Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
11-09-2006
*Niemands Meester -Niemands Knecht ,Leve Mij: van Brigitte Raskin
Johan Anthierens
Niemands meester, niemands knecht Leve mij-Autobiografische teksten bezorgd door BRIGITTE RASKIN in samenwerking met Karel Anthierens
paperback 15 x 23 cm 720 paginas ISBN 90 5018 735 8 verschenen i.s.m. Uitgeverij :Van Halewyck-Leuven
***
Johan Anthierens (1937-2000) is een journalistiek en literair fenomeen met een lange, gevarieerde en indrukwekkende staat van dienst. Niemands meester, niemands knecht is een bloemlezing uit zijn even indrukwekkende maar hopeloos verspreide nalatenschap. Johan Anthierens was berucht en beroemd om zijn scherpe pen, zijn vranke en vrije uitspraken. In zijn eigen stijl schopte Anthierens tegen alle heilige huisjes: de monarchie, de Kerk, het Vlaams-nationalisme, het gezag enz. Uit de verschillende honderden artikelen, reportages, interviews, columns en kronieken die Johan Anthierens van 1959 tot 1999 voor tientallen Vlaamse en Nederlandse dag-, week- en maandbladen schreef, maakte Brigitte Raskin, in samenspraak met Karel Anthierens, een selectie van de beste en belangrijkste teksten, ongepubliceerde brieven en schetsen. Met dit groots opgezette project willen de samenstellers van Niemands meester, niemands knecht het monument oprichten dat Johan Anthierens verdient. Dit boek laat de lezer kennismaken met de uitzonderlijke schrijver die Anthierens was, bij momenten groots of grappig, scherp of spichtig, maar altijd literair, origineel, onafhankelijk en eerlijk.
Johan Anthierens- (1937-2000)
Hij was een Vlaams journalist, publicist, satiricus,schrijver en 'dwarsdrijver'.geboren in Machelen. Als jongste van vijf broers en zeven zussen wordt Johan verwend. Hij verdoet zijn tijd met 'ventjes tekenen' en brengt er ook op de afdeling Sierkunsten van Sint-Lucas niet veel van terecht. Johan dweept met Pablo Picasso en droomt van een bohémienleven. Gelukkig is er Jef Anthierens, zijn twaalf jaar oudere broer die al carrière maakt in de pers. Hij smokkelt Johan binnen in de journalistiek.Door Jef krijgt Johan ook smaak in het Franse chanson De teksten van de anarchistische Leo Ferré, Georges Brassens en Jacques Brel laten hem niet meer los. De BRT-radio geeft hem de mogelijkheid om in de 'Charme van het chanson' die Franse chansonniers in Vlaanderen te introduceren, later volgen de Vlaamse en de Nederlandse kleinkunst Anthierens gaat ook zelf radioprogramma's presenteren. Hij publiceerde enkele bevlogen boeken over zijn idolen Willem Elsschot en Jacques Brel, maar was vooral bekend als de man die in radio- en tv-programma's en in columns en essays trachtte de mensen een geweten te schoppen. Ook de koloniale inmenging in Congo en het verzet van het Congolese volk droeg zijn bijzondere belangstelling weg. In de jaren zeventig maakte hij furore in het weekblad Knack met zijn kroniek Ooggetuige. Hij was ook een tijdlang een controversiële televisievedette, richtte een eigen satirisch weekblad (De Zwijger) op; schreef een smaadschrift over België. Johan Anthierens was een fenomeen in de Vlaamse journalistiek Hij was berucht en beroemd om zijn scherpe pen en zijn vrank en vrije uitspraken. Daarom werd hij vaak het enfant terrible van Vlaanderen genoemd. Tot hij zich zó aan dat woord ging ergeren. Ergernis is mijn eerste natuurwas het devies van Anthierens. Meer zelfs, ergernis was zijn inspiratiebron. Johan Anthierens was een 'zwerfkei'. Hij schreef voor veel bladen (De Morgen, Knack) en telkens weer was hij een gevreesd en geprezen chroniqueur.In een barokke stijl schopte Anthierens genadeloos tegen alle heilige huisjes: de monarchie, de Kerk kortom het gezag. Met De Zwijger, een nieuw satirisch weekblad, kreeg Johan Anthierens dé kans van zijn leven, maar het werd zijn grootste mislukking. Het blad ging na twee jaar ter ziele. Het grote publiek kent Johan Anthierens vooral van zijn televisiebijdragen (Noord-Zuid). Maar ook op het scherm blijft hij de eeuwige rebel. Achter de blije vriendelijkheid van Johans brieven zat een verwachting. "Nu Kritak en Dedalus versmachten in hun Hollandse korset, kan EPO zich als dé progressieve Vlaamse uitgever installeren. Inventiviteit is daarbij van doorslaggevend belang." Dat schreef hij op 19 november '93. En in die logica, dat EPO het moest maken, stond hij ook op zijn strepen: "Liever een uitwisseling van geknars van tanden en een titel die aanslaat, dan zachte eieren onder mekaar met een lege dop als boekresultaat. Bij deze dank aan iedereen van EPO, heel oprecht. (...) Ik bewaar een slechte nasmaak aan boeken waarbij de professionele inzet het liet afweten. Met een gevoel van gesmeerde samenwerking, getekend Johan Anthierens."
Hij behoorde tot die mensen in wie de geest van '68 is blijven leven. Daarom misschien is hij altijd jong gebleven. Johan stond aan de kant van het volk dat strijdt tegen uitbuiting en verdrukking. En hij wou `in de huid kruipen' van al diegene die in deze wereld durven opstaan tegen kapitalisme en imperialisme. Maar met de `vrijheid' is het in onze landen tegenwoordig zo erg gesteld dat je als gerenommeerd intellectueel deze woorden bijna niet in de mond kan nemen. Maar Johan wist bijzonder goed wat ze betekenen. Hij was kritisch tegenover alles en iedereen. Vrienden en kennissen konden er af en toe ook van lusten. Zijn ideeën waren gebaseerd op de bevrijding van de mens. Johan Anthierens was de eerste laureaat van de Geuzenprijs in 1979 uitgereikt door de oudste studentenvereniging van België 't Zal Wel Gaan Hij ontving de prijs omwille van 'de onafhankelijkheid waarmee hij als journalist en auteur dogma's en bekrompenheid aanviel'. Eind jaren 70 werd Anthierens bekend bij het grote publiek in Vlaanderen als panellid van de Wies Andersen show.Zijn droom om ooit in Vlaanderen een satirisch weekblad uit te geven gaat voor Johan Anthierens in 1982 in vervulling. Een sterke reclamecompagne gedragen door Anthierens zelf maakt Vlaanderen nieuwsgierig. De inschrijvingen stromen binnen. Naar het voorbeeld van het Franse Le Canard Enchainé moet De Zwijger op een eigenzinnige manier de actualiteit onder de loep nemen. Maar de droom van Anthierens wordt een nachtmerrie. Is Vlaanderen niet rijp voor zijn scherpe satire? Zijn de verwachtingen van de lezers te groot? Krijgt het blad niet de tijd om te groeien? Of was Johan Anthierens te veel colummist en te weinig ploegleider? Na meer dan twee jaar kan ook een kunstgreep overname door uitgeverij Kritak - geen hulp meer bieden. De Zwijger gaat ter ziele. Na het debacle van De Zwijger gaat Anthierens boeken schrijven. Het zijn veeleer pamfletten waarin Anthierens zijn ergernissen nog beter kwijt kan: de onverschilligheid van de modale Vlaming voor zijn taal, de macht en het ondemocratische van de monarchie, de invloed van de Kerk in Vlaanderen, de commercialisering van radio en televisie Anthierens jaagt ook de traditionele Vlaamse beweging op stang met een boek over Irma Laplasse en de IJzertoren.Voor de Nederlandse media is Anthierens de rebelse waarnemer van België. Net voor het einde van de twintigste eeuw wordt Johan Anthierens ernstig ziek.Op 20 maart 2000 overlijdt Johan Anthierens in zijn woning op 62-jarige leeftijd aan de gevolgen van lymfeklierkanker. Hij laat een vrouw, Elisabeth, en twee kinderen, Eva en Benjamin,uit zijn eerste huwelijk, achter.
Citaten :
"Ik zou niemand nawijzen die in een verward moment op de foute trein springt, maar ik snap niet hoe je op die verkeerde rails kunt doorsporen. De collaboratie is ziekelijk."
"Een behoedzame opstelling kun je aanrekenen als de slepende ziekte van de democratie."
"Sommigen zijn linkshandig, anderen rechtshandig, ik onhandig."
"Gelukkig is er een keerzijde aan de keerzijde van de medaille."
REVIEWS :
Johan was een mens die heel zijn leven tegen onrechtvaardigheid heeft gestreden. Elke `kerk' was voor hem uit den boze. Hij was een Einzelgänger, maar solidair met de onderdrukten -Gerald Alsteens
Een goed man, scherp in woorden maar met een gave van luisteren die niemand je nadoet. -Bertje Palma Ulreel
Onze pers zal er een stuk saaier en minder boeiend op worden. Het is misschien een cliché, maar Johan heeft op het einde van zijn leven ook moeten vaststellen dat sommige clichés waar zijn. -Karel Anthierens
Bibliografie :
1976De flauwgevallen priester op mijn tong: vijftien op prijs gestelde Ooggetuige-kronieken, Knack - jaargang 1975, Walter Soethoudt, Antwerpen. 1986Het Belgische domdenken: smaadschrift, Kritak, Leuven. 1987De Vlaamssche Kronijken (met bijdragen van J. Anthierens, Hugo Gijsels), EPO, Berchem. 1990Brief aan een postzegel: kritisch koningsboek, Kritak, Leuven (Over zijn visie op de hofhouding). 1992 Willem Elsschot. Het Ridderspoor, Kritak, Leuven.
1993Tricolore tranen: Boudewijn en het augustusverdriet, EPO, Berchem. 1995Vaarwel, mijn 1995, EPO, Berchem. 1995Zonder vlagvertoon, Van Halewijck, Leuven (Over de weerstand tegen het verzet). 1996De overspannen jaren. Opgetekend van 1960 tot 1996 (met Gerard Alsteens), EPO, Berchem. 1996De IJzertoren Onze trots en onze schande, Van Halewijck, Leuven. 1998 Jacques Brel De passie en de pijn, L.J. Veen, Amsterdam.
" Grunberg rond de wereld " Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar - Amsterdam -2004 Paperback -352 p.
" Gillette haalt verwachtingen derde kwartaal niet , stond groot op het scherm.Zelf had ik die ook niet gehaald.maar ik ben geen scheermes.
*** Gebeurt er dan niets vrolijks in je leven ? vraagt de moeder van Anton Grunberg vertwijfeld naar aanleiding van zijn stukken in NCR Handelsblad. Het antwoord is : jawel . In Grunberg rond de wereld bericht de permanente reiziger Grunberg met ongekende levenslust en niet-aflatende hoop op kruimels geluk over zijn zeven magere jaren. Over forellenkwekerijen , financiële waanzin, terrorisme , elektrische tandenborstels , huidziektes, bedrog , zwembaden , God , de moeder , de zoon en de verloofde , maar het meest van alles : hoop.
Arnon Grunberg (Amsterdam 1971)
werkte na zijn verwijdering van het Vossius Gymnasium onder meer als jongste bediende bij een apotheek, als bordenwasser en als uitgever. In 1991 krijgt hij een toneelschrijfopdracht van het Amsterdams Fonds voor de Kunsten. Op 23-jarige leeftijd debuteerde Grunberg bij Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar met Blauwe maandagen. Het boek werd een internationaal succes: in Nederland bekroond met de Anton Wachter-prijs voor het beste debuut en het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut. Het werd vertaald naar het Engels, Duits, Deens, Italiaans, Frans, Spaans, Zweeds en Japans. Met zijn tweede roman, Figuranten (1997), bevestigde hij zijn talent.De Stichting CPNB nodigde Grunberg uit om het Boekenweekgeschenk 1998 te schrijven. Dit boek,De heilige Antonio, verscheen in maart 1998. Tegelijkertijd kwam Grunbergs essaybundelDe troost van de slapstick uit. Dit boek werd bekroond met het Charlotte Köhler-stipendium 1998. In het najaar van 1998 kwam de film Het veertiende kippetje uit, waarvan Grunberg het scenario heeft geschreven. Tegelijkertijd schreef hij het toneelstuk You are also very attractive when you are dead, dat werd opgevoerd in Düsseldorf, door een groep jonge Duitse en Israëlische acteurs.
