Een “eenvoudige berekening”

of hoe het genootschap goochelt met cijfers

Sedert meer dan 120 jaar, goochelt het Wachttorengenootschap met bijbelteksten, profetieën en cijfers.

Men verzekert ons dat er slechts 144.000 trouwe christelijke getuigen van Jehovah het voorrecht hebben te regeren met Christus in de hemel. Zij hebben de zalving van de geest ontvangen, en volgens het genootschap, noemde Jezus hen “de kleine kudde”

Deze leerstelling,zoals wij weten, is gebaseerd op een letterlijke weergave van het getal 144.000 dat drie maal wordt aangehaald in het boek Openbaring hoofdstuk 7 het vers 4  en hoofdstuk 14, de verzen 1 en 3. 

Openb. 7 :4 -“En ik hoorde het aantal van hen die verzegeld werden,honderd vierenveertig duizend,verzegeld uit elke stam van de zonen van Israël.”

Openb. 14 :1 –“En ik zag, en zie !Het Lam stond op de berg Sion,en met hem honderd vierenveertig duizend die zijn naam en de naam van zijn Vader op hun voorhoofd geschreven droegen..

Openb. 14:3- “… en niemand kon zich dat lied eigen maken dan de honderd vierenveertig duizend, die van de aarde zijn gekocht.

In de volgende uiteenzetting zullen we niet stilstaan bij de interpretatie van dit getal.

Merk evenwel op dat de Getuigen aannemen dat er sprake is in de Openbaring van 12 stammen van Israël,en dat deze de 144.000 uitmaken, maar dan wel als een symbool, zoals de “12.000” toegekend aan elke stam.

 De goocheltruc van het Wachttoren genootschap is merkwaardig : het resultaat van de vermenigvuldiging van de twee symbolische getallen,12 en 12.000,geeft een letterlijk aantal !

Men vraagt zich dan ook af waarom de afmetingen van de muur van het hemelse Jeruzalem,144 el, symbolisch moeten gezien worden, en nu weer niet letterlijk !  (Zie Openbaring 21 : 17)

Voor meer details, zie het dossier : “Waar verricht de ‘grote schare’ heilige dienst ?”

In onze “eenvoudige berekening” gaan we uit van de veronderstelling dat de uitleggers van Brooklyn het bij het juiste eind hebben en dat het getal door Johannes vermeld, letterlijk moet zijn.

Punt 1 :

De christenen uit de eerste eeuw waren enkel en alleen gezalfden en maakten dus deel uit van de 144.000.

Dit kunt u bevestigd zien in het boek,“Jehovah’s getuigen - Verkondigers van Gods Koninkrijk” (1993) pag. 35 §1

 “Alle vroege christenen hadden als met de geest gezalfde broeders van Christus het vooruitzicht hemelse priesters met Christus te zijn (1 Petrus 1:3,4; 2:5,9)”.

Punt 2 :

De personen die zich verbonden met Russell, evenals diegenen die zich voegden bij de               Bijbelstudenten tot het midden van de jaren 30 waren eveneens gezalfden en maakten bijgevolg deel uit van de 144.000.

We lezen bijvoorbeeld in de Wachttoren van 1 januari 1997  -blz. 10-11 : Openbaring 7:4-8 en 14:1-4 laten echter zien dat het totale aantal van deze gezalfde christenen beperkt is tot 144.000, van wie velen in de eerste eeuw voordat de grote afval intrad, werden bijeengebracht. Vanaf het einde van de negentiende en tot in de twintigste eeuw heeft Jehovah de bijeenvergadering van deze groep voltooid; de leden hiervan worden gereinigd door het water van zijn Woord, rechtvaardig verklaard door middel van geloof in Jezus’ zoenoffer en uiteindelijk verzegeld als gezalfde christenen om het aantal van 144.000 vol te maken.

