Vandaag vertrokken vanuit Maagdenburg, wel een drukke stad.
Na 15 km hadden we al een gemiddelde van 22,6 km/uur.
Met wind in de rug en mooie rechte wegen moest je vandaag bijna niet trappen om aan snelheden boven de dertig km uit te komen. Vandaar een gemiddelde van 29 km uur.
Het landschap bestaat vooral uit naaldbossen en grote velden.
Om drie uur reeds aangekomen in hotel . Wat een prachtig dag, mooi weer, prachtige omgeving.
Tijd voor de was en plas en ideaal om buiten te drogen, gezien het warme weer.
Na 5 ritten staat onze teller al op 900 km. Dus morgen overschrijden we 2 grenzen: die van 1.000 km en de Poolse grens.
Zo juist aan gekomen in ons hotelletje. Ziet er goed uit en de bazin zegt dat ze ons gaat verwennen. Eerst mijn was doen en later op de avond meer nieuws. Wil je eens kijken naar onze stek klik dan op: http://waldschloesschen-mittenwalde.de/index.php?site=hotel_uk
Vanmorgen vertrokken uit Hamlen met bedekte hemel, grouw en veel wind. Gelukkig in het voordeel. We moesten vandaag 185 km fietsen naar Maagdenburg. De ganse dag geen spetter regen gezien en met de wind in de rug waren we al vroeg binnen: De sfeer is goed en we lachen nogal wat af. Vandaag zijn we de voormalige oost duitse grens overgestoken en hebben foto's genomen van stukken muur en wachttorens. We logeren in een klein charmant hotelletje zonder restaurant. We eten straks bij de griek.
Vandaag een korte rit, slechts 158 km. Redelijk bewolk maar toch droog gebleven. Mooie streek met de bekende plaats Soest.
Vele Vlaamse soldaten hebben hier hun legerdienst volbracht. Op het einde nogal pittige heuvels moeten verwerken. In Hameln, bekend als de rattestad, onze tenten opgeslagen en in het restaurant lekker gegeten.
Morgen terug zware kost, een rit van 186 km voor de boeg.
Tijdens de nacht verscheidene keren wakker geworden van de kletsende regen.
Ik zat er een beetje mee in want de ganse dag in de regen rijden is niet zo leuk.
's Morgens vertrokken om 8 uur met bewolkte hemel.
Eerst een stukje kempen en dan via Valkenswaard richting Duitsland gereden tot aan de voormalige grens met Duitsland. Daar onze boterhammen genuttigd en doorgespoeld met soya drankje of cola.
Via de brug over de maas richtings Lüdingshausen. Het laatste uur redelijk wat regen gehad.
Ons hotel was ok maar we moesten even verder het avondmaal gaan nuttigen.
Alles ok met ons, even vlug vanuit een internetcafe enkele nieuwtjes, morgen meer.
Na twee slapeloze nachten(rugpijn en stress) was het deze morgen eingelijk zover. Opgestaan om 5 uur, alles in de wagen geladen en samen met vrouwlief "Mady" en mijn gasten "Jessie en Sven" naar Brugge gereden met de wagen.
Op het zand te brugge was er om 7 uur al een aangename drukte. We zijn onder politiebegeleiding dan vertrokken naar de Burcht in Brugge waar burgemeester Moenaert ons stond op te wachten.
Na veel persvertoon en een speech van Roland en van de burgemeester heeft die laatste om 8 uur stipt het startschot gegeven.
Direkt aan een tamelijk hoog tempo richting Aalter voor een receptie op het gemeentehuis met schepen van sport De Smul. Ik was aangenaam verrast, mijn fietsvrienden van Aalter Brug te zien.
Voor mij was dan het moment gekomen om afscheid te nemen van Mady, Jessie enSven. Wat zal ik ze missen gedurende die 3 weken. Te antwerpen, aan de voet van de fietstunnel, werden we opgewacht door supporters met spandoeken. Na de nodige roltrappen en 800 meter tunnel en terug trappen zouden we aan de andere kant roland en Guus, en onze volgwagen, terugvinden. Dus niet, door één of andere onvoorziene festiviteit op de rechteroever, kon onze volgwagen ons niet vergezellen.
Na wat zoeken en vragen hebben we hen uiteigenlijk teruggevonden. Opnieuw goed vertrokken en later, even buiten de stad, genoten van een deugddoende bevoorrading. Een beetje verder gingen de hemelsluizen dan toch open zodat we eigenlijk, het laatste uur, in de gietende regen gereden hebben.
