... dat doe ik trouwens tot nog toe iedere morgen - gelukkig maar - met nog een flard van een droom, zo levensecht in mijn geheugen gebrand. Spijtig dat ik de ganse droom niet meer voor de geest kan halen dan kon dit mij meer inzicht in het droombeeld geven. Helaas dus. Wat was mij nu bijgebleven ? Zoals in vele dromen het geval is, is de focus op specifieke onderdelen gericht en niet op het hele plaatje. Nu herinner ik mij een bad, voor drie vierden gevuld met water zodat overlopen niet mogelijk was. Ik stap nu in het bad en tot mijn ontzetting loopt het bad toch over met deze eigenaardigheid dat het water overvloedig blijft overlopen en ... ik werd wakker. Al blogneuzend verzeilde ik op het poeskes-droomuitlegblog en haastte me er doorheen op zoek naar aanwijzingen op het begrip "water" en wat dat kon betekenen. Volgens mijn achtbare blog-collega Poeskes heeft water alles met emotie te maken. Een diepere uitleg kon ik niet vinden doch in mijn binnenste kijkend, en tot mijn verbazing, leek deze uitleg wonderwel van toepassing. Een andere droomervaring, een wijl geleden, was van een ander kaliber. Personen speelden mee doch ik kan geen gezichten meer herinneren. Dit terzijde, het frappante echter was dat - in de droom - ik contact maakte, gewoon een aanraking, doch zo levensecht (en ik lag alleen in bed) dat ik schrok en er wakker van werd. Alleen dit kleine onderdeel van de droom blijft me bij. In welke wereld verzeilt men toch tijdens de droom ?
... het in de nevelen der vergetelheid verdwijnt. ITEM 1 Vandaag kwam ik in mijn kwaliteitskrant een woord tegen dat - naar mijn bescheiden gevoel - toch wel binnen de kortste keren zou moeten opgenomen worden in het "Groene Boekje". Wat ? O ja, dat fameus woord. "gechareld" (voor Antwerpen en omstreken uit te spreken als GE SJAA RELT ). En de betekenis : "zijne GSM werd afgeluisterd". Het woord komt voor in een klein artikeltje met nieuws rond het afluisteren van de GSM van prins Charles van Engeland. Een prachtig begrip. ITEM 2 Dezelfde bron (de kwaliteitsk ... jawel) bevat een foto van ons aller excellentie Renaat, minister van de Noordzee, bengelend aan een "winch" (zo staat het er) van een helicopter. Nu dacht ik zo : wanneer kameraad Renaat, in zijn hoedanigheid van 's lands minister, de onderdanen, woonachtig in de Noordzee, een bezoek wil brengen, gooien ze hem dan gewoon in de zee ?
... onvolprezen land broodnodig ? Antwoord : een zeer goed geheugen. Vraag : waarom ? Antwoord : om al die telefoonnummers van al die meldpunten te onthouden. Hebben ze het nog onlangs over een vislijn. Een "bruinvislijn" uit te spreken als "bruinvis-lijn" en niet als "bruin-vislijn" want dat is iets compleet anders. U moet wel aan zee verblijven (of wonen) om die lijn te gaan gebruiken want ik zie nog altijd geen bruinvis liggen op de weg Leuven-Diest. Vraag : kent u dat telefoonnummer ? Antwoord : op het gratis nummer 0800-92.595 kan men 24 uur op 24 de stranding van een zeezoogdier melden. Ook voor zeehonden kan je op een ander nummer terecht. Wanneer je een dier in moeilijkheden opmerkt, bel je Sea Life in Blankenberge op het nummer 050-42.43.00 of verwittig je brandweer of politie. Voilà, dat zijn al 2 telefoonnummers. Voor die van de brandweer of de politie moet u maar zelf zorgen. Een kleine moeite, nietwaar ?
