... het hebben" wordt steevast als eerste commentaar gedebiteerd door andere familieleden en vrienden wanneer barsten aan de oppervlakte komen in familierelaties. Meestal dan nog na een overlijden en de "inboedel" moet verdeeld worden. Maar bekijk deze uitdrukking eens vanuit een ander perspectief, nl wanneer familieleden echt goed met mekaar kunnen opschieten en een steun voor mekaar zijn want tenslotte zijn zij toch de enigen die bloedverbonden zijn. Zeer zeker wanneer je naaste familie al uitgedund werd en de man met de zeis zijn spierballen al aan 't rollen is voor de volgende slag. Is het dan soms geen feest om met z'n allen - die nog in de tegenwoordige tijd leven - samen te kunnen zitten en bij een fris glas herinneringen ophalen en soms gewoon stil wezen te zijn, genietend van elkaars gezelschap zolang het kan. In die ogenblikken moet je het zeker van je familie hebben.
... nieuwsgierig ben, geef ik grif toe. Dat ik in de krant de contactadvertenties napluis, gebeurt af en toe, zeker nadat dames "goed verzorgde" en "uit zelfstandige middens komende "heren op hun verlanglijstje staan hadden en zichzelf met ronkende adjectieven de markt uitprezen. Soms heeft men toch het raden naar wat werkelijk bedoeld wordt. Neem nu deze contactad. Bedoeld de opsteller met "ascensieproces" dat hij een jointje heeft opgestoken en behoorlijk high aan het worden is ? En wanneer hij schrijft "met hem harmonie en vijfdimensionele liefde wil doorleven", bedoelt hij dan dat een harmonie naast hem, zich de longen uit het lijf staat te blazen terwijl hijzelf psychidelisch deze aardkluit verlaten heeft "middels intens partneren" ? Wat met dat laatste bedoeld wordt, dat weet de schrandere lezer(es) van dit stukje wel, nietwaar. Hij mag er nog eentje opsteken en virtueel intens partneren. Hij kan er maar vijfdimensioneel van genieten.
... een man van de linkerzijde wanneer ik daar allerlei prullaria neerpoot ? Is dit een politiek statement ? Laat ons er met z'n allen eens hartelijk om lachen. Maar wie weet, zit het misschien verborgen. Wie ben ik ? Ik ben al jaren op zoek naar wie ik ben en steeds vind ik andere details van mijn persoonlijkheid die ik best kan pruimen. Maar van 1 ding ben ik zeker. De zoektocht is bijlange nog niet voorbij ... en is toch zo mysterieus verrassend.
... dat zich oriënteert op de werkende mensen en de sukkelaars" orakelt de heer Jef Sleeckx, ex-SP.A kamerlid, zo las ik in mijn kwaliteitskrant op 01.08.2006. Zijn "nieuwe" arbeiderspartij lijkt me eerder een partij der ex-en te zijn want wie doet ook mee ? Georges Debunne, ex-hoofdman van het ABVV (hoe oud moet die vent nu wel al zijn zeg ?), Lode Van Outrive, ex-Europarlementslid, en daarnaast, nog altiijd volgens mijn kwaliteitskrant, vertegenwoordigers van ex-treemlinkse partijen (ja, ja, in het meervoud a.u.b.). Jefke zegt ook : "We brengen een optimistische boodschap. Er is geld ..., enz.. en de overheid moet voldoende fondsen opzij zetten enz. . enz ..". Ik kwam bijna niet meer bij van het lachen van die optimistische boodschap. En zeggen dat die gasten dat nog menen ook. Op 8 oktober 2006, groot spektakel op radio en TV, de slotvertoning van "Ben ik erbij of niet?"
... van je eigen gedachten. 't Overkwam me gisteravond. Zomaar. Een gepensioneerde heeft toch niet veel om handen (denkt men) doch dat is zeer relatief. Om even terug te komen op hetgeen me overkwam ; zit ik daar even in de zetel, met de beelden van de ellende van al dat oorlogsgeweld in het Midden-Oosten, maakt mijn geest een bokkesprong naar "hoe is het leven in een RVT (Rust- en VerzorgingsTehuis)". Knoop nu zoiets eens aan mekaar. Begin ik daar toch over na te denken en de perfecte volzinnen flitsten aan mijn oog voorbij. Er hoefde zelfs geen komma of punt aan gewijzigd. Perfect. Alleen ... wanneer ik ze wou neerschrijven, was al dat moois onbereikbaar, weggedeemsterd in de verste uithoeken van mijn geest. Het steekt nog daar ergens doch kan er niet bij. Voorlopig. En zo speelt je geest maar met je en niet jij met je geest. Om even perplex van te staan maar toch zo fascinerend.
