlaag blijft de onderlaag waarop iedere vorm van begeleiding afschampt. Losers blijven losers. Slechts een kleine minderheid wordt beter van een ruggensteuntje van buitenaf.
Nog over vroeger op school. Jongeren-zonder-diploma waren vaak schoolverlaters die het niet zo nauw namen met studeren en presteren. Allochtone leerlingen werden ook nog eens gehinderd door taalachterstand en gebrek aan taakgerichtheid. Als ze dan op hun achttiende ergens in het vierde of vijfde beroepsjaar belandden, beraadde de deliberatie zich over elk van hen. Voor de hopeloze gevallen werd er een weg uitgestippeld naar het stempellokaal. Trouwens, een diploma secundair onderwijs was het laatste en het minste van hun betrachtingen... Toén al had ik de indruk dat 'een diploma' vreemd is aan de leefwereld en aan de cultuur van de allochtone leerling...
Binnen de schoolmuren en achter de schoolpoorten kunnen vurige passies oplaaien, aangestoken door ontembare hormonen en zinnelijke lusten die onderhuids rommelen en zich een uitweg zoeken, om dan in alle hevigheid te exploderen.
Lieve had een fijne neus voor ontluikende verliefdheden en wilde hartstochten in de schoolse wandelgangen. Zo ontdekte ze op een mooie dag een geheime relatie tussen de schoolarts en zijn verpleegstertje. Die twee lagen in alle innige intimiteit ineen verstrengeld op de onderzoekstafel van het dokterscabinet. Als twee dartelende duifjes die elkaar aan het minnekozen waren. Het was een sensueel tafereeltje van intense omhelzing, immens gekreun en diepe penetratie. Lieve was getuige van pure dierlijke orgasmen en extasen.
Dit erotisch tafereeltje streelde al mijn zintuigen, fijn om dit mee te maken, maar daarna wel zedig en discreet de andere kant opkijken en veilig opbergen bij de andere relikwieën in mijn geheugen... Voyeuristische trekjes? Nee hoor. Het is ook niet zo dat Lieve met een vergrootglas door de gangen van het schoolgebouw loopt, of zich verdekt opstelt, op zoek naar losgeslagen driften, naar sensatie, naar erotiek, neen, verliefde mensen stralen spontaan een chemistry uit, een geur en een aroma, en die mix verraadt onmiskenbaar hun geheime wensen en verboden dromen...
Aan directeur Mosselmans, directrice Prutsmans, directeur 't Kabouterke, directeur Blauwbaard, directeur Wijsneus, directeur Snullemans, directrice An Serpent, en nog enkele andere directeurs waarvoor ik geen schuilnaam kan bedenken :
WAAROM volgden moslimleerlingen op woensdagnamiddag koranlessen in plaats van hun huiswerk te maken?
WAAROM mochten moslimleerlingen op donderdagochtend zonder huiswerk naar school komen?
WAAROM kreeg de islamleraar zoveel privileges en faciliteiten? En niet alleen tijdens de Ramadan!
WAAROM mochten een Marokkaantje en een negertje vooraan in de rij dansen op de speelplaats? Terwijl Vlaamse kleutertjes achteraan huppelden!
WAAROM waren moslimleerlingen na de islamles zo uitbundig en onhandelbaar? Wat vertelde de islamleraar hen tijdens de islamles?
WAAROM werden de lesplannen van de islamleraar niet grondig gecontroleerd?
WAAROM wisten wij zo weinig over de lesinhoud van de islamleraar?
WAAROM mochten allochtone leerlingen in september later aankomen in school, na hun vakantie in het thuisland?
WAAROM stelde u een islamleraar aan die niet beschikte over de vereiste diploma's, directeur Mosselmans?
WAAROM werden logopedisten ingeschakeld om taalachterstand bij allochtone leerlingen weg te werken?
WAAROM moesten IQ-cijfers vervalst worden voor allochtoontjes? Om taallessen terugbetaald te krijgen van de ziekenkas! Nietwaar An Serpent?
WAAROM kreeg de taakleraar enkel en uitsluitend allochtone leerlingen toegewezen om bij te werken, ten koste van Vlaamse leerlingen? Zo zit dat, Kabouterke en An Serpent.
WAAROM mochten allochtone leerlingen meer spijbelen dan Vlaamse leerlingen?
WAAROM mochten moslimleerlingen zomaar thuisblijven tijdens sukerfeest/offerfeest/ander evenement?
WAAROM werden deze afwezigheden niet genoteerd als onwettig?
WAAROM werden misstapjes bij allochtone leerlingen minder zwaar gesanctioneerd dan bij Vlaamse leerlingen?