... het hebben" wordt steevast als eerste commentaar gedebiteerd door andere familieleden en vrienden wanneer barsten aan de oppervlakte komen in familierelaties. Meestal dan nog na een overlijden en de "inboedel" moet verdeeld worden. Maar bekijk deze uitdrukking eens vanuit een ander perspectief, nl wanneer familieleden echt goed met mekaar kunnen opschieten en een steun voor mekaar zijn want tenslotte zijn zij toch de enigen die bloedverbonden zijn. Zeer zeker wanneer je naaste familie al uitgedund werd en de man met de zeis zijn spierballen al aan 't rollen is voor de volgende slag. Is het dan soms geen feest om met z'n allen - die nog in de tegenwoordige tijd leven - samen te kunnen zitten en bij een fris glas herinneringen ophalen en soms gewoon stil wezen te zijn, genietend van elkaars gezelschap zolang het kan. In die ogenblikken moet je het zeker van je familie hebben.
... nieuwsgierig ben, geef ik grif toe. Dat ik in de krant de contactadvertenties napluis, gebeurt af en toe, zeker nadat dames "goed verzorgde" en "uit zelfstandige middens komende "heren op hun verlanglijstje staan hadden en zichzelf met ronkende adjectieven de markt uitprezen. Soms heeft men toch het raden naar wat werkelijk bedoeld wordt. Neem nu deze contactad. Bedoeld de opsteller met "ascensieproces" dat hij een jointje heeft opgestoken en behoorlijk high aan het worden is ? En wanneer hij schrijft "met hem harmonie en vijfdimensionele liefde wil doorleven", bedoelt hij dan dat een harmonie naast hem, zich de longen uit het lijf staat te blazen terwijl hijzelf psychidelisch deze aardkluit verlaten heeft "middels intens partneren" ? Wat met dat laatste bedoeld wordt, dat weet de schrandere lezer(es) van dit stukje wel, nietwaar. Hij mag er nog eentje opsteken en virtueel intens partneren. Hij kan er maar vijfdimensioneel van genieten.
... een man van de linkerzijde wanneer ik daar allerlei prullaria neerpoot ? Is dit een politiek statement ? Laat ons er met z'n allen eens hartelijk om lachen. Maar wie weet, zit het misschien verborgen. Wie ben ik ? Ik ben al jaren op zoek naar wie ik ben en steeds vind ik andere details van mijn persoonlijkheid die ik best kan pruimen. Maar van 1 ding ben ik zeker. De zoektocht is bijlange nog niet voorbij ... en is toch zo mysterieus verrassend.
... dat zich oriënteert op de werkende mensen en de sukkelaars" orakelt de heer Jef Sleeckx, ex-SP.A kamerlid, zo las ik in mijn kwaliteitskrant op 01.08.2006. Zijn "nieuwe" arbeiderspartij lijkt me eerder een partij der ex-en te zijn want wie doet ook mee ? Georges Debunne, ex-hoofdman van het ABVV (hoe oud moet die vent nu wel al zijn zeg ?), Lode Van Outrive, ex-Europarlementslid, en daarnaast, nog altiijd volgens mijn kwaliteitskrant, vertegenwoordigers van ex-treemlinkse partijen (ja, ja, in het meervoud a.u.b.). Jefke zegt ook : "We brengen een optimistische boodschap. Er is geld ..., enz.. en de overheid moet voldoende fondsen opzij zetten enz. . enz ..". Ik kwam bijna niet meer bij van het lachen van die optimistische boodschap. En zeggen dat die gasten dat nog menen ook. Op 8 oktober 2006, groot spektakel op radio en TV, de slotvertoning van "Ben ik erbij of niet?"