 Wat volgt er wanneer het gehele aantal gezalfden uitgekozen is? In 1935, op een in Washington D.C. (VS) gehouden congres dat een mijlpaal vormde, werd bekendgemaakt dat de „grote schare” uit Openbaring 7:9-17 een groep mensen was die duidelijk waargenomen zou worden „na” de 144.000 en voor wie eeuwig leven op een paradijsaarde weggelegd is. Nadat Johannes de Doper, die als een van de „andere schapen” op aarde opgewekt zal worden, de gezalfde Jezus onmiskenbaar had geïdentificeerd, zei hij over de Messias: „Hij moet blijven toenemen, maar ik moet blijven afnemen” (Johannes 1:29; 3:30; 10:16; Mattheüs 11:11). Het werk van Johannes de Doper dat erin bestond discipelen voor de Messias gereed te maken, eindigde aangezien Jezus toen het uitkiezen van een toenemend aantal personen die tot de 144.000 zouden gaan behoren, overnam. In de jaren ’30 vond het omgekeerde plaats. Een afnemend aantal werd ’geroepen en uitverkoren’ om tot de 144.000 te behoren, terwijl er een enorme toename kwam in het aantal leden van de „grote schare” „andere schapen”. Deze grote schare blijft groeien, terwijl het goddeloze samenstel van de wereld zijn einde te Armageddon nadert. — Openbaring 17:14b.

punt 3

De afval is begonnen met de dood van de laatste apostel, dus aan het begin van de 2^de eeuw.

Hierbij halen we de Wachttoren aan van 1 januari 1997 pagina 10 §14 :“Maar na de dood van de apostelen trad er een grote afval in en het licht der waarheid begon te flikkeren. Het ware christendom werd overschaduwd door het op heidense leringen en filosofieën gebaseerde sektarisme van de christenheid.” — Handelingen 20:29,30.

Of de Wachttoren van 1 september 1996- pagina 17 : “Nadat de laatste van de apostelen was gestorven,was er geen belemmering meer tegen een dergelijke afval. Dus begon verdorvenheid hoogtij te vieren.” — 2Thessalonicenzen 2:6,7.

Synthese van de punten 1,2,3,

De 144.000 werden bijeenvergaderd :

1) in de eerste eeuw ,vanaf Christus tot aan het begin van de afval die begon bij de dood van de laatste apostel (begin tweede eeuw).

2) Binnen de periode reikend vanaf eind  19^de eeuw tot en met het midden van de jaren 1930.

De Wachttoren informeert ons heel duidelijk dat de bijeenverzameling begon met Pinksteren van het jaar 33 G.T.tot het opkomen van de afval,zonder daarbij over een specifieke datum te spreken, alhoewel, zegt ze, de afval aanwezig was in de eerste eeuw, geleidelijk toenemend bij de dood van de laatste apostel, en algemeen verbreid rond de tijd van Constantijn (325).

Deze bijeenvergadering liep verder vanaf het moment waarop Russell “de waarheid” herstelde, tot in 1935, het jaar waarin men begreep dat er niet alleen gezalfden waren, maar ook een andere klasse bestemd om voor eeuwig op aarde te leven,“een grote schare”. Er zijn echter nog enkelen die werden uitverkoren om deel uit te maken van deze hemelse klasse tussen 1935 en 2008,in principe om diegenen te vervangen die niet in getrouwheid zijn gestorven.

Gedurende dit lange “zwarte gat” dat begonnen was sedert de afval tot en met Russell, spreekt het Genootschap van “enkele” personen die vurig zochten God te behagen en aldus werden ze zonder twijfel gezalfd met zijn geest.

We zullen met onze “eenvoudige berekening” en om het niet te moeilijk te maken,van de veronderstelling uitgaan dat de afval was begonnen in 100 G.T. en dat er ondertussen  geen gezalfden  werden voorbeschikt uit de klasse van de 144.000, noch na het jaar 100, noch gedurende het fameuze “zwarte gat”, noch na 1935.

