J.V.E. Dreyfsandt zu Schlamm: Gedichten 3

15-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de afstand nabij



anders dan
ik
blijf jij de leegte
bevaren

om maar niet
de afstand naar nu
te hoeven verklaren

drijven wil je enkel
naar een vederlichte diepte
niet in staat, zo denk ik,
af te stemmen
op de golven van mijn strand

je bent geenszins bereid
de zucht naar verblind zicht,
al was het maar voor even,
te ruilen voor een open venster

zodat wat schaars licht kan schijnen
op mijn laatste uitgestoken hand,

ik vrees dat hij voor de schaduw zwicht
die dan, uiteindelijk, mijn zwijgen bemant





15-03-2007 om 22:51 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


10-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitzien naar morgen




ik schrijf over morgen
ben dat niet gewend
veelal passeert het verleden,
kort gelee of wat langer,
het gaat ook vaak over heden
 
doorgaans in gedachteloze woorden;
wat in mij bruist heb ik zelden gemeden
 
maar nu dan het ongewisse
het uitschuiven van mijn voelende hengel
of het in optima forma doen gissen
helaas dan ook wat ik na een
nachtje slapen zal missen
 
een ding weet ik zeker
het daglicht wordt opnieuw geboren
al gaat dat wellicht aan mij voorbij
en verstrooidheid zal mij storen
 
daarom denk ik nu maar vooruit
en zie het verleden zich herhalen
 
ja, zonder enige fantasie gaat alles verloren




10-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


09-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het gewillige riet




duik maar niet in het diepe
roep ik binnensmonds naar haar
bewijs slechts eer aan oppervlakkigheid
het is een loos gebaar
dat weet ik goed
immers tot meer is zij niet bereid
 
het is haar lach die mij overdondert
en zij heeft weet hoe naar lippen te praten
ook de bevallige heupen die haar verschijning
lijken te omhullen ontgaan mij niet
nee, de aantrekkingskracht is zeker niet gelaten
eerlijk gezegd, met verblinde ogen om te smullen
 
ik duik ook maar in het diepe, tussen het gewillige riet




 
 

09-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


06-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de pruim
 

 

heden verhaal ik van een vrucht
vaak niet door mensen gedoogd
ook ik ontloop haar gaarne
wil niet door haar kwijlen
ook niet voor even, worden afgedroogd
of in nabijheid verwijlen

zij bloeit in alle seizoenen
tot zover is de mens in staat
ze kent de vormen van meloenen
met een kracht die nimmer vergaat
daar zij behoort tot de onuitroeibare oenen

ja, ik doe kond van een schepping
die niet groeit aan een boom
maar welig tiert, kent nimmer enig verzuim
ik spreek over mijn buurvrouw
oh, verder niets geen kwaad
maar ontkom niet aan het gegeven
zij is en blijft een onuitstaanbare zuurpruim


06-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


05-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.jouw blanke vlees
 

 

jouw rondingen dragen
van boven naar onder,
het sap met een zoete smaak

in al jouw begeerlijke lagen
ontwikkelt zich, al rijpend,
een aantrekkelijk wonder

ook al dijen je gewillige heupen
allengs uit tot schilderachtige vormen
en je topje wat minder navenant

aan jou zuig ik naar eigen normen
verlies de omgeving als ik
jou grijp met zachte hand

gretig hap ik in jouw blanke vlees
en zie voorbij aan je vel
het duurt derhalve maar kort;
het blijkt een gelopen race

of zal ik grijpen naar nog meer
nee, de schaal is leeg

op de zure appel na


05-03-2007 om 22:17 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


04-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

04-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.la cerise rouge





la cerise rouge
 
is die kers rijp vraag ik
en zij kijkt mij met grote ogen aan
ik zie haar verbaasd denken
 
nou ja, die gedachte meet ik me even aan
ik heb er kennelijk belang bij om weet
te hebben van de onzekere status
van dit bollig rood verschijnsel
 
