Ik word niet geleef,d ik leef. "Maar om te weten wat je zelf denkt of voelt, is vaak geen tijd meer en geen sociale ruimte. Je loop hierdoor jezelf voorbij in duizenden doe-dingen en vervreemdt van je eigen referentiepunten. "Ik weet het niet meer", zucht je dan. Het lijkt ons zinvol weer expliciet zorg te besteden aan een cultuur van innerlijkheid. Het opnieuw leren stil maken, in en rondom ons. Bewust stiltemomenten inbouwen, maar ook bewust actief bezig zijn. "Als ik zit, dan zit ik. Als ik kook, dan kook ik."
De burcht van Herzele Herzele is, na Meldert, het stamdorp van de Van Buggenhouten. Ooit was er een Van Buggenhout pastoor van Herzele. Deze 'Van Buggenhout' was afkomstig van Meldert. Volgens goed geïnformeerde bron (Omer Buggenhout) bracht hij een broer en een zuster mee naar Herzele. De broer van pastoor Van Buggenhout is dan gehuwd in Herzele en is dan de stamvader geworden van de familie Van Buggenhout uit Herzele.
"Je zelfbeschikking wordt ook ondermijnd als je geen oriëntatiekader hebt dat het hier en nu overstijgt. "Weet ik nog voor wie en voor wat ik wil leven?" Het individu wordt dan de speelbal van wat anderen denken of willen. Alleen als je voor jezelf weet welke waarden in je leven belangrijk zijn, kun je ontsnappen aan het oordeel en de verwerpende 'blik van de ander'. Je hoeft dan niet meer voortdurend de anderen naar de ogen te zien. Uiteraard zijn deze waarden een referentiepunt en moet je ze te discussie kunnen stellen."
Ik ben minder vrij dan ik denk. "In het hoofd van mensen heeft vrijheid alles te maken met je eigen baas zijn, tot niets verplicht worden en aan niemand verantwoording moeten afleggen. Deze absolute zelfbepaling wordt hoog ingeschat. Maar tegelijkertijd word je voortdurend bestookt met beelden van hoe jij er als mens moet uitzien. Doe je dan wel wat je zelf wil? Denk aan de vele eisen die vrouwen op zich voelen drukken. Je moet er aantrekkelijk uitzien, een succesvolle job hebben, een goede relatie, schatten van kinderen, een design interieur, naar fitness gaan... Vrouwen hollen zichzelf letterlijk te pletter om aan dit beeld te beantwoorden, anders voelen ze zich mislukt. Doe je als vrouw dan nog wat je zelf wil? Deze impliciete normen zijn bovendien tegenstrijdig. Op het werk moet je assertief zijn, thuis minzaam. Deze tegenstrijdige eisen maken het onvermijdelijk dat je altijd wel ergens in de fout gaat en het gevoel hebt van altijd tekort te schieten. "Wat ik ook doe, er is altijd wel iemand die het niet goed vindt." Het wordt hoogtijd dat wij inzien dat wij helemaal niet zo vrij zijn en vaak verlamd worden door 'de blik van de ander'."
"Je zou kunnen denken dat wij tegen het 'zelf kiezen' zijn. Niets is minder waar. Wij willen voor deze verworvenheid blijven opkomen! De vraag die wij ons alleen stelden in het boek is of het de zelfbeschikking is die ons moe maakt of er is er meer aan de hand?"
Om hierop een antwoord te geven, luisterde Ria naar mensen die onder de brede noemer van depressiviteit geëtiketteerd worden. Mensen die zeggen: "Ik doe niet meer mee, ik kan niet meer..." Luisterend naar hun noden, ontdekte zij dat niet de zelfbeschikking, maar het ontbreken van een aantal voorwaarden zorgt dat mensen moe worden van deze autonomie. Deze voorwaarden kunnen tegelijkertijd uitwegen zijn uit onze vermoeidheid.
