Meestal zijn het leden van het mansvolk, meestal met balken onder de ogen van te weinig slaap. De ogen nog half dichtgeknepen want moeten terug wennen aan het zonlicht. Weinig van zeggen want schor geschreeuwd in het donker kamertje waar ze zich de voorbije weken hadden teruggetrokken om gebiologeerd naar een flikkerend lichtbakje te staren. Af en toe kregen ze een hoogtepunt zo opgewonden als ze waren van het geboden spektakel. Maar dit is nu afgelopen. De dagelijkse routine stelt zich weer in. De partner krijgt terug hun aandacht, eerst nog wat onwennig want waarover gaan ze nu praten. O ja, de kinderen, als er die al zijn. Of even niksen om bij te komen van de doorstane emoties. Nu mag het, het WK voetbal is achter de rug.
Niet langer dan enkele dagen bezig met dit blog, een beetje proberen van dit en dat en dan maar eens - uit nieuwsgierigheid, jawel - gaan kijken in mijn eigen gastenboek en lap ... wat een verrassing. Een hele reeks verwelkomingen. Wat een prettige ervaring. Aan alle bezoekers - al dan niet met een achtergelaten bericht - bedankt. Voordat ik met dit blog begon, bezocht ik reeds meerdere blogs zonder evenwel een boodschap achter te laten met uitzondering van 1. Laat ons maar gewoon verder doen en bij gelegenheid een tegenbezoekje brengen. Carpe diem.
... jaagt het gezelschapspel "Mens erger je niet" je in een mum van tijd de kast op. Het speelbord is niets minder dan je lijfkrant. De spelers, de familie Honoré Gepluimd en zijn verkozenen. Het startsein wordt gegeven en men begint te lezen. Wat bij menigeen van de familie Gepluimd de kriebels gaf, is de zet van de voorzitter van het Vlaams Parlement. Anderen deden het hem al voor. De Norbert zegt "Salut en de kost", verlaat het Vlaams Parlement om bij de Nationale Bank een hoog postje te gaan bekleden. En onzen Honoré die dacht met den Norbert een goeie zaak gedaan te hebben, is er aan voor de moeite. Nu volgt een uiterst gevoelig moment. Allen, de Norbert en zijn voorgangers, gaan staan en zingen uit volle borst als eerbetoon aan Honoré en consoorten : "Wie zal dat betaaaaalen ... ". Dit lijflied zal wel niet voor de laatste keer gezongen zijn, of wat dacht je wel.
Was ik gehaast ? Speelde het warme weer me parten ? 'k Weet het niet maar ik maakte wel een fout. Had ik het vorige stukje de titel "Overmorgen" meegegeven dan moest ik mij niet verplicht voelen hier een rechtzetting neer te pennen. Welnu, dat is dan bij deze gebeurd.
... zijn we op kop af nog 3 maanden verwijderd van het meest democratische moment van een vrij mens. Die dag zal hij zijn macht afstaan aan een ander persoon, die in zijn plaats in het bestuurlijk apparaat, "het" zal moeten doen. Maar dit is dan ook het enige wat van een echte democratie in dit land is overgebleven, ondanks alle uitspraken van de politiekers van welke pluimage ook. Wie kiest de bestuurders ? Zij moeten met zo'n 500 tot 1000 zijn, in de partijbesturen die hun mannetjes op verkiesbare plaatsen neerpoten. Zij zijn het die werkelijk kiezen en niemand anders. En Honoré Gepluimd, je weet wel, 's lands geldschieter mag, nee, moet een bolleke rood inkleuren - achter de naam van een persoon die anderen al voor hem gekozen hebben - idem voor zij waar er meer en meer met de computer gewerkt wordt. De meeste kiezers (?) denken dat zij gekozen hebben, maar er is dat subtiel verschil, nietwaar ? Begint het een beetje te dagen ?
Het moet wel via deze weg omdat ik pas met seniorennet bezig ben en er niet alle mogelijkheden van ken, laat staan kan van benutten zoals reageren met een rechtstreeks mailtje op een reactie.Zodus. Weten uit ervaring en dan nog wel door een dramatische gebeurtenis zoals afscheid moeten nemen van een geliefde, geeft een diepere betekenis aan het leven. Zelfs het woord "relativeren" krijgt een andere inhoud. Maar zolang er in het hart een plaatsje is waar ze voor altijd in liefde mogen huizen, is men nooit alleen.
Ik ben alleen maar ben niet eenzaam. Omstandigheden maakten dat ik alleen kwam te staan. Mijn partner ontviel me vroegtijdig op de leeftijd van amper 50 jaar en de kinderen groeiden op en verlieten het ouderlijk nest. Er zijn mensen die er wel voor kiezen om alleen te zijn, om te ontsnappen aan de druk van deze wereld of om zich te wijden aan hogere idealen. Men kan er gemakkelijk een boompje over opzetten maar dat ga ik niet doen. Voor diegenen die niet kozen voor het alleen zijn doch omwille van een gebrek aan sociale vaardigheden om contacten te leggen, biedt seniorennet - naar mijn bescheiden gevoel - een volwaardige uitweg. De eerste stap zetten is in zulke gevallen meestal de afschrikkende drempel die moet genomen worden. Aan allen die komen snuffelen maar er zelf nog niet mee bezig zijn : doen, mensen. Doen, u gaat het nog plezant vinden.
