Ik ben Storms Cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgiê) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Handwerk,lezen.
ik ben invaliede er is veel dat ik niet meer kan sinds de laatste vier jaar daarom ben ik aan deze blog begonnen om een beetje kwijt teraken een foto heb ik nog niet daar ik nog niet zolang een laptop heb.
Mijn hondje Prutske is nu drie weken al bij mij, het is een kleine deugniet maar wel lief. Hij speelt heel graag met kleine knuffels en ook met balletjes. Hij is al goed bekomen en leert redelijk goed wat mag en niet mag. Maar ik moet wel zeggen hij is mijn derde hondje,maar hij is de hevigste van de drie. Alle weken komt mijn poetsvrouw, en die kent hij al goed en dan word hij even door haar geknuffeld. En dan is meneer tevreden! IK hou veel van hem,maar kan er ook wel eens kwaad op zijn. Maar ik ben vlug vergeten waarom ik kwaad was!
Het is weer zover vannacht gaat het zomeruur weer van start!Ja beste mensen,het is dan een uurtje minder slapen.Ik weet niet hoe jullie je daar bij voelen,ik mis dat uurtje wel maar het went na een tijdje wel.Dus mensen niet vergeten,uw uurwerk een uurtje naar voor teschuiven!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Want zomertijd begind!
Lieve kleine hond, lieve kleine Pruts.Vandaag word je negen maanden oud!Wat gaat de tijd toch snel voorbij,het is alsof je nog maar pas bij me bent.Maar dat is ook al zeven maand!Mijn lief klein hondje ,ik hou van U!Uw bazinneke Cilleke
Maandag 7 dec. 2015 is het dan zo ver,opname in het ziekenhuis.En voor ons Prutske de eerste keer naar een hondenhotel.Wat zal het pijn doen,om mijn baasje alleen achter te laten.Ik ben zeker dat er tranen gelaten worden,zeker bij mij en Pruts zal wel treurig zijn.Ik zal hem die dagen missen mijn kleine baas!!!En waarschijnlijk zal hij mij ook missen!!!
IK heb juist met het hondenhotel gebeld,om tehoren om hoe laat hij binnen moet.Dat kan op maandag hem gewoon af zetten.En dan zo verder rijden naar het ziekenhuis in Lier.De persoon aan de telefoon was vriendelijk,dat is al een goed gevoel in mijn hart.Maar ik weet dat het de eerste dag moelijk zal zijn,en dat ik even een traan zal laten in de kliniek.Ik hoop dat hij zo vrientjes word met de andere honden,en dat hij rustig naar huis komt.Wat zal ik hem missen!!!!!! Hopelijk kent hij me daarna nog!
Ben eens benieuwd hoe lang ik zal moeten blijven,dat hij me maar niet met de zelfde hevige pijn naar huis laat gaan.Want dat hou ik niet meer vol!
Ik moet nu nog alleen de poetsdienst nog op te bellen,dat ze volgende week al zeker Katia niet moet komen.Maar voor hoe lang dat weet ik niet,als ik terug thuis ben bel ik hen terug.Dat ze dan weten dat ze Katia terug kunnen sturen.
Hopelijk kan ik eens goed uitrusten,en dat ze iets vinden waar de pijn van komt!Als ik terug thuis ben uit het ziekenhuis en Pruts uit het hotel,dan zullen jullie bloggers terug van mij horen.
Daar ik me de laatste tijd niet goed voel,heb ik op 11november iemand zijn verjaardag vergeten.Jaja,die dag is mijn hondje Prutske 1jaar geworden!Ik heb hem snoepjes gegeven en een speeltje,mijn buurvrouw had voor hem ook een speeltje gekocht.Ik had nog gezecht tegen haar,dat moet je niet doen.Maar ze heeft het niet kunnen laten,zij ziet hem ook zo graag de kleine deugniet.Het ergste was dat ik niet met hem heb kunnen gaan wandelen,daar ik weer zoveel pijn had en ook dat we onverwacht bezoek kregen.Mijn nicht en haar 2 dochters,stonden plots voor de deur.Prutske stond zo zot als hij hen zag,maar het was een tijdje geleden dat hij ze nog gezien had.
Maar mijn hart dood pijn daar hij een van de dagen, naar een hondenpension moet om dat ik naar de kliniek moet.Dat is de eertse keer in zijn korte leven,en bij mij de eerste keer dat ik een van mijn hondjes naar een pension doe.Vroeger had ik mijn ouders en mijn oudste zus,maar het vorige hondje was een rustig beestje en kon met katten overweg.Maar deze rakker kan niet met katten overweg.Ik hoop dat het niet voorlang is,maar de dokter sprak toch al van een week.En dan was het tezien dat het met me beter ging,of anders zou er dagen bij komen.Dat zou ik erg vinden voor mijn Prutske!Maar ja ,als het moet dan moet het want het word tijd dat ik nu aan mij even denk.Daar de pijn niet uit tehouden is,en ook ben ik al een paarkeer tegen de grond gegaan.En als ik lang in de zelfde houding zit of lig,als ik dan rechtsta kan ik niet goed stappen.