la cerise rouge
 
niet dat er reeds speeksel over mijn
lippen druipt of een hebzucht zich
langzamerhand van mij meester maakt
 
alhoewel deze vorm niet ontbloot
is van enige erotische zuigkracht
en ik daarvoor, kennelijk, een gevoeligheid
heb ontwikkeld
zo is mij in de loop der tijd toegedicht
 
la cerise rouge
 
ziet u niet dat deze nog in een pril
stadium van ontwikkeling verkeert
zijn haar eerste en tevens laatste woorden
 
en veroorzaken een soort ontastbare knock-out
blijkbaar straal ik een meervoudige interesse uit
opgemerkt door haar onzichtbare antenne
 
 
ja, deze kers is rijp
goed geaard en zit stevig in haar vel
 
la femme blanche
 
 
 
 

04-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


03-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mij ontbreekt niets
 



klaag ik als jij kijkt in de spiegel
van verwachting en gemiste dromen
en jouw leed wordt vergroot
door overdadig op mij in te zoomen
 
o zeker, mij ontbreekt niets
in ogen van honger en dorst
ook de massa om mij heen is paraat
maar zie je ook wat het kost
dat ik mij vooral op de ziel verlaat
 
mijn horizon blijkt jouw kim niet te kruisen
waar bergen van mist en gestolde stenen
het uitzicht lijken te versmallen;
mijn leven tot jouw gedachte te kuisen
en mijn gevoel buiten de wereld te stallen
 
je hoort mij niet klagen, immers het is
niet anders dan voorheen
ik verlaat me op een verworven gelatenheid
of tòch op de wezenlijke kracht in mijzelf
waar rijkdom de bloem draagt van mijn bestaan
altijd tot hoop en bloeien bereid
en pas op een einde tot dode stof zal vergaan




 

03-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


02-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

02-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een grijze oase


als de woestijn alleen de hitte verdraagt
van dorheid en struiken met stekels
kan ik nog zo hard worden uitgedaagd
en roepen uit een nabije verte
ik zou geen enkele voet kunnen verzetten
of woorden vormen tot vruchtbaar zaad
jouw zinderend zwart zal het beletten
 
 
in de schaduw van een grijze oase speel ik
een lied op de gitaar zonder snaren
het kent geen ritme of herkenbare noten
ik zing dan over onttroonde mazen 
of stervende bomen zonder loten 
 
in mijn borst galmen slechts
de slagen van mijn hart
niemand zal ze horen,
dus ook jou niet toebehoren



02-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


01-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de bus naar Nice





mocht het zo zijn dat op de dag na mijn vertrek
al een leegte ontstaat in jouw warrig brein
en het onzichtbaar innerlijk vreten zich dan bij
jou al openbaart, wat zal ik dan grijnzen in mijn
mogelijk bevrijd hoofd en de ogen nog wijder
doen openen naar de wereld om mij heen,

opdat ik opgelucht en diepademend
mijn vleugels weer opnieuw uitspreid
naar ongekende nieuwe werelden

de bezwaarde donkere kamer met gevaarlijke
stutten dreunt nog door in mijn lijf
zo lang bleef het onbeweegbare in stand
en nog langer vertoefde mijn hart in de vriezer
waar ijs ieder gevoel of beweging uitbande,
de deksel onaantastbaar bleek

en dat al na enkele jaren van vruchteloos zweven
in dromen van verwachtingsvol streven naar
naar ja, naar wat, blijkt nu de genadeloze vraag


de bus naar Nice vertrekt gelukkig op tijd
niet dat ik daar zo mee bezig ben immers
hoe kan men als verstard de tijd bewaken
of omzien naar alles wat buiten mij loopt
en het straattoneel met zijn figuranten die
tezamen een haast gesloten doek vormen en mij,
zelfs al zou ik het willen de pas afsnijden

naar alles wat meer is dan ik en in mij
jouw bevroren ik, als versteend, in mijn
nacht gekluisterd, een cel zonder sleutel

ja, enkele reis Nice....


