Het WTG voldeed aan haar verplichtingen van “het beeld van het wilde beest”, “het walgelijke ding”, door het plaatsen van een aantal artikelen waarin de VN in een positief daglicht wordt gesteld en bekendheid wordt gegeven aan de VN’s activiteiten en projecten.

Zeer opvallend zijn de 3 uitgebreide artikelen in de Ontwaakt van 8 september 1991 waar de introductie zegt:

“ER GEBEURT iets bij de Verenigde Naties. Er doen zich opzienbarende ontwikkelingen voor die van invloed zullen zijn op uw toekomst.”

De lezer zou kunnen opmerken dat er toch even een kritische noot is van het WTG m.b.t. de VN. Echter dat was een ‘wassen neus’. De hele tendens van de 3 artikelen komt overeen met de condities van het DPI-NGO lidmaatschap van het WTG om de activiteiten van de VN te ondersteunen en er brede bekendheid aan te geven.

Verder een kleine greep uit de “Ontwaakt” in de periode 1992 - 1997.

• OT 8 februari 1997 –      artikel “Wanneer een land woestijn wordt”, waarin wordt belicht op welke      wijze de VN betrokken zijn bij het zoeken naar oplossingen voor het      probleem van woestijnvorming.
• OT 8 februari 1997 –      artikel “Armoede – De ‘stille dood’”, waarin de betrokkenheid van de VN      bij armoede wordt belicht. Aanhalingen van de VN waaronder van de UN      Chronicle, en James Gustave Speth, hoofd van het Ontwikkelingsprogramma      van de Verenigde Naties.
• OT 22 april 1996 – artikel      “Is een wereld zonder oorlog mogelijk?”,

“Het einde van de Koude Oorlog gaf de VN echter de ruimte om te doen wat ze zouden moeten doen — werken aan de verwezenlijking van internationale vrede en veiligheid. De VN hebben in recente jaren hun inspanningen om oorlogvoering te ontmoedigen, opgevoerd. Voorzien van troepen van lidstaten hebben de VN in de vier jaar voorafgaand aan 1994 meer vredesoperaties uitgevoerd dan in de 44 jaar daarvoor. Zo’n 70.000 man burgerpersoneel en militairen hebben gediend in zeventien operaties in alle delen van de wereld. In slechts twee jaar zijn de kosten van vredeshandhaving meer dan verdubbeld, tot een $3,3 miljard in 1994. Boutros Boutros Ghali, secretaris-generaal van de VN, schreef onlangs: „Er zijn tekenen dat het systeem van collectieve veiligheid dat bijna 50 jaar geleden in San Francisco werd opgezet, eindelijk begint te werken zoals het bedoeld was . . . Wij zijn op weg naar het bereiken van een werkbaar internationaal systeem.””

• OT 8 september 1995 –      artikel “Hoe is het nu met onze wereld gesteld?”,

“De bewijzen stapelen zich nu op dat misdaadorganisaties wereldwijd hun invloed uitbreiden. Jarenlang heeft de georganiseerde misdaad met haar „families” haar verbindingen gehad tussen Italië en de Verenigde Staten. Maar nu heeft de secretaris-generaal van de VN, Boutros Boutros Ghali, gewaarschuwd dat „de georganiseerde misdaad op transnationale schaal . . . met grenzen spot en een universele macht wordt”. Hij zei: „In Europa, in Azië, in Afrika en in Amerika zijn de machten der duisternis aan het werk en geen enkele samenleving wordt gespaard.” Hij zei eveneens dat „de transnationale misdaad . . . juist de fundamenten van de internationale democratische orde ondermijnt. [Ze] vergiftigt het handelsklimaat, maakt politieke leiders corrupt en ondermijnt de mensenrechten.” “

“Wil dat zeggen dat de VN niet getracht heeft de vrede tussen naties te bewaren? Dat heeft ze wel degelijk, maar tegen een hoge prijs."