Dus werd het eerste deel van de 144.000 uitgekozen tussen 33 en 100.

Wat het tweede deel betreft, het werd uitgekozen gedurende de jaren 1870 tot 1935.

We moeten dus alleen maar vaststellen hoeveel gezalfde leden werden uitgekozen gedurende deze tweede periode om te weten te komen hoeveel het er dan waren gedurende de eerste periode.

Laten we nu nog eens het ‘Verkondigers’- boek nemen.

Op pag. 717,vertelt men ons dat er in 1935, 52.465 Getuigen van de symbolen gebruik maakten. Daarentegen, waren er in 1940,- vijf jaar later - maar 27.711 meer, wat dus een daling geeft van 24.754 deelnemers.

Waar waren zij heen ? Men kan veronderstellen dat in die vijf jaar, er enkelen zijn gestorven of de organisatie hadden verlaten, of anderen hadden “begrepen”, dank zij het nieuwe licht sedert 1935,dat ze geen deel meer uitmaakten van de “kleine kudde”, maar van de “grote schare”. 

Om onze cijfers nu aan te passen aan de werkelijkheid, zullen we een gemiddelde nemen,door bij de 52.465 de 27.711 bij te tellen, en dit resultaat zullen we delen door 2 dat geeft

ons 80.176: 2 = 40.000 (afgerond)

Daar wij niet diegenen hebben bijgeteld van de 144.000 die gestorven zijn tussen de jaren 1870 en 1935, zullen we zeker niet overdrijven wanneer we stellen dat het aantal gekozenen voor een hemelse hoop in deze moderne tijd komt op een getal van 45.000.

Om de berekening  wat meer te vereenvoudigen,zullen we maar zeggen,40.000,

dat brengt ons op 100.000 voor de eerste eeuw.

Hielden de eerste christenen statistieken bij ?

Dat wil de organisatie van Brooklyn ons doen geloven, met als doel om de vele cijfers te rechtvaardigen die ze heeft verzameld.

Maar in het boek Handelingen,zegt men eenvoudig het volgende :

2:41 “Zij dan die zijn woord van harte aanvaardden, werden gedoopt, en er werden op die dag ongeveer drieduizend zielen toegevoegd.”

4:4 Velen echter van hen die naar de toespraak hadden geluisterd, geloofden,en het getal der mannen (vrouwen niet inbegrepen) steeg tot ongeveer vijfduizend.

Merk zelf eens op dat elk van deze verzen zegt “ongeveer”,wat betekent dat er van het aantal dopelingen wel veel meer zullen geschat zijn dan geteld. Maar de twee genoemde getallen zijn voor ons een belangrijke indicatie.

Sedert het prille begin van het christendom, werden er ongeveer 8000 toegevoegd aan de gemeente.Volgens de Wachttoren zouden deze nieuwe volgelingen van Christus gezalfden zijn geweest : ze maakten dus deel uit van de 144.000

Bijgevolg,wordt ons getal verminderd naar 92.000 (100.000- 8000).

Deze 92.000 leden met een hemelse hoop kun je uitspreiden over 67 jaar.

Ja,want vanaf Pinksteren in het jaar 33 tot het jaar 100 heb je 67 jaren.

Om voortgang te maken met onze “eenvoudige berekening”, moeten we alleen nog 92.000 delen door 67 om aldus een jaargemiddelde te krijgen  van 1.373 nieuwe discipelen .

Dat is onmogelijk.

Hoe zouden christenen die zo ijverig waren om het Goede Nieuws over de Christus te verkondigen, maar 1.373 discipelen per jaar hebben gemaakt, rekening houdend met hun start van ongeveer 8000 dopelingen, wat zes keer meer is dan het jaargemiddelde dat we juist hebben berekend !