In het voorjaar van 1999 verscheen Grunbergs dichtbundel Liefde is business. In april 2000 verscheen zijn derde roman, getiteld Fantoompijn. De besprekingen van deze roman waren ook weer lovend en de roman won de AKO Literatuur Prijs 2000 en was genomineerd voor De Gouden Uil 2001.In april 2001 kwam bij Athenaeum-Polak & Van Gennep De Mensheid zij geprezen uit, een nieuwe Lof der zotheid. In juni 2003 verscheen De asielzoeker, deze roman is genomineerd voor De Gouden Uil 2004. De Bijenkorf nodigde Grunberg uit het Boekenweekgeschenk 2004 voor De Bijenkorf te schrijven. Deze novelle, getiteldHet aapje dat geluk pakt, verscheen in maart 2004. Tegelijkertijd verscheen bij Nijgh & Van Ditmar Grunberg rond de wereld, een verzameling van Grunbergs reisverhalen uit NRC Handelsblad.Grunberg's boeken zijn in vele talen vertaald. Hij is columnist in Het Parool en medewerker van NRC Handelsblad. Op dit moment woont en werkt hij in New York.
' De asielzoeker is een buitengewoon beklemmend boek, waarmee Grunberg andermaal het gros van de vaderlandse scribenten als een stelletje provincialen achter zich laat. Ondertussen kunnen wij lezers ons geluk niet op. Goddank is Grunberg pas 32 . - De Groene Amsterdammer.
Bibliografie :
1990 - De Machiavellist 1993 - De dagen van Leopold Mangelmann, Brief aan M, Schoonheid en bier 1994 - Blauwe maandagen (roman) 1994 - De advocaat, de leerlooier en de forellen 1994 - Rattewit 1997 - Figuranten (roman) 1998 - De heilige Antonio (Boekenweekgeschenk) 1998 - De troost van de slapstick (essays) 1998 - Het 14e kippetje (filmscript) 1999 - Liefde is business (gedichten) 2000 - Fantoompijn (roman) 2001 - De Mensheid zij geprezen, Lof der zotheid 2001 (essay) 2002 - Geweigerde liefde 2002 - Sterker dan de waarheid: de geschiedenis van Marek van der Jagt 2003 - De asielzoeker (roman) 2004 - Grunberg rond de wereld 2004 - Het aapje dat geluk pakt 2004 - De joodse messias (roman) 2005 - De receptioniste
Onder pseudoniem/heteroniem van Marek van der Jagt:
2000 - De geschiedenis van mijn kaalheid (roman) 2002 - Gstaad 95-98 (roman) 2002 - Monogaam (essay) 2005 - Otto Weininger, of bestaat de Jood? (essay)
Oorspronkelijke titel : " Teacher Man. A Memoir "-2005 Nederlandse titel : "Meester!" Uitgave : Prometheus -Amsterdam Vertaling : Monique Eggermont en Erica Feberwee.
"the exhilaration when we all discovered some truth at the same time"
"There are things going on in the classroom that only the teachers know about,"
*** Frank McCourt wist de harten te stelen van miljoenen lezers over de hele wereld met zijn twee prachtige romans : " De as van mijn moeder " en " De nieuwe wereld ". Met "Meester ! " sluit hij zijn indrukwekkende autobiografische trilogie af. Het is het verhaal van de geboorte van een passie. McCourt gaf dertig jaar les op een middelbare school en merkte daar hoe hij de aandacht van zijn leerlingen wist vast te houden door spannende verhalen te vertellen. Het was het begin van zijn liefde voor het schrijven, die inmiddels tot een indrukwekkend oeuvre heeft geleid. De boeken van Frank McCourt worden wereldwijd door miljoenen mensen gelezen. In "Meester ! " vertelt McCourt zijn spannendste verhaal tot nu toe: hoe hij schrijver werd. Het is een eerbetoon aan de grote passsie van zijn leven, lesgeven. Door zijn onconventionele methodes in de klas en zijn spannende en memorabele verhalen weet hij de aandacht en de sympathie van zijn studenten vast te houden. Met charme, humor,oneerbiedigheid en doelgerichtheid beschrijft hij zijn eigen groei - als leraar , als verhalenverteller en , uiteindelijk als schrijver.
Reviews :
"An enthralling work of autobiographical storytelling .Anyone who has ever faced a classroom of yawning, slouching adolescents will recognize the accuracy of McCourt's descriptions and applaud his honesty."
"McCourt has a compulsion to tell us the story of his life, but he does it so well that one couldn't possibly want him to stop. I wish I could have been in one of his classes."
- Lucy Hughes-Hallett, London Sunday Times
Frank McCourt : -1930 Francis "Frank" McCourt , is een Iers-Amerikaanse leraar en schrijver, geboren in New York City op 19 augustus 1930. Hij groeide op in Limerick, Ierland en keerde op 19-jarige leeftijd terug naar de U.S.A. Alhoewel hij nooit middelbare studies deed, mocht hij lessen volgen aan New York University en in 1967 behaalde hij een masters degree van Brooklyn College ., waarmee hij leraar Engels wordt op McKee High School en Stuyvesant High School in New York City. In 1996 ontving hij de :National Book Critics Circle Award voor zijn boek Angela's Ashes ( De as van mijn moeder) , waarin hij zijn kinderjaren als arme Ierse katholiek in Limerick beschrijft. Hij is ook de auteur van 'Tis (1999), waarin hij het verdere verloop van zijn trieste leven beschrijft met zeer veel aandacht aan zijn leven als immigrant in Amerika. Zijn meest recente boek is Teacher Man (2006), waarin hij zijn wedervaringen als een jonge en onzekere leraar beschrijft, die kennis moet bijbrengen aan zijn teenager-leerlingen. In 2002 verkreeg hij een eretitel van de University of Western Ontario. Samen met zijn broer Malachy , een vroegere radio-omroeper en eveneens auteur van autobiografische boeken creerde hij een toneelstuk en twee-mans show A Couple of Blaguards,
*Boerin in Frankrijk* van Wil den Hollander-Bronder
Boerin in Frankrijk Land van zon en wijn Volwassen mensen huilen niet
*** Uitgeverij : Zuid-Hollandsche Uitgeversmaatschappij. ISBN 90 5112 037 0
Onder de verzameltitel " Boerin in Frankrijk" werd de vier-delige romancyclus waarin Wil den Hollander-Bronder haar ervaringen als emigrante op het Franse platteland beschrijft in twee boeken samengebracht. ' Land van zon en wijn ' en 'Volwassen mensen huilen niet ' zijn de delen in dit eerste boek waarin de eerste Franse jaren van het gezin Den Hollander centraal staan. In het tweede boek werden 'En de boer hij ploegde voort ' en 'Mijn vallei in Frankrijk' gebundeld .Bij elkaar vormen de boeken een kroniek van een hard, authentiek emigrantenleven.
Wil de Hollander emigreerde met haar man en zoontje naar Frankrijk en zag in haar verbeelding hun nieuwe vaderland als een land van zon en wijn. En inderdaad, er was zon , hoewel niet altijd.En de wijn vloeide rijkelijk.Maar er was ook vooroordeel, conservatisme speciaal op het gebied van landbouw en veeteelt, woningtoestanden zoals wij ons nauwelijks meer voor kunnen stellen , corruptie , achterdocht , een weinig toeschietelijke bevolking. In de vier delen van 'Boerin in Frankrijk' geeft Wil den Hollander-Bronder gestalte aan haar bestaan van tien jaar in Frankrijk.De geboorte van haar kinderen, de strenge winters, de sadistische schooljuffrouw , het vechten om onderdak , erkenning en menselijke waardigheid. De schrijfster is een levendige , kritisch ingestelde persoonlijkheid met een scherpe kijk op mensen en toestanden en heeft een bevrijdend gevoel voor humor. Die karaktertrekken komen hier ten volle tot uitdrukking. Op een wonderbaarlijke manier weet zij afstand van zichzelf te nemen , ook als zij nogal ontstellende ervaringen beschrijft. Zonder enige literaire versiering , zonder één deftig woord staat het verhaal frank en onbevangen overeind.
Wil Bronder werd geboren in Oostvoorne als dochter van een boer. Zij was een dromerig meisje, dat zich vaak onbegrepen voelde. Op 20-jarige leeftijd trouwde ze met Gerrit den Hollander (in haar boeken "Johan" genoemd). Vlak voor de oorlog werd haar eerste zoon, Bert (in de boeken "Jaap") geboren. De Den Hollanders woonden op een boerderij in Nieuw-Beyerland. In 1947 emigreerde het gezin naar Inval-Boiron , een gehucht in het Franse departement Somme, om daar een boerenbedrijf te beginnen. Daar worden ook hun twee dochters Marlies (echte naam onbekend), Christine (echte naam Marijke), en het nakomertje Johanna (dit is zowel haar echte als haar boekennaam) geboren. De eerste jaren waren bijzonder moeilijk. Het gezin vocht tegen vooroordelen (de lokale bewoners verwarden de Nederlanders met Duitsers, en dat net na de oorlog), bureaucratie, armoede en tegenslagen. Jaap, de oudste zoon, kon aanvankelijk moeilijk wennen. De meisjes, die in Frankrijk werden geboren, vervreemdden snel van hun Nederlandse ouders en Wil voelde zich bijzonder eenzaam en een buitenbeentje. Als het gezin sliep, ging ze schrijven. Wil schreef over haar jeugd en haar gevoel, en het onbegrip dat ze voelde in haar omgeving. Ook alledaagse dingen in en rond haar gezin schreef ze op, net als het lief en leed van de dorpsgenoten en haar liefde voor de natuur en de streek waar ze woonde. Haar observaties zijn zeer helder, zij kijkt door alle dorpsroddels heen en trekt haar eigen conclusies. Haar schrijfwerk werd in de jaren zestig en zeventig uitgegeven als autobiografische boeken. Ze waren meteen een groot succes, zo groot dat de NCRV er een televisieserie van maakte: Boerin in Frankrijk. Den Hollander heeft het succes nooit begrepen, maar haar deur stond altijd open voor journalisten, en fans die haar oude boerderij wisten te vinden waren altijd welkom, zelfs als het niet uitkwam in haar drukke leven. Inmiddels ging het het gezin financieel beter, maar tegenslagen bleven het gezin treffen. Een prachtige fokstier stierf onverwacht, net toen de ergste armoede voorbij was. Jaap moest rond 1960 als Frans soldaat naar Algerije dit is beschreven in "De trein die nooit meer stopte". Christine kreeg anorexia nervosa; na het herstel wordt ze ongehuwd moeder. Wil's oogappel Johanna werd getroffen door een agressieve vorm van multiple sclerose en stierf halverwege de jaren tachtig op dertigjarige leeftijd. Wil schreef een schrijnend boek (Geluk is een toegift) over het sterven. Haar toenmalige schoondochter Danièle Den Hollander-Lansel schreef hierover ook een boek, getiteld Een ongelijke strijd. Na Johanna's dood schreef Wil nog één boek (Op zoek naar mezelf), over haar leven na Johanna's dood. Daarna schreef ze nog wel maar ze bracht het niet meer uit. Ze kreeg longenfyseem en stierf op 12 oktober 2000. Haar zoon Jaap stierf in september 2001 aan een hartaanval tijdens een doktersonderzoek. Haar man Gerrit was de laatste jaren van zijn leven dement en stierf in januari 2002 Het is niet bekend hoe het momenteel met Marlies en Christine gaat.
Oorspronkelijke titel : " Top Ten " -1999 Uitgeverij :Putnam Pub Group Nederlandse titel : " De Freak " -paperback -277 blz.
" America's most wanted " *** Hij noemt zichzelf Michaelangelo .Net als de schilder, maar geschreven met een extra a .Deze moordenaar uit Pennsylvania maakt van zijn slachtoffers gruwelijke kunstwerken en heeft slechts één doel voor ogen : de meest gezochte misdadiger van Amerika worden. FBI-agente Ariel Grace onderzoekt de gruwelijke moorden. Zij ontdekt dat Michaelangelo , nummer tien op de lijst van de FBI ,laaiend is over het feit dat maar liefst negen killers beter zijn dan hij. In ijzingwekkend tempo heeft hij de jacht ingezet op de geduchte criminelen boven hem. Daarop slaat bij de FBI de paniek toe.Want wat niemand weet- zelfs de onverschrokken Grace niet - is dat nummer vijf op de lijst een infiltrant is van de FBI .. Er volgt een zenuwslopende nachtmerrie op leven en dood.
Ryne Douglas Pearson
is de auteur van Simple Simon, October's Ghost, en Cloudburst. Hij woont in Huntington Beach, California.
