Een geschenk van het geheim opgedragen aan iemand heel speciaal. Het geheim naar jou ...
Vandaag is het begin van mijn nieuw leven . Ik herbegin ... Alle goeie dingen komen naar me toe ... . Ik ben dankbaar dat ik leef
Ik zie schoonheid rondom mij Ik leef met passie en een doel Ik neem tijdom te lachen en tespelen ... elke dag . Ik ben wakker, vol energie en oooh zo levendig
Ik focus me op alle goeie dingen in het leven en zeg dank je wel voor deze. Ik ben in vrede en één met alles... Ik voel de Liefde, de vreugde , de overvloed ...
Ik ben vrij om mezelf te zijn Ik ben magnifiek in een menselijke vorm Ik ben de perfectie van het leven... ! Ik ben dankbaar mezelf te mogen zijn...
De meest bijzondere Attar is wel de Mitti attar, ook wel de geur der aarde genoemd, welke wordt gemaakt van gebakken aarde uit Kannauj (India). Iedereen kent wel de geur die ontstaat als er regen valt op kurkdroge grond. Deze wordt geproduceerd door de micro-organismen die weer actief worden door het vocht.
In een land waar het erg droog is en regen vaak de enige manier van bevloeiing, is de komst van de regentijd belangrijk om te overleven. Met genoeg regen is men verzekerd van een oogst en voedsel om te overleven.
De geur wordt dan ook geassocieerd met de vernieuwing van het leven. Daarnaast zien zij de geur als de belichaming van de god Krishna die zichzelf in de Bhagavad Gita als volgt identificeert:
Ik ben de smaak van water, het licht van de zon en de maan, het geluid van de hemel, de bekwaamheid van de mens, de geur van de aarde, het leven van al dat leeft, de kracht van de sterken, de intelligentie van de intellectuelen en het originele zaad van al het bestaan.
De komst van de regen is dus ook een heilige gebeurtenis welke met rituelen en offers gepaard gaan. Het is deze beleving die de dighaas er toe dreef de geur van de aarde te kunnen vatten in een parfum. Door te experimenteren kwam men er achter dat de grond van opgedroogde meren en rivieren de meeste geur gaf. Met pikhouwelen wordt de bovenste laag verwijderd en verzameld op karren en vervoerd naar de dichtstbijzijnde pottenbakkerij. Daar wordt de aarde nat gemaakt en eenvoudige potten of schalen van gedraaid. In de oven wordt het geheel afgedekt met stro waarna het op een subtiel vuur half wordt gebakken.
Vervolgens worden de potten vervoerd naar de destilleerderij.
De degs worden gevuld met de potten en afgesloten. Pas als de installatie startklaar is wordt er water toegevoegd door een gat in het deksel zodat er zo min mogelijk geur verloren gaat.
De topnoten worden op deze manier gevangen, die ontstaan zodra de aarde in contact komt met het water. Pas dan wordt er een mild vuur ontstoken om de rest van de aromas te destilleren. Na twee uur wordt het proces stop gezet en laat men het geheel afkoelen. De volgende dag wordt het water afgetapt en het proces herhaald, twintig dagen lang. Ook de mitti Attar wordt gerijpt in de lederen veldflessen.
De geur is populair bij vruchtbaarheidsfeesten/rituelen en als cadeau voor iemand die een nieuwe start maakt. Denk hierbij aan het huwelijk, de geboorte van een kind, het betrekken van een nieuw huis of het starten van een nieuwe baan.
De zaak besluiten na het voorgaande ( vorige logs ) met het lichaam nu de vrije hand te geven.
Ga nu een poosje in een totaal omvattend lichaamsgevoel liggen. Je voelt alles tegelijk.
Hou het rustig en ontspannen. Nu merk je dat je aandacht wordt getrokken door b.v. je nek. Ga er maar naar toe en schenk die plek je bewustzijn. Hou dat bewustzijn in de as van je lichaam. Ga helemaal in het gevoel zitten dat daar ontstaat. Laat het maar gaan. Hou de plek waar je eerst verkeerde in de gaten. Hou zo de twee polen in de aandacht.
Als het gevoel wegebt, beginnen je benen te trillen. Ga ernaar toe.
Hou de nek nog in de gaten en voel tegelijk de benen.
Op den duur ben je in kortere tijd helemaal ontspannen en ga je vanzelf, naar die delen, die om aandacht vragen. Ook al is dit met pijn, ga er belangstellend naar toe.
VERWERP NOOIT PIJN, WEES ER NOOIT BANG VOOR, PROBEER DE PIJN NIET WEG TE DRUKKEN. HET LICHAAM LOST HET ZELF WEL OP.
Al bij al, kan deze oefening nog al wat tijd vergen. Je kan hem altijd in delen doen, in de bus, wachtend bij het postkantoor, voor het slapen gaan.
JE HOEFT JE NOOIT MEER TE VERVELEN. Je hebt altijd wat nuttigs te doen.
Samenvatting
Het lichaamsbewustzijn maakt ons via bewustwording van de aanwezigheid van onze lichaamsdelen en organen, bewust van onze totale aanwezigheid. Ze trekt a.h.w. het denken uit de gevangenis van het hoofdbewustzijn en plaatst ons terug in ons gehele wezen.
De route is simpel, van handen, naar schouders, via de zijflanken van de romp door de romp heen naar de achterbenen. Dan van de voeten, knieën, naar het perineum, de billen, rug, hoofd en weer terug naar de navel. Via het voelen van onszelf, worden we zelfstandiger. We gaan onze eigen kracht voelen. We kunnen daarna gaan leren ook in ons werk, en in onze contacten voortdurend in dat gevoel te blijven. Want in je gevoel zitten is in jezelf zitten, daar waar je zelf te baas bent.
Ook wel de kam of mantelschelp genoemd; een tweekleppig weekdier welke in Europa vooral te vinden is in het middellandse zeegebied en de Atlantische oceaan. Ze valt direct op door haar symmetrische verschijning; ribbels die vanuit een rechte sluiting uitwaaieren naar de uiteinden. De schelp heeft een bol en een plat deel. Met de bolle kant ligt zij op de zeebodem en voedt zichzelf met plankton wat ze uit het zeewater zeeft. Op de karakteristieke ribbel randen van de schelp zitten lichtgevoelige sensoren waarmee ze donker en licht kan onderscheiden. Hiermee kan een eventuele vijand worden ontwaard en als reactie hierop sluit zij de kleppen met volle kracht waardoor ze als het ware kan wegzwemmen. Het geluid wat hierdoor ontstaat is onder water te horen.
De mantelschelp is vernoemd naar Jakob, een apostel van Jezus die van oorsprong visser was. Na de herrijzenis van Jezus vertrok hij naar Galicië (Spanje) om het evangelie te verspreiden. Hij was echter niet succesvol en ging teleurgesteld weer terug naar Jeruzalem. Daar kreeg hij onenigheid met de magiër Hermogenus die zich ergerde aan de populariteit van Jakobus. Hij jutte het volk op door te verkondigen dat Jacobus leugens verspreidde en uiteindelijk veroordeelde koning Herodes hem in het jaar 44 tot onthoofding. Jacobus was de eerste apostel die een martelaars dood stierf.
Twee leerlingen van hem brachten zijn lichaam per bootje naar Galicië. Volgens de legende zou het bootje geen roer hebben en geleid zijn door een engel. Bij aankomst aan de kust van Galicië stak er een heftige storm op. Een man te paard op het strand zag het bootje in nood en reed het water in om de inzittenden te helpen. Bijna werden ook de man en zijn paard door de golven opgeslokt, ware het niet dat door zijn vurige gebeden de storm ging liggen. Eenmaal op het strand zagen zij hoe het paard bedekt was met mantelschelpen. Sinds dien gold de schelp als symbool voor st. Jacobus.
Het graf raakte in vergetelheid tot in de 7de eeuw. Een kluizenaar zou een mysterieus licht hebben zien stralen boven het struikgewas. De plaatselijke bisschop werd verwittigd en tot ieders verbazing ontdekten zij daar het graf van Jacobus. Op het graf werd uiteindelijk een kathedraal gebouwd en er groeide een stadje omheen, Santiago de Compostela. Santiago verwijst naar St. Jacob en Compostella naar veld met sterren het licht dat gezien werd boven zijn graf. Vanaf de 11de eeuw ontstonden er allerlei pelgrimsroutes naar de grafplaats en werd als belangrijkste bedevaartsplek gezien na Rome en Jeruzalem. De pelgrims legden hun tocht te voet af en droegen op hun hoed of kleed de Jakobsschelp. Huizen waar de pelgrims welkom waren om te overnachten waren herkenbaar aan zon schelp op de voordeur. De schelp diende ook als kop of bordje waarin de pelgrims gratis voedsel en drank konden krijgen bij de kerken die zij onderweg passeerden.
Ook nu nog worden er pelgrimstochten naar Santiago de Compostela ondernomen, te voet of per fiets. De naamdag van St. Jacobus valt op 25 juli.
De symboliek van de schelp en de pelgrimstocht lijken terug te grijpen op oude Keltisch ritueel waarin de schelp stond voor de ondergaande zon. Men ondernam de tocht westwaarts richting de Atlantische oceaan (vernoemd naar Atlantis), het einde der wereld, om zich aan dood en wedergeboorte te onderwerpen. De tocht had een transformerend karakter.
Volgends andere legendes werd de pelgrimstocht door jonge koppels ondernomen om zich er van te verzekeren nakomelingen te krijgen. De schelp symboliseerde hier vruchtbaarheid. Een voorbeeld hiervan is te zien in het Louvre waar men een afbeelding van Aphrodite kan vinden op een mantelschelp. In Pompeii zijn talloze afbeeldingen van de schelp op de huizen en gebouwen te vinden. Op een fresco is te zien hoe de godin Venus als een volgroeide vrouw uit een mantelschelp herrijst. De schelp heeft in de oudheid vaak symbool gestaan voor de vulva van de vrouw dat associaties met liefde en vruchtbaarheid oproept.