"Zoekend naar de oorzaken van deze 'vermoeidheid van het onszelf zijn', zien wij da tin onze cultuur de belasting verhoogt en de draagkracht van mensen vermindert. De mentale belasting vergroot door bijvoorbeeld de grotere flexibiliteit die verwacht wordt en de voortdurende veranderingen die op ons afkomen. Iedereen moet nu op zijn werk met de computer kunnen werken. Voor velen is dat niet gemakkelijk. Maar we geven dat niet toe, we voelen ons beschaamd. We zijn niet graag 'losers' van onze maatschappij... Daarnaast hebben wij minder draagkracht. Ons vermogen om frustraties te dragen is globaal gesproken verminderd. Vroeger wisten we dat bepaalde zaken niet konden. Nu kan en mag alles. En liefst nog meteenu"
"Al dat willen, kunnen en moeten kiezen op alle gebieden van het leven, brengt bij mensen een soort KIESPIJN mee, een mentale vermoeidheid. Mensen voelen zich futloos, rusteloos en slapeloos en zijn niet meer in staat zelf eigen initiatief te ontwikkelen. Er ontstaat een 'depressieve panne'. Deze leegte vullen ze vaak in met allerlei vormen van 'verslaving'. Veel mensen werken zich zich vandaag 'dood', naar analogie met het zelf vernietigend gedrag van drugverslaafden..."
Marc Desmet en Ria Grommen 'Moe van het moeten kiezen'.
Tweede brochure in opdracht van de Nederlandse en Vlaamse bisschoppen
BRUSSEL (KerkNet) - Allerheiligen en Allerzielen zijn bij uitstek de dagen waar mensen speciaal aan hun geliefde overledenen denken. Maar vrijwel dagelijks worden we met de vraag over de dood en het leven na de dood geconfronteerd. 'Licht aan de horizon. Over leven na de dood', de tweede brochure over de grote momenten in het leven, gaat in op dit thema. Na het succes van 'Opnieuw geboren. Je kind laten dopen?', waarvan ondertussen al meer dan 25.000 exemplaren verkocht zijn, gaat 'Licht aan de horizon' na hoe mensen vandaag tegen de dood en het leven na de dood aankijken. De brochure probeert aan de hand van de christelijke boodschap 'licht aan de horizon' te ontdekken. Ze kan troost, uitzicht en steun bieden aan al wie met het sterven van een geliefde te maken heeft. Het magazine bevat artikels over christenen en leven na de dood, kinderen en de dood, verdergaan na de zelfdoding van een geliefde, nabije-doodervaring ...; bijdragen van kardinaal Godfried Danneels, Hild e Kieboom, Anselm Grün e.a.; getuigenissen van Mark Eyskens, Jean-Luc Dehaene, Michel Follet en andere bekende Vlamingen en Nederlanders en een uitneembare katern over de voorbereiding van de uitvaart. 'Licht aan de horizon' wordt voorgesteld op dinsdag 24 oktober 2006 om 11 uur in de Allerheiligenkapel, Allerheiligenberg in Diest. Mgr. Roger Vangheluwe, bisschop van Brugge, en redacteurs Johan Van der Vloet en Peter Vande Vyvere lichten het project toe. Mediaduizendpoot Michel Follet brengt een getuigenis.
Praktisch 'Licht aan de horizon' - kostprijs 3 euro, vanaf 10 exemplaren 2,50 euro en vanaf 30: 2 euro - is een uitgave van Halewijn. De brochure kan in ons land besteld worden door overschrijving van het totale bedrag van uw bestelling op rekening nummer 220-0971727-17 van Halewijn, Halewijnlaan 92 in 2050 Antwerpen met vermelding van het aantal exemplaren en 'code 242'. Het magazine is ook te koop in de liturgische centra en boekhandels. De brochure kan in Nederland besteld worden via het Officium Catecheticum SRKK, Postbus 130493507 in LA Utrecht, e-mail: oc@rkk.nl of via het Carolushuis bisdom Roermond, Postbus 980, 6040 AZ Roermond, tel: 0475 38 68 25 en e-mail: carolushuis@bisdom-roermond.nl.