Oorspronkelijke titel : " Messiah " Uitgeverij :HarperCollins Publishers Ltd, Glasgow, United Kingdom Uitgeverij : J.M. Meulenhoff,1999, Amsterdam ,paperback: 447pag., ISBN 90-290-5961-3, 2e druk juni 1999 vert.van: Messiah (1999), vert.uit het Engels: Monique Eggermont, omslagontwerp: Mariska Cock, omslagillustratie: Nico Keulers.
" Twee broers: de één moordenaar, de ander speurder. "
*** Eennieuw millenium breekt bijna aan en Londen verkeert in de greep van een hittegolf. De dagen verstrijken zonder een zuchtje wind. Er heerst een geladen sfeer; een seriemoordenaar waart rond en hij laat s'nachts zijn stempel op een afschuwelijke wijze achter. Zijn slachtoffers worden onveranderlijk aangetroffen met een zilveren lepel in de mond. De door de wol geverfde , cynische hoofdinspecteur Red Metcalfe die met de zaak wordt belast, is als geen ander in staat om in de huid van de krankzinnige moordenaar te kruipen. Maar deze keer staat ook hij aanvankelijk machteloos. Langzaam, tergend langzaam bekruipt hem echter het gevoel dat de weerzinwekkende moorden wel eens te maken kunnen hebben met zijn broer die al jarenlang in de gevangenis zit , en een duister geheim dat zij delen. Metcalfe's hardnekking volgehouden speurtocht leidt tot een verbijsterende ontdekking ...
Een gruwelijk spannend thrillerdebuut dat The silence of the lambs op overtuigende wijze naar de kroon steekt.
Boris Starling - 1970
Boris Starling studeerde politicologie aan Trinity College in Cambridge. Na zijn studie werkte Starling als freelance journalist voor onder meer de Sun en de Daily Telegraph, tot hij als researcher in dienst trad van een internationale financier. Daarna was hij werkzaam als researcher en politiek analist bij Control Risks, een particuliere beveiligingsdienst die gespecialiseerd is in ontvoeringszaken, vertrouwelijk onderzoek en politieke risicoanalyses. In 1996 was hij een van de jongste deelnemers die ooit meedeed aan de televisiequiz Mastermind, met als specialisme de romans van Dick Francis en Kuifje. Zijn kennis van de onderwerpen bracht hem tot de halve-finale. Zijn eerste roman "Messias" werd een echte bestseller en later ook geadapteerd tot een serie op de BBC. Hij woont in Suffolk
Siebelink wil met deze roman 'het ongrijpbare weergeven'
***
Zijn stem raasde, drong in alle hoeken, wilde uitstijgen boven het dak van de boerenschuur. Ineengekrompen vroeg Hans zich af of hij zich in alles vergist had. Heb ik het mij ingedacht? Is het verbeelding geweest? Hoor ik hier wel thuis? Als Margje hem zou zien, had ze hem bij zijn armen gepakt: Kom, opstaan, wat zijn dat voor gekke kunsten? Je hoort niet bij dit volk, je hoort bij mij, op de kwekerij! Hij had in de grond willen wegzinken.
Siebelink schetst heel genuanceerd de denk- en belevingswereld van Hans Sievez - tuinder - en zijn vrouw Margje. Hans raakt in de ban van een heel strenge stroming binnen het Calvinisme en wil daarin zijn gezin betrekken. je krijgt inkijk in zijn geloof, zijn twijfels, zijn denken en voelen. En dit op een heel respectvolle en fijne wijze. Deze roman is veel meer dan enkel een schets, het is een subtiele weergave van de grote en kleine invloeden die een extreem denken (hier staat een strenge stroming in het Calvinisme model) kan hebben op menselijke relaties.
Het zal kenners van het werk van Jan Siebelink (1938) vertrouwd in de oren klinken. Nog eenmaal keert hij in zijn nieuwe roman 'Knielen op een bed violen' terug naar zijn jeugd als kwekerszoon in Velp.
De schrijver kan het niet helpen, zegt hij. ,,Het speelt bij mij allemaal nog méé. Zo'n beeld van die colporteurs met een koffer vol boeken op de kwekerij, ik zal het tot mijn dood bij me dragen. Mijn twee broers zijn druk met baan en vriendin. En ik zit maar steeds dat verhaal te vertellen. Dat is denk ik mijn taak in de wereld. Die móet weten dat zo'n man heeft bestaan.''
De zachtmoedige vader in 'Knielen op een bed violen' -eerst middenmoot hervormd- ontvangt een goddelijk visioen, waarna hij zich bekeert tot het zware, zwarte calvinisme van de paauweanen. Zeer tegen de zin van de moeder dringen de mannenbroeders steeds dieper hun leven binnen. De vader bezoekt huisdiensten in schuren, zijn geld gaat op aan vrome lectuur, de glasverzekering zegt hij op, juist voor een storm de kwekerij vernielt. En al wat in het nu gebeurt verzinkt voor hem in het niet hij het najagen van het eeuwig heil. De roman is geschreven in een sobere, filmische stijl, zonder krullen en precieusheid. ,,Dat heb ik geleerd'', zegt de schrijver wiens oudere werk behoorlijk barok was. ,,Ik wilde dat elk woord doel treft. Het gaat niet eens bewust, het onderwerp vraagt erom. Je kunt een stijl niet bedenken. Je schrijft zoals je nu bent. Schrijven is een vorm van genade. Het moet intuïtief gaan. Het is niet helemaal mensenwerk.'' ,,Ik wilde erachter komen waarom de vader heeft gedaan wat hij deed. Waarom zette hij alles in de waagschaal? Het huwelijk was zo harmonieus. Waarom moest die man zo'n visioen krijgen? Hij verwaarloosde de kwekerij. Ging zich wreed gedragen. Alles had voor hem te maken met de eeuwigheid. Dát begrijpen was het avontuur.'' Of het is gelukt? ,,Nee!'', zegt hij opgewekt. ,,Gelukkig niet. Al mijn zinnen zijn omcirkelende bewegingen om daar bij te komen. Ik heb het gevoel dat ik het dicht nader, maar het wijkt steeds weer terug. Uiteindelijk heb ik níets van het mysterie opgelost. De vader is dood en wij blijven achter met het raadsel.'' Ernstig: ,,We mógen het natuurlijk ook niet weten. Dan zouden we weten hoe God werkt.''
'Een boek dat je bij de keel grijpt en onthutst achterlaat'
Jan Siebelink - 1938
Jan Siebelink (1938) groeide op in een bloemkwekersgezin uit Velp. Daarover vertelt hij: 'Ik kom uit een godsdienstig 'zwaar' milieu. Mijn vader had zich, na een hemels visioen, aangesloten bij een streng orthodoxe groepering.' De kwekerij van Siebelinks vader wordt in veel werk o.a. De herfst zal schitterend zijn en En joeg de vossen door het staande koren als een soort Arcadië voorgesteld - en zijn vader als 'de tuinman van dit aardse paradijs'. In zijn militaire diensttijd haalt hij de akte MO A Frans en later, in Leiden, zijn doctoraal. Tijdens deze studie komt hij in aanraking met J.K.-Huysmans, een decadente negentiende-eeuwse schrijver die tot de kringen van Zola behoorde. Siebelink is zo gegrepen door het boek A rebours, dat hij besluit het te vertalen. Het verschijnt in 1977 onder de titel Tegen de keer en krijgt daarna een cultstatus. In de voorkamer van zijn moeder in Velp,.op de plaats waar zijn vader is overleden, schrijft hij op bloknootvelletjes, in enkele uren, het inmiddels klassieke verhaal Witte Chrysanten. Het werd opgenomen in de bundel Nachtschade(1975) .Bekende romans nadien zijn De herfst zal schitterend zijn (1980), De overkant van de rivier (1990) waarvoor hij de F. Bordewijkprijs krijgt en Vera, een roman over een Haagse vrouw. Herinneringen aan zijn docentschap aan een gymnasium in Ede zijn verbeeld in de verhalenbundel Laatste schooldag (1994) dat inmiddels 12 drukken beleefde. Siebelink publiceerde over Franse literatuur in HP/De Tijd en Vrij Nederland. Deze artikelen zijn gebundeld in De reptielse geest (1981) en De prins van nachtelijke Parijs (1985). Met zijn oud-streekgenoot John Jansen van Galen voerde hij een briefwisseling over Velp: Dorpsstraat ons dorp (1995). InMijn leven met Tikker beschrijft Siebelink het leven van zijn geliefde windhond Tikker, die hem en zijn gezin meer dan veertien jaar vergezelde (1999). In 2002 verscheen zijn historische roman Margaretha over landvoogdes Margaretha van Parma. En in 2005 Knielen op een bed violen, een monumentaal eerbetoon aan zijn vader. De roman werd unaniem geprezen, is genomineerd voor de NS Publieksprijs en won de AKO Literatuurprijs 2005. Knielen op een bed violen kan beschouwd worden als een uitwerking van de thematiek die al in het allereerste verhaal Witte Chrysanten aanwezig is.
Bibliografie :
Nachtschade (1975) Een lust voor het oog (1977) J.K. Huysmans, Tegen de keer (1977) Weerloos (1978) De herfst zal schitterend zijn (1980) Oponthoud (1980) De reptielse geest (1981) En joeg de vossen door het staande koren (1982) Arnhem. Beeld en verbeelding (1983) Koning Cophetua en het bedelmeisje (1983) De hof van onrust (1984) De prins van nachtelijk Parijs (1985) Ereprijs (1986) Met afgewend hoofd (1986) Schaduwen in de middag (1987) De overkant van de rivier (1990) Hartje zomer en andere verhalen (1991) Pijn is genot (1992) Verdwaald gezin (1993) Laatste schooldag (1994) Dorpsstraat Ons Dorp (1995) Vera (1997) De bloemen van Oscar Kristelijn (1998) Bergweg 17, Bosweg 19 (1999) Mijn leven met Tikker (1999) Engelen van het duister (2001) Margaretha (2002) Knielen op een bed violen (2004)
* Albert Speer- Verstrikt in de waarheid* van GITTA SERENY
Oorspronkelijke titel : " Albert Speer - His battle with truth"-1995. Nederlandse titel : "Albert Speer-Verstrikt in de waarheid " Uitgeverij : Balans -gebonden , 918 Blz.
" Een wereldwijd geroemd meesterwerk over Hitlers 1000-jarige Derde Rijk "
*** Albert Speer was een briljante, raadselachtige nazi-leider, architect van Hitler ,scrupuleuze en bikkelharde minister van Bewapening en Oorlogsindustrie en de meest intieme vriend van Hitler tot aan de laatste dagen van de oorlog. De historica en journaliste Gitta Sereny heeft twintig jaar lang onderzoek gedaan naar alle aspecten van het leven van Speer, zijn obsessies, zijn liefde voor Hitler en het Derde Rijk. Gitta Sereny zag Albert Speer voor het eerst tijdens het tribunaal in Neurenberg. In de laatste jaren van het leven van Albert Speer ontmoette Gitta Sereny hem veel en sprak honderden uren met hem. Geen enkel ander kopstuk van de nazi's kon door zijn biograaf zo lang aan de tand gevoeld worden. Gitta Sereny voerde ook vele gesprekken met bekenden en tijdgenoten van Albert Speer. Reeds tijdens zijn leven kreeg Sereny enkele ongepubliceerde manuscripten. Na de dood van Albert Speer in 1981 kreeg zij toegang tot zijn archief. Uit deze informatie stelde Gitta Sereny een levendig portret samen. Zij schenkt aandacht aan alle perioden uit het leven van de architect en "oorlogs"-minister. De kindertijd, de tienertijd, het huwelijk, het lidmaatschap van de nazipartij en het ministerschap. De schrijfster meent dat hij geen lid was geworden uit ideële motieven. Wel blijkt dat Albert Speer tijdens zijn ministerschap gebruik maakte van de voor handen zijnde slavenarbeid om de oorlog nog even te rekken.In dit boek kunnen we kennis nemen van het reilen en zeilen binnen de top van de departementen en de partij. We komen alles te weten over de berechting van Albert Speer na de oorlog en zijn verblijf in de Spandau-gevangenis. Albert Speer was een werkloze middelmatige architect. Doordat Adolf Hitler in 1933 aan de macht kwam kreeg hij echter de kans om de belangrijke gebouwen van het Derde Rijk te ontwerpen. Albert Speer stelde groteske plannen op. Berlijn moest worden getransformeerd tot Germania, de hoofdstad van de wereld. Neurenberg zou het toneel worden van de nazipartij. In 1942 werd Albert Speer door Adolf Hitler benoemd tot minister van Bewapening en Munitie. Speer zag kans de productie te verviervoudigen. Door deze prestatie kon het Duitse leger standhouden tot 1945. Het leven van Albert Speer bestaat uit een groot aantal tegenstellingen. Hij was het enige nazi-lid, waarmee Adolf Hitler een vriendschappelijke relatie onderhield. Toch bleef Speer een buitenstaander in de partij. Speer beschouwde zich vooral als een kunstenaar en voelde zich verheven boven het gepeupel dat in de partij op zoek was naar bondgenoten en macht. Wel had Albert Speer een grote ambitie. De strop bleef hem na de oorlog in Neurenberg bespaard. Hij werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van twintig jaar. Albert Speer kwam vrij in 1966 en overleed in 1981.