Ooit bestond Noord Europa voor het grootste gedeelte uit dicht begroeide bossen. De volkeren die er leefde hadden diep ontzag voor het woud. Het was immers de plek van voedsel, brandstof, beschutting en medicijnen. Bomen werden gezien als entiteiten. Met hun wortels hadden ze contact met de aarde en de onderwereld en met hun takken reikten ze naar de goden. De bladeren leken te communiceren met de geesten als ze door de wind werden beroerd en de cycli van de seizoenen waren duidelijk zichtbaar. Aldus vormden zij een kanaal tussen de werelden en konden wijsheid brengen. Elke stam had zijn eigen moederboom welke om verschillende redenen als zodanig werd beschouwd:
De boom leverde een essentiële grondstof voor een onmisbaar product. De boom stond bij een waterbron. De boom was verbonden met een historische gebeurtenis De boom werd geassocieerd met een favoriete god of godin. De boom had een speciale genezingskracht De boom markeerde een grens. De boom had een speciale uitstraling door zijn uiterlijk of leeftijd De boom stond op een ongewone plek Of de boom stond of was geplant op een ceremoniële plek.
Als een volk zich ergens ging vestigen werd een deel van het woud gerooid voor landbouw, maar die speciale boom lieten ze staan. Het werd de plek van samenkomsten, feesten, rechtspraak, verering of magie.
Met de komst van het christendom werden heilige bomen ontwijdt of simpelweg omgehakt. Cynisch genoeg werd het hout dan gebruikt om er de kerk van te bouwen die op die plaats werd gezet. Toch bleef de bomencultus bestaan. Zij was te diep verankert in de samenleving. If you cant beat them join them dachten de christenen en besloten de bomen te wijden aan Jezus en Maria. De boom van Freya (de Linde) werd de boom van Maria en de eik (Wodan) werd de boom van Jezus.
De heilige bomen hadden de meest uiteenlopende functies: Als orakel of om voorspellingen te doen: De Romeinen een de Germanen gebruikte de hoeveelheid beukennootjes als indicatie voor het komende winterweer: Hoe meer nootjes, hoe langer en strenger de winter zou zijn. Griekse priesters meenden de stem van Zeus te horen in de eik en vertaalde de boodschap voor het volk.
Om te socialiseren: Op dorpspleinen stonden vaak oude lindebomen. Hier kwamen de dorpelingen samen voor de nieuwste roddels, feesten en markten. Vaak werden op de dikste takken planken bevestigd waar het orkest kon plaatsnemen. Om magie te bedrijven: Met name de Keltische en Germaanse tradities hadden de overtuiging dat bomen magische krachten hadden. Door contact met de boom kon de magie worden overgedragen. Vooral de eik, linde, es, beuk, hazelaar en taxus zouden deze krachten bezitten. Holle bomen namen een speciale plaats in. Men zag hierin een rechtstreekse verbinding met de goden en de onderwereld. Als je goed luisterde kon je de stemmen horen. Overblijfselen van dit geloof kun je terug vinden in het gebruik om bepaalde uitspraken af te kloppen op hout.
Om te genezen: Van beuken, eiken, linden of dennen werd verondersteld dat ze genezende krachten hadden. Middels lapjes kon de ziekte of leed worden afgebonden, en met spijkers genageld worden. Zodoende werd de ziekte of leed overgedragen op de boom. Er zijn ook praktijken bekend waarbij men om middernacht in het schors moest bijten of dat de zieke door of in een holte van een boom moest gaan. Stukjes schors dienden als amulet of werden verwreven tot medicijn.
Ook nu worden oude bomen nog met ontzag bekeken. Daar hun leeftijd meerdere generaties kan overlappen denk je al gauw aan wat die boom alle maal gezien en meegemaakt heeft. Ooit wel eens tegen een oude boom aangeleund? Als je goed luistert kun je het sap horen stromen. De wijsheid van eeuwen maakt daar zijn ronde
Volgens een Griekse legende was er ooit een draak met duizend koppen, Landon genaamd , die de tuin van de nymfdochters van Atlas bewaakte. Hercules, die als onderdeel van zijn 12 opdrachten op zoek was naar drie gouden appels, betrad de tuin en raakte in gevecht met de draak. Afhankelijk van de versie van de legende werd de draak gedood door Hercules of door Atlas (als straf). Daar waar het bloed op de aarde viel begonnen drakenbomen te groeien
De legendarische tuin zou zich op een eiland achter het Atlasgebergte van Marokko bevinden. De Drakenboom is alleen te vinden op de Kanarische eilanden. Het vlezige oranje fruit dat deze draagt zouden de gouden appels kunnen voorstellen en de donkerrode hars van de boom het bloed. Samen met het aanzien van de boom is het makkelijk je voor te stellen hoe deze legende is ontstaan.
Door de eeuwen heen is hars geprezen om zijn mythische en magische waarde. De oorspronkelijke bewoners van de eilanden gebruikten hars in hun traditionele mummificatieproces en als kleurstof om zichzelf en ornamenten te decoreren. Drakenbloed was een gewild ingrediënt in allerlei alchemistische recepten. Nu nog wordt hars nog steeds gewaardeerd om houten meubelen te behandelen waardoor ze een harde glimmende beschermlaag krijgen.
De boom groeit op rotsachtige droge gronden en groeit zeer traag. Het duurt meer dan 10 jaar voordat de boom bloeit. De boom is dan amper een halve meter hoog. Door de bloeiwijze ontstaan de vertakkingen waardoor de karakteristieke kruin ontstaat die verwijst naar de duizendkoppige draak. Daar deze boom geen jaarringen vertoont kan de leeftijd van een drakenboom alleen geschat worden naar het aantal vertakkingen in de kruin. Deze bloeit eens in de tien jaar(!) Het fruit was ooit het voornaamste voedsel van een dodoachtige vogel ter grootte van een kalkoen. Daar deze vogel is uitgestorven wordt het zaad van de boom niet meer voorbewerkt door het maagdarmkanaal van de vogel en zal het niet ontkiemen. Om de boom niet te laten uitsterven wordt dit proces door de mens nagebootst.
De boom wordt, mede door de legendes en zijn karakteristieke vorm, met groot respect behandeld en verzorgd en op vele manieren gezien als het symbool van de Kanarische eilanden.
Drakenbloed is ook binnen de hekserij een gewild item. Door haar rode kleur wordt ze geassocieerd met de planeet mars en het element vuur. Ze kan worden ingezet bij rituelen die kracht, geluk, liefde, bescherming en vruchtbaarheid ondersteunen. Er wordt wel gezegd dat drakenbloed de gebeurtenissen versneld. Als wierook brandt het slecht en kan alleen op een gloeiend kooltje worden gebruikt. De mysterieuze geur lijkt veel op die van Olibanum en de rook brengt balans en helderheid. Drakenbloed wordt vaak nagemaakt. Het betreft dan een mengsel van talk, rood sandelhout en olibanum . In veel tradities wordt drakenbloed gebruikt om magische inkt te maken waarmee spreuken en rituelen worden geschreven in het boek der schaduwen.
Als je je onzeker voelt, zit je in een situatie waarin je niet goed weet hoe je verder moet. In oude patronen, waar alles precies vastligt, weet je waar je je aan te houden hebt. Dat is gemakkelijk: die zitten ingebakken. Moet je iets veranderen in je leven, dan ken je dat nieuwe leven (nog) niet en dat is eng, bedreigend, griezelig, verontrustend. Zo lijkt het althans. Maar als het verontrustend is, dan is dat er voor jou naar gemaakt en dan ben je bezig jezelf ziek te maken als je erin doorgaat.
Als je je onzeker voelt, ben je bang om te falen, want je moet voldoen aan wensen, verlangens, eisen van anderen enz .
Als je je onzeker voelt, ga je ook van alles berekenen en vooruit plannen. Dat doe je met je verstand, althans zo lijkt het en dat zegt men ook: het zit tussen je oren. Maar je doet het met je hele lichaam en eigenlijk voel je dat goed.
Je ligt te piekeren en je zorgen te maken, je lijdt aan angsten voor en onderdanigheid aan, aan zelfverwijt, aan verwijt, aan geloven in plaats van weten/zijn. Dat is dus wat je voelt en dat is lichamelijk. Het één kan niet zonder het ander!
Als je je onzeker voelt, heb je het altijd over plicht en recht, over tradities, principes, geloven.
Als je je onzeker voelt wil je je min of meer graag aanpassen, want dat voelt veiliger en je dwingt op jouw beurt anderen daartoe.
Als je je onzeker voelt, wil je altijd vergelijken, maar niet op de goede manier: functies met functies, prestaties met andere prestaties, recht met recht, bezit met bezit, religie met religie, sport, kunst. Wie iets niet vergeleken wil hebben, omdat dat hem/haar niet uitkomt, zegt dan ook dat je dingen niet moet vergelijken.
Als je je onzeker voelt, klamp je je niet vast aan je menselijke mogelijkheden en onmogelijkheden, maar aan je kundigheden, je status, je talenten, je wetenschap en/of je geloof, je hecht (is ook lichamelijk en voelbaar) aan functies, carrière, ambities, prestaties, bezit, macht..
Als je je onzeker voelt, is er van alles en iedereen buiten jou de baas over jou. Ook alles wat je van buitenaf aangeleerd hebt gekregen is de baas over jou. Dat moet je niet meer pikken.
Als je je onzeker voelt ten opzichte van iemand, of in een situatie, je geen houding weet te geven of zo, dan ga je spelletjes spelen, zoals: net doen alsof je iemand niet begrijpt; net doen alsof je je interesseert voor datgene waar die ander in geïnteresseerd is; net doen of je de ander aardig vindt, net doen of je je prettig voelt, gelukkig bent. Maar het gekke is: vrouwen hebben dit blijkbaar alleen bij mannen, nooit of zelden bij vrouwen! Of is dat niet gek misschien?
Als je deze dingen beseft in een situatie dat je je weer eens onzeker voelt, wordt alles opeens heel anders en veel gemakkelijker.