... van je eigen gedachten. 't Overkwam me gisteravond. Zomaar. Een gepensioneerde heeft toch niet veel om handen (denkt men) doch dat is zeer relatief. Om even terug te komen op hetgeen me overkwam ; zit ik daar even in de zetel, met de beelden van de ellende van al dat oorlogsgeweld in het Midden-Oosten, maakt mijn geest een bokkesprong naar "hoe is het leven in een RVT (Rust- en VerzorgingsTehuis)". Knoop nu zoiets eens aan mekaar. Begin ik daar toch over na te denken en de perfecte volzinnen flitsten aan mijn oog voorbij. Er hoefde zelfs geen komma of punt aan gewijzigd. Perfect. Alleen ... wanneer ik ze wou neerschrijven, was al dat moois onbereikbaar, weggedeemsterd in de verste uithoeken van mijn geest. Het steekt nog daar ergens doch kan er niet bij. Voorlopig. En zo speelt je geest maar met je en niet jij met je geest. Om even perplex van te staan maar toch zo fascinerend.
Daar was het . Plotseling. Zomaar een idee toen ik mijn boterhammeke smeerde en terugdacht aan het tekstje dat het laatst aan dit blog was toegevoegd. Meer bepaald aan de kindertijd. Laten we samen spelen. ik reik je een idee aan en jij doet de hersengymnastiek. Men spreekt toch van het "politiek toneel", nietwaar ? Wel, stel de "spelers" voor op de leeftijd van pakweg 10 - 12 jaar, in hun apenjaren, zeg maar. Is dit geen prachtig spektakel ? Jij kan toch nog het speelplein van je lagere school in je gedachten voorstellen ? Wel, plaats nu die "snotapen" van het "politiek toneel" er op en observeer. Wat zie je ? Er is geen verschil. Zij bepaalden toen al wie er mee mag spelen en wie niet. Laat nu maar je hersenen eens goed doorwerken. 'k Ben eens benieuwd hoe dit idee jou in zijn ban houdt en met jou gaat spelen.
... wel eens dat, in een onbewaakt ogenblik, je herinnering het van je bewuste ik overneemt. Al was het maar voor een ogenblik. Zo'n sliert losse gedachten, meestal naar je jeugd. Ah, die tijd waar je nog onschuldig was. Herinner je ook nog het eigenste moment waarop je je onschuld verloor of, correcter uitgedrukt, ontnomen werd ? En heb je ook gehuild wanneer het gebeurde ? Dat rotjoch dat zo nodig je het mysterie van Sinterklaas aan diggelen kletste en je zo de leugenwereld der volwassenen inslingerde. Sinds dat ogenblik is het eigenlijk niet meer goedgekomen tot ... je de partner van je dromen tegenkwam en het mysterie van de liefde nog moest ontdekken. Een krachtige bron die je tot veel goede dingen kon bewegen. En zolang die vlam brandde kon je alles aan tot ... je je partner werd ontnomen. Maar, en dit is het mysterie, zolang de vlam blijft branden, zelfs na het heengaan van je geliefde kan niets je van je stuk brengen want je hebt iets dat niemand je kan ontnemen.
... mijn muze met dit mooie weer de koffers gepakt heeft en er een paar dagen tussenuit geknepen is. Misschien is dit wel het ogenblik om de PC ook een beetje rust te gunnen want las ik onlangs niet dat met dit warme weer hard werken niet zo gezond is. Awel, schreven daar dat zoiets evenzeer geldt voor de PC. En, bloggers, we willen toch allemaal nog veel met de PC spelen. Dat was dan de goede raad van ...
... zelfs rondbollen in een cabrio brengt geen verkoeling. Je moet zelfs heel voorzichtig zijn of je ligt met een serieuse verkoudheid - wegens onderkoeling - in een warm bed in een slaapkamer, waar je zelfs met maximum geopend raam eerder op een broodje in de oven lijkt dan gezellig al dagdromend af te dalen naar dromenland. Nog even en ga dan de uitdaging aan, begin al te woelen, te zweten .. en voordat je het beseft, ben je daar waar het je in de eerste plaats om te doen was .. in dromenland. Slaap lekker.
Kent u hem ? Pietje met de zeis. Mooier afgebeeld dan hij in werkelijkheid is.
Hij is al jaren mijn metgezel. Nooit is hij ver uit de buurt. Hij kwam meermaals op bezoek en tot op heden heeft hij slechts éénmaal succes gehad en heeft zijn zeis in mijn gezin een levensdraad doorgesneden. Dat was op 26 januari 1996 toen hij het verwoestende werk van haar ziekte overnam en mij mijn vrouw heeft ontnomen.