Review :
"Het is een opmerkelijk boek...indrukwekkend. Sereny heeft zolang met Speer gesproken, zoveel getuigen ontmoet en zoveel documenten gelezen en vergeleken dat ' Albert Speer -Verstrikt in de waarheid ' als de definitieve biografie van Speer kan worden beschouwd . - NRC -Handelsblad.
Gitta Sereny -1921
De britse biografe, historica en journaliste werd op 13 maart 1921 in Wenen geboren. Zij is van Hongaars-Oostenrijkse afkomst en de stiefdochter van de economist Ludwig von Mises. Op dertienjarige leeftijd las ze Hitler's Mein Kampf en vier jaar later zag ze hem persoonlijk tijdens een toespraak in Wenen. Nadat de Nazi's Oostenrijk binnengevallen waren , verhuisde ze naar Frankrijk , waar ze ging werken met kinderen van vluchtelingen .Toen Frankrijk bezet gebied werd ,vluchtte ze verder naar Engeland. Na de tweede wereldoorlog werkte ze voor de UN in het bezette Duitsland Eén van haar taken was het herenigen van door de Nazi's gekidnapte kinderen bij hun experimenten ,om er echte Ariërs van te willen maken. Een vrij traumatische bedoening omdat deze kinderen zich niet altijd hun eigen familie konden herinneren. In 1945 was ze vier dagen lang waarneemster op de Neurenberg-processen. Daar zou ze voor het eerst Albert Speer leren kennen , over wie ze later het boek :Albert Speer: His Battle with Truth. zou schrijven.
Bibliografie :
The Case of Mary Bell: A Portrait of a Child Who Murdered (1972, second edition 1995)
Into That Darkness: from Mercy Killing to Mass Murder, a study of Franz Stangl, the commandant of Treblinka (1974, second edition 1995)
The Invisible Children:Child Prostitution in America, West Germany and Great Britain (1984)
*Schaduw van middernacht* van Patricia J. Mac DONALD
Oorspronkelijke titel : " No way Home " -1989 Nederlandse titel : " Schaduw van middernacht " Uitgeverij : Areopagus - Amsterdam vert. Karina Quirega-Zegers de Beijl
" Lillie moet en zal de moordenaar van haar dochter vinden"
*** Op de avond van het jaarlijkse dorpsfeest stort de vredige wereld van Lillie Burdette in. Haar dochter Michelle, net zeventien jaar , wordt vermoord in de bossen gevonden. Als na de eerste grote opschudding blijkt dat de hoofdverdachte een sluitend alibi heeft, loopt het onderzoek naar de moord op michelle vast en vindt iedereen dat Lillie de afschuwelijke gebeurtenis moet proberen te vergeten. Maar Lillie kan aan niets anders denken. En terwijl ze eenzaam blijft zoeken naar de moordenaar van haar dochter, krijgt ze steeds meer het gevoel dat er iets vreemds en angstaanjagends aan de hand is. Want waarom weigert de sheriff haar ontdekkingen serieus te nemen ? En waarom willen haar man en haar zoon niets meer horen over de moord ? Lillie moet en zal de waarheid achterhalen ....
Patricia J. MacDonald : 1949
De schrijfster bracht haar jeugd door in Greenwich (Connecticut).Zij liep school aan het Upsala College en behaalde een doctoraat in de journalistiek aan de Universiteit van Boston.Zij begon te schrijven in verschillende vrouwenmagazines , een medisch dagblad en een gréco-amerikaans weekblad. Ze is gehuwd met Art Bourgeau, eveneens schrijver van suspense-romans. In 1997 werd ze winnares van de literatuurprijs op het Franse filmfestival te Deauville. Haar romans , vertaald in het Frans, Japans en Zweeds , plaatsten haar onmiddellijk tussen de beste jonge psychologische suspense-roman schrijvers. Ze leeft met haar man en dochter in Cap May, Jersey.
" De ontdekking van de hemel " -1998 Uitgave : De Bezige Bij , Amsterdam.
'Het enige waar de hemel iets aan heeft is het geloof van de mens. Aan kennis heeft de hemel niets.' - Harry Mulisch
***
De ontdekking van de hemel, waarin alle thema's en obsessies uit het werk van Harry Mulisch in 65 hoofdstukken bijeenkomen, is tegelijk een psychologische roman, een filosofische roman, een tijdroman, een ontwikkelingsroman, een avonturenroman en een allesoverkoepelend mysteriespel. Als motief voor het schrijven van "De ontdekking van de hemel "kan het volgende citaat van Mulisch worden vermeld waar hij zijn mening over het schrijversschap mee etaleert.
"Het oeuvre van een schrijver is, of behoort te zijn, een totaliteit, één groot organisme, waarin elk onderdeel met alle andere verbonden is door ontelbare draden, zenuwen, spieren, strengen en kanalen..."
Vanuit die opvatting verschijnt dan ook deze allesomvattende roman als illustratie van die mening. De ontdekking van de hemel, een roman van 900 paginas, is een totaalwerk waarin filosofie, natuurkunde, wiskunde, getallenleer, linguïstiek, architectuur en in het bijzonder ook de kosmologie verbonden worden met de algemene en Mulisch persoonlijke geschiedenis. De ontdekking van de hemel heeft dus magische en mythologische elementen. Daarnaast is de alledaagse geschiedenis en het leven van alledag er in verwerkt, maar ook Mulisch persoonlijke leven en geschiedenis is in de roman terug te vinden. Mulisch heeft alle hem aansprekende ideeën, filosofische gedachten en architectonische hoogstandjes (en vele andere wetenschappen) als onderdeel van zijn verhaal gebruikt. De roman bestaat uit vier delen (Het begin van het begin, Het einde van het begin, Het begin van het einde en Het einde van het einde) en beslaat 65 hoofdstukken. Aan het begin en het einde van ieder deel staat een dialoog tussen twee hoge functionarissen in de hemel (een engel uit de top van de Hierarchia Caelistis ), die achterliggende en toevoegende informatie over het verhaal geven.
Onno Quist en Max Delius komen elkaar midden in de nacht tegen als Onno liftend naar Amsterdam gaat en Max hem meeneemt. Daarmee begint een wonderlijke vriendschap tussen een taalkundige en een sterrenkundige, gebaseerd op een gevoel van herkenning. Samen ontmoeten zij Ada, een celliste, met wie Max de vrouwenverslinder een relatie krijgt.Als die stukloopt door Adas besef dat de vriendschap tussen Onno en Max voor Max altijd voorop zal staan, volgt bijna automatisch de relatie met Onno. Tijdens een muzikale reis naar Cuba maakt Max Ada zwanger. Om haar vreemdgaan te verdoezelen heeft zij in dezelfde nacht nog seks met Onno, zodat niemand zal weten van wie het kind zal zijn. Ongeveer vanaf het moment dat Ada een relatie met Onno krijgt beginnen de levens van de drie te veranderen. Ada gaat voor het Concertgebouworkest werken, Max gaat op de sterrenwacht in Westerbork (het voormalige jodendoorvoerkamp, red.) werken en Onno gaat de politiek in. Wanneer Onno en Ada op bezoek komen bij Max in Westerbork krijgen zij een telefoontje dat Adas vader in het ziekenhuis is opgenomen. In een enorm noodweer vertrekken de drie in Max sportauto naar Leiden.Wanneer de twee mannen een over de weg gewaaide boom proberen te verwijderen, valt er een tweede boom op de auto, waar Ada nog in zit. Ada raakt in coma, maar blijft in verwachting. Tijdens de comatueuze toestand zal zij bevallen van een gezonde zoon, Quinten Quist. Max, overmand door schuldgevoelens zal samen met Adas moeder, Sophia waar hij een nachtelijke seksuele relatie mee heeft, voor Quinten gaan zorgen. Op een landgoed, Groot Rechteren, wordt Quinten niet alleen opgevoed door Max en Sophia, maar ook door alle andere bewoners van het kasteel, die allemaal een beroep hebben dat Quinten naar zijn doel zal leiden; het terugbrengen van het testimonium naar de hemel. Quinten blijkt een gezonde, bijzondere jongen te zijn. Hij lijkt op geen van de drie hoofdpersonages, heeft een eigen wil en lijkt onbewust Onno als zijn vader te zien,hoewel die door zijn politieke carrière niet die rol heeft. Als die carrière ongeveer tegelijkertijd met Onnos nieuwe (en ex-)vriendin Helga sterft, verdwijnt hij van het toneel. Wanneer ook Max sterft - hij wordt compleet van de aardegeveegd, nadat een meteoriet hem raakt -besluit Quinten te stoppen met school en zijn vader (Onno) te gaan zoeken. Terwijl hij een reis begint door Italië, bevindt hij zich steeds in de omgevingen en de gebouwen die de bewoners van Groot Rechteren hem leerden kennen Daardoor ontmoet hij plotseling zijn vader, als die zich plotseling in het Pantheon naar hem toewerkt. Met zijn vader en een onverklaarbare drang gaat hij op zoek naar de mysteries uit de Romeinse en Joodse oudheid.Samen vinden zij het testimonium, waarmee zij naar Jeruzalem vluchten en daar weer op zoek gaan, naar waar het vandaan moet komen. Tijdens een rustig verpozen op een terras kijkt Onno ineens in een kleur ogen die hij tot die tijd alleen bij zijn zoon Quinten heeft gezien en nu bij een getatoeëeerde oude Joodse dame. Onno is zo van streek door de mogelijkheid dat Quinten niet zijn zoon maar die van Max zou zijn, dat hij zich even terugtrekt op zijn hotelkamer. In de tijd dat Onno probeert te bekomen van de schok, overkomt Quinten een magisch surreëel avontuur. Als in een droom haalt hij het testimonium uit de hotelkluis en brengt de tien geboden naar de Rotsberg, het zogenaamde Joodse Midden van de wereld. Daar kruipen de letters van de stenen tafelen, waarna zij hem omringen en meevoeren. Onno beseft al snel dat het onmogelijke is gebeurd en belt Sophia, waarna het verhaal eindigt met de conversatie tussen de twee hemelse functionarissen, die hun taak volbracht hebben. Het testimonium is terug, het pact dat god via de Joden met de mensheid sloot is ontbonden. De mensheid kan nu met haar techniek, haar eigen wereld scheppen en vernietigen.