Wees blij met je onzekerheid, want je kunt nog alle kanten op. De zekere mens die hangt aan functies, bezit, wetenschap, kunst en geloof, kan geen kant meer op, want die moet zich eraan blijven vastklampen en steeds in die richting alles verder kiezen en beslissen, anders voelt hij zich onzeker en dat durft men niet. In feite is die onzekerder dan jij.
Wees blij met onzekerheid en blij met mensen die je eventueel keihard op je plaats durven zetten, met inzet van een vriendschap en het risico van verlies van een goede relatie.
Conch is eigenlijk een verzamelnaam voor alle éénkleppige schelpen die de vorm hebben van een slakkenhuis zoals de wulk en de noordhoorn. De schelp heeft sinds mensenheugenis een grote rol gespeeld in verschillende religies wereldwijd. Zij werd ingezet als offervat,maar vooral gebruikt als blaasinstrument. Hiertoe wordt de tip van de schelp afgezaagd zodat er een opening ontstaat ter grootte van een muntstukje. Het eerste gedeelte van de spiraal wat direct voor de opening zit wordt weggehakt met behulp van een beiteltje en een hamer. De randen worden glad gevijld en van de ronde opening wordt een mondstuk gevormd. Om geluid uit de schelp te krijgen moet ze minimaal 15 tot 20 centimeter groot zijn. Je bespeelt de schelp zoals een trompet. In sommige culturen word het mondstuk van een ander materiaal gemaakt en aan de schelp bevestigd. De Conch wordt in het algemeen gebruikt om het geven van een signaal. Dit kan de start van een ceremonie of offerande betreffen, maar ze is ook gebruikt als misthoorn.
Het geluid van de Conch wordt in India geassocieerd met AUM, de eerste klank van creatie. Ze behoort aan Vishnu, het beschermende aspect van god. Er wordt gezegd dat het geluid al het kwade verdrijft, natuurrampen voorkomt en giftige beesten weg jaagt. In de mythologische verhalen van India heeft elke veldheer zijn eigen Conch en gaf het een naam. De Conch werd geblazen om de start van de oorlog tegen het kwade te symboliseren. Het geluid zou de belofte bevatten van voorspoed en geluk en het staat voor lessen van Buddha die net als het geluid in alle richtingen wordt verspreid.
De spiraal in de schelp staat voor het oneindige heelal. Schelpen met een rechtsdraaiende spiraal zijn het meest heilig daar ze de beweging van de zon, maan, planeten en sterren lang de hemel symboliseren. Ze staat voor het scheppende en beschermende. De schelp met een linksdraaiende spiraal behoort aan Shiva, welke vernietiging en transformatie symboliseert. Water wat uit de Conch geschonken wordt is heilig en geliefd bij alle goden. De gene die ritueel gewassen is met het water uit de Conch is het waardig om in alle heilige bronnen van het land te baden. Doordat Vishnu in de schelp woont, is er bescherming op de plek waar de schelp zich bevind. Het is de reden waarom de rituele Conch nooit op ongewijde grond ligt maar op een speciale houder staat.
In Tibet werd ze vooral in gezet als vat voor ritueel water en oliën. Tegenwoordig doet ze vooral dienst om de gelovigen bijeen te roepen voor een ceremonie. De Griekse god Triton blies de Conch om stormen op te roepen of ze juist te beteugelen. De schelp werd geacht occulte krachten te bezitten en zelfs stenen die de vorm hadden van deze schelp werden als magisch beschouwd. De indianen van Amerika gebruikten de Conch als muziekinstrument, om uit te drinken, als gereedschap om iets te kerven, en als sieraad. Daarbij stond het zeediertje wat in de schelp leeft vaak op het menu.
De Hawaiianen bliezen de ceremoniële Conch voor de Menehune, kleine mythologische figuren die als goden worden beschouwd. Maar de Pu zoals deze Conch genoemd wordt nu vooral gebruikt bij officiële openingen. De Azteken zette de Conch in bij het aanroepen van de vier windstreken en om de regengod Tlaloc aan te roepen. Het wordt wel gezegd dat hun god Quetzalquatl leven creëerde met behulp van een Conch. In de gebieden van de Maya werd de Conch geassocieerd met de onderwereld en blies men de schelp om in contact te komen met hun voorouders.
Het oer geluid van de Conch geeft het gevoel als iets uit een ver verleden. Als je naar de bouw van de schelp kijkt kan je begrijpen waarom. Immers, de lucht wordt ingeblazen op de plek waar het zeediertje begon te groeien en gaat door de spiraal naar het jongste gedeelte van de schelp. Het geluid reist van het verleden naar het heden. De diepe vibraties zouden helende eigenschappen hebben op de chakras en doordat het blazen van de Conch de nodige longcapaciteit vereist heeft het een gunstige invloed op de ademhaling
Onthaasting en bezinning: we leven in een, in 'overspannen' en zich eenzijdig ontwikkelende samenleving, waarin de werk- en leefdruk, behoorlijk zijn toegenomen. We verliezen steeds meer de balans tussen inspanning en ontspanning; tussen enerzijds 'het hebben' en 'het doen' en anderzijds 'het zijn'. Of nog weer anders gezegd: tussen materieel en geestelijk welzijn. Uit onderzoeken blijkt dat Nederland de hoogste werkdruk van Europa heeft en steeds meer mensen dreigen tijdelijk of voorgoed in de WAO te geraken. Burn-out is hard op weg volksziekte nummer één te worden. Onthaasting is dan ook geen overbodige luxe
Steeds meer mensen zijn weer op zoek naar één of andere vorm van zingeving en/of spiritualiteit. Ook succesvolle mensen blijken vaak niet meer genoeg te hebben aan een goed inkomen en maatschappelijke succes alleen. Velen van hen voelen zich geleefd en vragen zich af: waar doen we het eigenlijk allemaal voor?
In vergelijking tot vroeger begint in de huidige tijd onthaasten een alom aanvaard begrip te worden. Onthaasten moet je wanneer je te hard gewerkt hebt, onthaasten wanneer je teveel slechte stress hebt gedurende een lange tijd, onthaasten wanneer je er aan toe bent.
Echter, wij zijn in de regel vaak te laat met onthaasting. Mosterd ná de maaltijd.
Voor je eigen gezondheid: éérder onthaasten! Vóórkomen is beter dan genezen
Iedereen ziet de wereld door een eigen raam met de beperking van zijn eigen kozijnen. We zien onze eigen, niet de hele wereld. Als we naar de buurman luisteren, kunnen we horen wat hij ziet. En we kunnen hem vertellen over ons zicht op de werkelijkheid. Dat is een uitdaging waarvan onze wereld rijker wordt
Gedicht Onthaasting
de toestand waarin ik glijd het eindpunt der wensen schets van het verlangen
verantwoording heeft hier zijn graf licht en duister hun verdrag triomf over de zwaarste kracht een ijle rust, onaantastbaar
als een veer gedragen op de wind geleid door een tinteling net boven de ogen
balancerend op de meskant van nu en hoelang een momenteel evenwicht steeds beter in de hand
Als je verantwoordelijkheid goed beleeft, bevrijdt jou dat van verplichtingen, want de ene keer zal je goed met de koffiejuffrouw om moeten gaan, de andere keer met je directeur, dan weer met je kind, je oma, de belastinginspecteur,enz.... Niet meer en niet minder. Niks 'relaties': je hebt met iedereen een relatie waar je mee in contact komt.
Het bevrijdt je van de loodzware druk van onoverzichtelijke situaties, van: 'die/dat komt éérst', ook al ben je 13 keer getrouwd en heb je een piramide van 30 bazen boven je. Het bevrijdt je van nodeloze schuldgevoelens, wroeging, zelfverwijt en verwijten aan anderen, van dromen over toekomst en gepieker over problemen.
Het verlost je van je verantwoordelijkheidsgevoel vanwege verplichtingen: '...nou eenmaal getrouwd... mijn baan... zo afgesproken... zo hoort het...' Die vallen weg, want die horen niet in die natuurwet.
Het lijkt echter gemakkelijker: verschil maken, want dan kun je dagin daguit in allerlei situaties verkeerd blijven kiezen om je eigen verantwoording te kunnen ontlopen, Zelfs: om die verantwoording te kunnen afschuiven op anderen. Het alledaagse leven is vól van zulke momenten. Er bestaan zelfs spreekwoorden over: '...zaken gaan voor het meisje... hemd is nader dan de rok... eigen haard is goud waard...' Maar ook: 'wees toch verstandig... niet zeuren... stil maar wacht maar alles wordt nieuw...'
Veel van wat Men 'verantwoordelijkheden' noemt zijn geen verantwoordelijkheden, maar dat zijn taken. Men verwart aldus taken met verantwoordelijkheid. Je relaties, je huwelijk, huishouden, opvoeding van de kinderen, je werk, je studies zitten vol taken, die je uit kunt voeren of kunt laten liggen, die je aan anderen kunt toeschuiven of die je uitstelt. Het is jouw verantwoording om te beslissen of deze taak wel goed voor jou en goed voor anderen is enz.
Het is van wezenlijk belang om taken en verantwoordelijkheid te leren splitsen, uit elkaar te leren houden:
taken kunnen veranderen en ingeruild worden voor andere, verantwoordelijkheid verandert nooit;
je omstandigheden, je mogelijkheden, onmogelijkheden, je behoeftes, je inzichten kunnen veranderen, maar je verantwoordelijkheid nooit.
En als het goed is heb je vandaag meer en beter inzicht dan vorige week of vorig jaar. En volgende week, volgend jaar...
Het is heel handig voor je om dagelijks eens het verschil in je gevoel te onderzoeken tussen taken en verantwoordelijkheid. Schrijf er eens wat van op. Het peil van je zelfrespect schiet omhoog!