WAAROM waren laatstejaars zo weinig geïnteresseerd in studie- en beroepsmogelijkheden na het secundair onderwijs, directeur Blauwbaard?
WAAROM mochten moslimmeisjes deelnemen aan de turnles met hoofddoek en lange kleding? Om te verongelukken?
WAAROM werden moslimmeisjes naar andere scholen verwezen, waar wél een hoofddoek toegelaten was, directeur F.?
WAAROM mochten die meisjes even later tóch een hoofddoek dragen in uw school? Vakantie in Turkije cadeau gekregen?
WAAROM werden geldverslindende projecten in uw scholen met vlag en wimpel onthaald? Parels voor de zwijnen! Nietwaar Blauwbaard, Kabouterke en An Serpent?
WAAROM kregen moslimmeisjes toestemming om een heel schooljaar lang niet te hoeven deelnemen aan turn- en zwemlessen? Een heel schooljaar lang?! Niet 1 Vlaamse leerling heeft ooit zulke vrijstelling gekregen.
WAAROM kregen huisartsen carte blanche om al die vrijstellingen uit te delen?
WAAROMkwamen er altijd zo weinig allochtone ouders naar uw ouderavonden?
WAAROM hebben jullie het allemaal verprutst in een tijd dat allochtonen nog kneedbaar en te manipuleren waren? Nu is het te laat!
Belang van Limburg: Er zullen heel wat meer mensen tot hun 67ste moeten werken dan de regering doet uitschijnen. “Zestig procent van de vrouwen en tien procent van de mannen zal tot 67 jaar aan het werk moeten blijven”, zegt PVDA-er Kim De Witte. Vanaf nu kan alleen wie een loopbaan van 42 jaar kan voorleggen, met vervroegd pensioen. Drie op de vier vrouwen en één op de vier mannen komen immers niet aan een loopbaan van 42 jaar. Zij zullen verplicht zijn om langer te werken dan de vervroegde pensioenleeftijd van 63 jaar. Volgens de cijfers van Kim De Witte zijn vooral vrouwen de dupe van de pensioenmaatregelen.
... Ze willen echt niet meer dat we van ons pensioen nog kunnen genieten. Ze willen geen pensioenen meer uitbetalen. Weg met de gepensioneerden! Leve de Vlaming die werkt om onze andersgekleurde medemensen in leven te houden! Vluchtelingen, illegalen, asielzoekers, ontdekkingsreizigers, plaktoeristen, en ander parasiterend onkruid en klaplopende insecten, ze moeten allemaal onderhouden en in stand gehouden worden. Ook werkloze jongeren moeten verzorgd worden, die was ik bijna vergeten... En daarom moet de gewone Vlaming tot aan zijn levenseinde ten dienste staan van de totaal ontregelde maatschappij.
Deze agressieve slogan was vroeger de slagzin van een campagne tegen aids, een voorlichtingssessie die in de scholen bedoeld was om leerlingen te wijzen op de gevaren van onveilig vrijen. Alsof leerlingen in hun vrije tijd alleen maar met seks bezig zijn. Of in de klas alleen maar dromen van seks. De hele campagne vond ik een aanzetten tot experimenteren met elkaar, aanzetten tot nieuwsgierigheid naar de andere sekse. De campagne deed meer vragen rijzen dan vragen beantwoorden. Ook romantiek en erotiek werden niét besproken in de campagne, enkel pure fysieke seks. Pure fysieke seks!
In de jaren 70, 80 en 90 dwaalde er een kwaadaardig spook rond in de PMS-centra en in de scholen. Verpleegster L.D., nog met haar geest bij de flowerpower-toestanden, haar gedachten bij vrije seks en ongeremde contacten waarbij alles kon en alles mocht, op z'n links dus... deelde pamfletten uit aan leerlingen van haast alle leeftijden. In haar ijver vergat ze dat er ook kleintjes bij waren die niet wisten wát ze wáárop moesten zetten. Kleutertjes dachten misschien aan een grappig hoedje voor op hun koppeke.