Maar het mooiste was de verjaardag van mijn Prutske:1 jaar!!!
Eending heeft hij nog niet gedaan vandaag,dat is komen vragen voor gaan te wandelen.Dat doet hij op 2 manieren:1 hij gaat naar zijn leiband of 2 gaat naar de gangdeur en als die niet goed dicht is gaat hij aan de kapstok staan.Hij laat het je wel weten!!!
Nog vier dagen en mijn hondje word een jaar,juist op Wapenstilstand dan heeft mijn hondje zijn mama niet stil gelegen.Het is een echte kapoen,met alles gaat hij lopen!Maar het liefste van al met de zakdoeken,gewassen of niet weg is hij er mee.Hij is al wat rustiger geworden,maar het blijft een deugniet.Laat je hem buiten komt hij zowiezo met bladeren binnen.In plaats van een taartje tegeven, zal ik bladeren op een bord leggen.En ik zelf zal het taartje op eten,dan hebben we allebei iets om van te smullen.Mijn Prutske heeft het druk vanavond,hij kan echt zijn draai niet vinden.Het is alsof het weer hem partespeeld,hij is druk van avond.Hij weet met zich zelf geen blijf!Ik denk dat het beste is,dat ik hem op tijd in zijn bench zet.Dan kan hij slapen en tot rust komen,en daar voelt hij zich veilig dat zie ik aan hem.En meestal laat hij dan een diepe zucht,als hij tot rust komt en dan hoor je even later iemand snurken.
Ik zal deze dagen eens nadenken wat ik hem kan geven voor zijn verjaardag.Want het probleem is hij bijt alles stuk!Als het weer het toe laat gaan we zeker al wandelen,en hij mag de weg kiezen en die ken ik al van buiten.Dan zal het richting schapen zijn,waar hij toch zo kwaad op kan zijn.Maar als ik langs de andere van de straat ga,dan laat hij de schaapjes met rust.Dan kijkt hij alleen naar ze maar blaft niet!
We zullen nog wel zien wat we gaan doen! GROETJES!!!!!!!!!!!!!!!!
Vannacht is het dan weer zover,we gaan naar het winter uur.We mogen dus een uurtje langer slapen,daar heb ik niets op tegen want ik ben geen ochtend mens.Maar mijn hondje zal hij het begrijpen,dat hij wat langer mag slapen!Want als hij zich laat horen 's morgens ,wil dat zeggen ik moet buiten.Maar dan heeft hij al een hele nacht,niet buiten geweest en geen behoefte gedaan.Ik ben dan wel eenbeetje kwaad als hij me wakker maakt.Maar ja,ik moet er dan toch uit om hem buiten te laten!We zullen maar hopen dat hij goed blijft slapen,en dat uurtje mee pikt.
Het ergste voor mij is dat het dan 's avonds dan vroeg donker is,en daar kan ik niet goed tegen als het begint te schemeren moet het licht aan.Daar heb ik al jaren last van!Ik kan er niet aan doen ,bij mij moet het licht zijn.
Ik voel me tussen twee dokters staan!De ene wil dat ik even binnen kom in de kliniek,en de andere vind dat dat niet nodig is.Wat het nu gaat worden weet ik niet,we zullen maar afwachten en zien wat er van komt.Maar zo word ik er ook niet beter op.Met al die pijn en bijna niet kunnen eten,zou het eigenlijk beter zijn dat ik even binnen ging.Maar anders bezien ben ik liever thuis bij mijn hondje,anders moet hij even op een ander of even alleen thuis blijven voor een paar dagen.En dat zie ik niet zitten!!!Maar nu de dokters het tegenovergestelde zeggen, kan ik niets vast leggen voor het dier.We zullen wel zien wat het word!!!
Vandaag heb ik al veel pijn gehad,zoveel dat ik niet ben gaan wandelen met Prutske.Want dan gaat het toch niet,en wil ik vlug omdraaien om naar huis tegaan.En dat is ook niet plezierig voor mijn wilde bras!!!Hij gaat regelmatig naar de plaats waar zijn leiband ligt,en dan moet ik hem elke keer verdriet doen.Maar morgen komt er terug een dag,en hoop ik dat het beter gaat en dat we kunnen gaan wandelen.
De laatste tijd gaat het niet goed!Dat onder vind ik aan mijn handwerk en het lezen,dat gaat dan niet goed het lezen vlot niet en doe in mijn werkjes regelmatig veel fouten.Ik zou dan alles weg doen,en helemaal niets meer doen.Maar de kenisist waar ik ga geeft mij dan de moet om verder te doen,want hij wil regelmatig een werkje zien.Ik heb zo veel haakboeken van knuffels en kerstspullen,en toch geen inspiratie vinden en dat is erg.Maar ik doe voort eens gaat het wel terug beter,en vliegen er weer werkjes de zakken in of zet ik er een paar andere in huis voor verandering.Maar ik moet zien dat alles goed op tafel ligt,of Prutske gaat met de katoen of wol lopen.En dat vind ik niet zo plezant!!!Wat dan moet ik er achter,om mijn eigendom terug te krijgen.Maar hij is vlugger dan ik,en de ene keer vind ik het plezant en de andere keer weer niet.Ik zou voor hem iets maken, maar hij doet alles toch zo vlug stuk.Van al het speelgoed voor honden dat ik had van mijn twee andere,daar is niets meer van over op die tienmaand dat hij bij mij is heeft hij alles stuk gebeten.Maar dan denk ik als het dat maar is,zolang hij maar niet aan stoelen en zo bijt vind ik het niet erg.