Toch zijn we allemaal goed aangekomen na 173 km en is de sfeerondanks de regen opperbest . Nu vlug stoppen met schrijven want moet nog een aantal fietsen onder de loupe gaan nemen en dan onder de wol.
Vanmorgen vroeg verzameld op het Zand te Brugge. Veel vrienden en familie aanwezig.
Om 7u45 vertrokken in groep richting Burgt waar de heer burgemeester Patrick Moenaert het startschot zou geven.
Enorme belangstelling van pers en fotograven.
Stipt om 8 uur weerklonk het startschot en onder luid applaus van het talrijke publiek zijn we vertokken voor onze eerste rit van Brugge naar Kasterlee ongeveer 172 km verder.
In Aalter werd gestopt voor een receptie aangeboden door het gemeentebestuur en na de nodige toespraken en fotos werden we nog talrijke kilometers vergezeld door veel vrienden wielertoeristen.
Het weer was goed, niet te warm of te koud met weinig wind.
In Antwerpen de eerste hindernis. De voethangers en fietstunnel onder de schelde.
De steile trappen werden vlot genomen en zo konden we voorzichtig naar de overkant fietsen.
Roland en Guus moesten een grote toer omrijden met onze volgwagen, om ons aan de andere kant van de stad terug te kunnen oppikken.
Van Antwerpen naar Kasterlee, met de wind schuin achter, jammer dat de regen ons de laatste 20 kilometers parten speelde.
Iets na 17:00 uur kletsnat aangekomen in het hotel Fauwater.
Roland Hurtecant(71)vertrekt zondagmorgen met achtien andere wielerliefhebbers van Brugge naar Moskou. Ze willen op 1 september aankomen op een tegen dan hopelijk smogvrije Rode Plein. De opbrengst gaat integraal naar de vzw Anvasport.
"Voor mij gaat een droom in vervulling die ik reeds 25 jaar geleden koesterde, al blijft mijn troetelkind uiteraard de jaarlijkse wielertoeristenklassieker Brugge-Mont Ventoux die ik sinds1973 organiseer en meestal meefiets of toch een groot deel ervan. Op 23 juli jl. beklom ik de kale berg voor de 151 ste maal, en met de glimlach!", aldus avonturier Roland Hurtecant, nooit met een stunt verlegen.
3.000 kilometer
"De tocht tussen Brugge en Moskou heb ik al met de wagen afgelegd en is zeer zwaar. Niet minder dan in totaal 3.000 kilometer aan een hoog gemiddelde, en het verkeer zal zeker een stresserende factor zijn. Er kwam ook enorm veel briefwisseling aan te pas. We rijden achtereenvolgens door België, Duitsland, Polen, Wit Rusland en tenslotte Rusland."
"Nooit gedacht van 19 deelnemers te vinden voor dergelijk avontuur. De welluidende namen Brugge en Moskou deden ongetwijfeld een aantal van hen dromen", vermoedt Roland Hurtecant. "Er zijn zeven West-Vlaamse deelnemers: Annick Vande Kerckhove, met haar 34 de jongste, Jan Demeulemeester(47), Gerald Oyaert(51), Patrick Vandevoorde(52), Jean Vyvey(59), Paul Viaene(61) en Walter Velle(64). Verder zijn er tien Opst-Vlamingen, een Vlaams Brabander en een Antwerpenaar." "Met mijn 71 jaar ben ik zelf de oudste deelnemer, al is de Nederlandse chauffeur van de volgwagen, Guus Runge, er 72. De lengte van de ritten varieert van 80 tot 243 km."
Start Zondagmorgen
Zondagmorgen 15 augustus om 6;45 wordt verzameld aan de fontein op 't Zand, waar ook de volgwagen volgeladen wordt. Om7:40 uur wordt onder politiebegeleiding naar de Burg gereden. Waar de burgemeester om 08:00 uur het startschot geeft. "Om 9:15uur moeten we in Bellem zijn, waar ik woon, voor een ontvangst van en half uurtje. En dan wordt het menens". aldus Roland.
Morgen om 8:00 uur zal Roland zijnen revolver gebruiken. Dit vuurwapen is al meerdere keren gebruikt om Brugge-Mt Ventou in gang te schieten. Ooit afgepakt van een leerling die hem ging doodschieten wegens slechte punten, is nu in gebruik om de enige echte Brugge-Moskou, te laten starten.