Tegen de muren van de kleedkamers in de scholen hingen affiches die de leerlingen aanzetten tot het 'opzetten' van dat plastic gevalletje om veilig 'de liefde te bedrijven'. De afbeelding was op het randje van pornografie, zeker als je bedenkt dat er ook kleintjes zich moesten omkleden in de kleedkamers met de walgelijke posters. Graffiti leek me toen veel leuker op de muur dan de dubbelzinnige foto's van condooms. Eigenaardig dat de schoolarts niet ingreep, niets ondernam, of hij had de vieze prentjes misschien nog eens niet in de gaten, gehaast als schoolartsen altijd waren. Verpleegster L.D. was er zo obsessief mee bezig, alsof ze in haar jeugd iets essentieels misgelopen had, tekort gedaan werd, misschien wel mishandeld werd, of erger nog: zélf onveilig gevreeën had. Haar hobby's waren roddelen en lasteren, maar haar échte specialiteit was: collega's tegen elkaar opzetten en op hun gemoed inwerken. Zoals in de film waarin mensen ongenadig door het slijk gehaald worden, kende ze alle kneepjes van de vertelkunst: knipogen, hand naast mond, fluisteren, zw zw zw... Voor de lol rakelde ze kwalijke gebeurtenissen uit iemands verleden op, waarbij haar fantasie er een pikant sausje overheen goot. Haar wilde verhalen genoten bijval bij naïeve luisteraars die niet beseften dat zij morgen ook aan de beurt zouden kunnen komen. In het verleden hebben haar gevaarlijke manipulaties tot droevige drama's geleid. Haar verwoestingen bleven ongestraft, en velen geloofden in haar vertellingen. De macht van de roddel!!!
VAG (Vereniging voor adoptiekind en gezin) pleit voor een gelijkschakeling van het adoptieverlof aan het moederschapsverlof. De huidige wetgeving voorziet dat een adoptieouder voor een adoptiekind tussen 0 en 3 jaar slechts recht heeft op 6 weken adoptieverlof/hechtingsverlof. Vanaf 4 jaar is dit maar 4 weken en vanaf 8 jaar is er geen adoptieverlof meer voorzien. Totaal onlogisch, zegt VAG, want ieder adoptiekind heeft net als een biologisch kind recht op een hechtingsperiode. Het rugzakje dat een adoptiekind met zich meebrengt maakt het niet gemakkelijk voor zowel het kind als de adoptieouders. Naarmate het kind op oudere leeftijd toekomt, wat tegenwoordig meer de realiteit is dan vroeger, is er ook meer tijd nodig om te wennen en zich te hechten aan zijn nieuwe ouders en omgeving. Daarom wil VAG ijveren voor een gelijkschakeling van het adoptieverlof (6w/4w) aan het moederschapsverlof (15w) voor alle adoptiekinderen, ongeacht hun leeftijd bij aankomst. (Mijn gedacht: het 'rugzakje' van een adoptiekind maakt elke hechtingsperiode onmogelijk!)
Adoptieverlof = Zwangerschapsverlof? Daar zitten werkgevers nu echt op te wachten.
De bodemloosheid van een adoptiekind, een verhaaltje over een adoptiekind. Om ouders met adoptieplannen te ontnuchteren.
Cindy vertelde tegen de juf dat haar mama een derdewereldkindje ging adopteren, en dat ze binnenkort dus een nieuw broertje zou krijgen... "Oei, als dat maar goed afloopt!", dacht ik.
De 8-jarige Sito werd hartelijk verwelkomd in zijn nieuwe gezin. Cindy was verrukt over haar nieuwe speelmaatje, en mama was zo trots dat ze overal met Sito ging pronken, bij familie, buren en kennissen, alsof ze een of andere prijs gewonnen had.
Even later kwamen Cindy's ouders op school met ongelooflijke verhalen. Ze waren ten einde raad, wanhopig zochten ze naar oplossingen voor Sito. Aanvankelijk was Sito nog handelbaar, hoewel er toen al tekenen aan de wand waren: driftbuien, leugens, vernielzucht, pesterijen... Maar het ging van kwaad naar erger. De puberteit van Sito was een gruwelijke hel voor zijn adoptiefouders. Sito speelde het klaar om verzinsels over mishandeling en verwaarlozing rond te strooien, in de buurt, in zijn school. Zijn beschuldigingen klonken levensecht, en dat betekende voor de ouders politieverhoringen en zelfs nu en dan enkele dagen cel. Familie en buren hadden hen ook al de rug gekeerd. Tóch bleven de adoptiefouders sullig geloven in de goedheid van Sito, en offerden hun eigen welzijn en dat van hun dochtertje Cindy op voor een waardeloze nietsnut Cito die geen enkel lichtpuntje aan de einder liet zien.
Het gezin dat Sito liefdevol wilde opvangen, ging zelf tenonder aan naïeve menslievendheid. En Sito deed niets liever dan een gezin vernietigen, het gezin dat hart en huis wagenwijd voor hem openstelde.
Hulpverleners en adoptiespecialisten veegden de problemen onder de mat, ze zeiden sussend dat alle vijandigheid er wel zou uitgroeien bij Sito, als ie maar genoeg liefde en aandacht zou krijgen, en meer van die lulzever.