01-03-2007 om 16:50 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


26-02-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rust maar uit
 

 

rust maar uit
mijn zachte moeder
op het blanke
laken van troost

ik strek mijn armen
zover ik kan
zelfs de vingers
willen gewillig tasten

ben even de kwetsbare man
die haar laatste gang
tracht af te gelasten




26-02-2007 om 23:28 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Beatrix




waar zij eerst nog onvervaard
ons de weg wees naar vreemde oorden
daar is nu onze majesteit in de loop
der voorbije jaren verzakt naar ene kant
 
waar zij eerst nog helderblauw gekleed ging
met felwitte ogen, blijkt zij nu door de aanslag
van de tijd tot grauw en mos bekeerd
 
och, wat keek ik naar haar op
haar verschijning zo standvastig
bij nacht en ontij
trotseerde weer en wind
deed geen landgenoot te kort
nu met een droevig gezicht
kijk ik naar het overjarig
straatnamenbord


26-02-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in het aanschijn



in het aanschijn van
een reeds te vroege geboorte
groeien tussen nagelaten generfde blaren
van een voorgaand najaarssterven
knoppen aan mijn bomen en
zie ogen naar een gemiste winter staren
 
 
niet dat mijn gemoed
eerder zal opfleuren in dromen
of dat ik eerder het licht zal erven
 
de schaduw lijkt dat nog te bewaren
wat niet is zal zeker komen
is de hoop die ik wil verwerven
ook om de droogte in mijzelf te verklaren



26-02-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


25-02-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de harpiste



speel met mij nog eenmaal aan het hout,
met snaren getralied van aarde naar hemel,

schenk ons,

jullie met de stem van engelen die
zingen doorheen het geluid van trompetten,
violen en hun kompanen,

waar ik in mijn late lente de vingers nog
eenmaal jullie zal doen beroeren
en mijn boezem het raam,
als eeuwig monument, wil stuwen
naar bevallige diepten en hemelse einders
opdat wederom het ongeschapene
door klank geboren wordt

ik strek mijn vingers, waar zij eerst
en wel door vele jaren heen, nog
als vanzelf aan jullie deden kleven
maar nu de geestkracht mij teneinde moet sturen

speel met mij nog eenmaal in mijn late lente
dan zal ik sterven bij dode snaren








25-02-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.opgelegde stilte (in trein)


ik sta tussen wegkijkend volk
allen hangend of steunend
een enkel zwevend in de mensenkolk
ogenschijnlijk tegen elkander leunend
 
niets wordt gezegd
althans niet over de lippen
deze stilte lijkt wel opgelegd
monddood om het gedrang
maar niet aan te hoeven stippen
 
van nabij de gesloten deuren
bereikt mij een bescheiden blik
zonder woorden in te kleuren
geef ik in dit schuivend wachtlokaal
een wat ongemakkelijke knik


25-02-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


24-02-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als de zon mij roept





geloof mij
als ik spreek over
mijn gelopen ronde
denk maar
dat het helen is
van een open wonde

wees niet bang
wanneer mijn blik
stagneert als mijn weg
doodlopend is
en mijn fakkel
nog spaarzaam walmt
in een verloren nis

nog eenmaal zal ik
mijn bruid aanschouwen
als zij is gekleed in
een zwarte japon
zij gaat met vaandel
vooraan in de stoet
totdat de hemel spreekt
over de eeuwige zon;
het verleden is dan voorgoed