Daar was het . Plotseling. Zomaar een idee toen ik mijn boterhammeke smeerde en terugdacht aan het tekstje dat het laatst aan dit blog was toegevoegd. Meer bepaald aan de kindertijd. Laten we samen spelen. ik reik je een idee aan en jij doet de hersengymnastiek. Men spreekt toch van het "politiek toneel", nietwaar ? Wel, stel de "spelers" voor op de leeftijd van pakweg 10 - 12 jaar, in hun apenjaren, zeg maar. Is dit geen prachtig spektakel ? Jij kan toch nog het speelplein van je lagere school in je gedachten voorstellen ? Wel, plaats nu die "snotapen" van het "politiek toneel" er op en observeer. Wat zie je ? Er is geen verschil. Zij bepaalden toen al wie er mee mag spelen en wie niet. Laat nu maar je hersenen eens goed doorwerken. 'k Ben eens benieuwd hoe dit idee jou in zijn ban houdt en met jou gaat spelen.
... wel eens dat, in een onbewaakt ogenblik, je herinnering het van je bewuste ik overneemt. Al was het maar voor een ogenblik. Zo'n sliert losse gedachten, meestal naar je jeugd. Ah, die tijd waar je nog onschuldig was. Herinner je ook nog het eigenste moment waarop je je onschuld verloor of, correcter uitgedrukt, ontnomen werd ? En heb je ook gehuild wanneer het gebeurde ? Dat rotjoch dat zo nodig je het mysterie van Sinterklaas aan diggelen kletste en je zo de leugenwereld der volwassenen inslingerde. Sinds dat ogenblik is het eigenlijk niet meer goedgekomen tot ... je de partner van je dromen tegenkwam en het mysterie van de liefde nog moest ontdekken. Een krachtige bron die je tot veel goede dingen kon bewegen. En zolang die vlam brandde kon je alles aan tot ... je je partner werd ontnomen. Maar, en dit is het mysterie, zolang de vlam blijft branden, zelfs na het heengaan van je geliefde kan niets je van je stuk brengen want je hebt iets dat niemand je kan ontnemen.
... mijn muze met dit mooie weer de koffers gepakt heeft en er een paar dagen tussenuit geknepen is. Misschien is dit wel het ogenblik om de PC ook een beetje rust te gunnen want las ik onlangs niet dat met dit warme weer hard werken niet zo gezond is. Awel, schreven daar dat zoiets evenzeer geldt voor de PC. En, bloggers, we willen toch allemaal nog veel met de PC spelen. Dat was dan de goede raad van ...
... zelfs rondbollen in een cabrio brengt geen verkoeling. Je moet zelfs heel voorzichtig zijn of je ligt met een serieuse verkoudheid - wegens onderkoeling - in een warm bed in een slaapkamer, waar je zelfs met maximum geopend raam eerder op een broodje in de oven lijkt dan gezellig al dagdromend af te dalen naar dromenland. Nog even en ga dan de uitdaging aan, begin al te woelen, te zweten .. en voordat je het beseft, ben je daar waar het je in de eerste plaats om te doen was .. in dromenland. Slaap lekker.
Kent u hem ? Pietje met de zeis. Mooier afgebeeld dan hij in werkelijkheid is.
Hij is al jaren mijn metgezel. Nooit is hij ver uit de buurt. Hij kwam meermaals op bezoek en tot op heden heeft hij slechts éénmaal succes gehad en heeft zijn zeis in mijn gezin een levensdraad doorgesneden. Dat was op 26 januari 1996 toen hij het verwoestende werk van haar ziekte overnam en mij mijn vrouw heeft ontnomen.
Het leven, zoals ik het kende, verdween en kwam nooit meer terug. Maar Pietje kwam weer en houdt de wacht. Ditmaal heeft hij mij in het oog.
Zijn aanval was reeds ingezet doch ik was hiervan volledig onwetend tot op het ogenblik dat de dokter darmkanker bij me vaststelde en met spoed het aangetaste deel operatief verwijderde. Pietje haalde zijn slag ditmaal niet thuis. Maar hij wacht geduldig op een gunstig moment om toe te slaan. We schrijven dan 21 december 2001.