Maar dat is nog niet alles. Klaarblijkelijk omvatten deze 8000 nieuwe christenen alleen maar mannen (zie Handelingen 4:4), terwijl er toch ook heel veel vrouwen  waren die het christendom hadden aanvaard in die dagen.

Met andere woorden, het jaargemiddelde zou nog minder zijn geweest dan 1.373.

Het is eigenlijk nog te hoog geschat want we zijn gestopt bij het jaar 100, maar er zijn zeker nog veel nieuwe discipelen bijgekomen bij die 144.000 in het begin van de 2^de eeuw.

Dit gemiddelde van 1.373 past zeker niet in het kader van de bijbelse verwijzingen die we nu eens onder de loep zullen nemen. Die vind je in het boek Handelingen.

Noteer ook dat ze niet verwijzen naar de 8000 aangehaald in hoofdstukken 2 en 4, aangezien de eerste tekst (5: 14) evenals de andere, pas van toepassing waren op een latere gebeurtenis.

5:14:“Wat meer zegt, er bleven gelovigen in de Heer toegevoegd worden, menigten van zowel mannen als vrouwen”.

6:7: “Zo bleef het woord van God groeien, en het aantal discipelen in Jeruzalem bleef sterk toenemen, en een grote schare priesters werd het geloof gehoorzaam”.

9:3:“Toen trad er voor de gemeente in heel Judea en Galilea en Samaria werkelijk een periode van vrede in en werd ze opgebouwd ; en daar ze in de vrees van Jehovah en in de vertroosting van de heilige geest wandelde, bleef ze [in aantal] toenemen”.

11:24:” Hij was een goed man en vol heilige geest en geloof. En een aanzienlijke schare werd aan de Heer toegevoegd”.

14:1:“In Ikonium nu gingen zij samen de synagoge van de joden binnen en spraken er op zulk een wijze, dat een grote menigte van zowel Joden als Grieken gelovig werd.

16:5:“Ja, daarom werden de gemeenten aanhoudend in het geloof bevestigd en namen ze van dag tot dag voortdurend in aantal toe”

Hoe kan het genootschap zo’n klein aantal discipelen rechtvaardigen gedurende de eerste eeuw?

Ik besloot om te schrijven naar het bijkantoor van mijn land en maakte hen deelgenoot van mijn “eenvoudige berekening” die we zojuist zelf hebben gemaakt.

Ziehier hun antwoord:

Geliefde broeder,

Uw brief van 24 april 1996 aangaande het aantal gezalfden in de eerste eeuw heeft ten volle onze aandacht gekregen. We suggereren dat je de gepubliceerde commentaren zou lezen in de Wachttoren van 1 juni 1973 (in ’t Frans) of  (1 mei 1974 pag. 287-288 Nederlands)

De gegeven uitleg helpt ons te begrijpen dat er geen bewijs is dat er een groot aantal discipelen  in de eerste eeuw geroepen werden om deel te hebben aan de hemelse hoop.

De bijbelprofetieën en de geschiedenis bevestigen dat na het verdwijnen van de apostelen, de afval was binnengedrongen in de christelijke gemeente, wat ook een aanwijzing is voor het beperkte aantal getrouwe aanbidders van Jehovah uit die tijd. 

1 Joh 2: 18  Judas 8:11  2 Tim 2: 16-18 Handelingen 20: 29,30.

We zijn verheugd je te kunnen helpen met je bijbels nazoekwerk en we sturen je, geliefde broeder…, onze christelijke groeten.

Uw broeders,

Christelijke gemeente van Jehovah’s getuigen.

Deze brief gaat ons begrip te boven.

-Eerst en vooral verwijst het Genootschap naar een Wachttoren van 34 jaar geleden.

-“Er is geen enkel bewijs dat een groot aantal in de eerste eeuw zou gekozen zijn om hemels leven te krijgen”, durft men zelfs te beweren, alhoewel het boek Handelingen benadrukt dat er een buitengewone groei was. Maar misschien is het boek Handelingen voor de Wachttoren geen bewijs ?