Dvd In samenwerking met de Belgische en Nederlandse Bisschoppenconferentie, Uitgeverij Halewijn, prof. dr. Johan Van der Vloet en Peter Van de Vyvere werd gelijklopend met het magazine een dvd tot stand gebracht door AVIMO vzw, die dezelfde thematiek behandelt. De dvd bestaat uit drie delen van elk ongeveer 10 minuten: de dood, een ingrijpende gebeurtenis; grote wereldreligies en het leven na de dood en christenen en het leven na de dood. Deze filmen zijn bedoeld als een introductie naar een gesprek toe voor parochies, vormingsavonden en het onderwijs. Zij geven de mogelijkheid om de dood, maar ook het leven na de dood bespreekbaar te maken. In het tweede deel is er een uitwisseling naar grote wereldreligies: islam, jodendom, boeddhisme. In een multiculturele en multireligieuze samenleving kan dit een aanzet zijn tot een vruchtbaar gesprek met andere religies en tot een beter verstaan van elkanders opvattingen. In het derde deel komt de verrij zenis aan bod en de impact hiervan op het leven van de christen, nu en in het hiernamaals. Samen met het magazine vormt de dvd een pakket boordevol informatie en stof tot gesprek. Bij de dvd is ook een tekstboekje voorzien van de interviews die in de drie montages voorkomen. Online bestellen kan bij AVIMO vzw via de website: www.kerknet.be/avimo (doorklikken naar Catalogus).
Niet voor alle mensen of mensengroepen is het leven van de medemens iets heiligs. Niet alle mensen of mensengroepen laten de stem van God meespreken in de dialoog met de medemens en de wereld. Zelfs de bijbelse teksten van het Oude Testament zijn op dit vlak heel dubbelzinnig. God wordt wel gezien als de Schepper en Vader van alle mensen, maar dit geloof neemt oorlog, uitbuiting en discriminatie niet weg.
In het tijdschrift 'Christus' heeft de auteur Maurice Bellet op een prachtige wijze de tien geboden vanuit het perspectief 'respect' geformuleerd. Die tien woorden van God zijn en blijven het charter om vredig samenleven mogelijk te maken. God spreekt tot ieder luisterend oor en alléén dat luisterende oor zal iets ondernemen om oorlog, uitbuiting en discriminatie te stoppen.
Je zal beginnen met respect. Je zal niet zeggen: God is dit of dat, God bestaat of bestaat niet, want dat is het beeld dat jij van Mij maakt. Je zal wat er over Mij verteld wordt niet gebruiken om jouw kwaad te rechtvaardigen. Je zal geen beeld van Mij maken. Als je kwaad van Mij spreekt, zal Ik het je niet aanrekenen, want je weet niet hoe je goed van Mij moet spreken. Ik zal jouw kreten en smeken en uw gefluister horen. Ik zal je zelfs begrijpen wanneer je Me vervloekt of je van Mij afwendt, omdat je Me niet kent en Me anders ziet dan Ik ben. Maar Ik zal je niet vergeven wanneer je wilt vernietigen wat van Mij tracht te spreken in jouw omgeving, wanneer je niet langer respect hebt voor de waarheid, voor het leven en voor die andere mens naast je. Je zal niet lasteren. Je zal geen valse eden zweren. Je zal niet louter leven voor het werk, voor het geld, voor je vermaak. Je zal niet louter leven om je macht te vergroten of om je eigen belangen en het profijt van de uwen te verzekeren. Je zal beginnen met een plaats te laten voor rust in je leven, voor genieting, waar je vrij bent voor wat komt, aandachtig voor de dingen waarop geen prijs staat. Je zal zorgen voor het huis waarin Ik aanwezig ben. Je zal Mijn dag respecteren.