Het is zo wat van alles en nog wat vandaag,maar zo gaat het momenteel in mijn hoofd.Maar de hooftzaak is vergeet uw wekker niet te veranderen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!GROETJES
Het is vandaag werelddierendag!Mijn wilde bras van een hondje Prutske,heeft deze week een nieuwe leiband gekregen.Want hij word binnen een maand een jaar,en deed nog altijd leiband aan van mijn vorige hondje Mieke.Hij deed het eerst niet graag aan,en ook ik moest kijken hoe het aan moest.En daar werd hij een beetje nerveus van ,om dat het de eerste keer niet goed ging maar nu gaat het zonder probleem.Ik zou wat meer met hem moette gaan wandelen,maar als de pijnen te hevig zijn kan ik het niet.Maar het zou voor hem goed zijn,dan werd hij wat rustiger.En voor mij zou het ook beter zijn,dan sterkte ik mijn spieren terug wat aan.Vandaag hebben we een goede wandeling gedaan!Het eerste stuk wilde hij weer niet,en was het altijd maar blaffen op iedereen.Ik ben dan terug richting naar huis gegaan,met plots een draai in een andere straat en dan ging alles naar wens.En hebben we onze wandeling volbracht!
Ik hoop dat ik nu wat vlugger van mij iets laat horen,maar de tijd vliegd zo snel dat ik schrok dat er weer een maand voorbij was.En als de pijn de het overneemd dan vergeet ik veel!
Mijn huisdokter heeft al geweest,en heeft me een dubbele dosis voltaren ingespoten.Morgen komt hij terug en geeft hij nog een inspuiting,daar na zal ik antibiotica moeten nemen.En dat voor een nek die helemaal vast zit,ik heb waar schijnlijktelang in de zelfde houding gelegen in bed.Vanavond moet ik de dokter bellen of er al verbetering is,dan weet hij al op voorhand wat hij moet doen morgen.Want mijn armen doen ook pijn en tintelen tot in de puntjes van mijn vingers.En nu maar hopen dat alles vlug in orde komt!!!!!!!!!!!
Ik voel me heel slecht!Zaterdag uit bed gekomen met pijn in de hals,kan mijn hooft naar geen kant bewegen zo'n pijn.Ik beb daar juist mijn dokter op gebelt,hij straks eens langs komen.Want de zalf die ik van de apotheek heb mee heb gekregen helpt niet,dus denk ik dat hij een spuitje gaat zetten.Ik voel me zeer ellendig en moet van de pijn veel huilen.Mijn hondje begrijpt het niet en wil altijd maar spelen,maar dat gaat niet en verstaan doet hij het niet.En ja dan woord ik even boos op hem,en waarom het dier kan en er toch niets aan doen.Ik wil hem dan even oppakken maar dat gaat helemaal niet.Hopelijk ben ik er vlug vanaf als de dokter heeft geweest.Ik weet heel goed als ik dat donderdag moest gehad hebben,zou dr.Kegelaers B.mij zeker niet naar huis hebben laten gaan.Dan had ik geen nee gezegd,zoals ik dat nu al maanden tegen hou.Ik heb veel pijn,maar dit steekt er weer boven uit!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.Ik ben geboren voor pijn te lijden!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het gaat niet goed deze laatste maand!Want ik schrok dat het al bijna een maand geleden is, dat ik nog iets heb geschreven.Maar ik heb de deze maand veel pijn gehad,en kan ook niet tegen die warmte.Vele mensen zeggen warm weer dan heb je toch minder pijn.Maar eerlijk gezegd ik heb dan meer pijn,ik heb veel op de zetel gelegen.Dan kreeg ik er enkele weken geleden nog hevige keel-en hoofdpijn bij!Er waren momenten dat ik mij amper een paar uur recht kon houden,hoog uit 2u nog niet kon ik recht blijven en moest dan weer gaan liggen.En het wilde juist weer op het moment zijn dat mijn huisarts op verlof was,maar dat is dikwijls zo als hij in verlof is word ik ziek.Ik heb mij er door geslagen,want een vervanger heb ik niet graag!Dat heeft toch enkele dagen geduurd,en nu zijn we al enkele weken verder en de pijn in mijn hoofd is nog niet helemaal weg.Ik denk ook dat het daar door komt, dat ik zo lang niet van me heb laten horen.Maar als het niet gaat denk je er niet aan om naar je blog tekijken.Het enige dat ik wilde was rust!!!!!!!!!!!Maar dat ging soms moeilijk met mijn hondje Prutske,want hij had ook zijn aandacht nodig en op tijd zijn eten.En als het even kon een kleine wandeling,maar dat schoot er soms over dat de pijn te hevig was.En op iemand rekenen kan ik niet,ook al wist mijn familie dat het niet ging.En dan voel ik mij zo alleen,dat ik mij soms af vraag wat doe ik hier nog!Maar een geluk dat ik nog mijn hondje heb!Het is wel een deugniet,maar hij heeft mij er al een paar keer door geholpen door mijn verdriet.Nu donderdag moet ik weer naar de neurochirurg op controle,dan zijn er we weer zes weken verder.Veel goeds kan ik hem niet zeggen!