24-02-2007 om 08:22 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

24-02-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


23-02-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zachte kracht



de rimpels langszij mijn ogen
plooien zich bij iedere lach
zij vormen als vanzelf
warme zonnestralen
die mijn blik begeleiden
naar de vraag die ik
in je verlegen ogen zag

geen weg is zo kort
naar jou, naar binnen
alleen een doods gevoel
zou zich bezinnen
en afvragen wat ik bedoel

mijn beider wangen
door lengende
lippen gebold
tonen de volheid
van ingetogen
schenkende vreugde

in die aanblik
van sprakeloze taal
is al veel droefenis gestold

 
 

23-02-2007 om 16:37 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


22-02-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de poes van de buren
 

 

wordt het nog wat, zo denk ik als mijn
gedachten alsmaar springen van de hak
op de tak, van oppervlakkigheid naar
ongeschreven dieptes en bij vlagen
de werkelijkheid onhandig raken


het is altijd wel iets zo is gebleken
omdat links of rechtsom de mens
zijn bestaan verbeeldt in maten en graden
en ontegenzeglijk zichzelf vergelijkt
met groepen of zwervende neuroten:
omdat alles onder de hersenpan doet wat moet


ik zou er gek van worden, zo ik dat al niet ben
en tracht de stroom van uitwassende woorden
aan mijn voeten en zeker niet lichtzinnig
te onderwerpen aan mijn dwangmatig streven
alles en ieder te begrijpen, te beheersen
ach was ik maar als de poes van de buren
die met wat water snel mijn domein verlaat

22-02-2007 om 15:18 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm




  • Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 1
  • Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 4


  • ik aanschouw - de dode - een mens- als voorbode -- voor mij--plots--een monument -- doch hij leefde-in de eeuwigheid - een moment -
    Inhoud blog
  • Sint-Oedenrode (rooi)
  • de Symfonie van Jacob Slorp
  • ik ben verlicht
  • vrije gedachte
  • zonder mededogen
  • het lied van de stilte
  • een drieluik der vergankelijkheid
  • wat rest
  • vreemde stromen
  • peilloos
  • lente
  • de verloren verte
  • de afstand nabij
  • uitzien naar morgen
  • het gewillige riet
  • de pruim
  • jouw blanke vlees
  • la cerise rouge
  • mij ontbreekt niets
  • een grijze oase
  • de bus naar Nice
  • rust maar uit
  • Beatrix
  • in het aanschijn
  • de harpiste
  • opgelegde stilte (in trein)
  • als de zon mij roept
  • de zachte kracht
  • de poes van de buren
  • jouw spiegelbeeld
  • bankscène
  • poëzieavond
  • perron vijf
  • de schoonheid van de schaduw
  • voel mijn huid
  • de ontmoeting
  • ik zing mijn lied
  • ik
  • mijn aangezicht
  • als kleuren verschieten
  • de ochtend
  • kort van stof 2
  • zo heb ik bedacht
  • kort van stof
  • een nieuwe dag
  • Notre Dame de Valdeur
  • leegte
  • zoals jij mij ziet
  • liefde
  • ruïne
  • verliezen
  • zonder inhoud
  • blom blom
  • hoe ziet u zichzelf
  • deugen
  • de snarendans
  • verbeelding
  • sterfelijkheid
  • zachte klanken
  • windstreken
  • het meisje
  • tijdelijk sterven
  • de staatshoed
  • over horden van woorden
  • dat je er bent
  • een voorbode
  • het dauwt
  • onzichtbaar
  • de weide van mijn jeugd
  • zonder titel
  • tijdloos moment
  • wat ik je wens
  • omschepping
  • in de schaduw
  • diepe waarde
  • gedag
  • het land in de verte
  • de ontdekking
  • mijn hand
  • lege dozen
  • zing mijn dicht
  • ik roep niet meer
  • de zachte kracht
  • belichte schaduw
  • ik adem
  • nachttrein
  • passieve actie
  • ik zal je niet missen
  • mijn lief
  • de verbleekte lijst
  • sterven
  • Margo
  • schaduw
  • hartenkreet
  • ik, de waarzegger
  • verliezen
  • impotent



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!