Het leven, zoals ik het kende, verdween en kwam nooit meer terug. Maar Pietje kwam weer en houdt de wacht. Ditmaal heeft hij mij in het oog.
Zijn aanval was reeds ingezet doch ik was hiervan volledig onwetend tot op het ogenblik dat de dokter darmkanker bij me vaststelde en met spoed het aangetaste deel operatief verwijderde. Pietje haalde zijn slag ditmaal niet thuis. Maar hij wacht geduldig op een gunstig moment om toe te slaan. We schrijven dan 21 december 2001.
Op 15 maart 2004 zwiepte hij weer met zijn zeis naar mij doch faalde andermaal. Ik overleefde de aanrijding door een onvoorzichtig chauffeur, wel met een gebroken heup als aandenken. Nog dagelijks ondervind ik de gevolgen van Pietjes aanval. Maar ik kan nog steeds lachen en geniet met volle teugen van het leven, al is het met loerend Pietje aan mijn zij. En 'k zou bijna nog een belangrijk iemand vergeten : mijn engelbewaarder.
Vindt u ook niet - met zo'n twee tegenpolen altijd bij u - dat het leven geweldig is ?
... de politieke wereld reageert op de oproep van Bertje enz... (herlees vorig berichtje). Ik ga zelfs de moeite niet meer doen het hier neer te pennen. Raadpleeg uw kwaliteitskrant. Je wordt daar zo moedeloos van, hé. Van ons, de burgers, wordt vereist dat we ons als volwassenen gedragen, Maar zij ... Es ist zum kotzen.
Wat is het gemakkelijk en plezant om kritiek te leveren op kap van een ander. Maar als die ander nu eens de nagel op de kop slaagt, wel dan krijgt die van mij een proficiat. Neem nu Bertje (den bleiter) van Spirit : hij stelt voor dat de Vlaamse excellenties niet zouden opkomen op kieslijsten als zij niet het voornemen hebben effectief te zullen zetelen maar hun opvolger naar voren schuiven. Dat ze zouden afzien van deze - voor de kiezer -bedriegelijke stoelendans. Awel, je zou het hem niet aangeven maar met zo'n idee afkomen (en het nog menen ook), chapeau, Bertje. Nu nog 100 % Vlaams worden en je bent op de goeie weg.
... hokken we samen op deze draaiende bol, lustig rondjes makend om de zon en het enige dat we nu eens volledig onder de knie hebben en naar hartelust beoefenen is ... ruzie maken en vechten. Gelukkig voor de mensheid leven onder ons nog de "uitzonderingen". Zij zijn een schaars artikel, maar zij zijn er wel. Graag wil ik hen tot mijn voorbeeld nemen en worden zoals zij maar helaas lukt me dat slechts met mondjesmaat en soms helemaal niet. Rest me dan : niet opgeven en verder doen, stap voor stap, niet iedereen is een Gandhi. Tevreden zijn met wat we hebben (ook al stelt het niet altijd veel voor) en uitbundig met het goede dat we ontvangen. Geniet van elke dag. Ik ben er mij van bewust dat dit maar woorden zijn, dat het leven niet altijd even genereus is, maar weet dat ondanks verdriet en pijn, het toch waard is geleefd te worden.
... anders blijft het op mijne lever liggen. Hebt u al enig idee hoeveel liters inkt verbruikt werd om Lauretteke van Just is Just zowel te bejubelen als de mantel uit te vegen naar aanleiding van de jongste gebeurtenissen, o.a. ontsnapping Erdal, uitbraken uit gevangenisen, Kaplan? Lees de verschenen commentaren in de media. En dat zal nog even duren. Mij kwetst het vooral te weten dat onze excellenties niet het toonbeeld zijn dat zij behoren te zijn. Dat zij wetten strikt toepassen (voor anderen) of aan hun laars lappen (voor zichzelf) naargelang het hun goed uitkomt. Hoe kunnen we dan nog in hen ons vertrouwen stellen ? Het is dan ook niet verwonderlijk dat men andere wegen wenst te bewandelen. Of op die manier de goede richting wordt uitgegaan, zal de toekomst moeten uitmaken. Homo sapiens heeft een stel hersenen meegekregen. Wordt het niet stilaan tijd dat hij ze eens nuttig gaat gebruiken ? Zal het een moeilijke keuze worden?