Zo dat was het voor nu,ik zal niet lang meer uit bed zijn.Ik ben zo moe en de pijn speeld weer zijn parten!!!!!!!!!
Een paar dagen geleden was het zo ver,Prutske had een afspraak bij de kapper.Voor de eerste keer deed ik hem naar Martine.Ik was heel nerveus want het was zijn eerste keer,en ik wist hoe een rakker hij is en hoopte maar dat hij alles goed liet doen.Bij Martine aan gekomen ging hij goed naar binnen,hij blafte een keer als of hij wilde zeggen hier ben ik.Martine nam hem over en hij moest nog even op een tafel staan vast gebonde natuurlijk.Ik ben weg gegaan en mijn Prutske zij niets,ik dacht dat is al een goed begin.Terwijl hij bij de kapper was ben ik gaan winkelen en dan nog iets gaan drinken.Na een paar uur mocht ik hem gaan halen!Ik hoopte dat hij alles goed had laten doen,want het was weer iets nieuw voor mijn Prutske.Hij kwam als ik binnen was naar me toe gelopen,wat was hij mooi gewassen en geknipt het was geen bietel meer.Ik vroeg dat alles goed was gegaan,want ik was er wel wat bang voor.Maar bij wonder heeft mijn kleine man alles goed laten doen,alleen was hij wat bang van het water maar verder geen probleem.Dat was een opluchting!Hij heeft dan van mij meteen een snoepje gekregen,want die heb ik altijd opzak als we gaan wandelen.Dan zijn we opweg gegaan naar huis,en het was redelijk warm.En ik kreeg het onderweg moeilijk om verder tegaan,mijn rug en benen wilde niet meer.En om eerlijk te zijn Prutske werd ook moe!Bij mijn nichtje moest ik niet stoppen,want zij waren aan zee op verlof.En mijn zus moest ik ook niet bellen,daar zij voor een paar dagen naar zee waren naar mijn nichtje(hun dochter).Niemand kon er komen met de auto om mij verder naar huis te doen!We zijn dan maar zo goed als het ging verder gegaan,en wat waren we blij dat we thuis waren.Prutske en ik ook hebben eerst eens goed gedronken en zijn dan op zetel gaan liggen.Wij waren doodop!!!!!!!!!!!!!Maar ik was blij dat hij alles goed had laten doen bij de kapper,en in oktober heeft hij een andere afspraak met de hondenkapper.
Het is veel te warm!Van mij mag het rustig minderen,een mag er wat afkoeling komen.Al valt er een beetje regen,want de plantjes hebben het ook nodig.Voor de dieren is het ook tijd dat het weer gaat veranderen.Wij weten met ons zelf geen blijf,hoe moeten de dieren zich dan voelen.Ik zie het aan mijn hondje Prutske dat hij het moeilijk heeft en niet weet waar kruipen.En het ergste van al is!Dat je van voor de middag niet meer bij me op de koer kunt, want gans de dag staat de zon er op.En dan kun je moeilijk je dier buiten laten,ja voor zijn behoefte te doen en terug binnen.Van mij mag het rustig gaan veranderen!Daar ik mij er ook niet goed bij voel,heb al veel pijn gehad door die warmte en de vochtige lucht.Alles is heel de dag toe,en tegen de avond zet ik hier en daar iets open.Van mij mag het weer veranderen!!!!
Vandaag 8 dagen geleden is de kater van mijn nichtje dood gereden.Zoals je aan de titil al kunt lezen was zijn naam:FLOR.Het was een mooie dikke kater,wit met zwarte plekken en een lieve snoet.Het was wel eentje met een eigen karakter,hij was graag in huis maar als hij naar buiten wilde kon je hem niet houden.Zo ook 8 dagen geleden!Het was avond en meneer moest buiten,maar in de straat waar mijn nichtje en mijn zus wonen daar rijden ze niet maar vliegen ze met de auto.En mijn nichtje een echte dieren vriend,zei tegen FLOR dat hij moest op passen voor de auto's.FLOr bekeek haar met een koppel ogen,van zeg eens baasje dat is nu altijd het zelfde.En meneer trippelde naar buiten en was weg,voor zijn avond wandeling en misschien nog een muisje gaan vangen wie weet.Maar nog geen 2 u. later kwam de buurvrouw bij mijn zus,om te zeggen dat ze dacht dat FLOR overreden was.Daar het lang licht is 's avonds,had zij het zien gebeuren.Mijn zus ging mee kijken en het was onze FLOR die daar op straat lag.Ja, nu moest mijn zus dat nog gaan zeggen tegen haar dochter.Nog al goed dat de 2 jongens al in bed lagen,dat er nog maar een zat te huilen en dat was mijn nichtje.De volgende dag hebben ze de jongens gewoon naar school gedaan,om dat ze nog niet goed wisten hoe ze het hen moesten vertellen wat er met FLOR was gebeurd.