Je zal beginnen met respect. Je zal je vader en je moeder verlaten om je eigen leven te leiden onder mijn zon. Je zal niemand anders in de plaats stellen van je vader en moeder, zeker niet onder het voorwendsel om Mij beter te dienen. Je zal ze verlaten en je zal een lange weg afleggen om te beseffen wie ze zijn, man en vrouw, zoals jij zelf, en om dankbaar te zijn dat ze jou het leven hebben geschonken. En dat leven is iets wat ook hen overstijgt. Het komt van Mij en het is vanuit die Levensbron doorheen hen gestroomd. Uit hen ben je geboren en zonder hen zou je er niet zijn. Wees verzoend met je vader en je moeder, ook al kost het je een hoge prijs, wanneer ze jou hebben beladen met hun kwaad en miserie. Je zal je vader en moeder respecteren en eren.
Je zal beginnen met respect. Je zal de andere het bezit waarvan hij moet leven niet ontnemen. Je zal hem zijn voedsel niet ontnemen, noch zijn werk, noch zijn huis. Je zal de ander zijn geliefden niet ontnemen: zijn vrouw, zijn kinderen, zijn broers en zusters, zijn vrienden. Je zal zijn zekerheden niet aantasten, zijn hoop, zijn verlangen, het werk waarin hij zijn hart, zijn geest en zijn handen steekt. Je zal hem zijn leven niet ontnemen. Je zal hem zijn dood niet ontnemen. Je zal niets van wat hem in leven houdt met geweld wegroven. Je zal het bezit van de ander respecteren. Blijf gegrondvest op het fundament van waarheid en gerechtigheid. Waarheid en gerechtigheid zijn niet jouw bezit. Van niets gruw Ik méér dan van fanatisme en van het hatelijke zich toeëigenen van goederen zonder er een rechtvaardige prijs voor te betalen. Je zal geen afgod maken van geld, noch van macht en geweld, noch van uw plezier, noch van enige meester of vader, noch van uzelf. Je zal vrij zijn. Je zal geen andere God hebben dan Mij alléén.
Je zal beginnen met respect. Je zal niemand een lafaard noemen, een nietsnut, een schurk, een mislukkeling. Want wat in uw mond een scheldwoord is, betekent voor hem zijn waardigheid. Je zal niemand tot object van jouw plezier maken. Je zal het menselijke woord waarin Ik aanwezig ben niet bezoedelen. Je zal je eigen woord niet bezoedelen door het recht te negeren, door uit te nodigen tot bedriegerij. Je zal niet toegeven aan scheldend misprijzen, aan het verdraaien van de waarheid, aan chantage die de andere in verwarring en in het ongeluk brengt.
Je zal beginnen met respect. Dan zal het je gegeven worden om de onmogelijke weg te bewandelen. Je zal op die weg diepe pijn beleven en eveneens een vreugde die niemand je zal ontnemen. De deur van Mijn vreugde zal zich voor jou openen.' Helpen deze aansporingen tot respect om tot grotere liefde te komen?
De monteur Ronald Belle (USA-Wisconsin), bezig in een hoogspanningsmast, komt met een kabel in aanraking en valt, zwaar verbrand. Een collega, twee meter lager aan het werk, vangt hem op en weet hem vast te houden tot er hulp komt.
Het samenlopend publiek ziet een schouwspel waarover het nog lang kan nadenken. De een houdt de ander vast, ofschoon hijzelf geen steun heeft en het dubbele gewicht op de draad onder zijn borstkas hem haast de adem afsnijdt. Zo hangen ze daar tussen hemel en aarde.
Dikwijls vragen wij ons af, of we wel in staat zijn anderen te helpen, als we onszelf onzeker voelen. Of we anderen de weg kunnen wijzen, als we zelf uit de bochten, de zijwegen, de kruisingen en dwaalwegen geen wijs kunnen. Of we andere houvast kunnen geven, als we het zelf niet hebben.
Maar vast staat: als Ronald Bell nog leeft, is dat omdat zijn kameraad zich niet afvroeg: zou ik hem kunnen houden; maar domweg zijn armen uitstak en hem opving. Degene die vasthoud, geeft mij houvast. Degene die dik de weg wijs, geeft mij de zekerheid, dat ik op de goede weg ben. Degene die ik liefheb, is de bron van mijn geluk. En dat gaat dan rechtstreeks in tegen de wijdverbreide opvatting, dat mijn geluk ervan af zou hangen of iemand van mij houdt.
