Die nacht in het prachtige hemelbed
heb ik speciaal op jou gelet
je voelde aan als natuurzijde
gesponnen door wel duizend zijde rupsen
Ik verviel terstond in hevige lusten
mijn vingers tintelden bij het strelen
van al je prachtige lieve delen
Ons verenigen was als een Weense wals
gespeeld door duizenden violen
nadien voelde we ons als herboren
Dagen later begon de vrucht te rijpen
Je zweette wat, het leken wel duizend parels
Je buik werd voller
Het leek wel als de koepel van een gouden minaret
Hoe ronder ook je buikje werd
Hoe liefelijker je silhouet
ik wou dat je zo jaren lang kon blijven
zodat ik eeuwig genieten kon van jou
Bij het eten heb je speciale wensen
Brusselse wafels met pensen of taart met radijsjes
Rijst met groene kool of ijsjes met ajuintjes
Ik huppelde gezwind naar de deur
de auto in, geen getreur
Fluitend mijn werkplaats opzoeken
Geen grijnzende bazen kunnen mijn dag vermoorden
We gingen samen bij de dokter op bezoek
Hij wou terstond een foto nemen
Zo mooi was alles nu geworden
Je mocht gaan liggen op zijn geboorte bed
Je benen hoog, ik hoop dat je het redt
ik stond naast je hoofd en zag je vragende ogen
ik wilde bij jou zijn, lichtjes gebogen
je hemels gelaat deed mij reeds dromen
van wat straks komen zou, van wat zich straks zou tonen
Ik gaf mijn hand vol overgave
Je kneep wel maar `t voelde als het strelen dat ik van jou was gewend
Bij het breken van je water
Was het als vrolijk gesnater
Van een watervalletje in de Ardennen
Bij het eerste persen werd ik wat weemoedig
Ik dacht aan jou, ik wou je helpen
De dokter zei, kom vlug tot hier
Het kleine hoofdje piept al door de kier
Ik zag een beeld als uit de hemel
Je zwarte driehoek wat geopend
`t was of een nieuwe wereld werd geopend
Het kopje kwam nu buiten kijken
draaide zich links, richting van je bil
De schouders volgden nu gezwind
Daarop volgde het lijfje van het kind
Het wou nu snel ons komen vervoegen
de dokter bracht haar hoog, we hoorden `t kindje roepen
Het roze engeltje werd nu aan je borst gelegd
We lachten samen, de wedstrijd was beslecht
De oh en ahs waren niet uit de lucht
We hadden nu het mooiste engeltje uit de vlucht
Later in de kinderkamer
Was iedereen het met ons eens
Dit kon door niemand meer verbeterd worden
De gelukwensen en de bloemen stroomden binnen
Af en toe begon het kindje te zingen
het klonk als duizend belletjes in onze oren
zelfs `s nachts konden we je horen
ondanks het slaap gemis, vele natte doeken
Wilden we geen ander engeltje boeken
Wij hopen dat je later bij `t volwassen worden
Ook zulke kindjes wil, wij hopen hele horden
ela