Het was uiteindelijk een kordate huisarts die de naïeve ouders ongenadig wees op 'de bodemloosheid van een adoptiekind', en hen wist te overtuigen van een plaatsing van Sito in een instelling. 'Bodemloos' zo zei de arts, dus 'zonder fundamenten', 'zonder onderlaag', 'onvoorspelbaar', 'ondoorgrondelijk'...
Het leven van een geadopteerde uit een onbekende baarmoeder, en als baby zonder voorgeschiedenis, blijft altijd een mysterie voor toekomstige ouders!
Meulenberg is toch geen porseleinwinkeltje?! Waarom kan de politie daar niet op dezelfde manier optreden als bij de mijnstaking in Zwartberg in 1966? Toen vielen rijkswachters eigen mensen aan, ze klopten er graag op los, deelden overal klappen uit en maakten zelfs twee doden. Eigen volk aftroeven, eigen mensen toetakelen en zelfs doodschieten, dàt gebeurde toen... Waarom kunnen ze dat nu niet in Meulenberg doen bij de allochtone bevolking?
Meulenberg als probleemwijk bestaat al enkele generaties lang. En elke allochtone opstand wordt aangegrepen om te zeggen dat het slechts een eenmalig incident is en dat politie alles onder controle heeft. Net als een plaat die blijft haperen in de groeven. De problematische wijk lijkt wel iets met erfelijkheid te maken. Van vader op zoon wordt ontsporingsgedrag doorgegeven. Ook is het alsof politie en burgemeester (sp.a) de situatie in stand willen houden. Ze moeten maar eens een voorbeeld nemen aan de agressieve acties tegen de mijnwerkers van Zwartberg, tegen onze eigen mensen nog wel.
Deze bedenkingen maakte ik naar aanleiding van een massale controleactie eergisteren in de wijk Meulenberg, toen grote hoeveelheden drugs gevonden werden. De actie kaderde in de strijd tegen de drugsoverlast in de buurt. Het pleintje tussen 2 cafés staat bekend als een plek waar drugs gedeald worden. Liefst 130 agenten waren er om 11 verdachten op te pakken. Ploegen stonden ook verspreid rond Meulenberg, extra manschappen werden achter de hand gehouden, en ook een waterkanon stond klaar. EN er was bijstand van andere zones en van de federale politie... "Machtsontplooiing" noemen ze dat... Als er nu eens iedere dag zo'n 'macht ontplooid' werd, eens zien hoe vlug alle rotte appels, alle ongedierte, alle criminaliteit zal verdwijnen. Ze kunnen er een serene gemeenschap van maken, maar dat willen ze daar blijkbaar niet. Uit schrik voor de machtige allochtone gemeenschap, die veel meer macht kan ontplooien dan de autochtone ordehandhavers...
Schooljaren 1993-1994-1995. De eerste schetsen van het verval van het lyceum werden gemaakt door directrice Prutsmans, dat mens bij wie je haar hersenen kon horen rammelen wanneer ze haar hoofd bewoog. Zij hield zich geobsedeerd bezig met allerlei randgevallen, met alles wat zich buiten de rails van het schoolleven bewoog: spijbelaars, slachtoffers van problematische gezinnen, incestgevallen, psychisch gestoorde leerlingen, en allochtonen uiteraard... Leiding geven aan een volwaardige middenschool, daartoe was ze echt niet bekwaam.
Dan was er ook nog directeur Griezelmans, die euforisch en verblind raakte door de 9 uren extra lesuren geschonken door minister Vandenbossche. Deze extra uren stuurde Griezelmans integraal naar een bosje Turkse leerlingen dat vers aangeland kwam vanuit Turkije. Vlaamse leerlingen konden fluiten naar hun extra uren.
Toen kwam directeur Wijsneus als opvolger van Prutsmans. Die man bakte er ook niet veel van omdat hij voortdurend twijfelde: wél een hoofddoek of niet voor die moslimmeisjes?...Natuurlijk kregen die moslimmeisjes hun zin.
En tenslotte, als kroon op het vernietigingswerk van het lyceum, was er vrouwenversierder Blauwbaard die niet van zijn leraresjes kon afblijven, en zijn seksuele vaardigheden demonstreerde, behalve thuis bij zijn eigen trouwboekje.
Alle directies samen waren links georiënteerd, zo links als links en slinks maar kan zijn, ze zagen er felrood gekleurd uit en dweepten met alles wat vreemd was aan een gewoon schoolgebeuren.
Het lyceum, ooit een prestigieuze kwaliteitsschool, bestaat nu niet meer...Verwonderlijk?!