Verwarring
Je kunt ontzettend in de war raken doordat jouw mogelijkheden, taken en verantwoordelijkheidsbesef met elkaar lijken te botsen. Ik zeg: lijken. In wezen botsten ze altijd al met elkaar, en was je dus altijd al in de war. Maar je hebt dat braaf, plichtsgetrouw, principieel, angstvallig, idealistisch, vredelievend enz. weggestopt in je lichaam. Misschien (tientallen) jarenlang. Tot er iets gebeurt, je leest iets, hoort iets, waardoor je in de war raakt.
Eigenlijk gebeurt er dan dit: in je wezen, je IK, schiet iets los in een stelletje verwarde knopen in je lijf èn je hersens. Maar verwardheid mag ook al niet in de zelfverzekerde maatschappij. Bovendien liggen je taken en normen en gedragsvoorschriften al voor je uitgestippeld van vèr voor je geboorte. Je rolde erin, zonder dat jou verteld was wat er allemaal achter stak en zonder jou te vragen of je dit eigenlijk wel wilde, of je het aankon, of het bij je paste. Dat geldt voor zo ongeveer alle situaties en de sekse-rollen en functies waar je in zit.
Later heb je, als je de politiek en de fouten in de systemen in de gaten krijgt, dan ook geen vragen te stellen, want: 'je hebt er voor gekozen' en: 'wie a zegt moet ook b zeggen' en: 'van nature' en: 'je wordt er voor betaald' en: 'eigen schuld dikke bult'... Dat soort uitspraken komt altijd van mensen die er een of ander belang bij hebben dat jij in het oude patroon blijft doorgaan. Voor hun economische belangen, hun eerzucht, hun gemak, hun gemoedsrust. En om hun principes en idealen niet op te hoeven geven.
Toch kun je dan kiezen: die verwarring verder ontwikkelen, erger maken en dan maak je jezelf voelbaar zieker, òf die knoop in lijf, leven en hersens gaan ontwarren, eventueel met behulp van anderen, en dingen gaan veranderen.
Als jij het middelpunt van je eigen leven bent en beseft dat je het in dit ene leven zelf moet maken, krijg je ook in de gaten dat alleen jij verantwoordelijk bent voor je doen en laten
'Verantwoordelijkheid' betekent: je kunt altijd antwoord geven, verantwoording afleggen op vragen over dat waar je verantwoordelijk voor was/bent, je kunt eerlijk antwoorden op vragen over hoe jij met alles in je leven omgegaan bent en nu omgaat. Je hoeft niemand naar de ogen te zien, je hoeft je mond niet te houden, je kaken niet op elkaar te klemmen, je buik niet vol te laten zitten, niet op je tenen te lopen enz. Je kunt op tijd pissig worden, iemand de huid vol schelden, stevig op je poten staan, iemand de Waarheid in zijn gezicht slingeren, mensen recht in de ogen kijken, niets op je lever hebben enz. Ik zet deze uitdrukkingen vet, omdat ze met emoties, lichaam, energieën enz. te maken hebben.
Dat de verantwoordelijkheid loodzwaar weegt, komt omdat vanaf de eerste kreet ons verantwoordelijkheidsgevoel misvormd is: we leerden ons verantwoordelijk te voelen over wezen-lijk onbelangrijke dingen, dingen buiten onszelf, dingen van andere mensen. Zelfs over dingen die aan de andere kant van de wereld gebeuren. Van iedereen is het verantwoordelijkheidsgevoel verkeerd gericht. Zó is de mens zwak gehouden, hoe 'sterkere persoonlijkheid', hoe zwakker als MENS. Vandaar al die angsten.
Het is noodzakelijk dat je jouw verantwoordelijkheid ként en aan het besef ervan wil voortbouwen. Daarvoor moet je dan wel weten wat verantwoord leven ís. Het zit zó:
je bent uitsluitend verantwoordelijk voor je eigen doen en laten, denken en voelen;
op dit moment. Wat gebeurt is is voorbij, daar valt niets aan te veranderen en je kunt nog geen seconde vooruitzien, dus waarom je druk maken over de toekomst?;
binnen jouw mogelijkheden;
met behulp van je onmogelijkheden;
van dit moment.
jouw verantwoording geldt alleen voor hoe jij nu met de gevolgen omgaat van jouw verleden.
en hoe jij met de gevolgen omgaat van wat anderen deden of lieten in jouw leven.
Dit betekent:
dat je niet verantwoordelijk bent voor wat er 2 seconden, of 30 jaar geleden gebeurd is. Dat is voorbij en daar verander je niets aan: hier zit de factor tijd in. Het zit je echter min of meer diep in je lijf ingebakken, en in die zin is het niet voorbij, maar nog kersvers. Dus het is wél noodzakelijk oude dingen uit te pluizen, om oude koeien uit de sloot te halen!;
je bent ook niet verantwoordelijk voor wat anderen wel of niet doen of gedaan hebben. Jij kunt niet verantwoordelijk zijn over doen en laten van anderen of over de groep waar je bij hoort/hoorde. Dat betekent dat hele culturen, hele religies, werksituaties, leefvormen, idealistische actiegroepen enz. ondersteboven gegooid worden. Culturen, religies, werksituaties enz. zitten immers zo vol kuddegeest en groepsdwang, dat iedereen zich verantwoordelijk voelt voor de doelen van de groep en voor mensen uit de groep die een beetje of heel erg uit de boot vallen;
je kunt niet verantwoordelijk gesteld worden voor jouw kind, dat in een onbewaakt ogenblik een knikker door de ruiten van de buren gooit, of een kind van 16 dat ik-weet-niet-wat uithaalt. Trouwens: JOUW kind kan ook al niet: het hoort van zichzelf te zijn;
jouw verantwoording geldt niet voor de gevolgen van wat anderen deden/nalieten buiten jouw leven. Wel over of jij je inzet om anderen bewust te maken van hun eigenwaarde en van hun verleden;
zo ben je ook niet verantwoordelijk voor je gezin, je baan. Wel voor hoe je ermee omgaat;
een ander kan niet verantwoordelijk zijn voor jou, alleen over hoe hij/zij met eigen mogelijkheden en onmogelijkheden, en vandaaruit met jou en gezamenlijke situaties en alles in de wereld omgaat.
Het enige waarin je verantwoordelijk bent voor wat anderen aanrichten, is alleen in hoeverre jijzelf jouw cultuur, jouw religie, jouw kuddenormen en gedragsregels in stand houdt en/of bevordert (tweede inzicht). Dat maakt jouw verantwoording groot, want je móét uit gaan vissen in hoeverre je dat in het verleden gedaan hebt en in hoeverre je dat alledaags nóg doet. Dat bewijst de noodzaak van het tweede inzicht.
Maar jouw verantwoording gaat niet verder. Zo gauw je de gevolgen van jouw eerdere kuddegedrag recht gaat zetten, ben je je schuld aan het afpellen. Bovendien: als je niet beter wist, heb je geen schuld. Als je niet beter wìl weten, heb je wel schuld. Dit is weer iets om in je door te laten werken, want we hebben het precies andersom ingelepeld gekregen. Anders gezegd: misschien voel je je schuldig, lijd je onder wroeging over dingen waar je niet verantwoordelijk voor was. Je hebt geleerd je dagin daguit over dingen verantwoordelijk te voelen, terwijl je er niet verantwoordelijk voor bént:
1. omdat het niet met jouw leven te maken heeft;
2. omdat het verleden tijd is. Dat hoor je zo vaak: 'ik stel jou verantwoordelijk voor wat gisteren, vorige maand, 30 jaar geleden gebeurd is,' maar dat kan dus niet: dat is voorbij, daar kun je niets meer aan veranderen. Je kunt alleen, zoals ik al zei, anders met de gevolgen omgaan.
Anderzijds heb je taken die wel onder jouw verantwoording vallen en waar je niet geleerd hebt je verantwoordelijk over te weten:
1. mannen die een kind verwekt hebben, hebben zich door alle volkeren, culturen, religies heen en door alle eeuwen heen, niet verantwoordelijk geweten over hoe ze met dat kind om moesten gaan: zorg ervoor, zijn/haar voeding, emotionele zorg en opvoeding tot MENS enz. Hier zeg ik even: let wel: ik zeg niet 'verantwoordelijk VOELEN", want dan is er iets mis;
2. je hebt niet geleerd verantwoordelijk te zijn over hoe jij als MENS in je werk-, woon- en al je leefsituaties zit;
3. je hebt niet geleerd verantwoordelijk te zijn voor de afbraak van de emotionele gevolgen en andere beschadigingen van culturen en religies in je eigen lijf en leven. Daar hebben nog steeds miljarden mensen schijt aan;
4. je hebt niet of zeer beperkt geleerd verantwoordelijk te zijn voor hoe jij alledaags met het milieu omgaat: dat doe je als het jou uitkomt. Ook daar hebben nog steeds miljarden mensen schijt aan, enz.
Het is jouw verantwoording of je dingen op dit moment wel kùnt: als je bijvoorbeeld koppijn hebt, kun je je niet concentreren, maak je mogelijk fouten die weer schadelijk kunnen zijn voor jezelf en voor anderen. Het is dan verantwoord als je gaat onderzoeken waar die koppijn vandaan komt en een goede geneeswijze uitzoekt die jou helpt in plaats van dit lichaamssignaal te onderdrukken met allopathisch vergif.
Anders gezegd: het enige waar je verantwoordelijk voor bent is:
hoe ga jij alledaags, met je mogelijkheden en je onmogelijkheden van dat ogenblik om met wat jou overkomt,
met jouw situaties, met de mensen om je heen; hoe ga je NU om met de gevolgen van je eerdere doen, zeggen, nalaten en verzwijgen; hoe ga jij om met de gevolgen van wat anderen jouw leven en jouw wereld aandeden en/of onthielden; wat leer je eruit als mens?
En verder:
laat jou geen verantwoordelijkheden op je nek schuiven door mensen die eigen verantwoording kwijt willen;
laat je echter ook geen verantwoording afpakken door mensen die het beter menen te weten en die jou menen te kunnen zeggen hoe jij leven moet: religies en culturen. Religies en culturen verzwaren de verantwoordelijkheid van mensen. Hun hele bestaan is daarop gebouwd.