Uwe thermostaat moet serieus ontregelt zijn om niet te voelen dat het verdekke warm is. Het is zelfs te warm om kwaad te worden. Goeie raad nodig ? Kies uit uw huisraad die zetel waarvan u weet dat u binnen de kortste keren zalig zult wegdommelen. Om dit proces te bespoedigen is het dwingend dat binnen handbereik een recipient klaarstaat, zeg maar een glas, met een koele drank, type fruitbier bvb ne kriek. Zet u confortabel, neem een flinke teug, smak een paar keer van plezier en leun zachtjes met welbehagen achterover in uw zetel en begin te genieten van deze dag ook al is het de voor velen gehate maandag. Maar dit gaat volkomen aan u voorbij, neem nog een goeie teug, smak nog eens een paar keren en geniet verder. Zaaaaaalig. Vanavond herhaalt u dit ritueel maar dan wel in gezelschap van de kinderen vrienden, buren of ... stiekem in uw eentje. Ach wat kan het u schelen, een mens leeft maar één keer. Carpe diem.
... naar de verkiezingen (van welke aard en jaartal ook) lijkt het mij best aardig zo af en toe een stok in het hoenderhok te gooien. Kwestie van de geesten even wakker te schudden want te vaak ingedommeld en zeer goed gespoeld. Lees even en vertel me of hier enige logika inzit. Zoals eerder geschreven geeft de brave burger bij verkiezingen zijn soevereine macht om te regeren in andermans handen, da's duidelijk. Dat de "verkozenen" daarvoor betaald worden is ook niet meer dan logisch want ze worden verondersteld hierdoor hun gewone job niet meer te kunnen uitoefenen, klopt toch? Wie betaalt hen ? Aha, niemand minder dan de familie Gepluimd en lotgenoten, m.a.w. u. En nu komt het : lijkt dit niet op een arbeidscontract ? Zo in de aard van : u werkt voor mij in de praatbarak en ik betaal u daarvoor. Pikant detail : kent u uw volksvertegenwoordiger, de man of vrouw die voor uw arrondissement in het parlement zetelt ? Het zijn niet altijd diegenen achter wiens naam u een bolleke kleurde hoor. Soit, de personen die dus verondersteld worden voor u te werken houden er eigenaardige principes op na, vindt u ook niet ? Doen zij werkelijk datgene waarvoor u ze naar het Huis zond ? Nee, ze doen wat de partijtop hen opdraagt te doen. Al gemerkt wat een eeltplek op hun stemvinger ? Maar hun stem in't parlement al gehoord ? Er zijn zelfs exemplaren die het bestaan in de loop van een legislatuur hunne kop maar ene keer te laten zien en dat is ... bij de eedaflegging want vanaf dat ogenblik begint namelijk hun pree te lopen. Hebt u ook weet van arbeiders die zelf hun wedde bepalen ? Ik niet. Met deze kleine prikjes moet u het dit weekeinde stellen. Foeter erop, lach ermee, doe ermee wat u wil maar vooral denk er eens over na. Wanneer ik er zelf over uit ben, volgen misschien bijkomende prikjes.Hopelijk. Allez, nog een goed weekeinde.
De uitspraak van de kersverse kamervoorzitter/ster is typerend voor de ingesteldheid van onze excellenties. Het illusteert volkomen dat hun leefwereld niet dezelfde is als die waarin de gewone burgers leven. En dan schrikken ze zich een hoedje wanneer het voor hen eens falikant verkeerd loopt.