Op 15 maart 2004 zwiepte hij weer met zijn zeis naar mij doch faalde andermaal. Ik overleefde de aanrijding door een onvoorzichtig chauffeur, wel met een gebroken heup als aandenken. Nog dagelijks ondervind ik de gevolgen van Pietjes aanval. Maar ik kan nog steeds lachen en geniet met volle teugen van het leven, al is het met loerend Pietje aan mijn zij. En 'k zou bijna nog een belangrijk iemand vergeten : mijn engelbewaarder.
Vindt u ook niet - met zo'n twee tegenpolen altijd bij u - dat het leven geweldig is ?
... de politieke wereld reageert op de oproep van Bertje enz... (herlees vorig berichtje). Ik ga zelfs de moeite niet meer doen het hier neer te pennen. Raadpleeg uw kwaliteitskrant. Je wordt daar zo moedeloos van, hé. Van ons, de burgers, wordt vereist dat we ons als volwassenen gedragen, Maar zij ... Es ist zum kotzen.
Wat is het gemakkelijk en plezant om kritiek te leveren op kap van een ander. Maar als die ander nu eens de nagel op de kop slaagt, wel dan krijgt die van mij een proficiat. Neem nu Bertje (den bleiter) van Spirit : hij stelt voor dat de Vlaamse excellenties niet zouden opkomen op kieslijsten als zij niet het voornemen hebben effectief te zullen zetelen maar hun opvolger naar voren schuiven. Dat ze zouden afzien van deze - voor de kiezer -bedriegelijke stoelendans. Awel, je zou het hem niet aangeven maar met zo'n idee afkomen (en het nog menen ook), chapeau, Bertje. Nu nog 100 % Vlaams worden en je bent op de goeie weg.
... hokken we samen op deze draaiende bol, lustig rondjes makend om de zon en het enige dat we nu eens volledig onder de knie hebben en naar hartelust beoefenen is ... ruzie maken en vechten. Gelukkig voor de mensheid leven onder ons nog de "uitzonderingen". Zij zijn een schaars artikel, maar zij zijn er wel. Graag wil ik hen tot mijn voorbeeld nemen en worden zoals zij maar helaas lukt me dat slechts met mondjesmaat en soms helemaal niet. Rest me dan : niet opgeven en verder doen, stap voor stap, niet iedereen is een Gandhi. Tevreden zijn met wat we hebben (ook al stelt het niet altijd veel voor) en uitbundig met het goede dat we ontvangen. Geniet van elke dag. Ik ben er mij van bewust dat dit maar woorden zijn, dat het leven niet altijd even genereus is, maar weet dat ondanks verdriet en pijn, het toch waard is geleefd te worden.
... anders blijft het op mijne lever liggen. Hebt u al enig idee hoeveel liters inkt verbruikt werd om Lauretteke van Just is Just zowel te bejubelen als de mantel uit te vegen naar aanleiding van de jongste gebeurtenissen, o.a. ontsnapping Erdal, uitbraken uit gevangenisen, Kaplan? Lees de verschenen commentaren in de media. En dat zal nog even duren. Mij kwetst het vooral te weten dat onze excellenties niet het toonbeeld zijn dat zij behoren te zijn. Dat zij wetten strikt toepassen (voor anderen) of aan hun laars lappen (voor zichzelf) naargelang het hun goed uitkomt. Hoe kunnen we dan nog in hen ons vertrouwen stellen ? Het is dan ook niet verwonderlijk dat men andere wegen wenst te bewandelen. Of op die manier de goede richting wordt uitgegaan, zal de toekomst moeten uitmaken. Homo sapiens heeft een stel hersenen meegekregen. Wordt het niet stilaan tijd dat hij ze eens nuttig gaat gebruiken ? Zal het een moeilijke keuze worden?
Uwe thermostaat moet serieus ontregelt zijn om niet te voelen dat het verdekke warm is. Het is zelfs te warm om kwaad te worden. Goeie raad nodig ? Kies uit uw huisraad die zetel waarvan u weet dat u binnen de kortste keren zalig zult wegdommelen. Om dit proces te bespoedigen is het dwingend dat binnen handbereik een recipient klaarstaat, zeg maar een glas, met een koele drank, type fruitbier bvb ne kriek. Zet u confortabel, neem een flinke teug, smak een paar keer van plezier en leun zachtjes met welbehagen achterover in uw zetel en begin te genieten van deze dag ook al is het de voor velen gehate maandag. Maar dit gaat volkomen aan u voorbij, neem nog een goeie teug, smak nog eens een paar keren en geniet verder. Zaaaaaalig. Vanavond herhaalt u dit ritueel maar dan wel in gezelschap van de kinderen vrienden, buren of ... stiekem in uw eentje. Ach wat kan het u schelen, een mens leeft maar één keer. Carpe diem.