Emotioneel lichaamswerk richt zich tot iedereen die zich aangesproken voelt om bewuster om te gaan met zijn lichaam en zijn emoties; voor iedereen die de kwaliteit van zijn leven wil verhogen, zijn kracht en levenslust wil voelen, meer met zijn voeten op de grond wil komen, zijn speelsheid wil herontdekken. ...
Je kan Emotioneel lichaamswerk volgen in groepsverband of in individuele sessies. In de groep wissel je ervaringen uit en oefen je met elkaar. De trainer begeleidt of coacht je om jouw ontdekkingen mee zichtbaar te maken. Een mens kan niet in zijn eentje veranderen. Je doet het wel zelf én je hoeft het niet alleen te doen. In de groep is er (h)erkenning en acceptatie. Je bent vaak niet de enige die iets ervaart. Je leert nieuwe mensen kennen en ... je maakt op een andere manier kennis met jezelf!
In een individuele sessie richt je je op zicht krijgen op de dieper liggende en/of de vroegere problemen en op de emotionele verwerking hiervan. Ook als je in een bepaalde fase in je leven of bij een veranderingspoces tijdelijke begeleiding zoekt, kan je in een individuele sessie terecht
Emotioneel lichaamswerk maakt gebruik van diverse oefeningen waarbij ademhaling, beweging en geluid essentiële aandachtspunten zijn. De oefeningen worden toegepast op de diverse delen van het lichaam:
Benen : de benen staan voor aarding, hoe we in het leven staan, onze basis, zelfstandigheid, flexibiliteit, bestaansrecht.
Bekken : hier kunnen kunnen we schaamte, geremdheid en kwetsuren voelen, maar ook onze oerkracht, vitaliteit, vertrouwen, de seksuele energie en het bewustworden en/of toelaten van lust, genot.
Buik : het verteren en verwerken van onze werkelijkheid (is datgene wat we slikken wel verteerbaar?), het bij je gevoel blijven, kracht, assertiviteit, doelgerichtheid.
Romp : de longen : levenslust, levensadem, vitaliteit, ruimte. Het hart : liefde, ontroering, kwetsing, openen en afsluiten.
Schouders en armen : eisen, druk en verantwoordelijkheden, expressie in de vorm van fysiek contact zoals strelen, slaan, uitreiken, afweren, geven en ontvangen.
Keel en hoofd: het woorden geven aan en communiceren van emoties: spreken, huilen, bijten, lachen, slikken, enz. Het is ook de plek van controle en inzicht.
Hoe verloopt je persoonlijke ontwikkeling door Emotioneel lichaamswerk?
Globaal doorlopen deelnemers drie fasen. Fase 1 - Meer contact en bewustzijn van lichaam en gevoelens Fase 2 - Zicht en sturing krijgen op hoe wij mensen ons leven leiden Fase 3 - De mogelijkheden ontdekken om in het hier en nu te leven vanuit een innerlijke bron van mededogen, vertrouwen en zijn
In alle fases geeft het lichaamsgerichte groeiproces de mogelijkheid om met de aandacht naar de binnenwereld te gaan om deze vervolgens gestalte te geven in de buitenwereld. Dit resulteert uiteindelijk in het bewust worden van het samenvallen van dat wat een mens doet en dat wat een mens is.
In de eerste fase word je je bewust van je lichaam, gevoel, energie en spanning/ontspanning. Je oefent om bij je emoties te blijven in plaats van ervan weg te gaan. Je gaat onderzoeken hoe je er nu bijstaat in je leven en wat je graag zou willen verwerven in je leven. Dat zien, herkennen en onderkennen geeft vaak al veel opluchting en blijdschap. Je kunt de eerste stappen zetten op je weg naar jouw verlangen, naar jouw kwaliteit van leven. In de basiscursus staat deze eerste fase centraal.
In de tweede fase maak je keuzes over hoe je je leven wilt leven. Je gaat het verband tussen emoties en denken herkennen. Het ontdekken van gewoontes, patronen, aannames, overtuigingen en innerlijke waarden. Het ervaren dat gevoel een kompas kan zijn van waaruit je kunt leven. Het opnieuw contact leren maken met de intuïtie. Je schept klaarheid in hoe je je leven concreet gestalte wenst te geven: wat wil ik, wat kan ik en hoe doe ik dat in mijn leven? Voor de tweede en derde fase zijn er vervolgtrainingen.
In de derde fase ga je je eigen levenspad realiseren. Vanuit die herontdekte verlangens ga je, gebruikmakend van je nieuw verworven inzichten, concreet gestalte geven aan je dagelijks leven. Het ontdekken van het verschil tussen persoonlijkheid en de essentie van het leven
Emotioneel lichaamswerk is een doeltreffende methode voor persoonlijke ontwikkeling. Het richt zich op de mogelijkheden van mensen. Het gaat er van uit dat je kan leren zelf de kwaliteit van je leven te bepalen en dat kan bijvoorbeeld een leven vol levenslust, creativiteit en zelfvertrouwen zijn.
Emotioneel lichaamswerk beschouwt lichaam en geest als een onlosmakelijke eenheid waarbij beide delen elkaar wederzijds beïnvloeden. Het is een ervaringsgerichte methode die het lichaam als uitgangspunt neemt om mensen in hun emotionele, fysieke, mentale en spirituele ontwikkeling te ondersteunen en/of om een dieper liggende problematiek te helpen verwerken ...
Het betekent een ontspannen focus op de realiteit en het positieve in je leven en tegelijk onbevangen openstaan voor alles wat op je pad komt. Het betekent bewust kiezen wat je werkelijk wilt in je leven, in contact met mensen, in je werk, in je relaties.
Waarom emotioneel lichaamswerk
De vorm en houding van jouw lichaam, met zijn specifiek ademhalings- en bewegingspatroon, is de weergave van jouw levensgeschiedenis. Alle emotionele ervaringen (zowel vreugdevolle als pijnlijke) liggen opgeslagen in de cellen, weefsels en spieren van ons lichaam en kneedden ons lichaam tot zijn huidige vorm. Vaak herhaalde ervaringen worden opgeslagen in de vorm van een lichaamspantser. Men voelt als volwassene nog wel de fysieke ongemakken (bv. pijnlijke schouders, gespannen nek, een krop in de keel, een kooi om het hart, stramme benen, koude voeten, moeheid...) maar men is zich veelal niet meer bewust van de onderliggende oorzaken.
Emotioneel lichaamswerk brengt d.m.v. diverse oefeningen, die zich vnl. richten op ademhaling, beweging en geluid, een proces van bewustwording en verwerking op gang. Je ervaart hierdoor lijfelijk dat spanningen in het spierstelsel corresponderen met spanningen in je emoties en in je gedachten, en dat al deze gebieden elkaar onderling beïnvloeden.
Emotioneel lichaamswerk gaat er vanuit dat ieder mens in staat is de kwaliteit van zijn eigen leven te verhogen. Veel mensen zoeken een rode draad in hun leven en een evenwicht tussen gevoel en verstand. De emotionele vaardigheid wordt steeds belangrijker omdat uitsluitend verstandelijke motieven niet meer blijken te voldoen om zelf keuzes te kunnen maken binnen de vele mogelijkheden in onze samenleving. Emotioneel lichaamswerk is ontwikkeld om meer contact te maken met dat wat jou in diepste zin beweegt.
Technieken en oefeningen bevorderen het contact met je lichaam en je emoties en je leert spanningen geleidelijk los te laten. Door je emoties gewaar te worden, te accepteren en ze te leren uiten, kan je leren je er niet mee te identificeren. Dit schept ruimte voor verandering. Zo ontstaat opnieuw de mogelijkheid om vrije keuzes te maken. Je ervaart dat je karakter ("ik ben nu eenmaal zo") niet vaststaat maar dynamisch en veranderlijk is.
Je kan kiezen voor een leven met meer kwaliteit, vitaliteit en vreugde.
Een goed contact met je lichaam en je gevoelsleven legt een belangrijk fundament voor deze keuzes. Emotioneel Lichaamswerk kan een krachtige èn plezierige ondersteuning bieden voor ieder die vanuit eigen verantwoordelijkheid de kwaliteit van zijn/haar leven en gezondheid wil vergroten. Leven vanuit je innerlijke integriteit is een leven met gevoel en van daaruit je keuzes maken.
Emotioneel Lichaamswerk in groepen of individueel, is een ervaringsgerichte methode, die bewustzijn van het lichaam als uitgangspunt heeft om mensen in hun persoonlijke groei te ondersteunen. Emotioneel Lichaamswerk richt zich op de mogelijkheden van mensen.
Het uitgangspunt is dat psychische spanningen lichamelijk beleefd worden; dat lichaam en geest elkaar beïnvloeden. Spanningen kunnen voor kortere en langere tijd optreden. Bij langdurige spanning neemt de beweeglijkheid van het totale lichaam af. Een van de merkbare effecten van langdurige spanning is verkramping van (delen van) het lichaam, waardoor gevoelens en emoties niet meer ervaren en geuit kunnen worden. Je hebt je gevoelens en emoties nodig om goed contact te kunnen maken met mensen en je keuzes te maken en te realiseren in je leven.
Het kan preventief, verlichtend en educatief werken bij diverse stressgerelateerde (medische) klachten en ondersteunend zijn bij persoonlijke groei.
De tragiek van vele mensen ligt in het feit dat zij diep in zich over het vermogen beschikken gelukkig te worden, doch daar niet in slagen. Hun rendement ligt ontstellend laag, mislukkingen, spanningen, en alle vormen van conflict en ontmoediging zijn daar het onontkoombaar gevolg van..
Nochtans kunnen wij allen slagen in dit leven, en de grootste prestaties en het diepste geluk bereiken. Het volstaat het geheim te ontdekken van die mensen die schitterend slaagden, en ons vervolgens hun persoonlijkheidstrekken eigen te maken.