Harry Mulisch -1927
Harry Kurt Victor Mulisch wordt geboren op 29 juli 1927 in Haarlem Mulisch is de enige zoon van Karl Victor Kurt Mulisch en Alice Schwarz. Zijn vader komt uit het toenmalige Oostenrijk-Hongarije (nu: Jablonec in Tsjechië). Na de Eerste Wereldoorlog is hij naar Nederland geëmigreerd. Zijn moeder is joods, geboren in Antwerpen. Hoewel er thuis Duits wordt gesproken, wordt hij opgevoed met Nederlands. In 1936 scheiden zijn ouders, zijn moeder verhuist naar Amsterdam en Mulisch wordt vooral opgevoed door de huishoudster Frieda Falk. Hij gaat na de lagere school (1933-1939) naar het Christelijk Lyceum in Haarlem. Tijdens de oorlog werkt zijn vader bij de collaborerende bank Lippmann-Rosenthal&Co en in deze positie kan hij zijn zoon en ex-vrouw beschermen tegen deportatie. In zijn middelbare schooljaren raakt Mulisch in de ban van de wetenschap. Hij richt een laboratorium in voor zijn experimenten, geïnspireerd door het jeugdboek De avonturen van Bram Vingerling van Leonard Roggeveen. Deze hobby gaat ten koste van zijn schoolprestaties: hij zakt voor zijn overgangstentamen in 1944 en gaat van school. Na de oorlog wordt vader Mulisch tot drie jaar gevangenisstraf veroordeeld vanwege zijn baan bij Lippmann-Rosenthal & Co. Zijn moeder emigreert naar Amerika. Mulisch' belangstelling verschuift meer en meer van de wetenschap naar de kunst. Hij tekent veel en schrijft in 1946 het verhaal Mijn kamer, dat in 1947 gepubliceerd wordt in het tijdschrift Elsevier. Daarnaast begint hij met het lezen van grote schrijvers als Multatuli en Dostojevski, gaat toneelspelen en treedt op in een operette. Vanaf 1949 richt hij zich volledig op het schrijven. Zijn vader overlijdt in 1957.In 1958 verhuist Mulisch naar Amsterdam. In datzelfde jaar wordt hij lid van de redactie van het tijdschrift Podium. Hij is ook redacteur van Randstad en tot 1990 van het bekende literaire tijdschrift De Gids. In de zestiger jaren toont hij zich sterk betrokken bij de nieuwe maatschappelijke en politieke ontwikkelingen. Hij voelt zich aangetrokken tot een communistische staat als het Cuba van Fidel Castro.In 1971 trouwt Mulisch met Sjoerdje Woudenberg. Met haar krijgt hij twee kinderen. In 1992 wordt er nog een zoon geboren uit een verhouding met een nieuwe partner. Op zijn vijftigste verjaardag wordt Mulisch benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1992, bij het uitreiken van het eerste exemplaar van De Ontdekking van de Hemel, volgt een bevordering tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Van de gemeente Amsterdam ontvangt Mulisch de zilveren eremedaille.
Over al zijn werk kan gezegd worden dat het wordt gedomineerd door een magisch -mythische levensfilosofie. Zijn romans zijn niet realistisch in de traditionele zin van het woord. Veelal zijn de verhalen in eerste instantie heel werkelijk en vertonen ze naar verloop van tijd steeds meer fictionele trekken. Veel van zijn werk heeft autobiografische trekken maar het is altijd verweven met fictie. Thema's die terugkomen zijn de relatie tussen het alledaagse en het goddelijke en de Oedipus-mythe. Ook kan het thema van de vraag naar schuld en verantwoordelijkheid nog genoemd worden. Meestal wordt dit behandeld in relatie tot het onderwerp waarvoor in Mulisch' werk een belangrijke centrale positie is weggelegd: de Tweede Wereldoorlog.
Reviews :
-Dit is romanschrijven op luisterrijke,indrukwekkende,overmoedige schaal." - Publishers Weekly
-Het indrukwekkenste is misschien wel de volmaakte eenvoud waarmee dit toch allerminst simpele verhaal wordt verteld. -Vrij Nederland.
- Het is aan geen twijfel onderhevig, dat Harry Mulisch zich nu definitief in de rijen van de grote Europese vetellers heeft gevoegd. Het is een gelukkige omstandigheid,dat wij in Harry Mulisch een buurman hebben die ons iets vertellen kan over God en de wereld en over Europa en Duitsland en over het labyrint in onze borst.' -Süddeutsche Zeitung.
Chantage op het leven : 1953 -kortverhaal Het mirakel : 1955 -kortverhaal Manifesten : 1958 -essays Voer voor Psychologen : 1961 -autobiografie De Zaak 40/61 : 1963 -rapport over het proces Eichmann Bericht aan de Rattenkoning : 1966- essay over studentenrevolte in Amsterdam
Woorden, woorden, woorden : 1973 -poezië De vogels : 1974 -poezië Tegenlicht : 1975 -poezië Opus Gran :1982 -poezië
Oorspronkelijke titel : "Vicars of Christ. -The dark side of the papacy, " Uitgave :Poolbeg Press, Dublin, 1988, 484 blz. Nederlandse titel : "Stadhouders van Christus "-1990 - de schaduwzijde van het pausdom : Macht -Waarheid -Liefde
** De katholieke kerk is het meest succesvolle instituut uit de wereldgeschiedenis. Haar rijke historie kent oorlog en vrede , bloei en verval , menslievendheid en machtswellust. Vandaag de dag , met bijna een miljard volgelingen , is de Kerk een factor van enorme invloed en betekenis. Maar de ernstige crisis waarin ze verkeert is onmiskenbaar.Voor tallozen is de starre houding van het Vaticaan ten opzichte van politieke en maatschappelijke ontwikkelingen onbegrijpelijk. Waarom verbiedt Rome , in deze tijd van overbevolking, alle vormen van geboortenbeperking ? Waarom houdt het vast aan het celibaat en schept het geen ruimte voor vrouwen in de Kerk ? Waarom persisteert Rome bij de onfeilbaarheid van de Paus ? Waarom zweeg Rome over de holocaust ? Waarom pleit de Paus zo welsprekend over de vrijheid van alle mensen, terwijl hij in zijn eigen kudde geen enkele vrijheid duldt ? In dit boek legt Peter de Rosa , ex-priester en eminent theoloog , de achtergronden en oorzaken van de huidige crisis in het Vaticaan bloot.Hij beschrijft de soms weinig verheffende geschiedenis van het Pausdom door de eeuwen heen - een geschiedenis waar evenveel plaats lijkt te zijn voor geld , macht , ontucht en oorlog , als voor inkeer en sociale bewogenheid - en de gedaanteverwisseling die de Kerk in de loop der jaren heeft ondergaan : van Petrus' huis van de armen tot het instituut van absolute macht dat Gregorius VII en Innocentius III ervan hebben gemaakt. De Rosa staat uitvoerig stil bij de rol van de Kerk in de geloofsvervolging, de inquisitie en de opkomst van het antisemitisme, en schetst een indringend beeld van de ondergang van de Kerk als politieke macht en de periode van verval in de 19de eeuw. Stadhouders van Christus is een onthullend boek over de geschiedenis van het Pausdom en de katholieke Kerk. Het zal menigeen shockeren, maar niemand die in de wereldgeschiedenis geinteresseerd is , zal er aan voorbij kunnen gaan. Het boek is nederig en boetvaardig opgedragen aan alle slachtoffers van de holocaust .Dit boek is geen theologische verhandeling, laat staan een leerboek over de geschiedenis van het pontificaat. Het is een onderzoek naar de rol van de pausen in het licht van de geschiedenis,cultuur en ethiek .
Peter de Rosa :
-De auteur is als rooms-katholiek opgevoed en heeft de gebruikelijke zes jaar opleiding aan het seminarie meegemaakt voordat hij tot priester werd gewijd.Hij gradueerde aan het Pontificale Gregorianum in Rome en ging toen voor zes jaar filosofie onderwijzen aan het Westminster Seminary .Daarna werd hij hoofd van de faculteit theologie aan een Catholic teachers'college in London. Later zou hij het priesterschap de rug toekeren . Hij woont nu in Ierland met zijn vrouw en twee zonen.
Oorspronkelijke titel : " LIBERATION DAY " -2002 Uitgave : Bantam Press- London Nederlandse titel : " DAG VAN BEVRIJDING-2003 Uitgave : Vianen-Antwerpen:The House of Books, 320pag., 24cm, ISBN 90-443-08130
" Nick Stone contra Al Qa'ida" -vol actie en onverwachte plotwendingen.
*** November 2001- Een Zodiac-rubberboot maakt zich vlak voor de Noord-Afrikaanse kust los van een onderzeeër . De laatste klus voor CIA-agent Nick Stone lijkt niet al te moeilijk voor een man met zijn specifieke vaardigheden. Zijn opdracht ? Infiltreren in het gewelddadige Algerije om er een zakenman te liquideren die gespecialiseerd is in het witwassen van geld. Nick vermoedt dat het te maken heeft met de terroristische aanval van 11 september. Opererend binnen de gevaarlijke onderwereld in het zuiden van Frankrijk , waar de terreurbeweging Al Qa'ida fondsen vergaart via het eeuwenoude bankierssysteem hawalla , komt Stone midden in een uiterst smerige oorlog terecht. Uiteindelijk wordt hij geconfronteerd met het meest uitzichtloze dilemma waarvoor hij ooit is gesteld ...
Andy McNaB -1959
Andy McNab werd in 1959 door zijn tienermoeder te vondeling gelegd, groeide op bij pleegouders in het uitzichtloze Peckham in Londen. Hij leerde als jonge jongen hoe je autos open kon breken, ging tasjes roven, leerde zichzelf inbreken en was tegen de tijd dat hij een jaar of zestien was, fulltime crimineel. McNab: "Je dacht er eigenlijk niet bij na. Het enige wat je dacht was: Hoe kom ik aan geld? Het Britse leger leek een uitkomst voor een jongen zonder toekomstperspectief Dus deed hij mee aan de zowel fysiek als mentaal zeer zware selectie om bij de elitetroepen van het Britse leger terecht te komen.Want, wist hij, bij de Britse SAS, de Special Air Service, werden mensen als gelijken behandeld en werden herseninhoud en gebruik wel op prijs gesteld. In 83 trad hij toe tot de SAS, onder Britse militairen beter bekend als het Regiment In de tien jaren die volgden vocht McNab in het uiterste geheim in Noord-Ierland tegen de IRA, verdween tijdenlang in de jungle van Zuid-Amerika waar hij werd ingezet in de oorlog tegen de drugsmaffia, en belandde ten tijde van de Golfoorlog twee maanden lang in een Iraakse gevangenis, waar hij stelselmatig gemarteld en ondervraagd werd In 93 stapte hij uit de SAS als meest gedecoreerde Britse militair. Na achttien jaar in het betrekkelijk geïsoleerde legerleven en twee mislukte huwelijken ("Ik was te egocentrisch bezig."), maakte McNab kennis met de werkelijke wereld. Andy McNab is een wereldberoemde auteur van militaire non-fictie en thrillers. Zijn eerste twee boeken zijn non-fictie verslagen van zijn ervaringen in de Britse SAS. Met name zijn boek Bravo Two Zero,over zijn ervaringen gedurende de Golfoorlog, werd een bestseller, en verfilmd met Sean Bean in de hoofdrol Wereldwijd zijn hiervan anderhalf miljoen exemplaren verkocht. Gezien zijn verleden bij de SAS, waarbij hij ook betrokken was bij acties in Noord-Ierland en in drugslanden zoals Colombia, leeft hij in anonimiteit. Andy McNab is dan ook een schuilnaam. Na een tweede verslag van zijn ervaringen: SAS-Commando, verschenen zijn militaire thrillers. Met Total Control en Crisis Four laat hij zien dat hij ook het schrijven van fictie in de vingers heeft. MacNab werkt mee aan een trainingsprogramma van de FBI, dat erop gericht is manschappen voor te bereiden op eventuele krijgsgevangenschap. In zijn vrije tijd rijdt McNab op zijn 850cc Yamaha, en bestudeert hij Middeleeuwse geschiedenis.
Reviews :
' De grootste verdienste van McNaB is zijn feitenkennis. Andere thrillerauteurs verrichten research, maar hij is er écht geweest .' - Sunday Times.
'McNab is een geweldige schrijver.Als het op spanning aankomt is hij van de klasse van Frederick Forsyth .' - Mail on Sunday
Bibliografie :
Nick Stone -Series :
TOTAL CONTROL 1998, Houten: Areopagus / Van Holkema & Warendorf, 365pag., 21cm, ISBN 90-269-7544-9 vert.van: Remote Control (1997),
CRISIS FOUR 2000, Houten: Van Holkema & Warendorf, 383pag., 21cm, ISBN 90-269-8225-9 vert.van: Crisis Four (1999),
DE SLUIPSCHUTTER 2002, Houten: Van Holkema & Warendorf, 320pag., 24cm, ISBN 90-269-8276-3 vert.van: Last Light (2001),
DAG VAN BEVRIJDING 2003, Vianen: The House of Books, 320pag., 24cm, ISBN 90-443-0770-3, 1e druk vert.van: Liberation Day (2002),
DAG VAN TERREUR 2004, Vianen: The House of Books, 320pag., 24cm, ISBN 90-443-1138-7, 1e druk september 2004 vert.van: Dark Winter (2003),
Autobiografisch :
BRAVO TWO ZERO 1995, Houten: Van Holkema & Warendorf, 318pag., 22cm, ISBN 90-269-7328-4 vert.van: Bravo Two Zero : the True Story of an SAS Patrol Behind the Linesin Iraq (1993),
SAS-COMMANDO 1996, Houten: Van Holkema & Warendorf, 366pag., 22cm, ISBN 90-269-7420-5 vert.van: Immediate Action (1995),
Oorspronkelijke titel : " Now or Never " -1997 Nederlandse titel : " Brandende Ogen ". Uitgave :Luitingh-Sijthoff- Amsterdam -336 p .ISBN 9024515742
" Superspannend en even scherp als een scheermes. "
*** Drie jonge vrouwen worden in Boston het slachtoffer van een lustmoordenaar.Maar bij zijn laatste prooi wordt de dader gestoord en vlucht. Getuigen hebben echter een glimp van het gezicht van de psychopaat gezien. Inspecteur Harry Jordan van de politie van Boston gaat gewapend met een compositietekening op zoek naar de seriemoordenaar.De beroemde misdaadverslaggeefster Mallory Malone helpt hem daarbij. Harry is voorbereid op Mallory's minachting voor politiemensen. Maar niet op haar enorme aantrekkingskracht en de kwetsbaarheid die zij achter haar stoere uiterlijk verbergt.Want Mallory koestert een geheim uit haar verleden. Zodra Harry haar de compositietekening van de moordenaar laat zien, weigert zij verdere medewerking ...