... naar de verkiezingen (van welke aard en jaartal ook) lijkt het mij best aardig zo af en toe een stok in het hoenderhok te gooien. Kwestie van de geesten even wakker te schudden want te vaak ingedommeld en zeer goed gespoeld. Lees even en vertel me of hier enige logika inzit. Zoals eerder geschreven geeft de brave burger bij verkiezingen zijn soevereine macht om te regeren in andermans handen, da's duidelijk. Dat de "verkozenen" daarvoor betaald worden is ook niet meer dan logisch want ze worden verondersteld hierdoor hun gewone job niet meer te kunnen uitoefenen, klopt toch? Wie betaalt hen ? Aha, niemand minder dan de familie Gepluimd en lotgenoten, m.a.w. u. En nu komt het : lijkt dit niet op een arbeidscontract ? Zo in de aard van : u werkt voor mij in de praatbarak en ik betaal u daarvoor. Pikant detail : kent u uw volksvertegenwoordiger, de man of vrouw die voor uw arrondissement in het parlement zetelt ? Het zijn niet altijd diegenen achter wiens naam u een bolleke kleurde hoor. Soit, de personen die dus verondersteld worden voor u te werken houden er eigenaardige principes op na, vindt u ook niet ? Doen zij werkelijk datgene waarvoor u ze naar het Huis zond ? Nee, ze doen wat de partijtop hen opdraagt te doen. Al gemerkt wat een eeltplek op hun stemvinger ? Maar hun stem in't parlement al gehoord ? Er zijn zelfs exemplaren die het bestaan in de loop van een legislatuur hunne kop maar ene keer te laten zien en dat is ... bij de eedaflegging want vanaf dat ogenblik begint namelijk hun pree te lopen. Hebt u ook weet van arbeiders die zelf hun wedde bepalen ? Ik niet. Met deze kleine prikjes moet u het dit weekeinde stellen. Foeter erop, lach ermee, doe ermee wat u wil maar vooral denk er eens over na. Wanneer ik er zelf over uit ben, volgen misschien bijkomende prikjes.Hopelijk. Allez, nog een goed weekeinde.
De uitspraak van de kersverse kamervoorzitter/ster is typerend voor de ingesteldheid van onze excellenties. Het illusteert volkomen dat hun leefwereld niet dezelfde is als die waarin de gewone burgers leven. En dan schrikken ze zich een hoedje wanneer het voor hen eens falikant verkeerd loopt.
diegenen onder de bloggers, die toch wel over een behoorlijke kennis van HTML beschikken want zij zetten hun blog volledig naar hun hand. Proficiat, maar ... niet iedereen beschikt zomaar over een monitor -LCD of plasma - met een luxe schermbreedte van zeg maar 20" of meer. Bij het openen van het blog is 'em al daar. De horizontale schuifbalk onderaan en maar van hot naar her schuiven om dan - al die mooie dingen weliswaar - op het scherm te kunnen bekijken. Maar het is vervelend en beneemt de lust om verder te gaan, zeer zeker wanneer er een heleboel (schoons) te bekijken valt. Ik wil niet vitten maar het is een feit. Daarom deze oproep : denk ook, al was het maar voor een ogenblik, aan de bezoekers van je blog en maak het hen gemakkelijk zonder ze het heen en weer te bezorgen. Alvast bedankt.
Meestal zijn het leden van het mansvolk, meestal met balken onder de ogen van te weinig slaap. De ogen nog half dichtgeknepen want moeten terug wennen aan het zonlicht. Weinig van zeggen want schor geschreeuwd in het donker kamertje waar ze zich de voorbije weken hadden teruggetrokken om gebiologeerd naar een flikkerend lichtbakje te staren. Af en toe kregen ze een hoogtepunt zo opgewonden als ze waren van het geboden spektakel. Maar dit is nu afgelopen. De dagelijkse routine stelt zich weer in. De partner krijgt terug hun aandacht, eerst nog wat onwennig want waarover gaan ze nu praten. O ja, de kinderen, als er die al zijn. Of even niksen om bij te komen van de doorstane emoties. Nu mag het, het WK voetbal is achter de rug.