Na school was het dan zover,vertel maar eens aan een kind dat hun huisdier overreden is.Ze hebben gehuild om hun lieve FLOR,die nu niet meer bij hen zou komen liggen als ze gingen slapen.Want dat deed hij altijd even bij de oudste, en bij de jongste gaan liggen tot hij het gevoel had dat ze sliepen.Zo ging hij dan naar mijn nichtje om geknuffelt te worden,tot hij zich niet meer kon houden en naar buiten moest.En die bewuste avond ook na dat hij zijn toertje had gedaan moest hij buiten.
Ook al heb ik de laatste dagen en weken altijd maar pijn,ik probeer toch alle dagen te gaan wandelen.Want mijn hondje Prutske weet goed waneer we samen buiten gaan.Maar als we thuis komen moet ik even gaan liggen,en dan gaat Prutske en zijn mand of bench een dutje doen want meneer is ook moe.Zo zijn we vandaag ook al gaan wandelen,maar hij kon er niet aan uit want ik had een andere weg genomen.Hij moet heel de omgeving leren kennen!Verder had ik het met momente moeilijk in mijn benen,op bepaalde momente wilde mijn linker been niet mee.Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen,maar het is alsof het dan verlamd is want op dat moment heb ik er geen gevoel in.Dan blijf ik even staan en dan kan ik weer verder,en dat had ik vandaag een paar keer voor.Ben blij dat ik woensdag naar de neurochirurg op controle moet,dan kan ik het hem zeggen met mijn woordden hij moet maar uitvissen wat ik bedoel.Hopelijk spreekt hij niet van een opname,want de twee vorige controle's sprak hij er al van.Ik ben wel bang de laatste tijd als ik ga wandelen,daar ik het nog al een paar keer voor heb gehad.Ik hoop altijd dat onze wandeling vlot verloop,en dat ik niet tegen de grond terecht kom.Want daar ben ik bang voor!Prutske begint al vlot zijn bevelen tevolgen die ik hem geef,alleen het blaffen moet hij nog afleren als we gaan wandelen.Dat heb ik niet graag!Want de ene mens kan er tegen ende andere kijken dan wat kwaad.Maar wat wil van een hondje van bijna zeven maand,dat die alles op een twee drie kunnen ze moete ook alles leren.Dat is het zelfde als met kinderen,die zijn ook niet op eens groot.Je moet met alles geduld hebben,en zeker met mijn Prutske.
Hallo hier ben ik dan weer,na 19 dagen van pijn en verdriet.En ik moet zeggen het gaat nog niet beter,eerder slechter met de pijn.Ik heb de laatste dagen veel geweend van de pijn!!!En dat had zijn gevolgen op mijn hondje ook ,dat ik wat minder met hem bezig was.Maar dat probeer ik nu weer goed te maken,ook al gaat het nog niet zo best.Ik probeer nu wat terug met hem te spelen,en als hij het goed doet krijgt hij een snoepje.Het ergste is dat ik hem niet meer in de tuin kan laten lopen,want een paar dagen terug is hij bijna gaan lopen.Er zitten hier veel zwerf katten,en ja er zat er een in de tuin en die gaat door de haag en meneer Pruts had het gezien.In volle vaart ging hij er achter,en ik kon hem nog juist bij zijn staart vast nemen of hij had weg geweest.Denk wel dat ik hem heb pijn gedaan,en nu heb ik terug de koer afgemaakt dat hij niet in de tuin kan.Want ik kan niet altijd achter hem aanlopen met al die pijnen.En ook waar komt hij terecht,hij zit direct op straat en maakt misschien ongelukken.Liever dan een kleine loop,dan dat hij gaat lopen!Ik heb er wel verdriet van want hij kon zo goed rennen en zich uitleven in de tuin.Hij zal het wel gewoon worden,en ik ga dan als het weer het toe laat met hem wandelen.Op dinsdagavond gaat er soms een achternichtje van 11j. met me mee,en ik denk dat ik er fout mee doe van haar de les dan tegeven.Want ik ondervind daarna dat hij dan als we samen weg zijn aan de les trekt,zij wandelt niet zij stapt flink door en ik met mijn pijn kan dat niet.Zo heeft ze hem eens onderweg willen dragen,ik heb dat verboden want anders zou hij dat vlug gewoon zijn.Maar dat heb je dan met mijn achternichtje dan is ze kwaad, maar dat moet zij dan maar weten dat gaat toch na een tijdje over.