Of het nu gaat om schoenen, eten of werk zoeken, de moderne mens kan en mag honderduit kiezen. Een belangrijke vrijheid die we moeten koesteren. Maar wordt diezelfde moderne mens ook niet moe van het moeten kiezen? Leen Vermeire in Vrouwen met vaart - KVLV, naar aanleiding van het boek Moe van het moeten kiezen, door Marc Desmet en Ria Grommen.
"Het maatschappelijk debat moet niet rond de kerk draaien, maar de kerk moet rond het debat draaien." Dat is de stellige overtuiging van kerkhistoricus Jürgen Mettepenningen in De Standaard van maandag 23 oktober 2006, p. 11. Zie archief.
Een vrouw vierde pas geleden een merkwaardig jubileum: zij was 25 jaar ziek, zij lag 25 jaar op bed. Een groepje mensen had gezegd: als iedereen wel eens een feestje mag vieren, dan jij zeker!
Jij hebt zoveel voor ons gedaan!
Op dat feest vroeg iemand aan deze vrouw: zeg, dat moet je met toch eens vertellen: hoe heb jij het in godsnaam klaargespeeld, hoe heb je dit vol kunnen houden, 25 jaar lang?
Toen was haar antwoord: eigenlijk begrijp ik er zelf ook niet zoveel van, maar één ding weet ik heel zeker: er zijn altijd mensen geweest in deze 25 jaar, die mij nodig hadden, mensen voor wie ik iets mocht betekenen, ook al was ik ziek. Mensen die altijd een beroep op mij hebben gedaan: wil jij aan ons denken, schrijf je nog eens, mogen we nog eens langskomen voor een praatje? In ieder geval heb ik niet voor niets geleefd.
Niets is erger dan te merken, dat je eigenlijk niet zoveel betekent voor iemand anders als hij over je heenkijkt, als hij nooit iets durft te vragen, en je alsmaar laat voelen, dat het niet kunt. Och, laat mij het maar even voor je doen, want jij brengt er toch niets van terecht.
En wat is het fijn, wanneer je merkt, dat je voor een ander wel echt bestaat en dat je iets mag betekenen.
Oproep van 'Europa voor Christus' BRUSSEL (KerkNet/Europa voor Christus) - Hoewel het christendom voor Europa van een zodanig grote betekenis geweest is, moeten we vaststellen dat christenen en christelijke waarden in de politiek en in de maatschappij meer en meer over het hoofd gezien worden. 'Europa voor Christus' wil met de steun van verschillende christelijke personaliteiten in heel Europa daaraan iets doen.
Europees gebedsinitiatief 'Europa voor Christus' is een Europees initiatief om christenen van alle strekkingen moed in te spreken en zelfvertrouwen te geven. Het initiatief wil mensen samenbrengen om elke dag te bidden voor een Europa dat gedragen wordt door christelijke waarden. De initiatiefnemers nodigen concreet iedereen uit om 's middags hiervoor, samen met duizenden andere Europeanen, het Onzevader te bidden. 'Europa voor Christus' wil ook informatie aanbieden als hulp bij de persoonlijke vorming rond thema's die betrekking hebben op het christen zijn en de maatschappij. Dit gebeurt ondermeer door het verspreiden van een nieuwsbrief - ook in het Nederlands - via internet. 'Europa voor Christus' nodigt gelovigen van harte uit om samen met hun gebedsgroep, gemeenschap of organisatie deel te nemen aan deze gebedsactie.
Praktisch Belangstellende kunnen via website http://www.europe4christ.net/index.php?id=36&L=8 het 'Europa voor Christus'-charter ondertekenen. Ze ontvangen dan ook elke maand de Nederlandstalige nieuwsbrief. Ze vinden er ook alle informatie over het initiatief. Promotiemateriaal in de vorm van stickers (met het logo in de vorm van een vis, om bv. op de wagen te kleven) kunnen besteld worden via e-mail: office@europe4christ.net.
Robert Ceusters sJ