Paragraaf 3 van de brief ontwijkt de vraag door het te hebben over een periode van afval, maar het werkelijke probleem gaat over het aantal gezalfden vóór deze zogenoemde afval.

De zin ‘Wij waren verheugd om je te helpen met je” bijbelse nazoekwerk”’ toont aan op welk punt Jehovah’s getuigen een belangrijke vraag te laag inschatten door het te herleiden tot een eenvoudig “bijbels nazoekwerk”.

Wat zegt nu deze fameuze Wachttoren van 1 mei 1974 ?

 Vragen van Lezers

 Naar men zegt is tijdens de Romeinse vervolging in de eerste eeuw van onze gewone tijdrekening een groot aantal christenen ter dood gebracht.  Hoe is het dan mogelijk dat in deze eeuw duizenden zijn geroepen om tot het lichaam van Christus te gaan behoren dat uit slechts 144.000 personen bestaat ? — V.S.

Er zijn historische aanwijzingen dat vele christenen in de eerste eeuwen hevig zijn vervolgd en zelfs gedood. Men dient echter te bedenken dat het ondergaan van een marteldood op zich iemand bij Jehovah God nog geen verdienste gaf en hem ook niet van het lidmaatschap in het hemelse koninkrijk verzekerde. Velen,zelfs in recente tijden,zijn bereid geweest voor een religieuze of andere zaak te sterven. Dat iemand beweert een christen te zijn en dat hij zelfs voor zijn overtuiging sterft, wil op zich nog niet zeggen dat hij een goedgekeurde dienstknecht van Jehovah God is. De apostel Paulus schreef in dit verband aan de Korinthiërs : „Al geef ik al mijn bezittingen om anderen te spijzigen ,en al geef ik mijn lichaam over om te kunnen roemen ,maar heb geen liefde, dan baat het mij in het geheel niet” (1 Kor. 13:3.). Niet de dood, maar getrouwheid tot aan de dood bepaalt of iemand „de kroon des levens” zal ontvangen. — Openb. 2:10. Zo blijkt uit het feit dat er nu nog altijd een overblijfsel van de 144.000 op aarde is ,dat tot op deze twintigste eeuw minder dan 144.000 personen hun aardse loopbaan in getrouwheid heeft beëindigd.

Hoewel sommigen misschien geneigd zijn te denken dat zo lang geleden als in de eerste eeuwen van de gewone tijdrekening stellig al meer personen tot deze klasse hebben behoord,bestaat daarvoor geen enkel werkelijk bewijs. Het is tegenwoordig zelfs onmogelijk vast te stellen hoeveel personen er ter dood werden gebracht, laat staan het aantal van hen die tot de dood toe getrouw bleken te zijn. “Wij hebben als het erop aankomt slechts weinig feiten waarop wij kunnen afgaan”,schrijft Frederick John Foakes-Jackson in het boek History of Christianity in the Light of Modern Knowledge.

Hij verklaart verder : “De vervolging door Nero is te boek gesteld door twee Romeinse historici, Tácitus en Suetonius, die beiden zeer jong waren toen deze plaatsvond en die op rijpe leeftijd schreven.

Er bestaat geen christelijk document uit die tijd waarin de vervolging wordt beschreven ,hoewel er in het boek Openbaring wellicht op wordt gezinspeeld .. Tertullianus, aan het einde van de tweede eeuw ,is onze autoriteit dat Nero en Domitianus,omdat zij de twee slechtste keizers in de eerste eeuwen waren, de christenen hebben vervolgd.”  In het begin van de derde eeuw G.T. merkte Orígenes (een christelijke schrijver en leraar) op : „Ruwweg geteld, zijn er nu en dan slechts enkelen geweest die voor de christelijke religie zijn gestorven.”