Maar verder gaat het met mij nog niet zo best!Mijn neurochirurg spreekt al van een opname als het niet beter word,en mijn huisdokter vind dat geen slecht idee hij sluit zich daar bij aan.Maar ik niet!Want mijn Prutske is nog geen hondje om voor een week of twee op een ander te zetten.Bij mijn zus al zeker niet want zij heeft een kat,en haar dochter naast haar ook.Dan zal hij nog helemaal zot gemaakt worden door de 4 kleinkinderen,plus als een van die kinderen hem mee nemen naar de dochter zij is onthaalmama.Dan ben ik wel bang dat er iets zou kunnen gebeuren,dat ik heel mijn leven zou beklagen want kinderen en een hond het zo vlug gebeurd.Dus werk ik de dokters wel wat tegen,en ik weet zeer goed dat ik verkeerd bezig ben.Want ik voel me soms heel slecht,lig op de zetel vaak te huilen van de pijn.'s Nachts kan ik bijna niet slapen van de pijn,en ben 's morgens vroeg uit bed soms al om 6 u. en heb dan vaak maar een 3u geslapen.En dat is het ook niet weinig slaap,pijn,moe,huilen,en dan bijna geen zin om te eten want het smaakt niet.Steek dat allemaal in een zak en wat komt daar uit:een depressie!!!Gisteren moest ik naar de kinisist,en hij zag ook dat het niet ging.En ik ga al jaren bij hem kan alles tegen hem zeggen,en dat is de eerste keer in al die tijd dat hij tegen mij zegd:' dat het tijd word dat ik eens een week doe wat mijn artsen zeggen.'Ik schrok me wel even,en begon direct te wenen!We hebben een half uur gepraat want hij kent mijn situatie,en weet dat ik het niet gemakkelijk heb.Met mijn hondje geeft hij ook raad en heeft nu om te proberen een langkoord mee gegeven, om hem aan vast te leggen dan kan hij nog in de tuin maar niet meer gaan lopen.Maar ik was toch nog niet gerust en maak daarom toch nog die afspanning.
Ik ga voor vandaag sluiten, en wens iedereen een mooi pinsterweekend.
Er gaat zoveel door mijn hoofd,maar weet niet hoe ik er aan moet beginnen.Het gaat niet!Eending weet ik, ik barst van de hoofdpijn!
Dit kan ik jullie wel zeggen!Met mijn hondje Prutske gaat alles goed,doet niet meer in huis daar ben ik blij om.Hij is nu bijna zes maand,al een flinke kerel en nog altijd een speelvogel.Maar als ik zeg we gaan rusten,gaat hij niet naar zijn mand maar naar zijn bench.Hij weet dat ik daar dan iets heb in verborgen voor hem,hij kan dan niet vlug genoeg in zijn bench zijn.Ik zou hem niet meer kunnen missen,deze kleine rakker van mij.
Ik hoop een van de dagen mij terug te laten horen,maar op het moment gaat het niet goed.
Pasen is weeral een paar weken voorbij en als ik daar aan terug denk, hoe ziek ik toen was rond die periode dat was niet alles.Nu zijn we bijna twee weken verder en het loopt nog niet zo als het moet!Ben nog altijd zo moe en ze kunnen er niets voor geven,daar het van mijn pijnen komt en van de zwakte van de spieren.Nu ik mijn hondje heb Prutske, ga ik al iets meer wandelen.Omdat het mijn spieren terug iets zou versterken,en dat is wel nodig want soms denk ik dat ik door mijn benen zal gaan.En nu met die mooie dagen hebben we dan ook regelmatig een beetje gaan wandelen.Maar het gaat toch niet zoals het moet.IK BEN TOCH ZO MOE!!!!!!!!!!!En dan de pijn die ik onderweg voel,is soms niet om uit tehouden dat ik dan maar naar huis terug keer.En dat kleine Prutske gaat zo graag eens opwandel.En als we thuis komen doet hij nog een paar rondjes in de tuin,en met zijn stokken spelen is een van de dingen waar hij plezier in heeft.Hij voeld wel aan als het niet goed met me gaat,dan is hij vele rustiger want anders is het een speelvogel.En daar ik vind dat je eendier in huis neemt moet je er maar voor zorgen!Moet het niet al die tijd in de tuin zitten,maar moet het ook de omgeving leren kennen en de mensen die er wonen.Dus pijn of niet ik ga met hem wandelen,als het gaat en dat de vermoeidheid en de pijn het toe laten.Soms is het te moeilijk en dan blijf ik thuis,maar dan probeer ik met hem in de tuin wat te spelen.Hij is nu 5 maand en nog speels,maar hij luisterd al heel goed!Ik ben ook blij dat hij al waakt,hij mag niets vreemds horen want meneer laat zich horen.Want een paar dagen terug kwam mijn zus,maar zij kan bij mij altijd binnen.En nu ook maar hij kende haar stap nog niet goed,en hij begon te blaffen omdat hij iets hoorde in de gang.Maar als hij zag wie het was,was het vlug gedaan en was het springen omdat hij haar zag.Ik heb weer volop pijn,de medicati help niet.Ik kan niets meer nemen want ik heb alles al binnen voor vandaag, ik zal de nacht zo door moeten tot morgen vroeg want nog iets nemen durf ik niet.Eending kan ik nog doen dat is mijn neurostimulator wat hoger zetten,maar dan kan ik niet slapen van de hevige trillingen in mijn benen.En dan moet ik het weer stiller zetten!Ze zeggen dikwijls je moet er mee leren leven,maar soms als de pijn hevig is het moeilijk.Sommige in mijn familie kunnen niet begrijpen, dat je met pijn gaat slapen en met pijn terug opstaat.Ik wens het niemand!Maar de pijn neemt ook veel van je weerstand weg,en ben je ook altijd moe en kun je bijna niets meer of hebt er geen zin in.En het kan misschien raar klinken,maar ik heb meer steun van mijn neurochirurg,mijn huisdokter en mijn kenisist, dan van mijn eigen familie.En dan is er nog een persoon waar ik veel aan heb,en dat is mijn lieve poetsvrouw.Zij komt nu 4 jaar bij me poetsen,en het gaat nog altijd goed tussen ons.Ik zou haar missen als de poetsdienst iemand anders moesten sturen,dat gebeurd nu ook wel eens maar dan is mijn poetsvrouw in verlof.Ik ga hier afronden want mijn vingers beginnen pijn tedoen!