Elizabeth ADLER .-1945
De schrijfster is geboren in Yorkshire , gehuwd en heeft een dochter. Zij wwonde in Brazilië , de Verenigde staten, Engeland , Frankrijk en Ierland.
Oorspronkelijke titel : " The Big Picture " -1997 Nederlandse titel : " Het oog van de lens " Nederlandse uitgave : Meulenhoff.-paperback ,344 blz.
" Een man op zoek naar zijn identiteit... Over obsessie, ambitie en moord.
*** Ben Bradford heeft alles;een mooie vrouw en twee zoontjes, een groot huis in Connecticut, en hij is partner van een prestigieuze firma in New York. Maar diep van binnen voelt Ben zich ongelukkig. Eens droomde hij ervan fotograaf te worden, in plaats daarvan slijt hij zijn dagen bij een conservatief advocatenbureau aan Wall Sreet. Thuis droomt hij ervan te ontsnappen aan de misprijzende blikken van zijn vrouw die , zo schijnt het, niet meer van hem houdt. Als Ben merkt dat zijn vrouw overspel pleegt, raakt hij in paniek. Tot overmaat van ramp blijkt dat de andere man ook nog fotograaf is , iets dat hij altijd zelf ambieerde. Wanneer een onverwachte confrontatie met de geheime minnaar van zijn vrouw uitmondt in geweld, belandt Ben in een nachtmerrie zonder uitweg ...
DOUGLAS KENNEDY -1955
De voormalige toneelschrijver Douglas Kennedy, , is een journalist wiens werk regelmatig gepubliceerd wordt in The Sunday Times, GQ en The Independent. Hij heeft met "In God's Country" en "Beyond The Pyramids" een aantal reisgidsen op zijn naam staan. Met "The Dead Heart" maakte hij zijn debuut als auteur van thrillers, en het boek was zo succesvol dat hij voor zijn tweede roman een verbazingwekkend hoog voorschot kreeg. Douglas Kennedy is geboren in New York City en woont in Londen met zijn vrouw en twee kinderen. Zijn adembenemende thriller ' Het oog van de lens' was meteen een daverend succes; de rechten werden wereldwijd voor miljoenen verkocht.
Oorspronkelijke titel :"Histoire d'une évasion."-1997 Nederlandse titel:"Mijn ontsnapping " Uitgeverij : Arena,- Amsterdam , 1997 -295 p. ISBN 90-6974-285-3
Het leven , dat ben jezelf. Benoîte Groult : 'Het duurde dertig jaar voor ik mijn mening durfde te zeggen'.
*** Mijn ontsnapping is het verhaal van het bewogen leven van schrijfster Benoîte Groult . Scherpzinnig en met veel gevoel voor humor brengt zij het artistieke milieu in beeld waarin zij opgroeide, haar flamboyante moeder, haar drie huwelijken, haar strijd- niet alleen tegen de conventies, maar juist ook tegen haar eigen conformisme - en haar uiteindelijke vrijwording.Openhartig vertelt Groult over haar ontwikkeling als feministe en blikt zij terug op het enorme succes van haar romans, die weerklank vonden bij miljoenen vrouwen over de hele wereld. Om eenzijdigheid te voorkomen gaat Groult in haar boek van tijd tot tijd een dialoog aan met Josyane Savigneau, hoofdredactrice van de culturele bijdrage van " Le Monde " . Via hun tweespraak krijgt de lezer een eerlijk en intiem beeld van deze dynamische, rebelse schrijfster uit de chauvinistische wereld van de Franse literatuur.
De schrijfster is geboren op 31 januari 1920 in Parijs, waar ze opgroeide in een intellectueel en artistiek milieu. Haar ouders waren vrienden van enkele vooroorlogse bekende schilders en schrijvers zoals :Picasso, Picabia,Jouhandeau, Paul Morand... Nadat zij ,als lerares latijn en letterkunde, in het onderwijs terecht kwam werd ze journaliste .Dit beroep zou ze haar hele verdere leven blijven uitoefenen in combinatie met haar schrijverscarriére.. In 1958 verscheen haar eerste roman:'Journal à quatre mains', welke ze samen met haar zuster Flora schreef. Uit hun samenwerking verschenen later nog twee romans. In 1972 , publiceerde ze alleen :'La Part des choses' en dan drie jaar later :'Ainsi soit-elle' , een essay over de vrouwelijke levensomstandigheden, wat een wereldwijd succes kende. Hierna volgden verscheidene romans als : 'Les Trois Quarts du temps', 'Les Vaisseaux du coeur', en biografiëen over de feministes :(Olympe de Gauges, Pauline Rolland), verder schreef ze nog de essays: 'Le Féminisme au masculin', 'Cette mâle assurance' Haar bezigheden als schrijfster en journaliste zouden haar evenwel niet beletten om voorzitster te worden van de commissie van de terminologie voor de vervrouwelijking van beroepsnamen , graden en functies, opgericht door Yvette Roudy,en om sinds 1982 lid te zijn van de jury Femina . In haar roman: 'Histoire d'une évasion'- Mijn ontsnapping , kijkt ze even op haar leven terug. Haar privé-leven , dat zowel als haar publieke leven wordt opgedeeld tussen haar journalistenwerk en haar literaire beslommeringen: Na haar huwelijk met de reporter Georges de Caunes , van wie ze twee dochters had gekregen, huwde ze in 1951 de schrijver Paul Guimard., waarmee ze opnieuw een dochter kreeg.
Citaten :
« Ce n'est pas en tuant ses parents que l'on devient adulte, mais en tuant l'enfant de ses parents, une cible beaucoup plus difficile. » [ Benoîte Groult ]
« Ce qu'il y a de plus beau dans la navigation, c'est de débarquer. » [ Benoîte Groult ]
« Filles de joie. La joie de qui ? » [ Benoîte Groult ]
« Il a fallu cent ans pour effacer les discriminations les plus criantes entre les hommes et les femmes, mais qu'attend-on pour abroger celles qui restent ? » [ Benoîte Groult ] - Ainsi soit-elle
« La vieillesse est si longue qu'il ne faut pas la commencer trop tôt. » [ Benoîte Groult ]
Oorspronkelijke titel : " Wild Swan " -1991 Nederlandse titel : " Wilde zwanen , drie dochters van China Uitgave : Amber
" Een onthutsend en meeslepend verhaal van een Chinese familie "
*** Wilde zwanen , drie dochters van China.
Een onthullend beeld van drie vrouwen tijdens de enorme omwenteling die zich in China heeft voltrokken sinds het begin van de 20-e eeuw. De intieme memoires en de prachtige portretten worden als een meeslepende kroniek verteld. En ondanks de haast onvoorstelbare gruwelijkheden die de familie van Jung Chang - met name tijdens de hoogtijdagen van Mao - ten deel zijn gevallen, blijft dit boek een indrukwekkende getuigenis van geloof in rechtvaardige samenleving met gelijke rechten en gelijke kansen voor ieder mens... Alleen auteurs met een uitzonderlijk talent lukt het om grote historische gebeurtenissen zo te beschrijven dat de lezer diep geëmotioneerd raakt. Over dat talent beschikt Jung Chang. In dit fenomenale boek maken we kennis met de schrijfster Jung Chang en haar familie. Het is een historische roman over China vanaf het begin van de eeuw tot eind jaren zeventig. Op overtuigende wijze beschrijft Jung Chang hoe miljoenen Chinezen onder verschillende heersers proberen te overleven: onder de warlords, de Kuomintang en de communisten. Maar bovenal is het boek een getuigenis van drie vrouwen die leven voor hun idealen. In hun streven daarnaar kennen ze successen en hevige tegenslagen. Het is dan ook een boek vol hoop en wanhoop, ontbering en volharding. We volgen de grootmoeder, Yu-fang, rond de eeuwwisseling toen China in chaos verkeerde door de strijd tussen de verschillende krijgsheren, de zogenaamde warlords, die toen de dienst in China uitmaakten. Er heerste rechteloosheid en terreur. De enige manier om je teweer te stellen tegen de macht van de krijgsheren was door zelf een of andere officiële positie proberen te bekleden. Yu-fang ondergaat als meisje nog de wrede praktijk van het inbinden van voeten. Dit gebruik had als enig doel om mannen te behagen. Een vrouw met ingebonden voeten kan slecht lopen hetgeen bij mannen een gevoel van bescherming moet oproepen. Daarnaast werden die kunstmatig klein gehouden voeten als erotisch beschouwd. In de praktijk betekende dit voor meisjes en vrouwen helse pijnen en rottingsverschijnselen aan de voeten, en een levenslange handicap. Yu-fang wordt door haar vader uitgehuwelijkt en wordt concubine van een rijke man, hetgeen in die tijd geen ongewone praktijk was. Uit deze verbintenis wordt Bao Qin geboren, de moeder van de schrijfster. Haar jeugd staat in het teken van de strijd tussen de Kuomintang (de nationalisten die strijden tegen de buitenlandse overheersers) en de communisten. Ze sluit zich aan bij de kommunisten en zal aanzienlijke posities gaan bekleden als communistische official. In 1949 wordt de Volksrepubliek China, de communistische staat, uitgeroepen. Begin jaren vijftig starten de eerste zuiveringsacties. Iedereen die zelfs maar vage banden heeft met Kuomintang-aanhangers wordt aan verdachtmakingen onderworpen. Alhoewel Bao Qin en haar man zeer belangrijke posities innemen blijven zij de volgende decennia niet gespaard. De zuiveringsacties kregen meer en meer het doel de machtspositie van Mao te verstevigen. Op het moment dat de machtsstrijd voor iedereen duidelijk wordt is het al te laat: het land is in de verstikkende greep van de tentakels van Mao en zijn handlangers, waaronder zijn vrouw. De dochter van Bao Qin, Jung Chang, groeit als kind van hoge functionarissen waarin alles in het teken staat van het geloof in het communisme, Mao en de revolutie. Ook zij vereert Mao en dicht hem welhaast goddelijke wijsheid toe. Zij en haar ouders gaan er vanuit dat belangrijke communistische leiders Mao misleiden en dat hij zelf geen weet heeft van de gruwelijkheden die in zijn naam worden gepleegd. Jung Chang vindt haar eigen weg in de dagelijkse terreur door zich zo onzichtbaar mogelijk te maken. Aangezien het hele leven gecontroleerd, geïndoctrineerd en beheerst wordt door de kommunisten is het echter onmogelijk om niet op een of andere manier mee te doen of zelfs maar twijfel bij jezelf toe te staan. Haar ouders worden verschillende keren onder arrest geplaatst in de loop van de vijftiger jaren. In de zestiger jaren worden zij, evenals miljoenen anderen, onderworpen aan publiekelijke vernederingen. Velen gaan ten onder aan geestelijke en lichamelijke afstraffingen. Eind jaren zestig zitten haar ouders regelmatig gevangen en worden tenslotte, evenals de kinderen, verbannen. Met miljoenen andere Chinezen worden ze als een soort dwangarbeiders op het platteland en in fabrieken geplaatst. Onder het mom van politieke heropvoeding worden mensen juist monddood gemaakt. Begin jaren zeventig wordt het regime iets losser en wordt de familie vrijgelaten om naar de stad terug te keren. De vader van Jung Chang overlijdt ten gevolge van de vernederingen en ontberingen. Hij is gebroken door zijn verlies in het geloof in Mao. Jung Chang, inmiddels in de twintig, gaat naar de universiteit en verlaat het land in 1978 vanwege een studiebeurs in Engeland. Het boek biedt een imponerende kijk achter de schermen van het China van deze eeuw. Aan het leven van drie generaties vrouwen kun je feilloos de verschillende periodes van overheersing van machthebbers over het Chinese volk aflezen.