Veel van wat er over christelijke martelaren is geschreven,is door de overlevering verfraaid en derhalve onbetrouwbaar. Het martelaarschap van Polycarpus uit de tweede eeuw G.T. wordt in Fox’s Book of Martyrs bijvoorbeeld als volgt beschreven :

„Hij was … aan een paal gebonden en de takkenbossen waarmee hij was omringd ,werden in brand gestoken ,maar toen het zo heet werd dat de soldaten gedwongen waren zich terug te trekken ,bleef hij lange tijd bidden en lofliederen voor God zingen . De vlammen woedden fel, maar zijn lichaam verteerde nog altijd niet en glansde als gepolijst goud .Naar verluidt steeg er uit het vuur ook een aangename geur als van mirre op, wat de toeschouwers zozeer verbaasde dat velen zich daardoor tot het christendom bekeerden. Zijn beulen, die bemerkten dat het onmogelijk was hem door vuur ter dood te brengen, staken een speer in zijn zijde ,waaruit zoveel bloed stroomde dat het vuur erdoor werd gedoofd. Toen werd zijn lichaam op last van de proconsul tot as verteerd opdat zijn volgelingen het niet tot een voorwerp van aanbidding zouden maken.”

Uit welke bron Fox zijn inlichtingen ook mag hebben geput, het is duidelijk dat weinig van dit verslag werkelijk historisch is .Indien de zinspeling op het aanbidden van het stoffelijk overschot van Polycarpus als een aanwijzing van het bestaan van relikwieaanbidding onder belijdende christenen uit de tweede eeuw moet worden beschouwd, zou dit niettemin een bewijs te meer zijn dat velen toentertijd geen getrouwe aanbidders van Jehovah God waren. Christenen stonden onder het gebod ’God te aanbidden’ en geen relikwieën (Openb. 19:10) .Afgodendienaars behoren in feite tot degenen die in de Schrift specifiek worden genoemd als personen die niet geschikt zijn om het Koninkrijk te beërven. — 1Kor. 6:9,10.

We staan hier met onze mond vol tanden.

Het merendeel van de eerste martelaren waren dus valse christenen !

Ze zijn gestorven voor hun geloof in Christus,maar hadden waarschijnlijk geen liefde genoeg !

Men moet dus veronderstellen dat ze hun leven hebben gegeven voor de show, niet meer en niet minder. Maar probeer het eens uit : durf eens te beweren dat “de Getuigen van Jehovah die gestorven zijn in de concentratiekampen valse getuigen waren”.

Je zult eens direct het resultaat zien en horen.

Zie      eleuthera.aggelia.be                                                 of www.aggelia.be

01-02-2009 om 17:58 geschreven door francine.hollevoet  

De wereld is rot

Enkele overdenkingen die niet door de beugel kunnen :

De man vertelt mij:.“De wereld loopt op zijn einde. Hij is rot tot op het been”

En heel stilletjes sluipt hij en duwt hij me de kamer binnen van een ziekenhuis.

Een naakte, witte, koude kamer. “Kijk naar dat bed”, zegt hij “Zie hoe de stervende zijn laatste dagen doorbrengt”; De ‘stervende’ man is "de wereld".

“Niets kan hem nog redden. Hij is corrupt, in staat van ontbinding. Zijn vlees valt uiteen vanwege de verrotting.”

De man geeft toe dat hij gelukkig is, omdat de verwachte dood goed nieuws is voor hem.

De man die me de kamer binnenliet, bukt zich naar het arme wezen, dat langzaamaan uitdooft, kermend van de pijn, een wezen,
we herhalen het, rot tot op het been, en hij wacht met ongeduld op zijn laatste snik.

Maar, zie nu eens, terwijl ik van heel dichtbij kijk, zie ik met afgrijzen dat de man die het slachtoffer aandachtig observeert, met een vreemde blik van medelijden gemengd met minachting, zich te goed doet door te eten van en zijn dorst te lessen met het merg en het bloed van die patiënt.