De algemene moeilijkheidsgraad heeft je met één getal een indicatie hoe lastig een route is om af te leggen. Natuurlijk wordt de moeilijkheid van een route door tal van factoren bepaalt (zie verder), en kan je naar het detail gaan kijken waar je precies bezorgt over bent.
Bv. sommigen zullen wel last hebben met één sterke, pittige helling (een 'kuitenbijter') maar hebben totaal geen last om 50 km vlak te fietsen. Anderen vinden een korte inspanning geen probleem, zolang het maar niet te lang duurt.
De algemene moeilijkheidsgraad wordt uitgedrukt in de algemene moeilijkheidsscore. Dit is een waar van 1/100 tot 100/100.
1/100 wil zeggen dat je bij de 1% makkelijkste routes van RouteYou zit voor dit type (fiets, wandel, motor,...).
100/100 wil zeggen dat je bij de 1% moeilijkste routes van RouteYou zit voor dit type (fiets, wandel, motor,...).
Berekening van Algemene moeilijkheidsgraad
De moeilijkheidsscore wordt berekend adhv van 3 specifieke variabelen
Totale stijging
Max. stijging
Lengte
Dus de meest extreme vorm van lastig route in dit model is een route waar je heel veel meter moet stijgen, waarvan er een stuk in zit met een zwaar stijgingspercentage en die zeer lang is.
Dit wordt dan statistisch vergeleken met al de routes die we op RouteYou hebben om relatief aan te duiden waarbinnen jouw route zich bevind naar moeilijkheidsgraad.
Algemene moeilijkheidsscore: 70/100.
GemakkelijkMoeilijk
Moeilijkheidsgraad in detail
Totale stijging: 735 m Moeilijkheidsgraad (relatief): 7/10
Voor alle duidelijkheid wil ik hier eens vermelden wat ik zoal meeheb om te depanneren indien nodig.
Voor Shram gebruikers heb ik geen groeponderdelen.
Voor zowel shimano als campagnolo 9speed heb ik zowel de cassette als de ketting mee evenals de derailleurwieltjes.
Ik neem ook enkele gebruikte derailleurs mee voor eventuele wisselstukken die moest het nodig zijn ook nog volledig bruikbaar zijn.
Ik heb 10 paar remblokken - 5 buitenbanden -15 binnenbanden-remkabels (shim-en campa)-versnellingskabels ook voor beide groepen.
Reservezadel en pedalen spd en look met lookschoenplaatjes.
Ook heb ik gezorgd voor voldoende vodden kettingreiniger-olie-en vet.
Qua gereedschap heb ik alles mee om zowel te sleutelen aan een shimano groep als campagnolo en bovenop heb ik ook een pat-rechter mee moest er (ik hoop van niet) een valpartij zijn om de pat weer mooi op de kettinglijn te plaatsen. Pedaalsleutels (2) en inbussleutels (2 sets).Bracketsleutel shimano en campa.
Roland dit kan allemaal mooi in 1 bak en het gewicht valt héél goed mee mocht u zich daar ongerust over maken.
Wat heb ik niet mee: een bracket voor shimano (dubbel of trippel) ik ga morgen nog om een campagnolo bracket trippel maar weet niet zeker of dit binnen zal zijn. Een stuur evenals een zadelpen met bijhorende bout om zadel te bevestigen (kan wel interessant zijn moest iemand dit in reserve hebben). Shifters van beide groepen heb ik ook niet in reserve.
Volgens buienradar ziet het er naar uit dat de grootste hitte voorbij is in Moskou en omgeving. De temperatuur zakt langzaam naar 30 graden wat al 8 graden minder is dan eergisteren. De kans op neerslag is nu 10 % en eind volgende week 45%. Ik zal maar een trui meenemen want vanaf 25 augustus voorziet men nachttemperatuur van 10 graden en tijdens de dag amper 20 graden.
De laatste training is achter de rug. Nu rusten en de fiets en reiszak klaarmaken.
Alles wat ik zou meenemen leg ik op de grond en selekteer nog eens het echt nodige.
Materiaal meenemen is niet nodig want Toni Lemaire brengt zijn koffer mee om ons eventueel te depaneren.
Wat niet direkt nodig is gaat in de reiszak en deze kan alleen s avonds aan het hotel gerekupereerd worden.
Je rugzakje of ander kleine tas gaat in de aanhangwagen.
Ik ga daar wat nutige dingen instoppen zoals een paar repen, snoep, zakdoek, wc papier, duplicaten van mijn documenten en paspoort, regenjasje, reserve truitje en broek, enz ..