Als wij die gelukkige mensen bestuderen, dan zien wij dat zij de grootste rem op hun verwezenlijkingen weggenomen hebben, en vervangen door een krachtige motor. Die rem zowel als die motor zitten in ons onbewuste. Het onbewuste is het geheel van opvattingen en associaties die onze gedachten en ons gedrag voortdurend bepalen. Het is onze fundamentele mentaliteit die, wanneer zij defensief is, ons leven banaal houdt, en als zij constructief is, ons doet groeien naar de hoogste toppen.
De tragiek zit hierin dat de meeste mensen denken dat het onbewuste onbeïnvloedbaar is, zodat zij daar levenslang het slachtoffer van blijven, en na vele mislukkingen dan ook gaan denken dat het geluk voor hen onbereikbaar is.
Doch zij die het beu zijn op die manier te blijven sukkelen, beginnen met die defensieve mentaliteit om te zetten in een constructieve. De enige manier om ons onbewuste te beïnvloeden is positieve gedachten te blijven herhalen in onze verbeelding, en ons van ons doel steeds bewuster te maken. Zo ontstaan in ons vijf krachten, die onweerstaanbaar leiden tot het geluk, op voorwaarde dat zij samen aanwezig zijn
Onze eerste kracht is het geloof. Ik geloof dat ik al mijn diepste verlangens kan verwezenlijken, en alle nodige vaardigheden daartoe kan aanleren. Geloof is de zekerheid voor het bewijs werd geleverd. Het berust op het feit dat de hele mensengeschiedenis door, er steeds zaken zijn gebeurd die de stoutste verwachtingen overtroffen, en dat nog niemand, wanneer hij echt in zichzelf heeft geloofd, zijn eigen grenzen heeft bereikt. Als de anderen het kunnen, kan ik het ook. Eerst geloven en dan zien is de leuze waarmee de grootste wonderen werden verricht. Er bestaat geen geluk of tegenslag, en evenmin begaafdheid of spontane bekwaamheid. Iets kunnen, is altijd de vrucht geweest van steeds weer proberen en het telkens beter doen. Nooit meer zal ik zeggen: "Ik weet het niet" of "Ik kan het niet". Want als we zo denken dan is één ding zeker: we zullen het nooit weten en we zullen het nooit kunnen. Er is geen andere mogelijkheid.
Onze tweede kracht is de durf. We moeten de gewoonte hebben op een vooraf bepaald moment aan ons besluit te beginnen, ook al zijn we de eersten, en al lijken de risico's groter dan ooit tevoren. Voortdurend tracht ons onbewuste ons te overtuigen dat het nog veel te vroeg is, en dat we nog alle tijd hebben. Wij stellen de start uit, omdat we zogezegd nog niet over alle informatie beschikken. Nochtans is het onmogelijk alles vooraf te weten. Immers, we moeten voorbij de eerste bocht zijn, om de tweede bocht te kunnen zien. Durven beginnen is voor de helft geslaagd zijn, en kunnen kan alleen door proberen.
Onze derde kracht is het doorzettingsvermogen. Het doorzettingsvermogen is een gewoonte die gemakkelijk wordt aangeleerd, en die hierin bestaat dat wij onze eigen en vrijwillig gevormde beslissingen altijd tot het einde toe verwezenlijken. Ons doorzettingsvermogen is onze grootste kracht, en als we die beginnen te ondermijnen, brengen we onszelf de doodsteek toe. Als we vooraf niet zeker zijn dat een bepaalde methode de goede is, dan moeten we in ons project evaluatiemomenten voorzien. Doch zolang zo'n evaluatiemoment niet is bereikt, mogen we nooit opgeven.
Onze vierde kracht is de constructieve zelfkritiek waarmee we onze mislukkingen analyseren. Mislukkingen zijn onvermijdelijk, maar nooit een bewijs van onvermogen of onbereikbaarheid. Ze zijn enerzijds de bevestiging van het feit dat we de moed hadden iets te proberen, en anderzijds een onschatbare bron aan inzicht, zelfkennis en zelfverbetering. Een mislukking is steeds een spoorslag in de goede richting. Analyseren betekent net zolang onderzoeken tot wanneer we factoren vinden die binnen ons bereik liggen. Een mislukking is altijd onze fout, zolang we de oorzaak buiten ons situeren zijn we machteloos en verloren.
Onze vijfde kracht is kunnen genieten, kunnen opgaan in al het mooie dat wij hebben gekregen en dat wij zelf hebben gerealiseerd, zonder ons daarbij te ergeren aan onvolmaaktheden. Het geluk ligt niet in de volmaaktheid, maar in het besef ernaar te groeien. Dit geluksbesef is de energiebron voor de volgende grootse prestatie.
De vraag kan gesteld worden waarom ons onbewuste zo'n blok aan ons been is. Het antwoord is eenvoudig: het heeft spontaan de neiging meer rekening te houden met de gevolgen op korte termijn dan met de gevolgen op lange termijn, en voor elke mislukking een sussende verklaring te vinden. Zolang wij ons onbewuste niet hebben heropgevoed, zal het ons in de verkeerde richting blijven duwen.
Deze nieuwe ideeën zullen in het begin gepaard gaan met een zeker scepticisme. Maar naarmate je vorderingen maakt, begin je je te realiseren dat je, net als anderen, het geluk kan bereiken waarvan je droomt. En meteen besef je dat dit scepticisme de laatste stuiptrekking was van een defensieve mentaliteit. Dan weet je dat de sleutel tot het geluk constructief denken is.
Belangrijke geneeskrachtige plant van de Braziliaanse Indianen. Passiebloem kwam rond 1600 naar Europa. De eerste geïmporteerde plant was een geschenk voor Paus Paul V. De plant werd als symbool van de lijdensweg van Christus gezien de ranken stonden voor het geselen, de bladeren voor de lans.
In het gebied van de bloesem duidde men de drie stampers met hun dikke stempels als de spijkers, de meeldraden als wonden, het vruchtbeginsel als de azijnspons, de bijkroon als doornkroon en de 5 kroon -en kelkbladeren als de 10 apostelen. (Niet 12 want Petrus werd niet meegeteld, omdat hij Jezus verloochend had; Judas niet omdat hij hem voor geld verraadde
Passiebloem (passiflora incarnata) heeft een aangenaam kalmerend, ontspannend en rustgevend effect en het is licht pijnstillend. Bij grotere hoeveelheden is het effect hypnotisch. Het kan als thee worden bereid of puur worden gerookt.
Voor een sterke thee met een aangenaam kalmerend effect voor 2 personen is 30 gram kruid nodig. Laat dit een half uur trekken in heet water.
Een mengsel van gelijke delen Passiebloem, Damiana en Skullcap geeft een prettige euforie en een tevreden gemoedtoestand. Deze kruiden versterken elkaars eigenschappen. Je kunt er sterke thee van zetten. Voeg een beetje pepermunt voor de smaak toe en zoet het met honing. Een lekkere drank voor bijv. meditaties of om na een drukke dag mee tot rust te komen en bij weg te dromen.
Passiebloem is een MAO remmer. Dat wil zeggen dat het de afbraak van giftstoffen remt. Sommige voedingsmiddelen, medicijnen of drugs, kunnen dan hoofdpijn, misselijkheid of andere verschijnselen veroorzaken. Mensen met nier- of hartproblemen, hoge of lage bloeddruk, diabetes en mensen onder invloed van antidepressiva, drugs of alcohol wordt het gebruik beslist afgeraden.
Lang geleden was men zeer bijgelovig en voerde men allerlei magische rituelen en handelingen uit om zich te beschermen tegen kwade invloeden, geesten en machten. Sommige magische handelingen van vroeger zijn in deze tijd gewoonten geworden en een paar van deze gewoonten staan hierna uitgelegd.
We kennen allemaal het Engelse spreekwoord wel: Something old, Something new, Something barrowed and Something bleu. Iets ouds, iets nieuws, iets geleends en iets blauws.
Als je dit op je trouwdag draagt, krijg je een lang en gelukkig huwelijk, volgens het gebruik. Dit komt door de symboliek die erin zit; Iets ouds en nieuws dragen symboliseert de overgang naar een nieuw bestaan, een nieuw leven; samen met je partner. Iets geleend leen je van een gelukkig getrouwde vrouw opdat haar geluk jou ook geluk zal brengen in het huwelijk. En tot slot iets blauws, simpelweg om te voorkomen dat je een blauwtje loopt in je huwelijk..
Hoor je ook wel eens het getingel van windgongen en belletjes in een tuin als het waait? Veel geluid, herrie en lawaai word gebruikt om negatieve invloeden, geesten en energieën weg te jagen van een belangrijke plek en vlak voor je rituelen uitvoert. Hiervoor dienen ook de windgong, het vuurwerk met oud en nieuw !
Als je iets zegt, waar je je niet aan wilt houden kun je, terwijl je het uitspreekt, je vingers kruisen. Dit handgebaar heeft voor dat moment een ontbindende werking voor gemaakte beloften, doordat het kruis de verplichtingen dwarsboomt.
Wijzen naar anderen is niet netjes, word kinderen vaak geleerd.
Vroeger werd de wijsvinger gezien als een hele machtige vinger; je kon iemand genezen, betoveren of vervloeken, door simpelweg maar naar die persoon te wijzen! Daarom had men dit liever niet zomaar... Dit is ook de reden waarom mensen, als iemand iets verkeerds heeft gedaan, met hun wijsvinger heen en weer bewegen als een dreiging
Wie doet het niet, op je verjaardag kaarsjes uitblazen en een wens doen, of de pluisjes van een uitgebloeide paardebloem wegblazen om van de elfjes een wens te krijgen voor je hulp als je ze allemaal in 1 keer wegblaast.
Terwijl je blaast, concentreer je je op het uit-/wegblazen van de pluisjes of kaarsjes. Doordat je tegelijkertijd een wens doet, kun je je hem beter en duidelijker voorstellen of in je hoofd opzeggen. En door dit te combineren met de wilskracht die je voelt om de wens uit te laten komen, is dit je reinste magie omdat het alle benodigde basisbestandenheeft!