Jung Chang : Vanuit haar oogpunt wordt het verhaal verteld. Ze is een intelligente studente. Op het eerste zicht zou men denken dat ze zeer manipuleerbaar is, omdat ze zich ondanks haar intelligentie aansluit bij de Rode Gardes, maar achteraf gezien is het vrij begrijpbaar, omdat de Mao-cultus zeer sterk was.
De Moeder : Ze is een zeer onafhankelijk iemand. Ze is een zeer sterke vrouw, gezien de harde feiten die ze heeft meegemaakt.
De Vader : Hij is een ideologisch iemand. Hij is zeer overtuigd van de goede gevolgen van het communisme, maar wanneer hij de nefaste gevolgen ziet, zet hij alles in het werk om uit menselijke motieven die tegen te gaan.
Jung Chang -1952
Jung Chang werd in 1952 in China geboren, in Yibin in de provincie Sichuan. Als veertienjarig meisje was zij korte tijd Rode Gardiste en daarna werkte ze op het land, als blotevoetendokter, als staalarbeider en als elektricien. Vervolgens studeerde en doceerde ze Engels aan de universiteit van Sichuan. In 1978 verliet zij China om naar Engeland te gaan. Ze kreeg een beurs voor de universiteit van York en promoveerde in 1982 op Taalwetenschap. Zij was de eerste persoon uit de Volksrepubliek China die aan een Engelse universiteit een doctorstitel behaalde. Ze huwde er met de Britse historicus Jon Halliday haar co-auteur van de roman : Mao, The Unknown Story. Haar veelgeprezen boek Wilde zwanen verscheen in 1991, verwierf talrijke prijzen .en stond in meer dan 12 landen als eerste op de bestsellerslijst.
Reviews :
" Dit buitengewone familieportret, vol drama, ontroering en gruwelen, weerspiegelt een turbulente eeuw Chinese geschiedenis. " - Publishers Weekly
" Een magnifiek epos dat de menselijke kant van China's jongste geschiedenis laat zien." - Chicago Trinune
"een blik in de hel, maar tegelijk een grandioos boek en wie het gelezen heeft zal nooit meer dezelfde zijn."- NRC Handelsblad
"'Veel is er al geschreven over de periode die Jung Chang portretteert, maar er is nog nooit een boek verschenen zoals dit."- Los Angeles Times
Oorspronkelijke titel : " The Salesman"-1998 Uitgave :London, Secker & Warburg Nederlandse titel : De verkoper -1999 Nederlandse uitgave : Nijgh & Van Ditmar(1998) Paperback ,356 blz. 90 388 5506 0
" Een zwartgallige biecht en een psychologische thriller ."
*** Billy Sweeney is verkoper van schotelantennes.Zijn werk is zijn houvast, tot zijn jongste dochter Maeve na een gewelddadige overval in coma raakt. Dan stort zijn wereld in. Hij begint dagboekaantekeningen voor Maeve bij te houden, waarin hij vertelt over zijn leven en huwelijk. Als een van de vier daders ontsnapt, maakt Sweeney zich op voor een bloedstollende wraakactie. In nachtelijk Dublin zoekt en vindt hij de vierde dader, Quin. Tijdens de lange hete zomer beraamt Sweeney nauwkeurig de perfecte moord. Maar zijn plan loopt dramatisch mis. Het lot keert zich tegen hem en de rollen worden omgedraaid... Met een wrang gevoel voor humor weet O'Connor de lugubere mentale oorlog tussen de twee mannen tot een onvermoed einde te voeren. Met Desperadoes schreef OConnor al een spannend verhaal met de verteltechnieken die daarbij te pas komen. In The Salesman is het thrillerelement veel sterker - een verhaal over wraak (en de onmogelijkheid daarvan) ontwikkelt zich stukje bij beetje tot een grimmige pageturner. Maeve Sweeney is bij een overval op het tankstation waar ze werkte mishandeld en in coma geraakt. Tijdens de rechtszaak ontsnapt een van de vier daders, Donal Quinn. Maeves vader Billy besluit haar te wreken. Het verhaal wordt verteld in vier episoden.
In het eerste deel begint Billy een lange brief aan zijn dochter. Hij vertelt haar hoe hij kwam tot zijn besluit om Quinn te vinden en eigen rechter te spelen. Hij beschrijft hoe hij planmatig zijn wraak beraamt. Zijn motieven zijn niet eenduidig: er valt meer te vereffenen dan een brute roofoverval. Billy geeft een verantwoording van zijn leven tot dan toe. Dat leven is geruïneerd door zijn alcoholisme en door het verlies van zijn vrouw Grace. Grace heeft hij verspeeld in een reeks alcoholische incidenten. Billy was ooit leraar en hij las veel. Hij is zijn positie kwijtgeraakt door zijn veelvuldige absences. De schaarse literaire referenties in het boek herinneren eraan dat Billy ooit een belezen man was. Als hij in een flashback wordt gekarakteriseerd als een boekenwurm is dat een schokkend gegeven: de Billy in het verhaal manifesteert zich als een vertegenwoordiger in schotelantennes met nog louter verkooppraatjes. De waarheden die hij te berde brengt zijn ook de wijsheden van de verkoper (Ze beginnen steevast met A good salesman...) Een poos nadat hij gescheiden van Grace is gaan wonen (een formele scheiding behoorde in Ierland nog niet tot de mogelijkheden) verongelukt zij. Zijn dochter Maeve woont dan al enige tijd bij hem (de thuiswonende dochter Medbh uit Red Roses and Patrol lijkt een voorstudie voor Maeve). Grace is dan ook afwezig tijdens het grootste deel van het verhaal van The Salesman. Toch is zij dankzij Billys terugblikken, afwisselend warm van toon en verbeten van wrok, een van de hoofdpersonen. De reconstructie die Billy ten behoeve van Maeve maakt van zijn huwelijk is gevoelvol, schrijnend zelfs. Hij schrijft zijn verhaal evenzeer aan Grace als aan Maeve.
In het tweede deel heeft Billy Quinn opgesloten in het vogelhok. Toen Grace Billy voor het laatst bezocht in zijn huis in Dalkey (een voorstad van Dublin) merkte zij op dat de volière in de achtertuin wel een gevangenis leek. Billy blijkt een onbarmhartige cipier. De stijl in dit deel wordt staccato, het onderwerp van de zin wordt vaak weggelaten. De korte aantekeningen worden opgeschreven in het kerkelijk dagboek dat Billys vriend Seàn, die priester is, heeft laten liggen De dagspreuken in de agenda vormen een cynisch commentaar op de gebeurtenissen.
In het derde deel hebben de verhoudingen zich drastisch gewijzigd. Quinn tiranniseert nu Billy - aanvankelijk fysiek, maar nadat hij hem heeft vrijgelaten uit zijn kooi ontstaat er een gevangenschap waarin Billy niet wordt vastgehouden door de tralies, maar door het mentale overwicht van Quinn. Billy is niet vrij. Als Billy zich een uitstapje naar zee veroorlooft, ziet hij een zeehond in de golven. "It had a silver fish in his mouth. The fish was wriggling hard and trying to escape but the seal had its jaws clamped shut." Er ontstaat een macabere vorm van voordeurdelen die heel geleidelijk overgaat in een situatie waarin beide mannen samen een huishouden voeren. Er ontwikkelt zich zelfs een taakverdeling: Billy zorgt voor brood op de plank, Quinn doet klusjes en maakt schoon. Dit gedeelte van het boek is een tour de force. Het samenzijn van de twee mannen is immers strijdig met de wraakgevoelens die aan de oorsprong stonden van Billys actie. Dat de lezer de nieuw ontstane situatie accepteert getuigt van OConnors psychologisch inzicht. Ieder stapje dat de lezer moet maken, met Billy, in Quinns richting moet geloofwaardig gemaakt worden. Billy heeft zich laten kennen als een beschadigd man die niet tevreden kan zijn over zijn leven. Als hij Quinn in de rechtbank ziet, overkomt hem al de gedachte
"Sometimes I even found myself imagining that I was him. I suppose I must have wanted to know how he felt."
Als Quinn in de volière opgesloten is en de afkickverschijnselen van een verslaafde imiteert, kijkt Billy dat met afgrijzen aan: hij ziet zijn eigen kliniekverleden voor zijn ogen. Die identificatie - het dubbelgangersmotief dat zoveel literaire romans draagt - legitimeert de wending die het verhaal neemt. Met The Salesman schreef OConnor - als dat het goede woord is - zijn grote familieroman. De keus voor de thrillervorm (een genre waartoe veel literaire schrijvers zich tegenwoordig bekeren) is deels misleidend. Het thrillerverhaal zet ook hier de lezer op het verkeerde been. De eisen die de verwikkelingen stellen aan Billy zijn belangrijk in het verhaal, maar hij wordt voortdurend teruggeworpen op wat hij van zijn leven heeft gemaakt. Hij heeft zijn huwelijk en veel meer van zijn leven eenvoudigweg verzopen. The Salesman is een dodelijke studie van alcoholisme. Billy waadt, beschonken als hij is, door drijfzand en dat is voelbaar op iedere bladzij van zijn drinkend bestaan.
Joseph OConnor - Dublin 1963
Romans : Cowboys and Indians (London, Sinclair-Stevenson, 1991) True Believers (Sinclair~Stevenson 1991) Desperadoes (Flamingo, 1993) The Life and Times of Charles Donnelly (Dublin, New Island Books, 1993) The Secret World Of The Irish Male (Dublin, New Island Books,1994) The Irish Male at Home and Abroad (Dublin, New Island Books, 1996) Sweet Liberty: Travels in Irish America (London, Picador 1996) The Salesman (London, Secker & Warburg,1998) Inishowen (Secker & Warburg, 2000) Star of the Sea (Secker & Warburg, 2002/New York, Harcourt Books- 2003). Redemption -2007
ENGEL VAN DE NACHT 1999, Amsterdam: De Boekerij, 269pag., 20cm, ISBN 90-225-2624-0, 2e druk vert.van: The Best Laid Plans (New York: Morrow, 1997), vert.uit het Engels: Sabine Mutsaers
"Engel van de nacht " is een onvervalste Sheldon, om in één adem uit te lezen !
*** Leslie Stewart -Als jonge reclamevrouw valt de veelbelovende Leslie voor de charmes van een aankomend politicus voor wie ze de public relations doet.Wanneer hij haar op de vooravond van hun huwelijk van de ene dag op de andere verlaat, belooft ze wraak te nemen... Oliver Russell -Zijn carriére lijkt niet te stuiten en hij doet er alles aan om nog hogerop te komen. Een knap gezicht, de juiste contacten en trouwe raadgevers doen de rest. Het hoogste ambt lijkt niet ver weg... Todd Davis - Grootindustrieel en multimiljonair. Hij eist van zijn ambitieuze schoonzoon dat deze meer dan loyaal is. Zo niet , dan heeft hij zo zijn middelen om hem te dwingen... Dana Evans - In korte tijd brengt ze het van duvelstoejager op een krantenredactie tot een van de bekendste gezichten van de televisie. Haar doorbraak als journalist stelt haar tevens voor een levensgroot dilemma... Engel van de nacht is een onvergetelijke roman , verrassend en spannend, en minstens zo wervelend en onderhoudend als Sheldon's eerdere successen !