... op deze 4de juli van het gezegende jaar 2006. Waarschijnlijk een verwarde uitspraak van een grappenmaker want het kostte mij bijna de halve linnenkast aan sponzen handdoeken om het zilte goedje - dat zo overvloedig van mijne rug stroomde - in de loop van de dag te kunnen opvangen. De balans is vlug gemaakt : het was hels om het wegstromende water met eenzelfde hoeveelheid aan te vullen. Aan dit tempo blijft er van mijn voorraad 5-liter flessen Montcalm niet veel meer over op het einde van de dag. Morgen zal het weer een stroopdag naar meer drank worden ... want de warenhuizen zullen wel bij dit weer stilaan door hun voorraad heen geraken. Dus voor morgen : goede jacht.
Als de Quick dat doet, awel, dan doe ik dat ook. En zo verscheen in de Gazet van Antwerpen het GSM-nummer van Els Van Weert, Staatssecretaris voor Duurzame Ontwikkeling. Van wa ???
Als klap op de vuurpijl zal ze niet kunnen antwoorden op complexe vragen van de burgers, aldus nog haar woordvoerster. Is deze Spiritiste helemaal de pedalen kwijt of wat ?
Aan z'n gat is 'em zeker niet gedoopt, deze lepe blauwe rakker.
Bel me zegt 'em. Hier is mijn GSM-nummer zegt 'em. Voor een betere dienstverlening zegt 'em. Schrijf me (op de website Kafka) zegt 'em. Waarschijnlijk geïnspireerd door het duet van Luc Steeno & Sandra Kim met het liedje "Bel me, schrijf me" ?
Hij vergat er wel bij te vertellen dat uw actie geld kost, de slimme.
Dan is het voorstel van ene mej. of mevr. Celine Du Caju in Het Nieuwsblad van 06.06.2006 toch een betere oplossing want wat schrijft zij ?
"... maak een Belgisch 7 op 7, 24 op 24 uur, een 0800 politiek meldpunt. In multitaal ... en zorg voor een correcte doorvloeiing van de informatie naar de juiste dienst ... met een juiste feedback naar de oorspronkelijke melder daags nadien ... "
Dat is het 'em toch : een gratis nummer waar men terecht kan plus een onberispelijke dienstverlening naar de burger toe. Dat is toch wat de blauwe smurfen altijd verkondigen. Dat hij dat niet zelf bedacht heeft.
Bent U ook zo'n iemand die 's morgens zijn portie leesvoer nodig heeft om zijn hersens een boost te geven om op volle activiteit denkwerk te kunnen verrichten ? Een pak leesvoer vond ik in mijn lijfkrant, nl een artikelreeks onder de titel "Vrouwen in de ban van de jihad". Gemakshalve voegde de verslaggever van dienst een lijstje toe met arabische woorden met hun betekenis. Zo betekent jihad : gewapende strijd tegen aanval en bezetting. Maar hebben ze daar nog een grote jihad ook en dat betekent : de innerlijke strijd of kortweg, het innerlijk zoeken naar het goede om een betere moslim te worden. Nu begrijp ik er helemaal niks meer van. Wij laten hen met rust, gaan zij oorlogje voeren tegen ons terwijl ze eerder tegen zichzelf zouden moeten vechten om een goede moslim te worden. Moeten zij dan soms niet eerder de HIJRA verrichten : arabisch voor migratie. In deze context migratie of vlucht uit vijandig gebied. Fanatieke moslims menen dat een gelovige niet te midden van ongelovigen kan leven zonder hen uit te nodigen voor de islam. Doen moslims dit niet dan moeten ze de hijra verrichten, dit wil zeggen naar een land verhuizen waar ze al hun verplichtingen wwel kunnen nakomen. Zijn zij dan soms niet in tegenspraak met zichzelf ?
De media schijnt hem/haar wel te kennen maar zelf ben ik hem/haar nog nooit tegengekomen. Wie ?
De "gemiddelde" Belg. U weet wel, de rijkste West-Europeaan. Behoort U tot deze categorie van landgenoten ?
Even het ballonnetje doorprikken. De "gemiddelde" Belg dat is niet minder maar ook niet meer dan een klein clubke van superrijken en een heel leger van armoezaaiers.
Misschien is het daarom dat er zovele "rijken" zelfmoord plegen in deze modelstaat ?
Iets om over na te denken, nietwaar ?
Een eigenzinnige kijk op de habitat en gebruiken van de hedendaagse HOMO ERECTUS , in zijn goeie doen ook wel eens HOMO SAPIENS genoemd, door mezelf, wars van enige academische opleiding of welk roesmiddel dan ook. Kortweg : mijn gedacht. De alledaagse werkelijkheid toont ten overvloede dat dit specimen, boeiend weliswaar doch o zo onverstandig, nog een heel lange weg in de evolutie heeft af te leggen. Spreekt men soms niet van het mensDOM ? Is dit symbolisch ? Mag ik niet verwonderd kijken naar zijn uitzonderlijke verwezenlijkingen, die ondanks zijn verbijsterende dwaasheden, de mensheid onschatbare diensten bewijzen. Helaas helt de balans over aan de, naar mijn bescheiden mening, verkeerde kant. Ik prijs me gelukkig te leven in deze uithoek van de wereld waar het mij gegund is in volle vrijheid mijn mening te mogen en kunnen zeggen of schrijven. Mij te mogen ergeren aan de pietluttigheden waar sommigen zich aan overgeven als hing er hun leven van af. Joost zei het al "Het leven is een schouwtoneel ... " U kent het toch ? Voor sommigen is de korte pijn aan hun klein pinkske veel belangrijker dan de ellende van hongerend Afrika, de bijna continu burgeroorlogen in de wereld, de kinder(slaven)arbeid, de corruptie bij de machthebbers (politiek, economisch, van welke slag ook), enz., enz. te veel om op te noemen. Dit moest even van mijne lever en nu kan ik, als van oudsher, verder gaan met ... "mijn gedacht" te zeggen.