Het zou beter zijn indien de houding die de organisatie aan de dag legt ten overstaan van de wereld, - die zich inderdaad niet goed voelt in zijn vel - , er één was waarbij men zich zou inspannen om liefde te betonen, medelijden, mildheid en menselijkheid met de bedoeling om te verzorgen en te genezen.

De met hart en ziel “toegewijde aanhanger” verliest aldus uit het oog, - door zijn onderwerping aan een subtiele indoctrinatie - , dat hij door te zeggen dat de wereld niets waard is, juist dank zij die wereld nog leeft.

Hij maakt gebruik van deze wereld ; Alle faciliteiten : de wegen, de auto’s, het openbaar vervoer, de brandstof, elektriciteit, gas en alle andere nutsvoorzieningen.

Gaat hij op vakantie, dan neemt hij de trein of het vliegtuig, slaapt in een hotel, eet in een restaurant, gaat misschien naar Disneyland of andere pretparken.
Tijdens de zomer gaat hij zonnen. In de winter naar de wintersport. Hij bezoekt plaatsen aangelegd door wezens waarvan hij beweert dat ze onderworpen zijn aan de duivel en dan ook verworpen door God, maar hij geniet er toch maar van.
Hij is vertrokken op vakantie met geld dat hij heeft verdiend door de wereld te dienen, een wereld die hem ook aan werk heeft geholpen.

Hij maakt gebruik van de dokters van deze wereld, hun medicatie, hun hospitalen, hun klinieken, hun ambulancewagens, de spoeddiensten, de kraaminrichtingen.

Hij kijkt T.V., luistert naar de radio, gaat naar de bioscoop of naar de schouwburg.

Hij doet ook aan sport ... in deze vestigingen die aan het ontbinden zijn.

Hij opent de kraan en verkrijgt water. Trekt de W.C. door zodat zijn eigen afval verdwijnt.

Zijn keuken is normaal wel voorzien van een volle ijskast, een wasautomaat, een magnetronoven.
Hij maakt gebruik van de grootwarenhuizen of van de winkel op de hoek.

Hij deponeert zijn vuil in wegwerpzakken die deze wereld hem verschaft zodat hij niet wordt overstelpt door zijn eigen afval en vuilnis.

Hij leeft in een huis of flat, heeft meubels, kledij, verwarming om niet te creperen van de kou in de winter.

Leest hij graag ? Hij mag (indien zijn geweten het hem toelaat) boeken kopen, tonnen lectuur. Heeft hij moeilijkheden met zijn zicht, dan mag hij naar de oogarts (een man van deze verdorven wereld die niet verder kijkt dan zijn neus lang is), maar hij kan zorgen voor een bril voor je.

Hij gaat naar school en de wereld geeft les aan zijn kinderen.

Hij heeft telefoon, fax, G.S.M., een computer, internet en andere media. Hij heeft ...

Laten we maar stoppen hier. De lijst zou werkelijk te lang kunnen worden.

Het genootschap, die deze aanhangers van hen leidt, heeft ook de wereld nodig. Zonder deze wereld, geen papier of middelen om inkt te maken, geen bijbelstudiehulpmiddelen, geen grote vergaderingen (men moet locaties hebben, openluchtstadia met de toestemming verkregen van corrupte mensen van deze wereld), geen audio en videocassettes, geen cd-rom en dvd, enz ...

Het genootschap heeft zelfs de christenheid nodig.
Zonder haar, zou het nooit een bijbel in zijn bezit hebben gehad.
Zonder haar, zou men niemand hebben om tegen uit te varen.

Goddelijke organisatie, “arme aanhanger”, die haar volgt in vol vertrouwen, werkelijk, wat zou jij doen zonder deze wereld die
aan ’t vergaan is ?

Terug naar index

zie ook eleuthera.aggelia.be     of  in het Frans www.aggelia.be

26-01-2009 om 00:00 geschreven door francine.hollevoet