„Tussen 1945 en 1987 werden 13 vredesmachten ingesteld, en sindsdien nog eens 13. Naar schatting hebben tot januari 1992 ongeveer 528.000 mensen — militair, politie- en burgerpersoneel — gediend onder de vlag van de Verenigde Naties. Meer dan 800 onder hen, afkomstig uit 43 landen, zijn gesneuveld in dienst van de Organisatie. De kosten voor deze operaties beliepen tot 1992 ongeveer 8,3 miljard dollar.”

• OT 22 maart 1997 – artikel      “Schaduwen over het regenwoud”,
• OT 22 maart 1997 – artikel      “Op zoek naar oplossingen”,
• OT 8 april1997 – artikel      “Vrouwen leven langer…”,
• OT 22 juli 1997 – artikel      “Een oud en simpel middel…”,
• OT 8 december 1997 –      artikel “Een blik op de wereld - Het wereldwijde gebruik van drugs”,
• OT 22 januari 1996 –      artikel “Een blik op de wereld - Gezinsleven verslechtert”,
• OT 8 februari 1996 –      artikel “Een blik op de wereld - Wijdverbreid uiteenvallen van het gezin”,     
• OT 8 januari 1995 – artikel      “Een blik op de wereld - Overbevissing put de zeeën uit”,
• OT 8 februari 1995 –      artikel “Een blik op de wereld - Het beste land om te wonen?”,
• OT 8 maart 1995 – artikel      “Een blik op de wereld - En de vredesdividenden?”,
• OT 22 juli 1995 – artikel      “De strijd van de mens tegen rampen - Het stellen van doelen”,
• OT 8 november 1995 –      artikel “Een blik op de wereld - Dodelijke vredesmissies”,
• OT 8 december 1995 –      artikel “Een blik op de wereld - Lege top”,
• OT 22 mei 1994 – artikel      “Een blik op de wereld - Hedendaagse slavernij”,
• OT 22 juni 1994 – artikel      “Een blik op de wereld - Weinig te zeggen over hun eigen leven”,
• OT 8 juli 1994 – artikel      “Een blik op de wereld - Mensenrechtensituatie: „Beangstigend””,
• OT 8 augustus 1994 –      artikel “Verwoestende droogte in zuidelijk Afrika- Wat is de oplossing?”,
• OT 8 augustus 1994 – artikel      “Een blik op de wereld - Een verliezende strijd tegen de sprinkhaan”,
• OT 22 september 1993 –      artikel “Een wereldregering”,
• OT 8 oktober 1993 – artikel      “Een blik op de wereld – (verschillende thema’s”,
• OT 8 december 1993 –      artikel “Een blik op de wereld - Een dagelijkse slachting”,
• OT 22 februari 1992 –      artikel “Een blik op de wereld – Vermindering van wapenhandel”,
• OT 22 maart 1992 – artikel      “Een blik op de wereld - Kambodjaanse mijnenslachtoffers”,
• OT 22 mei 1992 – artikel      “Drijfnetvisserij…”,
• OT 22 mei 1992 – artikel      “Een blik op de wereld - Het zoeken naar een nieuwe wereldorde”,
• OT 22 oktober 1992 –      artikel “Een blik op de wereld - Een keerpunt voor de VN?”,
• OT 22 november 1992 –      artikel “Een blik op de wereld - Ontwikkelingshulp — Wie krijgt wat?”,

Let wel: Er wordt door mij niet beweerd dat de artikelen de VN letterlijk verheerlijken. Een van de voorwaarden voor het lidmaatschap van de VN was de VN te promoten en haar activiteiten kenbaar te maken. De betreffende afdeling van de VN kreeg altijd een exemplaar toegestuurd van de publicatie als bewijsnummer ter ondersteuning van de overeenkomst tussen de VN en het WTG. De aanhalingen laten zien dat het WTG aan deze verplichting trachtte te voldoen. Het feit dat het lidmaatschap 10 jaar heeft geduurd toont aan dat het naar tevredenheid van de VN is gebeurd.