Ik ben vanmorgen op gestaan met een verkoudheid,ik voel me echt niet zo best.Gisteren ondervond ik al dat ik wat keel pijn had,maar vannacht is het erger geworden.Ik heb bijna niet geslapen,en ben dan maar om 2 uur terug naar beneden gekomen en me op de zetel te leggen.Dan heb ik nog een paar uur kunnen slapen,maar het werd altijd maar slechter.Mijn buurvrouw kan daar niet aan uit dat ik vroeger de winter door ging zonder verkoudheid,en nu de laatste jaren heb ik de een op de ander verkoudheid.Maar wat wil je door al de pijn die veel van mijn krachten weg neemt,heb ik ook minder weerstand voor iets anders en het minste dat het weer veranderd heb ik het vast.En dat krijg je bij mijn buurvrouw niet in haar hooft,nu mag je dat duizend keer uit legggen het help niet.Ik hoop alleen dat het niet verslechterd,want het is een lang weekend en ik laat niet graag een andere dokter komen.Daar ik niet tegen alle medicatie kan,en op het moment ook met een maagontsteking zit.Het zit me deze dagen niet goed mee,maar het is dat het zo moet zijn.Ik zal niet de enige zijn met een verkoudheid!!!Maar ze zeggen dikwijls het is maar een verkoudheid,maar je kan er toch van afzien en ik zit op het randje met de koorts te vechten.Soms denk ik dat het op de griep afgaat want alles doet zo'n pijn,maar dat is het probleem ik kamp altijd met pijn.Het zal enkele dagen uitzieken zijn,en dan is dat ook weeral voorbij.
Wat gaat het toch snel,nog een weekje en het is"PASEN".Wat zullen de kinderen blij zijn twee weken vakantie.Mijn zus en haar man gaan met de kinderen en kleinkinderen voor een week naar zee.Ik geloof dat ze met paasmaandag vertrekken,hopelijk valt het weer wat mee dat de kinderen toch op het strand kunnen spelen.Want wat moet je anders gaan doen met zo'n vier kapoenen,een hele dag op het appartement is ook niet alles.Ik ben eens een jaar mee geweest,maar ik kwam vermoeid naar huis.IK kan niet goed tegen dat lawaai,en dan met zo veel op een appartement.Nee,dat is niet voor mij!Ik ben gewoon van alleen te zijn,en thuis kan ik doen en laten wat ik wil.En kan ik rusten waneer ik wil en daar niet,want dan word je toch door iemand gestoord.En ik kan niet alles doen wat zij doen,en ik wil geen blok aan hun been zijn!Maar zins die ene keer dat ik heb mee geweest,hebben ze mij niet meer gevraagd.Met Pasen zelf zal ik ook alleen zijn,dat is zo al verschillende jaren.Dat vind ik wel triestig!Ik ben eens benieuwd wat de juf en de meester, van het pakje gaan zeggen dat mijn achternichtjes hen gaan geven voor hun Pasen.Ik doe veel handwerk en nu hadden de meisjes gevraagd,om 2 vogeltjes te haken en een sleutelhanger van te maken.En het moest een vrouwtje en een manneke zijn,want in het dagelijkse leven zijn het ook man en vrouw.Zo houden die kinderen mij bezig!Nu had ik voor mijn poetsvrouw haar Pasen,ook van die vogeltjes gemaakt voor in haar paastak te hangen.Zij was er heel blij mee,en als ze thuis kwam heeft ze haar tak dadelijk versierd.Nu ga ik nog wat lezen inhet boek'DE BOEKENDIEF van MARKUS ZUSAK'.