Sidney Sheldon :-1917
Eigenlijk heeft Sidney Sheldon , die het " Guinness Book of Records" haalde als meest vertaalde auteur geen introductie nodig. Tot op de dag van vandaag heeft hij maar liefst 275 miljoen boeken verkocht , in 51 talen , in 150 landen. En hij is nog lang niet van plan er een punt achter te zetten. Is er een geheim voor zijn succes ? " Je moet houden van je vak " is het antwoord van Sheldon, " dat is het geheim "
Bibliografie:
Romans
DE KEERZIJDE VAN MIDDERNACHT ( The other sight of midnight ) 1977, Utrecht: A.W. Bruna, EEN VREEMDELING IN DE SPIEGEL A Stranger in the Mirror (Londen: Hodder & Stoughton, 1976 1977, Utrecht: A.W. Bruna DE EENZAME ERFGENAME Bloodline (Londen: Collins, 1978 1979, Utrecht: A.W. Bruna TOORN DER ENGELEN Rage of Angels (New York: Morrow, 1980 1981, Utrecht: A.W. Bruna HET NAAKTE GEZICHT ( The naked Face - New York Morrow 1970) 1982, Utrecht: A.W. Bruna HET KILLE VUUR Master of the Game (New York: Simon and Schuster, 1982 1983, Amsterdam: Elsevier, 413pag DE ENGEL DER WRAKE Windmills of the Gods (New York: Morrow, 1987 1984, Utrecht: Het Spectrum ALS ER EEN MORGEN IS If Tomorrow Comes (Londen: Collins, 1985 1985, Amsterdam: Elsevier ALS VLINDERS IN DE NACHT The Sands of Time (New York: Morrow, 1988 1989, Amsterdam: De Boekerij, 382pag HERINNERINGEN AAN MIDDERNACHT Memories of Midnight (New York: Morrow, 1990 1990, Amsterdam: De Boekerij, 308pag HET GEZICHT VAN DE DUIVEL The Doomsday Conspiracy (New York: Morrow, 1991 1992, Amsterdam: De Boekerij, 301pag EEN STER IN HET DUISTER The Stars Shine Down (New York: Morrow, 1992 1992, Amsterdam: De Boekerij, 304pag NIETS IS VOOR EEUWIG Nothing Lasts Forever (New York: Morrow, 1994 1994, Amsterdam: De Boekerij, 317pag DE VIERDE ERGENAME Morning, Noon and Night (New York: Morrow, 1995 1995, Amsterdam: De Boekerij, 296pag ENGEL VAN DE NACHT The Best Laid Plans (New York: Morrow, 1997 1997, Amsterdam: De Boekerij, 269pag GEHEIME DROMEN Tell Me Your Dreams (New York: Morrow, 1998 1999, Amsterdam: De Boekerij, 304pag VALLENDE STER The Sky is Falling (New York: Morrow, 2000 2001, Amsterdam: De Boekerij, 298pag NACHTEN VAN EENZAAMHEID Are You Afraid of the Dark? (London: HarperCollins, 2004 2005, Amsterdam: De Boekerij, 314pag
*Bruiloft-De vreemdeling-De zomer-De val* van ALBERT CAMUS
Albert Camus, een leven tegen de leugen
*** Oorspronkelijke titel : " Noces " - Charlot Algiers -1938 Nederlandse titel : Bruiloft -1976 - De bezige Bij Oorspronkelijke titel : "l'Etranger "-Editions Gallimard 1942 Nederlandse titel : De vreemdeling -1949 -De bezige Bij Oorspronkelijke titel :"La peste " -Editions Gallimard -1947 Nederlandse titel : De pest -1948 - De bezige Bij Oorspronkelijke titel : "L'Eté "-Editions Gallimard -1954 Nederlandse titel : De zomer -1976 -De bezige Bij Oorspronkelijke titel : "La Chute "-Editions Gallimard -1956 Nederlandse titel : De val -1957 -De bezige Bij
*** De belangrijkste werken van Albert Camus, een van de Franse klassieken , zijn bijeengebracht in deze bundel.Het absurde van de twintig-eeuwse samenleving wordt in deze romans steeds afgezet tegen een persoonlijke moraal van vriendschap en menselijkheid. Een of meer hoofdpersonen blijkt altijd door de loop der gebeurtenissen, en nooit uit eigen vrije wil, schuldig aan een misdaad. In De vreemdeling pleegt een jongeman, Meursault, een moord, waarvoor hij eigenlijk nauwelijks verantwoordelijk gesteld kan worden. Een aalmoezenier staat de weerloze Meursault bij nadat hij ter dood veroordeeld is. De pest verhaalt over de ongelukkige Cottard die in de door de pest belegerde stad Oran zijn positieven verliest en, na een poging tot zelfmoord, op iedereen begint te schieten.De moraal wordt hier vertegenwoordigd door de hoofdpersoon, dokter Rieux, die meent dat ondanks alle ellende ' in de mens meer te bewonderen dan te verachten ' valt. In De val zorgt een dramatisch voorval ervoor dat de advocaat en 'rechter-in-penitentie' Clamence , die zichzelf superieure oordelen over anderen aanmeet , al zijn zekerheden verliest. Bruiloft en De zomer zijn lyrische essays waarin Camus op nostalgische wijze terugverlangt naar zijn moederland Algerije.In Bruiloft is het nog een wanhopig en mystiek verlangen, in De zomer is de tragiek complexer ; zijn terugkeer naar het Zuiden is dan ook een terugkeer naar zijn 'innerlijk landschap'.
Albert Camus-1913-1960
Albert Camus (Moldovi, Algerije,7 november 1913 - Villeblevin,4 januari 1960) was een frans filosoof en schrijver. Hij was naast Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir een van de leidende figuren van het existentialisme.
De Franse schrijver Albert Camus (1913-1960) behoort tot de grote schrijvers en denkers van de twintigste eeuw Er rijst een veelkleurig beeld op van een bewogen mens. Een mens die verre van volmaakt was. Een mens die wel deugde. Iemand die niet meehuilde met de wolven in het bos, die niet mee-fraudeerde met de onbenullen op het laagste of hoogste niveau. Die niet boog voor het nazisme, niet zweeg toen er gesproken moest worden. Camus hartstocht weerspiegelt echter een zekere tijdloosheid die van hem een levende Don Quichotte maakte. En dat laatste is bedoeld als een groot compliment want niet Don Quichotte was gek maar de wereld waarin hij doolde. Albert Camus was een ridder, een gentilhomme, een gentleman, een aristocraat, zonder enig spoor van moreel of maatschappelijk feodalisme. Hij was realist omdat hij zag dat de wereld tegelijk een zwijnenstal en een slangenkuil is. Als schrijver en toneelspeler bracht dat hij dat meesterlijk onder woorden. Hij was echter wezenlijk begaan met de mens en uit alles blijkt dat hij een warm kloppend hart had. Dit komt literair gezien het best tot uiting in zijn werk "Lhomme révolté (De mens in opstand) waarin hij het recht op en de plicht tot! opstand rechtvaardigt en het revolutionaire, totalitaire nihilisme onvoorwaardelijk afwijst. In zijn dagboek schrijft hij daarover: De mens in opstand. Ik heb de waarheid willen zeggen zonder op te houden mild te zijn. Dat is mijn rechtvaardiging. Tijdens de oorlog voegde Camus zich bij een groepering in het Franse verzet genaamd Combat, die in het geheim een krant publiceerde met dezelfde naam. Deze groepering werkte tegen de Nazi's, en tijdens zijn lidmaatschap kreeg Camus de bijnaam "Beauchard". Camus werd redacteur van de krant in 1943 en toen de geallieerden Parijs bevrijdden, werd Camus geïnformeerd over de laatste gevechten. Hij verliet Combat in 1947, toen het een commerciële krant werd. Vanaf hier kwam hij in contact met Jean-Paul Sartre Na de oorlog maakte Camus deel uit van Sartre's omgeving en bezocht hij regelmatig Café de Flores op de Boulevard St. Germain in Parijs. Camus tourde ook door de Verenigde Staten om lezingen te houden over het Franse existentialisme. Hoewel hij op de linkse politiek leunde, verkreeg hij geen vrienden in de communistische partijen met zijn sterke kritieken op de communistische doctrine en vervreemdde hij uiteindelijk ook van Sartre. Toen in 1949 zijn tuberculose terug keerde leefde hij 2 jaar in afzondering. In 1951 publiceerde hij De mens in opstand, een filosofische analyse over opstand en revolutie, waarmee hij zijn afkeer van het communisme verduidelijkte. Het boek zorgde voor veel controverse onder zijn collega's en tijdgenoten in Frankrijk en leidde tot de uiteindelijke breuk met Sartre. De strenge ontvangst maakte hem depressief en hij begon in plaats daarvan toneelstukken te vertalen. Camus' meest kenmerkende bijdrage aan de filosofie was zijn idee van het absurde
, die inhield dat het leven geen betekenis of bedoeling heeft. Hij legt dit uit in De mythe van Sisyphus en nam het op in vele van zijn andere werken. Sommigen vinden dat Camus beter omschreven kan worden als een absurdist dan als een existentialist.In de jaren 50 wijdde Camus zijn inspanning aan de rechten van de mens. In 1952 stopte hij met zijn werk voor UNESCO omdat de VN Spanje(onder leiderschap van generaal Franco) als lid accepteerde. In 1953 was hij één van de weinige linkse politici die de methodes van de Sovjets bij het staken van arbeiders in Oost-Berlijn bekritiseerden. In 1956 protesteerde hij tegen vergelijkbare methodes in Hongarije Het begin van de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog in 1954 leidde tot een moreel dilemma voor Camus. Hij identificeerde zich met de pied-noirs en verdedigde de Franse regering.
Van 1955 tot 1956 schreef Camus voor L'Express. In 1957 werd hem de Nobelprijs voor de Literatuur toegekend, officieel niet voor zijn roman De val, het voorafgaande jaar gepubliceerd, maar voor zijn schrijven tegen de doodstraf in het essay Réflexions sur la Guillotine. Toen hij met studenten van de Universiteit van Stockholm sprak, verdedigde hij zijn duidelijke inactiviteit in het Algerijnse vraagstuk en verklaarde dat hij ongerust was over wat er met zijn moeder kon gebeuren die nog in Algerije leefde. Camus overleed begin 1960 bij een auto-ongeluk bij Sens toen hij onderweg was naar Nederland voor een lezing. De chauffeur van de Facel Vega was eveneens zijn uitgever en goede vriend Michel Gallimard die ook omkwam bij het ongeluk. Zijn voortbestaan wordt verzorgd door zijn twee kinderen, Catherine en Jean, die de auteursrechten van zijn werk hebben.
Zijn koppige, eerlijke, zinnelijke humanisme moest het opnemen tegen de onoverzichtelijke, ingrijpende gebeurtenissen van deze tijd. Maar door zijn hardnekkig weigeren liet hij daarentegen opnieuw duidelijk merken, midden in onze tijd, tegen de machiavellisten in, tegen het gouden kalf van het realisme in, dat er zoiets als moraal bestond. - Jean-Paul Sartre.
Romans :
1942 - De vreemdeling (L'Étranger) -Roman 1942 - De mythe van Sisyphus (Le Mythe de Sisyphe) -Non Fictie 1947 - De pest (La Peste) -Roman 1950 - De rechtvaardigen (Les Justes)-Toneel 1951 - De mens in opstand (L'homme révolté)- Non Fictie 1956 - De val (La Chute) - Roman 1957 - Koninkrijk en ballingschap (L'exil et le royaume) - Kort Verhaal 1970 - De gelukkige dood (La Mort heureuse) (eerdere versie van De Vreemdeling, postuum gepubliceerd)
" Een markant Afrikaans talent in de Nederlandstalige letteren "
*** Slangenkuil : Uitgave : De Bezige Bij
"de mistige grens tussen goed en kwaad. "
*** Bat Katanga keert terug naar zijn vaderland Oeganda , na in Cambridge wiskunde en economie gestudeerd te hebben. Het is het Oeganda van de jaren zeventig, dat buigt onder het gruwelijke regime van Idi Amin . Bat wordt al snel aangenomen op een hoge post op het ministerie van Energie en Communicatie , waar hij schoon schip moet maken . Pas als het te laat is, leert hij de slangenkuil van de dictatuur echt goed kennen... Isawaga weet als geen ander een grimmig portret te schilderen van de machthebbers in een dictatuur. In een ongemeen spannend boek laat hij zien dat de grens tussen goed en kwaad vager is dan lijkt.
Moses Isegawa : 1963
Moses Isegawa (Oeganda 1963) komt in 1989 naar Nederland. Hij trekt in bij een redacteur, voor wie hij klusjes verricht, leert Nederlands en haalt een diploma boekhouden. Intussen werkt hij aan zijn eerste roman, Abessijnse Kronieken, die in 1998 verschijnt. Het boek bevat verhalen over de familie van de hoofdpersoon Moegezi, over de geschiedenis van Oeganda, over de regimes van de dictators Obote en Amin, over de guerrillaoorlog die het land verscheurde en over het opgroeien van een jongeman te midden van al deze gebeurtenissen. In 1999 verovert het boek het buitenland, negen landen brengen het boek in vertaling. Met Slangenkuil had hij opnieuw groot succes. Onlangs verscheen Voorbedachte daden.
" Slangenkuil " heeft alles in zich om een groot succes te worden, de poorten van de wereldliteratuur zullen aangenaam piepen en zich weer een klein beetje verder voor Moses Isegawa openen ." - Abdelkader Benali in VRIJ NEDERLAND.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
Oorspronkelijke titel : " Teacher Man. A Memoir "-2005
Boerin in Frankrijk 
Oorspronkelijke titel : " No way Home " -1989
Oorspronkelijke titel :