Bij een huwelijk of verloving gaat de ring altijd om de zogenoemde ringvinger.
Dit komt doordat de Egyptenaren geloofden dat er in de ringvinger een ader liep, die rechtstreeks naar het hart ging. Daarom schuift men nu nog steeds de ring die de liefde symboliseert, om deze vinger
Je zegt dat je nog nooit een gaatje in je tanden hebt gehad en klopt dit snel af om dit zo te houden.
De Kelten gebruik(t)en boommagie door tegen een boom aan te staan en alle negatieve gedachten en invloeden in de boom te laten verdwijnen. Op die manier verdwenen ook hun verontrustte gedachten over dingen die ze hebben gezegd of hun angsten waardoor de kans dat ze ook werkelijk binnenkort gingen gebeuren afnam of verdween. Daarom maak je bij afkloppen contact met (meestal ongelakt en onbewerkt) hout
Soms voel je je heel blij, soms voel je je juist verdrietig. Je huid kan ook voelen. Je huid kan voelen of iets hard, zacht, harig of ruw is. In je huid zitten hele kleine celletjes, zenuwen, die dat kunnen voelen. Die zenuwen sturen de prikkels door naar je hersenen, zodat je weet wat je voelt.
Doe de test met twee personen
1. Kriebel eens met een kwastje over je huid. Waar voel je het kwastje het best? Op je arm, op je hand, op je rug of op je lippen?
Als je met een kwastje over je huid gaat, dan voel je dat het best op je lippen. Daar zitten de meeste zenuwcellen.
2. Vul een bad met warm water. Wat voelt warmer aan, als je je hand in het bad steekt of als je je voet in het bad steekt?
Als je met je voet in een bad warm water staat, dan lijkt het veel heter dan dat je je hand in hezelfde bad met water steekt. Dat komt omdat er in de huid van je voet meer zenuwcellen zitten dan in de huid van je hand.
Warmte en kou
Je huid voelt ook of je het warm of koud hebt. Het is de taak van de huid om er voor te zorgen dat je het niet te warm of te koud krijgt. Als je het koud krijgt, trekt het bovenste laagje van je huid samen. Hierdoor gaan je haartjes op je huid overeind staan. Je hebt dan kippenvel, zoals je op het plaatje ziet. Dit doet de huid om tussen de haartjes warmte vast te houden.
Als je het warm hebt dan scheiden de zweetkliertjes in je huid vocht af. Je gaat dan zweten. Het vocht op je huid koelt af door koude lucht. Zo koel je op een slimme manier weer af.
Een voelproefje met warm en koud.
Neem drie bakken met water
Vul een bak met warm water, een bak met ijskoud water en een bak met lauw water. Steek je ene hand in de warme bak en de andere in de ijskoude bak. Wacht een poosje en doe dan beide handen in de bak met lauw water.
Wat voel je nu ?
Met je hand uit de koude bak voel je het lauwe water als warm. Met je hand uit de warme bak voel je het lauwe water als koud.
Dit komt doordat je hand gewend raakt aan de temperatuur van de omgeving, het water in de bak dus. Je hand die uit het koude water komt is gewend aan koude. Als je deze in een bak met warmer water doet, zul je dus warmte voelen. Je hand die uit het warme water komt, is gewend aan de warmte. Stop je deze in een bak met kouder water, voel je dus kou.
Pijn
Als je je hand tegen een hete kachel houdt, doet dat pijn. Je zenuwcellen in je huid voelen een enorme hitte. Zij sturen heel snel een boodschap naar je hersenen: dit doet pijn. Je hersenen sturen gauw een boodschap naar de spieren in je arm en je hand: trek je hand terug! Zo beschermen de zenuwcellen in je hand je tegen pijn.
Een belangrijke reden om hulp te zoeken voor een slaapklacht is dat mensen zich ernstige zorgen maken over de gevolgen ervan op de prestaties overdag en op hun lichamelijke en geestelijke gezondheid. Hoewel de last die iemand van zijn slaapklacht heeft, niet onderschat mag worden, blijkt uit onderzoek naar het effect van het gedurende een langere periode helemaal niet slapen, dat de gevolgen hiervan gering zijn: mensen voelen zich na een doorwaakte nacht weliswaar moe, sneller geïrriteerd en sneller tekort schieten, maar meer objectieve metingen laten bij slapelozen die geen slaapmiddel gebruiken, weinig restverschijnselen zien.
Oplossingen:
Heb je er altijd last van als je slecht geslapen hebt?
Zijn deze gevolgen altijd even sterk aanwezig?
Zouden andere factoren tot deze gevolgen kunnen bijdragen?
Er is geen enkele aanwijzing voor dat er ooit iemand aan slaaptekort alleen is overleden.
Piekeren over slapeloosheid kan schadelijker voor de gezondheid zijn dan slecht slapen zelf.
Niet realistische verwachtingen ten aanzien van de slaap
De bekendste misvatting over slaap is de veelgehoorde uitspraak dat iedereen acht uur slaap per nacht nodig heeft. De eis die een slapeloze zich hiermee oplegt kan voldoende zijn voor vele slapeloze nachten. Uit de informatie die in de voorgaande pagina's gegeven is blijkt al dat dit niet zo is.
Slaapbehoefte varieert sterk van persoon tot persoon, er valt geen gouden standaard aan te leggen, waar iedereen aan moet voldoen.
Zet jezelf niet onder druk door aan zo'n standaard te willen voldoen, aangezien de spanning die dat met zich meebrengt de slaapklachten kunnen doen voortduren.
Denk eraan dat te lang slapen niets oplevert, veel zeer productieve mensen waren echt kort-slapers.
Zijn alle mensen die je kent even lang en dik?
Buiten een bepaalde norm is er veel verschil tussen mensen in de manier waarop zij in- en door slapen, hoe vaak zij wakker worden en hoe uitgerust zij 's morgens zijn.
Het is gezonder om je te vergelijken met anderen, aangezien er altijd iemand zal zijn die mooier, rijker of langer is én ook nog beter slaapt.
Controle over slaap?
Slaap is een fenomeen dat tussen nachten grote verschillen laat zien. Dit kan er toe leiden dat slapelozen hun slaap als iets gaan zien waar zij totaal geen controle over hebben. Uit onderzoek blijkt dat dit nu juist hetgene is dat bij uitstek stress veroorzaakt. Deze stress kan weer bijdragen tot slechter slapen, waarmee de vicieuze cirkel naar de slapeloosheid weer gesloten is.
De bedoeling van deze gedachtenverandering is dit proces te doorbreken. Het gevoel terug krijgen zelf iets aan je probleem te kunnen doen, speelt een belangrijke rol in het succes van de hier gepresenteerde methode.
Wat is nu het ergste dat zou kunnen gebeuren als je vannacht eens niet ging slapen? Het is geen ramp om niet te slapen.
Hoe meer je probeert in slaap te vallen, hoe minder dat zal lukken. Het is veel makkelijker om te proberen wakker te blijven dan om te proberen in te slapen.
Inslapen gaat beter als je het niet probeert af te dwingen.
Als je slaappillen gebruikt en merkt dat dat even helpt, bevestigt dit alleen je mening over je eigen onvermogen om je slaap te beïnvloeden.
Wat er 's nachts met de slaap gebeurt staat niet los van wat er overdag gebeurt, van gevoelens en gedachten. Het daarom erg belangrijk om nauwkeurig te onderzoeken hoe dit soort dingen je slaap beïnvloedt, aangezien dit je je gevoel dat je er wél invloed op hebt zal versterken.
Mythes over goed slapen
Net zo goed als dat ze verkeerde ideëen hebben over de oorzaak van slecht slapen, hebben slapelozen ook vaak verkeerde ideëen over hoe je goed zou kunnen slapen. Voorbeelden hiervan zijn het doen van dutjes overdag na een slechte nacht en het wakker in bed blijven liggen om 'het nog even te proberen'.
Hoe harder je het probeert, hoe slechter het lukt. Heb je ooit gemerkt dat je zonder het te willen in slaap viel, bijvoorbeeld bij het TV kijken?
Als je te lang wakker blijft liggen, versterkt het alleen de associatie tussen de slaapkamer en spanning en frustratie.
Heb je er ooit op gelet hoe je je voelt als je 12 uur in bed hebt gelegen? Voel je je dan echt uitgerust als je opstaat?
Het is beter om minder tijd in bed door te brengen en efficiënter te slapen.
Gedachten en gepieker beïnvloeden
Hoe we ons voelen en hoe we reageren wordt bepaald door de manier waarop we over iets of iemand denken. We worden bijvoorbeeld niet boos omdat iemand iets vervelends tegen ons zegt, maar omdat we denken: 'Hoe durft hij dat tegen me te zeggen!' Deze manier van denken is aangeleerd. Dat houdt in dat we ook kunnen leren er anders, gemakkelijker, over te denken.
U kunt deze methode als volgt oefenen:
1. Schrijf de volgende ochtend op wat er door u heen ging toen u wakker was.
2. Bij elke gedachte die u op uw lijstje zet stelt u uzelf de vraag: 'Is dat waar?' Als het antwoord bevestigend is, vraagt u zich vervolgens af: 'Help ik mezelf ermee door daar zo over te denken?'
3. ls het antwoord op één van de twee hierboven genoemde vragen ontkennend is, verzin dan voor de betreffende gedachte een andere, positieve gedachte. Schrijf deze positieve gedachte ook op het lijstje. Op deze manier legt u een voorraadje aan.
4. Als u in het vervolg weer eens wordt geplaagd door negatieve gedachten, vervang die dan door de positieve gedachten van uw lijstje.
Vervelende gedachten stoppen
Gedachten die door ons hoofd blijven spoken, kunnen we stoppen door een woord of een klank op ritmische wijze te herhalen. Dit is een techniek die ook bij verschillende klassieke meditatietechnieken gebruikt wordt.