De laatste weken als het weer het toe laat,gaan Prutske en ik een wandeling doen.In het begin was het moeilijk om hem aan de leiband te laten lopen,maar stilaan gaat het beter en beter maar zijn behoefte onderweg doen neen meneer wacht liever tot thuis.Het is een raar manneke!Voor mij is het ook een aanpassing,voor de pijn die ik voel en onderweg heviger word.Maar het doet mij wel goed dat ik wat meer buiten kom!Maar eens thuis kan ik niet anders dan een tijdje op de zetel gaan liggen om wat te rusten.Ik ben dan dood op en de pijn is dan hevig,maar de buiten lucht heeft me goed gedaan.Ik voel me wel gelukkig dat ik die wandeling heb gedaan,en hoop dan dat het morgen ook goed weer is dat we een toertje kunnen doen.Prutske is wel bang als er auto's aan komen,maar dat zal met tijd wel beteren hij is nog maar 4,5 maand.Op de gazon crossen doet hij ook heel graag,en met takken spelen die hij vind mooie om te zien.Het is een echte speelvogel!Zo kan hij daar zitten met een tak in zijn muil,het is alsof hij dan zit te roken.Ik vind het alleen spijtig dat hij altijd gaat lopen als ik een foto wil nemen.Nu hoop ik met dat wandelen dat ik ook met de tijd beter zal kunnen gaan,want ik heb niet veel kracht meer op mijn spieren.Want pijn gaat met veel van je krachten lopen!Maar we moete het nu wel vol houden, om als het weer het toe laat te gaan wandelen.Mijn Prutske zal niet neen zeggen!En voor me zelf kan het ook geen kwaad om meer buiten te komen!Ook al gaat het de ene dag beter dan de andere,maar dat zal zo blijven voor de rest van mijn leven.Prutske begint weer moe te worden,dan loop hij rond te wandelen en moet als maar binnen en buiten.Als ik hem niet in zijn bench zet rust hij van heel de dag niet,en dan begind hij soms wel vervelend te doen en aan alles te trekken.Maar dat zal met de tijd wel beter,als hij wat ouder word.
Hier is nog een bericht over ons Prutske!Op 12 maart moest ons Prutske nogmaals naar Lieve Weyns,hij moest nog een laatste spuitje krijgen.En nu is hij in orde tot volgend jaar in februari,met de hoop dat hij in de loop van de tijd niet ziek word.Heel de weg naar de dierenarts ging alles goed,maar hoe dichter bij het huis van de arts begon hij te klachen.Bij Lieve aan gekomen jankte hij al aan de deur,heel de tijd in de wachtzaal het was echt zielig om te horen.Prutske was echt bang!Maar als alles uit de voeten was en hij een snoepje kreeg was alles oke.Hij is ook gewogen en weegt 3,200 kg.dat was goed!Ik was al blij dat ik hem niet teveel eten gaf,want een dikkertje wil ik er niet van maken.Soms doet hij nog in huis,maar dat is nog zelden.Maar ja wat wil je hij is nog maar 4 maand,je kan niet alles in eens verlangen.Ik ben nu ook al wat beter aan hem gewoon,en vergelijk hem niet zo veel meer met mijn vorige hondje Mieke.Soms gebeurd het nog maar niet veel meer!!!!!!!!!!!!!!!!Ik ben blij dat hij in mijn leven is!En hij heeft mij op die paar maanden al goed geholpen,om terug uit de dip te komen helemaal ben ik er nog niet maar dat zal wel komen.Ik voel de momenten goed als het me niet gaat,en ik geloof dat hij het ook aanvoelt want dan is hij onrustig.Dan neem ik hem vast en knuffel hem,en zeg tegen hem een beetje geduld het komt wel goed tussen ons.Vrouwtje voeld zich weer niet zo lekker!!!!!!!!!!!!Verstaat hij het of niet,maar ik krijg dan wel een paar likjes!We hebben al ook al regelmatig gaan wandelen,en hij loopt al goed aan de leiband.Nog niet zo als het hoord maar dat komt wel.Zo dat was het laatste nieuws van mijn Prutske!
Ik ben cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in duffel (belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, lezen en het laatste jaar mijn laptop.
de vorige keer in over mezelf heb ik mijn grote liefde vergeten en dat is mijn hondje Mieke een mini malteser het is een schatje ligt altijd aan mijn voeten ik zou niet zonder haar kunnen zij is mijn leven ik hou van haar als een kind
Ik ben Cecilia Storms
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: breien,haken,kruissteken lezen.
Deze beren en poppen heb ik 28 jaar geleden voor een klein meisje in Kirchberg-Tirol in Oostenrijk gemaakt.Nu 28 jaar later is haar dochtertje 2 jaar,en is zij de gelukkige die met dit speelgoed mag spelen.Als ik deze foto van hen kreeg, schrok ik wel eve
Ik vind het maar triestig weer vandaag,koud en donker en daar kan ik niet goed tegen.Als het donker weer is zou ik bijna gans de dag met licht zitten,ik kan er niet tegen als het donker is.Bij mij moet het licht zijn!Het triestigste aan de winter vind ik,dat het vroeg donker is en lang donker blijft.En als je dan alleen bent zijn dat lange avonden.
Prutke lieve kleine hond,soms maak je het veel te bond.Nu lig je rustig te slapen,dat ik er zelf van moet gapen.Dus word het stilaan tijd,om naar ons bedje te gaan.We gaan dan maar alles sluiten,en jou nog eens buiten laten.Dan kun je doen wat je hoeft te doen,en anders ga je maar weer naar dromeland toe!
Ik ben Cecilia Storms