De methode werkt als volgt:
1. Kies een kort woord of een klank, het liefst zonder betekenis, bijvoorbeeld 'om' of 'fa'.
2. Ontspan u en begin het woordje of de klank héél zachtjes uit te spreken, een paar keer per seconde (als het te langzaam gaat, krijgen vervelende gedachten weer een kans; als het te snel gaat, jaagt u uzelf op).
3. Blijf u ontspannen, en laat het uitgesproken woordje of de klank na enige tijd samenvallen met de duur van uw uitademing.
Doordat zo slaapverstorende gedachten worden verdrongen of zelfs geen kans krijgen, krijgt ú de kans om in te slapen. Lukt het niet om met een woordje of klank alle storende gedachten te verdringen, dan kunt u zich concentreren op een prettige, niet-belastende gedachte. Het geeft niet of het om reële zaken of puur om fantasie gaat.
Om de slaapverstorende gedachte nog krachtiger te stoppen, kunt u bij als volgt te werk gaan: Zodra er een vervelende gedachte bij u opkomt, roept u bij uzelf: 'Stop!' Daarna begint u onmiddellijk met een woordje of een klank, of met een prettige gedachte. Telkens wanneer uw gedachten afdwalen op een manier die u niet bevalt, roept u weer in gedachten 'stop!'.
Altijd op zoek naar haar evenbeeld. Altijd vloeiend, van het ene mysterie in het andere, van het ene hart in het andere, Grimmig kunnen de weerspiegelingen zijn van de donkere wolken, zich ophopend in een toch zo heldere hemel. Trots de weerspiegelingen blijft water de essentie zelf.
Puurheid die reflecteert, puurheid die je overspoelt. Overspoelt met een frisheid, een overweldigende klaarheid die de diepste diepten van je ziel altijd zo zonder problemen weet te vinden, zo water, altijd vloeiende, het laagst bij de grond zo probleemloos weet te vinden en op te vullen. Zo, dat zelfs dat oppervlakkige tot de diepste diepten van de ziel lijkt te reiken.
Dat onbeschrijflijk onzinnige wat zo'n vervulling blijkt te geven. En is juist dat niet de essentie van liefde: idioot, maar tegelijk zo veelzeggend. Je in alle stilte laten piekeren over wat er toe doet. Je in alle rust doen verwonderen wat een apart schepsel je in de reflectie waarneemt.
Liefde is als water. Zonder tijd het equilibrium van je zijn hervinden. Zonder tijd vloeiende, vloeiende naar onbekende gebieden, zo vertrouwd doch zo sprankelend fris.
Muziek en Tijd , wat hebben die met elkaar te maken ?
Muziek en Tijd , wat hebben die met elkaar te maken ?
Muziek is tijd ..
Muziek kan een hulpmiddel zijn om het Nu te ontdekken en het fenomeen Tijd te doorzien.
Wij kunnen muziek horen en vervolgens waarderen (er een waarde aan toekennen) dank zij ons geheugen.
Wij horen muziek in feite als een opeenvolging van tonen in het Nu. Nu is het moment dat wij horen. Als het filmbeeldje wat nu voor de lens van de projector wordt geplaatst en met licht op het filmdoek wordt geprojecteerd. Het blijft niet bij één toon, of één beeldje.
Wij zijn altijd Nu aanwezig. Nu horen wij de toon, nu zien wij het beeld.
Toch nemen wij melodieën waar, maar niet de eerste keer dat wij een cd draaien of een nieuw nummer horen op de radio. Wij horen dan wel of de muziek rustig of druk is, en wie die zingt (wanneer wij de zanger of zangeres eerder hebben gehoord), maar wij kunnen het lied of het muziekstuk niet 'tot ons' nemen als een afgeronde eenheid. Dat gebeurt pas later wanneer wij het lied vaker gehoord hebben en ons geheugen ons helpt om met de opgeslagen informatie uit ons geheugen al iets vooruit te "horen" (terwijl nu een andere toon hoorbaar is) en iets te herinneren van wat wij gehoord hebben. Zo krijgt de muziek een toonvolgorde. Ons geheugen plakt herinnering plus werkelijk toon plus de verwachte volgende toon voor ons aan elkaar. Wij horen dan een melodie en die kunnen we jaren lang onthouden.
Na meerdere keren luisteren weten wij al wat wij kunnen verwachten. Wij kennen al de volgorde van de nummers op een cd. Wanneer je nummers die je kent op een verzamelplaat hoort, hoor je soms de eerste tonen al in je gedachten van het nummer dat op de oorspronkelijke cd op dat nummer volgde.
Zo werkt dus het geheugen met muziek. En zo werkt ons geheugen met alles. Zoals elk cd- nummer voor ons uit één stuk en een juiste volgorde bestaat en lengte of duur heeft, zo worden al onze ervaringen die wij louter alleen Nu kunnen opdoen in een longitudinaal kader geplaatst. Wij hebben het gevoel dat ons leven van daarnet naar nu naar straks gaat. Wij hebben zo tijd geschapen .. Wij reizen mee in de tijd. Althans dat maken wij onszelf wijs.
In wezen zijn wij alleen Nu, op dit moment aanwezig, zoals de oefening op de site met de klok heel duidelijk maakt. Nu klopt ons hart, nu kunnen wij zien en voelen. Wanneer wij opletten kunnen wij zien dat alles aan ons voor bij trekt. Nu luisteren naar de cd, ook wanneer wij deze afzetten is het nog altijd nu. Wij zijn geen tijd, maar zien tijd. Tijd is dus een duuraspect, een meeteenheid van afstanden tussen objecten, tussen mij en de boom, tussen het begin en het einde van een symfonie. Maar wij zijn geen tijd. Wij zijn altijd Nu.
'Ik' die ik werkelijk ben, maakt geen deel uit van de tijd, van het materiële leven, dat ik waarneem. Mijn werkelijke 'ik' bevindt zich niet in de wereld, ik sta daar buiten. De wereld is in mij (als het waarnemen).
Blokkades ontstaan doordat je dingen niet hebt geaccepteerd. Het stroomt niet omdat iets niet doorwerkt is. Je bent blijven steken. Je ontloopt een verantwoordelijkheid, een confrontatie, een gevoel. Je laat dingen liggen. Je weigert iets in te zien. Je weigert iets toe te laten. Wanneer een handeling, een gedachte, een ontmoeting gepaard gaat met pijn, met angst, met een vluchtneiging, dan ben je op een blokkade gestoten.
De pijn, de angst, de emotie, zij komen allen uit een verborgen onbewust gebied van jouw geest. We noemen dat het schaduwgebied. Het is niet alleen het negatieve wat daar verborgen ligt. Ook positieve eigenschappen of vermogens, kwaliteiten die je niet in je leven hebt ontwikkeld, kunnen blokkades vormen.
Wanneer je eenzijdig met het denken werkt en nooit toekomt aan rust en creatieve uitingen kan dat evenzeer vanuit het onbewuste treffen, als wanneer je 'slechte' neigingen hebt onderdrukt.
De sleutel tot de oplossing is wat in de duisternis van het onbewuste ofwel de schaduw verborgen ligt, in het licht van het bewustzijn te brengen. Licht verdrijft altijd de duisternis. Zie wat er is, wat er gebeurt. Durf te kijken. Durf te zien dat ook dat verborgene 'jij' bent. Je bent niet alleen het door jou erkende 'ik'. Wat bij jou verborgen blijft, zal zich altijd naar buiten toe manifesteren. Al zeg je iets niet, mensen zullen het voelen. Wanneer je iets onbewust verstopt, zal zich dat ook aan jou en aan anderen kenbaar maken.
Uiteindelijk ben je heel de mens, met alles wat daar in zit en dat is niet altijd even fraai. Laat het toe, zie de beelden, ervaar de gevoelens. Beleef de pijn. Loop er niet voor weg. Veroordeel niet, want anders bouw je weer nieuwe weerstand op, je gaat immers een strijd aan met de aan het licht gebrachte tendensen. Deze werken in het verborgene, en derhalve valt het niet te voorspellen hoe zij zullen reageren, wanneer je ze wegdrukt. Jouw 'ik' heeft daar geen enkele zeggenschap over. Elke bewuste actie van jou kant roept alleen maar een tegengestelde reactie op. Roep het dus ook niet op, maar laat het vanuit zichzelf opbloeien wanneer het zich aandient, wanneer het er is. Laat het komen, maar leef het niet uit. Ga er bewust helemaal in zitten. Beleef de opkomende gevoelens, schrijf ze op, teken ze, beeld ze uit.
Je kan zo wellicht ontdekken wat hun bron is. Kom je er niet alleen uit, ga er dan niet alleen mee zitten, maar deel ze met een vertrouwd iemand. De biecht was zo gek nog niet, wanneer hij gemeend was en niet bedoeld als een gemakkelijke afkoopsom.
Wanneer je iemand -bewust of onbewust- gekwetst hebt, deel dan je inzicht met die ander. Je kan zo aan beide kanten de problemen oplossen.
Laat alles maar aan het licht komen, want zo wordt het aan de duisternis onttrokken en verliest het zijn tegen jou gerichte energie. Je luistert nu serieus naar jouw innerlijk. Dat is genoeg. Span je niet in. Loslaten is toelaten. Ga niet spitten, zoek niet, analyseer niet, maar zet alleen de deur open.
Wanneer je je zo opstelt, en er geen gevecht meer plaatsvindt, zullen vanzelf innerlijke aanwijzingen volgen, die per definitie constructief van aard zijn.
Het leven streeft naar een totaliteit, het leven wil de tegenstellingen verenigen, zodat er Eenheid ontstaat. Alles bestaat als een manifestatie van die Eenheid. Elke afwijzing van een deel van het geheel zal het Leven beantwoorden met pogingen om het afgewezene alsnog te doen aanvaarden. Wanneer je je opstelt zoals voorgesteld, werk je dus mee aan de bedoelingen van het Leven zelf. Vandaar dat het Leven je de aanwijzingen zal geven voor je verdere stappen.
